Tot mijn grote spijt moet ik vaststellen dat mijn weblog de voorbije dagen verschillende keren is "aangevallen". Waarom weet ik niet, maar het is alleszins gebeurd. Daarom zoek ik naar veiligheidsmaatregelen om dit te voorkomen. De volgende dagen zal je dus niets meer lezen, tot ik beter beveiligd ben. Sorry.
Sommige vrienden vragen waarom ik niet dieper inga op wat zich werkelijk afspeelt in Turkije. Ik begrijp hen, maar vraag hun ook begrip op te brengen voor mijn situatie hier. Ik ben geen journalist of schrijver, gewoon een toeschouwer die kritisch rondom zich heen kijkt. Niets meer maar ook niets minder.
De problemen die zich hier stellen moeten opgelost worden door de bevolking hier!!! Ik kan daar weinig aan veranderen, hoe erg ik dat soms ook vind.
Tussen de regels door, probeer ik wel mijn mening te geven, zonder mezelf in de problemen te brengen. Ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben.
Turkije is een land in beweging. Met zijn goede en slechte kanten. Maar ik leef hier graag en wil hier blijven leven, voor wat me nog rest van mijn leven. In België heb ik gestreden en gevochten en mijn ideën zijn niet veranderd!!! Maar België is Turkije niet!!! Probeer dat aub te begrijpen.
Maar ik blijf aan de zijde staan van de echte socialisten en democraten. Nooit zal ik die ideeën verloochenen. Dat beloof ik en daarvan kan je zeker zijn.
Hoewel het niet mijn bedoeling is om in polemiek te treden met reacties, kan ik dit keer niet anders. In mijn gastenboek (ik weet zelfs niet wie de afzender is) word ik nogal zwaar aangepakt over mijn laatste artikel. Daarom deze reactie.
Ik leef en woon in Turkije. Ik ken het systeem hier, de tolerantie en tevens het gevaar om in botsing te komen met de staat. Ik kan je heel goed begrijpen, maar mijn weblog is geen politieke weblog!!! Die is bedoeld voor vrienden, familie en kennissen.
Ik onderken duidelijk het Koerdische probleem. Maar, het spijt me, ik denk niet dat de PKK hierop een goed antwoord geeft. Ik heb zowel in mijn tekst geschreven over het terrorisme van de PKK als het staatsterrorisme.
Problemen van minderheden los je niet op via geweld!!! Dialoog is noodzakelijk. Ik verwijs hiervoor naar de ETA en de IRA.
Deze weblog zal nooit een politieke weblog worden. Daarvoor moet je andere kanalen opzoeken. Je kan dit een pover antwoord vinden maar ik leef hier graag. Ik zou dan ook niet omwille van onbesuisde antwoorden het land worden uitgezet.
We hebben geen behoefte aan martelaren, wel aan een open en zinvolle discussie.
Deze maand doet het grondwettelijk hof uitspraak of de Koerdische DTP al dan niet zal verboden worden. Toen het ging over de AKP was de Europese Unie zeer actief om haar protesten te laten horen, maar vandaag hoor ik zeer weinig!!!
Zelfs de ondervoorzitter (een groene dan nog wel!!!!) Joost Lagerdijk stelt dat de DTP openlijk standpunt in moet nemen tegen het terrorisme van de PKK. Dit zegt veel over de Europese Unie, maar het maakt ook duidelijk dat de Groenen heel selectief zijn in hun benadering over Turkije. Nooit heb ik de heer Lagerdijk horen stellen dat de AKP afstand moest nemen van een deel van haar fundamentalistische achterban!!!
Ik ben geen nationalist, integendeel, maar ik zie wat er gebeurt in (zoals de Koerden het daar noemen) Noord Koerdistan. De bevolking van provincies als Hakkari, Van, Dyarbakir, Batman, Siirt, ... is overwegend Koerdisch. Of men dit nu graag heeft of niet, het is een realiteit!!! Die realiteit wordt trouwens door niemand ontkend. Zelfs in mijn stukje over arm en rijk dat ging over Yuksekova hoor je de Koerdische taal. Maar dit keer ging het over iemand van de AK-partij en niemand nam er aanstoot aan!!!
Eerst en vooral is de DTP geen automatisch verlengstuk van de PKK!!! Het is een partij die zijn roots heeft in het Koerdische gedeelte van Turkije, maar in eerste instantie streeft naar een democratische en vredevolle oplossing voor het Koerdisch probleem. Regelmatig heeft de DTP aanslagen (die toegeschreven worden aan de PKK) veroordeeld. Bovendien stelt de DTP dat zij binnen Turkije een vorm van autonomie vragen (zoals onderwijs in eigen taal, het recht om Koerdische namen te gebruiken). Zij vragen zelfs geen federalisme!!! Zij vragen enkel culturele rechten!!!
Maar kan dit??? Vandaag mag je (in tegenstelling tot vroeger) Koerdische namen geven aan je kinderen. Maar tegelijk is het verboden niet turkse letters te gebruiken. Laat ons een voorbeeld geven: je wil je kind de naam CIWAN geven. De letter W is verboden, dus je kan die naam niet geven!!!
Een Koerdische burgemeester uit Diyarbakir maakte meertalige pamfletten (in het Turks, Koerdisch, Arabisch) maar wordt hiervoor veroordeeld!!! Tientallen Koerdische burgemeesters moeten voor het gerecht verschijnen omdat zijn Ocalan aanspraken met sahin, wat zoveel betekent als geachte heer.
En hoe zit het dan met de PKK? Is dat geen terroristische organisatie??? Laat me eerst en vooraf duidelijk stellen dat ik de strategie en politiek van PKK NIET STEUN. De PKK heeft vele fouten gemaakt, heeft zich zelfs op diverse momenten bezondigd aan moordaanslagen op leraars en dorpswachters (er zijn zon 60.000 koerdische dorpswachters, die een loon krijgen om mee te vechten tegen de PKK). De Europese Unie, Turkije en de VS stellen dat PKK een terroristische organisatie is.
Maar ... zelfs Turkse officiële instanties erkennen nu dat tussen 1 en 1,5 miljoen Koerden uit hun dorpen zijn verdreven (de Koerden spreken over 3 miljoen!!!). Van de slachtoffers die tijdens het turks-koerdisch conflict zijn gevallen zijn meer dan ¾ Koerden!!! De PKK heeft zeker terroristische en niet goed te keuren aanslagen gepleegd. Maar waren zij alleen??? Heeft het leger, hebben de geheime diensten of de dorpswachters nooit hetzelfde gedaan??? Wie terrorisme veroordeelt moet dit zowel doen wat groepen als qua officiële als semi-officiële staatsorganismen betreft!!! Dat is democratie!!! Naast gewoon terrorisme bestaat ook staatsterrorisme!!!
Maar Europa is zeer selectief. Ik noem het een democratie met ezelsoren. Zij zijn zo gespitst op economische belangen dat ze hiervoor zelfs de democratie vergeten.
Daarnaast heeft de PKK verschillende malen een wapenstilstand afgekondigd. Maar steeds werd dit genegeerd.
Terecht stelt de Turkse regering dat er aan ontwikkeling moet gedaan worden in de Koerdische gebieden die nu behoren tot de armste van het land. Maar enkel met economische maatregelen lost men de problematiek niet op!!! Reeds meer dan twintig jaar is er een zware militaire machtsontplooiing in deze gebieden, maar hierdoor raakt het conflict niet opgelost. Integendeel, door deze politiek schept men juist een voedingsbodem voor de PKK.
Het verbieden van de DHP zal enkel een averrechts effect hebben. Als er binnen de democratie geen plaats is voor minderheidspartijen, zal dit een aanmoediging zijn om nog meer aanslagen te plegen.
De bekende filosoof-taalkundige Noam Chomsky (wiens boeken hier trouwens verboden zijn) stelde heel duidelijk dat wie een moeras schept, achteraf niet moet klagen dat hij door moerasmuggen wordt gebeten.
Noord Irak (waar de meerderheid van de PKK-militanten zich bevinden) wordt regelmatig bestookt door het Turkse leger. Meer en meer van deze militanten komen terug over de grens en het is duidelijk dat zij via aanslagen (en dan ook in West Turkije) hun stem zullen laten horen.
De moeders voor vrede, hoofdzakelijk Koerdische vrouwen wiens kinderen zijn vermoord door het leger, vragen een einde aan deze zinloze oorlog.
Terecht. Het probleem van minderheden los je niet op door geweld, wel door dialoog. Maar daar zijn we nog heel heel ver vanaf. Spijtig genoeg. Hoeveel doden moeten er nog vallen???
De twee laatste weken van augustus waren heet. Vooral s nachts had ik problemen om te slapen, omdat de temperatuur steeds hoger werd. Zelfs met een kleine airco was de temperatuur niet onder de dertig graden te krijgen. Daarnaast nog een gebroken tand en een ontsteking. Veel energie had ik niet meer. En last but not least een pak virussen op mijn computer.
Maar in de nacht van 31 augustus op 1 september was er weer een onweer. Na de eerste bliksemflitsen viel de elektriciteit uit. Vijf minuten donders en bliksems en dan plots, opnieuw regen. Zeker een half uur heeft het geregend!!! Daarna was er terug elektriciteit, niet voor lang, want een half uurtje later lag alles weer uit.
Op 1 september was het een stuk frisser overdag (slechts 32 graden) en naar de avond toe zakte de temperatuur onder de dertig. Spijtig genoeg bleven de problemen met de elektriciteit voortduren.
Gisteren heeft Sevim de hele dag gekookt. Verschillende potten met vijgenconfituur en noten, daarnaast tursu (opgelegde groenten, sommige met, sommige zonder tomaten). Ik maakte de computer virusvrij (ja, dat ben ik nog niet verleerd). Zodoende kan ik terug mijn weblog aanvullen.
De ramadam is hier begonnen. Maar, eigenlijk merk je er niet zoveel van. In de typische mannencafés zie je de mannen zitten zoals steeds. Dit keer zonder iets, zonder thee, zonder sigaret. De rest van de omgeving is zoals steeds hetzelfde. Mensen eten, drinken en roken.
Ik schat de verhouding fifty fifty. En eigenlijk is dat goed. Iedereen doet hier (en dan bedoel ik Mordogan) wat hij/zij wil, zonder druk van ergens. Dat is echt godsdienstvrijheid.
Ook de meeste van onze buren doen geen ramadam (hoewel het allemaal moslims én sunni moslims zijn). Eén van onze buren die het wel doet stelde: ramadam is voor jou persoonlijk, ik doe het voor god, maar heb er geen enkel probleem mee dat anderen dat niet doen. We leven in Turkije hé.
In het verleden heb ik het wel anders meegemaakt. Toen ik in Sanliurfa tijdens de ramadam een sigaret rookte op straat kwam iemand me vragen om mijn sigaret te doven!!! Ik hou echt van de stad Urfa maar tijdens de ramadam is het er drukkend. Als buitenlander kan je nog wel eten, maar ik vermoed dat ze de plaatselijke bevolking gewoon eten weigeren overdag. Urfa is zeer conservatief en dat voel je, zeker tijdens de ramadam. Alle drankwinkels zijn gesloten (vergrendeld zelfs). Hier is dat absoluut niet het geval. Ook al volgen de meeste kelners de ramadam, je wordt vriendelijk bediend!!!
Sevim is moslim. Zij volgt soms wel, soms niet, de ramadam. Maar zij stelt dat het in de eerste plaats een persoonlijke aangelegenheid is!!! Nadat ze haar diploma had behaald gaf ze les in Erzurum, ook een heel conservatieve stad, en haar directeur wilde haar verbieden om te roken tijdens de ramadam, maar dat heeft ze geweigerd!!! Turkije is en moet een seculiere staat blijven en niemand mag geboden van godsdienst opleggen aan anderen (dit zijn Sevims woorden). Het merendeel van de bevolking hier reageert op dezelfde manier. Maar dit is ook geen conservatief gebied. Zelfs al weten velen hier dat ik vrijzinnig ben, dat stelt geen enkel probleem.
Maar ... Mordogan is Turkije niet!!! Het is er een heel klein deeltje van. En de onverdraagzaamheid tegen niet traditionele moslims neemt toe in de conservatieve streken. AK-burgemeesters laten geen alcohol meer toe in hun gemeentes of delen van de stad die zij onder controle hebben. In het tweede grootste deel van Ankara zijn er bendes die kijken of drankwinkels (die moeten sluiten om 11 uur terwijl de andere open mogen blijven) open zijn en soms met dwang (en medewerking van de politie!!!) de zaak laten sluiten.
Ondanks de uitspraak van het Europees Hof van de Rechten van de Mens én het feit dat het constitutioneel hof van Turkije beslist hebben dat verplicht godsdienstonderricht niet meer mag, weigert de regering (homogeen AK-partij) hieraan gevolg te geven. Misschien kan de Europese Unie hier ook eens zijn mond over open doen !!!
