Een man krijgt zwaar leed te dragen.

Een verdriet, nog versterkt omdat hij naar een nieuwe plaats verhuist.

Nieuw, anders dan waar hij thuis was, een eenzaamheid die zwaar kan wegen.

De man heeft vrienden, mensen die het heel goed met hem menen en die niet beter vragen dan hem op een dag weer gelukkig te weten.

Die vrienden willen hem troosten.

Maar beseffen zijn vrienden wel hoe dodend troost kan zijn?

Ik hoor woorden als “hij moet het nog verwerken” en “hij moet zich sterk houden en de draad weer opnemen”. Of dat “hij zou moeten mensen ontmoeten”.

Misschien vertellen ze hem wel dat de nieuwe situatie de beste oplossing was.

Of erger nog: dat “het wel goed komt”.

Woorden waarmee goede mensen hun dierbare vriend reduceren tot zijn verdriet en vergeten dat hij zoveel meer is dan het leed.

Woorden die het verleden blijven herkauwen; woorden die het heden vullen met verdriet.

Verdriet is van jou alleen; “deelneming” een onmogelijkheid.

Verdriet is niet rechtlijnig, elke dag anders.

Verdriet is dat hevige gevecht, diep in je hart, een strijd tussen verlies en leven.

Want dat leven is er! Soms tot je verwondering, soms vervuld met dankbaarheid.

Een mens met verdriet gaan opzoeken is niet evident.

Je kijkt er in dode ogen die gedoemd zijn om te leven.

Je blijft er even, enkele uren. Misschien heb je wel een echt gesprek.

Maar dan doe jij wat hij niet kan: je vertrekt, terug naar je leven zoals het altijd was.

En je laat een mens achter  voor wie “vroeger” nooit meer zal zijn.

Goede mensen, geef je vriend wat hij zo nodig heeft: leef en wees een ankerpunt voor hem.

Leef meer dan ooit de mooie dingen, die dingen waarin jullie elkaar ooit vonden.

Laat je leven voor hem een spiegel zijn, het vertrouwen dat dit mooie levenskans heeft.

Hoop dat hij, door jouw leven, zelf dat mooie weer kan zien in de brokstukken die hem resten.

Gun je vriend de stilte, maar spreek luid genoeg om hem bij het leven te houden.

Ik blijf geloven dat God die een mens het leven laat, dit leven niet onleefbaar zal maken.

Maar ik geloof ook dat God geen bezwaar maakt wanneer jij en jij en ik een handje helpen.

Zeg je vriend: “Ik ben blij dat je er bent! Kijk, ik ben hier ook!”

24-08-2011 om 12:58 geschreven door Mariette Ghyselinck