Nu het eerste deel van mijn project afgerond is, zit ik vast in een oud patroon: het 'eerst-dit-en dan-dat..' patroon. Ik kan niet beginnen aan mijn boek want ik moet eerst een schrijfplek hebben. Daarvoor moet eerst mijn piano weg, want dat is de enige hoek in huis waar ik een bureau kan zetten. Dan moet ik natuurlijk eerst een 'monica'-bureau hebben. Maar voor ik begin te schrijven, moet ik misschien eerst nog wat voorbereidend werk doen: een collage maken met foto's en schrijfsels van ideetjes. Die collage moet dan ergens zichtbaar hangen, dus moet ik eerst een wand maken die als prikbord kan dienen. En dan kan ik misschien ineens eerst mee heel de woonkamer aanpakken en bv een wand met een bloemenprint behangen, voor de bohemiensfeer die me in de juiste kunstenaarsmood brengt. Misschien moet ik eerst ook nog wat uiteenlopende genres lezen van verschillende schrijvers?....
Een collega-schrijfster herkent het patroon en gooit een gele pijl in mijn mailbox: 'Over leven en schrijven' van Stephen King. Hoewel ik niet kan plaatsen hoe een horrorspecialist mij zou kunnen inspireren, volg ik de pijl en koop het boek. Maar eerst koop en lees ik Geronimo Stilton, Fantasia. Als bron doet het me echter geen dienst.
Ik zoek de buitenlucht op om me over te geven aan King, de misschien wel verst-van-mijn-bed-auteur. Op een nog niet binnen gehaald terrasje in Borgerhout deel ik een herfst ontbijt met griezelraad. Tegen mijn verwachting lepelt het binnen als honing. Ik herken dingen, zoals een gewenning aan pijn, die al vroeg begonnen is. Het maakt mensen rijp, maar doet ook rare dingen met een persoonlijkheid. King heeft dit terrein als een akker gebruikt. Ik ben gevlucht in de ideale wereld van Tiny. Is dit een uitnodiging voor Tiny om haar alter ego eens aan te spreken en door deze deur, out-of-the-box te stappen? Interressant.... Eerst dit boek uitlezen....