Er zijn weer duuuuuuuuuuuuuuuuuuizend dingen die ik snap. Maar écht duizend. Wanneer ga ik eindelijk door hebben hoe alles in elkaar zit .. Of valt dat niet te begrijpen? Hoe doet iedereen dat toch .. Ik kan er zo moeilijk mee om.
Het regent hier weer. Bluh. Ik wil zomer en zon en vers fruit en hitte .. Ik wil een drukkende warmte en neerliggen in het gras, kijken naar de wolken. Nog 3 dagen en het is zover. Een nieuwe start, een heel nieuw leven. Een compleet andere omgeving, ander reistraject, andere mensen. Zelf het leskrijgen zal anders zijn, compleet anders. Dju ik heb zenuwen. Ik vraag me af hoe het gaat lopen, stel dat het tegenvalt .. Stel dat het niet lukt. Ik weet niet. Ik wil dat het lukt, dus dan zal het vast ook wel lukken.. Denk ik. Een vriendin van me zit sinds kort in een instelling. Een open instelling weliswaar, ze is ook niet geplaatst ze is er vrijwillig ingegaan. Nuja, op aanraden en sterk aandringen van. Maar ik denk wel dat het het enige is wat haar nog kan helpen.. Deze week probeerde ze zelfmoord te plegen. Ik moet huilen als ik eraan denk. Hoe zoiets in haar opkomt dat snap ik nog, ik denk dat iedereen wel af en toe eens een moment heeft waarop het hem/haar te veel wordt en waarop ze even weg willen van alles .. Maar dan vind ik dat er nog een verschil is met het daadwerkelijk doen. Ik snap er niks van. Het is niet gelukt. Ik snap ook niks meer van jongens, nooit gedaan eigenlijk, maar hoe ouder ik word hoe slechter dat wordt. Sensitive boy laat niks meer van zich horen, ik zit er niet heel erg mee in, tenslotte hebben we een leuke tijd gehad samen en nja .. Ik weet niet. Lekkere boy daarentegen verschijnt steeds meer, maar raar. Pff, ik heb het gevoel dat hij niet helemaal eerlijk met me is. In het begin was het lachen, beetje zeveren en tegelijk ook wel wat serieus zijn. Maar nu, af en toe biecht hij zo eens iets op. En ik denk dat hij nog meer voor me verbergt, voelt gewoon niet aangenaam. En dan mijn ex ook weer hele tijd grrrrrrrr. Ik word er helemaal gek van. Van al die toestanden hier. Van het bedriegen en het zorgen maken en de leugens en de hele cirque. Soms lijkt het leven gewoon een grote soap arrg !
Er zijn weer duuuuuuuuuuuuuuuuuuizend dingen die ik snap. Maar écht duizend. Wanneer ga ik eindelijk door hebben hoe alles in elkaar zit .. Of valt dat niet te begrijpen? Hoe doet iedereen dat toch .. Ik kan er zo moeilijk mee om.
Het regent hier weer. Bluh. Ik wil zomer en zon en vers fruit en hitte .. Ik wil een drukkende warmte en neerliggen in het gras, kijken naar de wolken. Nog 3 dagen en het is zover. Een nieuwe start, een heel nieuw leven. Een compleet andere omgeving, ander reistraject, andere mensen. Zelf het leskrijgen zal anders zijn, compleet anders. Dju ik heb zenuwen. Ik vraag me af hoe het gaat lopen, stel dat het tegenvalt .. Stel dat het niet lukt. Ik weet niet. Ik wil dat het lukt, dus dan zal het vast ook wel lukken.. Denk ik. Een vriendin van me zit sinds kort in een instelling. Een open instelling weliswaar, ze is ook niet geplaatst ze is er vrijwillig ingegaan. Nuja, op aanraden en sterk aandringen van. Maar ik denk wel dat het het enige is wat haar nog kan helpen.. Deze week probeerde ze zelfmoord te plegen. Ik moet huilen als ik eraan denk. Hoe zoiets in haar opkomt dat snap ik nog, ik denk dat iedereen wel af en toe eens een moment heeft waarop het hem/haar te veel wordt en waarop ze even weg willen van alles .. Maar dan vind ik dat er nog een verschil is met het daadwerkelijk doen. Ik snap er niks van. Het is niet gelukt. Ik snap ook niks meer van jongens, nooit gedaan eigenlijk, maar hoe ouder ik word hoe slechter dat wordt. Sensitive boy laat niks meer van zich horen, ik zit er niet heel erg mee in, tenslotte hebben we een leuke tijd gehad samen en nja .. Ik weet niet. Lekkere boy daarentegen verschijnt steeds meer, maar raar. Pff, ik heb het gevoel dat hij niet helemaal eerlijk met me is. In het begin was het lachen, beetje zeveren en tegelijk ook wel wat serieus zijn. Maar nu, af en toe biecht hij zo eens iets op. En ik denk dat hij nog meer voor me verbergt, voelt gewoon niet aangenaam. En dan mijn ex ook weer hele tijd grrrrrrrr. Ik word er helemaal gek van. Van al die toestanden hier. Van het bedriegen en het zorgen maken en de leugens en de hele cirque. Soms lijkt het leven gewoon een grote soap arrg !
Letting go is learning, experiencing, and growing. To let go is to be thankful for the experiences that made you laugh, made you cry, and made you grow. I move on. I don't care.
Vreemd. De beste ideeën krijg ik straks. Dan schieten er duizend woorden en gekke zinnen in mijn hoofd. Denk ik steeds dat ik ze wel zal onthouden .. Tot ik de volgende morgen opsta en met alle wil van de wereld er nog niet in slaag me alles te herrinneren. Warhoofd. We don't waste no precious time.
Zijn sommige dingen sterker dan jezelf, of ben je altijd in staat jezelf op een of andere manier te overtreffen of te overwinnen? Ik kan niet goed organiseren. Mijn hoofd is chaos en vaak lijk ik te luisteren maar besef ik niet wat er gezegd word. Vaak verschiet ik ook van wat ik zelf kan antwoorden, ben ik dat?
