11/1/2023 De Katholieke Kerk moet zich bevrijden van deze “toxische nachtmerrie” - The Spectator

Kort voordat hij dinsdag stierf, schreef Kardinaal George Pell het volgende artikel voor The Spectator waarin hij de plannen van het Vaticaan voor de komende ‘Synode over synodaliteit’ aan de kaak stelde als een ‘giftige nachtmerrie’. Het boekje van de synode, dat dit jaar en volgend jaar in twee sessies zal worden gehouden, is 'een van de meest onsamenhangende documenten die ooit vanuit Rome zijn uitgegaan', zegt Pell. Het is niet alleen ‘in neomarxistisch jargon’, maar het staat ook ‘vijandig tegenover de Apostolische traditie’ en negeert fundamentele Christelijke leerstellingen als het geloof in het Goddelijk Oordeel, Hemel en Hel.

De in Australië geboren Kardinaal, die de verschrikkelijke beproeving van gevangenschap in zijn thuisland op valse beschuldigingen van seksueel misbruik doorstond voordat hij werd vrijgesproken, was niets anders dan moedig. Hij wist niet dat hij op het punt stond te sterven toen hij dit stuk schreef; hij was bereid de woede van paus Franciscus en de organisatoren onder ogen te zien toen het werd gepubliceerd. Zoals het nu is, kan zijn plotselinge dood zijn woorden extra kracht bijzetten als de synode in oktober bijeenkomt. - Damien Thompson

De Katholieke Bisschoppensynode is nu bezig met het construeren van wat zij beschouwen als ‘Gods droom’ van synodaliteit. Helaas is deze Goddelijke droom uitgegroeid tot een giftige nachtmerrie, ondanks de beleden goede bedoelingen van de Bisschoppen.

Ze hebben een boekje van 45 pagina's gemaakt met daarin het verslag van de discussies over de eerste fase van 'luisteren en onderscheidingsvermogen', die in veel delen van de wereld werden gehouden, en het is een van de meest onsamenhangende documenten die ooit vanuit Rome zijn uitgegaan.

Hoewel we God danken dat het aantal Katholieken over de hele wereld toeneemt, vooral in Afrika en Azië, is het beeld radicaal anders in Latijns-Amerika met verlies van zowel Protestanten als secularisten.

Zonder enig gevoel voor ironie heeft het document de titel 'Vergroot de ruimte van je Tent', en het doel hiervan is niet om pasgedoopten tegemoet te komen — zij die gehoor hebben gegeven aan de oproep tot bekering en geloof — maar iedereen die geïnteresseerd zou kunnen zijn. Deelnemers worden aangespoord om gastvrij en radicaal inclusief te zijn: ‘Niemand is uitgesloten’.

Wat moet men denken van deze potpourri, deze uitstorting van New Age goede wil?

Het document spoort zelfs Katholieke deelnemers niet aan om discipelen in alle naties te maken (Matteüs 28:16-20), laat staan om de Redder te prediken wanneer het uitkomt (2 Timoteüs 4:2).

De eerste taak voor iedereen en vooral voor de leraren, is luisteren in de Geest. Volgens deze recente update van het goede nieuws, moet ‘synodaliteit’ als een manier van Kerk-zijn niet worden gedefinieerd, maar gewoon beleefd worden. Het draait om vijf creatieve spanningen, beginnend bij radicale inclusie en evoluerend naar missie in een participatieve stijl, waarbij 'medeverantwoordelijkheid met andere gelovigen en mensen van goede wil' wordt beoefend. Moeilijkheden worden erkend, zoals oorlog, genocide en de kloof tussen clerus en leken, maar ze kunnen allen worden ondersteund door een levendige spiritualiteit, zeggen de Bisschoppen.

Het beeld van de Kerk als een zich uitbreidende tent met de Heer in het middelpunt komt uit Jesaja, en het doel ervan is om te benadrukken dat deze zich uitbreidende tent een plaats is waar mensen worden gehoord en niet beoordeeld, niet buitengesloten.

We lezen dus dat het volk van God nieuwe strategieën nodig heeft; geen ruzies en botsingen maar dialoog, waarbij het onderscheid tussen gelovigen en ongelovigen wordt verworpen. Er wordt benadrukt dat het volk van God werkelijk moet luisteren naar de roep van de armen en van de aarde.

Vanwege meningsverschillen over abortus, anticonceptie, de wijding van vrouwen tot het Priesterschap en homoseksuele activiteiten waren sommigen van mening dat er geen definitieve standpunten over deze kwesties kunnen worden ingenomen of voorgesteld. Dit geldt ook voor polygamie, echtscheiding en hertrouwen.

Het document is echter duidelijk over het bijzonder probleem van de ondergeschikte positie van vrouwen en de gevaren van klerikalisme, hoewel de positieve bijdrage van veel Priesters wordt erkend.

Wat moet men denken van deze potpourri, deze uitstorting van New Age goede wil? Het is geen samenvatting van het Katholieke geloof of de Leer van het Nieuwe Testament. Het is onvolledig, op belangrijke manieren vijandig tegenover de Apostolische traditie en erkent nergens het Nieuwe Testament als het Woord van God, normatief voor alle Leer over geloof en moraal. Het Oude Testament wordt genegeerd, het patriarchaat wordt verworpen en de Mozaïsche wet, inclusief de Tien Geboden, wordt niet erkend.

In eerste instantie kunnen twee zaken worden aangehaald. De twee laatste synodes in Rome in 2023 en '24 zullen hun leer over morele zaken moeten verduidelijken, aangezien de Relator (hoofdschrijver en manager) Kardinaal Jean-Claude Hollerich publiekelijk de basisleringen van de Kerk over seksualiteit heeft verworpen, op grond van dat ze in tegenspraak zijn met de moderne wetenschap. In normale tijden zou dit hebben betekend dat zijn voortzetting als Relator ongepast was, en zelfs onmogelijk.

De synodes moeten kiezen of ze dienaren en verdedigers zijn van de Apostolische traditie op het gebied van geloof en moraal, of dat hun onderscheidingsvermogen hen dwingt hun soevereiniteit over de Katholieke leer te doen gelden. Ze moeten beslissen of basisleringen over zaken als Priesterschap en moraliteit in een pluralistische limbo kunnen worden geparkeerd, waar sommigen ervoor kiezen om zonden naar minder belangrijk te herdefiniëren en de meesten ermee instemmen respectvol van mening te verschillen.

'Vergroot de Tent' is mild voor de tekortkomingen van Bisschoppen

Buiten de synode wordt de discipline losser – vooral in Noord-Europa, waar een paar Bisschoppen niet zijn berispt, zelfs nadat ze zich het recht van een Bisschop om van mening te verschillen hebben toegeëigend; een de facto pluralisme bestaat al op grotere schaal in sommige parochies en religieuze ordes over zaken als het zegenen van homoseksuele activiteiten.

Diocesane Bisschoppen zijn opvolgers van de Apostelen, de belangrijkste leraars in elk bisdom en het middelpunt van lokale eenheid voor hun volk en van universele eenheid rond de Paus, de opvolger van Petrus. Sinds de tijd van de H. Irenaeus van Lyon staat de Bisschop ook garant voor de voortdurende trouw aan de Leer van Christus, de Apostolische traditie. Ze zijn gouverneurs en soms rechters, maar ook leraren en sacramentele celebranten, en zijn niet alleen decoratie of stempels.

‘Vergroot de Tent’ speelt in op de tekortkomingen van Bisschoppen, die soms niet luisteren, autocratische neigingen hebben en klerikaal en individualistisch kunnen zijn. Er zijn tekenen van hoop, van effectief leiderschap en samenwerking, maar het document meent dat piramidemodellen van autoriteit moeten worden vernietigd en dat de enige echte autoriteit voortkomt uit liefde en dienstbaarheid. De waardigheid van het Doopsel moet worden benadrukt. De wijdingen en de bestuursstijl moeten minder hiërarchisch en meer circulair en participatief zijn.

De belangrijkste participanten in alle Katholieke synodes (en concilies) en in alle orthodoxe synodes waren Bisschoppen. Op de continentale synodes moet dit op een zachte, coöperatieve manier worden bevestigd en in praktijk worden gebracht, zodat pastorale initiatieven binnen de grenzen van de gezonde leer blijven. Bisschoppen zijn er niet alleen om een eerlijk proces te valideren en een ‘nihil obstat’ te bieden voor wat ze hebben waargenomen.

Geen van de deelnemers aan de synode, leken, religieuzen, Priesters of Bisschoppen, is gebaat bij de uitspraak van de synode dat stemmen niet is toegestaan en voorstellen niet kunnen worden ingediend. Alleen de mening van het organiserend comité doorgeven aan de Heilige Vader zodat hij kan doen wat hij beslist, is misbruik van synodaliteit, een buitenspel zetten van de Bisschoppen, wat niet gerechtvaardigd is door de H. Schrift of traditie. Het is geen eerlijk proces en kan worden gemanipuleerd.

De regelmatig aanbiddende Katholieken van overal onderschrijven de huidige conclusies van de synode niet, zelfs met ruime marge. Evenmin is er veel enthousiasme op hogere Kerkelijke niveaus. Voortdurende bijeenkomsten van dit soort verdiepen de verdeeldheid en een paar mensen die op de hoogte zijn kunnen de verwarring en de goede wil uitbuiten. De ex-Anglicanen onder ons hebben gelijk als ze de toenemende verwarring vaststellen, de aanval op de traditionele moraal en het in de dialoog opnemen van neo-marxistisch jargon over uitsluiting, vervreemding, identiteit, marginalisering, de stemlozen, LGBTQ evenals het verwijderen van Christelijke noties van vergeving, zonde, offer, genezing, verlossing. Waarom stilte als het gaat over het hiernamaals van beloning of straf, over de vier laatste dingen; dood en oordeel, Hemel en Hel?

Tot nu toe heeft de synodale weg het Transcendente verwaarloosd, zelfs gedegradeerd, de centrale plaats van Christus bedekt met een beroep op de Heilige Geest te doen en verontwaardiging aangemoedigd, vooral onder de deelnemers.

Werkdocumenten maken geen deel uit van het leergezag. Ze vormen een basis voor discussie; om te worden beoordeeld door het hele volk van God en vooral door de Bisschoppen met en onder de Paus. Dit werkdocument heeft radicale veranderingen nodig. Bisschoppen moeten beseffen dat er werk aan de winkel is, in Gods naam, eerder vroeger dan later. - Kardinaal George Pell

13/1/2023 Wijlen Kardinaal Pell noemde Paus Franciscus ‘een catastrofe’ in een gelekte memo - Independent - Shweta Sharma