18/3
Boodschap van OLVrouw in Medjugorje aan Mirjana voor 18 maart 2023 - Quo Vadis
Lieve kinderen, ik nodig jullie uit om mijn Zoon beter te
leren kennen door gebed en naastenliefde. Dat zuivere en open harten leren
luisteren. Om te luisteren naar wat mijn Zoon je vertelt om geestelijk te zien.
Dat je als één volk van God, in gemeenschap met mijn Zoon, met je leven getuige
bent van de waarheid. Bid, mijn kinderen, dat jullie samen met mijn Zoon alleen
maar vrede, vreugde en liefde kunnen brengen aan al je broeders en zusters. Ik
ben bij je en ik zegen je met de zegen van een moeder.
De zieneres Mirjana Dragievic-Soldo legt uit dat haar
jaarlijkse verschijning op 18 maart niets te maken heeft met het feit dat ze op
dezelfde datum jarig is; Gospa komt geen gelukkige verjaardag zeggen, zegt
ze; ook bevestigd door boodschappen over de tranen en het verdriet van de
zieneres bij het ontvangen van het nieuws op haar verjaardag in 2020 dat OLVrouw
niet meer op de 2e dag van elke maand aan haar zou verschijnen, zoals ze al
vele jaren had gedaan. Velen hebben zich afgevraagd wat de betekenis van 18
maart is voor Mirjana's jaarlijkse verschijning.
De zieneres houdt het geheim, maar ze heeft gezegd dat de
datum verband houdt met de tien 'geheimen' die haar door OLVrouw werden
gegeven, en wanneer deze worden aangekondigd, zal de wereld begrijpen waarom OLVrouw
deze datum heeft gekozen. Mirjana's aankondiging op 18 maart 2020, dat OLVrouw
niet langer op de tweede dag van elke maand aan haar zou verschijnen, viel
samen met een andere belangrijke verklaring eerder op dezelfde dag, een bevel
van het hoofdkwartier van de Federatie van Bosnië en Herzegovina, een van de
twee politieke identiteiten waaruit Bosnië en Herzegovina bestaat en alle
openbare bijeenkomsten verbiedt.
Dit zou van invloed
zijn geweest op de maandelijkse gebedsbijeenkomsten van de zieneres op de
Verschijningsheuvel. Wordt 18 maart ook de datum van de onthulling van het
eerste geheim? Van Mirjana is bekend dat het eerste 'geheim' betrekking heeft
op een ernstige regionale gebeurtenis, een ramp, en dat de mensen in Medjugorje
"onmiddellijk zullen weten dat het verband houdt met de geheimen".
Mirjana is nu getrouwd en heeft twee dochters. Ze trouwde op 16 september 1989
met Marco Soldo, neef van pater Slavko Barbaric, die ze al van kinds af aan
kende
Vol 2
- 2/5/1899: Hoe de hele Hemel gesluierd is in de Kerk.
Vanmorgen wekte Jezus veel medelijden op; Hij was zo
gekweld en leed zo dat ik hem geen enkele vraag durfde te stellen. We keken elkaar
zwijgend aan; zo nu en dan gaf Hij me een kus, en ik kuste Hem; en Hij bleef
Zichzelf meermaals op deze manier laten zien. De laatste keer dat Hij me de
Kerk liet zien, vertelde Hij me deze exacte woorden: De hele Hemel is gesluierd in Mijn Kerk. Net zoals in de Hemel één het
hoofd is, dat is God, en er zijn vele Heiligen, van verschillende
omstandigheden, orden en verdiensten, daarom is er in Mijn Kerk, waarin de hele
Hemel is gesluierd, één het hoofd, dat is de Paus, en de Heilige Drie-eenheid
is zelfs gesluierd in de drievoudige tiara die zijn hoofd bedekt; en er zij
vele leden die afhankelijk zijn van het hoofd - dat wil zeggen, verschillende
waardigheden, verschillende orden, hoger en lager, van de kleinste tot de
grootste, ze dienen allemaal om Mijn Kerk te verfraaien.
Ieder
heeft, volgens zijn graad, het ambt dat hem is toevertrouwd, en door de exacte
vervulling van de deugden die het van zichzelf een pracht geeft die zo geurig
is voor Mijn Kerk, dat de aarde en de Hemel geparfumeerd en verlicht zijn, en
de mensen zo aangetrokken worden door dit Licht en door deze geur, dat het
bijna onmogelijk voor hen is om zich niet over te geven aan de waarheid. Ik
laat het aan jou over om de geïnfecteerde leden te overwegen die, in plaats van
Licht te werpen, duisternis werpen. Hoeveel kwelling veroorzaken ze in Mijn
Kerk.
Terwijl Jezus dit zei, zag ik de biechtvader naast Hem
staan. Jezus staarde hem aan met Zijn doordringende blik; toen wendde Hij zich
tot mij en zei: Ik wil dat je het volste
vertrouwen hebt in de biechtvader, zelfs in de kleinste dingen; zozeer zelfs
dat er voor jou geen verschil mag zijn tussen Mij en hem, en volgens jouw
vertrouwen en geloof in zijn woorden, zal Ik het ermee eens zijn. Terwijl
Jezus deze woorden uitsprak, herinnerde ik me bepaalde verleidingen van de
duivel die een klein beetje wantrouwen in mij hadden opgewekt. Maar Jezus
corrigeerde me onmiddellijk met Zijn waakzame blik en op dat moment voelde ik
dat wantrouwen uit mijn binnenste worden weggenomen. Moge de Heer altijd
gezegend zijn, die zoveel zorg heeft voor deze ziel, zo ellendig en zondig.
17/3 Medjugorje:
De laatste fase (dit is de reden waarom de 10 geheimen dichtbij zijn) -
Mystic Post TV
Pr Livio, Medjugorje expert en auteur van boeken over de 10
geheimen, heeft recent een artikel gepubliceerd waarom de oorlog tussen Rusland
en Oekraine (en het Westen) het teken is dat de tijd van de geheimen is
gekomen. Hij schrijft: Sinds het begin van de verschijningen in Medjugorje,
waren twee themas de rode draad van alle ontwikkelingen betreffende de
wereldgebeurtenissen en geloof. De zieners hebben ons duidelijk verteld dat de
geheimen over kastijdingen gaan en oorlog, en dat de wereld en Medjugorje over
de Kerk gaan en over geloof. Dit is het traject dat reeds 40 jaar bezig is.
Satan wil het menselijk leven, onze planeet, geloof en de Kerk vernietigen,
zodanig dat hij zielen kan oogsten en hen allen in zijn duivels rijk kan
brengen. Satan oogst zielen van degenen die het geloof en het Kruis verwerpen.
We zijn verloren geraakt. Satans plan is gerealiseerd
waarin de mens zichzelf in Gods plaats stelt. Dit zijn allen verklaringen die
uit de boodschappen komen van OLVrouw, die duidelijk vanuit de Hemel ziet wat
er op aarde gebeurt. Satans plan wordt gerealiseerd en het bereikt zijn
volheid. Tegelijk werkt OLVrouw ook om het geloof en de Kerk te versterken. Zij
koos een parochie dat van het begin pelgrims en Priesters aantrok van over de
hele wereld. Terwijl Satan zijn plan van vernietiging uitvoert, voert OLVrouw
haar plan van weerstand uit door het geloof en de Kerk te versterken. Door de
nadruk te leggen op gebed en vasten, bracht de Koningin van Vrede de instorting
van het communisme teweeg in 1991. Dit was een grote overwinning voor OLVrouw.
Dit is het perspectief dat we reeds hebben meegemaakt en
dat nu zijn hoogtepunt bereikt. Het conflict tussen de Vrouw en de draak met
hun respectievelijke doelstellingen (de Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria
aan de ene kant en de vernietiging van de wereld aan de andere kant) is de laatste
fase ingegaan, die plaats zal vinden in de tijd van de geheimen. Marias plan,
dat in Fatima begon en in Medjugorje zal uitgevoerd worden, is nog altijd
bezig. Reeds in 1917 voorzegde OLVrouw een grote revolutie in Rusland die zijn
dwalingen in de wereld zou verspreiden, naties zou vernietigen en de Kerk op
bloedige wijze zou vervolgen (zoals gebeurde). Er is geen twijfel dat zowel in
de boodschappen van Fatima als deze van Medjugorje Rusland een belangrijke rol
speelt, als protagonist, en ze voert het uit in een antichristelijke functie.
Het Russisch volk heeft in hen de karakteristieken van een
wereldrijk. Het doel is zeer eenvoudig: door te vertrouwen op de Orthodoxe
Kerk, zou Rusland de Goddelijke missie uitvoeren van het Christendom te
verdedigen tegen Babylon, dat Europa is en het hele Westen, die daarom moeten
vernietigd worden. Terwijl het onvoorstelbaar is en angstaanjagend, is het een
thesis dat steek houdt. De aanval op Oekraïne (volgens de Russen) is een aanval
op het Westen die het geloof heeft verraden, en die de religie van gender
aanhangt. Deze beschuldigingen werden door de Russen expliciet vermeld: We
zijn trouw aan het Christendom, jullie hebben de genderideologie, zei
Aleksander Dugin, de beroemde Russische politieke wetenschapper.
Meer expliciet dan dat is de drijfveer van deze oorlog die
erin bestaat het Russisch rijk van Peter de Grote herop te bouwen en het Westen
te bevrijden van ideologische slavernij. Vanuit Russisch standpunt zou de
huidige oorlog dan een bevrijdende en messiaanse functie hebben, met het doel
van het Westen te vernietigen en ervoor te zorgen dat Babylon (Europa) word
weggevaagd. Dit is Ruslands oorlog van idealen en het heeft daarom een reddingsmissie
om kost wat kost uit te voeren! Rusland verlangt de meesteres van de wereld te
worden, niet alleen territoriaal. Is dit de oorlog waarmee Satan de wereld wil
vernietigen?
Het antwoord is ja,
absoluut! Satan heeft de oorlog gebruikt met de intentie van zijn overwinning
te bewerken. Het ideaal waarmee deze absurde oorlog wordt gevoerd is de strijd
voor waarden, de strijd tegen genderideologie, de strijd tegen perversie. Alsof
vernietiging, bombardementen, kidnapping van onschuldigen, het doden van
burgers de praktijk van het evangelie zou zijn. We zijn absoluut het gezond
verstand verloren. Maar laten we niet vergeten dat in het Westen er zeer sterke
Christelijke minderheden zijn die toegewijd zijn om het leven en waardigheid
van de menselijke persoon te verdedigen. Maar het is onmiskenbaar dat er in het
Westen degenen zijn die hard werken om een nieuwe wereld te bouwen zonder God,
maar tegelijk is er ook de sterke en voelbare aanwezigheid van degenen die het
Evangelie volgen.
Satan is ervan overtuigd
dat met deze oorlog (gebruikt met valse reddingsintenties) hij de wereld zal
vernietigen en zo zijn doel van totale heerschappij kan bereiken. Satan speelt
al zijn kaarten uit. OLVrouw heeft herhaaldelijk in de laatste boodschappen
gezegd, dat Satan nooit eerder zo sterk is. Satans plan zal falen. We weten dat
het Onbevlekt Hart van Maria zal triomferen en dat er een tijd van vrede zal
aanbreken voor de wereld. Daarom moeten we haar medewerkers zijn, Apostelen van
liefde voor haar en haar oproepen beantwoorden.
1
Vertrouw op Gods plan: Pater Pio geloofde dat alles wat met ons gebeurt
deel uitmaakt van Gods plan, en dat we moeten vertrouwen op Zijn wijsheid en
liefde.
Hij zei dikwijls Bid, hoop en maak je geen zorgen als
herinnering dat we altijd vertrouwen moeten hebben in Gods voorzienigheid.
Wanneer we geconfronteerd worden met moeilijke situaties kan het gemakkelijk
zijn om overweldigd te zijn door angst en bezorgdheid. Maar als we een diep
vertrouwen cultiveren in Gods plan, kunnen we vrede vingen en kracht om alles
wat er maar op onze weg komt, het hoofd te bieden.
2 Bied
je lijden aan Jezus aan: Pater Pio geloofde dat lijden een
krachtig middel kan zijn voor spirituele groei, en dat we onze problemen en
ontberingen moeten opdragen aan God als een offer.
Hij zei dikwijls: Lijden is de tuin waar de zielen van de
sterken worden gevoed. Wanneer we voor moeilijke situaties staan, kan het
verleidelijk zijn om verbitterd of boos te worden. Maar als we ons lijden
kunnen aanbieden aan God, kunnen we het transformeren in iets betekenisvol en
verlossend.
3 Bid
voortdurend: Pater Pio was een gebedsmens, en hij geloofde
dat gebed de sleutel was tot een diepe en nauwe relatie met God.
Hij zei dikwijls: Gebed is zuurstof voor de ziel. Wanneer
we voor moeilijke situaties staan, kan het gemakkelijk zijn om gebed achterwege
te laten, of het gevoel hebben dat onze gebeden onbeantwoord blijven. Maar als
we van gebed een continu deel van ons leven maken, kunnen we kracht en leiding
halen uit deze bron, en dat kan ons helpen zelfs doorheen de grootste
uitdagingen.
4 Zoek
om voorspraak van de Heiligen: Pater Pio had een diepe
devotie tot de Heiligen en geloofde dat zij konden bemiddelen voor ons voor
Gods Troon.
Hij moedigde dikwijls mensen aan om hulp en leiding te
vragen bij hun favoriete Heiligen en een persoonlijke relatie met hen te cultiveren.
Wanneer we geconfronteerd worden met moeilijke situaties,
kan het helpen om ons te richten tot de Heiligen voor inspiratie en steun, in
de wetenschap dat zij reeds veel van dezelfde problemen hebben doorstaan die we
nu kennen.
5 Wees
dankbaar: Pater Pio geloofde dat dankbaarheid essentieel deel
uitmaakt van het spiritueel leven, en dat we altijd dankbaar moeten zijn voor
de zegeningen die we hebben, zelfs temidden van moeilijke omstandigheden. Hij
zei dikwijls: In alle gebeurtenissen in het leven, moet je de Goddelijke Wil
erkennen. Aanbid en zegen ze, vooral in de dingen die het moeilijkst zijn voor
je. Wanneer we moeilijke situaties ervaren, kan het gemakkelijk zijn om
overweldigd te zijn door onze problemen, zodanig dat we de goede dingen in ons
leven niet zien. Maar als we een houding van dankbaarheid cultiveren, kunnen we
hoop en vreugde vinden, zelfs in tegenslagen.
16/3 Vigano - Boodschap aan het Internationale
Congres van Russofielen. (MIR). www-marcotosatti-com.translate.goog
Aartsbisschop Carlo Maria Viganò Voormalig
apostolisch nuntius in de Verenigde Staten van Amerika
Aan het Stichtingscongres van de Internationale Beweging
van Russofielen (MIR)
Moskou, 14 maart 2023
Lieve vrienden,
Het doet me veel plezier u een kort bericht te kunnen
sturen ter gelegenheid van de oprichting van de Internationale Beweging van
Russofielen. Het manifest van deze vereniging begint met een woord dat uit
het westerse vocabulaire lijkt te zijn verdwenen: vriendschap.
In dit geval is het vriendschap voor het Russische volk, gedeeld door zoveel
mensen over de hele wereld, en de vriendschap van het Russische volk jegens
andere volkeren, in die geest van broederschap die zijn basis vindt in de
erkenning van onszelf als kinderen van de ene Eeuwige Vader en als broeders en
zusters in Onze Heer Jezus Christus.
Toen het West-Romeinse rijk onder druk van de barbaarse
invasies zijn politieke rol verloor, ging de rol naar Constantinopel. En
toen ook het Oost-Romeinse rijk viel met de verovering van Byzantium door
Mahomet II, was het Moskou dat zijn religieuze en politieke erfenis redde, met
zijn Heiligen en Heilige Koningen. De huidige crisis toont ons de
ineenstorting van een corrupt Westen, waarin geen Paus Leo de Grote is om zijn
lot te redden, maar dat nog steeds een bestemming heeft, als het zijn
voorzienige missie kan herwinnen en erkent wat het verenigt met de missie van
Rusland.
Recente gebeurtenissen hebben ons laten zien dat het
materialistische atheïsme dat het Russische Rijk en de wereld sinds 1917
verwoestte zoals de Allerheiligste Maagd Maria in Fatima aankondigde zich
vandaag heeft aangesloten bij het liberalisme in de globalistische ideologie
die ten grondslag ligt aan het uitzinnige project van de Nieuwe Wereld Orde. Een
hels project, zoals President Vladimir Vladimirovič Poetin in een recente
toespraak terecht opmerkte, waarin haat tegen de Christelijke beschaving een
maatschappij van slaven wil creëren die ondergeschikt is aan de Davos-elite.
Een dystopische samenleving, zonder verleden en zonder
toekomst, zonder geloof en zonder idealen, zonder cultuur en zonder kunst,
zonder vaders en moeders, zonder familie en spiritualiteit, zonder leraren en
spirituele gidsen, zonder respect voor ouderen of hoop voor onze kinderen. Het
kan ons niet verbazen dat deze elite, na de ontkerstening van de westerse
wereld, Rusland beschouwt als een vijand die moet worden omvergeworpen. De
Russische Federatie is onmiskenbaar het laatste bolwerk van de beschaving tegen
barbarij en verzamelt daaromheen al die naties die niet van plan zijn zich te
onderwerpen aan de kolonisatie van de NAVO, de Verenigde Naties, de
Wereldgezondheidsorganisatie, de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds
en die hoop stichtingen die als doel hebben de massa te indoctrineren,
informatie te manipuleren, "gekleurde bronnen" te creëren om legitiem
gekozen regeringen te destabiliseren en chaos, oorlogen en ellende te zaaien
als instrumentum regni.
De recente pandemische farce uitgevoerd met criminele
methoden die ik sinds begin 2020 niet aarzelde om aan de kaak te stellen is
gevolgd door nieuwe noodsituaties waaronder de Oekraïense crisis die
opzettelijk zijn uitgelokt met als doel het sociale en economische weefsel van
naties te vernietigen, de wereldbevolking te decimeren, en de controle te concentreren
in de handen van een oligarchie die niemand heeft gekozen en die een echte
wereldstaatsgreep heeft gepleegd, waarvoor ze zich vroeg of laat
zal moeten verantwoorden voor de wereld.
De theoretici van deze staatsgreep hebben namen en
gezichten, te beginnen met George Soros, Klaus Schwab en Bill Gates. Degenen
die vandaag verklaren dat Rusland een vijand is, beschouwen Europeanen,
Amerikanen, Australiërs en Canadezen als vijanden en behandelen hen als
zodanig, ze vervolgen en verarmen hen. Maar terwijl afgezanten van
het World Economic Forum in westerse regeringen wetten kunnen
uitvaardigen die tegen het welzijn van hun eigen burgers ingaat en
wereldleiders in de palm van hun hand kunnen houden, stopt de
regimeverandering die in andere landen succesvol was, aan de
Russische grenzen. Aan de andere kant was de verkiezingsfraude van 2020 in
de VS ook onmisbaar om de bevestiging van President Donald Trump te voorkomen,
net zoals in 2013 de schaduwregering en schaduwkerk erin slaagden Paus
Benedictus XVI te laten aftreden en een persoon te kiezen die de Nieuwe
Wereldorde behaagt, de jezuïet Jorge Mario Bergoglio.
Uw inzet moet zeker de vriendschappelijke betrekkingen van
Rusland met alle volkeren bevorderen, volgens het principe van multipolariteit dat,
in een verstandige politieke visie op lange termijn, de beste manier is om
globalistische monopolariteit te bestrijden. Maar deze vriendschap, deze
betrekkingen van eensgezindheid en wederzijdse samenwerking kunnen niet
voorbijgaan aan de veroordeling van de staatsgreep die tegen
de mensheid is gepleegd door gevaarlijke subversieven wiens verklaarde
doelstelling het vestigen van een helse tirannie is, waarin zowel haat tegen
God als mensen, die geschapen zijn naar Zijn beeld heersen, samen met ziekte,
dood, onwetendheid, armoede, geweld, egoïsme en corruptie. Het is het
koninkrijk van de Antichrist. Deze Leviathan moet worden geïdentificeerd
en bestreden, met een actie waarbij alle vrije volkeren betrokken zijn, in de
eerste plaats door de programmatische punten van Agenda 2030 en
de Grote Reset te verwerpen met gedeelde initiatieven. We
hebben een antiglobalistische alliantie nodig die de burgers de macht
teruggeeft, die hen werd ontnomen, en de soevereiniteit die werd uitgehold en
afgestaan aan de Davos-lobby, aan naties.
De Russische Federatie zal een beslissende rol spelen in
deze inspanning, net als de boodschap die de Internationale Beweging van
Russofielen zal brengen aan de volkeren van het Westen, die weer trots moeten
zijn op hun Geloof en trots op de beschaving waarnaar de H. Cyrillus en H. Methodius
ook hebben bijgedragen.
We voeren een baanbrekende strijd: we zullen onder de
mantel blijven van de Allerheiligste Maagd, de glorierijke Nikopèia,
samen met de H. Aartsengel Michaël. De overwinning behoort toe aan Christus,
en aan degenen die ervoor kiezen om zich te scharen onder de Heilige banier van
het Kruis.
48. De opkomst van de Arabische Wereld 3
wereldleiders worden vermoord (Mary of Divine Mercy)
Donderdag 17februari
2011, 23.45 u.
Mijn zeer geliefde dochter, Ik
ben vandaag vol vreugde nu deze belangrijke reeks boodschappen voltooid wordt
om ze voor de hele mensheid te publiceren. Je zult spoedig ontdekken dat alle
landen deze boodschappen zullen opzoeken. Maak je geen zorgen over je
veiligheid want Ik zal jou en je familie altijd beschermen. Hoewel Ik vervuld
ben van liefde voor jou, Mijn kind, breekt Mijn hart van groot verdriet door
het lijden dat toegebracht wordt door de sluwe genootschappen die plannen
smeden om landen over te nemen. Zij zullen dit doen door behendig leiders te
elimineren. Vervolgens zullen zij hulp aanbieden. Daarna zullen zij de
vriendschap kopen van de nieuwe regimes tot zij hen controleren. Deze nieuwe
heerschappij zal erger zijn dan de op macht beluste dictators die ten val
gebracht zijn in naam van de vrijheid.
Mijn dochter, let nu op de
snelheid waarmee de Arabische Wereld zich zal verenigen tegen Mijn volk, de
Joden. Kijk toe hoe al hun bondgenoten weg zullen vallen, hen onbeschermd
achterlatend. Mijn dochter, wanneer de Waarschuwing plaatsgrijpt, zal Mijn
woord met meer gretigheid beluisterd worden nadat de bekering plaatsvindt. Dat
zal de tijd zijn voor Mijn geheiligde volgelingen om zich hardnekkig te
verenigen tegen de tirannie die in de Westerse Wereld zal opduiken, vooral in
Europa. Strijd voor jullie recht om te bidden. Als jullie dit niet doen, zal
het geen godsdienstoorlog worden maar een volkerenmoord. Er zullen binnenkort
drie wereldleiders één voor één vermoord worden (*).
Denk eraan dat elk van hen
vermoord zal worden door de samenzwering van de verdorven groeperingen de
subculturele organisatie, die in alle naties heersen, maar die jullie niet
kunnen zien doordat zij lafaards zijn. Maar zij zullen zich niet lang
verstoppen. Wanneer zij het bestuur in hun greep hebben, zullen zij zich
inspannen om jullie aandacht te krijgen en respect eisen. De Waarschuwing zal
helpen om al Mijn kinderen, wijd en zijd, te redden. De bekering, een geschenk
van Mij, zal zelfs gegeven worden aan diegenen die samenzweren en plannen maken
om de heerschappij over Gods aarde te verwerven. Als ze alleen maar konden
begrijpen dat deze macht nooit van hen zal zijn, zouden ze misschien stoppen.
Maar zij zijn blind. Meerdere van
Mijn Engelen, die nu de aarde infiltreren als mens, zullen helpen om deze arme
misleide zielen de waarheid te tonen. Velen zullen zich bekeren. Anderen niet.
Mijn dochter, ga de boodschap snel verspreiden. Je hebt maar een paar weken.
Gebruik elk beschikbaar hulpmiddel ! Toon moed ! Doe echt alles om het voor al
Mijn kinderen, alle naties mogelijk te maken de bedoeling van Mijn bijzonder
geschenk te begrijpen wanneer Mijn hand zich uitstrekt vanuit de Hemel om hun
zielen te redden. Degenen die zich aanvankelijk niet bekeren, zullen dit doen
vanwege de Vervolging waardoor meer en meer zielen zich terug tot Mij zullen
wenden. Dit zal een zeer moeilijke tijd worden voor iedereen. Maar wees
geduldig !
Er zijn goede tijden in het
vooruitzicht wanneer de vrede op de aarde zal weerkeren. Na deze roep om wakker
te worden, zullen Mijn kinderen de liefde zien die Ik bezit en ze zullen terug
in Mijn armen komen gelopen. Zodra dat gebeurt, zal Mijn strijdmacht zich
vormen en Mijn Koninkrijk verde- 58 digen tegen de bedrieger van wie de
heerschappij van korte duur zal zijn. Dit is een keerpunt in de geschiedenis
van de mensheid, kinderen. Jullie zullen dit zeer spoedig beseffen. Tegen dan
hebben jullie op het moment van de Waarschuwing geen sceptische gedachten
wanneer dit gebeurt, zullen jullie je hart openen voor de waarheid. Ga nu heen
in vrede en liefde voor de gehele mensheid, Mijn dochter. Jezus Christus,
Koning van de Joden
(*) Nota : De namen van deze drie
wereldleiders zijn door de zienster gekend maar worden niet vooraf gepubliceerd
vanwege de betrokken gevoeligheid. Twee zijn er van het Midden Oosten en één
van het Westen. Twee priesters en één mediakanaal, voor toekomstige publicatie,
hebben persoonlijk hun namen gekregen.
Het derde deel van het geheim onthuld op de
Cova da Iria-Fatima, op 13 juli 1917.
Ik schrijf in gehoorzaamheid aan
u, mijn God, die mij beveelt dit te doen door Zijne Excellentie de bisschop van
Leiria en door uw Allerheiligste Moeder en de mijne.
Na de twee delen die ik al heb
uitgelegd, zagen we links van Onze-Lieve-Vrouw en iets daarboven een engel met
een vlammend zwaard in zijn linkerhand; flitsend verspreidde het vlammen die
eruit zagen alsof ze de wereld in brand zouden steken; maar ze stierven uit in
contact met de pracht die Onze Lieve Vrouw vanuit haar rechterhand naar hem
uitstraalde: met zijn rechterhand naar de aarde wijzend, riep de Engel met
luide stem uit: 'Boete, Boete, Boete!'. En we zagen in een immens licht dat God
is: iets vergelijkbaars met hoe mensen in een spiegel verschijnen als ze er
langs lopen een in het wit geklede bisschop we hadden de indruk dat het de
Heilige Vader was.
Andere bisschoppen, priesters,
mannelijke en vrouwelijke religieuzen die een steile berg opgingen, op de top
waarvan een groot kruis stond van ruw uitgehouwen stammen als van een kurkboom
met schors; voordat hij daar aankwam, trok de Heilige Vader door een grote
stad, half in puin en half bevend met aarzelende tred, gekweld door pijn en
verdriet, hij bad voor de zielen van de lijken die hij onderweg tegenkwam; Toen
hij de top van de berg had bereikt, werd hij op zijn knieën aan de voet van het
grote kruis gedood door een groep soldaten die kogels en pijlen op hem
afvuurden, en op dezelfde manier stierven de een na de ander bisschoppen,
priesters, mannen en vrouwen religieus, en diverse leken van verschillende
rangen en posities. Onder de twee armen van het kruis bevonden zich twee
engelen, elk met een kristallen aspersorium in de hand, waarin ze het bloed van
de martelaren verzamelden en daarmee de zielen sprenkelden die op weg waren
naar God.
15/3 Wonderbaarlijke
getuigenis: ex-moslim communiceerde met demonen en wordt gered door Jezus
Afshins
getuigenis: Ik werd geboren in het zuiden van Iran in een
stad Abadan, en werd geboren in een Moslim gezin van Sjiiten. Mijn grootvader
was een Moslimleider. Hij had 19 kinderen en 84 kleinkinderen. Hij moest iemand
kiezen om het spirituele houding van leven en de leer voor de volgende
generatie door te geven. Sommigen dingen hadden zich voorgedaan dat ik
eigenlijk had gedood moeten zijn. Maar elke keer dat dit zou gebeuren, en een
gevaar dreigde, zag ik een silhouet van een persoon, die er altijd was. Ik
sprak er openlijk over aan anderen.
Mijn grootvader nam dat als teken en spirituele leiders
kijken daarnaar en beschermen zon jongens. Daarom hield hij mij in het oog en leerde
hij me al de dingen die ik weet over de Islam. Ik sloot me aan bij de
Hezbollah. Ik was daar 3 jaar in het leger, Toen studeerde ik uitgebreid de
Koran. Mijn grootvader zaaide het zaad in mijn hart dat ik de Islam zou delen
met de arme, misleidde Christenen, die op een verkeerd pad waren. En dat ik
een spirituele leider voor de familie zou zijn buiten Iran. Ik reisde naar Maleisië,
waar ik werd betrapt met 30 illegale paspoorten.
Ik belandde in de gevangenis en daar onderwees ik de Islam,
wat ze moesten doen en wat hun plichten waren tegenover allah (satan). Ik deze
routine elke dag. Ik bad 5 keer per dag. Sjiiten bidden gewoonlijk drie keer
per dag. Maar ik wilde meer tijd doorbrengen met God. En s avonds deed ik nog
eens extra gebeden. Ik las de volledige Koran elke tien dagen. Ik had
spirituele krachten gekregen uit de Islam (tovernarij). Zij hebben djins
(demonen). En dit zijn spirituele wezens. Tot hen spreken is niet verboden. In
feite is praten met hem, wat de valse profeet Mohammed deed. Daarom was ik
verbonden met het spirituele rijk en was ik in staat macht te verwerven. Ik kon
bidden voor mensen, vooral wanneer wanneer iemand iets zou doen met hen, kwamen
ze naar mij. Ze vroegen om een gebed, en onmiddellijk werd de persoon die iets
zou doen, ziek of had die een accident.
Dit soort dingen. Ik kon mijn ogen sluiten en zeggen wat
iemand in een andere ruimte aan het doen was. Dit zorgde ervoor dat ik nog meer
macht wilde. Ik mediteerde dus nog meer in de Koran. Er zijn verzen in de Koran
die herhaaldelijk worden vermeld en die geen betekenis hebben. Dit zijn de geheimen
van de Koran. Wanneer ik erover mediteerde, kwam een geest in de plaats waar ik
was. Hij was machtiger dan ik en kon hem niet overwinnen. En daarom was ik
vervuld van angst. Ik probeerde alle middelen uit die de Islam mij had gegeven.
In de naam van allah, ik beveel je te vertrekken. Satan, verdwijn. Ik gebruikte
al deze dingen. Maar niets hielp op dat moment. Ik voelde mij wanhopig en dat
ik stikte, dat dit wezen al mijn energie uit mijn lichaam trok.
Het was alsof ik dood ging in die cel. Ik aanriep de Hemel
en zei: God in Farsi, help me. En onmiddellijk hoorde ik een stem, even
hoorbaar en duidelijk als iemand gewoon tot je spreekt. Ik hoorde: Breng de
naam van Jezus. Op dat moment dacht ik er niet aan. Ik was als een man die
verdrinkt. Het was als dat er een touw naar me werd geworpen. Op dat moment
denk je ook niet welke kleur het touw heeft. Je grijpt het gewoon vast. Ik zei:
Jezus, als je echt bent, toon jezelf aan mij. Tot op deze dag heb ik geen idee,
maar ik dacht waarom vroeg ik dit. Waarom zei je niet: Jezus, help me. En
ineens was alles terug normaal. Dat was nog niet mijn bekering. Dat was het
begin van mijn verwarring. Waarom zou Jezus een Moslim helpen? Ik had alles
gedaan wat in mijn macht lag om een goede Moslim te zijn.
Ik was reeds op weg om een martelaar te worden voor allah
en op mijnen te lopen. En daarom gaf de regering van Iran voor degenen die hun
leven wilden geven, een bijzondere Koran met een stempel van de regering erop.
Ik had meegewerkt aan de executies van ophanging. Ik deed alles wat ik dacht te
moeten doen tegen infidels (ongelovigen) en allah te delen met anderen. Ik wist
dat er iets verkeerd was. En dat was niet omdat ik twijfelde aan allah of
twijfelde aan de Islam. Ik geloofde dit alles en het bracht mij in verwarring.
Ik probeerde het voorval te vergeten. Maar de vraag bleef: Waarom zou Jezus een
Moslim helpen? Ik geloofde in Mohammed, de laatste profeet (valse profeet). Ik
dacht dat dit de perfecte religie was.
Waarom zou Jezus mij helpen? Het was twee weken dat ik compleet
in de war was. Ik dacht erover en bad en vastte en vroeg God om mij de weg te
tonen. Ik zag op dat moment dat er verzen en dingen in de Koran staan dat de
wegen van allah talrijk zijn. En welke weg je neemt je altijd op de bergtop
komt. Ik dacht dat allah God was. Ik dacht dat God misschien een specifieke weg
had voor mij, en dat Hij wilde dat ik deze specifieke weg zou nemen. Ik dacht dat
ik er nooit uit zou komen zonder deze vraag te stellen. Uit de grond van mijn
hart vroeg ik: God, wat wilt U dat ik doe? Welke weg wilt U dat ik volg? Maar
ondanks al mijn moeite kreeg ik na deze twee weken geen antwoord. Ik raakte
gefrustreerd.
Ik dacht: Er is geen kans dat ik te weten kom wat Hij wil.
Ik weet niet eens of God bestaat. En ik heb mijn hele leven verspild. Ik ben
mijn hele leven bang geweest, proberen alles te doen om allah te behagen. En nu
ben ik in de war, als allah almachtig is. Hij kent mijn hart, en in mijn hart
hield ik van hem. Wat maakt het uit welke naam ik hem noem. Hij kent mijn hart,
en weet dat ik van Hem houd. Ik dacht: nu ga ik mijn eigen ding doen. Ik ga
mijn eigen pad volgen. Ik ga doen wat ik wil. Maar op dat moment voelde ik de kracht
van God de cel vullen. Nu, in de Islam is de grootste zonde die je kunt plegen
en je nooit vergiffenis kunt voor krijgen, is het twijfelen aan allah,
twijfelen aan Zijn leer, twijfelen aan zijn leer. En ik had dit gedaan. En in
de Islam leren ze je dat allah nooit God bezoekt, nooit mensen bezoekt.
Ik werd ineens met Gods Heiligheid geconfronteerd en deze
last van zonde woog op mij. En ik wist omdat Hij rechtvaardig is, en dat Hij
mij wel moest doden. Ik wist dat ik vol zonde was en ik weende, omdat ik niet
wilde sterven. Maar ik wist dat er geen kans toe was omdat Hij zo Heilig is, en
ik zo goddeloos. Ik liep naar de hoek van de cel, hield mijn hoofd in mijn
armen en weende. Ik riep herhaaldelijk: God, vergeef mij, God vergeef mij. Toen
voelde ik een aanraking op mijn schouder en de stem zei: Ik vergeef je. Van
zodra deze woorden waren uitgesproken, voelde ik mij fysiek vergeven en ik kon
het niet begrijpen. Ik zei: Wacht even, we zeggen Bismillah. In de naam van god
die barmhartig is, maar we weten niet of we vergeven zijn tot de Dag des Oordeels.
Daarom is er geen enkel vers in de Koran dat zegt Mohammed is in de Hemel. Hij
moet wachten zoals alle mensen voor de dag van Verrijzenis en allen zullen op
deze dag geoordeeld worden.
Ik vroeg me af: Wie is deze God die zegt: Ik vergeef je en
ik voel me vergeven. Ik vroeg het opnieuw en Hij zei: Ik ben de Weg, de
Waarheid en het Leven. Toen ik deze woorden hoorde wist ik dat dit van groot
belang was. Maar ik had toen geen idee wat dat betekende. Ik had geen flauw
benul wie deze God was. Ik vroeg Hem: Wat is Uw naam? Hij antwoordde: Jezus
Christus, de levende God. Toen Hij dit zei viel ik met mijn gezicht op de grond
en weende in Gods Aanwezigheid. Het is nu 18 jaar geleden, maar ik kan nog steeds
Zijn Liefde niet vergeten, Zijn Barmhartigheid. Ik weende omdat ik vele jaren
had geprobeerd God te behagen, maar ik had niets gedaan om Hem te behagen. Ik
voelde mij zo bedrogen omdat ze zeiden dat dit God was en hij (allah) was God
niet. De Islam zei: dood op de manier van allah.
Maar deze God zegt lief te hebben zoals Zijn manier,
vergeef zoals op Zijn manier. Maar het was alles waar mijn hart naar verlangde.
Daarom zei ik: Dit is de waarheid van God. God vergeeft. God is Liefde. Ik
weende 2 uur en ik bevond mij aan Zijn voeten. Toen keek ik omhoog en ik zag
een soort tv-scherm: ik zag mensen van allemaal verschillende generaties en
alle verschillende nationaliteiten en achtergrond. En elke persoon die ik zag,
zag ik wat ze verkeerd hadden gedaan en dat overweldigde mij. Ik zei: God, ik
leef onder al deze mensen. Ze zijn allemaal zondaars. En Hij zei: Hoe
gemakkelijk heb Ik je vergeven? En ik zei: Zeer gemakkelijk. In Farsi zeggen
we: Even gemakkelijk als water drinken. Daarna zei ik: Nee, nee, nee, nog
gemakkelijker dan water drinken. Hij zei: Even gemakkelijk als Ik jou heb
vergeven, kan Ik deze mensen vergeven. Wie gaat het hen vertellen? Ik zei: Zend
me, Heer! Hij zei: Ga dan. Zo ben ik Christen geworden.
Ik bad: God, zend mij een Bijbel in de gevangenis. Iemand
van een andere afdeling kwam zo naar mij en gaf mij een Bijbel. Hij zei: Dit is
waar je om gevraagd hebt. Hij kwam van Oost-India, en ik sprak urdu en Hindi.
Ik was zo blij. Ik had erom gebeden en de volgende morgen kreeg ik de Bijbel.
Het was zo prachtig. Ik zei: U bent de Almachtige God en U voorziet zo vlug.
Dit is het levende Woord van God. Ik deel mijn getuigenis zodat mensen horen
over deze Almachtige God. Ik wil dat mensen dit begrijpen: dit is het verhaal
van de Almachtige God, die zoekt naar alle zoekende harten, die de hele
mensheid graag ziet met al Zijn kracht.
Ik ben er zeker van dat ik zo bij Hem in de Hemel kan
komen. En Hij kan degenen die Hem zoeken dezelfde zekerheid geven. Hij kan hen
laten proeven van dezelfde vergeving en dezelfde Liefde. En dat is wie Jezus
Christus is. Moge Hij geprezen zijn, vandaag en voor altijd. Amen.
Mijn suggestie tot een Moslim man of vrouw is: Ik weet als
Jezus Christus, God is, een mens God kan worden? Natuurlijk niet, nooit. Geen
enkele mens kan God worden. Maar zelfs als Moslim geloofde ik in een Almachtige
God. De grote God die alles kan bewerken. Maar kan deze grote God, mens worden?
Kan Hij zich tonen in het lichaam van een mens? Ja, dat kan Hij. En daarom
zeggen we als Christenen niet: Jezus Christus is de Zoon van een God, omdat God
een kind had. Nee, maar God toonde Zich in het lichaam van Jezus Christus aan
de hele mensheid. God weet dat we God niet op de proef kunnen stellen. We kunnen
God niet in vraag stellen, maar we kunnen God vragen.
We kunnen God in alle nederigheid vragen: Almachtige God,
ik heb een ziek familielid die genezing nodig heeft, ik heb een vraag, ik heb
een gebroken hart, ik heb een depressie, ik heb geen hoop, ik heb geen vrede.
Als je vraagt: Is er hoop in Jezus voor mij? Is er genezing in Jezus Naam voor
mij? Is er genezing voor mijn familielid? Ik bedoel, enige redding voor mijn
depressie? Vraag erom in de Naam van Jezus en je zal het ontvangen, omdat Hij
de Almachtige God is. Vraag het en je zult het zien. En dat is wie God is.
17/3 Het
duurt altijd even voordat de tsunami de kust bereikt - Niburu
Dat het opnieuw flink rommelt in de bankwereld
zal niemand zijn ontgaan.
Ondanks alle geruststellende woorden is het kwaad al geschied, maar duurt het
nog even voordat de resultaten zichtbaar zijn. Alles wat met geld te maken
heeft is een spel dat wordt gespeeld door (centrale) bankiers van de
satanische sekte. Zij hebben een ongekende macht om een maatschappij al dan
niet in een depressie te storten.
We weten natuurlijk nog dat we in 2008 te maken hadden met een financiële
crisis. Een crisis die nooit is opgelost, maar waarbij door het onbeperkt
bijdrukken van geld de echte gevolgen zijn verdoezeld. Dat extra geld
bijdrukken is tijdens de nep coronapandemie nogmaals in een stroomversnelling
gegaan, met als gevolg een gierende inflatie. Dat bijdrukken gebeurt niet
automatisch, want geld ontstaat alleen door een schuld.
Als overheden miljarden euros of dollars nodig hebben om de gevolgen van een
nep coronapandemie te bestrijden, dan lenen ze dat. Doordat overheden massaal
geld hebben geleend is er veel extra geld ontstaan. Tegenwoordig
wordt geld van schuld gemaakt. De hele geldhoeveelheid (100%) ontstaat als
schuld.
Er kwam steeds meer geld beschikbaar om dezelfde hoeveelheid goederen en
diensten te kunnen kopen en dus worden prijzen hoger en dit noemt men inflatie.
En het geld devalueert. Wanneer de inflatie te hoog wordt dan gaat men de rente
verhogen waardoor er minder geld wordt geleend en er dus ook minder geld in
omloop komt.
Volgens het voorbeeld in de VS: iedere keer dat de groei van de geldvoorraad in
Amerika negatief werd, er een economische depressie ontstond. Met andere
woorden, bij een negatieve groei van de geldvoorraad ben je druk bezig om de
economie te laten crashen.
In Amerika zijn dan ook al de eerste tekenen van een recessie/depressie te
zien. Daar zijn ze dan ook eerder dan bij ons begonnen met het verhogen van de
rente. Ook beginnen nu de eerste banken om te vallen en wat we nu zien is in
feite een herhaling van zetten:
Destijds begon het hele verhaal eigenlijk met de Britse Northern Rock Bank eind
2007. Deze kon niet meer voldoende geld lenen in de markt en moest toen worden
gered met allerlei noodleningen via de Britse centrale bank. Een vergelijkbaar
scenario met wat je nu ziet bij Credit Suise, waar de Zwitserse centrale bank
moet bijspringen om de bank overeind te houden. Bij Northern Rock liep het
begin 2008 toch nog verkeerd en moest de bank worden overgenomen door de
overheid.
Toen werd het even stil totdat in september 2008 Lehman Brothers bank in New
York onderuit ging. Nu volgen de gebeurtenissen elkaar veel sneller op en zit
er geen zes maanden meer tussen de problemen bij banken, maar weken of zelfs
dagen.
Velen hoopten dan ook dat de ECB deze week zou besluiten om de rente niet
verder te verhogen zodat de rust weer enigszins terug zou keren op de markt. De
ECB heeft de rente toch verhoogd en dat betekent dat we de volgende stap ingaan
richting wat ze noemen een deflationaire depressie.
In Amerika wordt binnenkort door de FED besloten of ze wel of niet de rente
verder zullen verhogen. En toch zal er straks een punt komen, waar bij de
centrale banken onder grote druk van koers moeten veranderen omdat de economie
steeds verder zal wegglijden. Tot die tijd zal je dan ook misschien een
tijdlang prijsdalingen zien omdat er steeds minder euros en dollars
beschikbaar zijn om dezelfde hoeveelheid goederen en diensten te kopen.
Dan hebben de centrale banken zogenaamd wederom geen keus en zullen ze de rente
verlagen en via goedkope leningen aan overheden en bedrijven de economie
stimuleren. Alleen zal het dan volgens vele experts hopeloos misgaan en
zullen we terecht komen in een periode van hyperinflatie. Het soort inflatie
dat je zag in de Weimar republiek in Duitsland. Ondertussen blijkt dat de
Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, de afgelopen dagen ongeveer 300
miljard dollar heeft 'bij gedrukt' om noodlijdende banken te ondersteunen.
Er is ook nog een mogelijkheid dat ze er dit keer voor zullen kiezen om niet de
economie te redden en de rente bewust misschien nog verder te verhogen, zodat
we vrij snel daarna in een recessie en vervolgens een depressie terecht komen.
Hoe dan ook, het heeft er nu toch alle schijn van dat we echt in de eindfase
van het huidige financiële systeem zijn beland en dat de kunstgrepen die ze
uitvoerden na 2008 dit keer niet meer zullen werken. Dat is ook precies de
bedoeling want de wereld moet rijp worden gemaakt voor de CBDC.
Terwijl Onze Gezegende Moeder mijn hand pakt, hoor ik Haar
zeggen:
Kleine kinderen, ontvang in jullie hart de Zegeningen van
Genade en Barmhartigheid die voortkomen uit de Heilige Harten van Mijn Zoon en
Ik.
Mijn kinderen, wees waakzaam voor je tegenstander, de
duivel, die probeert je gedachten te domineren, met de slechte manieren van deze
wereld, die hij in het modernisme heeft gevestigd.
Mijn kinderen, waak en bid, aardse en Hemelse kastijdingen
zullen de mensheid blijven overkomen. Hemelse verstoringen zullen Gods toorn
tonen. Aardse manifestaties zoals de wereld nog nooit heeft gekend, zullen
doorgaan naarmate de beproeving van deze dagen intenser wordt.
Oorlogen en geruchten van oorlogen gaan met grote
verbijstering door, terwijl de elementen van de aarde met elkaar botsen,
waardoor grote stormen en onstabiele landen van hun plaats worden gehaald.
Harten die de liefde van Mijn Zoon niet kennen, zullen bezwijken van angst.
Mijn kinderen, reageer op Mijn dringende oproep tot gebed.
Verenig knielend je gebeden met de mijne, bid Mijn
Rozenkrans van Licht, die het pad van gerechtigheid zal verlichten, dat Mijn
Zoon voor een ieder heeft gelegd.
Bid voor de bekering van zielen die verdwaald zijn in de
duisternis.
Mijn geliefde kinderen, kom onder Mijn Mantel en zoek je toevlucht
in het Heilig Hart van Mijn Zoon, Jezus Christus.
Denk altijd aan Mijn beloften en bid onophoudelijk.
Zo spreekt je liefhebbende Moeder.
Bijbelverzen
ter bevestiging
2 Samuel 22:33: Er is geen andere God dan de Heer! Er is
geen andere rots dan onze God! Hij is de rots onder onze voeten.
1 Petrus 5:8: Wees verstandig en let goed op. Jullie
vijand, de duivel, loopt rond als een brullende leeuw die een prooi zoekt. Hij
zoekt wie hij kan verslinden.
Jesaja 13:13: De hemel zal schudden en de aarde zal beven
als Ik mijn woede over de wereld uitstort.
Joël 2:1-2: Blaas op de ramshoorn in Jeruzalem! Sla
alarm op mijn heilige berg Sion! Laten de bewoners van het land
beven van angst, want de dag van Gods straf komt eraan! Een donkere,
zwarte dag. Een dag van zware wolken en dikke duisternis. Zoals 's morgens het
ochtendrood de bergen bedekt, zo worden nu de bergen bedekt door een groot
volk, een machtig leger. Zoiets is nog nooit gebeurd in de geschiedenis van dit
land. En zoiets zal ook nooit meer gebeuren.
Matteüs 24:29: Onmiddellijk na die vreselijke tijd zal de
zon donker worden. De maan zal geen licht meer geven. De sterren zullen uit de
hemel vallen. En de machten van de
geestelijke wereld zullen schudden.
Lukas 21:26: De mensen zullen doodsbang zijn door de dingen
die er met de wereld gebeuren. Want de machten van de geestelijke wereld zullen
wankelen.
De goedgekeurde boodschappen van Maria aan Zr. Agnes
Sasagawa in Akita, Japan van 12 juni 1973 tot 15 september 1981. De boodschap
van Onze Lieve Vrouw werd afgelopen oktober 2019 vernieuwd. Bisschop John Ito
keurde de bovennatuurlijke aard van deze gebeurtenis en de boodschappen goed op
22 april 1984. De gebeurtenissen begonnen in 1973, met 101 voorbeelden van een
Mariabeeld dat tranen van bloed en water huilde, gevolgd door boodschappen van haar
beschermengel en OLVrouw aan Zr. Sasagawa.
December
1975: Haar beschermengel: Wees niet verbaasd de Heilige Maagd te
zien huilen. Ze huilt omdat ze de bekering van het grootste aantal (zielen) wenst.
Ze verlangt dat zielen worden toegewijd aan Jezus.
28/9/1981: Haar
beschermengel legde de betekenis van het huilende beeld uit: Er is een
betekenis voor het aantal keer 101 (het aantal keer, dat het beeld huilde). Dit
betekent dat de zonde in de wereld is gekomen door een vrouw en het is ook door
een vrouw dat de redding in de wereld is gekomen. De nul tussen de twee
betekent de eeuwige God die van alle eeuwigheid tot in de eeuwigheid is. De
eerste vertegenwoordigt Eva, en de laatste, de Maagd Maria.
3/8/1973: Maria
openbaarde aan Zr Sasagawa: Mijn dochter, mijn novice, hou je van de Heer? Als
je van de Heer houdt, luister dan naar wat ik je te zeggen heb...Veel mensen in
deze wereld kwellen de Heer. Ik verlang
ernaar dat zielen Hem troosten om de toorn van de Hemelse Vader te verzachten.
Ik wens, met mijn Zoon, zielen die eerherstel bieden door hun lijden en hun
armoede voor de zondaars en ondankbaren. Opdat de wereld Zijn toorn zou kennen,
bereidt de Hemelse Vader zich voor om een grote tuchtiging over de hele
mensheid op te leggen. Met mijn Zoon ben ik zo vaak tussenbeide gekomen om
de toorn van de Vader te sussen. Ik heb de komst van rampen voorkomen door Hem
het lijden aanbieden van de Zoon aan het Kruis, Zijn Kostbaar Bloed, en
geliefde zielen die Hem troosten en een cohort van offerzielen vormen. Gebed, boetedoening en moedige offers kunnen
de toorn van de Vader verzachten... Bied als eerherstel (wat God ook zendt)
voor zonden. Laat een ieder trachten, naar vermogen en positie, om zichzelf
volledig aan de Heer aan te bieden.
13/10/1973:
Maria: Zoals ik je zei, als de mensen
zich niet bekeren en zichzelf niet beteren, zal de Vader een verschrikkelijke
straf opleggen aan de hele mensheid. Het zal een straf zijn die groter is dan
de Zondvloed, zoals niemand ooit eerder heeft gezien. Vuur zal uit de lucht
vallen en een groot deel van de mensheid uitroeien, zowel de goeden als de
slechten, zonder Priesters of gelovigen te sparen. De overlevenden zullen
zichzelf zo verlaten vinden dat ze jaloers zullen zijn op de doden. De
enige wapens die voor jullie zullen overblijven, zullen de Rozenkrans en het
Teken zijn, door Mijn Zoon achtergelaten. Bid elke dag de gebeden van de
rozenkrans. Bid met de rozenkrans voor de Paus, de Bisschoppen en Priesters.
Wat is het doel van de boodschap over de kastijdingen? God
hoeft ons niet te straffen.
● God laat de mensheid vrij.
● Goede keuzes hebben goede gevolgen, terwijl slechte
keuzes kwade gevolgen hebben voor goed en slecht.
● Oorlog; hongersnood; vervolging van de goeden
Het doel van de boodschap van tuchtiging is dit:
● De toekomst staat niet onherroepelijk vast,
● we kunnen wereldgebeurtenissen veranderen en zielen
redden,
● als we gehoor geven aan de oproep van OLVrouw
Maria
waarschuwde toen voor de dreigende gevaren voor de Kerk: Het werk van de duivel
zal zelfs in de Kerk infiltreren op zo'n manier dat men Kardinalen tegen Kardinalen
zal zien opstaan, Bisschoppen tegen Bisschoppen. Priesters die mij vereren
zullen worden geminacht en tegengewerkt door hun medebroeders...kerken en
altaren zullen worden geplunderd; de Kerk zal vol zitten met degenen die
compromissen accepteren en de demon zal vele Priesters en toegewijde zielen
onder druk zetten om de dienst van de Heer te verlaten.
De demon zal vooral onverzoenlijk zijn tegen zielen die aan
God zijn toegewijd. De gedachte aan het verlies van zoveel zielen is de oorzaak
van mijn verdriet. Als zonden in aantal en ernst toenemen, zal er geen
vergeving meer voor hen zijn. Bid veel de gebeden van de Rozenkrans. Ik alleen ben in staat je nog te redden van
de rampen die naderbij komen. Degenen die hun vertrouwen in mij stellen, zullen
worden gered.
1977 Paus Paulus VI: De staart van de duivel werkt voor de
desintegratie van de Katholieke wereld. De duisternis van Satan is de Katholieke
Kerk binnengedrongen en heeft zich verspreid tot aan de top (...) Afvalligheid,
verlies van geloof, verspreidt zich over de hele wereld en tot de hoogste
niveaus in de Kerk.
Wat vraagt Maria van ons?
1. Wijd jezelf toe aan Maria en beleef de toewijding door
een persoonlijke relatie met Maria te hebben in navolging van Jezus relatie
met Maria.
2. Bid elke dag de Rozenkrans.
Op 6 oktober 2019 werd een
nieuw bericht aan Zr Sasagawa gegeven, waarin staat: "Bedek jezelf met as"
(Doe daden van boetedoening en eerherstel voor de zonden van de wereld) en bid
alstublieft elke dag de boeterozenkrans.
3. Persoonlijke bekering door dagelijks gewetensonderzoek
en veelvuldig biechten.
4. Je eigen kruis aanvaarden.
Wat je niet hebt gekozen, niet
leuk vindt en niet kunt veranderen, accepteer het met vertrouwen en verenig het
met het Kruis van Jezus, om de definitieve nederlaag van Satan en de redding
van zielen.
5. Leid mensen naar Maria, die hen naar Jezus zal leiden
● San Nicolas Argentinië, 30/12/1989,
Jezus zei: Vroeger werd de wereld gered door middel van de ark van Noah;
vandaag is de Ark Mijn Moeder. Door haar zullen zielen worden gered, omdat zij
ze naar Mij toe zal brengen.
14/3 Medjugorje
2023: 2 waarschuwingen die op het punt
staan te gebeuren - The Unsealed Message
Volgens Mirjana zijn we dichtbij de gebeurtenissen die
voorspeld werden door de Maagd. In het licht van deze gebeurtenissen zegt Mirjana:
Bekeer je zo spoedig mogelijk, open je hart voor God, laat ons trouw blijven
aan Jezus en aan Maria. Laat ons trouw blijven aan de Katholieke Kerk en ook
aan Paus Franciscus. Laat ons meer bidden en er zal ons niets ernstigs
overkomen. De boodschap van Medjugorje, voor het zichtbaar teken dat zal
gegeven worden aan de mensheid, zullen twee waarschuwingen gegeven worden aan
de wereld. De waarschuwingen zullen gebeuren op aarde. Mirjana zal getuige zijn
en drie dagen voor een van de waarschuwingen gebeurt, zal ze een Priester
kiezen en hem op de hoogte brengen.
Mirjanas getuigenis zal een bevestiging
zijn van de verschijningen en een oproep tot bekering van de wereld. Na de
waarschuwingen zal het fysiek teken komen op de plaats van de verschijningen in
Medjugorje voor de hele mensheid. Het teken zal gegeven worden als getuigenis
van de verschijningen en een uitnodiging tot Geloof. Het 9e en 10e geheim zijn
ernstig. Het zal een straf zijn voor de zonden van de wereld. De straf is
onvermijdelijk omdat de bekering van de hele wereld niet kan verwacht worden.
Straffen kunnen worden verminderd door gebed, vasten en boete, maar het kan
niet worden vermeden. Een kwaad dat de wereld bedreigt volgens het 7e geheim
werd opgeschort dankzij gebed en vasten, zegt Mirjana.
Daarom vraagt de Maagd
nog steeds om gebed en vasten. OLVrouw zegt dat we vergeten zijn dat met gebed en
vasten we oorlog kunnen vermijden en natuurwetten opschorten. Na de eerste
waarschuwing zullen de anderen spoedig volgen. Zo heeft de mens tijd om zich te
bekeren. Deze tijd is de tijd van genade en bekering. Daarom vraagt OLVrouw
dringend om bekering, verzoening, gebed en boete, opdat het kwaad en oorlog
kunnen worden afgeweerd, en vooral om zielen te redden. Volgens Mirjana zijn we
dichtbij de gebeurtenissen die werden voorspeld door de Maagd Maria.
Mirjana zegt in het licht van deze gebeurtenissen dat de
mensheid zich zo spoedig mogelijk moet bekeren, hun hart openen voor God.
Mirjana had in 1982 een verschijning die in onze mening licht werpt op de
geschiedenis van de Kerk. Satan verscheen in de verschijning van de Maagd. Satan
vroeg Mirjana om de Maagd te verloochenen en hem te volgen. Hij zei dat hij
haar gelukkig zou maken in liefde en in het leven, terwijl met de Maagd hij zou
moeten lijden. Mirjana duwde hem weg en onmiddellijk erna verscheen de Maagd en
Satan verdween. Maria excuseerde zich voor deze gebeurtenis, maar ze moest
weten dat Satan bestaat. Op een dag vertoonde hij zich voor Gods Troon en vroeg
om toelating om de Kerk op de proef te stellen voor een bepaalde periode. God
liet toe dat hij de Kerk op de proef zou stellen voor een eeuw.
Deze eeuw staat
onder de macht van de duivel, maar wanneer de geheimen die werden toevertrouwd
aan Mirjana vervuld zouden zijn, zal zijn macht vernietigd zijn. Nu reeds
begint hij zijn macht te verliezen en is hij agressief. Hij vernietigt
huwelijken, zaait onenigheid onder Priesters, zorgt voor bezetenheid, moorden
enz. We moeten ons beschermen met gebed en vasten, vooral gemeenschappelijk
gebed is belangrijk. Draag gezegende voorwerpen bij je. Plaats gezegende
voorwerpen in je woning. En ook wijwater.
15/8/1985 Boodschap aan de parochie: - Lieve
kinderen, vandaag zegen Ik jullie. Ik zeg je nogmaals: Ik houd van jullie. Ik
nodig jullie uit om mijn boodschappen na te leven. Vandaag zegen Ik jullie met
een plechtige zegen die de Almachtige Mij heeft toegestaan.
Tot Mirjana: - Mijn engel, bid voor de ongelovigen.
De mensen zullen zich de haren uit het hoofd trekken, de ene broer zal tot de
andere smeken, hij zal zijn voorbije goddeloze leven verwensen. Ze zullen spijt
hebben, maar het zal te laat zijn. Nu is het tijd voor de bekering, nadat Ik
jullie al vier jaar lang daartoe heb aangespoord. Bid voor hen! (BN
19,35)
- Nodig allen uit om de rozenkrans te bidden. (Bl
154)
25/10/1985: - Mirjana: Terwijl Zij
verscheen, heeft de H.Maagd me begroet met 'Jezus zij geprezen'.
Daarna heeft Zij over de ongelovigen gesproken: - Het zijn mijn kinderen. Ik lijd omwille van hen. Ze weten niet wat hun te
wachten staat. Jullie moeten meer voor hen bidden.
Wij hebben samen met Haar voor de zwakken, de ongelukkigen
en de eenzamen gebeden. Na het gebed heeft Zij ons gezegend. Vervolgens heeft
Zij me als in een film de verwezenlijking van het eerste geheim laten zien. De
aarde was verlaten. - Dat is de verwoesting van een deel van de wereld, heeft Zij me
verduidelijkt. Ik heb gehuild.
- Waarom zo gauw? heb ik gevraagd. - Er zijn teveel zonden in de wereld. Wat moet Ik doen als jij mij niet helpt?
Vergeet niet dat Ik van jullie houd.
- Hoe kan God zo hardvochtig zijn? - God is niet hardvochtig. Kijk om je heen en zie wat de mensen doen, dan
zul je niet meer zeggen dat God hardvochtig is.
- Hoeveel mensen komen er naar de kerk als huis van God met eerbied, een sterk
geloof en liefde tot God? Heel weinig. Dit is een tijd van genade en bekering.
Daar moet men goed gebruik van maken. (DN5,39)
Tot Mirjana:- Bid veel voor pater Petar aan wie Ik mijn
speciale zegen zend.
- Ik ben Moeder, daarom kom Ik. Jullie moeten niet bang zijn, want Ik ben er.
Pater Petar Ljubicic is door Mirjana uitgekozen de wereld de drie eerste
waarschuwingen te onthullen, drie dagen voordat elke gebeurtenis plaatsvindt.
(DN5,40)
Mijn liefste kinderen, onthoud één ding:
"Gehoorzaamheid is heilig." Misschien is dit gezegde in deze laatste
tijden uit je geheugen verdwenen, maar ik wil je er in deze moderne tijd aan
herinneren.
Gehoorzaam eerst Jezus, dan je ouders, dan degenen die je
leiden om de Heilige Geest te eren. Ik hou van je, maar hoeveel van jullie
erkennen de diepgang van het woord 'liefde'?
In deze laatste tijden wordt alles op jullie aarde
veranderd. Niemand bemint meer, niemand vergeeft meer, niemand respecteert
elkaar meer. Het lijkt dat jullie alles aan jezelf te danken hebben; helaas is
dat niet het geval. Men moet verdienen alvorens te ontvangen.
Jezus
heeft allereerst het welzijn van zijn kinderen verdiend door Zijn leven te
geven voor jullie allen. Ik raad jullie aan om te onthouden dat mijn Zoon Zijn
leven aan het Kruis heeft gegeven voor ieder van jullie. Hij heeft Zichzelf
aangeboden, zonder als en zonder maar. Zijn oneindige Liefde heeft alles
overwonnen.
Hij heeft niet degenen uitgekozen voor wie Hij Zijn leven
heeft gegeven; elk kind van Hem heeft gebruik kunnen maken van Zijn oneindige Liefde.
Mijn lieve kinderen, wat kunnen We nog doen om jullie te laten zien hoe groot Onze
Liefde voor jullie is?
Begrijp je niet dat zodra je om vergeving vraagt voor je
zonden, de Vader je graag Zijn vergeving schenkt? Belijd dan nog eens al je
tekortkomingen (in de Biecht) en het Paradijs zal voor je opengaan.
Na een zoveelste feest van Amon Göth,Oostenrijks SS-Hauptsturmführer (kapitein) en commandant van het naziconcentratiekamp
Plaszów waarbij Oscar Schindler bij was, gaat een volgend gesprek over macht.
Schindler:
Prachtig feest, Amon. Waarom drink je die motorolie. Je krijgt goed spul van
mij. Straks explodeert je lever als een handgranaat.
Amon (dronken):
Als ik kijk naar, als ik kijk naar je Je bent nooit dronken. Dat is pas
beheersing. Beheersing is macht. Dat is macht.
Schindler: Zijn
ze (de Joden) daarom bang voor ons?
Amon: Ze
zijn bang omdat we ze kunnen vermoorden.
Schindler: Ze
zijn bang voor ons omdat we ze zomaar kunnen vermoorden. Als het een misdadiger
is zou hij beter moeten weten, en als we hem doden, geeft het ons een goed
gevoel. Helemaal als we het zelf doen. Maar dat is echter geen macht. Dat is
gerechtigheid. Dat is wat anders dan macht. Macht is als we alle reden hebben
om te doden en we het niet doen.
Amon: Denk
je dat dit macht is?
Schindler: Dat
is wat de keizers hadden. Een dief stond gebroken voor de keizer. Hij werpt
zich op de grond en smeekt om genade. Hij weet dat hij zal sterven. En de
keizer verleent hem gratie. Hij liet hem gewoon gaan.
16/3 Wat ze verborgen hielden wordt nu openbaar - Troy Black
16/3 Wat
ze verborgen hielden wordt nu openbaar! - Troy Black
De H. Geest: Ze zullen zeggen: het is gevonden, het is
gevonden! Maar ze zullen zien dat er iets ontbreekt, dat er ook had moeten bij
zijn. Er is iets misgelopen en er mankeert iets van het lot. Maar een andere
plaats gebracht om later te worden ontdekt.
Matteus
13: 44: het verhaal van de schat dat een vergelijking is met het
Koninkrijk van God. De les is hier dat de man eerst eigenaar moest worden van
de akker om de schat op te eisen. Hij verkoopt alles om de akker te bezitten om
de schat te hebben. Ook de gelijkenis met de kostbare parel is zo.
Mensen verlaten de kerk omdat ze geen echte relatie hebben met de Heer. Ze aanvaarden het
Evangelie niet en leven er niet naar. We moeten een echt geloof hebben zodat de H. Geest in je kan werken.
We moeten ons ontdoen van nutteloze zaken, verlangens die er niet toe doen. We
moeten ons tevreden stellen met Jezus alleen en Zijn plan voor je. We zullen
ons nooit vervuld voelen zonder echte relatie met de Heer.
De Heer: Er is geloof nodig, om te geloven in hetgeen je
niet ziet. Maar geloof is meer dan louter geloven. Het is substantie van de
Heer. Geloof steunt altijd op iets dat de Heer heeft gezegd. Het Woord van God
is erin betrokken. En wij reageren erop in geloof. Maar het is ook onze bron
van motivatie, van ons leven, het is het verinnerlijkte Woord in ons en omdat
we dit geloven leven we ernaar.
Hebreeën 11:1: Het geloof is de zekerheid dat de dingen die
we verwachten, ook werkelijkheid zullen worden. Het is het bewijs van de dingen
die we nog niet zien.
Wanneer iemand gelooft, is die persoon reeds overtuigd.
Soms denken we dat we hard moeten proberen om onszelf te overtuigen om te
geloven. Maar dat is niet zo. Het gaat erom dat we de substantie reeds hebben.
Als dit niet het geval is moeten we de Heer vragen om geloof. Het vraagt ook om
vertrouwen. En als we een gebrek aan vertrouwen hebben, moeten we altijd
terugkeren naar Jezus.
Geloof krijgen we van Jezus. En als we geloven, worden we
steeds beter in geloven. Geloven vraagt een relatie met Jezus. Als je Jezus
graag ziet, dan volg je Hem en wil je bij Hem zijn.
De Heer: Alles moet gebeuren door mijn geloof dat reeds in
de persoon aanwezig is, en de beweging van de H. Geest start. We moeten Zijn
leiding gewoon volgen. En we moeten ook toelaten dat de H. Geest ons corrigeert
omdat we niet perfect zijn. God heeft ons de gave van geloof gegeven, maar het
is ook een respons op wat we gehoord hebben. We hebben bv. God de wereld niet
zien scheppen door Zijn Woord. Dat moeten we geloven.
De
Heer: Echte overgave begint met Geloof. Geloof is mijn
toegangsweg voor Mijn Geest in het leven van een gelovige. Geloof is geen werk,
het leidt tot werk. Het vraagt bevestiging van de H. Geest om naar een volgend
niveau te gaan.
De H. Geest is de Geest van God. Wanneer Hij spreekt kan
Hij ons geloof doen groeien.
De
Heer: Niet meer alles onder de mat vegen. Je moet het naar Mij
brengen. Neem raad van Mij aan. Luister naar wat Ik erover heb te zeggen, dan
kun je verder.
Als iets in ons leven niet werkt, dan moeten we een beroep
doen op de H. Geest en hem vragen waarom het niet werkt. Het Woord van God faalt
nooit, en keert nooit leeg terug. Maar soms begrijpen wij het verkeerd. De H.
Geest is onze Bijbelleraar die het ons moet uitleggen om van het Woord tot
daden over te gaan.
De
Heer: De grote leiders zijn allen verkeerd op de een of andere
manier. Het is OK om niet iemand blindelings te volgen. Maar het is niet OK het
werk van God door hen te verwerpen, maar het is OK als je er niet mee eens
bent. Sommigen onder hen hebben het verkeerd voor. Ook gelovigen soms.
We moeten accepteren dat we nooit alles van God kunnen
doorgronden, dat Zijn plannen perfect zijn.
De
Heer: Wat verloren was, is nu gevonden. Vele documenten op orde
gestoken. Brieven bedoeld voor koningen en koninginnen en leiders van de wereld
die worden teruggebracht naar de rechtmatige eigenaars en plaatsen waar ze
zouden moeten zijn. De voorzittende ambtenaar is een man van integriteit die kijkt
in de binnenste kamers om te vinden en wat er moet worden ontdekt en onthuld.
De
Heer: Ook in de Kerk roert het zich. Wat eens verloren was,
wordt gevonden. Er zijn wegen van het oude die in het zicht komen. Leerstellige
standpunten worden nu verduidelijkt. Maar wat eens verloren was, wordt nu
teruggevonden. Ophelderen en corrigeren van problemen. Vreemde leerstellingen
die in jezelf zijn geslopen, moeten verdwijnen.
Ons geloof moet in lijn liggen met het evangelie en de H.
Geest kan ons erop wijzen en misleiden.
De Heer: Maak
ruimte voor het nieuwe door terug naar het rechtvaardige te gaan. Maak ruimte
voor wat Ik vandaag doe door wat toen werd gezegd.
De Heer heeft het hier over het geschreven Woord.
De
Heer: Het Woord en de H. Geest zullen een verfrissend seizoen
vormen in Mijn Lichaam. De kinderen hebben het door.
Johannes
4:23: Nu is de tijd begonnen dat echte aanbidders de Vader
zullen aanbidden met hun geest en vol
van waarheid. Want dat is het soort aanbidders waar de Vader naar
verlangt.
God is Geest en ware aanbidders moeten Hem aanbidden in
Geest en waarheid.
De
Heer: Een transport. Een afslag. Een Oost-Europees land mengt
zich in deze ontwikkeling. Een aanname van een oproep, een buitenlandse
ambassade.
Het heeft te maken met de VS en ook met dit andere land.
Johannes
3:6:
Uit een mens wordt menselijk leven geboren. Maar uit Gods Geest wordt
geestelijk leven geboren.
Er is een dikke lijn tussen het vlees en de geest. Zodanig
dat het ofwel het vlees is ofwel de geest. Deze keuze moeten we elke dag maken.
We moeten beseffen wat Jezus voor ons op het Kruis heeft gedaan voor ons. Dit zou
voldoende moeten zijn voor ons. Zijn genade volstaat.
Johannes
3:7-8: Het is dus niet vreemd dat Ik zeg dat jullie opnieuw
geboren moeten worden. De wind waait waarheen hij wil. Je hoort hem
wel, maar je weet niet waar hij vandaan komt of waar hij heen gaat. Zo is het
ook met iedereen die uit Gods Geest is geboren.
Johannes
3:17-21: Want God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om
de mensen te veroordelen, maar om door Hem de mensen te redden. Iedereen
die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld. Maar iedereen die níet gelooft, ís
al veroordeeld. Want hij heeft niet geloofd in de enige Zoon van
God. Die mensen zullen worden veroordeeld omdat het Licht in de
wereld is gekomen, en ze liever het donker hadden dan het Licht. Dat is omdat
ze slechte dingen doen. Want mensen die slechte dingen doen, hebben een
hekel aan het licht. Ze gaan er niet naartoe. Want in het licht zullen hun
slechte daden zichtbaar worden. En dan zullen ze gestraft worden. Maar
mensen die leven zoals God het wil, gaan wel naar het licht toe. Want dan kan
iedereen zien dat ze alles wat ze hebben gedaan, met God hebben gedaan.
We moeten onszelf innerlijk bekijken en kijken of de Heer
onze schat is, of iets anders. We moeten alles voor Jezus brengen, want Hij
ordent alles in ons. We kunnen ons hart niet zelf veranderen, we hebben de hulp
nodig van de H. Geest. De Heer is onze waardevolste schat, alles verzinkt erbij
in het niets. Hij heeft het eeuwig leven.
De
Heer: Ik wil dat vreugde heerst in je leven. Wees zoals Ik je
gemaakt heb, zonder oordeel van andere te vrezen. Als je nooit lacht in Mijn
aanwezigheid, heb je een grote openbaring nodig voor wat Ik voor je heb gedaan,
in en door het Nieuwe Verbond.
11/1/2023 De Katholieke Kerk moet zich
bevrijden van deze toxische nachtmerrie - The Spectator
Kort voordat hij dinsdag stierf, schreef Kardinaal
George Pell het volgende artikel voor The Spectator waarin hij de plannen van
het Vaticaan voor de komende Synode over synodaliteit aan de kaak stelde als
een giftige nachtmerrie. Het boekje van de synode, dat dit jaar en volgend
jaar in twee sessies zal worden gehouden, is 'een van de meest onsamenhangende
documenten die ooit vanuit Rome zijn uitgegaan', zegt Pell. Het is niet alleen
in neomarxistisch jargon, maar het staat ook vijandig tegenover de Apostolische
traditie en negeert fundamentele Christelijke leerstellingen als het geloof in
het Goddelijk Oordeel, Hemel en Hel.
De in Australië geboren Kardinaal, die de
verschrikkelijke beproeving van gevangenschap in zijn thuisland op valse
beschuldigingen van seksueel misbruik doorstond voordat hij werd vrijgesproken,
was niets anders dan moedig. Hij wist niet dat hij op het punt stond te sterven
toen hij dit stuk schreef; hij was bereid de woede van paus Franciscus en de
organisatoren onder ogen te zien toen het werd gepubliceerd. Zoals het nu is,
kan zijn plotselinge dood zijn woorden extra kracht bijzetten als de synode in
oktober bijeenkomt. - Damien Thompson
De Katholieke Bisschoppensynode
is nu bezig met het construeren van wat zij beschouwen als Gods droom van
synodaliteit. Helaas is deze Goddelijke droom uitgegroeid tot een giftige
nachtmerrie, ondanks de beleden goede bedoelingen van de Bisschoppen.
Ze hebben een boekje van 45
pagina's gemaakt met daarin het verslag van de discussies over de eerste fase
van 'luisteren en onderscheidingsvermogen', die in veel delen van de wereld werden
gehouden, en het is een van de meest onsamenhangende documenten die ooit vanuit
Rome zijn uitgegaan.
Hoewel we God danken dat het
aantal Katholieken over de hele wereld toeneemt, vooral in Afrika en Azië, is
het beeld radicaal anders in Latijns-Amerika met verlies van zowel Protestanten
als secularisten.
Zonder enig gevoel voor ironie
heeft het document de titel 'Vergroot de ruimte van je Tent', en het doel
hiervan is niet om pasgedoopten tegemoet te komen zij die gehoor hebben
gegeven aan de oproep tot bekering en geloof maar iedereen die geïnteresseerd
zou kunnen zijn. Deelnemers worden aangespoord om gastvrij en radicaal
inclusief te zijn: Niemand is uitgesloten.
Wat moet men denken van deze potpourri, deze
uitstorting van New Age goede wil?
Het document spoort zelfs Katholieke
deelnemers niet aan om discipelen in alle naties te maken (Matteüs 28:16-20),
laat staan om de Redder te prediken wanneer het uitkomt (2 Timoteüs 4:2).
De eerste taak voor iedereen en
vooral voor de leraren, is luisteren in de Geest. Volgens deze recente update
van het goede nieuws, moet synodaliteit als een manier van Kerk-zijn niet worden
gedefinieerd, maar gewoon beleefd worden. Het draait om vijf creatieve
spanningen, beginnend bij radicale inclusie en evoluerend naar missie in een
participatieve stijl, waarbij 'medeverantwoordelijkheid met andere gelovigen en
mensen van goede wil' wordt beoefend. Moeilijkheden worden erkend, zoals
oorlog, genocide en de kloof tussen clerus en leken, maar ze kunnen allen
worden ondersteund door een levendige spiritualiteit, zeggen de Bisschoppen.
Het beeld van de Kerk als een
zich uitbreidende tent met de Heer in het middelpunt komt uit Jesaja, en het
doel ervan is om te benadrukken dat deze zich uitbreidende tent een plaats is
waar mensen worden gehoord en niet beoordeeld, niet buitengesloten.
We lezen dus dat het volk van
God nieuwe strategieën nodig heeft; geen ruzies en botsingen maar dialoog,
waarbij het onderscheid tussen gelovigen en ongelovigen wordt verworpen. Er
wordt benadrukt dat het volk van God werkelijk moet luisteren naar de roep van
de armen en van de aarde.
Vanwege meningsverschillen over abortus,
anticonceptie, de wijding van vrouwen tot het Priesterschap en homoseksuele
activiteiten waren sommigen van mening dat er geen definitieve standpunten
over deze kwesties kunnen worden ingenomen of voorgesteld. Dit geldt ook
voor polygamie, echtscheiding en hertrouwen.
Het document is echter duidelijk
over het bijzonder probleem van de ondergeschikte positie van vrouwen en de
gevaren van klerikalisme, hoewel de positieve bijdrage van veel Priesters wordt
erkend.
Wat moet men denken van deze potpourri, deze
uitstorting van New Age goede wil? Het is geen samenvatting van het Katholieke
geloof of de Leer van het Nieuwe Testament. Het is onvolledig, op belangrijke
manieren vijandig tegenover de Apostolische traditie en erkent nergens het
Nieuwe Testament als het Woord van God, normatief voor alle Leer over geloof en
moraal. Het Oude Testament wordt genegeerd, het patriarchaat wordt verworpen en
de Mozaïsche wet, inclusief de Tien Geboden, wordt niet erkend.
In eerste instantie kunnen twee zaken
worden aangehaald. De twee laatste synodes in Rome in 2023 en '24 zullen hun
leer over morele zaken moeten verduidelijken, aangezien de Relator
(hoofdschrijver en manager) Kardinaal
Jean-Claude Hollerich publiekelijk de basisleringen van de Kerk over
seksualiteit heeft verworpen, op grond van dat ze in tegenspraak zijn met de
moderne wetenschap. In normale tijden zou dit hebben betekend dat zijn
voortzetting als Relator ongepast was, en zelfs onmogelijk.
De synodes moeten kiezen of ze
dienaren en verdedigers zijn van de Apostolische traditie op het gebied van
geloof en moraal, of dat hun onderscheidingsvermogen hen dwingt hun
soevereiniteit over de Katholieke leer te doen gelden. Ze moeten beslissen of
basisleringen over zaken als Priesterschap en moraliteit in een pluralistische
limbo kunnen worden geparkeerd, waar sommigen ervoor kiezen om zonden naar minder
belangrijk te herdefiniëren en de meesten ermee instemmen respectvol van mening
te verschillen.
'Vergroot de Tent' is mild voor de
tekortkomingen van Bisschoppen
Buiten de synode wordt de
discipline losser vooral in Noord-Europa, waar een paar Bisschoppen niet zijn
berispt, zelfs nadat ze zich het recht van een Bisschop om van mening te
verschillen hebben toegeëigend; een de facto pluralisme bestaat al op grotere
schaal in sommige parochies en religieuze ordes over zaken als het zegenen van
homoseksuele activiteiten.
Diocesane Bisschoppen zijn opvolgers
van de Apostelen, de belangrijkste leraars in elk bisdom en het middelpunt van
lokale eenheid voor hun volk en van universele eenheid rond de Paus, de
opvolger van Petrus. Sinds de tijd van de H. Irenaeus van Lyon staat de Bisschop
ook garant voor de voortdurende trouw aan de Leer van Christus, de Apostolische
traditie. Ze zijn gouverneurs en soms rechters, maar ook leraren en
sacramentele celebranten, en zijn niet alleen decoratie of stempels.
Vergroot de Tent speelt in op
de tekortkomingen van Bisschoppen, die soms niet luisteren, autocratische
neigingen hebben en klerikaal en individualistisch kunnen zijn. Er zijn tekenen
van hoop, van effectief leiderschap en samenwerking, maar het document meent
dat piramidemodellen van autoriteit moeten worden vernietigd en dat de enige
echte autoriteit voortkomt uit liefde en dienstbaarheid. De waardigheid van het
Doopsel moet worden benadrukt. De wijdingen en de bestuursstijl moeten minder
hiërarchisch en meer circulair en participatief zijn.
De belangrijkste participanten
in alle Katholieke synodes (en concilies) en in alle orthodoxe synodes waren Bisschoppen.
Op de continentale synodes moet dit op een zachte, coöperatieve manier worden
bevestigd en in praktijk worden gebracht, zodat pastorale initiatieven binnen
de grenzen van de gezonde leer blijven. Bisschoppen zijn er niet alleen om een
eerlijk proces te valideren en een nihil obstat te bieden voor wat ze hebben
waargenomen.
Geen van de deelnemers aan de
synode, leken, religieuzen, Priesters of Bisschoppen, is gebaat bij de
uitspraak van de synode dat stemmen niet is toegestaan en voorstellen niet
kunnen worden ingediend. Alleen de mening van het organiserend comité doorgeven
aan de Heilige Vader zodat hij kan doen wat hij beslist, is misbruik van
synodaliteit, een buitenspel zetten van de Bisschoppen, wat niet
gerechtvaardigd is door de H. Schrift of traditie. Het is geen eerlijk proces
en kan worden gemanipuleerd.
De regelmatig aanbiddende
Katholieken van overal onderschrijven de huidige conclusies van de synode niet,
zelfs met ruime marge. Evenmin is er veel enthousiasme op hogere Kerkelijke
niveaus. Voortdurende bijeenkomsten van dit soort verdiepen de verdeeldheid en
een paar mensen die op de hoogte zijn kunnen de verwarring en de goede wil
uitbuiten. De ex-Anglicanen onder ons hebben gelijk als ze de toenemende
verwarring vaststellen, de aanval op de traditionele moraal en het in de
dialoog opnemen van neo-marxistisch jargon over uitsluiting, vervreemding,
identiteit, marginalisering, de stemlozen, LGBTQ evenals het verwijderen van Christelijke
noties van vergeving, zonde, offer, genezing, verlossing. Waarom stilte als het
gaat over het hiernamaals van beloning of straf, over de vier laatste dingen;
dood en oordeel, Hemel en Hel?
Tot nu toe heeft de synodale weg het Transcendente
verwaarloosd, zelfs gedegradeerd, de centrale plaats van Christus bedekt met
een beroep op de Heilige Geest te doen en verontwaardiging aangemoedigd, vooral
onder de deelnemers.
Werkdocumenten maken geen deel uit van het leergezag. Ze
vormen een basis voor discussie; om te worden beoordeeld door het hele volk van
God en vooral door de Bisschoppen met en onder de Paus. Dit werkdocument heeft radicale veranderingen nodig. Bisschoppen
moeten beseffen dat er werk aan de winkel is, in Gods naam, eerder vroeger dan
later. - Kardinaal George Pell
13/1/2023
Wijlen Kardinaal Pell noemde Paus Franciscus een catastrofe in een gelekte
memo - Independent - Shweta Sharma
Pell riep de paus tot orde voor het zwijgen
over mensenrechtenkwesties in China, Rusland en Hong Kong
De controversiële wijlen Kardinaal
George Pell werd genoemd als auteur van een anonieme brief waarin paus
Franciscus wordt bekritiseerd als een "catastrofe" en een
"ramp", aldus een Vaticaanse journalist.
De Italiaanse journalist Sandro
Magister die de memo afgelopen maart voor het eerst publiceerde heeft op
zijn blog Settimo Cielo over religieuze zaken onthuld dat Pell de auteur was.
"[Pell] wilde dat ik het zou
publiceren", zei Magister donderdag tegen Reuters.
De onthulling volgt op de dood
van de Australische Kardinaal op dinsdag. Hij werd 81.
Het geheime document werd
vrijgegeven onder het pseudoniem "Demos" - het Griekse woord voor
gewone mensen - en beschrijft de mislukkingen en het gedrag van de huidige paus
die een "internationaal schandaal" riskeerden.
Commentatoren van elke denkrichting
zijn het er om verschillende redenen over eens dat dit pontificaat in veel of
de meeste opzichten een ramp is; een catastrofe, begon de memo.
"Beslissingen en beleid zijn
vaak 'politiek correct', maar er zijn ernstige mislukkingen geweest bij het
ondersteunen van de mensenrechten in Venezuela, Hong Kong, het vasteland van
China en nu tijdens de Russische invasie."
Deze kwesties moeten opnieuw
worden bekeken door de volgende paus. Het politieke prestige van het Vaticaan
staat nu op een laag pitje.
De heer Magister, die het
auteurschap van de memo onthulde, is zelf een conservatief Katholiek en heeft
een lange geschiedenis van het lekken van authentieke Vaticaanse documenten.
Hij zei dat Pell zijn huis vaak
bezocht en hem tijdens een bezoek de Engelstalige tekst liet zien die hij onder
Kardinalen wilde verspreiden.
Pr Joseph Hamilton, de
persoonlijke secretaris van Pell, weigerde commentaar te geven op de laatste
onthullingen van de heer Magister. Hij zei dat hij "meer bezig was met
mijn verdriet" over het verlies van de Kardinaal.
Kardinaal Pell, die meer dan een
jaar in de gevangenis zat, werd veroordeeld voor seksueel misbruik van
kinderen. Maar zijn veroordeling werd in hoger beroep vernietigd.
Hij stierf in een ziekenhuis in
Rome aan hartfalen en paus Franciscus zal naar verwachting zaterdag een laatste
afscheidsdienst voor hem opdragen tijdens een uitvaartdienst.
Derde zondag van de Vasten: De Samaritaanse vrouw (5)
De bronput van Jacob
Dat zou spoedig op veel grotere schaal het geval zijn.
Orthodox-joods leiderschap zou een belangrijke rol spelen bij het afwijzen van
de Messias en het ophangen van Hem aan een Romeins kruis. Maar de verwerping
van de Joden betekende redding voor de heidenen (vgl. Romeinen 11:15, 28,
31-32). Deze gebeurtenis in Samaria was profetisch voor de dingen die zouden
komen. De verwerping van de Joden en de redding van vele heidenen was
duidelijk, zelfs in de vroegste stadia van de bediening van Onze Heer.
Hoe
komen we dus in het koninkrijk van God? Hoe kunnen we het eeuwig leven
bereiken? Hoe vinden we spirituele bevrediging en tevredenheid zodat we nooit
meer spirituele dorst zullen hebben?
Niet
door onze fysieke geboorte [Joh 3:3-8].
Niet
door ons religieus erfgoed [Joh 4:19-24].
Niet
door onze fysieke locatie of de fysieke locatie van onze aanbidding [Joh 4:21]
Niet
door iets dat vlees is of voortkomt uit vlees [Joh 3:6; 4:23-24].
Onze relatie met God mag en kan niet gebaseerd zijn op iets
fysieks. God is geest: Hij kan en mag niet worden aanbeden op basis van het
fysieke. Hij kan en moet alleen aanbeden worden op basis van geest en
waarheid. Deze relatie met God, die 'aanbidding' wordt genoemd in Johannes 4,
en het binnengaan van het Koninkrijk in Johannes 3, is alleen mogelijk voor
degenen die 'wedergeboren' zijn, degenen die nieuw leven zijn ingeblazen, leven
hebben gekregen door het 'levende water' en door de "wind" van de Heilige
Geest en door de dood van Jezus Christus - Joh 3:14
Derde zondag van de Vasten: De Samaritaanse vrouw (4)
Verder moet aanbidding binnen de grenzen van de waarheid
zijn. De Samaritanen aanbaden in onwetendheid. Ze aanbaden 'wat ze niet kenden'
(vers 22). Samaritaanse aanbidding week consequent af van de geopenbaarde
waarheid van God. Een bepaalde waarheid waarop aanbidding gebaseerd moet zijn,
was het feit dat de redding van de Joden zou komen. De Messias zou een Jood
zijn, geen Samaritaan. Het is nooit genoeg om oprecht te zijn. Men kan oprecht
zijn en eeuwig ongelijk hebben. Men moet in overeenstemming zijn met de
waarheid zoals geopenbaard in de Bijbel om een echte aanbidder van God te zijn.
Een god aanbidden die niet in overeenstemming is met de waarheden van de H. Schrift,
is afgoderij beoefenen. Aanbidding concentreert zich zowel op waarheid
(doctrine) als op toewijding, ingegeven door de Heilige Geest.
Aangezien God het voorwerp van onze aanbidding is, heeft
Hij en Hij alleen het recht om te bepalen hoe we Hem moeten aanbidden. We lezen
in Jeremia 10:23: " Ik
weet, Heer, dat de mensen niet zelf mogen kiezen hoe ze leven. Ik weet dat wij
niet zelf mogen bepalen wat we doen." We hebben niet de mogelijkheid om
onze eigen wegen in onze aanbidding te bepalen. God is Degene naar wie we
opkijken voor leiding en richting in ons leven.
Uiteindelijk kwam het gesprek op het onderwerp van de
Messias. Zowel de Samaritanen als de Joden keken uit naar een komende Messias,
hoewel hun verwachtingen aanzienlijk verschilden van die van het jodendom. Ook
deze vrouw zocht de Messias.
Vers 25: De vrouw zei tegen Hem: "Ik weet dat op een
dag de Messias komt. Als Hij er eenmaal is, zal Hij ons alles vertellen en
uitleggen."
Het is op dit punt dat Jezus één van Zijn stoutmoedigste en
duidelijkste beweringen deed dat Hij de Messias was. Jezus antwoordde:
"IK BEN dat, Ik die nu met jou praat." (Joh 4:26).
Jezus, die Zijn identiteit als Messias verborgen hield voor
de politiek georiënteerde Joden, verklaart openlijk aan deze Samaritaanse
vrouw: "Ik ben het, die tot je spreekt." Sommigen beweren dat Jezus
hier niet naar Zichzelf verwijst in de taal van Exodus 3:14, waar God Zichzelf
aan Mozes identificeert als "Ik ben". Maar het kan zijn dat Johannes
de bedoeling heeft dat zijn lezers die verwijzing oppikken, die duidelijk
achter Jezus' verklaring in Johannes 8:58 staat: "Voordat Abraham werd
geboren, ben Ik." Zoals Jezus de Farizeeën in verwarring brengt (Mat.
22:42-45), is de Messias zowel de zoon van David als de Heer van David. Hij is
God.
Het punt is dat we in Jezus moeten geloven zoals de Bijbel
Hem openbaart: Hij is de eeuwige God, de Schepper van alles wat is, die mens
werd en stierf als het allerhoogste en laatste offer voor onze zonden. Hij is verrezen
uit de dood en verheven in den Hoge. Zijn ware Godheid of menselijkheid
ontkennen, is geloven in een valse Christus.
Jezus vertelde deze vrouw dat de Vader degenen zoekt die
Hem in geest en waarheid willen aanbidden. Jezus zocht deze emotioneel
gekwetste vrouw zodat zij iemand zou worden, die de Vader in geest en waarheid
zou aanbidden.
De reden dat Jezus afzag van stoutmoedige beweringen dat Hij
de Messias is, in Israël, was vanwege het verkeerde idee dat de natie had over
de activiteit van de Messias. Ze zochten een politieke activist en
revolutionair, geen zondedrager. Hier, weg van Joods fanatisme, was Jezus vrij
om openlijk Zijn identiteit bekend te maken.
De discipelen kwamen terug bij de bron aan het einde van
het gesprek van onze Heer met deze vrouw, en ze waren absoluut verbaasd. We
moeten goed kijken om de ware reden voor hun ongelovige verrassing te begrijpen.
Het was niet vanwege de reputatie van deze vrouw, want ze wisten niet wat onze
Heer met haar verleden deed. Het was ook niet omdat ze een Samaritaanse was.
Let op het verslag van Johannes: "Op dat moment kwamen de leerlingen
terug. Ze waren verbaasd dat Hij met een vrouw aan het praten was. Toch zeiden
ze er geen van allen iets van.´ (Joh 4:27).
De rabbijnen hadden enkele zeer strikte tradities met
betrekking tot vrouwen. Een man mocht niet eens in het openbaar met zijn eigen
vrouw spreken. Een van hun uitspraken ging als volgt:
Een man mag niet alleen zijn met een vrouw in een herberg,
zelfs niet met zijn zus of zijn dochter, om wat mensen misschien denken. Een
man zal op straat niet met een vrouw praten, zelfs niet met zijn vrouw, en
vooral niet met een andere vrouw, vanwege wat mensen zeggen.
Wat op het eerste gezicht slechts een zorg leek om de
schijn onberispelijk te houden, was naar mijn mening slechts een nauwelijks
verhulde minachting voor de vrouw in het algemeen. Onze Heer weigerde de
bekrompenheid van de rabbijnen te volgen en de discipelen durfden Hem er geen
vragen over te stellen (vers 27).
Terwijl de vrouw de stadsmensen uitnodigde om naar de bron
te komen, spoorden de discipelen Jezus aan om te eten van het voedsel dat ze in
de stad hadden gekocht. Onze Heer maakte van de gelegenheid gebruik om hen te
instrueren over evangelisatie. De eerste les voor de discipelen lag op het
gebied van prioriteiten. In zekere zin verkondigden de discipelen slechts
opnieuw de eerste verleiding van onze Heer Jezus door Satan. Ze waren meer
bezig met eten dan met evangelisatie. Onze Heer herinnerde hen eraan dat het
doen van de wil van God belangrijker is dan dineren.
De redenen voor deze urgentie in evangelisatie zijn
tweeledig.
1.Allereerst is de
tijd ver verstreken. De discipelen leken geen grote urgentie te voelen. De
uitdrukking Jullie zeggen toch dat het nog vier maanden duurt voor je kan
oogsten? Maar kijk eens om je heen. Dan kunnen jullie zien dat het graan op de
velden al rijp is en geoogst kan worden. (vers 35) De discipelen dachten dat
er geen haast was en dat er tijd genoeg was. Zij dachten nog tijd te hebben omdat
er was gezaaid en ze nog tijd hadden voor de oogst, maar zo'n nonchalante
houding was niet acceptabel voor Onze Heer.
Vanaf vers 30 (ze kwamen uit de stad) wordt ons verteld
dat terwijl dit gesprek tussen Jezus en Zijn discipelen plaatsvond, de menigte
op weg waren van Sichar naar de bron. Ik geloof dat Onze Heer hiernaar verwees
toen Hij zei: "Maar kijk eens om je heen. Dan kunnen jullie zien dat het
graan op de velden al rijp is en geoogst kan worden. (Joh 4:35).
Hiermee bedoelde Hij dat de discipelen zouden zien dat er
geen tijd was om een maaltijd te bereiden en op te eten. Degenen die hongerig
waren naar het evangelie, degenen die klaar waren om te oogsten, arriveerden
kortstondig en Gods doel om te redden heeft een veel grotere prioriteit dan het
eten van een maaltijd.
2. Een tweede les in evangelisatie heeft te maken met de
aard ervan. Degenen die bij de put
aankwamen, waren degenen die bereid waren te ontvangen en te reageren. Het werk
van Jezus en zijn discipelen was oogsten. Het was de vrouw die het zaad had
gezaaid en de discipelen zouden de oogst binnenhalen. Dat is de aard van
evangelisatie. Het is teamwerk, een gezamenlijke inspanning.
Het is veelbetekenend om op te merken dat het gesprek
tussen Jezus en Nicodemus ogenschijnlijk geen onmiddellijk resultaat opleverde.
Persoonlijk heb ik niet het gevoel dat zelfs Nicodemus onmiddellijk werd gered.
Als u en mij gevraagd zouden zijn om te voorspellen welke evangelisatie-inspanning
de meeste vruchten zou opleveren, dan hadden we ons geld ongetwijfeld op
Nicodemus ingezet. Maar het is het gesprek met deze vrouw dat leidde tot de
bekering van een stad.
Aanvankelijk was het de getuigenis van de vrouw dat de
Samaritanen ervan overtuigde dat Jezus de Messias was. Maar haar woorden waren
als het licht van de maan vergeleken met het zonlicht van directe blootstelling
aan Jezus en Zijn leer. Hoewel Jezus niet in Judea kon blijven, drongen de
Samaritanen er bij Hem op aan om bij hen te blijven (vers 40). Terwijl de Joden
nog steeds afstandelijk waren, waren de Samaritanen ervan overtuigd dat "Hij
de Messias is, de Redder van de mensen." (Joh 4:42).
De bedoelingen van Johannes voor het opnemen van dit
gesprek en de daaruit voortvloeiende evangelisatiecampagne lijken vrij
duidelijk. Allereerst draagt dit verslag enorm bij aan het doel van Johannes om
de godheid van Christus vast te stellen (Joh 20:31). Jezus beweerde de Messias
te zijn, en de 'IK BEN' van het Oude Testament (vers 26). Bovendien openbaarde
Hij Zijn alwetendheid door aan deze vrouw de meest intieme details van haar
leven te onthullen. Alleen zij en God wisten hoeveel mannen er in haar leven
waren geweest. Hierin erkende de vrouw dat Jezus alles van haar wist (vers 29).
Verder nam Johannes deze ontmoeting op in het leven van
onze Heer om de boodschap van het evangelie extra onder aandacht te brengen, op
een net iets andere manier gepresenteerd. Net zoals Jezus deze vrouw zachtjes
tot het punt bracht van erkenning van Zijn godheid en haar onwetende
aanbidding, zo moet jij tot dezelfde conclusie en toewijding komen om Gods Hemel
binnen te gaan.
Ten slotte geloof ik dat Johannes dit bekeringsverhaal
heeft opgenomen om vooraf te schetsen wat er later in zijn bediening zou gaan
gebeuren. In Johannes 3 en 4 hebben we twee presentaties van het evangelie. Het
ene gesprek is met een vertegenwoordiger van het orthodoxe jodendom. Het heeft
geen duidelijke onmiddellijke resultaten en heeft geen significante gevolgen.
De andere is met een vertegenwoordiger van de heidenen die door orthodoxe joden
is verworpen en veracht. Ze bekeert zich meteen en dat leidt tot de redding van
een stad.
Derde zondag van de Vasten: De Samaritaanse vrouw (3)
Joh 4:19: Toen zei de vrouw: "Heer, ik zie dat U een
profeet bent. Ze herkent Hem als een profeet omdat Hij de kennis heeft om haar
door en door te kennen. Hij toont een opmerkelijk begrip - niet alleen de
menselijke natuur in het algemeen, maar ook haar hart. Hij kan haar hart lezen.
Laten we verder gaan naar vers 29 naar wat ze tegen haar volk zegt: "Kom
mee. Ik wil jullie iemand laten zien die mij precies wist te vertellen wat ik
allemaal heb gedaan. Hij móet wel de Messias zijn." Het feit dat Hij haar verleden
kent, maakt indruk op haar, maar het raakt haar teveel persoonlijk en daarom
verandert ze het gesprek.
Onze Heer doorbrak de doofpotaffaire door haar mee te delen
dat ze technisch correct was. Ze had geen man, maar ze had een minnaar, en hij
was niet nummer één, maar nummer zes. Lange tijd heb ik geloofd, en zelfs
onderwezen, dat de Samaritaanse vrouw een immorele, ontaarde vrouw was. Waarom?
Omdat Jezus haar geschiedenis met mannen openbaart in Joh 4:18. Ze heeft vijf
mannen gehad en ze is niet getrouwd met de man met wie ze nu is en ook dat ze
's middags water kwam halen omdat ze een sociale verstoteling was. Maar
naarmate geleerden meer ontdekken over de sociale normen van het huwelijk in de
1e eeuw, vraag ik me af of we haar voorbarig hebben beoordeeld?
Kunnen er andere verklaringen zijn voor haar
huwelijksverleden?
1) Zou ze weduwe kunnen zijn?
Naomi, de schoonmoeder van Ruth, verloor in korte tijd haar
man en twee zonen (Ruth 1:1-4). De levensverwachting in Bijbelse tijden was
dramatisch korter dan die van ons. Ook trouwden vrouwen vaak op hun 13 of 14de,
heel vaak met oudere mannen, waardoor weduwschap in de 1e eeuw gebruikelijk
werd. En omdat vrouwen een mannelijk familielid of echtgenoot nodig hadden om
hen te beschermen, hertrouwden veel weduwen. Ze had gemakkelijk meer dan eens
weduwe kunnen zijn.
2) Zou ze gescheiden kunnen zijn?
Als de vrouw onvruchtbaar was, konden meer dan één
ontevreden echtgenoot van haar scheiden. De Joodse wet reserveerde in het
algemeen het recht op echtscheiding aan de echtgenoot. Het is veel
waarschijnlijker dat de vijf mannen van haar zijn gescheiden omdat ze
onvruchtbaar was - Deut 24:1 (deze wet geeft de man het recht om om welke reden
dan ook van zijn vrouw te scheiden) - waardoor ze onbeschermd achterbleef in
een harde cultuur. En nadat ze het juridische proces 5 keer had doorlopen, was
ze het misschien beu en bevond ze zich nu in een samenlevingssituatie met een
zesde man.
Als we terugkijken op de gewoonten van die tijd, kunnen we
een aantal scenario's bedenken die verklaren waarom de vrouw bij de bron vijf
echtgenoten had en haar huidige metgezel wettelijk niet haar echtgenoot
was. Aanvullend bewijs komt rechtstreeks uit het verhaal.
Laten we eens kijken naar de reactie van de mensen van de
stad op haar getuigenis in Joh 4:28-30: De vrouw liet haar waterkruik staan,
ging naar de stad en zei tegen iedereen: "Kom mee. Ik wil
jullie iemand laten zien die mij precies wist te vertellen wat ik allemaal heb
gedaan. Hij móet wel de Messias zijn." En iedereen kwam de stad uit,
naar Hem toe.
Ze geloofden haar meteen! Ongetwijfeld, zelfs in een
cultuur die vrouwen niet toestond om getuigenis af te leggen in een proces. Als
zij de "stoute vrouw" van de stad was geweest, betwijfel ik of ze
zouden hebben geluisterd, laat staan dat ze hadden laten vallen wat ze aan het
doen waren en op weg waren gegaan om Jezus te zoeken. Johannes maakt er zelfs
een punt van om ons in 4:39 te vertellen dat "Veel van de Samaritanen uit
die stad geloofden vanwege het getuigenis van de vrouw." Ze was een
evangelist, een onwaarschijnlijke rol als haar verleden haar had gediskwalificeerd.
Ook, in tegenstelling tot de vrouw die betrapt werd op
overspel in Joh 8:1-11. Jezus berispt haar nooit en adviseert haar nooit
"ga heen en zondig niet meer". In plaats daarvan gebruikt Jezus in
Joh 4: 35-38 deze situatie om zijn discipelen te leren dat de oogst nu rijp is.
Hij vertelt ze dat ze zullen oogsten wat anderen hebben gezaaid, en dat ze zich
samen kunnen verheugen over wat God door hen heeft gedaan. Ik vraag me af of
Jezus misschien verwees naar de vrouw bij de put als degene die zaaide.
Het besef van deze vrouw van Degene met wie ze had
gesproken bleef groeien. Hij was een Jood, maar verre van typisch. Hij beweerde
groter te zijn dan Jacob. Hij sprak met Goddelijk inzicht.
Deze vrouw veranderde van onderwerp en bracht het gesprek
op de theologische kwestie die Joden en Samaritanen verdeelde. Waar was de
centrale plaats van aanbidding? Was het de berg Gerizim? (Zij wees ongetwijfeld
naar de berg met de ruïnes van hun vroegere tempel in zicht.) Of was het in
Jeruzalem, dat de Joden volhielden?
ruïnes vanop de berg Gerizim
Joh 4:20: Dan heb ik een vraag. Onze voorouders
hebben hier op de berg Gerizim God aanbeden. Maar de Joden
zeggen dat je alleen in Jeruzalem mag aanbidden.
Joh 4:21: "Jezus zei: "Geloof Mij, vrouw, er komt
een dag dat de mensen niet meer hier op de berg of in Jeruzalem de Vader zullen
aanbidden.
Het gaat er niet om waar je gaat aanbidden. In feite zegt
Hij dat geen van beide tempels zuivere en onbevlekte aanbidding had. De tijd
dat er zuivere en onbevlekte offergaven werden gebracht in de tempel van God
was slechts voor een korte periode in de geschiedenis van Israël. Zoals je je
herinnert, was er vroeg in de tijd van Salomo en later corruptie en die was
vaak vol met afgoderij en bedorven door beelden die daadwerkelijk in de tempel
werden gebracht vanwege deze corrupte koningen.
Er waren maar weinige goede koningen en velen van hen
zouden proberen hervormingen door te voeren - Josia bijvoorbeeld door de tempel
te reinigen. Maar toch kwam men vaak tegemoet aan mensen met aanbidding op een
hoge plaats waar er nog steeds een soort combinatie was van aanbidding voor de
levende God en afgodenaanbidding. Er waren enkele momenten onder Hizkia en
Josia waarop ze zich hadden hervormd, maar over het algemeen was de aanbidding
in de tempel in Jeruzalem corrupt geweest.
Ze stelde de vraag waar mensen zouden moeten aanbidden.
Jezus antwoordt door te zeggen: "Die controverse kan qua belangrijkheid
niet worden vergeleken met" hoe "je aanbidt en" wie "je
aanbidt." HOE en WIE zijn
veel belangrijker dan 'waar'.
Vers 21 verlegt haar aandacht van "waar" naar HOE:
"Jezus zei: "Geloof Mij, vrouw, er komt een dag dat de mensen niet
meer hier op de berg of in Jeruzalem de Vader zullen aanbidden." Met
andere woorden, het is niet de locatie die een daad van aanbidding authentiek
maakt. Aanbidding is niet alleen een externe handeling die je kunt volbrengen
door naar een plaats te gaan, hoe "heilig" de mensen ook denken dat
het is. Jezus zei in (Mat 15:8): Dit volk aanbidt Mij met hun mond, maar hun
hart is ver bij Mij vandaan."
Aanbidding
is in de eerste plaats een ervaring vanuit het hart.
Bidden zonder met je hart te bidden is tevergeefs. Liederen zingen die niet
vanuit het hart komen zijn ijdel. Belijdenissen en Geloofsbelijdenissen en
liturgieën en preken die niet uit het hart komen, zijn leeg en waardeloos in
Gods ogen. Daarom zegt Jezus tegen de vrouw: Laat je niet meeslepen door
irrelevante controverses. HOE je aanbidt is veel belangrijker dan
"waar".
Dan introduceert vers 22 de vraag WIE je aanbidt. Jullie ,
de Samaritanen, aanbidden God zonder Hem echt te kennen. Maar
wij Joden weten Wie we aanbidden, want wij kennen God. Want de
Redder van de mensen komt uit het Joodse volk. Wanneer al onze pogingen om
vriendelijk en gevoelig te zijn en respectvol te zijn voor de religie van een
ander voorbij zijn, komt uiteindelijk de tijd dat je moet zeggen: aanbidding
gebaseerd op het Bijbelse patroon is ware aanbidding en die van jou die niet
gebaseerd is op de Bijbel, is vals. Dat kan vaak in je gezicht worden
teruggeworpen als een uiting van arrogantie. Maar dat is het niet.
Als er waarheid is, en je hebt er nederig voor gebogen, dan
is het geen arrogantie om iemand anders over te halen om met je mee te buigen.
Het is liefde. De Samaritanen verwierpen het hele Oude Testament behalve hun
versie van de boeken van Mozes. Hun kennis van God was ontoereikend en dus was
hun aanbidding ontoereikend. Als we ook 2 Kon 17: 24 -41 lezen, zien we dat
"Deze naties aanbidden de HEER en dienen tegelijkertijd hun afgoden; hun
zonen en kleinzonen doen precies zoals hun vaders hebben gedaan, tot op de dag
van vandaag." Ze hadden dus een corrupte versie van God en ook een
corrupte versie van aanbidding: "je aanbidt wat je niet kent." En om
ze dat te vertellen was net zo liefdevol als iemand met longproblemen vertellen
om te stoppen met roken.
In de verzen 21 en 22 leidt Jezus daarom de aandacht van de
vrouw weg van de uiterlijke vraag "waar" naar de innerlijke vraag HOE
en de theologische vraag WIE. Aanbidding moet van binnenuit vitaal en reëel
zijn en gebaseerd zijn op een ware perceptie van God. Nu vat vers 23 dit samen
met de sleutelzin "in geest en waarheid": Nu is de tijd begonnen dat
echte aanbidders de Vader zullen aanbidden met hun geest en vol van waarheid.
Want dat is het soort aanbidders waar de Vader naar verlangt." De twee
woorden, geest en waarheid, komen overeen met het HOE van aanbidding.
Aanbidding in de geest is het tegenovergestelde van aanbidding op louter
uiterlijke manieren. Het is het tegenovergestelde van formalisme en
traditionalisme. Aanbidding in waarheid is het tegenovergestelde van aanbidding
gebaseerd op een ontoereikend beeld van God.
Samen betekenen de woorden "geest en waarheid"
dat echte aanbidding van de innerlijke geest komt en gebaseerd is op ware
opvattingen over God. Aanbidding moet een hart hebben en aanbidding moet een
hoofd hebben. Aanbidding moet je emoties aanspreken en aanbidding moet je
gedachten aanspreken. Ware aanbidding komt van mensen die diep emotioneel zijn
en die van diepe en gezonde leer houden.
Met de komst van de Messias zou dat allemaal veranderen. De
mens hoefde niet langer Gods aanwezigheid op één plaats te zoeken. God moet
niet op een plaats worden aanbeden, maar in een persoon, Jezus Christus. God
zoekt ware aanbidders, maar degenen die Hem willen aanbidden, moeten dat doen
in overeenstemming met Zijn wezenlijke aard.
God is geest en daarom moet Hij in geest worden aanbeden.
Geestelijke aanbidding is dat wat plaatsvindt in het spirituele rijk. Niemand
die niet op Christus als de Messias heeft vertrouwd, kan werkelijk aanbidden,
want hij is 'verstoken van de geest' (Judas 19, vgl. Romeinen 8:9). Terwijl
religieaanhangers aanbidding zien in termen van ceremonie, is ware aanbidding
een zaak van de geest, ingegeven en voortgebracht door de Heilige Geest.
Derde zondag van de Vasten: De Samaritaanse vrouw (2)
Er is veel aandacht besteed aan de uitspraak van Johannes
dat Jezus door Samaria moet reizen. Technisch gezien was het helemaal geen
noodzaak, en cultureel gezien was het niet gebruikelijk om dat te doen. Als je
naar een kaart kijkt, zie je dat Samaria ligt tussen Galilea in het noorden en
Judea in het zuiden. De kortste afstand tussen punten is duidelijk een rechte
lijn, wat betekent dat je door Samaria moet om van Judea naar Galilea te komen.
Maar vanwege de vijandigheid die tussen deze twee volken bestond, kozen strikte
Joden ervoor om Samaria te vermijden door er omheen te reizen naar het oosten,
de Jordaan over te steken en door de vriendelijkere gebieden van Peraea en
Decapolis te trekken.
In welke zin werd Jezus dan gedwongen om door Samaria te
trekken? Gedeeltelijk heeft onze Heer dit misschien gedaan om Zijn minachting
uit te drukken voor de bekrompen onverdraagzaamheid van sommige Joden van Zijn
tijd. Zeker vanuit goddelijk perspectief deed Hij dat om veel Samaritanen tot
geloof te brengen. Maar de joodse historicus Josephus gebruikte precies
dezelfde uitdrukking in de zin van noodzaak voor snel reizen. Vanuit goddelijk
perspectief moet onze Heer door Samaria gaan om het doel van God te vervullen.
Vanuit de mens was het de kortste en verstandigste route. Raciale vooroordelen
en onverdraagzaamheid waren geen overweging voor onze Heer, die kwam als de
Verlosser van de wereld, van Joden en heidenen (vgl. Joh. 3:16; 4:42).
De tocht van Judea naar Sichar was heet en stoffig. Aan het
einde van de reis was onze Heer moe, en had Hij honger en dorst. Zijn
discipelen lieten Hem zitten bij een put die vele jaren eerder door Jacob was
gegraven, terwijl ze Sichar binnengingen om proviand te halen. Blijkbaar was
het rond de middag toen de Samaritaanse vrouw bij de put kwam om water te
putten. De normale tijd voor vrouwen om water te halen was vroeg in de ochtend
of later in de middag, wanneer het koeler was. De put was een plek waar vrouwen
samenkwamen om te praten terwijl ze hun waterkruiken vulden. We kunnen niet met
zekerheid zeggen waarom deze vrouw om 12.00 uur naar de put kwam, we zullen dit
later onderzoeken. Waarschijnlijk wilde ze komen als ze alleen zou zijn. Maar
ze ontmoet deze joodse man, die het lef heeft haar om water te vragen. Voeg
daarbij dat het sociaal niet acceptabel was voor een joodse man, laat staan
voor een rabbijn, om in het openbaar met een vrouw te spreken. De rabbijnen
vonden dat zelfs joodse vrouwen de Schrift niet mochten leren.
De raciale en culturele (om nog maar te zwijgen van de
theologische) barrières die bij deze ontmoeting aanwezig waren, waren
onoverkomelijk. Toen onze Heer deze vrouw om water vroeg, werd ze volledig
overrompeld, want in haar eigen woorden: "... Joden hebben geen omgang met Samaritanen" (Joh
4:9).
Dat was zacht uitgedrukt. Eeuwenlang waren er bittere
gevoelens tussen Joden en Samaritanen. De Samaritanen vinden hun oorsprong ten
tijde van de Assyrische verovering van het noordelijke koninkrijk Israël in 721
v.Chr. Volgens Assyrische cijfers werden bijna 30.000 Israëlieten gedeporteerd
en vervangen door heidense gevangenen uit het hele Assyrische rijk (vgl. 2
Koningen 17:3v). Het duurde niet lang voordat de reinheid van de Israëlieten
werd verontreinigd, niet alleen op raciaal, maar ook op geestelijk gebied.
Uiteindelijk verschilde de Samaritaanse theologie sterk van
die van het orthodoxe judaïsme. De Samaritanen accepteerden alleen de
Pentateuch (de eerste vijf boeken van het Oude Testament) als geïnspireerd en
gezaghebbend. Ze verwierpen de Psalmen, de profeten en andere boeken van het
Oude Testament. Toen de Babylonische ballingen terugkeerden naar het Heilige
Land, deden de Samaritanen pogingen om zich met hen te verenigen, maar werden
afgewezen (en terecht). Als gevolg hiervan ontstond er van tijd tot tijd
openlijke vijandigheid. De Samaritanen waren van mening dat het centrum van
aanbidding de berg Gerizim was, terwijl de Joden beweerden dat het Jeruzalem
was (vgl. Joh 4:20). De Samaritanen knoeiden feitelijk met de Schrift om hun
theologie te onderbouwen. Rond 400 voor Christus werd op de berg Gerizim een
Samaritaanse tempel gebouwd. Rond 128 v.Chr. werd deze tempel verwoest door de
Joden en verslechterden de betrekkingen tussen deze twee volkeren. Dat was de
achtergrond van dit gesprek tussen Jezus en de vrouw. Bewijs voor de wrijving
tussen de Joden en de Samaritanen is gemakkelijk te vinden.
Toen Jezus om wat te drinken vroeg, weigerde hij
stoutmoedig om aan het joodse stereotype te voldoen, een alternatieve lezing
stelt "want joden gebruikten nooit dezelfde vaten als de
Samaritanen".
Tijdens deze toespraak zal er een geleidelijke openbaring
van Jezus zijn. Jezus had een toespraak in Johannes 3 met Nikodemus, een leider
van het volk en een moreel religieus leider, die 's nachts tot Hem kwam. Hier hebben
we daarentegen een niet-joodse vrouw die midden op de dag komt. We zien de
uitkomst niet in Joh 3 van het antwoord van Nicodemus, maar hier zien we wel
haar antwoord. Er is het idee van een beetje contrast. In termen van
reactievermogen blijkt deze vrouw eigenlijk sneller te reageren dan Nicodemus.
Er vindt vrij onmiddellijk een reactie plaats.
Merk op dat er in feite vier barrières zijn die Jezus moet
overwinnen om zelfs maar met haar te kunnen praten.
1.Eerst is er het feit dat het in die tijd ongepast was voor een rabbijn om in het
openbaar met een jonge vrouw te spreken. Sterker nog, zelfs als je getrouwd
was, zou je vaak niet eens in het openbaar met je vrouw praten. Bovendien zou
Jezus als rabbijn voorzichtiger moeten zijn in het spreken met een vrouw, laat
staan met een vrouw die een Samaritaanse was. Er was de barrière van sekse
omdat het openbare discours tussen een man en een vrouw, vooral een ongehuwde
man, zou worden verboden of er zou op worden neergekeken.
2. Ten tweede was er de barrière van ras.
3. Ten derde was er de barrière
van levensstijl. Sterker nog, daarom kwam ze midden op de dag. Meestal
kwamen vrouwen vroeg in de ochtend of in de schemering naar de put als het koel
was, en het was een ontmoetingsplaats. Het was een plek waar ze elkaar
ontmoetten omdat je veel tijd moest besteden aan het halen van water. Daar
bespraken vrouwen dingen met elkaar. Het was een plaats van samenkomst. Waarom
kwam ze op het heetst van de dag?
4. Ten slotte was er de barrière van religie. Er is een uitdrukking van verbazing omdat
Joden en Samaritanen dingen niet gemeen hadden. De Joden hadden wel wat te
maken met de Samaritanen, maar het idee om uit dezelfde emmer te delen was
totaal in strijd met dat concept - "Ze gebruikten niet eens dezelfde
gerechten die de Samaritanen gebruikten" - alternatieve lezing Joh 4:9
Terugkomend op ons verhaal - " Jezus antwoordde:
"Als je wist wat God jou wil geven, en als je wist Wie hier aan jou om
drinken vraagt, dan zou jij aan Hem om drinken hebben gevraagd. Dan zou Hij je levend
water hebben gegeven." (Joh 4:10) Kijk, zoals het nu is, heb ik je om
fysiek water gevraagd, maar als je wist wie "Ik ben", zou je me om
een ander soort water hebben gevraagd.
Ik geloof dat de raciale en culturele barrières zijn
overwonnen. De vrouw is nu bereid om te converseren, wat de weg vrijmaakt voor
verder in te gaan op het evangelie. Merk op dat Jezus noch de Joodse
onverdraagzaamheid verdedigde, noch uitlegde hoe Hij van mening verschilde met
hen. Zijn optreden sprak daadkrachtig genoeg. Zich concentreren op dergelijke
kwesties zou deze vrouw niet bekeren.
De barrière voor evangelisatie was er nu een van
desinteresse of apathie. De noodzaak was om het evangelie zowel relevant voor
deze vrouw als wenselijk te maken. Om dit te doen werkte onze Heer op haar
gevoel van nieuwsgierigheid en fysieke behoefte. Hij zei tegen haar: "Als
je wist wat God jou wil geven, en als je wist Wie hier aan jou om drinken
vraagt, dan zou jij aan Hem om drinken hebben gevraagd. Dan zou Hij je levend
water hebben gegeven." (Joh 4:10 ).
Deze verklaring wekte op twee fronten belangstelling.
Ten eerste, wie was Hij? Er was geen formele introductie
geweest. Jezus werkt op haar gevoel van nieuwsgierigheid.
Ten tweede, wat probeerde Hij te bieden? Ongetwijfeld had
deze vrouw al veel toenaderingen gehoord, en toch leek het erop dat deze man
probeerde te geven, niet te krijgen. Wat
was Zijn invalshoek?
Ze koos ervoor om de identiteitskwestie terzijde te
schuiven en tot de kern door te dringen. Wat was dit levende water waarover
Hij sprak? Voor een persoon die in die tijd leefde, verwees de uitdrukking 'levend
water' naar stromend water, zoals dat van een bron of stroom, in tegenstelling
tot dat wat geen beweging had. Het leek alsof Jezus water aanbood dat zelfs
superieur was aan dat van de Jacobsbron. Zoals Nicodemus had gedaan, nam ze de
woorden van Jezus strikt letterlijk.
Wat Jezus ook bedoelde, dacht ze, hij kon niet spreken over
water uit deze put, want het was erg diep en Hij had niets om er uit te putten
(vs. 11).
Joh 4:12-14: Bent U soms belangrijker dan onze voorvader
Jakob? Hij heeft deze put gegraven. Hij heeft er ook zelf uit gedronken, met
zijn zonen en zijn vee." Jezus antwoordde haar: "Mensen die van
het water uit deze put drinken, zullen weer dorst krijgen. Maar mensen
die hebben gedronken van het water dat Ik hun geef, zullen voor eeuwig geen
dorst meer krijgen. Want het water dat Ik hun geef, zal in hen een bron worden
waar water uit opborrelt dat eeuwig leven geeft."
Het is een mooie metafoor. Het is als een geboorde put die
ontspringt en geen grenzen kent. Het blijft van binnen naar buiten springen.
Dit is een prachtige metafoor van de Geest van God die uiteindelijk zal worden
gegeven. Jezus gebruikt de uitdrukking "levend water" in twee
gevallen in het Nieuwe Testament. Het eerste voorbeeld is te vinden in Johannes
4:10.
Merk op dat Hij niet zegt dat Hij het levende water is,
maar dat Hij levend water aan haar zou geven, en als ze het zou ontvangen, zou
ze nooit meer dorst hebben. Dat vertelt ons natuurlijk niet wat het levende
water is. Daarvoor moeten we naar een ander gedeelte van de Schrift gaan. In
dit geval is Jezus in de tempel omringd door een menigte gelovigen. Op de
laatste dag van het feest, de belangrijkste dag, stond Jezus op en riep:
"Als je dorst hebt, moet je naar Mij toe komen en drinken! Als je in
Mij gelooft, zullen stromen van water dat leven geeft uit je binnenste stromen!
Want dat is beloofd in de Schriften!" Met dit water
bedoelde Hij de Heilige Geest. De mensen die in Hem zouden geloven, zouden de
Heilige Geest krijgen. De Heilige Geest was er toen nog niet, omdat Jezus nog
niet uit de dood was opgestaan en nog niet naar de Hemel was teruggegaan. (Joh
7:37-39)
Joh 7:37: " Als je dorst hebt, moet je naar Mij toe
komen en drinken!" Het lijkt mij dat er drie wonderlijke dingen worden
geïmpliceerd in de woorden "als je dorst hebt".
Trouwens, dat is ook een toespeling op Ezechiël 47 waar je
dit water ziet en het begint als een klein straaltje dat uit het oosten van de
tempel komt en gaat verder naar het oosten om dieper en dieper te worden totdat
het een stortvloed van water wordt. Maar dit sprak Hij van de Geest, zij die in
Hem geloofden moesten deze ontvangen, want de Geest was nog niet gegeven, want
Jezus was nog niet verheerlijkt. Dit beeld van water is één van de symbolen, één
van de tekens van de Geest.
Wat zijn enkele andere kenmerken of tekenen van de
Heilige Geest? Wind, licht, olie, een duif - en een heel voor de hand liggende
- vuur. Dit zijn allemaal beelden van de H. Geest van God. Al deze openbaren
iets dat geen van hen alleen kan doen, maar gemeenschappelijk zien we vele
facetten van het werk van de H. Geest. Jezus sprak over het werk van de H. Geest
als "wind" in Joh 3 tot Nicodemus en hij begreep het niet. Daarom
zien we hier dat ook de vrouw het werk van de H. Geest als "Levend Water"
niet begrijpt.
Ten
eerste isde gave van het
water gratis. De voorwaarde waaraan je moet voldoen is behoefte. "Als
iemand dorst heeft." Dat is de voorwaarde. En de actie die je moet
ondernemen, is drinken. Ontvang de gave. Er wordt hier niet gedacht aan
verdienen. Iedereen die zijn eigen dorst kent, is uitgenodigd.
Ten
tweede heeft de menselijke ziel dorst. We weten dat Hij het niet
heeft over fysieke dorst. Dat is duidelijk. Maar wat Hij zegt is dat de ziel
zoiets als fysieke dorst heeft. Als je zonder water gaat, krijgt je lichaam
dorst. En de ziel krijgt dorst als ze zonder God gaat. Je lichaam is gemaakt om
op water te leven. Je ziel is gemaakt om van God te leven.
Dit is het belangrijkste dat je dit over jezelf moet weten.
Je bent gemaakt om van God te leven. Je hebt een ziel, een geest. Er is een jij
die meer is dan een lichaam. En dat jij, als het niet drinkt van de grootheid,
wijsheid, kracht, goedheid, gerechtigheid, heiligheid en liefde van God, zal
het sterven van dorst.
Ten
derde, geïmpliceerd in het woord "dorst" is dat wat Jezus aanbiedt
bevredigend is. Het doel van alle theologie, alle Bijbelstudies,
alle prediking is om het bevredigende banket voor je te verspreiden om met
vreugde te eten, en om het gekookte voedsel te beschermen tegen gif. Het doel
van koken is eten. Het doel van het graven van putten en het ruimen van bronnen
is drinken. Alles wat Jezus kwam doen en onderwijzen is erop gericht om de ziel
te voorzien van eten en drinken dat voor altijd verzadigd.
Dat is wat ik zie in het woord 'dorst'. Het water is
gratis. De ziel heeft dorst. En Jezus streeft ernaar de ziel voor altijd
tevreden te stellen.
Hier verwijst Jezus naar de H. Geest als het levend water.
De invloed van de H. Geest was altijd gegeven bij de bekering en heiliging van
de oudtestamentische Heiligen en Profeten, maar de gave van de H. Geest die in
de gelovigen zou wonen, was nog niet ontvangen (Hand 10:44-45). Hoewel veel
mensen zeggen dat Jezus het levend water is, bedoelde Jezus Zelf met de uitdrukking
de Heilige Geest die in gelovigen woont en hen verzegelt voor redding (Efeziërs
1:13-14). Het is de bediening van de H. Geest, die voortvloeit uit een door God
verlost hart, die gelovigen zegent en door hen leven en licht in de wereld
brengt.
Zie je, ze was onwetend over drie belangrijke feiten in
vers 10.
(a) Ze wist niet wie Hij was.
(b) Ze wist niet wat Hij te bieden had.
(c) Ze wist niet hoe ze het kon ontvangen.
Als je
erover nadenkt, is dat het evangelie: Wie is Jezus? Wat heeft Hij te bieden?
Hoe ontvang je Hem? Dat is de essentie van het goede nieuws.
In vers 13 en 14 zei Hij dat het water dat mensen drinken
niet meer verzadigt dan brood, en je maar voor korte tijd ondersteunt. Wie
blijft drinken van het water of wat dan ook dat de wereld te bieden heeft, zal
ontdekken dat dat water hem weer dorst zal bezorgen. De dingen van de wereld
bevredigen nooit helemaal. Dat is een deel van de gedachtegang in dit
evangelie.
Joh 4:15: "De vrouw zei: "Heer, geef mij van dat
water, zodat ik nooit meer dorst krijg. Dan hoef ik nooit meer water te gaan
halen bij de bron hier." Zie je wat ze zegt? "Ik wil dit soort
water krijgen, zodat ik niet constant dorst heb en uit deze bron put. Ik wil
iets snel en gemakkelijk". Ze begrijpt dit niet helemaal. Ze denkt dat het
een magische voorraad gewoon water is en dat ze de put niet meer hoeft te
bezoeken.
Plots veranderen in de verzen 16 tot 19 de regels. Er zal
een verandering nodig zijn in de manier waarop Jezus met haar communiceert. Plotseling
en onverwacht doordringt Jezus haar verdediging met deze woorden. Joh 4:16:
"Hij zei tegen haar: "Ga naar huis, haal je man en kom met hem weer
hier."
Joh 4:17-18: De vrouw antwoordde: "Ik heb geen
man." Jezus zei tegen haar: "Het klopt dat je zegt dat je geen man
hebt. Want je hebt vijf mannen gehad, en met de man met wie je nu leeft,
ben je niet getrouwd. Je hebt dus de waarheid gezegd."
Het zielige feit is dat ze vijf keer getrouwd was en dat ze
vijf keer het juridische proces had doorlopen dat ze verlangde naar vervulling
in haar leven en dat ze er intens naar had gezocht.
Derde zondag van de Vasten: 20/7/2018 Jezus en
de Samaritaanse vrouw bij de bron - Claude Alexander
Bovenkant formulier
Onderkant formulier
Het verhaal van de Samaritaanse vrouw bij de bron, werd alleen
opgetekend in het evangelie van Johannes, en is een onthullend verhaal, vol met
vele waarheden en krachtige lessen voor ons vandaag. Dit verhaal volgt op het
verslag van Jezus' interactie met Nikodemus, een Farizeeër en prominent lid van
het Joodse Sanhedrin (Joh 3:1-21). En in Joh 4:4-42 lezen we over het gesprek
van Jezus met een eenzame Samaritaanse vrouw die was gekomen om water te halen
uit een bron (bekend als de bron van Jakob) in de buurt van de stad Sichar in
Samaria.
Dit was een bijzondere vrouw. Ze was een Samaritaanse, een ras
dat door de Joden volkomen werd veracht omdat ze geen aanspraak op hun God
konden maken. Het verhaal van de vrouw bij de bron leert ons dat God van ons
houdt ondanks ons ellendige leven. God waardeert ons genoeg om ons actief te
zoeken, ons te verwelkomen in intimiteit en ons te verheugen in onze
aanbidding.
Er zijn veel andere waardevolle waarheden die we uit dit
verhaal kunnen halen. Wij leren dat:
1) We alleen door
Jezus kunnen het eeuwige leven verkrijgen en ontvangen: Jezus antwoordde
haar: "Mensen die van het water uit deze put drinken, zullen weer dorst
krijgen. Maar mensen die hebben gedronken van het water dat Ik hun geef,
zullen voor eeuwig geen dorst meer krijgen. Want het water dat Ik hun geef, zal
in hen een bron worden waar water uit opborrelt dat eeuwig leven geeft." (Joh
4:13-14; vgl. Joh 14:6).
2) Jezus Zijn
bediening aan de verschoppelingen van de Joodse samenleving (de Samaritanen) openbaart
dat alle mensen waardevol zijn voor God en dat Jezus verlangt dat we liefde
tonen aan iedereen zelfs onze vijanden (Joh 4:7-9; Mat 5:44).
3) Jezus de Messias is
(Joh 4:25-26; 1:41; Mat 27:22; Luk 2:11).
4) Zij die God
aanbidden, Hem aanbidden in geest en waarheid (Joh 4:23-24; Ps 145:18).
5) Onze getuigenis
over Jezus een krachtig hulpmiddel is om anderen ertoe te brengen in Hem te
geloven: Veel Samaritanen uit die stad gingen in Hem geloven. Dat kwam
doordat de vrouw tegen hen had gezegd dat Hij alles wist wat ze had
gedaan. Ze vroegen Hem om bij hen te blijven. Daarom bleef Hij daar twee
dagen. Nog veel meer mensen gingen in Hem geloven. Nu door de dingen die
ze zelf van Hem hoorden. En ze zeiden tegen de vrouw: "We geloven Hem
nu niet alleen maar om wat jij hebt gezegd. We hebben Hem nu ook zelf gehoord.
En weten zeker dat Hij de Messias is, de Redder van de mensen." (Joh 4:39-42).
Bovendien leren we uit de dialoog van Jezus met de vrouw
bij de bron drie absolute waarheden over redding:
1) Redding komt
alleen tot degenen die erkennen dat ze wanhopig behoefte hebben aan het
spirituele leven dat ze niet hebben. Levend water kan alleen worden
verkregen door degenen die erkennen dat ze geestelijk dorst hebben.
2) Redding komt
alleen tot degenen die hun zonde belijden en berouw tonen en vergeving
verlangen.
3) Redding komt
alleen tot degenen die Jezus als hun Messias aannemen. De absolute waarheid is
dat redding in niemand anders wordt gevonden (Joh 14:6; Hand 4:12).
Onze studie gaat over de omgang van onze Heer met Nikodemus
en de Samaritaanse vrouw in het 3e en 4e hoofdstuk van het evangelie van
Johannes. De overeenkomsten in deze twee ontmoetingen zijn klein, terwijl de
contrasten talrijk zijn. In beide gevallen presenteert onze Heer Zichzelf aan
individuen als de beloofde Messias van Israël.
Nikodemus was een man, de Samaritaan was een vrouw.
Nicodemus was een orthodoxe, conservatieve jood, de vrouw een halfbloed
afvallige van het jodendom. Nicodemus was een vooraanstaand, hoog aangeschreven
leider, misschien wel één van de bekendste godsdienstleraren van zijn tijd. De
vrouw was ook bekend, maar haar reputatie had te maken met het aantal mannen
met wie ze had geleefd. Nicodemus zocht zijn onderhoud met de Messias op,
terwijl de vrouw Hem 'toevallig' ontmoette.
Tot nu toe lijken alle pluspunten in het voordeel van
Nicodemus te zijn. Maar we mogen niet nalaten te wijzen op enkele bijkomende
contrasten. Nicodemus zou naar verluidt niet onmiddellijk bekeerd zijn, terwijl
het geloof van de vrouw evident is. Het gesprek met Nicodemus had geen invloed
op het leven van zijn leeftijdsgenoten. Inderdaad, Jezus moest Judea verlaten
vanwege de Farizeeën (Joh 4:1-3). Maar de vrouw bracht bijna de hele stad terug
tot geloof met haar getuigenis, en Jezus werd uitgenodigd om te blijven
(4:39-42). Terwijl Jezus in verhulde termen over Zichzelf sprak tot de Joden
(vgl. Joh. 2:18-22), gaf Hij één van de duidelijkste uitspraken over Zijn
identiteit aan deze vrouw (4:26). De Joden begonnen Hem al af te wijzen, maar
de Samaritanen aanvaardden Hem als de Verlosser van de wereld (4:42).
Laten we dan kijken naar dit verslag van de bekering van
een Samaritaanse stad, voor lessen van Jezus in het delen van ons Geloof, zelfs
over enorme culturele barrières heen.
De
bekering van de Samaritaanse vrouw (Joh 4:1-26)
De gelegenheid voor de ontmoeting van onze Heer is een
beetje ongewoon. Onze Heer trok door Samaria en trok zich terug van Judea naar
Galilea. De reden voor het vertrek van onze Heer was Zijn ontijdige
populariteit. De Farizeeën probeerden munt te slaan uit de grotere populariteit
van de bediening van Jezus dan die van Johannes. Ze probeerden een breuk te
bevorderen. In plaats van voordeel te halen uit Zijn populariteit, vluchtte
onze Heer ervoor, want het kwam niet op tijd en zou Zijn bediening eerder
ondermijnen dan benadrukken.