Prof Rik Torfs over het interview van Mgr Vangheluwe
Prof Torfs stelt op de website van VT4 dat Mgr Vangheluwe met het interview gezondigd heeft tegen de straf die het Vaticaan hem had opgelegd.
Tot zo ver ben ik het volkomen eens met de kerkjurist.
Maar die straf, die flutstraf volgens de Prof, betekende wel dat een vrij man gedwongen werd zijn land te verlaten en dat hem het recht op vrije meningsuiting werd ontzegd.
Een straf, en dan een nog rekbare straf!, ondanks de verjaring ook voor het kerkelijk recht.
Hij had niet moeten spreken en misschien zouden we nu beter over hem zwijgen.
Neen, Prof Torfs, we moeten niet over hem zwijgen, maar eerder erkennen hoeveel goed hij OOK gedaan heeft in 25 jaar bisschopsambt.
Zich realiseren hoeveel kwaad de Kerk zichzelf aandoet door begrippen als barmhartigheid of vergeving uit haar spreken te bannen.
Weten dat daden verwerpen niemand het recht geeft ook een medemens het leven uit te gommen.
Ik bewonder Mgr Vangheluwe dat hij de moed gehad heeft dit interview te geven.
Hij heeft het gedaan voor de waarheid en tot steun van die mensen die hem niet met zijn fouten identificeren; zeker voor hen die al op hun kop gekregen hebben omdat ze het aandurfden te suggereren dat de bisschop onheus behandeld is.
Een oppervlakkig of gewetenloos man had zich nooit uit zijn bisdom laten verwijderen.
Die zou bij het ontslag zijn centen bij elkaar genomen hebben en met een/enkele getrouwen op vakantie vertrokken zijn.
En laïcisering is het nu een straf of juist de vrijheid die jullie zo gevaarlijk lijken te vinden?
De vrijheid om te kiezen voor: eerst het geweten en dan het gezag
