Gisteravond in de politieserie Code 37 een aflevering gezien die me wel erg veel deugd gedaan heeft. Via de Nederlandse recherche krijgt het Vlaamse team een naaktfoto van een 13-jarige jongen in handen. Door inzoomen op de achtergrond kunnen zij al vlug de identiteit van de jongen achterhalen. Blijkt dat zijn vader trucker is en veel van huis en zijn moeder met haar vriend naar Turkije is gevlucht. Een jongen die weinig kansen krijgt in het thuismilieu, maar ook een jongen met een enorm tekentalent. Zijn leraar, de vertrouwensleraar, bekommert zich om de jongen en stimuleert zijn talenten. Hoe onschuldig de eerste naaktfoto ook was, al vlug vinden de rechercheurs een tekening waar de jongen zichzelf en de leraar weergeeft bij het stellen van seksuele handelingen. De leraar wordt opgesloten; de jongen zit te wenen... De "reddende" rechercheurs trachten de jongen gerust te stellen: hij kan je geen kwaad meer doen; wij beloven je dat hij voor heel lang zal opgesloten worden.... Maar de jongen heeft geen oor voor hun troostende woorden en zegt uiteindelijk hoeveel "kwaad" de leraar hem gedaan heeft: "hij was de enige die mijn verjaardag niet vergeten was!"
Ik wil maar zeggen: kindermisbruik en machtsmisbruik kent heel wat meer vormen dan seksuele contacten met minderjarigen.
