Soms zijn er toch zo van die dagen dat je zou willen dat de zon blijft schijnen ! Vandaag was er echt wel zo één! Jeetje, ik heb genoten van al die zon.. :) Ben hier nu nog presentatie aan het maken, allez, eigenlijk is ze af. Eindelijk, ik blij :). Moet ze morgen gaan doen, dat zal minder zijn. En dan nog in de voormiddag, een zondagvoormiddag jawel. Maar braaf en voorbeeldig als ik ben, ga ik niet weg vanavond.. Joepie. 't Zal volgende week lastig genoeg worden. En dan spreek ik normaal ook eens af met mijn maatje, vind het spannend langs een kant. 't Is zo écht écht, afspreken snap je. En hij doet ook zo, 'verliefd'. Kan het niet onder woorden brengen allesinds, maar ik voel dat er iets te gebeuren staat. Spannend wel, zo dit gevoel. Bon ik ga mijn presentatie printen en nog even oefenen. Buh, heb er niet zoveel zin in maar bon. Wat moet, moet nu eenmaal. Ik hoop maar dat mijn leerkracht het goed gaat vinden.
Donderdag, nog een keer slapen en het is weer weekend :) Alhoewel 'weer'. Aardrijkskunde leek nergens op, kaartjes hier en daar, een en ander invullen, voelde me zo dom dat ik er niks van kon. En nochtans, ik had het deftig geleerd, ervoor nog eens goed bekeken maar toch. Ik kreeg die bladeren voor mijn neus, was ervan overtuigd dat ik het niet ging kunnen en bijgevolg kon ik het ook niet. Dingen die ik 2 min daarvoor nog gelezen had, kon ik op dat moment niet meer opkomen. Zit volledig tussen mijn oren, ik weet het, enorm frustrerend. Ook nog eens evaluatie gehad, allez, nog geen volledige, van ons groepswerk. Houd je niet voor mogelijk, zit je daar uren aan een stuk aan te werken, steek je daar al uw tijd en energie in. Zit je te vloeken om alles in elkaar te laten passen, is het uiteindelijk niet goed voor mevrouw. Ik dacht dat ik haar iets ging aandoen. Voelde mezelf zo boos worden. Maar was ook vooral een gevoel van onmacht, wat kan je doen.. Als leerling heb je nooit het laatste woord en de leerkracht heeft altijd gelijk, als puntje bij paaltje komt. Enorm jammer, want wij kunnen onze fouten toegeven maar waarom kan zij dat dan ook niet.. Vraag me af wie precies dan de volwassene is. Morgen nog wat toetsjes .. en groepswerk afgeven, alweer één jawel. Het is nog niet volledig af. Denk dat ik er zo meteen zelf wat aan ga verder werken. Misschien slaag ik er wel in het af te maken. Liever dat dan dat we er morgen nog superveel aan moeten doen. En in mei nog eens op reis met een uitwisselingsproject.. Zal relaxen worden en daar kijk ik wel naar uit. Lekker in de zon, lekker even ontspannen voor de examens beginnen. Ligt wel niet zo goed, ik hoop maar dat we alle lessen corect kunnen inhalen.
Hier ben ik weer. Maandag, net toen ik me wou afmelden, toch nog mijn maatje tegengekomen op msn. Was wel lachen maar veel te laat.. Echt. Tot een stuk in de nacht gechat, veeeeel gebabbeld. En was wel eens nodig. Hebben beetje dom gedaan, gelachen, maar ook serieus geweest. Soms is het eens goed zo'n gesprek te hebben, vrij serieus te zijn en toch een zekere afstand te hebben. Hoewel er natuurlijk niks tipt aan een face-to-face gesprek. Maar msn maakt het soms gemakkelijker. En gisteren dan rats vergeten dat ik naar een of andere meeting moest. Het was interessant maar ik zat erbij voor piet snot. En natuurlijk weer uitgelopen en veel te laat in mijn bed gekropen. Overmacht welteverstaan. Deze morgen lichtjes overslapen, slechte toets van geschiedenis gemaakt. Ai ai .. Had er nochtans goed voor geleerd, zelf al in de vakantie. Maar ik ben nu eenmaal geen ochtendmens, en al zeker niet als ik slecht en/of weinig geslapen heb. Morgen aardrijkskunde, niet echt mijn ding jeetje. Komt dan nog eens bij dat het goeie mens zelf geen les meer geeft, maar alles ergens op een site zwiert waar wij het dan weer af mogen halen. Snap ik dus geen sikkepit van. Heb hier één en ander uitgeprint .. Dan ook nog de helft van mijn middag verspild aan een groepswerk, vond het op zich best leuk en interessant, wel zot moeilijk en veel concentratie voor nodig. Heeft mijn groepsgenoot dus niet, zat hele tijd op msn of op facebook. Dat is wel lachen natuurlijk, maar zo gaat het werk niet vooruit. En om alles alleen te doen pff daar zie ik me geen man op. Vrijdag overhoring over de eierstokken. Daar hoop ik goeie punten voor te halen, zal wel moeten want daar sta ik in het rood. Dus zit ik hier weer, achter mijn scherm te tokkelen. Vraag mij af of er ooit iemand, buiten mezelf, op deze blog komt. Misschien per ongeluk. Toch vreemd, klik en zomaar ergens midden in iemand z'n leven terecht komen. Niet dat wat ik hier vertel enorm interessant is, maar het gaat over mij. Hoe meer ik erover nadenk, hoe vreemder ik het vind. Ik voel me een beetje naakt, hier zomaar m'n gedachten en bepaalde gebeurtenissen te grabbel gooien voor jan en alleman. Hoe haal ik het in mijn hoofd. Maar langs de andere kant, wat kan het mij schelen.. Niemand weet wie ik echt ben, hoe ik er in het echte leven uitzie. Jullie zien bepaalde delen van mijn leven, bepaalde dingen die ik doe. Ik denk dat ik het ga houden zo. Blijkbaar slaag ik er niet in elke dag iets te schrijven, ik zit ook niet elke dag op de computer, maar toch. Vandaag ook, ik dacht oei het wordt maar weer tijd dat ik schrijf. Trouwens zag vandaag mijn ex en hij keek me aan met van die puppy-ogen. Heb eens gelachen .. Kon het niet meer opbrengen van boos te kijken. En toen knipoogde ie gewoon. Precies of er was niks aan de hand, zo'n knipoog van hé-ik-zou-je-wel-willen. Zo'n geile knipoog zo ja, hoe moet ik dat omschrijven. Ik was bijna weer in shock. Maar heb me niet uit mijn lood laten slaan, serieus wat denkt die wel. Even nadenken of ik nog iets speciaals te melden heb.. Ohja, dit weekend heb ik besloten eens lekker thuis te blijven. Zo'n thuisblijfweekend, het is nodig want ik ben die wallen en constante geeuwen kotsbeu. Ik wil fris en uitgeslapen zijn. Zou trouwens niet zo'n goed plan zijn om dit weekend eens diep te gaan, aangezien ik zaterdag én zondag vroeg moet opstaan. Buh. Zo nadat ik weer eens kort mijn hersenpinsels heb uitgeschreven voel ik me klaar om te gaan slapen. Me like. Sweet dreams,
Manman, was me dat het weekend wel. Zooooveel gebeurd, op zo weinig tijd, je houdt het niet voor mogelijk. Stomme dingen maar ook leuke dingen. Kort samengevat; er was zon, drank, drama, mijn fiets is gestolen, liefde, plezier & geluk. Als ik alles hier ga moeten vertellen ben ik morgen nog bezig en dat is niet de bedoeling. Alleen het drama en het stelen van mijn fiets waren enorme dompers. Als ik degene tegenkom die dat gedaan heeft trek ik zijn/haar tepels uit. En vandaag alweer school, te vroeg, te lastig, te moeilijk. Maar ik heb het volgehouden, ik heb gepoogd iedere les mijn volle aandacht erbij te houden, hoewel dat niet helemaal lukte. Het vierde lesuur zat ik helemaal te suffen, had geen idee waar de leerkracht het allemaal over had. Ik zag en hoorde haar wel, maar kon niet echt meer luisteren. De namiddag was ook een beetje rampzalig, mijn buurvrouw lag de hele namidag op haar bank, af en toe haar hoofd met een snok naar omhoog om te vragen wat precies we moesten invullen .. Kon dus niet echt volledig opletten want moest constant herhalen voor haar. Ik zou eigenlijk al lang in mijn bedje moeten zitten nu, maar mijn ouders zijn nog niet thuis en hebben geen sleutels mee. En ik ben zooooooooooo moe. Heb eigenlijk stiekem ook een beetje afgesproken met mijn maatje op msn, hij kon pas na 22u00 dusja .. Is feitelijk véél te laat, denk dat ik er zo meteen ga inkruipen als ik hier niet achter mijn scherm in slaap sukkel. Moet nog recupereren van het weekend, anders ben ik morgen zeker geen mens. Een wrak zo voel ik mij nu een beetje, amper in staat een zin normaal en deftig uit te spreken, zonder dat de woorden er verkeerd uitkomen. En dorst dat ik heb, niet normaal. Dat zonder gedronken te hebben, ik nuttig namelijk geen alcohol. Doe geen moeite om het te begrijpen, er zijn veel mensen die dat niet doen. Slechts 1 iemand heeft het ooit juist geraden,waarschijnlijk volledig al zeverend. Maar dat is geen verhaal voor nu. Ik ben er te moe voor en mensen die moe zijn vertellen te veel dingen die ze eigenlijk niet mogen vertellen. Ik heb geen tijd voor school, zo'n gevoel heb ik nu. Ik ben jong en ik geniet en school past daar gewoon niet tussen. Ik heb geen tijd om taakjes te maken of mensen te gaan interviewen die me niet interesseren, ik heb geen zin en de moed niet meer om 3 of 4 uren aan een opstel te schrijven om uiteindelijk maar een 5,5 te krijgen. Ik wil feesten en zonnen en mensen leren kennen en de wereld zien. Waarom zou je een diploma willen als je zonder ook perfect gelukkig kan zijn.. Maar daar heb je het materiële weer, het feit dat je pas iets kan krijgen in het leven als je zelf iets verwezenlijkt. Flauwekul als je het mij vraagt. Dingen bijleren, graag, echt waar. Ik luister graag naar mensen, ben graag bezig met nieuwe dingen. Maar ik ben ook snel afgeleid, jammer genoeg. En definities en formules boeien me niet. Maar het moet .. Het moet, het moet. Houd ik mezelf de hele tijd voor. Het moet. Want je ouders moeten trots op je zijn, en de familie mag niet over je roddelen want er wordt zo al genoeg over je geroddeld, en je moet op je benen staan en geld verdienen en pff.. Ik sta op mijn benen, ik zeg niet dat ik de wereld ken, dat ik alles al weet, dat ik geen nood heb aan leren of werken, ik zeg niet dat ik volwassen ben. Ik ben nog niet helemaal volwassen, maar dat komt nog wel. Laat mij nog maar even genieten, laat mij nog maar even jong zijn. Plus dan nog eens het feit dat de maatschappij betaald voor zittenblijvers; wat me op school maar al te vaak ingewreven wordt terwijl die ****** er daar zelf wel geld aan verdienen. Wat een zootje. Kan iemand me hier weg krijgen? Een eiland-ver-hier-vandaan. Waar er enkel zon is en muziek. Waar niets moet en je gewoon gelukkig mag zijn. Trouwens mijn "begeleiding" op school vroegen of ze 'mijn blog' eens mochten lezen. NOT. Ze moesten eens weten Heb er niet op geantwoord. Dit is geen spek voor hun bek, laat mij hier maar mijn zegje doen. Ik vind het wel leuk en er hoeft het niet persé iemand te lezen. Bon ik kruip erin, daar hij nog steeds niet online is en mijn ogen hier dichtvallen.