Muziek
is het mooiste wat er bestaat. Het geeft klank aan wat er binnen
in je omgaat. Je hoort de echo van je denken. Je voelt de noten
die je wenken. Je fantasie gaat op de loop. Ook als de klanken
al lang uitgestorven zijn. Blijf je achter met een gevoel
van nood en hoop.
Dromen komen zo maar in mij
op. Ze warrelen door mijn hoofd. Ze geven me hoop maar op
wat. Ik heb mijn leven al gehad. Een geluk dat dromen nog
bestaan. Om even weg te zweven en te geloven. Dat er nog iets
is waar ik moet voor leven.
Ik
zat en luisterde deze morgen, naar het vogelconcert. In de
verte hoorde ik de kraai, die riep heel fraai, spaar, spaar,
spaar. De mussen tjilpten al te gaar. Daartussen het wijsje van
het sijsje. De merel zong zijn ochtendlied. De meesjes met hun
stil gekwetter. 't Is daar dat ik van geniet.
Ons
leven gaat niet alleen maar over rozen. Er zitten ook wel doornen
aan Ook al hebben we er zelf niet voor gekozen. Maar heeft het
lot het voor ons gedaan. Want ieder mens krijgt in zijn
leven, zowel vreugde als verdriet. Het wordt ons van bovenaf
gegeven. Zelf beslissen kunnen we het meestal niet. Maar wordt
er verdriet in je schoot geworpen. En je ziet daarom het geluk
niet meer. Kijk je op tegen de dag van morgen? En doet het
denken daaraan je zeer? Bedenk dan dat ook een roos met
doornen, heel mooi kan zijn. Ook al zie je het niet meteen. En
dan doen die doornen je niet langer meer pijn. En kijk je er
gewoon overheen
.
.
.
.
.
.
;
.
.
