15.08 vertrek Verdun 08.00 teller 2220.3 aankomst Dun s/Meuse 14.30 teller 2214.7 9 sluizen erg vlot, in Consevoye was vuurwerk en mocht niemand blijven liggen
Samen met John en Sharon de sluizen door en het ging vlot, het weer was goed en het tempo lag hoog. Lekker gedouchet, het was er trouwens erg rustig. De was nog eens gedaan en tijdens de wachttijd een lekkere koude Alsace gedronken. In de middag nog wat gewandeld en ik vergiste mij in een plaats en dacht dat er een kasteel was. John vond dat het er niet was, hij had zicht te barsten gelopen.
Eigenlijk maar een korte trip en bij aankomst lag er maar 1 schip. Later was het toch aardig vol, ook grotere schepen. Het was warm en wij bleven lekker aan boord.Wij stelden John voor te gaan bbq en zij waren akkoord! Op de fiets naar de Intermarché en ingekocht (John en Sharon) Wij dachten dat het voor ons 2en was, maar nee, het was voor 4. Met de tomatensalade van Corrie en de rijst van Sharon was het meer dan genoeg. De steaks waren van slechte kwaliteit, een deel werd gegeten, de rest weggegooid. Je kon duidelijk merken dat een deel op de terugtocht was en je hoorde de bekende verhalen. Toch gezellig! Bij het wegvaren uit Dun de tank nog even volgegooid met diesel, 43 ltr tegen 1.49
Ook hier ging het weer erg vlot en de haven was bijna leeg! Later kwamen er toch nog wat schepen bij, waaronder weer van die grote van 20 mtr of meer. Veelal Engelsen en deze zijn onderhand niet meer gewenst. Ik voelde mij de hele dag al niet lekker en dit uitte zich 's-avonds in een fikse buikgriep (ik druk het netjes uit) Corrie kon half de boot schoon maken en ik kwam ondergoed tekort. Toen ook de andere uitgang ging meespelen was de zaak kompleet. Verder geen details. Wij zijn 3 dagen blijven liggen en ik was weer redelijk onder de mensen. John was al verder gegaan naar Charleville en zou doorgaan naar Laifour en dan terug naar Pont à Bar en het kanaal des Ardennes op.
Aan de steiger buiten was nog 1 plek en ik kreeg de boot er net in, aan beide zijden minder dan een meter. We hebben ons gemakt gehouden, internetten ging weer eens niet en de baliekluivers konden niet helpen. De douches waren koud, het was buiten immers warm! Het liep weer vol met thuisvaarders en het was gelukkig 's-nachts rustig. Maar 1 dag betaald. De vaarweg blijft boeien en alles ging behoorlijk vlot. Zondag kwam John weer binnenvaren en hij vond een plek in de haven aan een lange steiger midden in de haven. Zeer strategisch! De volgende dag gingen wij ieders ons weegs, misschien zien wij hen nog een keer, volgend jaar. Het ga jullie goed, het was prettig reizen samen.
Het was een puinhoop, waarschijnlijk veroorzaakt door een Nederlander die meende overal maar op knoppen te moeten drukken en aan stangen te trekken. Gevolg, 2 sluizen ontregeld en op een gegeven moment moesten wij zelfs met 3 boten naar binnen. Frans bleef achter en kwam met de volgende lichting. Gelukkig had hij nog een plaats aan de kant helemaal achterin, waar hij de vorige keer ook lag. Er was weer plaats! Diesel gehaald en de tank gevuld, dat was geregeld. De volgende dag inkopen gedaan voor een aantal dagen en bij de slager vlees gekocht. Wat deze er van bakte wil je niet weten. 500 gram gehakt werden er 400, 2 steaks van 200 gram eindigde op 120 gram. Wij hebben het maar laten liggen en hebben wat anders gekozen. Corrie heeft voor de laatste keer gewassen en het is komisch om Jut en Jul de was aan de drooglijnen te zien doen. De Damian lag er ook weer en het bleek dat hij dezelfde tocht had gemaakt als Frans, zij zijn om elkaar heen gecirkeld, blijkbaar. Er lag een duits zeilbootje van 3.25 mtr met vader en dochter van 8 en er werd ook nog op geslapen. Waar weten wij niet. Een paraplui om de hevige regen die nacht weg te houden. Een hevig onweer met veel bliksem, mooi om te zien.
Afscheid genomen van Frans, hij gaat het rustig aan doen en van de Damiaan. Niemand ging weg, dus alleen sluizen! Nou even niet. Na door de tunnel te zijn gevaren, bleek de sluis wel op rood/groen te staan, maar niet open. Je ligt in een kom en niet komforabel. Ineens komt er nog een jachtje uit de tunnel. OK dan met twee. Hé kijk nou, nog één. Het moet toch niet gekker worden. Gaan die deuren nu open of niet? Nee dus. Na de vierde boot konden wij kaarten. Als dat nog niet genoeg was om de deuren te openen weet ik het niet meer. Eindelijk, daar gaan ze en wat komt eruit? Een péniche in vol ornaat. Hij kon de bocht niet nemen, dus eerst moesten er drie boten de sluis in. La Vie meende dat hij amper gas gaf en liep iedereen voorbij. OK, dan maar wat gas bij en bij de volgende sluis kon hij het toch niet flikken aan de stang te trekken. Dan maar weer met drie. De volgende sluis lag wat verder en het kleine schip haakte af, wij niet, dikke pech. Zo bleef dat tot Vireux, waar wij aanlegden en zij doorgingen naar Givet. Wij zien ze nog wel een keer.
25.08 vertrek Vireux 08.45 teller 2237.4 aankomst Dinant 14.30 teller 2240.6 7 sluizen, 4 kleine en 3 grote Het weer was gelukkig goed en alles ging vlot. Het is nog steeds mooi om hier te varen, ook al zijn wij er nu al een par keer geweest. In Givet moesten wij de zapper inleveren en het papier voor Belgie/Wallonie weer laten opmaken. Gelukkig staat alles in de computer en is het alleen printen. In Dinant zijn wij nog een dag extra gebleven vanwege een weerwaarschuwing!!! Hevig onweer met hagel, enz. En inderdaad, om 08.45 gingen een aantal schepen weg en zaten een uur later in de dikke stront! In de middag klaarde het weer op en hebben wij nog even buiten genoten van een Hasselse borrel. Langs de kade konden wij goeie frites kopen en hebben deze gekoppeld aan een zeer goede steak. Wij hebben weer douchemunten, wilden deze ruilen voor korting, maar dat deed deze tante niet.
het begon te druppelen bij het vertrek en tot na de 2e sluis bleef het regenen. Gelukkig hadden de sluiswachters compassie met de boten en hadden de deuren al open staan. Het water zakt zo langzaam, dat je de indruk hebt, dat ze het met emmers doen. Je vaart weer langs mooie heuvels met leuke kasteeltjes en het was druk, ook met beroepsverkeer, die het geen donder uitmaakt of zij langs een passantenhaven varen, volle kracht, zelfs nog een toertje er bij. Maar wel gas terug bij de rondvaartboten, want die kagen wel! Namen weer een plekje gezocht en deze keer perfect aangelegd, dank zij het advies van Corrie. Snel de TV aangezet en gekeken naar de F- kwalificatie voor Francorchamps. Moeders is nog een paar borrels gaan halen en lekker vlees voor zondag. Na wat gehannes met internet (ik weet nu hoe ik binnen kom) met Jan en Nicole geskyped en de katten gezien. Ze zijn leuk. Nicole gaat over een week aan haar nieuwe job beginnen, Radio Brisbane here she comes! Wij gaan nog een dagje bijkomen, de rommelmarkt bezoeken, waar weer niets te vinden was en dan morgen naar Huy.
Het weer is beter, maar het is wel fris. Er gaan veel Duitsers terug, ongekend meer dan vorig jaar.
