Laat me laven aan de gedichten van de wind op eeuwigdurende deining waar schoonheid zich bevindt laat me vliegen met de zonnestralen over zee veilig in haar armen mee laat me inspireren door de wolken hoog in de lucht teken grote vogels op linnen begeleid ze op hun vlucht laat me zingen over de ongeschreven noten van weleer over het toen en het nu geronnen hartzeer naar verre landen witte stranden laat me dromen over de onbezonnen liefde zo pril glimlachend ontwaakt het ochtendgloren houdt de zon zich roerloos stil
22-01-2014, 00:00 geschreven door witteke
|