|
Op de vleugels van de wind
worden de jaren meegevoerd.
De tijd, gewillig, doch ongenadig,
ruimte scheppend en beperkend ineen,
trekt met alle kracht
aan het jeugdige, het prille en frisse.
Hem verslaan is onmogelijk,
winnen een illusie.
berusting lijkt al wat rest.
Verouderen past niet in onze tijdsgeest.
om het hardst wordt getracht
de jeugd in netten te verstrikken.
Waarom niet de kracht van de jaren,
de rijpheid en sier van leeftijd zien?
Prachtig verjaren, mooi en wijs.
En met behoud van het kind in je hart...
toch jong blijven.
10-10-2014, 00:00 geschreven door witteke 
|
;
.
.
.
.
.
.
.
.
;
.
.
.
.
