Tilburg, Here I come

Tijdens het verlof en onmiddellijk erna heb ik mijn loopschema een beetje verwaarloosd. Maar op 6 september loop ik in Tilburg de 10 km voor dames en ik wil er eigenlijk wel een beetje een mooie tijd neerzetten dus moet ik met de nodige sérieux mijn training hervatten.

Dimitri loopt nu regelmatig met me mee en eigenlijk is dit wel een stuk plezanter. Deze morgen, vrij fris ondanks de uitspatting van gisterenavond, verliep die loopsessie trouwens vrij vlot. In zo'n 35 minuten liepen we zo'n 7 km wat dus neerkomt op zijn 12 km per uur.

Mijn doel voor Tilburg is de 10 km te lopen in 50 minuten en normaal gezien zou dit op dit elan dus moeten lukken.

I love Paris in the summer, when it sizzles


Mijn vriendin A en ik hadden van de promotie gebruik gemaakt om met de thalys eens een dagje Parijs aan te doen en het Picasso museum te bezoeken.

Voor dag en dauw stond ik al in Brussel Zuid om aan te zetten richting Parijs waar we hadden afgesproken. De trein zou vertrekken om 7.15 en we zouden op zijn Frans ontbijten met croissants etc maar alvorens te vertrekken hadden we toch een straffe koffie nodig.

De trein vertrok stipt en anderhalf uur later stonden we in de Gare du Nord.
In de nabije omgeving vonden we al snel een bistro waar we een eerlijk ontbijt bestelden alvorens onze lange tocht te beginnen. 

A. had op internet een circuit gevonden met allemaal 18 e eeuwse winkelgalerijen en dit parcours zouden we volgen. 
Het begin, geen probleem, maar naarmate onze tocht vorderde werd het moeilijker. Het rechtergedeelte van de pagina was immers niet compleet en vaak was het dus wel gissen waar we naartoe zouden gaan.

Uiteindelijk, na wat navraag gedaan te hebben, konden we het parcours toch voltooien en begonnen we aan de rest van de verkenning van Parijs. We kochten een ticketje op de Batobus en bezochten op die manier de Place de la Concorde, de Champs Elysées, de Eiffeltoren en last but not least Montmartre.

Na nog een hapje en een drankje in een italiaans restaurant, uitgbaat door indiers??? vertokken we terug richting Gare du Nord ( picasso hebben we trouwens niet bezocht wegens geen tijd meer over).

We hadden er een trein om 20.15, ideaal om mijn laatste aansluiting te hebben in Brussel zuid richting Oudenaarde.
Ideaal maar riskant.
Je raadt het natuurlijk al dat deze trein vertraging had en ik dus mijn aansluiting in Brussel niet meer zou halen. De Goden waren me echter gunsig gezind. De treinconducteur van de Thalys was ook afkomstig uit oudenaarde en de trein richting oudenaarde heeft gewoon op de aankomst van de thalys gewacht, als dat niet straf  is.
 

Vakantieverslag


t'is al een hele tijd geleden dat ik nog iets heb geschreven. Sinds de aanvang van ons verlof is het er niet echt meer van gekomen. Wat echter niet wil zeggen dat ik in tussentijd niets heb gedaan.

Wat het verlof betreft, onze vakantie in Frankrijk was best wel plezant en ontspannend maar kon in geen enkel opzicht concureren met ons verlof van vorig jaar.

De eerste dagen verbleven we in "Les Menuires". In de winter een hip skioord maar in de zomer blijkbaar een godvergeten gat.

Ik had dit hotel gekozen omdat het niet zo ver lag van de aankomst van een  Tour de France etappe in Bourg Saint Maurice, maar behalve die etappe, die trouwens reuze meeviel, was er in dit dorpje niet veel te beleven. Tenzij je er natuurlijk van houdt om urenlang in de bergen verloren te lopen. Wat bij mij niet het geval is.

Het tweede hotel in Pernes Les Fontaines, vlakbij de Mont Ventoux viel reuze mee. We zouden er maar 4 dagen blijven, onder andere om de aankomst van de Tour renners op de Ventoux bij te wonen, maar we verlieten het hotel met pijn in het hart. Het was immers een pretentieloos familiehotelletje met alle bijhorende voordelen van de provence, vriendelijke mensen, krekels en overheerlijk eten. We bezochten er in de omgeving onder andere Fontaine de Vaucluse, Vaison La Romaine, L'Isle sur la Sorgue en Carpentras. Stuk voor stuk dorpjes die we al gezien hadden maar waar je met plezier terug naar toe gaat.

Het laatste deel van de reis;:  Antibes. De cote d'azur was eigenlijk één van de enige kustgebieden van Frankrijk die we nog niet hadden bezocht en mijn verwachtingen waren heel hoog. En zoals gewoonlijk als je verwachtingen hoog zijn is je ontgoocheling achteraf des te groter als het tegenvalt en dat deed het dus. Zeker in vergelijking met Pernes Les Fontaines.
De bevolking in dit deel van Frankrijk is belange niet zo vriendelijk als in de Provence en de omgeving is er in verre niet even charmant, en duur. Stel je voor een Magnum kost er niet minder dan 2,70 euro???????

We bleven, wat niet echt onze gewoonte is vrij veel aan het zwembad , maar dat kwam alleen maar de rust ten goede.

Aankomst op de kale berg


De liefde voor het wielrennen heb ik niet echt van vreemden. Nee mijn ouders waren niet echt koersfanaten maar mijnen bompa des te meer.

Elk jaar tijdens de 'grote vakantie" keken we samen met bompa vanuit onze luie simili zetel naar de etappes van de tour de france. Hij was het die ons vertrouwd maakte met Merckx, Hinault en Zoetemelk en hoewel we de tactiek toen nog niet echt begrepen keken mijn zus , Fr'ankske en ik elke middag trouw met hem mee en speelden we zelfs verschillende ritten na met onze  miniatuur coureurkes.

Het is echter pas de laatste jaren dat ik terug het wielrennen volg, redelijk fanatiek zelfs want dit jaar net zoals vorig jaar heb ik de keuze van onze vakantiehotels afgestemd op de ritten van de tour. Na de rit van vorige dinsdag met aankomst in Bourg Saint-Maurice wonen we vandaag de aankomst bij op de "Mont Ventoux".

Ik had deze morgen onze wekker gezet om zeker op tijd te kunnen vertrekken want in alle regionale kranten stond er dat de verschillende toegangswegen zouden worden afgsloten om 10.30 uur. We waren er ruimschoots op tijd maar de chaos was enorm. 500.000 toeschouwers werden verwacht en daar waren er volgens mij op dat moment al heel wat ter plaatse.
Uiteindelijk raakten we met de wagen tot in Bedoin, waar we vrij snel onze wagen konden parkeren.
Dit betekende echter dat we nog op meer dan 25 km van de top waren verwijderd. We besloten dan maar om de tocht naar de top te voet aan te vatten en het aan de kinderen over te laten hoe ver we zouden geraken.

Onze eerste doelstelling was te voet tot chalet renard geraken, een vrij ambitieus plan maar de kinderen zagen dit niet echt zitten.Uiteindelijk strandden we op zo'n 15 km van de top en na een aanvaring met de plaatselijke bevolking konden we ons in de zijberm installeren. Het zou echter nog zo'n een 3 uur duren voor de caravaan zou passeren en zo'n 4 uur voor de renners . Gelukkig had ieder van ons de gepaste lectuur bij om de tijd een beetje te doden.

Na het passeren van de tour caravaan werd de doortocht van de renners aangekondigd door het overvliegen van de helikopters.Het was ondertussen zo'n 3.30 uur geworden en de 'mistral" zorgde voor een verfrissend "briesje".

Uiteindelijk was het dan zover, hier hadden we zo'n 4 uur op gewacht, de doortocht van zo'n 120 van de beste renners ter wereld. Al is het niet altijd even evident om ze te herkennen.

De aankomst op de top volgden we uiteindelijk vanuit één van de plaatselijke cafés in Bedoin. Hoewel het spannend was tot het laatste moment was de gele trui van Contador toch al een uitgemaakte zaak. Wat mij betreft niet meer dan verdiend.

Nancy

Het plan was om deze morgen voor dag en dauw richting Frankrijk te vertrekken. De plannen werden iets of wat gewijzigd . Ik wou immers kost wat kost nog voor het vertrek mijn opgelegde loopschema afwerken want de komende dagen zal dit er waarschijnlijk niet meer van komen.

Het was dus uiteindelijk na 9.00 uur toen we vertrokken naar ons eerste reispunt: Nancy. Dimitri wou absoluut de tolwegen vermijden dit jaar en we zouden de hele weg op ons gemakske via nationale wegen afleggen. Het stuk op Belgisch grondgebied was een droom, je kon er een permanente snelheid van 120 km/ uur aanhouden maar eens in Frankrijk bleek dit minder evident. Ik heb eigenlijk nog nooit van mijn leven zoveel ronde punten gezien.

Tegen 16.00 uur kwamen we uiteindelijk in Nancy aan. We checkten in in ons hotel en gingen toen het historische centrum verkennen.

Ik had al van verschillende mensen gehoord dat de "Place Stanislas" een echte aanrader was en dat was het ook. Bij het betreden van het plein waan je jezelf als het ware in Versailles. Prachtige sculpturen alles afgewerkt met bladgoud en prachtige terrasjes. Daar het pas de eerste dag van onze reis is hebben we het niet echt aangedurfd om ons op één van de terrassen te installeren maar een ding is zeker, we komen hier ooit terug maar dan voor een aantal dagen want er is klaarblijkelijk nog veel meer te zien. Nancy was , begin vorige eeuw, samen met Brussel één van de toonaangevende steden wat de Art Nouveau betreft en door heel de stad zijn restanten van deze roemrijke periode te bespeuren.

S'avonds woonden we op de Place Stanislas trouwens een schitterende lichtshow bij. De overheersende klassieke gevels werden gebruikt als drager voor een lichtconcept dat de hele geschiedenis van de stad weergaf. Het was al voorbij elf toen we met de kinderen terug naar de kamer gingen want morgen zou een lange dag worden. De rit naar onze tweede etappe zou immer meer dan 6 uur duren, en zou grotendeels door de alpen lopen. Alle reden dus om tijdig in bed te kruipen.

Madonna comes to Belgium

Twintig jaar later dan ik het had gewild is het dan uiteindelijk zover, Madonna komt naar Belgie en wij gaan kijken.
Toen ze in de jaren 80, Parijs aandeed met haar tournee was het mijn grootste wens om daar naar toe te gaan , maar ik was toen pas 15 en mijn ouders zaten het niet echt zitten , wat toendertijd een heuse ruzie teweeg bracht (terwijl er waarschijnlijk niet eens meer kaartjes beschikbaar waren).

Vandaag is het dus zover. Het weer valt in ieder geval al niet mee maar dat kan de pret toch niet drukken.

Ruimschoots op tijd zijn we richting Werchter vertrokken. Voor het vertrok hadden we nog op internet gekeken of er problemen voorzien werden op de weg. Niet echt maar men gaf wel de raad om de auto niet op de direkt nabijliggende parkings te plaatsen.
Wij parkeerden onze wagen op een gratis parking in het nabijgelegen Haacht, wat meteen al een besparing van 15 euro betekende en we stapten te voet richting festivalweide. Het was wel verder dan ik had verwacht .

Na urenlang staand wachten kwam Madonna uiteindelijk het podium op. En verdorie het deed me iets. De show was wat mij betreft ronduit verbluffend.

De dag nadien las ik in de recencies in de krant dat Madonna niet echt haarscherp zong en vaak gebruik maakte van een tape. Ik vraag mij dan af waar die criticasters de laatste jaren hebben gezeten. Je gaat toch niet naar een concert van Madonna omdat ze zuiver zingt, heeft ze dat trouwens ooit gedaan, bij mijn weten althans niet.

Millenium Falcon


De kinderen en ik hebben besloten om in het groot verlof zoveel mogelijk de wagen voor de deur te laten staan en onze boodschappen en ander uitstapjes met de fiets te doen. Deze morgen moeten we naar de Delhaize en we voegen dus onmiddellijk de daad bij het woord. Normaalgezien let Dimitri op Luna haar manoeuvers en ik op Killian de zijne (rijd meestal alsof hij een peer op heeft, zig zag over de weg).

Vandaag moest ik dus beide in het oog houden en ik moet eerlijk zeggen dat ik meer dan één keer mijn hart heb vastgehouden. Ik weet wel dat ze meer dan oud genoeg zijn en zo maar kan het niet laten om overbezorgd te zijn als het over de kinderen en het verkeer gaat.

We zijn uiteindelijk wel heelhuids aangekomen en hebben ook de rest van onze boodschappen en bezoekjes met de fiets afgelegd.

S'middags zijn we naar Gent geweest, juist iets te ver om met de fiets te doen met de kinderen . Killian en Luna waren een cadeautje beloofd voor hun rapport en mochten dit in Gent kopen. Wat Luna betreft stond haar keuze al lang vast, de derde DVD van High School Musical.

Killian zijn keuze was de laatste paar dagen al een aantal keer gewijzigd. Toen we op zijn favoriete verdiep van zijn favoriete speelgoedzaak in de Volderstraat aankwamen was zijn keuze echter vlug gemaakt. Hier stond in super korting, zowat 1/4 van de normale  prijs "The Millenium Falcon" uit Star wars. Zijn ultieme hallucinatie.
 Je had zijn gezicht moeten zien, die gelukzalige uitdrukking op zijn gezicht . De doos waar het tuig in zat was gigantisch en hij stond erop om ze zelf te dragen. Geen sinecure als je weet dat we geparkeerd stonden in de overdekte garage aan het Zuid.

Iedereen content dus en al bij al nog voor een redelijke prijs.

Tilburg

Ik ben nu al een aantal weken aan het oefenen om de "10 km van Tilburg" in een redelijke tijd te lopen en vandaag stond er 40 minuten op mijn hardloopschema.

Killian zou met me meegaan met zijn fiets en we zouden eens een andere dan de gewone  "Bloemenwijk" route volgen. We vertrokken dus langsheen de Schelde richting Ename, tot aan de Archeologische opgravingen en zo langs de gewone baan terug richting Oudenaarde.

Ik had verwacht dat dit wel zo'n 7 à 7,5 km zou zijn maar toen ik na de training echter op de PC mijn route nakeek bleek dit echter niet langer te zijn dan mijn gewone route 6km. Een ontgoocheling want eigenlijk leek het veel langer.

Volgende week neem ik gewoon mijn vertrouwde route terug, daar kan ik me tenminste concentreren op een scherpe tijd.

Marc Sleen

In het kader van Broodje Brussel had ik vandaag gereserveerd voor een rondleiding in het fonkelnieuwe "Sleen" museum in de Zandstraat. Het museum is nog maar een paar dagen open en dus nog fonkelnieuw.

Onder leiding van een gids werden we er een uurtje aangenaam rondgeleid. De man blijkbaar een doorwinterde Marc Sleen kenner gaf uitleg bij de verschillende Nero personages, het oeuvre van de tekenaar, zijn Afrikareizen, zijn werk voor de Standaard met betrekking tot de Tour de France enz.

Het museum op zich is niet zo groot als men zou verwachten maar heel mooi opgevat . Zeker iets waar ik met Killiantje naar toe moet.

l'Ommegang

Mijn vriendin A en ik hadden dezen avond tickets voor de voorstelling van de Ommegang in Brussel. Het was voor ons beiden de eerste keer dat we dit historisch spektakel zouden zien en we gingen er een volledige gezellige avond van maken.

We hadden afgesproken om de tentoonstelling rond Willy Vandersteen in het Brusselse stadhuis te gaan bezoeken. Als werknamer van de Stad mochten wij gratis binnen wat meteen al een meevaller was.
Thema van de tentoonsteling was de "Blauwe reeks " van Suske en Wiske en de band van Vandersteen met Brussel. Het eerste luik was heel goed geillustreerd maar het deel over Brussel viel ietwat tegen.

We waren al bij al vrij rond en begaven ons daarop richting Saint-Géry voor ons verplicht nummer "De Thai". Een gezellig plein, super snelle bediening en steeds overheerlijk eten, meer moet dat niet zijn.

Ik was dezen avond trouwens comleet onvoorspelbaar want ik bestelde geen nummer 30 maar een nummer 32; je kan dus blijkbaar op niemand rekenen he; zeker niet op jezelf.

Ondertussen was het half negen geworden en trokken we richting grote markt voor "De Ommegang". Een begrip bij de Brusselaars. Ik heb wel al meer van die historische stoeten gezien en weet dus maar al te goed dat het niet echt mijn dada is. 
Misschien zou deze voorstelling wel anders zijn. Niet dus , daar waren A en ik het roerend overeen. Goed om één keer meegemaakt te hebben maar wat ons betreft zeker niet voor herhaling vatbaar.
Nog voor het eind verlieten we onze plaats en trokken naar het terras van de Falstaff voor een nachtmutsje (een laatste koffie wat mij betrof, moest nog met de wagen naar huis).

Blijkbaar hadden de obers ook net een nachtmutsje genuttigd want ze leken niet echt helder meer. Toppunt was toen een van de jobstudenten , waarschijnlijk bij wijze van weddenschap, zijn broek liet zakken in het café. Alle klienteel zat toch op het terras en hij had er wellicht niet bij stilgestaan dat waar wij zaten we een goede kijk hadden op het interieur. We bescheurden het van het lachen en toen de jongen doorhad  dat we zijn stunt hadden gezien is hij zich weliswaar komen verontschuldigen.

Ontgoocheling

Luna en ik waren vandaag afgezakt naar Gent om een Zumbales bij te wonen. We keken er beiden ongelofelijk naar uit , zo eens onder "meisjes"  iets samen doen. De les begon uiteindelijk een uur later dan voorzien en was helemaal niet wat we er ons hadden van voorgesteld. Er waren maar 4 mensen komen opdagen en het lokaal waar de les werd gegeven was ook niet echt optimaal. Volgende week kan je je officieel inschrijven maar ik denk eigenlijk dat we het aan ons zullen laten voorbijgaan. We zoeken wel ets anders.

Dwars door Geel

De laatste 2 weken waren ongelofelijk druk en ik ben er nauwelijks toe gekomen om mijn lap top te openen . Vandaag moet daar eigenlijk niet voor onder doen want er staan honderd en één dingen op de agenda: een tentoonstelling in de tekenacademie, afspraak bij de tandarts, kadeefeesten in de Hoogstraat en zeker niet te vergeten dezen avond de loopwedstrijd "dwars door Geel" en het optreden van "De Mens" op de bierfeesten.

De agenda voor vandaag zit barstenvol en  ik heb zelfs een afspraak, bezichtigen van een huis in Anvaing, moeten annuleren .

Om 9.00 met Killian in de tekenacademie  zijn rapportje af gaan halen . Naar jaarlijkse gewoonte is daar trouwens ook een tentoonstelling  aan gekoppeld en dit jaar zelfs een "stok" verkoop.

Van alle kinderen van de academie werd namelijk een werkje geselecteerd en dit werd dan in een catalogus geplaatst . De geselecteerde werkjes zullen vandaag om 11.00 per opbod worden verkocht ten voordele van een goed doel. Op het werkje van Killian kan echter niet meer geboden worden want de ouders hadden voorkooprecht en wie kan het nu laten om zijn eigen kind zijn werk aan te schaffen. Wij zijn dus vanaf de trotse eigenaars van een echte Killian met als titel " Het Dadelstokkendoosje"

 


Op een vrij vlot tempo zijn we dus door de tentoonstelling gewandeld want ik had om half elf afspraak bij de tandarts.
Terwijl ik daar was had ik de kinderen gevraagd een paar kleinere werkjes op te knappen en zich klaar te maken om naar de Kadeefeesten te gaan, diet trouwens weer een ongelofelijk succes waren.


Na het middageten vertrokken we uiteindelijk richting Geel, voor de loopwedstrijd 'Dwars door Geel".
Eigenlijk ben ik daar wel een beetje nerveus voor. Hoewel ik de laatste maand mijn loopschema vrij ernstig heb gevolg heb ik de laatste 2, 3 dagen toch een beetje minder gepresteerd en ik vraag mij eigenlijk af of dit enig effect zal hebben op mijn loopprestatie dezen avond..

Om 16.00 waren we ter plaatse en mochten de rugnummers worden opgehaald. Killian loopt mee in de Chiquitarun en mag dus weer een T-Shirt afhalen, en ik loop de 5 km en heb een ongelofelijk goed nummer 2555, van bijgeloof gesproken, maar ik voel het dit gaat me geluk brengen.

Uiteindelijk was het dan zover. 18.00u start van de "Kids Run". Killian zou deze keer het zekere voor het onzekere nemen en had zich helemaal vooraan opgesteld.Het startschot werd gegeven en de kinderen liepen de eerste paar honderd meter onder begeleiding van ervaren lopers. Ze zouden 2 toeren rond de kerk doen dus zou ik hem nog eens voorbij de startplaats zien passeren, terwijl Dimitri en Luna hem stonden op te wachten aan de finish. Aan het gejoel van de omstaanders kon je horen dat de kinderen weer in aantocht waren. En wonder boven wonder toen ze uit de bocht kwamen zag ik dat Killian meeliep met het kopgroepje. Uiteindelijk werd hij vierde, een puike prestatie en ik was best fier op mijn ventje. Nu hij zo goed had gelopen zou ik echter niet mogen onderdoen he.

 

19.00 u, mijn tijd was dus ook gekomen en van deze keer stond ik ook vrij goed vooraan aan de start. Ik vreesde echter dat dit niet zo'n makkelijke opdracht zou worden om de 5km volledig uit te lopen want het was drukkend heet, op dit late uur zelfs nog boven de 25 ° in de Kempen.

Het startschot werd uiteindelijk gegeven en ik liep vrij vlot mee. De eerste kilometer liep ik op iets meer dan 4 minuten, sneller dan ik tot nu toe ooit had gedaan. Ik trok me op aan het ritme van een paar mannen die voor mij liepen en nam  hun kadans over, eens mijn ritme gevonden was ik goed weg. Na 2.5 km begon de vermoeidheid echter door te wegen, de hitte speelde mij parten. Maar plots hoorde ik van de omstaanders dat ik de derde vrouw was die gepasseerd was, dit bood dus andere perspectieven en ik was op slag weer super gemotiveerd om door te gaan. In de vierde kilometer werd ik echter gepasseerd door een vrouw, ik had verdorie toch al die moeite niet gedaan om dit nu te laten schieten he.

De laatste kilometer heb ik mij dus in haar voetspoor gehouden. Ik dacht nog efkens ik ga dit oplossen zoals de wielrenners, mij eerst nog wat gedeisd houden en dan plots vanuit het niets een spurtje optrekken.Maar dat spurtje kwam er niet want ik zat op mijn limiet en had geen reserves meer om er nog over te gaan.

Haar ervaring won het blijkbaar op mijn onervarenheid want ze wist maar al te goed in te schatten waar ik mij bevond en op zo'n 50 meter van de finish sneed ze mij prompt de pas af. Uiteindelijk ben ik dus vierde geworden bij de dames. Mijn exacte looptijd weet ik echter nog niet want de tijden zullen pas maandag, rijkelijk laat, verschijnen in editie kempen van de Gazet van Antwerpen ( in Oost-Vlaanderen wellicht niet te verkrijgen) en dinsdag op de site van runningtour.

Een ding is echter wel zeker ik heb er minder dan 25 minuten over gedaan en op een haartje een plaatsje op het podium gemist . Ik mag dus wel een beetje trots zijn en ik heb niet moeten onderdoen voor onze Killian we zijn beiden vierde geworden in onze categorie.

Moe maar voldaan zijn we dan maar huiswaarts gekeerd en na nog een onglofelijk goed optreden van "De mens" en een overheerlijke Oudenaardse kriek op de bierfeesten zijn we in ons beddeke gekropen.