De dagen worden langer al, al is het een klein beetje; Maar, lieve vriendjes, weet-je, Een beetje is meer dan niemendal: Elk beetje brengt ons voet voor voet Weer t lieve voorjaar tegemoet.
Komt, laat ons eens naar buiten gaan, Naar t bos en naar het veld; Daar zien wij nergens bloemen staan, het is er naar gesteld.
Alleen zijn zonder je verdomd rot en verlaten te voelen, vraagt moed, doorzettingsvermogen en manpower.
eens dat je dit alleen zijn hebt uitgebouwd in vele kamers ben je rijp genoeg geworden om anderen zonder eigen belang tegemoet te treden.
mensen die alleen zijn kunnen nog beter zien, horen, voelen, ruiken, smaken hoe ze de anderen soms door diepe dalen kunnen helpen om hogere toppen te scheren.
Wie eindelijk tot het besef komt dat hij niets meer hoeft te bewijzen, noch dat hij nergens meer hoeft te verleiden vindt ten slotte rust om volop te genieten van het leven elk moment van de dag en de nacht wie eindelijk tot het besef komt dat hij niets meer hoeft te bewijzen, noch dat hij nergens meer hoeft te verleiden vindt ten slotte rust om volop te genieten van het leven elk moment van de dag en de nacht.
Als liefde een vorm van gekte is is de halve wereld gek. Dit is niet zo erg maar dat de andere helft niet gek is dat is wel erg. Het wijst erop dat daar dat ene goed niet aanwezig is dat ene kostbare goed, de liefde.
Het speelt en spreidt zijn vrolijke klanken in het rond Een rijdend orkest op wielen met een beschilderd voorfront Waar mooie houten figuren aan de voorzijde geëtaleerd staan Die op de muziek iets bewegen en op koperen bellen slaan Een klein orkest met een kartonnen orgelboek en orgelpijpen Waar orgel, bekken, grote en kleine trom elkaar begrijpen Vroeger door het draaien aan een wiel tot spelen werd gebracht Nu voortbewogen wordt door mechanische kracht Waar de orgelman rammelend z'n bakje schudt voor een lieve duit Voor het behoud van dit nostalgisch geluid
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
