|
Het is dinsdag vandaag.
Veilig.
Ik heb iedereen op een afstand geduwd, iedereen is een eindje weg.
Ik ben veilig.
Had schrik gekregen dat iemand mijn hoofd zou gaan openschroeven
en alle gedachten eruit zou graven.
Soms denk ik zoveel, te veel gewoon. Ik stop er nooit mee.
Zelf snachts droom ik verder van de zaken waarover ik pieker.
Ik mis mijn allerliefste.
Hij kan niet alles wegnemen, erover praten lukt me niet.
Maar hij verzacht de pijn, zonder dat hij het weet of er moeite voor doet.
08-11-2011 om 17:26
geschreven door Naomi 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
