Vandaag de eerste bestraling, al goed dat Saskia me erop wees, ik zou ze gewoon vergeten zijn, dacht dat het maandag begon ! Johan, chauffeur van dienst ,want uit het dagboek van Marie rose Morell had ik onthouden dat zij niet in staat was om terug te rijden na de bestraling.
Zoals een echte, ingecheckt met mijn abonnementkaartje en geparkeerd op de speciaal gereserveerde plaatsen voor patienten van radiotherapie (eens wat anders dan vip-plaatsen voor het sportpaleis !), geweldig geregeld door het Middelheim, Chapeau ! De deur van de radiotherapie stond al open en een vriendelijke verpleegster begroette me met mijn naam en ook de opmerking dat ze me kende van de korfbal vroeger, tja jongens, ooit......was ik sportief ! Een beetje zenuwachtig toch, een nieuwe fase in 'mijn persoonlijk rampenplan ! Johan nog even een gazetje gaan halen, ik aan de praat met een mevrouw over chemo en dan klaar voor deel 1 van de 25, stipt om 11 uur. Drie verpleegsters legden me op het toestel, net zoals tijdens de simulatie, ze hadden de foto's erbij, ik moest niets doen, zij trokken en duwden tot de puntjes en inmiddels rode geverfde stiftkruisjes op mijn lichaam 'tot op de millimeter' juist lagen. Armen op mijn privétoogje, niet bepaald de meest confortabele houding en dan gingen ze weg met als boodschap: niet meer bewegen !!!!! Rondom mij begonnen er dan dingen een beetje te draaien en wat lawaai te maken en ik me maar concentreren op stilliggen, verdomme dat is moeilijk ! Na twee minuten sliep mijn rechterarm, die leunt op mijn linker pijn-arm, 'shit 'dacht ik 'die gaat hier wegschuiven, ik voel hem vallen', dit gaat fout, zou ik al roepen dat ze de 'noodstop' moeten duwen. Nee, Nicole, concenteer je op iets andersn doe niet flauw, tel wat, of slaap wat !, Hou vol. En ja het is me gelukt, al heb ik gevraagd of ze morgen mijn handen willen vastbinden aan dat toogje, dan voel ik me geruster !
Zeer vriendelijk daar en ze zeiden dat ik muisstil gelegen had, zo flink. Dan nog even wat raad wat mag en niet mag tijdens de bestraling en een jaar niet in de zon, dus sjaaltje van mijn hoofd nu op mijn hals binnenkort ! Buitengekomen stond Veerle me op te wachten. Veerle is een verpleegkundige van het 'support-team' en zij zorgt ervoor dat je de behandelingen zo confortabel psychologisch kan ondergaan, ze heeft me gezien in goede en slechte dagen en hoe zij onthouden wie waar welke behandeling volgt, dat weet ik niet, maar het doet goed, je voelt je geen nummer ! Veerle wees me op de mogelijkheid tot fysio-onco, een fitness programma voor kankerpatienten en dus ben ik me snel met Johan gaan inschrijven want sport-sport-sport !!!!!! Aquagym hoort er normaal bij maar mag niet met de bestralingen, dus volgende week ga ik in jogging naar de bestraling en achteraf wat sporten ! Dit is nog niet het 'grote programma' dat ik vanaf september zal volgen, de herstel en balans, een zeer intens revalidatie programma, waar je naar het schijnt als herboren uitkomt !
Vandaag om tien uur geweest op 'radiologie' voor de simulatie, dwz dat ze kijken of je juist op de tafel ligt als ze hun stralen zullen richten morgen! Ze fixeren zich dan op de tattoepuntjes,......ik snap er niets van, tja zij hebben 'net'iets langer gestudeerd, hoop ik ......
Ik moest toch wel zo een twintig minuten 'stil' liggen met mijn armen naar boven op zo een klein toogje en dat is niet zo makkelijk met die linkerarm, die nog niet echt doet wat hij moet doen, ik heb 'vel' tekort! Ondertussen lig je daar te bedenken wat het zou geven wanneer je wel zou bewegen, en dan begint mijn negatieve fantasie weer de vrije loop te krijgen ! Stel dat mijn arm nu ineens 'spastisch' wordt en die als een waanzinnige begint te bewegen, zouden ze dan ipv mijn borstbeen per ongeluk niet mijn hart 'in frenne' schieten ??? Minuten lijken dan ineens uren te duren en dan te bedenken dat dit 25 keer muisstil moet gebeuren. 'Gewoon je best doen', zei de verpleger, 'anders gaat het fout', niet echt geruststellend, dus ik ben nu al zenuwachtig voor de 'echte' keer morgen ! Ik denk dat ik de boel daar ga vertragen morgen, je kan niet altijd even 'perfect' zijn
