Op een geel papier met groene lijnen schreef hij een gedicht En hij noemde het 'Chips' want dat was de naam van zijn hond En daar ging het ook over En de meester gaf hem een tien en een lintje En zijn moeder plakte het op de keukendeur zodat iedereen het kon lezen Dat was het jaar waarin meneer pastoor iedereen mee naar het pretpark nam En ze mochten zingen in de bus En zijn kleine zusje werd geboren met piepkleine nageltjes en zonder haar En zijn ouders heel vaak zoenden En zijn buurmeisje hem een kaartje zond met onderaan een rij x'jes en hij aan zijn vader vroeg waar de x'jes voor waren En zijn vader stopte hem 's avonds altijd in Elke avond weer
Op een wit vel papier met blauwe lijnen schreef hij een gedicht En hij noemde het 'Herfst' want dat was de naam van het seizoen En daar ging het ook over En de leraar gaf hem een tien en vroeg hem duidelijker te schrijven En zijn moeder plakte het niet op de keukendeur want die was net geverfd En de kinderen vertelden hem dat meneer pastoor stieken rookte En peuken op de kerkbank achterliet Die soms een gat brandden Dat was het jaar waarin zijn zusje een bril moest met dikke glazen en een zwart montuur En zijn buurmeisje moest lachen toen hij vroeg of ze mee naar de Kerstman ging En de kinderen hem vertelden waarom zijn ouders zo vaak zoenden En zijn vader hem 's avonds nooit meer in kwam stoppen En kwaad werd toen hij daarom moest huilen
Op een afgescheurd velletje schreef hij een gedicht En hij noemde het 'Onschuld: een vraag' want dat vroeg hij zich af over zijn meisje En daar ging het ook over En zijn professor gaf hem een tien en een indringende blik En zijn moeder plakte het niet op de keukendeur want hij liet het al niet eens meer zien Dat was het jaar waarin meneer pastoor stierf En hij de laatste regels van het Apostolicum vergat En hij zijn zusje zoenend bij de achterdeur betrapte En zijn ouders niet meer zoenden en zelfs niet praatten met elkaar En zijn buurmeisje zo veel make-up gebruikte Dat hij moest niezen als ij haar zoende maar hij zoende haar toch want dat deed je nou eenmaal En hij zichzelf om drie uur instopte terwijl zijn vader lag te snurken
Daarom probeerde hij op een papieren zak nog eenmaal een gedicht En hij noemde het 'Helemaal Niets' Want daar draaide het uiteindelijk om En hij gaf zichzelf een tien en sneed zijn beide polsen door En hij plakte het op de badkamerdeur want hij wist niet of hij de keuken zou halen.
Don't let your current circumstandes hold you back from doing what it is you want to do the most. When it comes to taking action for the furture, you must begin NOW. Don't wast time. You'll only waste yourself.
Ik zal jouw man zijn, jij zal mijn vrouw zijn, en we reizen door de tijd tot we wankel zijn en grijs. Ik schrijf jouw naam in mijn ring, jij schrijft mijn naam in je ring, en de rest gaat aan ons voorbij.
Ik zal mijn weg gaan, jij zal jouw weg gaan, maar we worden toch altijd naar elkander terug geleid. Ik hou mijn hevigheid voor jou jij voelt je man en ik mijn vrouw en de rest gaat aan ons voorbij.
Ik hou jouw hand vast, jij houdt mijn hand vast, en we lopen zij aan zij tot we wankel zijn en grijs. Al mijn verhalen zijn voor jou ik ben jouw man jij bent mij vrouw en de rest gaat aan ons voorbij.
Ik heb gekozen om te winnen en ik ben van plan om te winnen ook.
Het was een heerlijk weekend, ik heb wel de allerliefste moeten missen, maar het was een heerlijk weekend. Zo mooi, gisteren. Iedereen te zien dansen, lachen, zo lang geleden ook.
Ik heb R. terug gezien, die ik lange tijd al niet meer had gezien. Heb er even mee staan praten en me verbaasd, zo'n lange tijd en het lijkt alsof we gisteren nog samen waren. Soms is het leven zo goed, zo mooi, zo goed.. Je kan niet anders dan genieten.
Weer een bewogen dagje achter de rug. En ik snap niet wat ik er allemaal mee moet. Er zit zoveel informatie in mijn hoofd, dat ik het gevoel heb dat het gaat ontploffen en alles eruit gaat komen. En sommige dingen die erin zitten zijn echt niet mooi, dus die zouden er beter in blijven .. Voor mensen hun eigen bestwil, ik vraag me af of het wel zo gezond is dat ik zoveel dingen weet. Misschien weet ik gewoon te veel van andere mensen, te veel van hun problemen, en gaat het daardoor wat moeizamer in mijn eigen leven. M. is nog steeds ontspoord, en het gaat van kwaad naar erger. Lijkt erop dat ze iets zoekt om haar eigen problemen te ontlopen in plaats van ze effectief aan te pakken. Het is de bedoeling dat ze 'sterk' gemaakt wordt nu, om later haar problemen onder ogen te zien en te proberen oplosssen. Maar wat is dat nu weer, wat voor zever .. Ik zie niet in hoe ze zo ook sterker kan worden, het enigste wat ze nu doet is maar wat aanmodderen en vanalles uitproberen wat ze niet zou mogen uitproberen. En Y. die volgens haar geen goeie vriendin is, maar wel vanalles over haar weet.. Snap ik niet. Verdorie. Waarom zegt ze ook zelf niks. Verdomme. Ik zwijg te veel, of ik praat te veel..
Heb al zo vaak geleerd dat ik moet zwijgen, dat ik me niet mag moeien. Maar ik zit er telkens midden in. Ik kan niet zwijgen en lijdzaam toezien hoe de boel ontploft..
It's easy to spread the story of some one else, but I was there, I lived through it.
Ik ben het moe, kots, kots, kotsbeu. Hoe ouder ik word echt, hoe duidelijker het wordt wie écht belangrijk is en wie er écht toe doet. En het doet pijn om te zien hoe weinig mensen er nog overblijven, ik kan mijn ene hand niet gevuld krijgen denk ik. Ik zeg wel die en die en die .. Maar als het erop aan komt.
En hoe schijnheilig mensen kunnen zijn, je houdt het niet voor mogelijk. Ik ben zo diep teleurgesteld, echt zo diep.
Do what you feel in your heart to be right for youll be criticized anyway. Youll be damned if you do, and damned if you dont.
I really cant deny it, I am who I am. Im pretty normal. Im not that smooth type of girl. I run into things, I trip, I spill food. I say stupid things I really dont have it all together.
- One thing about following people, you will always be one step behind... -
- There comes a point in life when you get tired of chasing everyone and trying to fix everything, but it's not giving up. It's realizing you don't need certain people and the drama they bring. -
- Jealous haters make us smile, they spend their life cloning our style. Nothing better to do with their time, they'll even try to copy our rhyme. ain't none like us, as you can see, we the best, so let it be. -
- Sweety, if your going to be two-faced, at least make one of them pretty... -
- For everyone who doesn't get me: it goes mind over matter. I don't mind and you don't matter. -
- You know my name, not my story. -
- Perhaps it is good to have a beautiful mind, but an even greater gift is to discover abeautiful heart. -
- Life is not about people who act true to your face. It's about people who remain true behind your back. -
- It's not where you are in life, it's who you have by your side that matters. -
- The friend who can be silent with us in a moment of despair or confusion, who can stay with us in an hour of grief and bereavement, who can tolerate not knowing not healing not curing that is a friend who cares. -
- Understand that friends come and go, but with a precious few you should hold on. The older you get, the more you need the people who knew you when you were young. -
- You know youve got the greatest friends when the only time they make you cry is when youre laughing too hard. -
Soms word je zo teleurgesteld in mensen.. Echt zo hard. Dan komt er iets boven water wat eigenlijk beter onder water was gebleven. Kom je dingen te weten die eigenlijk hadden moeten verzwegen worden, voor ieders goed.
Ik ben verbaasd hoeveel ik om iemand kan geven, had dit nooit verwacht. Hoe snel je gehecht bent aan iemand, gevoel hebt dat je zonder die persoon helemaal niet kunt terwijl je voorheen net het gevoel had dat je niemand nodig had. Hoe gelukkig iemand je kan maken, hoe afhankelijk je van iemand kan zijn,
Normaal zou ik aan het studeren moeten zijn nu, morgen test. Maar het lukt niet, shit. Ik heb er geen zin in. Weet niet hoe het komt. Net vakantie gehad, leuk gehad. MAar nu terug 'harde' realiteit, het hele schoolgebeuren, buh. Discipline enz, is precies toch even moeilijk om er zo weer in te komen. En er zijn weer die verdomde twijfels die de kop op steken, stomme twijfels aan mezelf, aan mensen om me heen die dicht bij me staan. Ik kan er niet aan doen, maar heb steeds het gevoel dat mensen me gaan verlaten, dat ze weg gaan plots en mij achterlaten. Ik heb het al een paar keer meegemaakt en ik kan het niet helpen, nu weer. Enkele mensen die dicht bij me staan en die ik ongelooflijk graag heb, maar ik kan ze niet dichter laten komen. Doe ik mezelf pijn mee, maar hen ook denk ik. Shit zo moelijk. Ik kan het gewoon niet hebben pf ik mag er gewoon niet aan denken. Zie het iedere keer voor me, facking stomme rampscenario's in mijn hoofd. Beelden die plots opduiken, ik wil niet plots er weer alleen voor komen te staan, niet als ik net weer het gevoel heb dat mensen dicht bij me zijn. Dus twijfel ik, laat ik ze zo dicht of bescherm ik mezelf .. Kan ik het wel aan dat mensen zo dicht bij me zijn en vooral kunnen die anderen dat ook.. Ik zou zekerheid genoeg moeten hebben ondertussen maar dat heb ik niet. Ik ben nog steeds onzeker en ik twijfel nog steeds sterk. En ik kan er ook niks van zeggen, niet zonder dat ik écht kan duidelijk maken wat ik bedoel. Ik ben bang. Bang om opnieuw iemand te moeten verliezen. Bang om me weer 'afval' te voelen. En M. spoort niet goed. Ze is gek, volledig ontspoord. Nee mag ik niet zeggen eigenlijk, maar ik weet het ook niet meer. Ik droom nog vaak van haar, iedere week wel een keertje. Schiet ik huilend wakker en ben ik ervan overtuigd dat ze er niet langer meer is. Het gaat niet goed, echt niet. Dit gaat niet lekker. Maak mezelf gek.
Ik mis M. De hele tijd. Als ik dans, als ik lach, als ik ween, 's avonds voor ik in slaap val, als ik wacht op de trein, als ik fiets, als ik droom.. Soms denk ik hoe het zou zijn als ze er echt niet meer was. Dat eindigt altijd in tranen. Ik ben ook zo'n emotionele schijter. Fack.
