Welke verjaardag zal hij kennen? Zullen er mensen bij hem zijn die hem graag zien en die blij zijn om zijn leven?
Misschien vraag jij je wel af waar hij nu is. Doe dat niet ook al mis je hem nog zo erg. Voor wie echt om hem geeft zal hij nooit ver weg zijn.
Roger Vangheluwe heeft al zoveel gegeven. Er zijn die mooie herinneringen aan de voorbije jaren. Er zijn zijn teksten en de filmfragmenten van zijn optreden. En er is vooral die boodschap van zingeving aan het leven, zijn mooiste cadeau...
Laat ons nu hem mee dragen Voor hem biddend en dankbaar over hem getuigend. Mijn grootste wens is: hem op een dag als een gelukkig man terug te zien.
Enkele dagen terug vroeg een vriend, niet-kerkganger, me om een definitie van Opus Dei. Mijn antwoord was: aan het kruis dat zij voeren zitten geen haken, maar ze zijn even dodelijk als zij die eens het hakenkruis voerden. Ik weet heel goed dat dit antwoord grof en ongenuanceerd was. Maar het was een heel duidelijk antwoord voor wie hier nooit van gehoord heeft.
Een groep die vertrekt van dezelde overtuiging als ikzelf; een groep die zelfs pauselijke goedkeuring heeft. Waarom kan ik me daartegen zo hard uitspreken? Omdat ze niet van het gewone kerkvolk te onderscheiden zijn voor het te laat is. Geen kentekens, bijna ondergronds. Omdat ze zich richten op kapitaal, kennis, sociale status, machtsfuncties. Een universiteit hun groot wervingsterrein. Vooral omdat ik de mij zo nodige vrijheid van denken bij hen niet terug kan vinden . De laatste jaren verdween Opus Dei zo wat uit de publieke belangstelling. Maar daarom zijn ze nog niet weg. Laat mij hopen dat Vlaanderen nooit meer blindelings het bevel van een "leider" zal volgen en altijd de moed zal opbrengen om zich een eigen mening te vormen.
Geloven is voor mij net de tegenstelling van een bevel gehoorzamen. Ik heb de vrijheid om gegrepen te worden door de persoon van Jezus; om wat Hem bezielde toe te passen in het eigen leven. Eens gegrepen, nog enkel de dankbaarheid voor die diepe zingeving en het respect voor het gegeven leven, het respect voor elke medemens. "Graag zien" de grote leidraad...
Daarnet in het journaal van 13u werd het bericht bekend dat de woordvoerder van Mgr Leonard, Jurgen Mettepenningen, ontslag neemt en wel met directe ingang. Proficiat voor de moed en de duidelijke houding, meneer Mettepenningen! U heeft de laatste weken blijk gegeven van grote professionaliteit zonder zich als slaafse volgeling op te stellen. Een man met dergelijke positie die een overtuiging heeft en de moed opbrengt om daar ook de gevolgen uit te trekken, die kunnen we vandaag meer dan ooit gebruiken in de Kerk.
Ik hoop dat nog vele anderen het voorbeeld van deze moedige woordvoerder zullen volgen. We hebben in Vlaanderen echt geen nood aan een strijd of een polarisatie. Maar mensen die de vrijheid van denken kennen en oprecht voor hun mening durven uitkomen daar hebben we wel behoefte aan.
Vrijheid van denken: voor mij de verplichting om de talenten mij gegeven te gebruiken in respect voor het leven, voor het leven van anderen, voor het eigen leven.
