Duty calls. Mijn camino gaat vandaag naar Gingelom voor een sessie klachtenbehandeling met verzorgenden. Drie volle uren klagen we steen en been. Vroeger 'zweerde' men steen en been...op het graf van je grootmoeder bv. Oorspronkelijk gebeurde dit bij een stenen altaar waarin botten van een heilige werden bewaard. Zou de uitdrukking naar 'jammeren' zijn geevolueerd, omdat de mensen hun eigen beloftes misschien niet konden houden, en zichzelf bekloegen?
Een eigen schrijfplek laat op zich wachten. Mijn woning wordt voller ipv leger. De piano heeft haar verhuis uitgesteld en blijft zoals late gasten, gezellig plakken. Onze mini slaapkamer is overdonderd geworden met een grotere slaapplek. Ik kan nu wel meer ademen in bed, maar de muren van de kamer staan bol, alsof de boel elk moment kan ontploffen. Ondertussen staat het oude bed, uit elkaar, te pruilen in de woonkamer, naast de piano. De klimplant van vorig jaar heeft de hele veranda overwoekerd en houdt alle licht tegen. Het is allemaal overvloed, maar zoals in de jungle. Ik heb het gevoel dat ik erin ga stikken. En ik weet niet waar ik het kapmes moet in zetten om mezelf een weg naar buiten te banen. Is dit een metafoor voor wat er met mij binnenin aan de gang is? Zitten de woorden in mij te bulken om eruit te mogen? Misschien zal het schrijven er straks als diarree uitspuiten haha. Is dit het werk van Stephen King?
pelgrimstocht op hoge hakken
plakken. Onze mini slaapkamer is overdonderd geworden met een grotere slaapplek. Ik kan nu wel meer ademen in bed, maar de muren van de kamer staan bol, alsof de boel elk moment kan ontploffen. Ondertussen staat het oude bed, uit elkaar, te pruilen in de woonkamer, naast de piano. De klimplant van vorig jaar heeft de hele veranda overwoekerd en houdt alle licht tegen.
