|
Soms wenste ik wel eens
dat ik mijn schouders kon ophalen,
dat ik me niet zo druk maakte,
dat de mate van mijn betrokkenheid
zo groot zou zijn als mn kleine teen.
Dat ik opgeklopte mensen
gewoon opgeklopt liet zijn,
dat ik de makkelijkste weg koos,
dat ik mijn energie spaarde,
dat ik een rustiger inborst had.
Dat ik bepaalde dingen
als water langs me liet afglijden,
dat er op mijn felheid en overtuigingsdrang
geen statiegeld zat,
dat ik simpelweg leerde
om wat vaker mn mond dicht te houden.
Of zou ik dan mezelf niet meer kennen?
08-04-2014, 00:00 geschreven door witteke 
|
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
