
Het volle leven is geen bioscoop met een film waaraan we niets kunnen veranderen. soms kijken we té moedeloos en té passief toe in plaats van hoopvol te handelen.
met je handen in de schoot te leggen, met je in de ongeluksrol te plaatsen, met te zuchten:voor mij hoeft het niet meer! brengen we noch aarde aan de dijk noch boter bij de vis.
in die zee van ellende borrelen emoties op die dan weer meer onheil veroorzaken dan een storm in een glas water.
29-04-2016, 00:00 geschreven door witteke 
|