12/07 urenteller 1983,0 vertrek Montceau 08,45 urenteller 1985,6 aankomst St.Julien 15.00 17 sluizen Omdat onze twee Limburgse vrienden ook plannen hadden vroeg weg te gaan, zijn wij een kwartier eerder naar de sluis gegaan. Deze stond open en wij naar binnen! Ja hoor, daar kwamen zij maar wilden niet mee, waarop de sluiswachtersvrouw de dueren maar dicht deed en wij door konden. Het canal du centre is echt mooi en de sluisjes zijn snel te nemen. Om drie uur waren wij het zat en in St.Julien was een mooie havenkom waar wij rustig konden liggen. Al die tijd zijn wij met de Jay opgevaren, waarbij de dames nogal nat werden. Af en toe was er een lekker buitje. Het contact leidde tot de vraag of een whisky zou smaken, nou dat hoef je geen twee keer te vragen. Voordat de fles leeg was en met Norma en Graham over veel vaarproblemen was gesproken, bleek het bijna 8 uur te zijn en moest er nog worden gekookt.
13/07 urenteller 1985,6 vertrek St.Julien 08.30 urenteller 1987,1 aankomst St.Léger sur Dheune 12.00 10 sluizen. Graham en Norma bleven liggen, wij gingen verder. Je ziet hiet al de wijnvelden en prachtige vergezichten. De sluisjes gaan vanzelf en voordat wij het wisten waren wij er. Toen begon het drama pas! De hele haven leeg, dus plaats zat. Ja, dat dachten wij. Verschillende mensen kwamen aangerend en stuurden ons terug. Er was vuurwark vanavond en de haven moest leeg blijven! Waar dan heen, verder op? daar was geen stroom. Naderhand bleek dat er wel te zijn. Wat te doen. Er lag een omgebouwde spits met een groot gezin aan boord en wij vroegen of wij daarnaast mochten. Ja hoor, geen probleem, alleen ook zij moesten later terug. Nadat dat geregeld was en de stroom aangesloten, zijn wij maar eens gaan kijken. Het vuurwerk zag er groots uit voor een dorp met 2100 inwoners. Het bleek ook zo te zijn. Vanaf 23.00 gingen alle knallen de lucht in en alle rotzooi kwam over de boten heen. Uit voorzorg hadden wij de bimidi omlaag gedaan. Zullen er 300 toeschouwers geweest zijn, was het veel. Toch mooi. De volgende dag de boot verhaald naar de haven waar niemand was, dus ook niet betalen. Het was drukkend warm. De brandweer was een aantal tenten aan het opzetten voor spelletjes en eten/drinken. Het bleek voor de pompiers zelf te zijn. Wij konden wel drankjes kopen en geloof mij, het bier was ijskoud. Er stond merguez met frites op het menu, met een fromage blanc en chocoladeijsje toe. De band was juist gestart met een liet met 36 coupletten. De weetgoden waren hierdoor best verstoord en de lucht werd zwart, het begon te stormen en het water viel met bakken uit de hemel. Als een speer de band in de auto, wij terug naar de boot waar de bimidi alle kanten opging. Neer dus, de hoezen over de stoelen en binnen afwachten. Aan alle kanten bliksem en hevige winden (buiten) Na ca 1 uur werd het minder en gingen de mensen voorzichtig weer naar buiten. De frituur en barbeque stonden onder de tent en je zal geen pompier zijn als je niet gewoon doorgaat. Wij plaatsten onze bestelling en het gesprek met de "kok" was enerverend, met diverse schuine opmerkingen. Het werd er wel gezellig op. Of wij rosé lustten? Nee, het zal niet zijn, laat de kan maar staan. Het was zo lekker, en friet hadden wij al tijden niet meer gegeten, dat wij nog een portie vroegen en kregen. Ook de rosé was weer van de partij. Bij het afrekenen ontstond een probleem. Wij hadden 2 x het menu gehad en dat extra hoorde daar bij. Het was à la volonté. We hebben het bedrag naar boven afgerond voor de pompierskas en zijn met een dikke buik naar de boot gegaan. Corrie had geen zin meer 's-avond te koken, gek hè.
15/07 urenteller 1987,1 vertrek St.Léger sur Dheune 09.30 urenteller 1991,6 aankomst Chalons sur Saone 18.00!!! 16 sluizen waarvan de laatste met een verval van 10.50 mtr. Dit werd een gedenkwaardige dag. De 2 dikke nekjes lagen al voor de sluis te wachten, zij wilden iedereen voorzijn. Ik ben toch even naar de sluis geweest om te vragen of wij geprogrammeerd stonden voor 09.30. nee dus, werd alsnog geregeld. Er ging verder niemand meen dus lekker rustig. Het water lag vol afgewaaide takken en je moest staande varen om geen brokken te maken. De eerste vier sluizen waren met een klein verval. De vergezichten waren geweldig en we schoten lekker op. Bij Santanay kan je aanleggen om de wijnkelders te bekijken en te kopen. Er waren toch wel veel huurboten die, vooral bij de sluizen, aan het stunten waren. Bij Chagny ging het fout. Je komt door een smal kanaal en vaart onder de bomen. Er liggen veel "woonboten" afgemeerd en het is dus schipperen om er door te komen, ook nog eens een boom in het water en de sluis geblokkeerd! Wij lagen achter een oud stalen jacht, 21 x 5 mtr waarschijnlijk nog van capitein Nemo. Bij het wachten voor de sluis lag hij afgemeerd met twee landvasten aan één bolder. Door het vollopen van de sluis ontstond er stroom en trok de kolos de bolder uit de grond! Het kanaal is zeker uitgediept vanwege de enorme schroefslag. Dan de sluis in! Eerst de deuren rammen, dan de boot tegen de kant, dan moesten wij er ook nog in. De volgende sluis idem dito. Echter wij dachten dat hij ging aanleggen en gingen hem voorbij. Hij was duidelijk not amused. Ook de huurboten hadden moeite tussen door te varen. Na het binnen varen in de sluis, deze keer met een meegaande bolder, liep hij stevig te mopperen. Ik heb gezegd dat ik dacht dat hij ging afmeren en daarop voorbij gevaren ben. OK, al goed. Op naar de volgende sluis, 1 km verder, wij lagen al vast en hadden koffie op, ja hoor daar kwam hij ook weer. Bang tegen de sluis, bang tegen de muur. Zijn maten liepen zich het vuur uit de sloffen. Kapitein!, je bent zo breed, je hoeft niet vast te leggen, motor bij en alles komt goed. Nooit van gehoord. De volgende sluis was ook weer onteregeld, maar middels de melder konden wij dat oplossen. Hij wilde weer voor! Echt niet. Na deze sluis was er een stuk van 3 km en een brug met een vernauwde doorgang. Hier sloegen wij onze slag. Motor op "high speed" en volle kracht door de engte en de sluis in. Een minuut wachten, touwtje trekken en dicht de deuren. Ja hoor, daar kwam hij om de hoek voor dichte deuren. Ben je in 7 sluizen toch 1,5 uur verloren! De aanlegmogelijkheden bij Fragnes, onze bestemming, bleek nihil te zijn. Alles was vol en niemand wilde wat opschuiven. De kanten waren te ondiep om toch te proberen, dus door naar Chalons, nog eens 6 km en de grote sluis. Om het eiland heenvaren en aanleggen. Na een stevige ricard en een lekkere maaltijd naar bed. Vrijdag de eerste boodschappen gedaan in de super juist achter de jachthaven, waar ook McDonald is om te internetten. Nog een paar keer inkopen doen om vol te zitten en dan zondag verder. Eerst nog de stad in. Tot de volgende keer.
Boodschap voor Rob: de serviceaccu liep leeg. Alles nagezocht. Blijkt ald de koelkast bijstaat op 12 V en je ligt voor een sluis of erin en de motor draai stationnair, de accu wordt ontladen. Bij het gasgeven zie je de naald weer oplopen. Oorzaak gevonden en rekening mee gehouden, alles weer kits.
