Het blijft maar dopingschandaaltjes regenen in Duitsland. Eerst was er het geval Christian Ahlmann, recent nog de aantijgingen in verband met een ongeoorloofde behandeling van nog twee andere paarden uit het Duitse team en nu zou ook Cöster van Christian Ahlmann in Hongkong medicamenteus behandeld zijn tussen beide omlopen van de landenwedstrijd. Ahlmann werd al geschorst door de FEI en vervolgens werd de straf op verzoek van de Duitse federatie nog eens verzwaard door het sporttribunaal in Lausanne nadat gebleken was dat Cöster behandeld werd met capsaïscin. Maar nu blijkt dat Cöster in Hongkong nog een tweede behandeling kreeg, dit keer van de Duitse teamveterinair Nolting nadat Cöster zich blesseerde tijdens de eerste omloop. Ahlmann gaf ondertussen de behandeling toe maar liet verstaan dat volgens hem alles volgens het boekje verlopen was. En ondertussen haastte ook de Duitse federatie zich om te zeggen dat voor de behandeling toestemming gevraagd en verkregen werd bij de officiële FEI-veterinair in Hongkong. In alle geval wordt momenteel in de Duitse media een onfris beeld opgehangen van de praktijken in de springsport waarbij niet wedstrijdfitte paarden toch opgelapt worden. Ondertussen loopt het onderzoek van de FEI naar de behandeling, ook al in Hongkong en ook al tussen beide manches van de landenwedstrijd in, van Cornet Obolensky.
LA BAULE _ Jos Lansink had een zorgelijke blik, na de Grote Prijs in het Belgische Lummen. Spender S (v. Silbersee) kreeg een spreekwoordelijk schouderklopje en aan wie het horen wilde zei Lansink; Hij maakt de keuze voor La Baule wel erg moeilijk, misschien moet ik wel Spender meenemen. Zondagavond bleek dat de regerende wereldkampioen de juiste keuze gemaakt had, want met de 14-jarige hengst won hij de Grote Prijs van La Baule. Angelique Hoorn reed Blauwendraads OBrien (v. Peter Pan) naar een 6de plaats.
In een barrage met 7 wisten slechts 2 combinaties foutloos te blijven; de latere winnaar uiteraard en ook de Zweedse Malin Baryard Johnsson met H&M Actrice W (v. Ars Vivendi).
KOPENHAGEN _ Het zat er al een tijdje aan te komen, na de ereplaatsen van de voorbije weken met ondermeer een tweede plaats op het Nederlands kampioenschap. Zondagmiddag zette Nathalie Van der Mei met Heechiems Springtime (v.Indorado) in de Grote Prijs van Kopenhagen de kers op de taart. De amazone uit het Friese Makkinga won op imponerende wijze.
Eindelijk, juicht Van der Mei door haar geleend mobieltje. Mijn telefoon is stuk en ik heb een oud toestelletje geleend van Jur Vrieling, de batterij is niet zo goed meer en ik krijg hier het ene berichtje na het andere. Dat is wel fijn natuurlijk, maar het beantwoorden zal voor morgen zijn. Het liep hier gewoon super voor mij, ik was de laatste starter in de barrage en Thomas Weinberg en Escobar (v. Escudo I) waren best snel, maar dat ik uiteindelijk bijna 4 seconden sneller zou zijn
Het Nederlandse team heeft gisteren op overtuigende wijze de landenwedstrijd in Kopenhagen gewonnen. De Belgen eindigden op een 5de plaats, met 24 strafpunten, 2 meer dan de Noren die tweede werden na de Spanjaarden. Yves Vanderhasselt tekende met Prince van de Wolfsakker voor 2 nulrondjes. Patrick Spits hield het met Whitney bij twee keer 4, Wilm Vermeir met Umit met twee keer 8. Marc Van Dijck en Va et Viens van de Zelm lieten in de eerste omloop 12 strafpunten optekenen en kwamen niet meer aan de start in de tweede.
Hieronder leest u het persbericht van de knhs
KOPENHAGEN (KNHS) - Ook in de Deense hoofdstad Kopenhagen werd een landenwedstrijd verreden en daarin werd het Nederlandse team eerste. Nathalie van der Mei (Makkinga) bewees met Heechhiems Springtime (v. Indorado) dat haar tweede plaats in het Nederlands kampioenschap twee weken geleden in Mierlo geen toevalstreffer was, want zij leverde met twee foutloze ritten een grote bijdrage aan deze zege.
Eric van der Vleuten (Mierlo) noteerde in de eerste manche een foutloze rit, terwijl het met VDL groep Tomboy (v. Emilion) drie springfouten noteerde. Jur Vrieling (Holwierde), die VDL Oramé (v. Indoctro) steeds beter in de hand krijgt, noteerde in de eerste ronde een springfoutje en hield in de tweede manche de lei schoon. Willem Greve (Weerselo) noteerde in de eerste manche twee springfouten en hoefde met Perpetua (v. Lux) niet meer in actie te komen, omdat de overwinning zeker was. Nederland won de landenwedstrijd met een totaal van 16 strafpunten, voor Spanje en Noorwegen.
In het Oostenrijkse Linz werd de landenwedstrijd gewonnen door België, voor de Fransen, terwijl Oostenrijk derde werd. Het Nederlandse team, dat bestond uit Mark Jespers (Prinsenbeek) met Tikila, 12 strafpunten, Sabrina van Rijswijk (Waddinxveen) met Toskane, 1 strafpunt, Mark Martens (Oploo) met Adonis van De Silverhoeve, 12 strafpunten, en Robert Vos (Wierden) met Sambuca, 28 strafpunten, eindigde met 25 strafpunten na de eerste manche op de 12de plek en mocht niet terugkomen voor de tweede omloop.
De Belgische ploeg heeft de landenwedstrijd in het Oostenrijkse LInz gewonnen. Pieter Devos, die aanvankelijk in het team zat, werd vervangen door Frederiek Cattebeke. Hij zette met Queros de Bioagrico met 0 en 4 de sterkste prestatie neer. Bert Prouvé en Hugo du Heup lijken hersteld van het dipje dat ze in Lummen kenden en zorgden voor een 0 en 5. Rik Hemerijck en Quarco de Kerambars kwamen met 4 en 11 uit de ring. Dirk Demeersman en Cicero Van Paemel kenden een minder gelukkig optreden, zij werden uitgesloten in de eerste omloop en kwamen niet meer aan de start in de tweede. De Fransen werden tweede, voor de Oostenrijkers en de Duitsers.
De Zwitserse ploeg heeft vandaag de eerste wedstrijd uit de Meydan-League (de vroegere Super League) gewonnen. Er kwam in het Franse La Baule een barrage aan te pas om de winnaar aan te duiden, daarin moest Marks Fuchs het met La Toya opnemen tegen de Zweed Svante Johansson met Saint-Amour. Tweede plaats voor de Zweden dus, vorig jaar nog het zwakke broertje in de Super league. De Belgen begonnen goed met één strafpunt in de eerste omloop, sterk, want Judy-Ann Melchior werd uitgesloten en kwam in de tweede ronde niet meer aan de start met Aktion Pur Z. Jos Lansink en Spender S en Niels Bruynseels met Aluna tekenden voor een nulrondje, Philippe Lejeune hield het mt Vigod'Arsouilles bij één strafpunt. De regerende wereldkampioen herhaalde met Spender S zijn resultaat van de eerste in de tweede ronde, Niels Bruynseels liet 13 strafpunten optekenen, Lejeune hield het bij één balkje. De springduivels werden uiteindelijk 6de. De Nederlanders reden zich naar een derde plaats, voor de Duitsers en de Fransen. Beste Nederlander was Harrie Smolders die met Walnut de Muze twee keer een foutloos parcours aflegde.
Daniël Deusser is er opnieuw bij op de internationale springconcours. En de strijdbijl tussen Deusser en de Duitse federatie lijkt eindelijk begraven. Want de voorbije maanden speelden Deusser en de FN een welles-nietes-spelletje waarbij Deusser een licentie geweigerd werd.
Ik hoop me dit seizoen te kwalificeren voor de finale van de Global Tour, daar is niet alleen veel geld te verdienen, maar het is voor mijn werkgever Jan Tops ook een belangrijke wedstrijd. Momenteel hebben we een aantal veel belovende paarden op stal, te jong nog om competitie te zijn op het hoogste niveau. Maar in deze sport moet je ook vooruit denken en kijken naar de grote afspraken die op ons afkomen; de wereldruiterspelen van volgend jaar en de Olympische Spelen van 2012. De voorbije jaren waren erg vermoeiend voor mij, ook mentaal, vooral door die hele heisa met de federatie. De dopingperikelen op de Olympische Spelen hebben mijn zaak geen goed gedaan, want binnen de federatie waren er mensen die perse werk wilden maken van een cleane sport en de jacht op doping. Daardoor ben ook ik harder aangepakt en uiteindelijk gestraft voor een zaak die al een paar jaar oud is. (Deussers paard Air Jordan (v. Argentinus) werd tijdens de wereldbekerfinale van 2007 in Las Vegas betrapt op het gebruik van het verboden reserpine, n.v.d.r.) De situatie is nu dat de zaak eindelijk afgehandeld is en definitief van de baan is. "
de rest van het interview is te lezen in de Paardekrant van 15 mei
We hebben er helaas geen foto van, maar de leden van de officiële Belgische selecties steken straks in een nieuw pakje. Alles samen zullen zo'n 500 ruiters en amazones zich straks kunnen showen in de nieuwe kledij. In de marge van het gebeuren werden ook de doelstellingen voor het komende seizoen toegelicht.
Voor de springruiters verklaarde Eugène Mathy dat er twee prioriteiten zijn : een plaats in de Meydan league handhaven en het EK in Windsor. Het aantal goede ruiters is groot genoeg maar het komt erop aan de toppaarden te hebben en te behouden. Anne Van Neste-d'Ieteren was verheugd te melden dat er dit jaar voor het eerst sinds begin jaren '90 een ploeg is uitgenodigd op het CDIO Aken, wat meteen een eerste belangrijke doelstelling is. Daarna wordt voor de dressuur natuurlijk ook uitgekeken naar het EK in Windsor waar eveneens een ploeg zal starten. Martine Eggerickx verklaarde dat de eventers volledig op schema liggen. De ploeg, met zowel jonge als ervaren combinaties, presteerde uitstekend in Fontainebleau, de eerste belangrijke wedstrijd van het seizoen, waar trouwens ook het EK zal verreden worden. Karin Donckers bevestigde haar kwaliteit met een zevende plaats in Badminton vorig weekend. De ruiters kiezen hun eigen wedstrijden dit seizoen en er zijn voldoende combinaties die de selectienorm gehaald hebben voor deelname aan het EK.
Ongeloof. Verbijstering. Zoeken naar het waarom maar geen antwoord vinden. Willen begrijpen maar niet kunnen. Het waarom van het plotse afscheid van Jean-Claude Vangeenberghe, daar ergens ver weg in zn nieuwe vaderland. Waar hij niet alleen een succesvol zakenman geworden was, maar ook bondscoach van het Oekraïnse springteam en steunpilaar van datzelfde team. Het drama heeft de familie Vangeenberghe het voorbije anderhalf jaar achtervolgd. Het drama eerst van het nichtje van Jean-Claude, dochtertje van zn zus Martine, om het leven gekomen in het familiale hippisch complex in Moorsele bij een val van een paard. Het overlijden van vader Jacques Vangeenberghe op 3 april eerder dit jaar en nu dus Jean-Claude. Winnen en dan definitief afscheid nemen met dat euforische gevoel van succes nog in de aderen. Een afscheid een sportman als Vangeenberghe waardig. Alleen, zo vroeg, zo veel te vroeg. Het overlijden van één van de meest getalenteerde ruiters uit de geschiedenis van de Belgische ruitersport slaat de Belgische en internationale ruitersport met verstomming.
Getalenteerd, dat zeker, maar ook gedreven was hij. Te gedreven misschien. Ambitieus, te ambitieus misschien. Perfectionist, te perfectionistisch misschien. Maar hippisch succes wordt niet gebouwd op snel tevreden en snel moe. Wel op een mix van hard werken, talent, geloof in eigen kunnen en de wil om het te maken. Dat alles had Jean-Claude zeker. Hij was een man die maar zelden een blad voor de mond nam, kritiek spuwde, maar ook kritiek kon slikken. Iemand die hard kon zijn voor de mensen om zich heen, maar ook en vooral hard voor zichzelf. Zich snel boos kon maken, maar die boosheid weer even snel kon laten varen om opnieuw voort te doen en over te gaan tot de orde van de dag en te bouwen aan zijn droom en ambitie. Voor zijn paarden was niks hem te veel en was alleen het allerbeste goed genoeg. De zweep gebruikte hij zelden of nooit en aan de praktijken van de gesloten pistes had hij een broertje de dood. Laat de herinnering aan Jean-Claude niet alleen een herinnering zijn aan de getalenteerde sportman, maar ook een herinnering aan de mens Vangeenberghe.
Voor een journalist was Jean-Claude Vangeenberghe een dankbare gesprekspartner. Want bij Jean-Claude klopte je nooit vergeefs aan. Hij wikte en woog zn woorden niet en eens op dreef was de spraakwaterval maar moeilijk te stuiten. Visionair soms, maar altijd overtuigd van het eigen gelijk en het eigen kunnen. Vol van grootse plannen. Om de Oekraïnse springsport definitief op de hippische kaart te zetten bijvoorbeeld of om straks een medaille te halen op de Olympische Spelen in Londen. Een derde keer zijn naam vereeuwigd zien op de muren van dat immense stadion in Aken. Daarvoor had hij een project. Met steun van sponsors en investeerders, want naast het geloof in eigen kunnen kon Vangeenberghe ook overtuigen. Een project dat hij de voorbije weken en maanden al gestalte gegeven had door paarden te kopen. Die opbouwen naar Londen 2012, dat was het ultieme doel, de ultieme droom.
Deze week nog keert Jean-Claude terug naar zn thuis en volgende week wordt hij ten grave gedragen. Een koppige West-Vlaming die de wereld zag en nog niet aan het eind van zn veroveringstocht van de wereld gekomen was. En die zaterdag en zondag op het concours in Grobbendonk bij velen niet alleen voor een traan in de ooghoeken zorgde, maar ook voor een glimlach op de lippen. Of zoals Damiaan Vanhollebeke ons ooit zei: Op Jean-Claude kunt ge niet kwaad zijn.
dit is de integrale tekst van de door ons geschreven column die verscheen in de Paardekrant van 13 mei ll.
Op 9 mei jl. overleed topruiter Jean-Claude Van Geenberghe te Donbass, Oekraïne. De plechtige uitvaartdienst, waartoe u vriendelijk wordt uitgenodigd, zal plaatshebben op dinsdag 19 mei om 11 uur in de Sint-Martinuskerk te Moorsele, gevolgd door de teraardebestelling op het gemeentelijk kerkhof. Gelieve de wagens te parkeren aan de Zilveren Spoor, Overheulestraat 235 te Moorsele. Er is een shuttledienst voorzien naar de kerk. Na de dienst kan er afscheid genomen worden van Jean-Claude
LAUSANNE _ De FEI heeft de samenstelling van de ethische commissie die de dopingperikelen rond het Duitse springteam op de Olympische Spelen in Hongkong moet gaan onderzoeken. Voorzitter van de commissie is Lord John Stevens die vroegr aan het hoofd stond van de Metropolitan Police in Londenen in het verleden ondermeer ook betrokken was bij het onderzoek naar de dood van Lady Di. De andere leden van de ethische commissie zijn de Amerikaan David O'Connor, voorzitter van de Amerikaanse federatie USEF, de Israeliër Ken Lalo, voorzitter van het FEI-tribunaal en de Engelsman John Roche, directeur springen van de FEI.
We kunnen er pagina's over vullen, maar een beetje verstandig mens vormt zelf z'n mening. Daarom, netjes op een rij, het kbrsf- en het knhs-persbericht na de wereldbekerwedstrijd in Bordeaux.
Zoer en Okidoki weten weer wat winnen is
BORDEAUX (KNHS) - Albert Zoer (Echten) en Okidoki boekten in Bordeaux hun eerste belangrijke overwinning temidden van de internationale springelite, na de beenbreuk van Albert afgelopen zomer. Twee dagen na het voor Zoer voortreffelijk verlopen CHIO Aken 2008 - dubbel foutloos in de landenwedstrijd met Okidoki en de zege in de Grote Prijs op zondag met Sam - kwam Zoer tijdens trainingswerkzaamheden thuis in Echten ten val en brak zijn been. In de stad beroemd om zijn wijnen won Zoernu op zaterdagavond de tiende wedstrijd in de reeks van kwalificaties voor de finale, medio april in Las Vegas. Gerco Schröder (Tubbergen) drong ook door tot de barrage en eindigde met Eurocommerce Milano als vierde. Daardoor heeft Schröder wel de leiding overgenomen in de tussenstand en is Zoer opgeklommen naar de vierde plaats.
Acht combinaties plaatsten zich voor de barrage, waaronder als gezegd ook Zoer en Schröder. De derde Nederlandse starter, Vincent Voorn (Dinteloord) met Audi's Alpapillon-Armanie noteerde één springfoutje, waardoor een startplaats in de barrage aan zijn neus voorbij ging. Zoer, die als derde in de barrage van start ging, reed een hele vlotte barragerit, zonder een poging te doen de snelste tijd neer te zetten. "Ik wilde in ieder geval foutloos blijven en dan met een goede tijd allen die na mij kwamen onder druk te zetten. Daartussen zaten nog een paar hele snelle combinaties", aldus Zoer.
Gerco Schröder pakte het anders aan. Hij ging juist wel voor de snelste rit en nam daarmee veel risico. Uiteindelijk was Gerco met Eurocommerce Milano wel de snelste, maar dat ging ten koste van een springfout, waardoor hij als vierde eindigde. "Het was best een zware wedstrijd, waarbij het venijn echt in de straat zat. Twee hoge brede hindernissen aan het einde en dan nog een geniepige hoge steilsprong, die heel kort na een scherpe wending kwam. Daar werden veel fouten op gemaakt in het basisparcours. In de barrage zaten een paar lange lijnen en ik wilde het op die laatste lijn niet al te gek doen. Dat deed ik ook niet, maar toch tikten we de laatste paal van die laatste hindernis eraf. We hadden wel de op één na snelste tijd, maar het was jammer genoeg niet voldoende voor de zege", aldus Schröder.
Winnaar Albert Zoer was lovend over Okidoki. "Voor mijn gevoel liep het perfect. Okidoki sprong weer ouderwets goed. Ik ben er verschrikkelijk blij mee, ook omdat ik Sam weer helemaal in vorm heb", aldus Zoer.
Jos Lansink derde in Wereldbekerproef in Bordeaux.
De Duitse parcoursbouwer Frank Rothenberger zag zich verplicht een hoog en technisch parcours neer te zetten in de Expo Hallen in Bordeaux, aangezien niet minder dan negen van de top tien ruiters van de FEI ranking aan de start kwamen. De Nederlander Albert Zoer is na zijn beenbreuk, die hem verhinderde deel te nemen aan de Olympische Spelen, helemaal terug de oude. In een barrage met acht combinaties was hij met Oki Doki de snelste foutloze. Onze landgenoot Jos Lansink was de enige Belg die wist door te stoten naar de barrage, Judy-Ann Melchior werd met Levisto Z 19 de met één springfout en Ludo Philippaerts belandde met Kassini' Jac op de 23 ste plaats met 8 strafpunten. Wereldkampioen Jos Lansink en zijn BWP merrie Valentina van 't Heike gingen als laatste van start in de barrage. Jos nam risico's, klokte af in een snellere tijd dan Zoer maar had jammer genoeg één springfout. Als snelste vierpunter leverde hem dat de derde plaats op na Albert Zoer en Marco Kutscher die met Cornet Obolensky tweede werd. In de stand voor de Rolex FEI World Cup na 10 van de 13 wedstrijden staat de Nederlander Gerco Schröder aan de leiding met 60 punten. Jos Lansink staat vijfde met 48 punten en Ludo Philippaerts negende met 41 punten.
Is het u al opgevallen dat Jos Lansink een nieuwe topper onder het zadel heeft? Nou ja, nieuw. Echt nieuw is de combinatie Jos Lansink-Valentina van 't Heike natuurlijk niet. Op absoluut topniveau is ze dat wel. Ei zo na werd de trainingsopbouw van Jos en Valentina vorig jaar in de aanloop naar de Spelen overhoop gegooid. Want toen er twijfels rezen over het feit of Cumano wel klaar zou geraken voor de Spelen moest Lansink op zoek naar alternatieven: Spender S of Valentina. Een geluk voor Valentina dat Cumano alsnog fit geraakte zodat Jos zich weer kon toespitsen op dat waarin hij sterk is als geen ander: het opbouwen van een paard. Stelselmatig kreeg Valentina zwaardere proeven voor de hoeven en waar de Europese kampioen zich aanvankelijk tevreden stelde met een foutloze rit in de basisomloop reiken de ambities sinds Mechelen wat verder: meedoen voor de overwinning. Ei zo na lukte het afgelopen zaterdag in de wereldbekerwedstrijd in het Franse Bordeaux. Jos ging vol voor de zege maar knalde de laatste balk uit de lepels. Ondanks de snelste tijd goed voor de derde plaats. Derde, je leest het maar niemand staat er echt bij stil. Maar het mag duidelijk zijn, Jos en Valentina zijn klaar voor het grote werk en als straks de Europese kampioenschappen, de wereldruiterspelen en de Olympische Spelen lonken dan is het nog lang niet zeker dat Jos een herstelde Cumano daarvoor van stal haalt...
De Duitse parcoursbouwer Frank Rothenberger zag zich verplicht een hoog en technisch parcours neer te zetten in de Expo Hallen in Bordeaux, aangezien niet minder dan negen van de top tien ruiters van de FEI ranking aan de start kwamen. De Nederlander Albert Zoer is na zijn beenbreuk, die hem verhinderde deel te nemen aan de Olympische Spelen, helemaal terug de oude. In een barrage met acht combinaties was hij met Oki Doki de snelste foutloze. Onze landgenoot Jos Lansink was de enige Belg die wist door te stoten naar de barrage, Judy-Ann Melchior werd met Levisto Z 19 de met één springfout en Ludo Philippaerts belandde met Kassini' Jac op de 23 ste plaats met 8 strafpunten. Wereldkampioen Jos Lansink en zijn BWP merrie Valentina van 't Heike gingen als laatste van start in de barrage. Jos nam risico's, klokte af in een snellere tijd dan Zoer maar had jammer genoeg één springfout. Als snelste vierpunter leverde hem dat de derde plaats op na Albert Zoer en Marco Kutscher die met Cornet Obolensky tweede werd. In de stand voor de Rolex FEI World Cup na 10 van de 13 wedstrijden staat de Nederlander Gerco Schröder aan de leiding met 60 punten. Jos Lansink staat vijfde met 48 punten en Ludo Philippaerts negende met 41 punten.
Wie af en toe op een paard zit weet het al langer: als je een beetje aan rijden wilt toekomen dan moet je zelf ook behoorlijk fit zijn. Eén en ander blijkt nu ook uit Nederlands onderzoek.
Lees het persbericht:
Werd het accent in het verleden bij de paardensport vaak gelegd op de fitheid en prestatie van het paard, nu wordt steeds meer gerealiseerd dat ook de ruiter fit moet zijn om goede prestaties te leveren. Dit blijkt uit onderzoek dat de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie liet doen onder 1189 paardensporters. Paardensporters vinden hun fitheid zeer belangrijk om de paardensport goed te kunnen beoefenen. Bij paardensport is coördinatie, balans en concentratie (mentale fitheid) belangrijk, vergroten van het uithoudingsvermogen komt minder aan de orde.
De KNHS wilde graag weten hoe het fitheidsimago van de paardensport is, hoe het met de fitheid van de paardensporter is gesteld en of de paardensporter behoefte heeft aan meer informatie over fitheid. In de aanloop naar de Olympische Spelen kreeg de fitheid van de ruiter veel aandacht bij de Olympische kandidaten. Maar hoe is het gesteld met de fitheid van de doorsnee paardensporter?
Bijna 40% van de paardensporters beoefent de sport vijf tot zes keer per week en meer dan de helft besteedt drie kwartier tot een uur aan de sport. Daarnaast wordt gemiddeld bijna een uur aan de verzorging van het paard besteed. Paardensporters beoefenen hun sport in de eerste plaats om de band met hun paard. Presteren en ontspanning volgen direct daarna.
Paardensporters hebben baat bij extra fysieke training. Drie keer per week paardensport beoefenen geeft een basisconditie; meer paardrijden helpt niet om de basisconditie te vergroten. Dit komt omdat de grenzen van het fitheidniveau dan niet meer worden opgerekt. Daarvoor is een combinatie met een andere sport nodig. Vier op de tien paardensporters beoefent een andere sport of fysiek inspannende activiteit naast de paardensport. Fitness en hardlopen worden het meest genoemd. De helft hiervan doet dit om hun vaardigheden, zoals lenigheid en coördinatie, voor de paardensport te verbeteren. Een kwart omdat de paardensport hun niet voldoende fitheid geeft. De paardensporters die niet aan een andere activiteit doen, doen dit niet wegens tijdgebrek. Paardensporters houden zich over het algemeen aan de norm van dertig minuten bewegen per dag. Slechts 6,4% geeft aan niet fit te worden van het beoefenen van de paardensport.
Paardensporters hebben een gezondere BMI* (Body Mass Index)-waarde vergeleken met detotale Nederlandse bevolking. Bij de totale Nederlandse bevolking heeft meer dan 45 procent overgewicht. Slechts twintig procent van de paardensporters heeft volgens de BMI-berekening in meer of mindere mate last van overgewicht. Deze groep heeft echter wel de aandacht van de KNHS. Een ruiter met een te zwaar gewicht kan balansproblemen hebben bij het rijden en dit heeft een negatief effect op de balans van het paard.
Opvallend is dat het alcoholgebruik onder paardensporters beduidend lager is dan het landelijk gemiddelde, ditzelfde geldt voor het percentage rokers.
Het onderzoek heeft uitgewezen dat er een grote informatiebehoefte is vanuit de KNHS voor het verbeteren van de fitheid en daarmee de prestatie van de paardensporter zelf. Bijna 90% wil meer weten over het onderwerp training en conditie. De KNHS gaat daarom de komende tijd haar leden uitgebreid informeren over dit thema. Ook wordt dit onderwerp in de komende jaren opgenomen in opleidingen voor instructeurs en officials.
Slecht nieuws voor onze goede vriend Koen Vereecke. Utopia van de Donkhoeve keert terug naar de stallen van haar eigenaar, Gustaaf Quintelier. Die wil gaan fokken met de twaalfjarige merrie. "De merrie is dinsdag weggehaald. Jammer, want ik heb veel tijd en energie gestoken in Utopia en de laatste seizoenen ging het eigenlijk teedfs beter. Ik had ook zo'n beetje de idee dat onze progressie nog niet ten einde was. Met een paard als Utopia kun je in elke proef en op elk concours terecht, en dat trekt de andere paarden mee."
Er is weer heel wat nieuws. Over het afscheid van Quintus en Markus Fuchs bijvoorbeeld. Twee grootheden uit de hippische sport toch wel. Markus Fuchs, de Zwitserse voormalige nummer één van de wereld, houdt het straks voor bekeken. Het zat er een beetje aan te komen. Fuchs staat al een tijdje op non-actief, geplaagd als hij wordt door aanhoudende rugpijnen. Exit Fuchs dus. Exit Quintus ook. De hengst keert terug naar de stallen van Damiaan Van Hollebeke. Quintus nam vorig jaar nog deel aan de Olympische Spelen onder het zadel van Jean-Claude Van Geenberghe, het duo werd er tiende. In een ver verleden reed ook Marc Van Dijck de hengst nog. Quintus kan terugblikken op een indrukwekkende erelijst.
. Vijftien is de hengst ondertussen, maar vorig jaar won Van Geenberghe met Quintus nog de Grote Prijzen van Vilamoura (CSI****) en Moorsele (CSI**). Voordien waren er ook al overwinningen in de Grote Prijzen van Dublin (CSIO*****), Vilamoura (CSI **) en de landenwedstrijd van Helsinki. Daarnaast waren er de voorbije jaren nog een handvol overwinningen in internationale rubrieken terwijl het aantal ereplaatsen amper te tellen is. Zo haalde de hengst de voorbije seizoenen maar liefst 21 top-tien-klasseringen in diverse internationale Grote Prijzen.
Zo. Ook Toni André Hanssen heeft ondertussen z'n rentree gemaakt. Met een tweede plaats op het concours in het Noorse Vestfold dan nog. Noorser kan haast niet. Hanssen zadelde in Vestfold Camiro. U weet wel, het paard waarmee hij in Hongkong tegen de spreekwoordelijke dopinglamp aansprong. Capsaïscin. Weg individuele medaillekansen voor Hanssen en, straks wellicht, ook weg teammedaille voor het Noorse team. Zwaarder kan een jonge, ambitieuze sportman welhaast niet gestraft worden. We hebben Hanssen na die desastreuze augustusmaand een beetje met rust gelaten. En hem pas goed anderhalve maand nadien gecontacteerd. Hij klonk strijdlustig maar rustig. Wist zich gesteund door z'n federatie en teammaats. Vertelde over z'n sponsors en vrienden en hoe gelukkig hij zich wel mocht prijzen dat iedereen achter hem was blijven staan. Inclusief de Noorse media. Hij had weer wat tijd om muziek te maken met z'n groepje en straks zou er een ceedeetje in de winkelrekken liggen. Maar helemaal op 't eind klonk het toch even door: liefst van al zou hij weer snel rijden en als er één ding was dat hem de rest van z'n leven zou blijven achtervolgen dan was het wel de gedachte dat hij niet alleen z'n eigen Olympische medaille, maar ook die van z'n teammaats kwijtgespeeld was.
Ik spreek geen gebenedijd woord Noors en je kunt wat zo'n jongen je vertelt ook helemaal niet controleren. Maar dat de Noren nog als één man achter der Toni stonden bleek wel in Mechelen waar we Morten Djupvik tegen het lijf liepen. Die wou off the record wel één en ander kwijt over het hele dopingverhaal van Hongkong en wilde ook z'n hand in het spreekwoordelijke vuur steken voor z'n maatje. We hebben nog wel een paar ruiters gesproken die er in Hongkong bij waren en bij velen leeft de overtuiging dat de ruitersport in Hongkong geflikt is. Geflikt omdat de organisatoren persé wilden tonen hoe goed hun laboratoria en controles wel waren. Hoe sluitend en waterdicht en dat ze zelfs de minimaalste hoeveelheden van een verboden product konden vinden. Wat ze dus ook gedaan hebben.
Blijft de vraag natuurlijk, hoe komt zelfs de minimaalste hoeveelheid capsaïscin of ander spul in het bloed van zo'n paard terecht? En hoe kan het dat zelfs toppers als Pessoa er niet in slagen om te verklaren hoe dat spul eventueel bij hun paard kon terecht gekomen zijn. Het is een zinnetje dat ons blijft achtervolgen. Een zinnetje uit de officiële FEI-mededeling rond de zaak Pessoa.'Poor stablemanagement'.
't Is een lieve jongen. Piet Raijmakers junior. Vorige week liep het fout voor hem in de Grote Prijs van het tweesterrenconcours in het Noorse Vestfold. "Ik hoop dat je me volgende week terug kunt bellen en dat ik dan beter nieuws heb", wist hij toen. Ik heb hem daarnet aan de lijn gehad, net terug uit Vestfold. Na 4 uur op de boot en 12 uur onderweg in de truck. Maar om en bij de 9.000 euro rijker en een zege in de Grote Prijs op zak. Twee jaar terug won Piet junior ook al in Vestfold, toen met Rascin. De hengst waarvan vader Piet senior ondertussen de teugels opnam. Dat gebeurde in de aanloop naar de Olympische Spelen van Hongkong. Want vader Piet wilde nog wel 'ns een keertje knallen. We maakten toen, straks bijna een jaar terug, een stukje dat we zelf ontroerend vonden. Zoals de meeste ontroerende stukjes gemaakt worden; bij toeval. Het is een lang verhaal. Maar ik zie het zo voor me. Vader Raijmakers aan de tafel met z'n zonen Piet en Yoep. Stoere bink, vader Raijmakers, maar hij zag het even niet meer zitten. Eerder dat jaar z'n topper verloren op concours in de Verenigde Staten, effe terug naar af en op een leeftijd gekomen waarop een normaal mens zich de vraag telt of het allemaal nog wel zin heeft. Elke week weer de hort op, op concours, de halve wereld rondreizen. Eenzaam slapen in een hotelkamer, terwijl je verlangt naar het warme nest en de geborgenheid van moeder de vrouw. Misschien moest hij maar eens wat les gaan geven, of zich bezig houden met de opleiding van de jonge paarden en plaats maken voor z'n zoon Piet.
Daar, aan de keukentafel in Asten hebben ze uiteindelijk beslist om nog wat door te gaan. Ondermeer omdat zoon Piet zei, "Nou joh, pak jij Rascin dan maar op. Ik probeer het wel opnieuw met wat jonge paarden.' Waarom? Wie zal het zeggen. omdat junior diep van binnen beseft dat Piet senior in alle geval meer ervaring heeft en misschien ook net dat ietsje meer talent. Of omdat, anders dan in andere sporten, in hippische middens jong nog wel eens plaats wil maken voor oud. Zeker als jong zoon is en oud vader.
en nu we toch bezig zijn gooien we nog maar een nieuwsje op de site. Bentley van de Heffinck verhuist naar de stallen van Harrie Smolders. Axel Verlooy kocht de hengst voor de helft over van stal Tilleman en haalt dus een nieuwe topper binnen voor stalruiter Smolders. Die heeft ondertussen een indrukwekkende palet paarden ter beschikking. Met ondermeer Powerfee, Oliver Q en Walnut de Muze, ongetwijfeld het meest getalenteerde paard uit z'n wedstrijdstal die verder ook nog Riovanna en nu dus ook Bentley van de Heffinck telt. Daarmee drukt Smolders de voetsporen van Gerco Schröder en stal Eurocommerce. Want ook daar hebben ze al lang begrepen dat wie aan de top wil blijven paarden nodig heeft. Niet eentje, geen twee, maar liefst drie en nog wat meer. Het laat je toe lekker veel concours te rijden en wat punten voor de world-ranking te verdienen...
