Een supergezellig kerstfeest gehad bij Linda en Serge, Silke had speciaal haar 'prinsessenkleed' aangedaan, kwestie van stijlvol opkomen. Linda had voor Anke een 'gouden 'kleed, de dochters mochten gezien worden, het was erover maar toch schattig.
Lekkere hapjes, al dan niet pikkend, en de kadootjes waren schitterend! Daarna een lekkere steengrill, met dank aan Jarni voor de lekker speciale appeltjes voor mij.
Rond een uur of elf ben ik dan even op de stoel gaan liggen en in slaap gevallen, niet echt 'sociaal' maar sorry ik kon me niet wakker houden. Met op de achtergrond het gelach van de kindjes en het gezellige gebabbel van de familie, heb ik daar dan met mijn mond open liggen slapen. Bedenk bij mezelf dat het een mooi zicht moet geweest zijn met mijn muts.......... En toch heb ik genoten, het was 'stemmig' !
Vandaag nog eens onder de mri, voor een tussentijdse evaluatie. Saskia stipt op tijd hier, gewapend met een fles rosé, voor achteraf, kerstavond moet stemmig blijven.
Ginder aangekomen hebben we de taken wat verdeeld; dwz Saskia alles, ik niets. Terwijl ik nog even een voorschrift moest halen voor de mri, is Saskia mij gaan inchecken en dan hop-hop-naar de mri. Ondertussen is Saskia mijn pruik gaan terugdoen en gaat daar dinsdag over onderhandeld worden,,Pac-man gaat een attest schrijven dat ik er allergisch voor ben.
BIj de mri, vloog ik al terug, de pomp moest eraf van hen alhoewel pac-man zei dat dat niet hoefde. Goed, vrede op aarde, dus terug en pomp weg. We concluderen nu dat je niet 'moe' wordt van de chemo maar wel van het heen- en weer geloop....... Flink onder de mri, oorlog verklaard aan mijn hyperventileren en claustrofobie en weer tot 1200 geteld, Buiten gekomen zag ik zo rood als een ballon, zei Saskia maar dat mag met kerst, vind ik.
Terug naar oncologie, we doen de nodige kilometers ...... Nieuwe strategie ontwikkeld in de wachtzaal, wij trekken geen nummertje meer, we gaan gewoon binnen en zeggen dat het aan ons is. Genoeg met ons 'k.....' gerammeld de laaste weken, na !
Dan weer pomp laten aansluiten en toch weer eens even naar het litteken van de pac laten zien want dat staat een beetje open en sorry mannen; het pikt. Verpleegster besluit 'pacman' erbij te halen, en hij vraagt weer :'mag ik eens duwen?' 'Neen ', zeg ik maar hij duwt toch, in Latijnse woorden zegt hij dan iets moeilijks, in mensentaal vertaald dat het litteken is opengegaan omdat het wondvocht dat eronder zit, een uitweg zoekt. Niets om me zorgen te maken, gewoon slikken, aanvaarden en hij wenst ons 'prettige feestdagen'. Al een geluk dat er vrede op aarde is, anders zou ik eens een 'kerstboompiek' in zijn sleutelbeen duwen en hem er kerstavond mee laten doorbrengen. Dan nog wat plakkers en mondmaskers en lippengel afgeluisd en wegwezen naar man en kinderen om ze klaar te maken voor naar het feest bij Linda te gaan. We vergeten vanavond de miserie en gaan gezellig vieren, kadootjes liggen klaar, kindjes zijn blij, dus 'here we come', pikken of niet pikken......
Gisteren was het dan weer zover, horrormaandag ! Deze keer ging ik alleen, Saskia en Johan moesten werken en Linda wilde wel graag mee maar er moest iemand op Silke en Anke letten! Zij is er dan mee gaan shoppen en dat vond Silke fantastisch! Saskia was in gedachte bij me, ze miste het 'meegaan!. Goed, ik dus flink met een 'strakke' muts ipv een strak plan door de sneeuw met mijn auto naar Middelheim. Vlot naar daar gereden, niet geslipt en een legaal plaatsje gevonden, vlak aan - 1. Vol goede moed uitgestapt, diep ingeademd en volgens mij 'te diep' want voor ik het wist lag ik op mijn botten in de sneeuw. Mensen van het Middelheim vinden het niet nodig om te strooien op de parking. Wat een geluk dat ik mijn pruik niet ophad want die had ik zekere kunnen gaan zoeken onder één of andere auto. Gelukkig niet pijn gedaan ook al viel ik op de kant van de 'pac'.
Eenzaam en alleen gaan inchecken, beneden bonnetje voor bloed, tasje koffie, ik was best 'fier' op mezelf ! In het bloedtrekkot geen mens te bespeuren, ze zijn zich weer gaan verstoppen dacht ik, maar daar kwam dan eindelijk 'pac-man, saskia's bijnaam voor het hoofd van oncologie. Hij wilde wel bloed trekken tot hij zag dat ik degene was met die 'lastige pac'. 'Dat laat ik aan een verpleegster over', zei hij, gaf me een hand en verdween. Na een half uurtje en wat getetter later met een 'serieus zaagwijf', was het dan aan mij. Nancy, een hele lieve ,wilde het wel doen. Zelf plakker eraf en hop daar was 'pacman' weer, hij kwam eens kijken....... Ze vonden dat het er veel beter uitzag dan de vorige week. 'Stoemerikken' , dacht ik bij mezelf, vorige week zeiden jullie dat het psychologisch was. Emla-zalf erop, Temesta geweigerd en dan bij pac-man binnen( An is in congé). Daarbinnen bleek dat een hele lieve man! Hij vroeg naar de bijwerkingen en onderzocht me van kop tot teen. De pijn aan mijn voeten en handen zou te wijten zijn aan een te hoge dosis van de constante chemo die ik krijg, dus dat moest wat verminderen. Hij gaf ook een zalf mee voor eraan te smeren. Mijn mond, vol aften en lippen die openliggen waren een normaal gevolg maar ook daar kreeg ik een zalf voor en weer een supermondspoelmiddel. Tja, Saskia, we moeten een grotere 'sachoche' hebben ! En dan woog hij me en dit geloof je niet, voor de eerste keer in mijn leven kreeg ik tegen mijn voeten omdat ik was afgevallen! 'Dat hebben we liever niet tijdens de chemo' !Je moet goed blijven eten ! Geweldig, alles smaakt naar vuurwerk !
Witte bloedcellen stonden wat laag, bloeddruk was ok maar hij was tevreden, hij wilde niet aan de bol voelen, ik weet niet hoe hij was en dat klopt.
Dan weer een uurtje in de wachtzaal totdat de emla-zalf zijn werk deed en daar wat getetterd met de sociaal-verpleegkundige die me moed insprak voor het terug prikken van de pomp. Toen het mijn beurt was, kwam er 'onbekende' en 'onvriendelijke' verpleegster naar me en zei, 'kom,ik zal u eens prikken''. Ik heb diep geademd en gezegd , dat ik liever had dat Nancy dat deed. Ze heeft me vies bekeken, maar ik kreeg mijn goesting.
Voor ik het wist, stak de naald,ben ik daar nu per ongeluk van mijne sus gevallen, ik zou het niet weten, de naald stak !dus ik content, zij content, pac-man content! Merry christmas.......
