Zaterdag, weekend. Eindelijk. Lekker niks doen. Gisterenavond eens thuis gebleven en vroeg onder de wol gekropen het deed deugd. Heb er toch nog steeds niet zoveel zin in. Komt erbij dat ik met een kopvalling zit, een zot droge keel, dus hele tijd hoesten ook en ik hoor bijna niks. Dat belooft. Doof zal ik alvast niet meer kunnen worden vanavond, want ikben het nu al. En die snotneus is vast ongelooflijk aantrekkelijk. Het weer zit ook al niet mee, de zon wil er maar niet door komen en die wind is zo verradelijk. Krijg hier alweer smsen om drank samen te leggen ook, ik doe niet aan alcohol zie niet aan waarom ik dan bij zou leggen. Ik heb trouwens genoeg van jongens ook, weet niet of ik het al gezegd heb? Maar ik wil er geen meer. Geen vriendjes meer, geen liefde meer. Toch geen liefde op die manier. Snotter snotter. Ik wil thuis blijven en uitzieken. Zucht. Ga nog wat werken voor school.
Ben hier nog ff bezig met groepswerk voor school. KUT. Mag het weer helemaal alleen doen. Snap het nut er niet meer van. Is het fout dat ik hier nog steeds weg wil? Dat ik er alles voor over heb om ver hier vandaan te mogen zijn, om gewoon alleen te zijn en met rust gelaten te worden. Er zou niemand schuld bij hebben, net zoals er niemand echt baat bij heeft dat ik hier nog zit. Kankeralles hier. Heb zelf geen zin in het weekend, zou gewoon willen slapen, slapen, slapen, slapen. Ben moe en ben alles hier beu. Al dat gezaag en geklaag altijd. Grr. Examens kunnen me gestolen worden, school kan de hoogste boom in met al die toffe en begripvolle leerkrachten erbij.
Jongens zijn écht onmogelijk. Het is niet meer normaal. Wat is dat toch de hele tijd? Zit m'n maatje ineens met een ander meisje in mijn hoofd. Je houdt het toch niet voor mogelijk?! Weet niet wat ik daar nu weer mee aan moet. Maar hij zegt dat het zaterdag wel zal uitklaren. Ja fock dat, zal ik hele tijd zitten stressen en somber zitten wachten, voor de zoveelste keer, totdat iemand eruit is of hij me nu wil of niet? Wat is dat toch! Je wilt iets of je wilt het niet! Simple as that. Moet die hele hoempapa van twijfelen en wikken en wegen daar echt altijd bij. Net nu het goed zat, nu we er allebei voor wouden gaan. Heeft ie letterlijk gezegd, komt hij daar nou ineens mee af. Grrrrrrrrrrrrrr. En shit shit, volgens mij is er gewoon geen gelukkige relatie voor mij weg gelegd, 't doet iedere keer ook zo'n pijn eh. Weet het niet meer. En dan zit ie het beetje op mij te steken, dat ik jaloers ben. Nou heb wel reden ook denk ik. Denk dat ik even geen relatie of jongens meer hoef. Ik ben het kotsbeu. De hele tijd die spelletjes en dat geflirt, aantrekken en afstoten. Ik heb er genoeg van. Geef mij maar single life en plezier maken. Zal mijn energie wel in andere dingen steken. In school bijvoorbeeld. No more drama, alleen goeie punten. Ik ga ervoor, jiha.
Wat een kutdag vandaag.. Nou niet echt een kutdag. Heb gewoon al hele dag zo'n depri gevoel. En niks lukt, terwijl ik er eigenlijk wel vol goeie moed aan begonnen was, aan deze dag. Maar het was gewoon heel lastig.. Ik zit in een dipje momenteel. Voel me ff helemaal niet lekker in m'n vel. Weet niet wat ik ermee moet, het zal wel overgaan. Ik zou het op de vermoeidheid van het weekend willen steken, maar ik ben helemaal niet vermoeid. Ik heb telkens lekker geslapen, hoewel ik elke nacht een paar keer ben wakker gesmst. Misschien is dat een goed plan, om mijn nachtrust te bevorderen, mijn GSM 's nachts uitleggen. Snap trouwens ook het nut er niet van, krijg ik 6 of 7 berichten, vaak van dronken mensen, die me dan nog in de laatste 3 berichten vragen 'wrmm 7tutr je nidt trug?'. Waren letterlijk de laatste 3 berichten die ik vannacht kreeg, 3 keer hetzelfde, drie keer met een uur tussen. Tja waarom stuur ik niet terug.. Misschien lig ik te slapen, muts! Ik word er blijkbaar wel 'wakker' van, aangezien ik ze lees.. Want 's morgens kwam er niet op dat ik nieuwe berichten had, hoewel toen ik mijn inbox checkte ze erin stonden, weliswaar gemarkeerd als gelezen. In ieder geval deze nacht gaat ie uit. School was lastig vandaag, hele uitleg gehad over onze uitslag op het einde van het jaar en het feit dat waarschuwingen, buizen, weet ik veel wat voor regeltjes allemaal, er toe doen of je geslaagd bent of niet. Zaten een paar meisjes in mijn klas, compleet te stressen, kom ik gek van. Ik ben al blij als ik mijn helft haal, ik meen het dan spring ik een gat in de lucht, en zij begonnen te stressen met hun 8en en 9es. Ik werd bijna gek. Zit ik daar dan ook hele tijd mee in mijn hoofd.. Haal ik het of niet fack, ik wou dat ik het nu al wist. Het is zo frustrerend je best te doen wanneer het niks oplevert. Het dipje weegt zwaarder door dan ik dacht. Mijn verwarde hoofd is nog verwarder dan anders. En er zijn zo'n paar mensen die die verwarring niet beter maken.. Zo is er mijn broer, waar ik me steeds meer zorgen om maak. Het gaat echt niet goed met hem. Ik bedoel op persoonlijk vlak, maar mijn broer is geen prater.. Dus ik zie wel dat het niet goed gaat met hem, maar heb niet het gevoel dat ik er iets aan kan veranderen. Hij praat niet, hij zegt me niks. Als ik hem iets vraag ben ik direct een zaag of bemoeial. Ik weet het allemaal niet meer.. En dan vriendin van me, die het momenteel heel moeilijk heeft. En die me nogal vaak belast met vanalles, ik ben er graag voor haar, en ze is een goeie vriendin van me, dus dat is allemaal geen probleem. Ik ben ook graag bij haar. Maar toch.. Het begint ook nogal zwaar door te wegen, ze is nu wel in begeleiding maar toch. Ik maak me zorgen om haar. En ik weet dat iedereen problemen heeft en dat het overal iets is, kun je niet onderuit. Er zijn ook zoveel mooie & leuke dingen. Maar ik zie ze precies niet .. Kan ze niet vinden. Zoooooooveel frustraties. Ik wou dat ik hier weg kon, dat ik geen verplichtingen meer had :). En dat ik geen last meer had van al die schuldgevoelens of spijt. Ik ga me even op m'n schoolwerk storten dan. Misschien dat dat helpt om m'n zinnen te verzetten.
