29-02-2008, 00:00 Geschreven door koen  

 een klein verhaaltje ter vermaak waarbij elke gelijkenis met bestaande personen vanzelfsprekend op louter toeval berust

Hallo? Hallo? Met wie spreek ik? Ha, ’t is de Geert. Hoe gaat het Geert?” Een overbodige vraag want de stem aan de andere kant van de lijn sloeg de gebruikelijke small talk meteen over om met de deur in huis te vallen. “Zeg, hebde gij n’een hengst?”

We hadden het even niet. “Pardon, een hengst?” “Ja, gij hebt toch paarden?” Verbaasd probeerden we; “Ja, hoe bedoelt ge? “ Onze gesprekspartner vond het blijkbaar vanzelfsprekend dat we niet alleen paarden, maar ook een hengst onder onze paarden zouden hebben. Voorzichtig probeerden we Geert uit te leggen dat wie paarden heeft daarom niet persé een hengst heeft en dat het houden van een hengst niet zomaar aangewezen is zonder ‘aangepaste infrastructuur’. “Jamaar. Hoe kweekt gij dan?” Onze mond viel open van verbazing. Ja, hoe kweken we dan. “We kopen sperma bij de hengstenboer en laten de veearts onze merrie insemineren”, verder kwamen we niet. “Sperma kopen? En hoeveel kost dat dan?” We probeerden te antwoorden dat de uitersten van de prijsvork zowat 600 en pakweg 6000 euro zijn maar kregen de tijd niet om uit te spreken. “Zesduizend euro? Hoeveel liter hebt ge daarvoor? Dat is gouden sperma zeker? En als ge dan geen veulen hebt, dan zijt ge uw geld kwijt?” In het half uur dat volgde probeerden we onze gesprekspartner wegwijs te maken in de geheimen en de valkuilen van de fokkerij. De verbazing aan de andere kant van de lijn groeide hoorbaar en net hadden we uitgelegd wat met embryotransplantatie bedoeld werd of het klonk aan de andere kant van de lijn: “Ge zijt gij goed zot. Een paar merries, aan pakweg 800 euro. Daarvoor kunt ge toch zelf een hengst houden. Dan hebt ge dat fantoom niet nodig, ge moet uw sperma niet verdunnen, niet bewaren in vloeibare stikstof. Geen veeartskosten. Gewoon puur natuur! Dat is toch veel gemakkelijker. Luistert, ik heb een paardje gekocht voor m’n dochter, en voor m’n vrouw. En ik zou daar nu ook eens willen mee kweken. Ik dacht, gij hebt paarden en dus misschien ook een hengst. Als ge uwen hengst voor een prijzeke ne keer tot bij mij zou willen brengen, of omgekeerd, ik met mijn merrie tot bij uwen hengst brengen. Maar dat zal dus niet gaan zekerst?”

Neen,dat zou dus niet gaan. Een diepe stilte viel. “Waar kan ik zelf een hengst kopen?”, klonk het tenslotte. Terwijl de grote wijzer van de klok een kwartdraai maakte probeerden we onze gesprekspartner wegwijs te maken in de wereld van stamboeken en gekeurde hengsten. “Goed, goed, een gekeurde hengst. Wat kost dat?” We probeerden onze gesprekspartner nog voorzichtig op andere gedachten te brengen en duidelijk te maken dat niet elke hengst de juiste keuze is voor eender welke merrie en dat niet alleen het louter gekeurd zijn belangrijk is, maar het was vergeefse moeite. Drie dagen later belde Geert ons terug. “Koen, ge moet ne keer komen kijken. Ik heb n’een hengst gekocht. Een zwarte!” Beleefd informeerden we naar stamboek en origine. Het werd stil aan de andere kant van de lijn. “Daarvoor zou ik ne keer op de papieren moeten kijken. Maar, als ge nog ne hengst zoekt voor uw merrie….” We hebben beleefd bedankt.

27-02-2008, 20:47 Geschreven door koen  

26-02-2008, 17:49 Geschreven door koen  

Kürten komt dit jaar niet meer voor Iers team uit

VALKENSWAARD _ ‘’Ja, ze sprong uit het boekje. Zoals een paard hoort te springen op een wereldkampioenschap’’, zegt Jessica Kürten met een fijn lachje om de lippen over haar Quibell (Quidam de Revel x Lagano). Maar de in Duitsland gestationneerde Kürten laat de wereldruiterspelen in Aken wel aan zich voorbijgaan. En ja, ze wil het ons wel eens haarfijn uitleggen. ,,But it will take 15 minutes’’, zegt ze, ,,want er is veel te vertellen.’’

Als beste amazone van het concours moest Kürten wel weer eerst even de hoofdring in om er een veulen (Cartani x Carthago) in ontvangst te nemen. ,,De eerste keer dat ik een veulen win, ik neem het straks mee naar huis. Weet je, het zou wat zijn als ik hier over pakweg jaar met dit veulen kan komen meedoen.’’

Ze is een beetje boos en ontstemd zegt ze. ,,Want er wordt zoveel rotzooi verteld over mij. Kijk, ik moest van anderen horen dat ik op de Ierse selectielijst stond voor de wereldruiterspelen. Later hebben ze me van die lijst gehaald omdat ik dat vroeg, de waarheid is dat ik al eerder gezegd had dat ik dit seizoen niet meer voor het Ierse team wilde rijden. Dat ik liever dit soort concours rijd waar meer geld te verdienen is larie. Ik heb goede paarden en fijne eigenaars en kan op meerdere fronten strijden. Oké, Maike (Libero) is nu geblesseerd en moet een paar maanden rusten. Maar ik heb nog Quibell (Quidam de Revel) en Libertina (Achill-Libero H) al is zij geen paard voor de wereldruiterspelen, nu toch niet. Ze is te jong en heeft amper ervaring in dit soort graspistes. Kijk, ik sta in de top tien van de wereld, daar kom je niet zomaar. Ja, zeggen ze dan, ze heeft goeie paarden. Maar dat is wel iets te makkelijk. Het kost moeite om aan de top te komen, het kost nog veel meer moeite om er te blijven. Weet je, in deze sport moet je opbouwen en plannen, paarden zijn geen machines. Ja, de wereldruiterspelen stonden in m’n planning. En dat wist bondscoach Splaine van bij de start. Voor de start van de Super League waren er afspraken gemaakt, zo zou ik Luzern niet rijden. Maar Splaine belde en zei, we hebben je nodig. Ik ben dus naar Luzern getrokken, Castle Forbes Meike (Libero) zou er springen, maar voor de Super League zat ik plots op de reservebank. Kijk, zo hoeft het voor mij niet, eerst smeken opdat ik zou meedoen en me dan aan de kant zetten. Voor Dublin was het alweer van dat, ik kon in het team maar dan moest ik me op de eerste dag van het concours bewijzen met Quibell (Quidam de Revel). Kijk, zo werkt het natuurlijk niet. In die omstandigheden had ik geen trek in de wereldruiterspelen, ik wilde best naar Aken maar ik kreeg dit seizoen al twee keer te horen dat ik en m’n paarden niet goed genoeg waren voor het Ierse team. Dat pik ik niet, daarvoor heb ik te veel trots. Splaine heeft z’n team voor de wereldruiterspelen en z’n team voor Barcelona. Ik hoop dat ze het redden, maar het wordt moeilijk. Voor mij hoeft de degradatie uit de Super League geen drama te zijn, ik kan zo terecht op alle grote concours en dankzij m’n ranking kan daar ook een andere Ier starten, dat vergeten ze wel eens. Volgend jaar stel ik me opnieuw beschikbaar voor het team, ook al blijft Splaine bondscoach. Maar er zullen duidelijke afspraken moeten gemaakt en nageleefd worden. Ach wat is het, incompetentie of onwetendheid, ik weet het niet maar dat ik het Ierse team en O’Connor zou boycotten is nonsens. Kijk, het is geen geheim, Cian O’Connor is m’n vriend niet, ik mag hem niet, maar dit seizoen reden we wel al samen in het team. Ik zal praten met hem, maar niet meer dan nodig. Het hele O’Connor-verhaal (dopingzondaar op de O.S. in Athene) heeft onze sport geen goed gedaan, ik was in de stallen en heb gezien wat er gebeurd is, we hadden aan elkaar palende boxen. Meer wil ik er niet over kwijt, maar het hoort niet in deze sport. Paarden zijn geen machines, ze verdienen respect.’’

25-02-2008, 19:00 Geschreven door koen