St Quentin is een mooie stad en wij zijn er lopend en met de fiets door gegaan. Naast kerken die verwaarloosd zijn, zijn er ook prachtige gebouwen. Het internettenis zeer populair en en er zaten wel 4 families De haven op zich is goed en er is een goede service.
16/05 urenteller 1906.1 vertrek St.Quenitn 08.30 urenteller 1909.8 aankomst Chauny 14.30 13sluizen afgaand. De tocht op zichn is mooi en het begint erop te lijken. Aankomst in Chauny, een haven op stroom met een box waariin wij achteruit wilde insteken ging toch goed en wij lagen goed. Iedereen was verkleed en wij vroegen wat er loos was. Een défilé, afsluitend aan 4 dagen feesten! Om 15.00 uur gingen wij de "stad" in en zochten een plaatsje langs de route. Na een kwartier kreeg Corrie pijn in haar .... en zocht een terrasje. Geloof het of niet, binnen de kortste tijd had zij een goede verhouding met de eigenaresse Netta en zat achter een pils. Veel verwachten wij niet van de optocht en gezien het muziekcorps en een blauwe bus, zou het niet lang duren. Toen de bus voorbij was, begon het pas goed! muziekcorpsen met shows, wielrenners, clowns, snoep, confetticanon, praalwagens, het kon niet op! Meer dan twee uur lang en natuurlijk weer bier. Wij konden ook eten bij Netta! Nu, om 18.30 was de optocht voorbij en hadden wij trek. Vooraf een ricard, dan charcuterie en de geconfijte eend. Netta vroeg of hij goed was en ik beloonde hqaar mat twee dikke zoenen. (op de wang) Het dessert en dan koffie, natuurlijk met rum. Dan nog zien thuis te komen, hetgeen lukte. Een zeer geslaagde dag in Frankrijk.
17/05 urenteller 1908.8 vertrek Chauny 08.45 urenteller 1913,1 aankomst Compiegne 14.15 uur 4 sluizen Met een houten kop is het ook best varen. De omgeving wordt als maar mooier, het weer is goed en de korte broek en sandalen zijn uhit de kast gehaald. Thourette is een mooue plaats en geeft voor het eerst een beeld hoe Frankrijk kan zijn. De haven van Compiegne is een kommetje onder de brug door, dan kan je pas zien of er plaats is of niet. Er was nog een plek en na veel manouevreren lagen wij vast. Boodschappen doen bij de Intermarché, ca 10 minuten met de fiets lukt aardig. De stad heeft veel te bieden en wij maken de tweede dag een trip met de fiets, gaan overal kijken en nuttigen een heerlijke lunch bij het kasteel. Voor de wijn hebben wij waarschijnlijk toch teveel betaald. Zeker de moeite waard om een dag te blijven, als je fut hebt kan je ook grotere fietstochten maken, o.a. naar de spporwagon waarin Hitller de vrede tekende!
19/05 urenteller 1913.1 vertrek Compiegne 09.00 urenteller 1916,2 aankomst Creil 14.00 4 sluizen. Wij hebben eerst getankt, gasflessen gekocht en speciale fenders om de achterkant te beschermen. De streek wordt als maar mooier en het is geen genoegen te varen in dekorte broek met de bimidi omlaag. Creil had en slechte naam om te overnachten, maar wij hadden geen last. Zijn wat boodschappen wezen doen en de stad bezichtigd. Er zijn nog al wat Nederlanders onderweg en we komen elkaar ieder keer weer tegen. Toch een vaste regel, geen vaste ,kontakten en iedereeen vaart zijn eigen reis!
20/05 urenteller 1916,2 vertrek Creil Het is een genot om te varen en met stroom mme gaan wij 11.7 km/hr bij 1400 toeren. Veel aanlegplaatsen zijn er niet, zoals wel aangegeven in de diverse bladen en wij gaan rustig door de vier sluizen, deels met beroeps, deels met plaisanciers. De aankomst in Cergy is een verrassing! Het lijkt sprekend op Port Grimaud in Zuid Frankrijk en het blijkt dat de architect dezelfde is. Het is een havenkom, die vol ligt en wij kozen voor een plaats buiten de haven met alle voorzieningen. Na een bezoek aanCergy en een stokbrood gaan wij aan boord om te eten en de volgende dag door te nemen.Gaan wij in keer door naar Parijs of maken zij nog een stop. On verra.
20/05 urenteller 1916,2 vertrek Creil 08,15 urenteller 1920,2 aankomst Cergy 14,30 na stop Isle Adam 4 sluizen Dit was een mooi stuk varen en wij krijgen hoe langer hoe meer het gevoel in Frankrijk te zijn. Mooie heuvels op de achtergrond en plaatsjes om van te snoepen. Regelmatig komen wij de "oude" club weer tegen, maar wij varen toch het liefst alleen. De sluizen reageerden op onze oproep door de deuren vast open te zetten en wij bedankten iedere keer de sluismeester(es) voor de service.De Oise werd allerdings breder en er was een matige beroepsvaart. De "goeie" vroegen zelfs of wij wilden oplopen om ons niet te belemmeren. Er zijn veel zaken die geschreven zijn, die anders uitpakken, gelukkig maar. Onze spanning begint weg te ebben en plaats te maken voor rust en een gevoel lekker onderweg te zijn. Dat gevoel kwam tot uiting bij het passeren van Isle Adam, een plaatje van een stadje, wij maakten rechtsomkeert en legden aan. Na een stevige wandeling naar het kasteel en het stadje hebben wij geluncht en zijn weer verder gegaan. Bij aankomst in Cergy, een havenkom, waren de twee zeeuwen al aan het manouvreren om een plaatsje te vinden. Voor de ingang van de haven lag een passantensteiger met alle voorzieningen, vastmaken en klaar!! De havenkom van Cergy leek veel op de haven van Port Grimaud in het zuiden van Frankrijk. Bij navraag bij de havenmeester bleek dat dezelfde architect dit had ontworpen. Heel mooi, ik zal proberen de foto's op de weblog te krijgen, tot nog toe lukt dat niet.(eerst even Australia vragen!) Na een stokbroodje en salades lekker onder de wol gegaan.
21/05 urenteller 1920,2 vertek Cergy 08,45 urenteller 1927,5 aankomst Parijs 18,45 Wat een tocht. Wat veel mensen vergeten en het is ze niet aan te praten, dat je nog 9 km moet varen voordat je op de Seine komt bij Conflans.Je hebt dan nog een beetje stroom mee, maar dat verandert snel bij het opvaren van de Seine, van 11,5 naar 8,9! De angst voor de Seine werd snel weggenomen, je kan het vergelijke met de Maas, wel wat mooier. Twee sluizen te nemen en die bij Surennes was niet makkelijk, maar met zo'n goede partner goed te doen. Aanlegplaatsen, zoals vermeld in het havenboek, zijn er wel, maar niet om over naar huis te schrijven. Of zij zijn vol met grote boten die er permanent liggen, of alles is zo krakkemikkig dat je maar door gaat. De afraderPort van Gogh bleek toch een goede oplossing te zijn, maar moeder wilde dan toch maar door, nog maar 2 uur. Hier beginnen de bruggen, je moet een paar keer van vaarkant wisselen en je kunt stuurboord uit langs een eiland varen, wat wij deden. De zeeuwen keken hun ogen uit dat wij ca 1 km voor hen uit dat deel kwamen. Dan zie je de Eifeltoren en de moeheid verdwijnt! De prachtige gebouwen en dan eindelijk Ile de la Cité met de Notre Dame. Wij hebben de smalle doorvaart genomen, een plaatje, de boekenstalletjes van de achterkant. Als je zo lang gevaren hebt en moe bent, ergeren de rondvaartboten je vreselijk. Opvaren verboden, niet voor hen, zo dicht langs je heen, dat je bijnq ertegen wordt gezogen. Zijn ze voorbij, gaan ze draaien en komen nog een s lekker dicht langs je heen. Dan de sluis door bij Arsenal. De havenmeeste gebeld en hij gaf door dat om ca 18.00 uur een schip naar buiten kwam en hij de deuren voor ons open liet. Het was zo. Na het binnenvaren aan stuurboorkant aan lullige haken vast gemaakt, komt een plons water naar binnen en je gaat ca 3 mtr omhoog. Het was niet eenvoudig. Ik keek eens rond in de sluis en merkte dat aan bakboordkant meegaande bolders zijn, dat is balen!! Na het aanmelden op 83 geland, gegeten, de champagne geopend, wij waren in Parijs en naar bed gegaan. Een fantastische tocht met heel wat kilometers. Morgen is moeders jarig en moeten wij wat verzinnen. Op de steiger vanmorgen werden wij aangesproken door een koppel met wie we kontakt hadden via internet over onze reisplannen. Bereleuk elkaar dan zo te ontmoeten.
