Hallo,

Ok, ok weeral veel te lang geleden maar deze blog is niet steeds mijn favoriete plaatsje, soms duik ik dan terug in het verleden en voel of  proef ik terug de chemo.
Maar ik ben nog steeds goed, vorige week op controle;(bloed en voel controle) en dat was ok.
De grote onderzoeken (mijn favoriete hobby.....) moesten niet echt ,zei An.
Ik heb de eerste twee cruciale jaren overleefd en dat is gunstig, dus een voorzichtig hoeraatje al durf  ik het niet al te luid zeggen.
Drie maanden geleden, de dag na weer een bloedcontrole is nochtans mijn 'gat' nog eens goed open en toe gegaan.
Alles was goe die maandag bij An en de dag daarna kreeg ik ineens een dikke linkse onderarm die zeer pijnlijk aanvoelde.
Tja lymfe-oedeem loert altijd om de hoek, dus vlug naar oncologie.
Ik zag An schrikken; 'hoe kan dit 'zei ze, je hebt geen infectie, dus asap onder de scanner, ct scan thorax want we moeten zien wat de overige lymfebanen blokkeert.
Vooraleer ik het wist, lag ik met mijn sakosch nog bijna aan onder de scanner met contractvloeistof.
Dit is grandioos fout, dacht ik en in gedachten weeral mijn eigen begrafenis voor ogen.
Een week wachten op de uitslag en ondertussen, lymfedrainage voor de dikke arm.
 Toen de kinesiste begon met mijn halsklieren los te maken voor afvoer, dacht ik nog: 'knijp ineens mijn keel maar toe', dan ben ik ervan af. Ik wil niet meer zo bang zijn en paniek hebben, het is welletjes, ik heb het gehad !

Dus na een lange, onredelijke week, weeral in de wachtzaal zitten 'sterven', weeral links de palliatieve verpleging gespot en weeral zwaar overtuigd van 'foute' boel.
Rustig weer een paniekaanval alleen verteerd, en daar was An.
Niets verdacht  te zien,zei ze en ik kon haar wel kussen!
Was je dan op zoek naar een uitzaaiing?vroeg ik en ze zei discreet: 'we moeten alles uitsluiten.'
Pffffffff...............

Dus nu drie maanden later, elke week, soms twee keer naar de oedeemtherapeute en mijn arm is terug ok, het is onder controle, al blijft dit een levenslang probleem, dat nauwlettend in het oog moet worden gehouden.
Gelukkig is het een hele lieve madame, en slaagt ze er zelfs in om me een onspannende massage te geven waarvan ik helemaal 'zen' word.
 An vermoedt dat die arm altijd een beetje vocht heeft vastgehouden maar doordat hij pijn deed (en dat zou van de artrose in mijn nek komen,) ben ik me erop beginnen fixeren en is hij door de verkramping ook wat beginnen zwellen. Ik laat het wat los, nu is de arm goed en we duimen dat het zo blijft; ik ga trouw naar mijn hobby nl zennen en liggen.

Dat was het even voor nu, de kindjes gaan turnen vandaag--> jammer , nu mag ik niet mee radslag en handstand doen, laat staan aan de  ongelijke barren hangen, maar er zijn ergere dingen......

ps:eens kijken wie dit bericht het eerst leest???????wedstrijdje ?????als hoofdprijs silliconenprothesen in alle maten (af te halen bij Linda want die verzamelt ze!)-