We hebben hier de vriendelijke, maar dringende vraag gekregen om onze stem uit te brengen voor het Rabotalent van het voorbije jaar. Dat soort dingen krijgt ge natuurlijk als ge voor een Nederlands blad werkt. We zijn een soort vakjury geworden dus. Interessante lectuur is de biografie die we bij de vraag kregen. Ge kunt hem onderaan dit berichtje in een pdf-bestandje vinden. de moeite van het lezen meer dan waard. En weet ge wat, ge moogt zelf stemmen in onze poll.
Ze wil het zelf niet. Maar de Zwitserse Martina Hingis wordt ongetwijfeld één van de sterren van het concours in Bazel. De voormalige tennisster neemt er deel aan het amateurconcours. Overigens krijgen ze in Bazel heel wat toppers over de vloer, wat ongetwijfeld te maken heeft met het gebrek aan concurrentie op de internationale kalender. Van Belgische zijde zijn Jos Lansink en Philippe Lejeune present. Ook Ludger Beerbaum, Kevin Staut, Marcus Ehning en niet minder dan 23 (!) Zwitsers zijn er bij in Bazel.
Athina Onassis gaat Tomboy zelf rijden, zo blijkt. Volgens de Vleut voelt de Griekse redersdochter zich klaar voor een stapje hogerop. En om dat stapje te maken had ze een goed paard ndoig dat ze dus vond bij van der Vleuten. Onassis kocht de voorbije jaren een stal bij mekaar voor echtgenoot Alvaro de Miranda Neto waarmee ze zowat de complete Braziliaanse ploeg van viervoeters kan voorzien. Maar deze keer heeft Onassis dus aan zichzelf gedacht. De Griekse wordt begeleid door Jean-Maurice Bonneau, in het verleden nog trainer van de Franse ploeg.
Een miljoenenbod. Zo omschrijft Eric Van der Vleuten het voorstel van Athina Onassis om VDL Tomboy binnen te halen. Van der Vleuten deed het de voorbije maanden uitstekend met Tomboy in de wereldbekerwedstrijden en is nu al zeker van de finale. Die zal hij rijden zonder Tomboy, want de viervoeter waarvan Van der Vleuten voor de helft eigenaar is wordt verkocht naar de Griekse die eerder al trouwde met 'Doda', de Braziliaanse springruiter. Het laat zich aanzien dat er de komende weken nog een aantal 'deals' rond zullen geraken. Want op het allerhoogste niveau is van een crisis voorlopig geen sprake.
Onderaan de link naar twee stukjes, een interviewtje met Van der Vleuten van eind december en het KNHS-persbericht aangaande de verkoop van Tomboy.
Zo ben je onmisbaar. Zo zetten ze je bij het groot huisvuil. Vraag maar aan Stefan Corten. De Limburger werd midden december bedankt op stoeterij Zangersheide. Uitgerekend enkele dagen vooraleer hij zijn werkzaamheden, na een periode van ziekteverlof, zou hervatten. Niet dat Corten tijdens zijn ziekteverlof veel thuis zat, integendeel. De ruiter kon dan wel niet rijden omwille van een blessure aan de knie, maar hij kwam welhaast dagelijks op Zangersheide langs. Kwestie van het management een beetje te volgen. Tot hij dus tot bij mijnheer Melchior geroepen werd en daar te horen kreeg dat hij maandags niet meer langs moest komen op wat uitgerekend zijn eerste werkdag had moeten zijn. Ondertussen rijdt Dominique Hendrickx op Zangersheide de jongere paarden aan, Hendrickx doet dat deels op zelfstandige basis terwijl Corten in loondienst was. Naar verluidt gaan ze een beetje afbouwen op Zangersheide. Een deel van de infrastructuur moet trouwens gesloopt worden aangezien ze niet kon geregulariseerd worden. Corten zit ondertussen weer waar hij ook al zat voor hij naar Zangersheide trok: bij Peter Postelmans. Corten kan er naast het management en het rijden van wat paarden, ook wat eigen paarden rijden en wat handel drijven. Een interessanter vooruitzicht dan een nieuw avontuur in loondienst bij een (buitenlandse) stal.
We hebben zonet een interviewtje met Toni André Hansen uitgeschreven. Het is altijd goed wat 'research' te doen voor of tijdens het uitschrijven van zo'n interviewtje, nog beter is het om dat vooraf te doen. Daar staat dan weer tegenover dat je nooit weet wie je op zo'n jumping tegen het lijf gaat lopen... Maar goed, Toni Andr Hansen dus. Sympatieke Noor die in Hongkong aan de schandpaal genageld werd nadat in de urine van Camiro het verboden capsaïscin aangetroffen werd. Hansen werd uiteindelijk vier en een halve maand geschorst, de Noren verloren hun bronzen medaille en Hansen kreeg er een boete bovenop. Door de Noren en Hansen werd altijd geargumenteerd dat de verboden stof wel in de urine van Camiro, maar niet in het bloedstaal werd aangetroffen. Iets wat, zo ontdekte ik vandaag, niet juist blijkt te zijn. Ook in het bloedstaal waren er sporen van gebruik van het product, zij het in onvoldoende hoeveelheden om de test als 'positief' te bestempelen. Overigens waren ook de gehaltes capsaïscin in de urine van Camiro miniem: 53 picrogram per milliliter. En voor wie het interesseert: 1 picrogram dat is 0.000000000001 gram. Overigens is het vonnis van het CAS of TAS zo u wilt in Lausanne, integraal terug te vinden op het net. Voor wie zijn Engels wat wil oppoetsen en een paar verloren uurtjes heeft is het ongemeen boeiende literatuur...
Af en toe hebben we er eentje in onze portemonnee. Maar vandaag slaat de crisis ook ongenadig hard toe in de paardensector. Toni André Hanssen en Lars Nieberg bijvoorbeeld kregen recent te horen dat hun sponsor er mee ophoudt. Zowel de Noor als de Duitser moeten ofwel op zoek naar een geldschieter of moeten zelf diep in de buidel tasten om hun belangrijkste viervoeters verder aan zich te binden. Lukt dat niet, dan zullen ze beiden wellicht een stapje terug moeten zetten.
Jazeker. We gaan de tour van de populaire dagbladen op. Een beetje sensatie in de aanhef en dan vervolgens niks. Al is het dit keer toch een beetje anders want de voorbije maanden is er wel één en ander veranderd ten huize Ahlmann. De Duitser werd zoals bekend door het FEI-tribunaal veroordeed voor dopinggebruik op de Olympische Spelen in Hongkong. Doping, niet het gebruik van verboden medicatie. Een niet onbelangrijk onderscheid en precies daarom stapte Ahlmann na de uitspraak van het tribunaal naar het sporttribunaal in Lausanne. Maar daar ving de Duitser bot, vervolgens volgde een procedure voor het Zwitserse gerecht en ook daar kwam Ahlmann van een kale reis terug. Slecht nieuws voor de Duitser, want de kwalificatie als dopingzondaar zorgt er voor dat hij in de toekomst niet meer moet rekenen op een Duitse selectie voor de Olympische Spelen. Maar misschien kan Ahlmann wel een nationaliteitswissel overwegen? De overigens sympathieke Duitser heeft al maanden een relatie met Judy-Ann Melchior en wordt dezer dagen vaak gesignaleerd ten huize Melchior in Lanaken. De Duitser heeft sinds een paar maanden trouwens al Taloubet Z te rijden, een viervoeter in eigendom van stoeterij Zangersheide én liet zich meer dan een jaar terug al eens ontvallen dat een nationaliteiswissel wel eens een optie zou kunnen zijn. In bijlage de link naar een interviewtje van december 2008.
De nieuwe chef d'équipe van de Belgische springruiters heeft in Mechelen z'n entree gemaakt. Guerdat zonderde zich met een flink aantal springruiters af voor een tête a tête. Eind januari volgt een overleg met de ruiters in groep. Daar worden allicht de eerste afspraken formeel gemaakt. Toch laat het zich aanzien dat er al een aantal afspraken gemaakt zijn. Zo krijgt Peter Postelmans eindelijk zijn zin: op de CSIO Lummen, de enige landenwedstrijd in België, wil Guerdat aantreden met de sterkste Belgische ploeg. Philippe Lejeune kreeg zo al te horen dat hij zich kan klaarstomen voor die wedstrijd. Met Patrick Mc Entee en diens sponsor werden ondertussen de plooien gladgestreken: Mc Entee krijgt wellicht z'n kans in de volgende wereldbekerwedstrijden en is één van de kanshebbers voor een selectie voor de wereldruiterspelen. In de kerstperiode leek alles weer peis en vree in het Belgische jumpinghuishouden en toonde Guerdat zich als een verzoener en communicator. Het is wachten op een eerste opstootje want het lijkt dat Guerdat late afmeldingen, zoals die voor de wereldbekerwedstrijd in Londen niet zomaar zozo zal laten. Naar het voorbeeld van zijn buitenlandse collega's wellicht: zo meldde Lars Nieberg recent naar de zin van Otto Becker nog te laat af voor een wedstrijd en dat werd meteen beloond met het niet selecteren van Nieberg voor het concours in Frankfurt, nochtans de thuisbasis van Nieberg. En Juan Carlos Garcia kreeg tijdens de Europese Kampioenschappen in Windsor van Fuchs te horen dat hij uit het team zou donderen als hij niet tijdig op de groepstraining zou opdagen. Dat Garcia een afspraak had met een belangrijke klant deed daarbij voor Fuchs niet ter zake. Kortom, als Guerdat straks uit hetzelfde vaatje tapt als zijn Duitse en Italiaanse collega dan kan een eerste opstootje niet lang uitblijven...
Jarnac, de hengst die het voorbije seizoen succesvol was onder het zadel van Thimothée Anciaume, verhuist naar Spanje. De dekhengst zal in de toekomst uitgebracht worden door Julio Arias. De komende maanden zullen er wellicht nog wel een paar viervoeters van stal (en land) verhuizen. Een bekend fenomeen in de aanloop naar grote kampioenschappen. Voor de komende wereldruiterspelen liggen de kandidaat-combinaties vast en is het aan de selectieheren en federaties om hun keuze te maken. Maar in de handel worden de voorbereidingen voor de Olympische Spelen van 2012 getroffen. Dat er trouwens een markt is en blijft bestaan voor goed presterende sportpaarden bleek ook in de Mechelse Nekker nog maar eens. Nadat Adamo van 't Steenputje zich onder Yves van der Hasselt in de wereldbeker in de kijker sprong was er prompt interesse voor de Darcozoon. Het is de schrik waar elke ruiter mee leeft; heb je al eens een goeie dan wordt de kans op een verkoop met elke nieuwe sterke prestatie groter. Sommigen hebben er leren mee leven en stellen zich er tevreden mee op tijd en stond aan de kassa langs te gaan. Ver weg van de schijnwerpers van de internationale topsportarena's.
Eigenlijk zouden we moeten beginnen met onze stukjes over Jumping Mechelen voor de diverse media. Maar 'k vrees dat ik een beetje verzadigd ben, althans op hippisch vlak. Alles netjes laten bezinken, even rusten en zaterdag vol goede moed achter de laptop plaatsnemen om alles in te tikken. Meestal heb ik de stukken, of wat er in zo'n stuk meest toedoet, al vooraf in m'n hoofd geschreven: de inleiding, het slot, de grote lijnen van wat er tussen zit. Het is een beetje als puzzelen waarbij ge de stukskes uit de verschillende interviews probeert ineen te passen tot een mooi plaatje. 'k Heb me deze morgen zoet gehouden en een beetje gelezen, wat achterstand ingehaald van de voorbije weken en maanden. Want er valt hier wat in de bus aan vakliteratuur: twee keer per week de Paardekrant, maandelijks een nummer van Equitime, de nummers van 'Sport Horse Breeding', Dressuur, Bit, Hippo Revue en het lijfblad van het KWPN. Dan laten we nog even buiten beschouwing wat hier allemaal in de mailbox landt. Met het schaamrood op de kaken moet ik toegeven dat ik het merendeel van het leesvoer dat me voorgeschoteld wordt niet eens lees. Wegens geen tijd, al is dat een flauw excuus en is 'wegens geen goesting' dichter bij de waarheid. Het is gewoon een zaak van verzadiging. Twee, drie keer per week schuim ik m'n vaste sites af en jaag ik het internet af naar interessant nieuws. Tussendoor moet ge wat stukken maken, de ene en de andere opbellen, alles netjes uitschrijven. Meestal heb ik er dan voor even genoeg van. Maar zo'n strooptocht op het internet levert interessante invalshoeken op voor een babbel in de coulissen. Zoals deze week met Lars Nieberg en Toni André Hanssen bijvoorbeeld, of Kevin Staut om maar wat te noemen. Het staat allemaal netjes op ons digitaal recordertje, klaar om één van de komende dagen verwerkt, op temperatuur en smaak gebracht te worden en geserveerd te worden...
Aandoenlijk was het: Eiken Sato met zijn nieuwe speeltje. Nou ja, speeltje. Een rolex, zo willen wij er ook wel eentje. Jessica Kürten heeft er duidelijk al eentje in de kast want achteraf gaf ze toelichting aan de (bijna schreven we zak-) Japanner terwijl Patrick Mc Entee afgunstig toekeek. Mooie wedstrijd trouwens met alweer een mooi verhaaltje: Sato die pas op de deelnemerslijst van het vijfsterrenconcours kwam na het forfait van Jules Van Roosbroeck, zich plaatste voor de wereldbeker en die meteen won. Z'n allereerste trouwens op West-Europese bodem. Sato traint trouwens al vijf jaar bij Axel Verlooy onder toezicht van Harrie Smolders die Sato tussen basisparcours en barrage door de nodige tips en aanwijzingen gaf. Maar we hebben mooie dingen gezien, niet alleen van Sato, ook van Dirk Demeersman bijvoorbeeld met Cicero Z netjes op de afspraak. Fraai paard is dat geworden trouwens: een atleet die niet alleen kracht maar ook souplesse uitstraalt. De hand van de meester, zeg maar. En wat te denken van Yves Vanderhasselt en Adamo van 't Steenputje? Dat Mc Entee op de afspraak zou zijn: dat hadden we wel verwacht. Jos Lansink ook, maar die was er niet en baalde achteraf. Rik Hemerijck ook, concentratiefoutje op de allerlaatste hindernis. Maar meest gecharmeerd waren we toch van Jessica Kürten. De Ierse was weer de vriendelijkheid zelve, gespeeld of niet, maar wat een métier en wat een paard is die Libertina. Zo zouden we er ook wel eentje willen. Liever nog dan een rolex eigenlijk...
"Nu gaat den Dirk bleiten zie". En Ludo Philippaerts kan het weten. Want vorig jaar mocht hij in een volle Nekker afscheid nemen van Parco. Dit keer was het dus de beurt aan Dirk Demeersman en een andere witte reus. Clinton dus. Ik kon niet zien of Dirk bij zijn ererondjes aan het bleiten was, maar dat hij genoot, dat kon je wel zien. En wat te zeggen van Clinton? Die fris en fit oogde als in zijn beste jaren.
Onderaan de link naar een stukje dat we een goed jaar terug schreven. En uiteraard een fotootje.
Het leek wel een heruitgave van vorig jaar, vanavond daar in Mechelen. De grote prijs, vorig jaar gewonnen door Harrie Smolders. Dit keer was het net niet voor Smolders die met Oliver Q wel een hele snelle tijd neerzette, maar uiteindelijk toch nog geklopt werd door de Brit Guy Williams met z'n BWP'er Toronto van de Middenslede. Williams schitterde vorig jaar in de barrage van de grote prijs van het tweesterrenconcours, net als Janika Sprunger trouwens. Sprunger, Williams, ze speelden dit keer een vooraanstaande rol in de gp van het vijfsterrenconcours waarin slechts één Belg zich wist te manifesteren: Rik Hemerijck met de relatief onervaren Cantho Z. Hopen op beterschap dus voor morgen.
Nu we toch bezig zijn in afwachting van de prei met hesprolletjes die onze wederhelft met liefde aan het bereiden is gooien we nog maar een berichtje op deze blog. We hebben tenslotte één en ander goed te maken niet? De stukjes voor de Paardenkrant zijn gemaakt, het interviewtje voor Equitime uitgeschreven. De afrekening voor december is opgemaakt en opgestuurd, voor de rest is het wachten op de grote prijs van vanavond en de wereldbeker van morgen. Dirk Demeersman, de nieuwe Vlaamse kampioen, siert morgen de voorpagina van de Paardenkrant. Met Tymoon pikte Demeersman eerst nog 8 strafpunten op in de eerste proef, maar een dag en een nieuw bit later was er opnieuw geen houden aan de nieuwe chef d'équipe van de Belgische junioresploeg. Demeersman kon gisteren trouwens meteen kijken hoe één van z'n sterkhouders het er vanaf bracht: uiteindelijk wist alleen Europees Kampioen Kevin Staut de zoon van Ludo Philippaerts van de zege te houden. Een beetje van een natuurtalent die Nicola, een knaapje dat op het gevoel rijdt. Niet te veel piekeren en passen, gewoon op gevoel en talent de barrage in en dan vlammen. Iets wat alleen de hele groten gegeven is... Opvallend low profile de voorbije dagen in de Mechelse Nekker was Jos Lansink. Even in the picture voor de masters, nadien onzichtbaar als van de aardbodem verdwenen. De wereldkampioen zou straks wel eens raar uit de hoek kunnen komen. En wat te denken van het handvol Belgen dat al maanden naar deze wedstrijd toeleeft? Jammer misschien dat men niet met eenzelfde enthousiasme en professionalisme kon pieken naar de wedstrijden van de Meydan Top League of het EK in Windsor. Maar goed, we gaan de steen niet gooien naar de ruiters, al evenmin gaan we Lucien Somers uitroepen tot de absolute zondebok. Alleen vaststellen dat het voorbije seizoen er zelfs geen was van net niet. Het was gewoon niet.
Het grote paardenfeest dat hele dorpen naar de Mechelse Nekker lokt is weer volop aan de gang. Uiteraard kunnen we daar niet ontbreken, ondanks een opspelende hernia, een haast onoverzichtelijk geworden bureau thuis en tonnen werk zoals dat heet. Vreemd hoe ik, zelfs al staat dit blogje al maanden 'op wacht' nog altijd aangesproken en gecomplimenteerd wordt over dit blogje. Alleen een beetje jammer dat de complimenten altijd achteraf komen en het gezaag en de kritiek er veel sneller zijn. Het blijft me trouwens een raadsel hoe sommigen in dit wereldje toch hun rijlaarzen aan weten te trekken. Met zo'n tenen... Nu goed, aan kritiek hebben we ons nooit veel laten gelegen worden, tijd daarentegen... Gelukkig is ook onze stiel ingrijpend veranderd. Gedaan met de papiertjes en noteblocs, tegenwoordig duwen we de gesprekspartner een digitaal recordertje onder de neus en wordt alles haarfijn en feilloos geregistreerd. Tussendoor nemen we ook wat foto's met ons nieuw speeltje een Samsung Star. Mechelen is voor mensen zoals mij een buitenkans. Je ziet er natuurlijk oude bekenden en kunt een beetje socializen en in de coulissen vang je al eens een nieuwtje op. Maar belangrijker is; je kunt er heel veel ruiters die je anders zelden of niet tegen het lijf loopt interviewen en hebt dus voor een paar weken kopij. Het zit namelijk zo, twee keer per week vul ik een pagina voor de Paardenkrant en het springwereldje loopt niet altijd over van het echte nieuws. Dan is een interviewtje dat je achter de hand houdt best welkom.
Het blijft maar dopingschandaaltjes regenen in Duitsland. Eerst was er het geval Christian Ahlmann, recent nog de aantijgingen in verband met een ongeoorloofde behandeling van nog twee andere paarden uit het Duitse team en nu zou ook Cöster van Christian Ahlmann in Hongkong medicamenteus behandeld zijn tussen beide omlopen van de landenwedstrijd. Ahlmann werd al geschorst door de FEI en vervolgens werd de straf op verzoek van de Duitse federatie nog eens verzwaard door het sporttribunaal in Lausanne nadat gebleken was dat Cöster behandeld werd met capsaïscin. Maar nu blijkt dat Cöster in Hongkong nog een tweede behandeling kreeg, dit keer van de Duitse teamveterinair Nolting nadat Cöster zich blesseerde tijdens de eerste omloop. Ahlmann gaf ondertussen de behandeling toe maar liet verstaan dat volgens hem alles volgens het boekje verlopen was. En ondertussen haastte ook de Duitse federatie zich om te zeggen dat voor de behandeling toestemming gevraagd en verkregen werd bij de officiële FEI-veterinair in Hongkong. In alle geval wordt momenteel in de Duitse media een onfris beeld opgehangen van de praktijken in de springsport waarbij niet wedstrijdfitte paarden toch opgelapt worden. Ondertussen loopt het onderzoek van de FEI naar de behandeling, ook al in Hongkong en ook al tussen beide manches van de landenwedstrijd in, van Cornet Obolensky.
LA BAULE _ Jos Lansink had een zorgelijke blik, na de Grote Prijs in het Belgische Lummen. Spender S (v. Silbersee) kreeg een spreekwoordelijk schouderklopje en aan wie het horen wilde zei Lansink; Hij maakt de keuze voor La Baule wel erg moeilijk, misschien moet ik wel Spender meenemen. Zondagavond bleek dat de regerende wereldkampioen de juiste keuze gemaakt had, want met de 14-jarige hengst won hij de Grote Prijs van La Baule. Angelique Hoorn reed Blauwendraads OBrien (v. Peter Pan) naar een 6de plaats.
In een barrage met 7 wisten slechts 2 combinaties foutloos te blijven; de latere winnaar uiteraard en ook de Zweedse Malin Baryard Johnsson met H&M Actrice W (v. Ars Vivendi).
KOPENHAGEN _ Het zat er al een tijdje aan te komen, na de ereplaatsen van de voorbije weken met ondermeer een tweede plaats op het Nederlands kampioenschap. Zondagmiddag zette Nathalie Van der Mei met Heechiems Springtime (v.Indorado) in de Grote Prijs van Kopenhagen de kers op de taart. De amazone uit het Friese Makkinga won op imponerende wijze.
Eindelijk, juicht Van der Mei door haar geleend mobieltje. Mijn telefoon is stuk en ik heb een oud toestelletje geleend van Jur Vrieling, de batterij is niet zo goed meer en ik krijg hier het ene berichtje na het andere. Dat is wel fijn natuurlijk, maar het beantwoorden zal voor morgen zijn. Het liep hier gewoon super voor mij, ik was de laatste starter in de barrage en Thomas Weinberg en Escobar (v. Escudo I) waren best snel, maar dat ik uiteindelijk bijna 4 seconden sneller zou zijn
Het Nederlandse team heeft gisteren op overtuigende wijze de landenwedstrijd in Kopenhagen gewonnen. De Belgen eindigden op een 5de plaats, met 24 strafpunten, 2 meer dan de Noren die tweede werden na de Spanjaarden. Yves Vanderhasselt tekende met Prince van de Wolfsakker voor 2 nulrondjes. Patrick Spits hield het met Whitney bij twee keer 4, Wilm Vermeir met Umit met twee keer 8. Marc Van Dijck en Va et Viens van de Zelm lieten in de eerste omloop 12 strafpunten optekenen en kwamen niet meer aan de start in de tweede.
Hieronder leest u het persbericht van de knhs
KOPENHAGEN (KNHS) - Ook in de Deense hoofdstad Kopenhagen werd een landenwedstrijd verreden en daarin werd het Nederlandse team eerste. Nathalie van der Mei (Makkinga) bewees met Heechhiems Springtime (v. Indorado) dat haar tweede plaats in het Nederlands kampioenschap twee weken geleden in Mierlo geen toevalstreffer was, want zij leverde met twee foutloze ritten een grote bijdrage aan deze zege.
Eric van der Vleuten (Mierlo) noteerde in de eerste manche een foutloze rit, terwijl het met VDL groep Tomboy (v. Emilion) drie springfouten noteerde. Jur Vrieling (Holwierde), die VDL Oramé (v. Indoctro) steeds beter in de hand krijgt, noteerde in de eerste ronde een springfoutje en hield in de tweede manche de lei schoon. Willem Greve (Weerselo) noteerde in de eerste manche twee springfouten en hoefde met Perpetua (v. Lux) niet meer in actie te komen, omdat de overwinning zeker was. Nederland won de landenwedstrijd met een totaal van 16 strafpunten, voor Spanje en Noorwegen.
In het Oostenrijkse Linz werd de landenwedstrijd gewonnen door België, voor de Fransen, terwijl Oostenrijk derde werd. Het Nederlandse team, dat bestond uit Mark Jespers (Prinsenbeek) met Tikila, 12 strafpunten, Sabrina van Rijswijk (Waddinxveen) met Toskane, 1 strafpunt, Mark Martens (Oploo) met Adonis van De Silverhoeve, 12 strafpunten, en Robert Vos (Wierden) met Sambuca, 28 strafpunten, eindigde met 25 strafpunten na de eerste manche op de 12de plek en mocht niet terugkomen voor de tweede omloop.
