Tijd om nog eens bij te schrijven, al valt er niet veel te melden. Soms vraag ik me af of ik deze blog nog moet openhouden, leest er nog iemand, het is ook niet meer zo 'spectaculair' ! In elk geval, bedankt aan de mensen die zo nu en dan eens reageren in het gastenboek, zo weet ik dat er nog interesse is. De reacties tijdens de hele behandeling hebben me ook goed gedaan, een klein woord van jullie en dat doet deugd, het hoefde niet veel te zijn , het gaf een gevoel van, ik volg je, ik weet het.........Het heeft zelfs een beetje mijn kijk op sommige mensen veranderd. Je hoeft geen literair talent te zijn om een paar woorden neer te pennen.
Hoe gaat het hier ? goed en druk, twee kindjes thuis , pfffffffff......ik ben een 'meid', mama: drinken, eten, wat gaan we doen ?Misschien zal gaan werken rust betekenen... Ondertussen maak ik me klaar voor September, nieuwe kleren met weeral dank aan Linda die zich heeft mogen laten gaan. Ik heb me maanden gehuld in makkelijke kleding, had geen zin in 'spannende' dingen, mijn leven was al spannend genoeg. Ik start met' Herstel en balans', het revalidatie programma voor ex-kanker patienten in September en dat heeft een staaltje van organisatie gevraagd met dank aan heel veel begripvolle mensen! Ik begin full time terug te werken in 'de siblo' maar zou twee keer per week moeten 'trainen', dus is mijn uurrooster zo gemaakt dat ik op mijn vrije uren kan gaan sporten zonder uren te kort te doen. Bedankt dus aan mijn baas en medewerkers voor de nodige souplesse ! Het andere probleem was de opvang van Anke, de 'tanti' werkt niet op woensdag en dat was met Petra (mijn baas) afgesproken dat ik dan op woensdag mijn vrije uren zou opnemen om haar bij te houden, maar vermits ik nu die vrije uren aan 'Herstel en balans' ga spenderen, stond ik daar met probleem 'Anke'. 'Even een oplossing zoeken !' zei, Christ'l, ik vraag het aan Tinneke. Ik ken Tinneke niet maar als Christ'l zegt dat het ok is , dan is dat ok en raar maar Tinneke zei direct 'ja '......... Maandag was Anke nog eens een dagje bij de nono en de nona, en toen ze ze terugbrachten, was Tinneke erbij, met Anke op haar arm. En ja ! super, het klikte ! geweldig ! Weeral een zorg minder ! Schitterend hoeveel goede zielen ,mijn en onze kinderen hun pad kruisen. Tinneke zal dus zestien weken op woensdag voor Anke zorgen, een 'nanny aan huis', klinkt dat niet 'erover' ?
Dus op voorhand bedankt Tinneke en natuurlijk ook Erik en Christ'l !
