22.05 Zaterdag hebben wij boodschappen gedaan met de fiets! Het is toch wel lang geleden dat wij in Parijs waren en zo waar, er zijn goede en veilige fietspaden gekomen. Ook kan je op veel plaatsen een fiets uit een rek trekken, natuurlijk tegen betaling en terugplaatsen waar je wil. De supermarkten die op het formulier stonden waren kledingwinkels en de andere kilometers verder. Maar wij zijn er toch in geslaagd te kopen wat wij nodig hadden. 's-Middags, op loopafstand, naar de Notre Dame, over Ile St.Louis, waar wij konden zien waar wij gevaren hadden. dan naar La Cité, waar wij perplex stonden van de massa mensen die in de rij stonden om de toren op te gaan of de kerk in te gaan. Wachttijd van ca.1 uur, dat geloof je toch niet. Vroeger veel Nederlanders, nu Japanners, Koreanen, Oostblokkers en ander volk. Vlak bij de Notre Dame heb je de bloemenmarkt. Overal politie en dat scheelt wel. Over de Pont Neuf naar het Quartier Latin, waar hele groepen achter dames met een vlaggetje liepen om toch vooral maar niets te missen. Vanaf 16.00 uur is het Happy Hour, alles tegen de halve prijs en dan loopt de straat leeg! Effe tanken! Via de Sorbonne en het Pantheon terug naar de boot om te genieten van een pintje van de buurman. Ineens was de boot vol, want ook andere meedevaarders hadden ons (en de buurman) ontdekt en het werd een gezellige boel. Er werd druk besproken hoe lang de diverse routes zouden duren en beslissingen genomen.
23.05 Nicole bedankt! Om 00.30 uur sms sen en je moeder te feliciteren met haar verjaardag. Zij sliep door, maar ik kon de pieper uitzetten. Corrie een jaar ouder. Hoe oud? vraag het haar zelf, zij zal zeggen 37! Croissants met een ei en dan op sjouw. Goed weer en wij naar Gare Austerlitz om met de Metro naar de Eiffeltoren te gaan. Alhoewel de fietspaden goed zijn, blijft de vraag, waar laat je je fiets en vind je hem nog terug? Bij het uitkomen van de Metro bleven wij verstomd staan. Waar kwamen al die mensen vandaan? Net een kazerne die op vrijdag leeg loopt, allemaal naar de toren, waar rijen stonden van honderden meters lang. Je werd overspoeld met souvenirsverkopers, alemaal zwart, zelfs nederlands sprekend. Overgestoken naar Trocadero waar het minder druk was, de bomen mooi in bloei stonden en de fonteinen prachtig waren. Een broodje gegeten en Corrie en zakdoek gegeven om haar gezicht af te drogen. Deze geste werd bijna duur, ik trok nl.alle metrokaartjes ook uit mijn zak. Toen ik daar achter kwam, wij waren nog niet zo ver weg, ben ik terug gelopen en ja hoor, ze lagen onder de bank. Van Trocadero met de metro naar Franklin Rooseveld (Champsalysé) dat bijna geheel was afgezet vanwege een presentatie van alle regio's in Frankrijk op gebied van wijnen, fruit, groente, enz. Je kon wat af proeven. Vroeg je aan de inschenker of hij die mop van die man met het ene been kende? Nee, hij had er twee, dus bijschenken nog maar. Over de Concorde weer de metro in naar Montmartre. Ook wel druk maar toch niet zo. De schilders waren druk bezig en de portrettekenaars hadden veel te doen. Ook was er een antiekmarktje met laarzen met een kunstbeen erin of een doodskist waarop stond: allen voor beneden! Een echter karakteristieke Franse artiestenkop op de foto gezet. (het lukt maar niet om ze op de weblog te krijgen, ik blijf proberen) Dan de Sacre-Coeur, toch wel de mooiste kerk in Parijs, wat een rust. Dan afzakken naar de straatjes met de eethuizen en kijken of wij ons oude restaurantje nog konden vinden. Dat lukte en de kontakten waren snel weer gelegd. Ricardje vooraf, of twee? Heerlijk voorafje en steak om u tegen te zeggen met frites én boontjes. Ik had verteld dat Corrie jarig was en bij de ricard kregen wij al een schaal olijven. Na het kaasplankje kwamen ze met drie man met een ijsschotel met 2 kaarsjes erop en begonnen te zingen: Bonne anniversaire madame, happy birthday to you an ook nog een in het spaans! Dat was wel een verrassing. Een paar dikke zoenen en wij waren voor eeuwig vrienden. Terug naar de Blvd Rochechouart op de metro bij Barbes naar Gare du Nord, overstappen na 18 trappen en een lift en dan met de 5 naar quia de la rappée. We waren weer thuis, kei kapot, maar wij wisten wat wij weten wilden. Toen bleek de andere buurvrouw ook jarig te zijn en dan ben je klaar. What a day of teh wel quel jour.
24.05 Het is weer warm, Corrie doet de was (eigenlijk de machine) we gaan nog wat wandelen en rusten verder uit. Morgen gaan wij verder de Seine op en op naar ons volgend avontuur.
25.05 Het was erg warm en wij besluiten boodschappen te doen en 's-middags naar iets te gaan, waar niet iedereen heengaat. De begraafplaats Père Lachaise. Hier liggen veel beroemdheden begraven, zoals Chopin, Jim Morrisson, Edith Piaf, Yves Montand. Het is onderhand een hele stad en nogal heuvelachtig. Veel graven zijn in een soort huisje en het ziet er verzorgd uit.
26.05 Urenteller 1927,5 vertrek Parijs 10.00 urenteller 1931,0 aankomst Port Saintry 14,30 Na afscheid te hebben genomen van de havenmeester en gevraagd de sluis voor ons klaar te maken zijn wij weer op de Seine gekomen. De beloofde bunkerboot was er niet dus dan maar door. Na ca. 4 km gaat de Marne links door en buigt de Seine af naar het zuiden. Eerst nog wat industrie, daarna wordt het mooier. Na ca een uur varen, in de eerste sluis, barste er een onweer los met bliksem en Corrie stond daar aardig nat te worden. Niet alleen regen maar grote hagelstenen donderden op ons neer, wij hebben zelfs de boordlichten aangedaan. Het duurde toch zeker een half uur en het was niet prettig. De diverse aanlegplaatsen die er zijn moesten, waren er niet en na ca. 5 uur en 3 sluizen vonden wij Port Saintry. Dit bleek echter een privé haven te zijn. De eigenaar begreep dat wij moe waren en gaf toestemming voor één nacht te blijven. Voorzieningen waren er niet. Wij kwamen langs enkele mooie stadjes en eigenlijk zou je hier moeten blijven!
27.05 Urenteller 1931,0 vertrek Port Saintry 08.00 urenteller 1935,9 aankomst St.Mammès 16,00 Het weer verbeterde wat, maar wij hadden toch een paar buien. Het blijft mooi onderweg met mooie plaatsen langs de kant. Dit keer hadden wij vier sluizen te mannen, alle met maar 1 bolder halverwege en 1 boven op de kade. De sluistrap bracht vaak uitkomst. Met de motor bij was het te doen, maar veel mannen moeten respect hebben voor de matroos voor, die alles maar moet doen! St.Mammès ligt op de scheiding van de Seine en de Loing en de doorblik geeft onvoldoende zicht of er plaats is in Moret. Dan maar afmeren in St.Mammès. De havenmeester had zijn vrije dag en dan is er aan geen stroom te komen. Wij hebben hem gebeld en via de gemeente hoor je dan dat er die dag niemand beschikbaar is. La douce France! Nadeel van St.Mammès is dat er regelmatig schepen langsvaren, als zij leeg zijn en ca 15 km/u varen nogal wat golfslag geven die je boot bijna op de kant zet.
28.05 Eerst wezen tanken en weer nieuwe handschoenen voor Corrie gekocht. Die slijt zeg! Dan weer vast gemaakt, inmiddels van de havenmeester stroom gekregen en alles geregeld. Douchen zou in een naast gelegen party boot moeten, maar dat moest aan de kapitein gevraagd worden en die sliep. Op de fiets naar Moret-sur-Loing gegaan, meestal over de stoep, de fiets gestald en lopend door het stadje gegaan. Absoluut de moeite waard, met veel water wat uit allerlei gaten komt, via watermolens loopt, watervalletjes. Prachtig om te zien. Het weer klaarde op en na een babbel met inmiddels gearriveerde engelsen het bed opgezocht.
29.05 De casino leeg gekocht. Deze lig taan de haven en hoef je niet met allerlei zware zaken te sjouwen. Iemand vroeg of wij dorst hadden, na 18 flessen wijn en een paar pakken bier en limonade. Vanmiddag gaan wij Mammès in en houden het verder rustig. We hebben wel met andere nederlanders, die bekend zijn hier, gesproken over het varen op de Loing. We hebben de kaart bestudeerd en gezien dat je eigenlijk maar 5 - 8 km per dag kan doen, waarbij dan tussen 4 - 8 sluizen. De sluizen draaien van 09.00/12.00 en 13.00/19.00 Je maakt dan korte trips en kan iedere dag een plaatsje bezoeken. Of deze theorie ook praktijk wordt vernemen julli in de volgende uitgave.
30.05 Er kwam gisteren zowaar een Belg binnen. Alléén! Meerder keurig af, zat keurig in de kleren, kwam uit Zelzate en was op weg naar het zuiden van Frankrijk. Dat was alles wat wij uit hem kregen en vanmorgen om 08.30 was hij al weer weg naar Auxerre. Moet een Oost Vlaming geweest zijn. De Engelsen liggen er nog en gaan vanmiddag weg, ook over de Loing, vanwege de diepgang van de boot. Onderweg naar Port Louis en dan de mast omhoog en naar Corsica. En dan terug eind september, je moet er maar zin in hebben. Wij hebben de moederkensmarkt bezocht en lekker fruit en groeten gekocht. Veel kleding, lekker vlees, gebraden en al en kruiden, groente. Voor zo'n klein stadje toch een groete markt. Weet u dat de assistente van de havenmùeester, maître du port, de maîtresse du port is? Weer wat geleerd. Morgen willen wij de loing opgaan naar Nemours. We melden ons weer als er wifi is
31/05 urenteller 1935,9 vertrek St.Mammès 09.00 urenteller 1938,0 aankomst Nemours 12.00 De Seine af en de Loing op, een groot verschil. Van een brede rivier naar een kanaal waar je beide kanten bijna kan raken; diepgang van ca. 2 mtr of minder. Wij hadden 7 sluizen waarbij wij geholpen hebben de deuren te sluiten. Het varen is een verademing, hiervoor ben je gekomen. De vergezichten, dorpjes en oude huizen, het is snoepen. In Nemours zijn wij eerst naar de oude haven gegaan, een mooie plek, maar de voorzieningen werkten niet. De VNF gebeld en deze kwam ons vertellen waar we heen moesten. Minder mooi, wel stroom en water, geen douches en dicht bij de winkels. De aftakking die door Nemours loopt geeft een mooi beeld hoe het vroeger is geweest. Om alles na te lopen heb je wel wat tijd nodig, maar die heb je dan ook.
01/06 urenteller 1938.0 vertrek Nemours 09.00 urenteller 1940.0 aankomst Chateau Landon 12.00 Weer 7 sluizen gedaan, de Loing is erg mooi en af en toe lom je een péniche tegen, je moet dan ver de kant in. Souppes s.L werd afgeraden, maar had best wel een goeie plek met stroom en water en is een leuk dorp. Wij zijn na de sluis Chateau Landon aan de kant gegaan met de boot van Rockanje en daar blijven liggen. Met de fiets naar het dorp wat er leuk uitzien. Het kasteel is nu bejaardenhuis. 's-Nachts hevige regen gehad en vanaf toen begon het beter te worden.
02/06 urenteller 1940.0 vertek Cchateau Landon 09.00 urenteller 1941,7 aankomst Montargis 13.30 Waarom weg om 9.00 uur? dan gaan de sluizen draaien, van 09.00/12.00 en 13.00/19.00 10sluizen gedaan en vertel Corrie nu niets meer over een sluis, Toppie Joppie. Bij het binnenvaren van Montargis, te vergelijken met Utrecht, besloten wij gelijk een dag extra te blijven. een mooie ligplaats met water en stroom en vlak bij het centrum. De Ricard was toch wel even voordeliger dan St.Mammès, maar ga je dan terug? De diverse stroompjes die weer samen kwamen, onder bruggen, overlopen, een feest om te zien. Boodschappen gedaan en de groenteboer leeg gekocht, vooral fruit. 's-Avonds met de boot uit Rockanje bbq opgezet en heerlijk gegeten. Vooral de aardappelsla was lekker en de wijn. Wat een leven toch!
04/06 urenteller 1941.1 vertrek Montargis 08.45 urenteller 1944.1 aankomst Chantillon Coligny 13.45 weer 8 sluizen gedaan, waarvan 4 een trappensluis met een verval van 4 mtr waarbij wij geholpen werden door de sluismeester met het aannemen van de mandvasten. De service in de sluizen is hoe dan ook correct en zeer prettig. Wat wel helpt is, de mensen te bedanken voor de hulp en een "bon journée" te wensen. We zitten inmiddels op het canal de Briare, diepgang gezakt tot 1.80 mtr! Het blijft mooi. Rockanje bleef liggen op een mooie plaats voor de sluis van Ch.C. en wij gingen door naar de plaats zelf, waar een echte haven is met alle voorzieningen. Zelfs douches, die helaas om 19.00 dicht gingen. dan maar wachten tot morgen 07.00 uur. Het plaatsje hebben wij doorgewandeld en is zeer interessant. De geschiedenis met het huis van oranje, Louise de Colygny en andere mensen is imposant. Na een heerlijke maaltijd gaan wij ons voorbereiden op Rogny, de 7 sluizentrap, morgen.
05/06 urenteller 1944,0 vertrek Colginy 08.45 urenteller 1945,3 aankomst Rogny 12.00 afstand 10 km 2 x 3sets sluizen met groot verval. Het wordt hoe langer hoe mooier varen en wij komen lekker tot rust. Het sluizen vraagt wel aandacht, maar het systeem is bekend en je wordt goed geholpen met lijnen aanpakken. Rogny heeft 2 havens, 1 daarvan is voor de verhuur en daar ben je niet welkom. De andeze is langs de kade met stroom en water. Wij zijn onder de bomen gaan liggen, het was ca. 30° en dan in de volle zon ben je zo gebraden. Rogny is een leuk plaatsje, als er wat te doen is. En dat was er! Twee nautical days met allerlei activiteiten. Lopen over het water, zwemmen, van de brug springen met kleren aan (wat een lol) modelboten, van speedboten, vliegdekschip tot boot met dansende mensen in klederdracht. De koek en zopie was bijzonder: witte wijn 1, bier 1, frites 2 worstjes 1, je kunt je maag vullen voor een paar euro en dat hebben wij dan ook gedaan, wel in een stortbui. De volgende dag was het droog maar bewolkt en minder warm. De brandweer gaf een demonstratie hoe iemand die van 7 mtr in een sluis was gevallen, in dit geval de oude 7 traps sluis, naar boven werd getransporteerd. Iedereen vroeg zich af, hoe iemand die van die haagte op de stenen pletterd nog leeft en hoe die dan zelf aan een touw langs de muur naar boven wandelt? Ook een hond moest naar boven, maar die wilde niet in zijn netje. De enige kruidenier 20m² was snel uitverkocht.
07/06 urenteller 1945,3 vertrek Rogne 08.45 urenteller 1947,5 aankomst Briare 14.30 afstand 17 km aantal sluizen 16!! Zes sluzen omhoog, met hulp bij de lijnenn de rest naar beneden. Het ging razend snel. De zes sluizen binnen het uur. Om 12.00 oo afgemeerd in Ouzouer, een leuk plaatsje met alle gratis voorzieningen, alleen geen straat vlak, dus niets voor ons.Dan maar door naar Briare, waar we een mooie plaats hebben en eerst eens gaan douchen, de was doen en boodschappen. Nu skypen met Nicole en Jan Marcel onze zoon is vandaag jarig en om 08.00 hebben wij gebeld en gezongen.
Wij waren even zonder wifi, maar hier zijn wij weer
Briare was een bekend gebied voor ons, 34 jaar geleden waren wij hier met de kinderen, wachtend op de autopapieren die thuis lagen. Onder het spelen hebben de jongens de camping zonder stroom gezet. De jachthaven bestaat uit twee delen, het oude voor de brug bij de capitainerie en de grotere door de kleine sluis met uitzicht op het park.Het stadje op zich is niet veel veranderd, de kerk staat er nog steeds, alleen het postkantoor is verbouwd. De supermarkt was wat ver rijden, Lidl en Intermarché, de berg op in zijn 1, naar beneden met de ankers uit. Wijn, water en bier ingekocht voor 3 weken. Een bezoek gebracht aan het aquaduct, het blijft imposant. Na een paar dagen beslotgen wij weer verder te gaan.
11/06 urenteller 1947,0 vertrek Briare 09.00 urenteller 1949,7 aankomst Belleville 13,45 4 sluizen en 1 aquaduct. De eerste 2 sluizen heb je al vanaf de haven naar het canal de Briare, ondiep vaarwater, 0,4 mtr onder de kiel en dan langs de port de commerce over het aquaduct. Wat een uitzicht! Wij voeren helemaal alleen, wat toch wel prettig is. Het vaargebied is niet te breed en er zijn veel mooie plaatsjes te zien. Met de huurboten moet( je wel rekening houden, zowel in het kanaal, zeker in de sluizen. Belleville is een plaatsje waar van alles niets is, behalve bij de Info een heerlijk ruikende rozenpoort en op loopafstand een grote supermarkt. Stroom en water in overvloed, zonnetje, dus goed toeven.
12/06 urenteller 1949,7 vertrek Belleville 09.00 urenteller 1951,4 ankomst St.Thibault 13,00 4 sluizen. St.Thibault, St.Satur en Sancerre behoren bij elkaar. Ondanks het advies verderop langs de kaai te gaan liggen, hebben wij toch gekozen voor de haven St.Thibault en maar goed ook. Onder een bruggetje in een sloot diep 1.50 mtr. met een schuine kant. Kom je aan, staat de havenmeester al klaar je een plaats te geven en te helpen met aanleggen. Hij zorgt ook voor autobanden aan de zijkant van de boot om beschadiging te voorkomen. Het water loopt naar een sluisje dat in verbinding staat met de Loire, prachtig uitzicht. Electriciteit, water en liggeld was nogal duur, maar over de prijs kan je onderhandelen. St.Satur heeft een paar mooie gebouwen en is leuk door te lopen, maar vooral Sancerre is the place to be! Middelpunt van de wijnen, vooral witte, gelegen op de berg, met een prachtig uitzicht, kasteel, uitzichttoren en oude kerken, zeker de moeite waard eens lekker rond te struinen. Op een terrasje wat nuttigen. Natuurlijk konden wij hier niet met de fiets heen, te steil, maar de havenmeester had hiervoor een oplossing; de shuttle, 7,00 p.p. halen en brengen. Doen toch! Er is een grote supermarkt op ca 1,5 km.Wij zijn toch een paar dagen gebleven met redelijk goed weer.
15/06 urenteller 1951,4 vertrek St.Thibault 08,45 urenteller 1954,5 aankomst Marseilles les Aubigny 15,15 9 sluizen, geen markt Vandaag een wat langere tocht dan gepland. Te wijtenaan de plaatsen die de huurboten innemen voor een paar uur! Water tanken, boodschappen doen en dan verder om aan de kant te gaan liggen. Toch wel vlot gevaren en de sluismeester hielp ons aan een ligplaats. Wij zouden 2 nachten blijven vanwege de markt? Bij navraag was de vraag: welke markt? nooit van gehoord. Weer één van de vele missers in het boek. Op de winkel met 6 rekken was er verder niets. Dan de volgende dag maar door.
16/06 urenteller 1954,5 vertrek Marseilles A. 08.30 urenteller 1957,2 aankomst Nevers 12,15 3 sluizen en 1 dubble sluis, verval 9,2 mtr Vroeg vertrokken om de anderen voor te zijn bij de komende sluis, ca 7 kmn hetgeen lukte. Mooie omgeving met afwisselend bomen, vergezichten,dorpjes. De sluis le Guetin was zeer apart. Een massief blok voor je, de wanden schuin oplopend. Bij het binnenvaren heeft degene die voorop staat zeker een lijn nadig van 20 mtr. De lijn wordt keurig aangepakt, Corrie had wat moeite met omhoog kijken, gelukkig ging alles goed. Het water wordt rustig binnengelaten en je gaat ruim 4,5 mtr omhoog. Dan gaan de deuren open en kan je de volgende sluis is, hier zijn de muren weer recht. Eenmaal boven heb je een fantatisch uitzicht op het kanaal beneden, waar de Duitsers net de sluis misten! en boven het aquaduct over de Allier van 330 mtr. Oude kastelen/schuren/huizen, genieten. Bij PK101 moet je bakboord uit om de sluis in te gaan naar Nevers. Hij is automatisch, maar waar zitten de lichten. Niet dus! Er staat aan bakboordkant een galg met een touw. Trekken maar en ja de sluis gaat open. 11.50 uur, redden wij het nog? Ja hoor. Hij maakt de cyclus af en om 12.05 waren wij er door, gelijk de lichten uit tot 13.00 uur. Om 12.15 legden wij vast in de haven aan een steiger. Redelijk groot met een vriendelijke havenmeester die je helpt aanleggen. Betalen komt wel een keer.
17/06 Nevers ingeweest en boodschappen gedaan bij Carrefour. De kortste weg genomen, tegen het verkeer in, maarja dat is Frankrijk. Op de rotonde je hand uitsteken en eenvoudig de bocht nemen, in de hoop dat ze voor je stoppen. Tot nog toe hadden wij geluk. Na de boodschappen eerst naar de Espace Bernadette. De kerk waar Bernadette uit Lourdes ligt opgebaard in een glazen sarc. Er was net een dienst voor Italiaanse bezoekers. Het lichaam is daar opgegraven en was in goede staat en opgebaard in deze glazen kast. Daarna afgezakt naar het centrum en rondeglopen. Morgen gaan wij weer naar boven. Wat een avonturen maken wij mee! Het koppetje is er aardig vol van. Tussendoor af en toe voetballen kijken. Wat een misèrie
18/6 Nog blijven liggen in Nevers om het een en ander te bekijken. Het blijft een mooie stad.
21/6 urenteller 1957,2 vertrek Never 08,45 urenteller 1960,5 aankomst Decize 14,45 aantal sluizen 7 deze tocht verliep goed en het landschap is wisselend. Voordat iedereen wakker was, waren wij al het embranchement in gegaan en aan het koord van de sluis getrokken. Twee medevaarders liepen wij hierdoor mis, ook bij de volgende sluizen. Fleury pk81 waar wij wilden gaan liggen, was niet zo geweldig, dus doorgaan. Veel grotere schepen leggen aan voor de lunch en nemen alle plaats in voor 2 of 3 jachtjes. Decize weer door de sluis en naar een plaats in de verhuurhaven. Geen probleem! Het plaatsje is in een middag te bekijken, wat we ook gedaan hebben. De volgende dag ben ik naar het ziekenhuis geweest met enorme rugklachten. Na een consult en de nodiuge foto's bleek het artrose te zijn, pillen dus en verder afzien. Door de hevige regenval in het zuiden van Frankrijk was de Loire zo gezwollen dat het buitenom varen naar de sluis van het canal de Nivernais niet mogelijk was. Veel boten moesten wachten of een andere route nemen. 's-Avonds uit eten geweest, een voortreffelijke maaltijd tegen een goede prijs.
23/6 urenteller 1960,5 vertrek Decize 08,45 urenteller 1962,1 aankomst Ganny 12,15 5 sluizen Op weg naar Beaulon voor de volgende stop. We hadden de sluizen mee en de laatste wilde ons zelfs na 12.00 nog helpen! Bij het uitvaren van de sluis werden wij even stil. Een aanlegplaats, zo mooi, dat wij er direct gingen liggen en zijn gebleven. Bomen, pic nic plaatsen, restaurant, douches, stroom en water. Wij besloten te gaan lunchen, 11,50. Wij konden onze ogen en maag niet geloven. Vooraf een charcuterie, dan carbonaatjes (hij vond het zo weinig, dat hij er nog een halve bij deed) met doppers en worteltjes en arrdappelcake. Pichet wijn, deze was snel leeg! Een kaasplank met een keuze uit 6 kazen, neem mùaar zoveel je wilt, de rest is voor de Engelsen achter je. Die hadden gezeurd over een stukje vis en stonden gelijk achter in de rij. Dan nog een tarte au pommes en een koffie toe. Het was een gezellige boel en tot laat in de avond hebben wij buiten gebabbeld. Dit moet het Franse idee zijn, niet.
24/6 urenteller 1962,1 vertrek Gannay 08,30 urenteller 1964,5 aankomst Dompierre 12,30 5 sluizen Dit was een rampenplan. De tocht was mooi, met de sluizen hebben wij een goede verhouding, ze staan open als wij komen, wij helpen de sluismeester met draaien en binnen 10 minuten zijn wij er weer uit. Rechtsaf naar de haven van Dompierre, een sloot waar je met je fiets niet eens door kon. Diepte 1,20 (dit had ik niet gezien, eigen schuld) na 2,5 km bruggetjes waar je net onderdoor kon, zonder bimidi, breed 3,50 aan iedere kant dus 10 cm, kwamen wij in de haven, 3 steigers, verder was alles aanwezig. Het dorp was niets, kermis over een paar dagen en Corrie en ik zijn dan maar naar de kapper gegaan.
25/6 urenteller 1964,5 vertrek Dompierre 08,30 urenteller 1967,1 aankomst Digoin 13,30 6 sluizen en een aquaducht 330 mtr. Ook deze tocht ging in rap tempo, de belangrijke sluizen voor 12.00 uur en de laatste voor het aquaduct om 13.00 uur. Over dit aquaduct varen is een belevenis, zeker zo mooi als Briare en op de achtergrond de stad met de torens. De jachthaven ligt verder in het kanaal aan stuurboordkant en wij vonden snel een plek. Alles voorhanden. Vanwege de warmte deden wij het even kalm aan, behalve het bier. Kennis gemaakt met wat Engelsen en een Amerikaan en over de vaarmogelijkheden gesproken. Of wij nog boodschappen moesten doen? Ja, o.k. ga dan maar met de auto mee, hoef je niet te sjouwen. Op naar de Aldi, jazeker, wijn, weib und gesang ingekocht, wij zitten weer voor 2 weken goed. Of wij nog diesel nodig hadden? Bij het verhuurbedrijf 1,40, bij Leclerc 1,14. De yerrycans geleegd, tank vol en met de auto diesel halen, scheelt toch weer geld. Morgen is er markt, of wij daar komen is de vraag. De Yank gaar naar een grote markt in Parray met de boot en denkt er over dat wij zijn auto daarheen brengen. Hij brengt ons dan wel terug. We zien het wel. Nog één stuk naar Roanne en dan zijn wij op ons verste punt. Heeft iemand eens een reactie, wij zouden het leuk vinden.
Lopen wij even achter, niet te filmen! 11.07 (zo te zien is het stuk Roanne niet toegevoegd.
11.07 In Digoin hebben wij alles verkend wat mogelijk was. Een leuk plaatsje met in het centrum de kerk, daarop een groot ooievaarsnest met de ooievaar en de ooiemoer. Had de vaar even geen aandacht, ging hij stevig klepperen, keek naar beneden en verwachtte een applaus. Kreeg hij niet, dan vloog hij maar weg. Warm, warm, warm. Dan naar Roanne.
29/06 urenteller 1967,1 vertrek Digoin 08,45 urenteller 1696,9 aankomst Artaix 14,45 8 sluizen Weer over het aquaduct en na een paar honderd meter links af het canal Digoin/Roanne, 56 km met 10 sluizen. Het kanaal was in het begin mooi, links de Loire in diverse bochten. Het hoogteverschil was ook imposant. Voordat wij een geschikte aanlegplaats konden vinden, moesten wij 7 sluizen door, waarvan 3 met een hoogteverschil van 6.00 mtr. Van laag naar hoog, waarbij de lijnen werden aangenomen, tenminste op de heenweg! Op een van de sluizen stond een stagiaire die niet goed was voorgelicht! Als je 7 mtr hoog staat in een klokjurkje weet je wel hoe laat het is. Toen ze dat door had, draaide ze de kleppen zo hard open, dat de golven door de sluis gingen. Boven gekomen, bleek ze ook nog eens een erg klein shirtje aan te hebben en zat er meer buiten dan binnen. Je zal het maar hebben en dan met dat weer. De opgegeven aanlegplaatsen voldeden geen van alle. Bij de laatste sluis van die dag vroegen wij de sluismeester een goede aanlegplaats met stroom. Wel, na 3 km in de kom van Artaix, onder de bomen en er zou stroom zijn. Het was er beredruk! 1 boot! Waar was de stroom? Corrie zag wat hangen aan een paal en geloof het of niet, ergens kwam een vierwegstekker uit met 220 V. Toiletten waren er ook en een koude douche. Dorpjes in de omgeving zijn met de fiets te doen, lopend niet.
30/06 urenteller 1969,6 vertrek Artaix 08.30 urenteller 1972,5 aankomst Roanne 13.00 3 sluizen Nu zie je Artaix liggen, een gehucht, maar wel leuk. Het vaarwater is behoorlijk vuil en ondiep. Op bepaalde plaatsen had ik maar 0,30 cm onder de kiel! Je vaart ook hele stukken door een haag van bomen zonder uitzicht. Wel fris, maar niet leuk. Iquerande was een aardige aanlegplaats, maar de campers nemen de stroom in bezit en probeer dat maar eens uit een wagen te trekken. Briennon van het zelfde, alleen een grotere plaats. Je bent dan al zo dicht bij Roanne dat je maar door gaat. Bij de voorlaatste sluis was een boom afgebroken en lag in het water. wij konden er net langs. Bij de sluis stond al een equippe klaar om dat probleem op te lossen. In de sluis voor Roanne hebben wij gewacht tot het tijd was en aangelegd bij de meldsteiger. De havenmeester Pételet kwam om 14.00 uur en vond dat wij maar moesten blijven liggen. Zo druk was het niet. Douche en toilet voor de deur. In eerste instantie dachten wij de volgende dag weer terug te gaan, toch wat teleurgesteld. Bij nader inzien was er een groot park,Roanne Plage met allerlei spelmogelijkheden, koude douches en redelijk volk. Met de ouderen was er snel kontakt en het was echt gezellig. Achter de straat liep de Loire in al zijn glorie met prachtige vergezichten. Het is toch een grotere stad dan gedacht en heeft veel oude gebouwen, de meeste hebben wij bezocht. Natuurlijk was er een markt, maar voor kleding en er liepen veel jurken rond. Wij hoorden dat de volgende dag het Roanne plage werd geopend en dat er een journalist kwam voor een interview met ons? En er zou ook muziek zijn. Na boodschappen te hebben gedaan bij de super om de hoek, de fietsen doen weer hun dienst, kwam een juffrouw van de krant vrangen hoe wij over Roanne dachten, de haven, het vaarwater. Na wat veren in een bepaald onderdeel te hebben gestoken, moesten wij nog op de foto en zaterdag in de krant. De muziek 's-avonds was duidelijk anders dan verwacht, een walsmusette orkest uit Parijs bracht allerlei chansons en rustige muziek, waarop, natuurlijk, de oudere garde danstte. Om 21.00 uur was het gedaan, helaas en ging iedereen te bedde. Toch de moeite waard, eventueel als overwinteringsplaats voor de boot. Na Pételet gedag te hebben gezegd, de rekening was lager, als dank voor het interview, weer terug naar Digoin.
03/07 urenteller 1972,5 vertrek Roanne 08,30 urenteller 1975,1 aankomst Artaix 13.00 3 sluizen Verhaal bekend, echter nu waren wij alleen met een camper. Na geintalleerd te zijn, werd gdronken en gebabbeld en het was snel avond.
04/07 urenteller 1975,1 vetrek Artaix 08,45 urenteller 1977,9 aankomst Digoin 15.00 8 sluizen, bekend verhaal bekend. De oude plaats was vol en wij meerden af om de hoek. Ook goed. Even lekker bijkomen en de volgende dag zouden wij grof gaan inkopen bij de Aldi en Intermarche. Eerst moesten wij verhalen, de eigenaar van de plaats kwam terug. Wij dus terug naar onze oude plek en de TV afgesteld. Even langs de huurboten en vragen wat de diesel kosste; 1,60, of ze het uit haar bek kon krijgen? Bij de supers 1,15 Dan niet. Onze voorraad was weer op peil. Corrie was weer aan het bijkomen, gelukkig en de dag erop zouden wij weer verder gaan. Je gaat meer en meer bekenden zien, vooral engelsen, canadezen, nieuw-zeelanders, australiers, o ja, een nederlander. Vooral het stel uit nieuw-zeeland was op de praatstoel! We werden zelfs vrienden, op de foto en daar gingen wij. Tot ergens!
06/07. urenteller 1977,9 vertrek Digoin 08.30 urenteller 1979,1 aankomst Paray le Morail 11.00 3 sluizen Een betrekkelijk korte tocht door een mooi canal du centre! De ligplaatsen waren mmoi, aan de kade, met uitzicht op de kathedraal en de parken. Stroom en water aanwezig. Nu wilde ik toch wel diesel hebben. De Avia aan de overkant wilde het niet brengen, de Intermarche was te ver en de Total gaf geen antwoord. Wat te doen? De "Vrouwe Dirkje" bracht uitkomst. U weet wel, de kotter die door heel Frankrijk vaart en waar Ton en Dicky Wilhem op wonen. Ton wilde wel naar de Intermarche rijden om de yerrycans te vullen. Zo gebeurde het. Alles weer vol. Een flesje witte wijn was niet nodig, maar toch! 's-Middags een wandeling gemaakt door de stad en de kerk is inderdaad zeer mooi. Maar je ziet zoveel kerken, dat op een gegeven moment het licht uit gaat. De oude binnenstad was gezellig en redelijk vol met Nederlanders. De Vrouwe Dirkje nodigde ons voor voor een borrel en dat hebben wij in dank aangenomen. Je krijgt veel info over het varen in Frankrijk, overwinteren, zelf en de boot, welke instanties je moet benaderen en wat de kosten zijn. Geïnteresseerd? reageer maar! Het was een prettig bezoek. Ook Ton was bezorgd over de terugloop van bezoekers, ook uit Nederland en was daar middels de organisatie mee bezig. Het onderhoud aan de waterwegen is ronduit slecht een er zijn onvoldoende aanlegplaatsen, en zo ze er zijn, geen faciliteiten. De 2 dikke nekken (nederlanders) maakten snel los toen de havenmeester aankwam om 11,00 te innen. De sluis zou al open staan! Nou ja, een bril van Hans Anders zou niet misstaan.
07/07 urenteller 1979,1 vertrek Paray 09.00 urenteller 1981,1 aankomst Genelard 12.30 7 sluizen, automatisch, tussen de middag open! Een mooie havenkom voor de sluis met stroom en water. De Milanko, Belgie, lag er ook weer en ja hoor, de 2 dikke nekken. Genelard stelt weinig voor, 1 hoofdstraat, ergens verstopt een kerk en een landhuis. Wat ik vergeet te vertellen, en daar is deze weblog voor, de doorvaart van Palinges is groots, een mooi stadje. Le Mottet slaat dit echter. Net in een bocht, waar je zeker niemand moet tegenkomen, net de Oude Gracht, hoge wallen, mooie huizen, plaatjes! Tot nog toe bevalt het canal du centre best! Sluizen automatisch, je komt er snel door.
08/07 urenteller 1981,1 vertrek Genelard 09.00 urenteller 1983,0 aankomst Montceau les Mines 12,45 7 sluizen en 3 bruggen (ja , je leest her goed!) De D974 loopt langs het kanaal en druk dat het was! File met veel vrachtverkeer en Corrie had voorop de volle aandacht! Wij gingen sneller met de boot dan zij met de auto. Montceau is een grote plaats met een historie als producent van cokes. De hele stad is er omheen gebouwd. Er is een echte haven met vlonders en een havenkantoor en een uitnodiging voor een borrel vrijdagavond. Corrie vond uit dat er een goed middagmenu was en dat wij dat maar moesten doen. Eend, anders nooit, maar nu wel. En hij was verrukkelijk! Wat rondgekeken en vanwege de warmte weinig gedaan. Bij het aanmelden werd verteld dat er zaterdag een grote markt was. Dus blijven, dan ook maar zondag vanwege de voetbal. De stad is verkend, maar geeft niet veel nieuws. Dan weer inslaan bij de Aldi en LeClerc en tot Chalons hebben wij genoeg aan boord! De Jay uit Engeland is er ook weer en het weerzien is feestelijk. Het wordt leuk in de serie. Canada nodigde ons uit voor een fondue op de boot en dat was een topper. Nog een Canadees er bij en alles was kompleet. Vooral toen één van honden het kattevoer opvrat en de kat "not amused" was en de hond een veeg gaf. Deze sprong naar buiten, liep Laura omver, die alle wijn over haar en anderen heen gooide! Feest, Feest. De fondue was zeer geslaagd. Ook hier hoor je weer veel over het verblijf aan boord en dat op een gegeven moment je niet weet of je door moet of blijven liggen. Je hebt toch geen haast? De markt was echt groot, op verschillende parkeerplaatsen en een groete keuze aan produkten. Wij hebben voor tussen de middag een kippetje gekocht, smaakte goed. Verder fruit en groente ingeslagen. Ook hiet zijn wij gesteld. De avondborrel bij de capitainerie was gezellig, al die nationaliteiten samen, verschillende wijnen proeven en met buikpijn naar de boot gaan. Vanavond Nederland - Spanje kijken en dan verder. De 14 juli zijn de sluizen dicht, wij moeten een goed plan maken waar wij blijven. Zo, we zijn weer bij.
12/07 urenteller 1983,0 vertrek Montceau 08,45 urenteller 1985,6 aankomst St.Julien 15.00 17 sluizen Omdat onze twee Limburgse vrienden ook plannen hadden vroeg weg te gaan, zijn wij een kwartier eerder naar de sluis gegaan. Deze stond open en wij naar binnen! Ja hoor, daar kwamen zij maar wilden niet mee, waarop de sluiswachtersvrouw de dueren maar dicht deed en wij door konden. Het canal du centre is echt mooi en de sluisjes zijn snel te nemen. Om drie uur waren wij het zat en in St.Julien was een mooie havenkom waar wij rustig konden liggen. Al die tijd zijn wij met de Jay opgevaren, waarbij de dames nogal nat werden. Af en toe was er een lekker buitje. Het contact leidde tot de vraag of een whisky zou smaken, nou dat hoef je geen twee keer te vragen. Voordat de fles leeg was en met Norma en Graham over veel vaarproblemen was gesproken, bleek het bijna 8 uur te zijn en moest er nog worden gekookt.
13/07 urenteller 1985,6 vertrek St.Julien 08.30 urenteller 1987,1 aankomst St.Léger sur Dheune 12.00 10 sluizen. Graham en Norma bleven liggen, wij gingen verder. Je ziet hiet al de wijnvelden en prachtige vergezichten. De sluisjes gaan vanzelf en voordat wij het wisten waren wij er. Toen begon het drama pas! De hele haven leeg, dus plaats zat. Ja, dat dachten wij. Verschillende mensen kwamen aangerend en stuurden ons terug. Er was vuurwark vanavond en de haven moest leeg blijven! Waar dan heen, verder op? daar was geen stroom. Naderhand bleek dat er wel te zijn. Wat te doen. Er lag een omgebouwde spits met een groot gezin aan boord en wij vroegen of wij daarnaast mochten. Ja hoor, geen probleem, alleen ook zij moesten later terug. Nadat dat geregeld was en de stroom aangesloten, zijn wij maar eens gaan kijken. Het vuurwerk zag er groots uit voor een dorp met 2100 inwoners. Het bleek ook zo te zijn. Vanaf 23.00 gingen alle knallen de lucht in en alle rotzooi kwam over de boten heen. Uit voorzorg hadden wij de bimidi omlaag gedaan. Zullen er 300 toeschouwers geweest zijn, was het veel. Toch mooi. De volgende dag de boot verhaald naar de haven waar niemand was, dus ook niet betalen. Het was drukkend warm. De brandweer was een aantal tenten aan het opzetten voor spelletjes en eten/drinken. Het bleek voor de pompiers zelf te zijn. Wij konden wel drankjes kopen en geloof mij, het bier was ijskoud. Er stond merguez met frites op het menu, met een fromage blanc en chocoladeijsje toe. De band was juist gestart met een liet met 36 coupletten. De weetgoden waren hierdoor best verstoord en de lucht werd zwart, het begon te stormen en het water viel met bakken uit de hemel. Als een speer de band in de auto, wij terug naar de boot waar de bimidi alle kanten opging. Neer dus, de hoezen over de stoelen en binnen afwachten. Aan alle kanten bliksem en hevige winden (buiten) Na ca 1 uur werd het minder en gingen de mensen voorzichtig weer naar buiten. De frituur en barbeque stonden onder de tent en je zal geen pompier zijn als je niet gewoon doorgaat. Wij plaatsten onze bestelling en het gesprek met de "kok" was enerverend, met diverse schuine opmerkingen. Het werd er wel gezellig op. Of wij rosé lustten? Nee, het zal niet zijn, laat de kan maar staan. Het was zo lekker, en friet hadden wij al tijden niet meer gegeten, dat wij nog een portie vroegen en kregen. Ook de rosé was weer van de partij. Bij het afrekenen ontstond een probleem. Wij hadden 2 x het menu gehad en dat extra hoorde daar bij. Het was à la volonté. We hebben het bedrag naar boven afgerond voor de pompierskas en zijn met een dikke buik naar de boot gegaan. Corrie had geen zin meer 's-avond te koken, gek hè.
15/07 urenteller 1987,1 vertrek St.Léger sur Dheune 09.30 urenteller 1991,6 aankomst Chalons sur Saone 18.00!!! 16 sluizen waarvan de laatste met een verval van 10.50 mtr. Dit werd een gedenkwaardige dag. De 2 dikke nekjes lagen al voor de sluis te wachten, zij wilden iedereen voorzijn. Ik ben toch even naar de sluis geweest om te vragen of wij geprogrammeerd stonden voor 09.30. nee dus, werd alsnog geregeld. Er ging verder niemand meen dus lekker rustig. Het water lag vol afgewaaide takken en je moest staande varen om geen brokken te maken. De eerste vier sluizen waren met een klein verval. De vergezichten waren geweldig en we schoten lekker op. Bij Santanay kan je aanleggen om de wijnkelders te bekijken en te kopen. Er waren toch wel veel huurboten die, vooral bij de sluizen, aan het stunten waren. Bij Chagny ging het fout. Je komt door een smal kanaal en vaart onder de bomen. Er liggen veel "woonboten" afgemeerd en het is dus schipperen om er door te komen, ook nog eens een boom in het water en de sluis geblokkeerd! Wij lagen achter een oud stalen jacht, 21 x 5 mtr waarschijnlijk nog van capitein Nemo. Bij het wachten voor de sluis lag hij afgemeerd met twee landvasten aan één bolder. Door het vollopen van de sluis ontstond er stroom en trok de kolos de bolder uit de grond! Het kanaal is zeker uitgediept vanwege de enorme schroefslag. Dan de sluis in! Eerst de deuren rammen, dan de boot tegen de kant, dan moesten wij er ook nog in. De volgende sluis idem dito. Echter wij dachten dat hij ging aanleggen en gingen hem voorbij. Hij was duidelijk not amused. Ook de huurboten hadden moeite tussen door te varen. Na het binnen varen in de sluis, deze keer met een meegaande bolder, liep hij stevig te mopperen. Ik heb gezegd dat ik dacht dat hij ging afmeren en daarop voorbij gevaren ben. OK, al goed. Op naar de volgende sluis, 1 km verder, wij lagen al vast en hadden koffie op, ja hoor daar kwam hij ook weer. Bang tegen de sluis, bang tegen de muur. Zijn maten liepen zich het vuur uit de sloffen. Kapitein!, je bent zo breed, je hoeft niet vast te leggen, motor bij en alles komt goed. Nooit van gehoord. De volgende sluis was ook weer onteregeld, maar middels de melder konden wij dat oplossen. Hij wilde weer voor! Echt niet. Na deze sluis was er een stuk van 3 km en een brug met een vernauwde doorgang. Hier sloegen wij onze slag. Motor op "high speed" en volle kracht door de engte en de sluis in. Een minuut wachten, touwtje trekken en dicht de deuren. Ja hoor, daar kwam hij om de hoek voor dichte deuren. Ben je in 7 sluizen toch 1,5 uur verloren! De aanlegmogelijkheden bij Fragnes, onze bestemming, bleek nihil te zijn. Alles was vol en niemand wilde wat opschuiven. De kanten waren te ondiep om toch te proberen, dus door naar Chalons, nog eens 6 km en de grote sluis. Om het eiland heenvaren en aanleggen. Na een stevige ricard en een lekkere maaltijd naar bed. Vrijdag de eerste boodschappen gedaan in de super juist achter de jachthaven, waar ook McDonald is om te internetten. Nog een paar keer inkopen doen om vol te zitten en dan zondag verder. Eerst nog de stad in. Tot de volgende keer.
Boodschap voor Rob: de serviceaccu liep leeg. Alles nagezocht. Blijkt ald de koelkast bijstaat op 12 V en je ligt voor een sluis of erin en de motor draai stationnair, de accu wordt ontladen. Bij het gasgeven zie je de naald weer oplopen. Oorzaak gevonden en rekening mee gehouden, alles weer kits.
Wij zijn toch wat langer gebleven in Chalons. Vanaf de Saone lopen een paar straten als een mijter, samenkomend in een punt. Op zoek naar de vrijdagmarkt bleek deze precies in de punt te zijn. Helaas alleen maar kleding en vooral voor dames. De winkelstraatjes zijn gezellig. Op de terugweg werden wij aangeklampt door een paar jonge dames. Zij hielden ons een schrijfplaat voor met daarop de vraag of wij hun doven/spraak centrum wilden ondersteunen. Graag een handtekening, waar wij vandaan kwamen en of wij dan 20,00 wilden betalen. Daar wij zonder geld waren weggegaan, kon dat niet. Toen wij dat duidelijk maakten, voltrok zich het wonder! In onvervalst frans maakte zij duidelijk dat een klein centje toch best zou gaan, zo erg was het ook weer niet! Ons antwoord bleek zij ook te verstaan en maakte dat zij wegkwam. Verder in de straat zagen wij de politie te fiets en legde de situatie uit. Grote actie!! Het bleek een bende te zijn, die jonge meiden op pad stuurde om geld te innen en de postcode te krijgen. Anderen probeerden dit te localiseren en kijken of er wat te halen was. Zondag naar de markt geweest en geitenkaas, fruit en groente gekocht. Wij waren weer vol voor een paar dagen.
19/07 urenteller 1991,6 vetrek Chalons 08.00 urenteller 1995,4 aankomst Seurre 13.00 1 sluis! Het weer was goed en gezien de vroege openingstijden van de sluizen zijn we vroeg weggegaan. De Saone is hier een brede rivier waarbij je toch moet opletten de buitenbochten te houden. Het uitzicht is redelijk, je vaart veel tussen de bomen. Verdun-sur-le-Doubt varen wij voorbij, het is er lastig aanleggen en wij hadden even geen zin in weer een kerk of kasteel.In Seurre hebben wij aangelgd aan een nieuwe steiger en Corrie was blij eindelijk weer eens de was te kunnen doen. De havenmeester speelde de zot en deed de was erin, draaide de knop op hol en riep: draaien maar! Douchen was bij de was inbegrepen, maar dan wel voor 18.00 uur. Corrie en later ik ook, waagden ons aan een zwempartij in de Saone, die behoorlijk schoon leek. Je koelt er lekker van af. Een gedeelte van de was ging aan de reling en binnen een uur was dit droog. Hoe kan het anders met 37°?
20/07 urenteller 1995,4 vetrek Seurre 07.30 urenteller 1998,3 aankomst Auxonne 12,30 1 sluis! Tot aan St.Jean de Losne was het redelijk varen. Hier hebben wij diesel getankt, een nieuw station aan de Saone. Wij kenden deze plaats nog van een aantal jaren terug en zijn doorgegaan. Deze 20 km waren saai! Eén grote laan tussen de bomen en wij waren blij dat we er waren. De afmeerplaats was goed, de stroom ging via mastercard, waarmee je gelijk het liggeld betaald had. Nam je geen stroom, lag je gratis. Auxonne is een leuk plaatsje en na het kasteel te hebben gezien waar een museum is over Napoleon met veel gegevens en beelden, zijn wij de binnenstad ingegaan. Het was alweer bereheet. Aan de steiger was het een geplas van kinderen, die plonsden om een beetje af te koelen. Ook hier hebben wij gezwommen.
21/07 urenteller 1998,3 vertrek Auxonne 08.00 urenteller 2002,4 aankomst Gray 14,30 3 sluizen Onze trouwdag, 43 jaar geleden! Dank u voor de goede wensen, wij nemen er één op! Weer hetzelfde beeld, veel water tussen veel bomen. Pontaillier lag te ver van de haven en wij wilden toch wat km afleggen. Gray was verwarrend! Voor de sluis aan stuurboord een afmeerplaats echter maar 1 mtr diep, dus niet. Door de sluis de verhuurboten, daar zijn wij gaan liggen en alles is goed, als je maar niets vraagt. Stroom, water, douche, alles aanwezig. Naar het kasteel geklommen, de baseliek bekeken, beide mooi en naar beneden gestrompeld. Toen begon het te regenen. Dat duurde tot donderdagmiddag toe en niet zo weinig ook. Dus de Tour kijken en een borrel drinken. Toen het even droog was bij de Lidl de voorraad aangevuld en de gascube omgeruild bij de Casino. Wat verdienen die shops aan de haven daar aan!!! Een verschil van 6,00 is toch niet niets. Het motorluik weer eens omhoog gedaan en alles overlopen. Zag er nog goed uit, sluiten maar weer. Er is niemand om aan te betalen, dan zo maar verder
23/07 urenteller 2002,4 vetrek Gray 08,45 urenteller 2004,8 aankomst Savoyeux 12,30 3 sluizen en 1 tunnel van 643 mtr. Deze tocht was beter, mooie vergezichten en veel afwisseling. De eerste sluis was na een klein uur. Ook hier was het goed opletten en de buitenbochten nemen. Er zijn veel huurboten die alle kanten uitgaan, behalve de goede. Het schijnt mode te zijn met je voeten te sturen en te kijken als een aap in een kooi. Vooruit dan maar. Rigny ligt te ver weg, Prantigny is klein en bij Vereux kan je niet aanleggen. Dan de sluis voor de tunnel. Paniek, de deur klemt, drie huurboten binnen die niet weten aan te leggen, verval meer dan drie mtr.Het duurt wat en we drijven maar. Eindelijk naar binnen en dan blijkt dat er weer sluitingstijd is tussen de middag. Wij zijn net op tijd. Er zijn 2 schepen in de tunnel die denken dat je niet harder mag dan 3 km. Niet ongeduldig worden Wim, alles heeft zijn tijd nodig. Dan "groen" knallen met die hap, de tunnel is verlicht en wij gaan er met 8 km door. Het ziet er goed uit, verlicht en voorzien van een touw langs de kant, voor het geval dat! Het betrekt en wij besluiten in Port de Savoyeux te blijven. Plaats zat, een bar/capitainerie waar ik nu de weblog bijwerk. Vanovond uit eten om beide feesten te vieren, ik ben ook nog jarig, 67 jaar en de volgende keer meer. Het heeft geregend toen wij binnen kwamen, maar nu schijnt de zon weer.
23.07 Op de vraag of er een restaurant in de buurt was, werd gelijk gebeld en gereserveerd! Afhalen om 19.30 naar een sterrenrestaurant. Het menu, de prijs houden wij voor ons, een amuse, vooraf geitenkaas of grote scampi's, hoofdmaaltijd entrecôte bison bleu met allerlei lekkers, kaasplateau, tarte banane ( een stuk waar een gezin van kan eten), ijs en koffie toe. Alles gespoeld met een rode wijn. Na 22.00 werden wij terug gebracht en binnen 2 minuten waren wij in slaap. 's-Middags zijn we nog gaan fietsen, maar de heuvels waren redelijk stijl en de lucht zag er niet goed uit.
24/07 urenteller 2004,8 vertrek Savoyeux 08.45 urenteller 2008,1 aankomst Pont-sur-Saone 14,15 7 sluizen en 1 tunnel In Frankrijk is het een gekke zaak. Je meld je bij de havenmeester, vraagt of er wifi is, ja, je gaat zitten, bent bezig en drinkt een koffie. Hij weet waar je ligt, belt voor een reservering voor het eten, maar inschrijven en havelgeld vragen, ho maar! Dus vanmorgen alles dicht, jammer dan, wij gaan weg. Dit stuk van 40 km is mooi, veel dorpjes op de achtergrond en mooie landerijen. Ook de doorvaart door dorpjes is spannend. Sluizen waar je ze niet verwacht, in een bocht, en de draaislang om alles in gang te krijgen. Corrie is er erg handig in, geloof mij maar. Verval 0,70 cm, blijkt 3,70 te zijn, veel aanbiedingen van wijn en honing, zelfs sla en komkommer in de sluizen. Allerlei afsnijdingen waarbij de dieptes nogal eens variëren en je moet donders opletten. Hierdoor hebben wij de Eifeltoren bij Soin gemist, ik ga toch niet terug! De tunnel van Saint Albin, 680 mtr is weer zo'n lekker ding. De toevaart is één en al bocht, gelukkig kan je niemand tegen komen. Dan, ineens, daar is het gat, donker denk je, maar nee, een laatste bocht en je ziet de lampen hangen. In de tunnel wordt aangegeven hoe ver je bent en alles verloopt vlot. Nu nog 2 sluizen en wij zijn in Pont-sur-Saone, waar wij 2 nachten blijven liggen. Misschien moetgen wij verkassen, dat zien wij dan wel weer. Best wel een mooi stuk, wij zijn best tevreden. Het stadje ligt op loopafstand en wij gaan het zeker zien.
Dat is even geleden, Frankrijk zit vol verrassingen en niet altijd leuk!
26/07 urenteller 2008,1 vertrek Pont s.Saone 08,15 urenteller 2011,7 aankomst Corre 14,00 4 sluizen Een mooi stuk varen met vergezichten. Het blijft wennen om op de rivieren en kanalen te varen met grote ondiepten en niet overal even breed.Bij Conflandey zou een kasteel moeten zijn op een eiland, verstopt in het bos! Fouchecourt zag er redelijk uit, maar wij moesten verder. Sommige afkortingen zijn zo smal, dat je blij bent niemand tegen te komen. Bij Corre moesten we kiezen, of de jachthaven ov de verhuurplaats. De sluiswachter had de lichten al op rood/groen gezet. Wij hebben toch maar voor de jachthaven gekozen en de sluis afgezegd. Een moderne haven met goede anlegplaatsen, de havenmeesteres ontvangt je zelf en helpt bij het aanleggen. Over een stalen brug ga je naar de capitainerie, waar ook de douches en toiletten zijn. Het land van uitersten! Douches van 3 x 4 mtr, waarschijnlijk groepsdouche voor alle gasten om 20.00 uur! De Ecomarché was 800 mtr weg en wij besloten groot in te kopen. Hoe dat te vervoeren. Optie 1: een dubbele fiets met baagagerek, te klein. Optie 2, lopen en sjouwen, echt niet, Optie 3: de havenmeesteres bracht ons met de auto en zou ons na een half uur ophalen. Optie 3 aangepast, de autosleutel gevraagd en zelf de auto maar meegenomen. Had je Corrie's gezicht moeten zien! 's-Avonds kwam zij zeggen dat sluis 37 richting Fontenoy zou sluiten voor reparatie en wij echt de volgende dag weg moesten. Corre zelf stelt niets voor.
29/07 urenteller 2011,7 vertrek Corre 09,00 urenteller 2014,8 aankomst Fontenoy 15,30 11 sluizen Fontenoy is één van die plaatsen die zijn uitgestorven. Er zijn wat Nederlanders die goedkoop een huis hebben gekocht en daar met de boot overwinteren. Er is 1 supermarkt met 6 rekken en die zijn zo leeg. Het binnenvaren van Fontenoy is spectaculair: door een soort gracht met hoge muren naar de sluis en dan opeens de haven, iets breder dan het kanaal, ziet er wel goed uit. Het was ons al opgevallen dat er zoveel huurboten ons tegemoet kwamen. Duidelijk, door het sluiten van de sluis 37 konden deze niet verder en werden daarom doorgestuurd! Corre stuurde ook nog andere jachten door om de afsluiting te ontlopen. Het was dus vol. Diesel geregeld en kennis gemaakt met Ernst en Marlene. Wij besloten vroeg naar bed te gaan, het zou druk worden aan de sluis morgen en wij wilden toch wel vroeg er bij zijn
30/07 urenteller 2014,8 vertrek Fontenoy 08,45 urenteller 2017,1 aankomst sluis 21 14,00 14 sluizen Met Ernst en Marlene, 2 duitse gasten van 74 jaar, opgevaren en dat ging redelijk snel. Wij in het midden van de sluis aan de stang trekken, Ernst helpen met sluisje draaien. De omgeving is best wel mooi, maar je leeft gescheiden van tafel en bed! Corrie voorop, de sluizen liggen vrij kort na elkaar, en ik achterop, sturen en met de motor spelen in de sluizen. Na sluis 21 waren wij het zat, er was een mooie aanlegplaats met steiger en wij besloten daar te overnachten. Geen service, dan maar niet. Wat met de sluismeester gepraat over de reparatie van zo'n deur. Hiervoor moet een heel kanaaldeel worden drooggemaakt! Wij hebben Sajnie en Ton van de Grutte Bollen hierover in gelicht en zij zouden een andere route nemen.
31/07 urenteller 2017,1 vertrek sluis 21 08,45 urenteller 2019,8 aankomst Girancourt 15,30 20sluizen, ja je leest het goed 20 sluizen. Corrie ben je er nog? Hier was de Ecomarché om de hoek en hebben wij weer goed ingeslagen. Bier en dergelijke! Ook vlees voor een paar dagen. Girancourt is ook weer leeg, je kan het stuwmeer voor de sluizen bezoeken, 14 km fietsen heuvel op. Corrie zei néé. Toch een dag blijven liggen om bij te komen en dat was wel nodig. De boot geverfd, op sommige plekken was dat wel nodig en het gangboord vlak gemaakt. Motor nagekeken en een beetje olie bijgedaan. In de avond een grandiose onweersbui, gebrek aan water zou er niet meer zijn, dachten wij.
02/08 urenteller 2019,8 vertrek Girancourt 09,00 urenteller 2022,6 aankomst Epinal 13,30 15 sluizen waarvan 14 in een sluizentrap neerwaards! Je bent eigenlijk boven op het plateau bij Epinal en maakt een bocht om dat plateau heen en zakt met de sluizentrap omlaag. Het is wel schrikken als je na de eerste sluis in een soort tunnel komt, vrij weinig water, muren aan beide kanten en aardig donker! Bij Chaumoussy wordt dat beter, maar bij Bois l'Abbé is er weer zo'n haakse bocht met een vernauwing. Dan de sluizentrap, je kan je niet beter wensen! Na de eerste sluis uit, staat de volgende open en gemiddeld ben je 10 min. kwijt per sluis. Maar toch, dat is 10 x 14 sluizen. Dan verwacht je een brede toevaart naar Epinal, de haven was weer open! Stuurboord uit, weer een soort tunnel in, met af en toe 20 cm onder de kiel, na 40 min. eindelijk de haven, breed met goede aanlegplaatsen. Stroom om de koelkasten weer koud te krijgen en 1 douche om schoon te worden. Sleutel halen in het restaurant, maar niemand weet waar die is. Epinal een een redelijk grote stad waar wij vanmiddag gaan kijken. Nu zijn wij bij McDonald om met Nicole te scypen en de weblog aan te vullen. Eerst chinesen en dan de stad in. Vannacht weer hevige regen, nu schijnt de zon weer. De haven is wel duur! 4,50 per nacht alles in.
Na het eten met de fiets de oudstad ingegaan. Absoluut de moeite waard, met de cathedraal, de oude rondgangen met veel bloemperken, de oude gevels waar de oude aristicratie heeft gewoond: comtesse hier, gravin daar. Vroeger misschien rijkeluis huizen, tegenwoordig ziet het er maar gewoontjes uit. In de Moezel kon je de forellen zien zwemmen, je mag ze ook vissen. Daar heb je een goed maal aan. Douchen was een beste! 1 sleutel te verkrijgen bij de bar tegen een borg van 10,00. Iemand had de sleutel maar gehouden, hoefde hij niet heen en weer te lopen.
04/08 urenteller 2022,6 vertrek Epinal 08,30 urenteller 2025,7 aankomst Charmes 14,45 aantal sluizen 16 wij hebben er nu 400 gehad!!!
Charmes ligt tegen een heuvel en ziet er goed uit. Voldoende plaats voor veel schepen en nog meer plaats voor campers! Er waren er wel 60. Het bezoek aan Charmes had twee kanten. De oude kern is vrij klein, je bent er snel doorheen, de stoepen zijn er hoog en je vergeet wel eens een tree te nemen. Ik ging danook vol op mijn bek, schaafde mijn linker been bij de knie en pols. Dat kwam hard aan. De dag ernaa bleek dat ik op mijn fototoestel gevallen was en alle foto's vanaf Corre, ca 60 stuk waren gewist. Dat was stevig balen. Ik heb de chip eruit gehaald, misschien kan een expert in Belgie ze nog vinden. Het vaargebied is mooi, met afwisselend smalle gangen met bomen, dan weer een dorp. Aanlegplaatsen zijn er weinig.
05/08 urenteller 2025,7 vertrek Charmes 08,45 urenteller 2029,8 aankomst Richardménil 17.00 !!! aantal sluizen 16 Je komt hier de Moesel steeds weer tegen, met grote plassen en mooie dorpjes. De sluizen gaan makkelijk met de zapper en je schiet goed op.Bij Mangoville begon de ellende. Een groot schip uit Groningen maakte los en ging de sluis in. Duurde dat even! Nog een keer mikken, vastmaken en steigen. Uitvaren scheen een onmogelijke toer te zijn en zij trokken de boot met de hand eruit. Dan is het wachten op het sluiten van de deuren, het vol lopen van de sluis en weer openen van de deuren aan onze kant. Duur ca 15 m. Normaal vaart een dergelijk groot schip ca 6km en kan je vragen of je voorbij mag. Deze hufter ging in de smalle rakken meer dan 10 km met een diepgang van 2 mtr, waarbij de modder aan alle kanten omhoog kwam. Voor de sluizen weer het zelfde tafereel, wat een getrut. Eindelijk maakten wij vast in Richardménil en vroegen wie de kapitein was van de Groninger. Hij maakte zich bekend en stelde: als je haast hebt in Frankrijk kan je beter thuis blijven. Onze reactie was: als je met een groot schip niet kan varen wordt dan buschauffeur. Je verwacht een haven, het blijkt een lange grindkade te zijn met bolders ca 1 mtr uit de kant, iedereen valt op zijn bek, stroom en water. Je keek uit op Richardménil tegen de berg. Hier was de supermarkt die bij aankoop boven 30,00 de boodschappen bezorgde. Over de brug vroegen wij de weg naar de super en dat was zeer steil berg op. De hoofdstraat verder en daar was hij. Terug zouden wij de normale weg nemen. Deze was minder steil maar Corrie had de strepen in de broek staan zo hard ging het. Later kwam er een soort vlot binnen met Duitsers erop. Een tent erboven en een paar stoelen, buitenboord motor en hopsasa. Schijten deed je in de bosjes, waarmee de havenmeester beslist niet blij was. Wij zijn een dag extra gebleven om wat bij te komen en wat boten voor te laten gaan. Prachtige omgeving.
07/08 urenteller 2029,8 vertrek Richardménil 08,45 urenteller 2033,5 aankomst Toul 15,30 7 sluizen en 1 brug Ook deze tocht was weer heftig. Twee hollandse schepen die regematig achter ons aan zaten maakten er een potje van. De eerste twee sluizen waren klein en werden 2 x 2 genomen. Daarna kwamen erna 2 grote voor de beroeps. Je bent als 4 aangemeld en gaat als groep door. Tot de laatste grote sluis de twee ineens weg waren. Ik had ons weer aangemeld voor de grote, zij gingen naar de kleine. Wat een kleine geest. Ik kon dus weer terug en moest ook door de kleine, daar lag de Ernst op ons te wachten en vertelde dat de hollanders dit hadden afgesproken. De Moezel is hier zeer mooi en wijds, maar ook veel rotzooi in het water. Door al dat geklooi waren wij weer laat in de haven die vol met waterplanten zit. Code douches gevraagd en klaar waren Corrie en Wim. De volgende dag Toul ingegaan. Wij waren zo vaak voorbij gereden en zagen nu wat we lagen liggen. Een mooi centrum met cathedraal, pleinen oude straatjes en vestingswal. 's-Avond heerlijk gegeten en tijdig te bedde gegaan. Om boodschappen te doen blijven wij nog een dag liggen. Ook Corrie moet bijkomen. De Intermarché ligt op de berg en het is hard werken boven te komen. Het lukt toch en wij suizen met de boodschappen naar beneden. Dan naar het internetcafeé, scypen met Nicole (Jan heeft haar het verschil tussen benzine en diesel uitgelegd) bank nakijken en weblog bijwerken. Nu terug naar de boot, garnalen eten en dan nog met de fiets Toul in. Morgen verder naar Commercy, 12 sluizen (trap) en tunnel.
10/08 urenteller 2033,5 vertrek Toul 09,00 urenteller 2036,8 aankomst Commercy 15,15 17 sluizen en 1 tunnel 866 mtr In Toul lag nog de Anastasia uit Amsteram. De eigenaars waren een week naar huis. De haven ligt vol planten en ook het kanaal ligt er vol van. Het is niet aangenaam als je een tegenligger hebt of voor een sluis moet wachten met behoorlijke zijwind. De sluizentrap bij Toul ging vlot, je zakt en binnen 6 minten lig je weer buiten. Het canal is oms erg smal of er hangen veel bomen over. Ook de diepte is verschillend en je moet toch oppassen. De dieptemeter is een zegen maar ook af en toe een pest. Bij Foug staat een dubbele sluis aangegeven, deze zie je echter pas als je de bocht om bent. Eén van de sluizen staat wel open, verval 6,15 mtr. Als je de sluis uitgaan staat ook het licht voor de tunnel op groen en kan je invaren. Redelijk verlicht en toch weer leuk om te doen.Lay-s-Rémy en Pagny s Meuse hebben haakse bochten en het is daar oppassen, zeker als er zo'n grote joekel de hoek komt omzetten. Dan de splitsing Canal Marne au Rhin en Canal de la Meuse. Nog 272 km tot aan Givet, we gaan aftellen! Veel aanlegplaatsen zijn er niet en er zijn veel waterplanten. Commercy komt in zicht en er zijn twee aanlegplaatsen. Eén voor de brug, waar onze schaduws ligger, zonder voorzieningen en na de brug aan een ponton. Wij mogen aanleggen naast een engels schip en de stroom wordt geregeld dmv een creditcard waarbij je een aantal uren kan kiezen. Dit is dan ook je liggeld! Mooi stadje met ook hier weer de Lidl, die je vanaf nu meer tegen komt. Het Chateau de Commercy is een soort plein, met daaromheen veel gebouwen en natuurlijk weer de kerk. Corrie loopt bijna met een mijter op, ze krijgt er wat van. Na een toch wel lange reis, lekker gegeten en in bed.
11/08 urenteller 2036,8 vetrek Commercy 08,45 urenteller 2038,9 aankomst St.Mihiel 12,15 4 sluizen Een betrekkelijke korte tocht waarbij je langs aardige plaatsjes komt. Tot St.Mihiel zijn de sluizen met een zapper, daarna manueel. Ik had toch graag wat diesel en vroeg iemand op de brug waar ik een tankstation kon vinden. Hij legde uit dat er verschillende opties waren maar alle 4 och vrij ver weg. Of wij met de auto waren, neen, met de boot en dze deed het niet zo best op de weg. Goede raad is duur, met de fiets was het ook niet en lopen zou ca. 2 uur kosten. Hij stelde voor met zijn auto te gaan! Ja, hoor, ik had er weer één! Corrie, portemonai en 2 bidons en ik was vertrokken. Dikke pech, de Castorama was dicht tussen de middag, dan naar Intermarché, dik 2,5 km aan de andere kant uit het dorp. Weer dikke pech, deze pakte geen buitenlandese creditcard. Wat nu te doen. De goedheid van de chauffeur kende geen grenzen. Of wij ook cash geld hadden. Natuurlijk! Opgelost dan, met zijn card getankt en in baar terug betaald. Voor de boot afgezet en van dank wilde hij niet weten. Is dat super of is dat super? Wij zijn nog een dag gebleven en Corrie heeft alles was gedaan. Nou ja, de machine dan en gedroogd. Ik wilde naar de kapper, maar die waren alle besproken. Naar de l'eglise Saint Michel gelopen met de bijbehorende gebouwen en weer genoten van de oude cultuur. Je kunt hele routes van mensen volgen. Wat ook prettig overkomt zijn de bloembakken op de bruggen.
13/08 urenteller 2038,9 vertrek St.Mihiel 08,30 urenteller 2041,2 aankomst Dieu s Meuse 4 sluizen De aankomst was anders dan verwacht, een strook langs de kade, schuine kanten en dikke betonnen bolders. Toch aan de kant gekomen, de fenders ver laten zakken en niet te vast gelegd. Stroom was er wel, maar nu begint het gedeelte met franse stekkers, geen euro! Er stonden ook weer de nodige campers die onze stroompunten pikken. Dan maar een dubbele euro erin bij een camper en alles was weer geregeld. Het was er snel vol en de meesten gingen door naar Verdun. Uit veiligheid diesel gehaald bij de Euromarche. Een van de schepen wees de weg en gaf een karretje mee, waarvoor onzen dank. Je bent toch wel 1 uur onderweg, maar hebben is hebben! Het dorp stelt niets voor dus bleven wij aan boord. De volgende morgen waren een paar fransen begonnen een speenvarken te braden op het spit. Zo maar een lekkere hap met vrienden! Moeten wij in de haven ook eens doen. Rob, doe je mee?
14/08 urenteller 2041,2 vertrek Dieu s Meuse 08,45 urenteller 2042,7 aankomst Verdun 11,15 5 sluizen manueel Tot op heden 1815 km gevaren! Zogezegd eeb korte trip. Snel door de sluizen, de sluisvrouwen worden jonger en mooier en als je even meehelpt gaat het snel. Het vaarwater is afwisselend maar weer die waterplanten. De binnenkomst in Verdun is speciaal. Je komt door een soort tunnel in de sluis en daarna door een gracht de grote haven van Verdun in. Is er plaats? Het is nogal druk onderweg. Ja gelukkig aan stuurboordkant aan de kade met stroom. Water is er niet maar dat komt. De stad ziet er indrukwekkend uit. We gaan eerst wat eten op terras, wandelen langs de andere kant van de haven en zien daar weer oude bekenden liggen. O.a.de Anastasia uit Amsterdam en ik word aangesproken door de schipper. Zijn zoon Gerard had gebeld over het stukje in mijn weblog en hij vond het wel leuk? Nou, fijn dan. 's-Middags de trap naar het vrijheidsmonument opgegaan. zeer indrukwekkend. Daarna achterom naar de cathedraal gelopen. Deze is buitengewoon mooi en we genoten van het orgelspel. Ook de kloosterhof is mooi. Moe van het klimmen zijn wij wat gaan drinken. In de namiddag kwamen de engelsen naast ons liggen en wij moesten wat gaan drinken. Het begon echter te hozen en dat doet het tot maandag 11,41 uur nog steeds. Wij willen nog de Citadel op en blijven tot woensdag liggen. Daarna willen wij in wat grotere etappes door naar Givet. Zo weer even bijgepraat, tot de volgende keer.
De citadel zijn wij niet op, maar in geweest. Hier is een verslag van de ellende in de 1st wereldoorlog in en rond Verdun. Je gaat in een wagentje langs allerlei dingen die in die tijd zijn gebeurd. Vooral het enorme aantal mensen dat in de citadel verbleef, men spreekt van 10.000, wel dan niet gewond. Brood werd ter plaatse gemaakt, dubbele bedden maar dan ook boven elkaar. Er was een stukje loopgraaf waar een bombardement plaats vond. Wat een waanzin. vechten voor je vaderland krijgt daar wel een heel aparte betekenis. Rondom Verdun is veel gevochten en er zijn veel oorlogsgraven. Wij zijn er maar niet heengegaan. Je komt zowiezo niet vrolijk uit de Citadel.
Dan wat vrolijkers! Achter ons aan de kade lag een motorbootje. Er kwamen nog al wat boten binnen en ieder wilde toch graag aan de kant of dubbel. Eén van de boten legde aan achter de dreut, maar vond dat hij te dicht bij de brug lag en wilde graag wat naar voren. Daarvoor was ruimte genoeg. Aangezien de schipper er niet was, besloten wij het kleintje te verhalen. De landvasten waren bijna los, toen een gehuil en geschreeuw van de kade kwam: (ik vertaal) wie geeft jullie het recht om aan mijn boot te komen? dat is mijn plaats en er gebeurd niets! ik bel de politie, dat is braak en aan andermans eigendom komen. Springend en bekken trekkend deed hij zijn beklag. Wij legden hem uit, dat het een ongeschreven wet is, dat, als er ruimte is en anderen kunnen aanleggen, de boten opschuiven. Is de eigenaar er niet, wordt dit met de grootste zorg gedaan. Bij hem niet, hij werkte niet mee. Wij hadden toch de touwen losgemaakt en het schip wat naar voren gedaan. De politie werd gebeld en ja hoor, na 20 min. kwamen 2 geuniformeerde dames aanlopen. Louis erop af en druk vertellend wat er aan de hand was, springend en al. De dames hoorden hem aan en vroegen nu onze mening. Allereerst legitimeerde onze buurman zich als hoofdinspecteur van politie en vroeg of zij deze man konden kalmeren. Ik, zei de gek, mocht de uitleg doen en de dames begrepen niet waarom deze hijsa nu was. Als iedereen nu opschoof was toch alles geregeld. Opeens stond daar Maigret, met paraplui, namens de VNF en liet zich het verhaal ook nog een doen. Wat is dat voor dikke zeven? Opschuiven en vastmaken, moet je daarvoor nu de politie bellen, die hebben wel wat anders te doen. Louike droop af, zijn bootje werd verlegd en wij stonden hartelijk te lachten. Dat naderhand iemand een dubbelstekker bij hem instak en zo ook stroom had, zag hij pas de volgende morgen. Na boodschappen bij de Lidl te hebben gedaan, klaar gemaakt om verder te gaan.
19/08 urenteller 2042,7 vertrek Verdun 08,00 urenteller 2046,7 aankomst Dun sur Meuse 14,30 10 sluizen Wij zijn vroeg vertrokken omdat de eerste sluis 6km verder lag en wij verwachtten dat anderen ook doorgingen. Behalve de laatste sluis, zijn alle sluizen nog manueel. Je krijgt toch de indruk dat je er sneller doorheen bent dan de automatische. Het is een prachtig vaarwater met mooie vergezichten en dorpjes. Consevoy zou een goede aanlegplaats moeten zijn, is het niet. Zo af en toe komt de maas uit in het kanaal en dan vaar je echt op de maas. De vele watervallen zien er mooi uit en het leuk te zien hoe de maas langs het kanaal kronkelt. Dun sur Meuse is een steiger met stroom en water en je kunt er douchen. Dun op zicht stelt weinig voor en de kerk lig op de berg en aangezien hij niet naar ons wenste te komen, hebben wij hem er maar gelaten.
20/08 urenteller 2046,7 vertrek Dun 08,00 urenteller 2049,8 aankomst Mouzon 13,30 7 sluizen Na het vertrek blijkt dat onder de brug een verhuurbedrijf is waar je diesel kunt tanken. Je komt meer en meer op de echte maas, een beetje stroom mee en waar het diep genoeg is kan je weer snelheid maken. Wat niet interessant leek, maar zeker is, is Stenay. Een haventje in de kom onder de brug door in een leuk dorp. Voor de volgende keer. Na een paar lange rechte stukken ga je kronkelen en dit vraag wel aandacht omdat het niet overal even diep is. Weer hele stukken op de maas, hij wordt ook breder en het is er prachtig. Dan bij de afwateringen wordt alles weer smaller tot de volgende samenvloeing. Het is wel een goed gevoel eens lekker een uur te kunnen varen zonder een sluis. Deze zijn nu weer automatisch, wij varen alleen, dus het gaat snel. Bij binnenkomst in Mouzon staat een groot bord: port de plaisance 1200 mtr. Dan moet je het verder zelf uitzoeken. Ineens zie je een motorboot, stroomkolommen en steigers, hier zal het wel zijn. Inderdaad, geheel vernieuwd en zeker plaats voor 12 boten enkel. Nu komen ook de andere boten binnen en ligt de club weer bij elkaar om morgen verder te gaan. Mouzon heeft een oud centrum, kerken hebben wij nu wel gezien. Er is wel een mooi park bij het treiterhuis (batiment de retraite-oudjes) Na wat inkopen te hebben gedaan, drinken wij een glaasje witte wijn en rusten uit. Morgen weer een lange dag naar Charville Mézieres. Wij willen nu toch wel terug.
Corrie merkte op dat wij zo lang met het gas deden. Moet je natuurlijk nooit zeggen! Onder het spaghetti koken was het einde verhaal.Geen probleem, wij hadden nog een fles. Op de één of andere manier had ik de aansluiting niet goed en kwam er geen gas uit. Paniek in de tent. Op de fiets gestapt en naar de super. Deze had wel butagas, dan die maar genomen. Aangesloten, maar ook geen gas. Terug op de propaan en na de rode handel ook maar eens de groene knop ingedrukt. Hé, er kwam ineens gas uit. Na een genoeglijke avond met een zwitsers echtpaar afgesproken om de volgende dag samen verder te varen, zij naar Sedan, wij Naar Charlville
urenteller2049,8 vertrek Mouzon 08,45 urenteller 2053,7 aankomst Charlville-Mézières 15.00 8 sluizen, alle automatisch Het wordt hoe langer hoe mooier op het water. De meeste tijd vaar je op de Maas en waar de sluisjes zijn, is een aftakking. Het is leuk de maas, dan links dan rechts te zien, met grote plassen en wilder worden. Bazelles zie je op afstand liggen, een grote stad. Daar de maas erg kronkelt, is het af en toe verwarrend varen. Dan zie je een pijl links en moet je een gat in, wqaar nog geen roeiboot in kan. Toch lukt het.De jachthaven van Sedan ligt net onder de brug en direct stuurboord uit. Toeteren en daar gingen de Zwitsers. De sluisjes werken vertragend. Je drukt op de zapper en het duurt vrij lang voordat rood/groen komt. Dan gaan de deuren open en ligt er niemand in de sluis. Om deze vertraging goed te maken, trekt er iemand de stop uit de sluis en lazer je naar beneden. Corrie heeft geen tijd de landvast terug te trekken. Bij de volgende laten wij het maar zo, wij zakken zo wel. Donchery geeft ook verwarring. Je denkt rechtuit te moeten, ziet er leuk uit, nee! weer zo'n sloot in. Dan trekt Corrie haar sluishandschoenen aan. Waar doe je dat voor? Nou, daar ois toch een sluis! Nee lieverd, dat is de sluis van het canal des Ardennes! Er komt een schip uit met twee dames (je ziet ze meer nu en dan!!) en zij razen met 12 km voor ons uit. De volgende sluis ligt 2 km verder en als zij binnen zijn, maar nog niet aan de stang hebben getrokken, gaat het licht op rood. Dikke ..., gassen en de sluis in. Lukt ook nog en wij schutten mee. Dan komen er 9km voor de volgende sluis en zij varen ons eruit. Goed zo, weer alleen, het mooiste.Na Filze en Lumes nog 2sluisjes en dan Ch-M Dit is ook een hip-hop toestand: 2 scherpe bochten naar stuurboord, onder de brug door en dan gelijk sterk naar bakboord om op het gedeelte te komen naar de jachthaven. Het is toch wel even varen en je moet onder een bruggetje door, de hoogte is beklad, je kunt niet zien of je er door kunt. Het scheelde 5 cm! De jachthaven heeft 88 plaatsen, er liggen 5 schepen. Oorzaak: de slechte naam vanwege overlast. Ook is hij wat prijzig. Velen vergeten dat in de voorgaande havens niet hoefde te worden betaald, maar ons bent zunig! Wij hebben boodschappen gedaan en houden het verder voor gezien. De faciliteiten in de haven zijn zonder meer goed. O ja, achter wie hebben wij gelegen aan de grote steiger? de Anastasia uit Amsterdam. Een hartelijke ontvangst en als wij niet oppassen worden wij nog vrienden! Nog 80 km en dan gaan wij Frankrijk verlaten. Het is mooi, maar we worden moe. Nog Révin en Givet en dan naar Anseremme. Hopenlijk is de sluis bij Andenne dan weer open en de meute weg en kunnen wij na een paar dagen Namur naar huis.
23/08 urenteller 2053,7 vertrek Charlville 09,30 urenteller 2057,1 aanompst Revin 14,30 7 sluizen Als je wegvaart is het opletten dat je de goede brug neemt, anders ben je weer op weg Frankrijk in! Links af en al de eerste sluis. Licht op rood/groen en snel er door. 9 km varen zonder sluis, Corrie vindt het best. De omgeving ziet er mooi uit en het is goed om op de Maas te varen. Er zijn best wel veel aanlegplaatsjes, zeker om voor later te onthouden. Braux, Bogny, Laifour Anchamps, zelfs enkele met stroom en water. Dan komt Revin in zicht en je moet weer opletten dat je de goede kant op vaart. Voor de brug zou een aanlegplaats moeten zijn, mooi niet dus. Na de brug aan bakboord een prachtige locatie met goede stijgers of een muur, alle voorzieningen, mooie tuinen met op de achtergrond de berg. Het stadje oogt ook mooi en is zeker de moeite waard te bezoeken. Na aangelegd te hebben en weer diverse vaarkennissen gedag te hebben gezegd, zijn wij boodschappen gaan doen. Beter kun je je niet wensen, onder de brug door en daar is de Ecomarché en benzinestation. Wat er loos was weten wij niet, maar deze keer was het fruit dermate goedkoop, dat wij maar een winkeltje zijn begonnen. Druiven 0,79, jonagold 0,98, kiwi's 1,15, nectarines 1,65, alles per kilo. Om voorlopig van het boodschappen doen af te zijn, hebben wij goed ingekocht. Daarna de jerrycans gehaald, een karretje geleend en 45 ltr diesel 1,129 gehaald. Voorlopig halen wij Namen/Belgie wel. Nog wat met de Calypso gebabbeld, tenminste Wiegert en Stien en er een rustige avond van gemaakt.
24/08 urenteller 2057,1 vertrek Revin 08,45 urenteller 2060,4 aankomst Givet 14,30 8 sluizen en 2 tunnels, waarvan 1 zonder licht! Bij het vertrek uit Revin moet je een eindje omvaren om de zapper in te drukken. Je gaat vooraf door een tunneltje, slecht verlicht. Ik had gewaarschuwd moeten zijn. De eerste sluis ging al gelijk fout! De deuren gingen open, maar achter één deur zat een boomstronk, waardoor hij niet helemaal open kon gaan. Wij eruit, natuurlijk door rood licht, de deuren gingen weer dicht, maar voorlopig nooit meer open. Door richting Fumay waar wij een voorganger achterop liepen. Ook hier was een probleem met de sluis. De lichten deden van alles, maar de deuren bleven dicht. DeVNF gebeld en zij zouden iemand sturen. Moet u eens proberen 40 mn. je boot stil te houden in een sloot met stroom en wind. Aanleggen kan je niet. Dat heet kloten met de bok! Eindelijk komt er iemand, maar zonder diploma, dus de deuren blijven dicht. Nadat de echter monteur was gekomen, gingen de deuren open en kwam er een huurboot uit. Ja, hij wist ook niet wat er fout was, hij had alleen maar aan alles getrokken. Rondje Fumay lijkt leuker dan het is, snel door naar de volgende sluis, Fépin. Hier lagen wij op een gegeven moment met 4 boten te wachten tot de zon op ging. Eindelijk iemand met verstand van sluisdeuren. Dan maar met drie in de sluis. Eén van de drie haakte af, hij zag vrienden en legde aan. Met twee door naar Givet. De sluis van Ham door en dan kom je in een scherpe bocht en draai je de tunnel in. 586 mtr onverlicht. Alles ging zo snel, de voorganger ontstak zijn boorverlichting, ik niet, zat al in de tunnel. Dan maar richten op zijn verlichting en het licht van de uitgang. Ik had het gevoel dat ik op hem inliep en draaide de gashandle wat terug. Foute boel, de Ouzo ging gelijk dwars en daar heb je eenvoudig de ruimte niet voor. Boven ons hoorden wij de bimidi langs de rotswand klapperen en het was dikke paniek in de tent. Pikkedonker! De boot stil gelegd, naar binnen gestormd, verlichting ontstoken en de verstraler gepakt. Snel uitgepakt en aangesloten. Deed dat kl..ding het niet. Je doet dan alles verkeerd, Corrie in paniek, ik ook, wat te doen? De voorganger was inmiddels de tunnel uit en in de verte zag ik de uitgang, boven mij een bedrading en ik besloot net in de gang verder te gaan op zicht. Wij bleven gelukkig uit de kant en kwamen met zweet op de rug de tunnel uit. Daar lag de ander te wachten, de sluis draait toch niet eerder dan iedereen uit de tunnel is. De schade bestond uit weggeschaafddoek van de bimidi, achter op de hoeken, het frame was nog in takt. Met trillende ledematen de laatste 3 km naar de haven gevaren, waar het volgende probleem ontstond. Het was zeer hard gaan waaien en de steigers lagen dwars op de wind, of de vingers aan de andere kant met de kop in de wind, maar de vingers waren te kort om aan te leggen. Wij beslisten om de boot zoveel mogelijk met de kop in de wind te leggen en aan lager wal vast te maken, oplettend, dat wij niet met een klereklap tegen de steiger aankwamen. Dat ging weer goed en krikte ons zelfvertrouwen weer wat op. Later kwam de Calypso ook aan en had het zelfde probleem en lostte dat ook op. Na een borrel met ons vieren de maaltijd genuttigd en nog wat tv gekeken. Vast gegeven: wat voor verlichting er in een tunnel is: de eigen spot erop en de bimidi neer!
25/08 urenteller 2060,14 vertrek Givet 09,30 urenteller 2063,3 aankomst Anseremme 12,30 3 sluizen Na het vertrek duurde het lang voordat de laatste Franse sluis open ging en wij waren inlmiddels al met 4boten. De sluis was groot genoeg en wij leverden hier de zappers in. Het blijkt altijd zo te zijn, dat één van de schepen zonodig hard moet gaan en niet begrijpt, dat bij de volgende sluis alles dicht blijft totdat alle 4 er zijn, de lul! Moesten wij weer lang wachten, moesten de Belgische papieren worden opgemaakt. Voor ons hoefde dat niet, de Ouzo stond in de computer. Toch 20 min. verloren. Haast, welnee. Dan op naar de volgende, hiet lag een vrachtschip in en wij hadden de gedachte dat zij de sluis emmer voor emmer aan het vullen waren. Na 40 min. gingen de deuren open en win erin. Toen hadden wij het al zitten. Naar Anseremme en vastleggen. De Maas is hiet overigens prachtig en veel kastelen en forten. De haven van Anseremme ligt door een bruggetje in een kom, met alle faciliteiten, zelfs een restaurant, waar wij vanavond mposselen gaan eten. Het is hier zo mooi dat wij een tweede nacht blijven liggen. Morgen verder, Corrie wordt ongeduldig en zij heeft gelijk
Wij zijn al een stuk verder, maar nog niet met ons verhaal!
In Anseremme hebben wij lekker mosseltjes gegeten en laten zwemmen in een witte wijn. Het weer zag er niet goed uit en wij waren wat moe en zijn nog een dag blijven liggen. Richting Anseremme en Dinant gewandeld, het is erg mooi daar.
De grote sluizen in Belgie vragen beduidend meer tijd dan in Frankrijk. Het vaargebied is mooi en de doorvaart in Dinant aardig. Ons idee om vanuit Namen naar Dinant te gaan met de trein is beter dan erheen te varen.
Het weer is matig en er zijn opeens veel boten die naar huis gaan. Bij de sluizen is het dringen en ik trap in de val dat iedereen in dezelfde box wil.
In plaats van de stroom af te varen en om te keren en rustig de box in te gaan, draai is halverwege om en kom vol op de boot in de andere kant van de box. Gelukkig was hij groter en sterker en was er geen schade. Het aanleggen ging ook niet optimaal omdat er geen kikkers waren op plaatsen waar het zinvol is vast te maken. Eindelijk liggen wij vast en moet ik bij Corrie wat goed maken. Na een drankje de fietsen gepakt en naar de Aldi gegaan om wat inkopen te doen. Vooral trappistenbier en een borrel. Namur is ons bekend en wij zijn verder niet de stad meer in geweest. Het weer was er ook niet naar.
Het is bewolkt maar gelukkig blijft het droog. Bij de laatste sluis horen wij dat er een stremming is van 13.15 tot 17.00 uur maar waarover het gaat weten wij niet. Dat leren wij pas als wij een beroeps inhalen die over de marifoon aangeeft dat wij nog niet weten wat er loos is. Een politiebootje komt op ons af en aan de kant zwaait iedereen dat wij moeten stoppen. Bericht begrepen en wij meren af. Wat er aan de aan hand is? Roeiwedstrijden, je gelooft het niet, het komplete vaarverkeer stilgelegd vanwege een paar roeiboten.
Na een 20 minuten mogen wij verder en vooral een Engels schip trekt de gashendels open of hij de brug moet halen.
Hij gaat voor de haven bakboord uit om vast te leggen. Wij draaien achter hem om om binnen te varen en opeens gaat hij achteruit om ook naar binnen te gaan. Ondanks ons getoeter vaart hij gewoon door en blokkeert ons de weg. Later zij hij doodleuk: je zag toch dat ik achteruit ging!
In de haven lagen wij achter de Viva la Vie met wie wij rond Mammes en Briare opgevaren zijn en zij wilden, bij goed weer, de volgende dag door naar Maastricht. De volgende dag besloten wij om mee te gaan met grote gevolgen!!!
Om 09,30 was het kantoor dicht en betalen konden wij niet. Geen probleem, wij zouden bellen en vragen een faktuur te sturen, wij stonden immers in het systeem! Aan het begin van het Albertkanaal, voor de sluis van Monsin, rijdt een rijkswachtauto naast ons en wijst dat wij naar binnen moeten. Denkend dat wij teveel in het midden varen gaan wij meer naar de kant en steken de duim op. Schijnbaar is dat niet de bedoeling. Hoei, hoei, de sirene loeit en weer de verwijzing naar de kant te gaan. Opeens over de marifoon: Ouzo wilt u aanleggen, dringend!
Bij de sluis van Monsin is een plaats en wij leggen aan. Daar komen de flikken en zeggen: U heeft niet betaald in Luik! Verstomd stonden wij daar en vroegen of zij menen ons helemaal te zijn nagereden vanwegen het niet voldoen van 8,50. Jazeker. Ik heb uitgelegd dat het kantoor dicht was en er dan niks te betalen valt. Ook gemeld dat wij een faktuur verwachten welke zal worden betaald. Wij staan in het systeem!
Er wordt druk gebeld met de haven en wij krijgen te horen, als wij onze gegevens vermelden, dat wij verder kunnen. Ondertussen ligt de boot tegen de kant te klotsen en ik zeg als er schade ontstaat wij de flikken en de haven aansprakelijk stellen. Nu houden de flikken de boot keurig van de kant en gaan wij verder.
Bij de sluis van Lanaye moet je boven de papieren afgeven en zo doen wij. Boven gekomen kijkt een struise dame bij beschuldigend aan en geeft de papieren door aan de buurman. Deze zegt dat wij de sluis niet in mogen omdat er een klacht ligt dat wij de havengelden in Luik niet betaald hebben. Nu breekt de pleuris uit! De vraag is welke jurische rechten zij denken te hebben om een schip te stoppen. Dat er al kontakt is geweest met de rijkswacht en het probleem is opgelost! Dan zal ik even bellen, met de rijkswacht? de ouzo is hier. Na veel ge-uh komt het verlossende
woord: alles is o.k. en wij mogen door. Ik stel een laatste vraag: is het nud duidelijk dat er in Belgie nog geen regering is als in dit apenland een jachthaven in staat is de rijkswacht te mobiliseren en een sluis dicht te houden voor een bedrag van 8,50. Er ligt een beroeps te wachten door al dat gezever. Maastricht is in zicht.
de reis is boven al beschreven, dus nu het verblijf in Maastricht.
Het zijn niet onze beste dagen. 't Bassin, daar moet je een keer gelegen hebben. Inderdaad, één keer en nooit meer. Steigers uit het jaar nul, zeer wankel, met ringen (uit de vorige eeuw) Stroom aansluiten, maar geen stroom. Even bellen naar de havenmeester. Deze verwijst ons naar een kast on het kantoor. Dan daar maar heen. Alles komputer: lengte schip, aantal dagen, personen, service kaart? Wat is dat nu weer? Servicekaart, 5,00
dan nog opwaarderen voor stroom 4,50, totaalbedrag voor een verblijf 25,50. Keer maar om en ga naar een andere haven. Uit een gesprek blijkt dat de nieuwe manager vreemde ideeën heeft over het voeren van een jachthaven. Hij heeft gelijk, er liggen al 4 schepen, lekker druk. Om 04,00 slaat de stroom af en kan ik in onderbroek met de kaart alles weer opstarten. Nog wat boodschappen gedaan bij Jumbo, waar de roltrap het niet deed (wet van Murphy). Gelukkig maakte Corrie een heerlijk maal met een goede wijn.
Eerst nog tanken bij de bunkerboot en dan ca. 10,00 op weg. Het is wel even wennen, breed water en geen bergen meer. Toch wel mooi.
De sluizen zijn ons goed gezind en wij zijn er snel door, weer met de Calypso. Roermond wordt gebeld en er is weinig plaats. Naar A8 die is voor ons gereserveerd. Aan het eind van de haven tegenover het restaurant. Wij gaan weer naar de Jumbo om wat bier in te slaan en een borrel en hebben het dan wel weer gehad. De volgende dag blijven wij liggen, even de markt bezoeken, koffie met vlaai en kleinigheden inslaan. Wat een verrassing de Dientje te zien liggen, Piet, die even verrast is. Hij is met een kleinkind een paar dagen aan het varen en gaat weer terug naad de Heen. De Calypso is toch vertrokken en hopenlijk zien wij ze volgend jaar weer terug.
Een dikke mist en het was niet verantwoord weg te gaan. Om 09.30 leek de mist weg en wij trokken aan onze latten. Echter voor de sluis was de pijl niet eens te zien. Snel aan de kant en de skuismeester bericht dat wij bleven liggen. De sluis was intussen open en bleef dat todat wij na ca 20 min. verder konden. Waarom weet ik niet, maar iets zat even niet goed bij ondergetekende en wij besloten niet door te gaan naar Wanssum, maar bij Venlo binnen te lopen en eerst op verhaal te komen.
