De successtory van het lijden van Jezus :

Het verhaal heb ik in rollen en gesprekken verdeeld om het verhaal echter te doen lijken. Het verhaal is gebaseerd op de visioenen van Anna Katarina Emmerich.

Jezus

Hij was groot en recht (1,80 m volgens de Lijkwade van Turijn) en had een hoge, brede borst met sterkgespierde armen. Hij had lange benen die gespierd waren door het vele rondtrekken. Hij had een lang, ovaalvormig hoofd en rood-bruin haar. Zijn gezichtstrekken waren mooi en indrukwekkend. Hij had een recht voorhoofd en een mooi gevormde neus en mond. Hij had een ontwapenende blik en Zijn ogen waren straalden onschuld uit. Zelfs zijn vijanden keken Hem met genoegen aan. Hij droeg zijn haar altijd met een middenstreep. Het kwam tot in de nek. Zijn baard was niet lang maar puntig en op zijn kin in twee gesplitst. Hij had een doordringende en beminnelijke tenorstem.

Maaltijd in Betanië

Jezus en zijn leerlingen hielden hun laatste grote maaltijd in Betanië, in het huis van Simon die door Jezus van zijn melaatsheid werd genezen. Daar kwam Maria Magdalena terug naar Hem toe. Ze had een albasten flesje kostbare nardusbalsem bij. Ze brak het flesje en goot het over zijn hoofd leeg, terwijl Hij aan tafel aanlag. Ze zalfde Hem en uitte zo haar diepe verering voor Jezus. 

Leerlingen : Waar was die verspilling van die balsem nu goed voor ? Want die had voor meer dan driehonderd denariën kunnen verkocht worden. Dat geld kon aan de armen gegeven worden.

Jezus : Laat ze toch doen ! Waarom maken jullie het haar lastig ? Ze heeft een goed werk aan Mij gedaan. Want de arme mensen blijven hier en je kunt voor hen voortdurend iets goeds doen, maar Ik zal hier niet altijd blijven. Ze heeft gedaan wat ze kon. Want toen ze die balsem over mijn lichaam goot, heeft ze mijn lichaam gezalfd met het oog op mijn begrafenis. Ik verzeker jullie, waar deze goede boodschap verkondigd wordt, daar zal men ook vertellen wat zij gedaan heeft.

Daarna werd de voorbereiding op het paasmaal besproken :

Leerlingen : Heer, waar wilt U dat wij het paasmaal U voorbereiden ?

Jezus (tegen Petrus en Joannes) : Bij het beklimmen van de berg Sion (Jeruzalem) zullen jullie een man met een waterkruik ontmoeten. Jullie moeten hem volgen tot in het huis waar het maal gepland is en hem zeggen : De Meester laat u weten dat Zijn tijd nabij is; Hij verlangt het paasmaal bij U te houden. Daarna zal hij jullie de eetzaal tonen, die tot dit doel is voorzien. Breng daar al het nodige in gereedheid.

Judas Iskariot , een van de twaalf leerlingen, had zich geërgerd aan de zalving van Jezus. Hij ging naar Jeruzalem om met de hogepriesters over de uitlevering van Jezus te onderhandelen. Ze gaven hem dertig zilverstukken. Van dan af zocht hij een gunstig moment om Hem in de handen van de hogepriesters over te leveren.

Voorbereiding op het paasmaal

De apostelen gingen in Jeruzalem de Sionberg op. Daar was een oud gebouw gelegen, dat door een binnenplein was omgeven. Daar vonden ze de man en ze gaven hem Jezus’ boodschap door. Het gebouw of Cenakel was eigendom van Jozef van Arimatea en Nikodemus. Zij verhuurden dit gebouw voor feestgelegenheden. De zaal was gereserveerd door de man, maar hij wist nog niet voor wie. Hij was verheugd toen hij vernam dat het voor de Heer was. De man, Heli, was een vriend van Jezus. Hij liet de apostelen het feesthuis zien. Het zag eruit als een tempel en bestond uit drie delen : de voorzaal, middenzaal en het allerheiligste met een haard. In de haard konden paaslammeren gebraad en paasbroden gebakken worden. Bovendien was er een bovenzaal en een benedenzaal. Jezus hield het maal in de bovenzaal.

Daarna gingen de apostelen naar een zoon van Simeon. Hij was een tempelbediende of leviet. Samen gingen ze naar de veemarkt. De leviet koos vier paaslammeren eruit. Later werden de lammeren naar het Cenakel gebracht. Petrus en Joannes gingen daarna verder de stad in en kochten nog benodigdheden. Ze gingen een herberg binnen die onder het toezicht stond van Serafia, die later Veronica zou genoemd worden. Ze kwamen gerei afhalen en ontvingen hier ook de kelk die de Heer gebruikt voor de instelling van het Laatste Avondmaal.

In Betanië nam Jezus van Zijn Moeder, zijn goede vriend Lazarus en de Heilige Vrouwen. De Heilige Vrouwen waren allen vriendinnen en familieleden van Zijn Moeder. Hij zei haar dat Hij Petrus en Joannes naar Jeruzalem had gezonden om het paasmaal voor te bereiden. Hij zei aan Zijn Moeder dat Petrus en Joannes Zijn boodschap omvatten : Petrus als het geloof en Joannes als de liefde. Hij vertelde haar ook over het verraderlijk plan dat Judas aan het voorbereiden was. Judas liep voortdurend bij de Farizeeën en vertelde leugens bij de apostelen. Toen de Heer aan Zijn Moeder bekend maakte wat Hem weldra zou overkomen smeekte zij Hem om toch met Hem te mogen sterven. Maar Hij moedigde haar aan zich sterk te houden. Hij voorzegde haar dat Hij zou verrijzen en op welke plaats Hij aan haar zou verschijnen. Toch bleef ze vol verdriet en verzonken in een diepe ernst achter. De Heer bedankte haar als een erkentelijke, liefhebbende Zoon voor haar liefde en zorgen. Hij legde zijn rechterarm om haar en hield haar gedrukt aan Zijn hart.

Jezus ging met de negen apostelen (Petrus en Joannes waren in het Cenakel) naar Jeruzalem. Hij sprak tot hen, dat Hij hen tot nog toe had gevoed met zijn brood en wijn, maar dat Hij hun vandaag zijn vlees en zijn bloed wilde geven. Alles wat Hij bezat wilde Hij hun nu geven en nalaten. Zijn gezellen begrepen Hem niet; zij dachten dat Hij over het paaslam sprak.

Laatste avondmaal

Er waren drie gescheiden groepen in het Cenakel die het paaslam aten. Ieder van die groepen bestond uit 12 man en was voorgezeten door een 13^de man als huisvader. Jezus at met de apostelen in de grote middenzaal. Afzonderlijk waren Natanaël en Eliakim. Zij hadden elk een groep van 12 man. Voor deze laatste twee groepen werden drie paaslammeren in de tempel geslacht en besprenkeld. Het vierde paaslam werd in het Cenakel geslacht en besprenkeld. Dit lam was bestemd voor Jezus en de 12 apostelen. In de aanklachten kwam dit feit naar voor. De vijanden van Jezus voerden aan dat het lam niet in de tempel was geslacht en daarom niet volgens de wetsregels was gebeurd. Maar Nicodemus heeft dit dan met de geschriften weerlegd. Judas wist van deze aparte slachting niets af omdat hij pas kort voor het eten van het paaslam aankwam.

De slachting greep plaats in de voorzaal van het Cenakel en Simeons zoon was er bij behulpzaam. De slachting werd bijgewoond door de apostelen en leerlingen. Zij zongen de 118^de psalm. Het lam moest geslacht worden zoals in de tijd in Egypte. Het oude verbond werd gesloten en er zou binnenkort een nieuwe tijd en een nieuw offer beginnen, die zou voortduren tot het einde van de wereld. De leviet hield de kop van het lam omhoog en Jezus stak een mes in de keel. Het bloed werd opgevangen in een kom. De leviet ging hierna verder met de verdere slachting en bereiding. Jezus sopte daarna met een hysoptwijg in de kom met bloed en tekende de twee stijlen van de deur en het slot met het bloed en bevestigde de bloedige twijg op de bovenste horizontale lat van de deur. Jezus zei dat de verderfengel hier voorbij zou gaan zonder te doden. Zij zouden hier veilig en rustig kunnen bidden, wanneer Hij, het ware Paaslam, geslacht zou zijn. De apostelen verbleven er na de verrijzenis van Christus en wachtten op de helper dat Jezus hen had beloofd nl. De Heilige Geest. Jezus wijdde het Cenakel tot een nieuwe tempel in. De apostelen zongen psalmen. Al deze tijd bleven de deuren gesloten. De vier geslachte dieren werden in de oven op een spit te braden geplaatst.

Toen het uur was aangebroken werden de tafels gedekt. Ieder trok ceremoniekleren aan en ander schoeisel. De twee groepen trokken naar de zijzalen en de Heer en de apostelen naar de hoofdzaal. De tafel van Jezus zag er zo uit :

Jakobus de Mindere - Jakobus de Meerdere - Joannes - Jezus   - Petrus    - Andreas - Taddeüs

rechtover zittend :

Bartolomeüs             - Tomas                      -  Judas      - Filippus - Matteüs - Matteüs  - Simon

De apostelen hielden elk een staf vast en Jezus had twee kleine ietwat gekromde staven kruisgewijs in zijn gordel voor Zijn borst gestoken.

Allen hadden de armen omhooggeheven en zongen : Gezegend zij de Heer, de God van Israël. Daarbij zongen ze nog een gebed. Nadien gaf Jezus Petrus en Joannes elk een staf. Midden op tafel stond een schotel met het paaslam. Op de schotel rond het paaslam lag knoflook. Er stonden verder nog een schotel met paasgebraad, twee schalen met groene kruiden, een schaal bittere kruiden, een schaal met latuw (geel-groen kruid) en een schaal met bruinachtige saus. Als tafelborden gebruikte iedereen zich van ronde, dunne broodkoeken. Hun tafelmessen waren van been.

Na het gebed legde de hofmeester het mes om het paaslam voor te snijden bij Jezus op tafel. Hij zette ook een beker met wijn voor Hem en uit een kan vulde hij zes bekers die elk tussen twee apostelen stonden. Jezus zegende de wijn en dronk. De apostelen dronken met tweeën uit één beker. De Heer sneed en verdeelde het paaslam en de apostelen reikten Hem in de orde waarin zij geplaatst waren, hun broodkoek toe. Zij ontvingen elk hun deel en aten het zeer haastig op. Met hun benen messen krabden zij het vlees van de beenderen, die daarna verbrand werden.

Zij aten verder nog knoflook en groene kruiden die zij in de saus doopten. Ze aten zeer haastig en rechtstaande, zoals voorgeschreven door de Wet. Jezus brak ook één van de paasbroden. Een deel ervan legde Hij terzijde en legde er een doek over. Het ander deel gaf Hij aan de apostelen. Zij aten nu ook van de broodkoeken. Daarna bracht de hofmeester opnieuw een beker wijn gebracht. Jezus dankte maar dronk er niet van.

Jezus : Neem en verdeel hem onder u, want Ik zeg u dat Ik van nu af aan niet meer zal drinken van de vrucht van de wijnstok, totdat het Rijk Gods komt.

Nadat ze per twee gedronken hadden, zongen ze. Dan bad en leerde Jezus weer en daarop volgde nog een handwassing. Dan pas gingen zij op hun plaatsen neerliggen. Alles gebeurde volgens de Joodse wetsvoorschriften.

Jezus heeft nog een ander lam in delen gesneden. Dit paaslam droeg men naar Maria en de heilige vrouwen die in een zijgebouw hun maal hielden.

Jezus was heel hartelijk, maar Hij werd overvallen door ernst en weemoed.

Jezus : Eén onder u zal Mij verraden, een wiens hand met Mij aan dezelfde tafel is.

Jezus deelde op dit ogenblik aan zijn kant een van de kruiden rond. Judas, die schuin tegenover Hem aangelegen was, had Hij bevolen de rest van het kruid aan de andere zijde van de tafel uit te delen. Hoewel Jezus van een verrader sprak, waarover allen ten zeerste ontsteld waren, maakte Hij Judas hierdoor niet aan de anderen bekend. Hij zei het op een wijze als was het één van de twaalf die met Mij eten en drinken, een met wie Ik mijn brood deel.

Jezus : De Mensenzoon moet heengaan, zoals het geschreven staat over Hem, maar wee de mens door wie Hij verraden wordt. Het was voor die mens beter geweest nooit te zijn geboren.

Alle apostelen waren zeer ontsteld en zij vroegen de een na de ander : Heer ! ben ik het ? Ze begrepen niet hoe iemand nu zoiets kon doen. Joannes lag met zijn hoofd het dichtst bij Jezus’ borst en vroeg : Heer, wie is het ? Maar door een toeval van handelingen werd het hem duidelijk wie Jezus bedoelde.

Jezus had namelijk een stuk brood met latuw omwonden en in de saus gedoopt en met grote liefde aan Judas gegeven. Judas vroeg daarop juist om beleefd te blijven : Heer, ben ik het ? Jezus keek hem vriendelijk aan en gaf hem een algemeen antwoord. Jezus gaf hem dit teken uit oprechte liefde om hem te waarschuwen zonder hem aan anderen te verraden. Maar Judas was te verbitterd en te toornig om deze reddende hand vast te grijpen.

Voetwassing

Ze stonden nu van tafel op en trokken hun gewone kleren terug aan. Ondertussen ruimden de hofmeester en twee bedienden de paastafel af. Daarna liet Jezus water in het voorportaal brengen. Jezus sprak hun eerst nog over zijn Rijk, over zijn heengaan naar de Vader en hoe Hij hun eerst alles zou nalaten wat Hij bezat. Vervolgens leerde Hij nog over boetvaardigheid, het inzien en bekennen van zijn schuld, over het berouw, de vergiffenis en de reiniging. Ieder kende zijn zonden en had er berouw over, behalve Judas. Jezus legde zijn mantel af, schortte zijn kleed op en bond zich een linnen doek om. Inmiddels geraakten de apostelen in een soort woordenstrijd omtrent de vraag wie van hen de eerste plaats zou verkrijgen. Zij dachten nog altijd dat Jezus bij zijn nakend vertrek een werelds Rijk zou stichten en zo de wereld voor een voldongen feit zou stellen. Jezus maakte hun een verwijt van hun twist en zei hun dat Hij gekomen was om te dienen. Jakobus de Mindere had de waterzak vast en Joannes de kom waar het water in terecht kwam. Jezus goot het water over de voeten van elke apostel en droogde ze dan af. Jezus waste de voeten van alle apostelen. De Heer toonde Zijn oprechte liefde en dienstbaarheid in deze daad.

Petrus (protesterend) : Hoe Heer ? Wilt U mijn voeten wassen ?

Jezus : Wat Ik doe, begrijp je nog niet, maar later zal het duidelijk voor je worden. Simon, je bent zo begenadigd geweest om van mijn Vader te vernemen dat Ik de Zoon ben van de levende God en dat Ik vandaar kom en daarheen terugkeer. Jij alleen hebt dit inzicht gehad en uitgesproken en Ik wil op jou Mijn Kerk bouwen en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen. Bovendien zal Mijn macht bij jouw opvolgers blijven tot het einde van de wereld.

Jezus (tot de andere apostelen) : Petrus zal Mijn plaats innemen, wanneer Ik van U zal zijn weggegaan. Hij zal het bestuur van de Kerk waarnemen, de missionering regelen en u uitzenden.

Petrus : Maar Meester... Nooit zult U mijn voeten wassen !

Jezus : Indien Ik uw voeten niet mag wassen, zul je geen deelname met Mij hebben.

Petrus : Heer, was dan niet enkel mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd !

Jezus : Wie een bad genomen heeft, is geheel rein en moet nog slechts zijn voeten wassen. Zo is het ook met jullie, jullie zijn rein, maar niet allen. Hiermee bedoelde Hij Judas. In zijn onderrichting had Jezus over de voetwassing gesproken als over een reiniging van dagelijkse zonden. De voetwassing was een teken en had een geestelijke kracht. Het was een soort absolutie van de overgebleven zonden. In zijn ijver en liefde zag Petrus daarin niets anders dan een te verregaande vernedering van zijn Meester. Maar hij wist nog niet dat de Heer om hem te helpen en zalig te maken zich de volgende dag uit liefde zou laten vernederen en kruisigen. Al de zonden zou Hij op zich nemen. Terwijl Jezus de voeten van Judas reinigde, was Hij buitengewoon teder en vriendelijk. Hij drukte zijn gezicht op Judas’ voeten en vermaande hem zacht en heimelijk zich toch te bezinnen. Maar Judas merkte het niet op. Hij gaf een ontwijkend antwoord, iets in de zin van : God behoede mij daarvoor.

Jezus knoopte aan zijn handeling een lering vast over de nederigheid en zei dat degene die diende, de grootste was en hoe zij in het vervolg elkanders dienaren moesten zijn.

03-02-2008, 20:39 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Dienst aan God in woord (= sacramenten) en gedachte (= bidden) :

We moeten ons voorzien van verschillende instrumenten om God te kunnen dienen :

1.      Het vermogen

q       Het intelligentie-vermogen

of ook kennis, dit doet niet ter zake om God te kunnen dienen

q       Het wijsheid-vermogen

wijsheid en waarheden, dit komt van pas, maar is niet nodig om God te kunnen dienen

q       Het ziel-vermogen

dit is onzichtbaar. Iedereen heeft een ziel en dit is door God in de mens ingebakken. De ziel is vergezelt van het geweten om  zo de ziel niet teveel te belasten met zonden.

Dit is het geestelijke deel van de mens die na de dood ofwel eeuwig te lijden door het niet-volgen van God, ofwel blijft leven in geluk en bij God komt. Je komt bij God of bij $atan. Het lichaam is de verpakking die rond de ziel werd gemaakt.

q       Het hart-vermogen

Dit is noodzakelijk om de liefde toe te laten. Je kunt bv. zeggen dat de liefde voor je medemens uit de grond van je hart komt. Het hart bevat de emoties.

2.      Maria aanvaarden

q       Zij is de Middelares tussen God en de mensen

q       Zij is Mede-verlosseres (samen met Jezus)

Zij heeft hier op aarde ook haar Kruis opgenomen en in de hemel bidt zij altijd samen met en voor ons.

q       Zet haar ook op de Troon, want Ze verdient het

Zij is een voorbeeld voor ons, net als Jezus.

3.      Houding tegenover God

q       Kleinheid tegenover Gods’ grootheid

q       Berouw over eigen fouten en bereidheid tot verandering en boetedoening

q       Je lot in Gods’ grote hand leggen

4.      Houding tegenover Jezus, Gods Zoon

q       Eigen miserie op je schouders nemen en verdragen

q       Rekenschap van geven dat er eens een einde komt aan die miserie door Jezus’ hulp

q       In Zijn armen vallen (ook bij Maria) van liefde voor Hem (Haar)

5.      Tastbare instrumenten

q       Rozenkrans

q       Twee handen om te bidden

q       Sacramentaliën

q       Bijbel : vooral het Nieuwe Testament

q       7 sacramenten : doopsel, eucharistie, eerste communie en vormsel, huwelijk...

6.      Karakter

q       Nederigheid tegenover God en je naaste, maar ook geen slaafsheid

q       Behulpzaamheid tegenover je naaste (= dienstbaarheid)

q       Vriendelijkheid tegenover je naaste

q       Optimisme

q       Vergevensgezindheid

q       De wil om jezelf aan te passen en te verbeteren naar Gods’ Beeld

q       De wetten van God respecteren

03-02-2008, 19:47 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Dit verhaal heb ik eens geschreven in 2002 in de adventsperiode :

Zondag ging ik de eucharistie volgen in de Sint Michiels kerk te Antwerpen. Het is adventsperiode en ik ging enkele kaarsjes laten branden voor de beelden van de heilige Theresia van Lisieux, Sint Pieter, Aartsengel Michael en het Heilig Hart van Jezus Christus. Toen ik op mijn plaats was gaan zitten keek ik naar de 4 brandende kaarsen van de advent en ik begreep de boodschap.

Deze vier voorbeelden heb je nodig om van je leven een christelijk leven te maken. De eerste kaars is de Heilige Theresia van Lisieux. Zij leerde ons de ‘kleine’ weg naar God toe. Offer iedere dag de kleine of grotere taken op aan God. Vraag Hem om jou te helpen. De taken die je wilt uit de weg gaan omdat je ze niet graag doet offer je het eerst. Probeer iedere dag beter te worden in eigen fouten te corrigeren, te voorkomen of te bestrijden. Met vallen en opstaan, maar onvermoeibaar om er verder aan te werken.

Ga de communicatie met God aan en spreek met Hem. Want kun je iemand een vriend noemen als je er niet tegen wilt praten ? Daarbij onderschat je God als je denkt dat Hij alleen in de eucharistie aanwezig is. Hij luistert altijd. Leg je problemen en miserie in Zijn Handen. Vergeet je overwinningen op jezelf niet te vermelden. Zo krijg je de moed om verder te doen. Vraag ook hulp voor anderen die de weg zijn kwijtgeraakt. Bid voor hen. De mooiste gebeden zijn het Onze Vader en het Wees Gegroet. Meer moet dat niet zijn. Denk ook aan Maria; zij is de Moeder van God. Jezus ging trouwens in zijn openbaar leven ook geregeld bij Zijn Moeder langs. Jezus is ook ons voorbeeld wat moederliefde betreft. Wat Maria vraagt kan Jezus niet weigeren en zal Hij ook niet weigeren.

De tweede kaars is van Petrus. Hij bezit de sleutels van de Hemel. We moeten onze hemel verdienen op aarde. We moeten in ons leven God voor ogen houden. We krijgen elk maar één kans. De enige kans. God moet centraal staan. Hij is het waard. Denk vooral niet dat dit voor kloosterlingen alleen is. Ook gezinnen en alleenstaanden moeten dit voor ogen houden. Jezus vraagt de eucharistieviering te houden, elke dag te bidden en elke dag eens na te denken wat er beter kon en dit bij te schaven.Voor gezinnen met kinderen moet in de opvoeding God centraal staan, zodat zij ook een christelijk leven kunnen nastreven. Er moet een opvoeding gegeven worden waar respect voor iedereen, rechtvaardigheid, liefde, eerlijkheid, behulpzaamheid, offervaardigheid, enz.aan de orde zijn. Dit kun je het best leren als je een voorbeeld neemt aan Jezus. Hij, die Zich opgeofferd heeft uit liefde voor ons.

We moeten uit onze begane fouten lessen trekken en ons verbeteren. Als we spijt erover hebben moeten we ze opbiechten zodat de priester ze ons kan kwijtschelden in Jezus Naam. Zo verpletteren we niet onder het gewicht van al onze zonden die we hebben begaan. Dit laat ons toe om een nieuwe start te nemen.

De derde kaars is voor de Aartsengel Michael. Hij belichaamt de strijd tegen het kwade. Keer op keer fluistert $atan ons bekoringen in het oor. Dat we doof mogen blijven voor al zijn pogingen om ons af te leiden. Dat we onszelf niet op de troon zetten in plaats van Jezus en Maria. Eigenliefde, egoïsme en hoogmoed zijn de drijfveren die ons altijd doen falen. Hoe meer we deze karaktertrekken vertonen, hoe meer we sterven. Je kunt perfect leven met een omhulsel, ons lichaam, en toch al gestorven zijn in de ziel. Op die manier kan Jezus je niet redden. Je moet de WIL tonen om te beteren en je moet WILLEN tot Jezus komen in berouw over al je zonden. Het maakt echt niet uit welke zonden je allemaal hebt begaan zolang je er maar spijt over hebt.

De vierde kaars is voor Jezus Christus. Hij is onze Redder. We moeten in Hem geloven. Hij die al onze begane en nog te begane zonden op Zijn Rug heeft geladen en ervoor is gestorven. Door in Hem te geloven kun je Zijn Rijk binnengaan. Je moet volhouden in je geloof, hoe moeilijk het ook moge zijn. Uiteindelijk kun je tot in eeuwigheid bij Hem uitrusten en bekomen van alle problemen, miserie enz. Hij is altijd bezorgd over al Zijn kinderen. Hij geeft altijd zoveel meer dan hetgene wat je Hem vraagt. Het is altijd voor jouw bestwil. Als je zelf eens nadenkt over wat je vraagt aan Hem, dan zul je beseffen wat je zult krijgen en wat je niet zult krijgen. Het heeft bijvoorbeeld geen zin om aan God het winnen van de Lotto te vragen, want dit brengt je niet dichter bij God.

Als je deze vier kaarsen, vier beelden en vier kanten van jouw christelijk leven onthoudt dan kan je niet verdwalen. Blijf deze indachtig.

03-02-2008, 19:34 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

03-02-2008, 19:17 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

- God, de Vader

- God, de Zoon

- God, de Heilige Geest, de liefdesband tussen Jezus en Zijn Vader, die zo sterk was dat ze een persoon op zich vormt

God de Vader over Zijn Zoon Jezus Christus en over Zichzelf

Het is verbazingwekkend voor een God, dat die een deel van Zichzelf vlees laat worden voor de redding van Zijn schuldige schepselen. En die neerdaalt om Liefde te brengen aan de met zonden bedekte planeet.

Mijn heilige Zoon, kwam om de krachten van het kwaad te verdelgen en het verdrag van bondgenootschap en vrede tot stand te brengen tussen God en de mensen.

Nog altijd beweegt Hij zich onder jullie en laat een voetspoor na van Zijn Liefde. Een voetspoor dat slechts herkend en gevolgd wordt door de zuiveren en eerlijken van hart. Vrede trekt de vredelievenden aan, Barmhartigheid de goeden, Rechtvaardigheid de rechtvaardigen en Zuiverheid de reinen. Nog altijd komt Hij en neemt jullie bij de hand en zegt :

‘Vrees niet want Ik ben gekomen om te helpen’

Waarom dan angstig zijn bij zorgen en wanhopig bij moeilijkheden en tegenslagen ? Hij is bij jullie ! Ik, de Vader, kan Hem niets weigeren, want Hij overtrof al Mijn verlangens. Daarom ben Ik Hem een gepaste beloning verschuldigd.

Christenen, kinderen van Mijn Zoon, die jullie tot de Genade heeft gebracht door Zijn offer van Mens en God, denk toch even na uit welk noodlot Ik jullie heb getrokken heb ! Bemin Mij dus met een immense liefde en eveneens Mijn Woord dat kwam om jullie het Leven te schenken. Als jullie geloven in Hem, zelfs wanneer jullie dood zijn, dan zullen jullie tot het leven terugkeren.

Wanneer jullie een atleet van Christus te voorschijn zien komen uit een mens van niets; als jullie licht zien schitteren waar voordien duisternis was of een stem horen klinken die in Gods naam verlichting brengt en onderwijst, zoek dan naar de scheppende kracht van dit wonder.

Het is Mijn kracht die, zoals weleer, een mens uit modder maakte, en nu uit de mens een heilige (= voorbeeld van God) kan doen opstaan.

Nader tot Ons, die jullie liefhebben. Breek onze Eenheid niet door slechts Eén te beminnen en de Andere niet. Wij beminnen elkaar en zijn één door de liefde.

Jullie moeten de Vader niet veronachtzamen omwille van Jezus. Jezus leert jullie Mij lief te hebben. Bovendien leerde Hij aan jullie het volmaakte gebed tot Mij, Vader in de Hemelen.

Jullie moeten ook de Heilige Geest veronachtzamen omwille van Jezus. Jezus leerde jullie de Heilige Geest lief te hebben. De Heilige Geest Die de verlichter zal zijn van de onderwezen Waarheid.

Zonder de Vader zouden jullie de Zoon niet hebben gehad noch de Geest zonder de Zoon. Zonder de Geest hadden jullie het Woord niet begrepen en zonder begrip van het Woord nooit als rechtschapenen Zijn uitspraken hebben kunnen volgen en zo het bezit van de Vader veroveren.

Eén alleen is God : Ikzelf en Diegene Die Ik gezonden heb. Hij Die mens werd uit Liefde.

Kijk naar Mijn heilige en gehoorzame Zoon. Hij is dienaar uit liefde tot Mij die Zijn Vader is. Hij is de Eeuwige en aan Mij gelijk. Hij is Degene die de bitterheid uit Mijn hart verdreef en Mij de kinderen terugbracht die zich van Mij hadden verwijderd. Mijn Geest is in Hem. Mijn heilige Geest omdat Ik één ben met Hem die zich tot gezant heeft gemaakt van de gedachte van de Vader. Hij is Mijn zachte, volmaakte Zoon, de Verwachte van de geslachten en de Redder van de wereld.

Gerechtigheid en Barmhartigheid bevinden zich in Hem. Hij die vervuld is van deugden en die opgevoerd zijn tot volmaaktheid. Hij is zacht en heilig en Hij dringt Zich niet op, schreeuwt niet, bedreigt noch verdrukt. De eeuwig Geofferde aan de Heer, spreekt met de stem van Zijn Liefde, onderwijst door het voorbeeld te geven en verlost door Zijn offer. Hij is de roepende stem die leidt naar de Waarheid en er komt nooit een hard woord over de fouten van de mensen over Zijn lippen.

Hij heeft Zich uit Mijn omhelzing losgerukt, om voor jullie ambassadeur te worden van Mijn Wet. Hij heeft zichzelf opgeofferd omdat op het bondgenootschap tussen God en de mensen een zegel zou staan die geen macht kan vernietigen nl. Zijn Bloed dat als schitterende handtekening prijkt onder het verdrag van de verzoening.

Hij heeft Zijn onverwoestbare Goddelijke macht, die niet werd vernietigd in Zijn nieuw menselijk omhulsel gebruikt om jullie te laten regeren
over : het kwaad, ziekten en dood.

Hij gebruikte Zijn Wijsheid om te verheffen. Hij maakte Zichzelf tot losgeld, tot weg en brug om het jullie mogelijk te maken alle hinderpalen, die de weg naar de Hemel versperren, uit de weg te ruimen. Hij wou een wegwijzer zijn voor jullie eeuwige zaligheid.

Mijn hand moest dan ook zwaarder neerkomen over Hem, de Onschuldige, omdat jullie vroegere, tegenwoordige en toekomstige zonden ontelbaar zijn. Het aangeboden offer moest dus evenredig zijn om ze uit te wissen. Jullie kunnen deze massa offers onmogelijk kennen. Alleen Ik, God de Vader, ken het lijden van Mijn Goddelijk Kind.

Sinds alle eeuwen mengde zich, in de zaligheid van Zijn God-zijn, de onbeschrijflijke vloed van Zijn angst en lijden. Onzeglijk Verdriet om de beledigingen die Zijn geliefde Vader worden aangedaan. Onzeglijk Verdriet om de miskenning van het licht van de Heilige Geest. Onzeglijk Verdriet om de beledigingen aan het Woord (= Jezus) dat vruchteloos werd gesproken tot de mensen. Onzeglijk verdriet voor de zonden die men begaat en als vuile voeten trappen op Zijn heilig Wezen. Onzeglijk Verdriet om Zijn Offer dat Hij voor een groot deel van de mensen nutteloos brengt.

Let niet alleen op de geselslagen, doornen en nagels waarmee Mijn Zoon werd gefolterd gedurende enkele uren, maar vooral op de geestelijke folteringen die jullie Hem doen ondergaan door jullie weerstand aan Zijn smeekbeden. Jullie hebben een gebroken geest waarin de boodschap die Mijn Zoon brengt, niet doordringt of wanneer zij toch doordringt, onmiddellijk weer wegvloeit zoals een zeef. Jullie verliezen meer en meer de liefde en op die manier meer en meer God zelf.

Tot Mijn getrouwen en die van Mijn Zoon zeg Ik : ‘Blijf Ons trouw en Ik zweer jullie dat Ik jullie nabij zal blijven. Wees de verkondigers van Mijn Woord en getuigen van de Gerechtigheid, Barmhartigheid en van Onze Heiligheid.’

In dit leven zullen jullie Ons bij jou hebben en in het andere leven zullen Wij bij jullie zijn en jullie zullen de werken aanschouwen van Onze Godheid. Ik heb aan Mijn Zoon elk oordeel toegekend om het kaf van het koren te scheiden en de lammetjes te zegenen en bovendien de rammen te vervloeken. Wanneer Mijn Zoon zal komen en de zuivering is geschied dan zullen jullie rond Hem staan, als kringen van feestelijk licht rond het ontzettend en koninklijk Licht van de verrezen Godmens. Jullie zullen Gods nieuwe volk zijn. Het eeuwige volk over wie Mijn gezegende en allerheiligste Zoon zal regeren. Sterren en planeten zullen lofzangen verkondigen want alles werd gemaakt tot troon voor het Slachtoffer, voor de Held en de Heilige, waarop geen zondevlek kleeft en op wie de Vader Zijn welbehagen heeft gesteld. Sterren en planeten zullen een tapijt vormen van lichtbundels voor de Koning van de wereld, gevolgd door Zijn heiligen om binnen te treden in het eeuwige Jeruzalem.

                                                                                                                            Jezus geeft onderricht deel 1 – Maria Valtorta

De Zoon, Jezus Christus(= 2^de persoon in de H. Drieëenheid)

03-02-2008, 02:41 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Kunt je alles realiseren ? Nog in dit leven ? Hebt je jezelf al afgevraagd of die beweegredenen niet overwegend materialistisch zijn ? Besef je wel dat geluk en liefde niet materialistisch zijn ? Besef vooral dat ze niet afhangen van een materialistische instelling !

Zou de realisatie van de materiële kant alleen, je perfect gelukkig

maken ? Een eerlijk antwoord graag !

Wat staat de realisatie van je materiële plannen in de weg ?

Zou je alles laten vallen om dit materiële te bereiken ?

En als je dit niet bereikt, zou je dan zwaar teleurgesteld zijn ?

Gedeprimeerd misschien ? Het materiële blijft vergankelijk !

Heb je al eens nagedacht dat de mooie dingen in het leven niet met geld te koop zijn ? Geef toe dat datgene wat je echt zou willen, eigenlijk niet tastbaar is !

Wil je liefde en geluk ? Denk je dit helemaal alleen te kunnen bereiken ? Al eens gedacht dat je hulp nodig hebt om dit te kunnen verwezenlijken ? Er is hulp nodig van hierboven ! Je moet zelf loskomen van het materiële en inzien dat dit vergankelijk is !

Heb je jezelf al eens afgevraagd waarom je hier op aarde werd gezet ? En wie je hier gezet heeft ? Zou je die Persoon willen kennen ? Die Persoon is God. Je bent hier op aarde gezet met een goede reden. God bereid het beste voor om Zijn kinderen te ontvangen. En om het beste te kunnen kiezen moet je het slechte kennen. Daarom alleen staat God het lijden toe !

Geloof je dat God alles kan en altijd het goede met jou voor heeft ? Zoniet, denk dan eens na over de vele mensen die voor jou geleefd hebben en hun leven in Zijn Hand gelegd hebben om te laten zien dat ze er rotsvast van overtuigd zijn dat God het beste met hen voor heeft !

Met iedereen, trouwens. Geloof je in leven na de dood ? Geloof je dat Gods Zoon teruggekeerd is om ons te zeggen dat al wie in Hem gelooft bij Hem eeuwig mag leven en wonen ? Indien het antwoord neen is, denk eens goed na ! Denk nu na, want misschien is het morgen te laat. Je zult MOETEN kiezen en het resultaat hangt volledig van jou af !

03-02-2008, 02:31 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

De Heilige eucharistieviering

Ieder mens heeft de plicht, God te eren, door Hem te aanbidden en te smeken, te danken en te verzoenen. Voor ons christenen, die met Christus één geestelijk lichaam uitmaken door de band van het H. Doopsel, heeft Jezus, onze Verlosser die plicht eenvoudiger gemaakt, door aan zijn Kerk een eredienst te schenken, die onder de zending van de Heilige Geest tot volle ontwikkeling is gekomen. Bovendien stelde Hij personen aan, die als priester deze eredienst of liturgie officieel zouden uitoefenen. Hij stelde zijn Apostelen aan om deze taak uit te voeren. Zij stelden op hun beurt weer andere personen aan om zo de eredienst door te geven.

Het hoogtepunt van de liturgie is de Heilige eucharistieviering, die als offer aan God wordt opgedragen voor en door de Kerk. Dit Offer, dat een voortzetting is van Christus’ zelfopoffering op de Calvariëberg, wordt voltrokken door de consecratie, waarbij Christus tegenwoordig is onder de gedaante van brood en wijn, waardoor een geheimzinnige scheiding van Zijn Lichaam en Bloed wordt voorgesteld. Hoewel Jezus Christus niet zichtbaar is, wordt Jezus toch het echte Offerlam in dit heilig sacrament en is Hij de ware Hogepriester. De aardse priester handelt enkel in de persoon van de Zaligmaker. Hij is nodig opdat het Offer ook uitwendig waarneembaar moet zijn in een gemeenschap die uit mensen bestaat die samenkomen en een band vormen rond de aanwezige Jezus Christus. Zij vormen de Kerk. Zij vormt de Bruid met Jezus Christus als Bruidegom. Hij heeft zijn leven voor zijn Bruid gegeven en blijft door de eucharistieviering blijvend zijn leven geven.

Bovendien moeten er bepaalde handelingen gesteld worden die Christus zelf niet kan verrichten. Daarom vormt de priester de schakel tussen God en de mensen.

Het Heilig Misoffer is het Offer van de gemeenschap. Elke gelovige treedt aan het altaar, om door de bediening van de priester Christus aan de hemelse Vader op te offeren. Elke gelovige biedt dus door de offering van Christus, het hoofd van de Kerk, aan God een oneindige aanbidding en smeking, een oneindige dankzegging en verzoening aan. Vandaar dat het bijwonen van de Heilige Eucharistieviering de hoogste daad van Godsverering is,die een gelovige kan stellen. En hoe inniger hij zich door en met de priester verenigt met het Heilig Misoffer, des te inniger is zijn vereniging met Christus, des te aangenamer aan God zijn daad van Godsverering en des te vruchtbaarder voor hem zelf. Deze vereniging wordt op heel bijzonder wijze bevorderd, door de priester stap voor stap te volgen bij de Offerhandeling, en door zich de gevoelens der Heilige Kerk eigen te maken, zoals deze zijn neergelegd in de gebeden en lezingen, die het opdragend der H. Mis vergezellen.

03-02-2008, 02:20 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Toch is de verklaring te vinden. De echte waarheid is dat de hoogste laag die voor en achter de schermen de touwtjes in handen hebben ALLEMAAL ILLUMINATI zijn. Illuminati zijn vrijmetselaars die de hoogste klasse uitmaken : daar waar de beslissingen worden genomen die zowel in de States als over de rest van de wereld impact hebben.

Ze zijn stinkend rijk, houden banken in hun hand, onderhouden relaties met gelijkgezinden en vooral ze zijn SATANISCH. Het zijn een 300 tal families waaronder de Rockefellers, de Rothschilds... Ze houden geheime bijeenkomsten en in hun agenda staat steeds de globalisering over de hele wereld te bespoedigen. Wat moet er dan gerealiseerd worden ? 1 wereldregering, 1 wereldbank, 1 religie en vooral 1 leider.

Dit zullen ze HOE DAN OOK REALISEREN !!!!!!!!! Met of zonder jou !!!!!

Daarom is het héél belangrijk dat je KIEST VOOR GOD IN DE KWADE TIJDEN DIE NOG KOMEN !!!!!!!!!

Het is spijtig dat te moeten zeggen, maar op dit moment helt de weegschaal door voor Satan. Als je denkt dat dit fabeltjes zijn dan heb ik één ding te zeggen.

DE ILLUMINATI HEBBEN BOMMEN IN DE ONDERSTE VERDIEPEN VAN DE TORENS BEVESTIGD OM DE TWEE TOWERS ZEKER TE DOEN INVALLEN !

Waarom ? DE SLACHTOFFERS ZIJN GEVALLEN VOOR DE EREDIENST VAN DE SATANISCHE ILLUMINATI !!! Dit was geweten door enkele van de kopstukken van de CIA, die altijd zorgt voor de uitvoering van dit soort smerige, stinkende zaken.

Als u mij niet gelooft, ga dan onmiddellijk naar de volgende website :

 http://advice7.com/psychic_spiritual/badspirits.html

Ik wist dit al enige tijd, maar eigenlijk zou ik het niet willen weten. Achter elke ‘move’ is er wel kwaad te vinden. Hoe ver ze al staan is schokerend ! De concentratiekampen zijn intrekklaar om alle tegenstanders van het schrikbewind op te vangen en te doden.

Moeite, nog middelen zullen hierbij gespaard worden !!!! In Amerika hebben ze nieuwe concentratiekampen gebouwd !!!!!!

De Antichrist (= Gods tegenstander) staat in de startblokken om zijn entree te maken op het toneel. Mensen zullen NIETS meer zelf kunnen kopen zonder ‘chip’. Een electronisch, micro-apparaatje die zal ingeplant worden in je hand. Zeg niet dat Jezus op de kantlijn staat toe te kijken. Hij is al lang bezig de Amerikanen te verwittigen doorheen verschillende zieners en zieneressen vb. John Leary, Louise S. Tomkiel, Mary Jane Even,... Bij ons is dit ook zo. Zieneressen zoals Hille Kok weten ook de gebeurtenissen.

In de States zullen de gelovige mensen naar schuilplaatsen worden begeleid.

God heeft ons vrije wil gegeven. Het is aan ons om te kiezen : God of Satan.

KIES NU NIET VERKEERD !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

LAAT JE GEEN CHIP INPLANTEN, ANDERS WORD JE BIJ DE BOKKEN GEREKEND !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

God weet hoeveel mensen er voor Hem zullen kiezen, maar je kunt je toch wel inbeelden dat de grote massa al op voorhand verloren is. Alleen de rest die God’s geboden volgt en resoluut kiest voor God, en het minder comfortabele leventje zullen overleven.

Kortom lijden is door God niet gewild, het is de schuld van het Satansgebroed !!!!!!!

02-02-2008, 22:42 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Pater Pio heeft een stempel gedrukt op het christendom. Hij is vooral een heilige die niet in de middeleeuwen leefde maar in modernere tijden.

Pater Pio werd op 25 mei 1887 te Pietrelcina (Italië, provincie Benevento) geboren, als zoon van Grazio Forgione en Giuseppa de Nunzio. Bij zijn H. Doopsel kreeg hij de naam Francesco. Toen hij 15 jaar oud was, trad hij binnen in het noviciaat van de paters Kapucijnen te Morcone, waar hij op 22 januari 1903 ingekleed werd.

Op 10 augustus 1910 werd hij in de dom van Benevento priester gewijd. Zijn eerste H.Mis vierde hij in de kerk waar hij gedoopt werd. Wegens zijn zwakke gezondheid verbleef hij lange tijd thuis.

In Piëtrelcina ontving hij op 20 september 1910 de onzichtbare stigmata en acht jaar later, op 20 september 1918 kreeg hij de zichtbare wonden van de Heer. Dit gebeurde tijdens zijn dankzegging voor het Kruis in het koor van de kleine kerk te San Giovanni Rotondo, na het opdragen van de H. Mis. Deze wonden droeg hij gedurende 50 jaar in zijn lichaam.

Heel zijn leven wijdde hij aan zijn ambt als priester en biechtvader. Hij stichtte de “Gebedsgroepen” en liet een ziekenhuis ter verzachting van het lijden, “Casa Sollievo della Sofferenza”, bouwen. Hij stierf in geur van heiligheid te S. Giovanni Rotondo op 23 september 1968. Hij werd heilig verklaard op 16 juni 2002.

Uitspraken van Pater Pio

Denk eraan, dat de liefde de kern van de volmaaktheid is. Wie in de liefde leeft, leeft in God, want God is liefde.

Bid en hoop, wind je niet op. De opwinding dient tot niets. God is barmhartig en zal je gebed verhoren. De gebeden van de heiligen in de hemel en van de rechtvaardige zielen op aarde zijn een parfum die nooit verloren gaat.

Heel je bestaan moet gericht zijn op Maria en Zij zal je leiden naar de veilige haven van het eeuwige heil.

Zalig de ziel die de schoonheid bezit die God van haar verlangt. Zij trekt niet alleen de aandacht van de Engelen maar ook die van Jezus.

Het kruis zal je niet verpletteren ! Wanneer de last te zwaar lijkt, zal juist de kracht van het kruis je oprichten.

Zoek geen troost bij de mensen. Welke troost kunnen ze u geven ? Ga naar het Tabernakel en stort uw hart uit voor Hem. Daar zult ge troost vinden.

Het hart en de armen van God openen zich wijder, naarmate we ons kleiner maken door het vertrouwen.

Net als Maria moeten we dicht bij het kruis rust zoeken. Dan zal ons aan troost niet ontbreken.

De Rozenkrans was mijn wapen.

Mijn verleden, Heer, vertrouw ik toe aan uw barmhartigheid, mijn heden aan uw liefde, mijn toekomst aan uw Goddelijke Voorzienigheid.

Het leven van de christen is niets anders dan een voortdurende strijd tegen zichzelf, en ontplooit zich slechts ten koste van het lijden.

02-02-2008, 17:35 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Hoe werd de aarde gecreëerd ? Hoe werd de aarde aangekleed ? Hoe werden mensen op aarde gezet ?

Bestaat liefde in die godsdienst ?

Stierf hun god voor zijn schepsels ?

Kwam hun god hun heuglijk nieuws melden, zoals als je in Mij gelooft zul je blijven leven ?

Is hun god met zichzelf begaan of met zijn schepsels ?

Is hun god trouw ?

Houdt hij zijn beloftes ?

Is er hoop in die religies ?

Is de ene mens gelijk aan de andere ?

Verbergt hij zich ?

Leeft die god nog of is die al eeuwen en eeuwen dood ?

Geeft religie een antwoord op lijden en komt er een einde aan het lijden ?

Bestaat geluk in die religie ?

Als er geen god is, wordt de religie dan van bovenaf geleid door mensen ?

02-02-2008, 17:27 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

God zond eens een Duif naar de aarde. De mensen wisten niet dat God de Duif had gezonden en ze dachten : ’t Is niets speciaals. Gewoon een vogel net zoals die vele anderen.

Sommigen wilden de Duif vangen om bij de rest van de duiven te voegen. Als duivenmelker zouden ze dan proberen de Duif met een kampioenschap mee te laten vliegen. En dan had je de mensen die de duif liever dood dan levend hadden om ze in de kookpot gaar te stoven als ‘cuisine du chef’.

In elk geval was de Duif nergens meer veilig. Op een dag kwam de Duif aangevlogen en reed er juist een auto op de Duif toe. Met alle gevolgen vandien. De Duif sloeg te pletter tegen de voorruit. En de Duif gaf de geest... Nee, toch niet. Ze bleef versuft van de klap op het trottoir zitten. Vliegen kon ze niet meer.

Er stapte juist een klein meisje voorbij met haar mama. Het meisje liet de hand van haar moeder los en liep op de Duif toe. ‘Kijk eens mama, dit beestje is zo stil ! Het heeft waarschijnlijk pijn aan zijn vleugel. Mag ik het duifje meenemen om te verzorgen ?’

De moeder pruttelde nog tegen. Maar de magie tussen kinderen en dieren haalt altijd de bovenhand. Ze zweeg en hielp de Duif vasthouden. Bij de boodschappen namen ze een doos en zetten de stille, zwakke Duif erin.

Thuisgekomen zetten ze de doos met de Duif in de woonkamer. Kwestie om de gezondheidstoestand van de Duif op de voet te kunnen volgen. De Duif at graankorrels en na enkele dagen was de Duif al een heel stuk beter. En als dank voor de redding zorgde de Duif dat ze steeds in de buurt van het meisje vloog. Vervang nu het meisje door ‘ik’ en de Duif door ‘de medemens’ en verzorgen door ‘helpen’.

Daarom zond God de Duif naar ons !

02-02-2008, 01:22 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Ongeveer in het midden van de elfde eeuw werd Godelieve geboren aan de Vlaamse kust, op het slot Landesvoorde in het graafschap Boonen (= Boulogne in Frankrijk). Haar jeugd was als een sprookje. Zowel de vader, Heer Heinfried, als de moeder, Vrouw Godiva, en al de mensen die haar kenden koesterden een uitzonderlijke liefde voor het lieftallig meisje. De kinderen van de lijfeigenen (= de slaven) moesten reeds zeer jong van ’s ochtends tot ’s avonds op het veld werken. Zij kregen zelden of nooit een lekker maal voorgeschoteld. Daarbij kwam nog dat ze’s nachts in kleine povere hutjes moesten slapen. Godelieve daarentegen liep gekleed in mooie kleedjes, snoepte aan fijne spijzen, verkeerde in ruime zalen in fijn, vrolijk gezelschap of reed op een van de eigen paardjes door de lanen van het park.

Toch was Godelieve niet als zovele welstellende kinderen : zij zag niet met minachting neer op de kinderen die minder geluk hadden dan zij. Integendeel ! Zij voelde een innig medelijden met alle arme stumperds en bovendien wou zij, zoals haar dat geleerd was, alle mensen en vooral de noodlijdenden als broers en zusters in Christus beschouwen. Zij wilde daadwerkelijk de christelijke naastenliefde beoefenen. Bij elke gelegenheid bezocht de jonkvrouw de lijfeigenen om met raad en daad de mensen, vooral de zieken, te troosten en te helpen. Iedere dag rond het middaguur trok zij naar de keuken, haalde een vracht spijzen en ging ermee naar de slotpoort, waar de armen al stonden te wachten om deze in ontvangst te nemen. De koks lieten het meisje begaan en ook vader toonde begrip voor de edelmoedigheid van zijn dochtertje. Er was immers toch genoeg.

Tot op zekere dag toen er hoge gasten verwacht werden, een deel van de heerlijkste spijzen verdwenen was. Reeds tweemaal was Godelieve van de keuken naar buiten gerend. De derde maal stond plotseling haar vader voor haar met de hofmeester. De hoogachtige, krenterige hofmeester was zich bij Godelieve’s vader gaan beklagen en had deze ervan overtuigd, dat het zo niet verder kon. De tranen kwamen Godelieve in de ogen toen zij de strenge blik van haar vader zag. Wat hield zij daar in die schort verborgen ?

Gelaten opende Godelieve haar voorschoot, maar – grote God ! – het waren geen geurende spijzen die te voorschijn kwamen, maar wat droge houtspaanders. Stomverbaasd staarde Heer Heinfried en de hofmeester naar de spaanders tot hij opeens begreep en ontroerd zijn dochtertje omhelsde. Godelieve maakte zich zacht los en haastte zich met haar vrachtje naar de poort waar zij weer dampende vleesbrokken en verse druiven kon uitreiken.

Voor Godelieve vlogen de kinder- en jeugdjaren vlug voorbij. Stilaan kwam de leeftijd waarop men de meisjes pleegde uit te huwelijken. Bertolf, heer van Gistel, die gehoord had van de lieftallige jonkvrouw van Landesvoorde en het wonder der spijzen, deed zijn huwelijks-aanzoek en verwierf de toestemming van Godelieve’s ouders. Bertolf was wel ruw van aard maar hij was adellijk, welstellend en invloedrijk. Godelieve, die er steeds van gedroomd had als maagd haar leven toe te wijden aan de Heer was niet gelukkig. Toen zij na het pralerig huwelijksfeest naar Gistel moest vertrekken, besloot ze ieder offer te brengen dat de Heer van haar verlangde.

Zij zou nog vele offers moeten brengen. Reeds bij haar aankomst viel haar een ontzettende vernedering te beurt. ‘Moest gij daarom zo ver lopen, om zulke kraai hier binnen te brengen ?’, verwelkomde Vrouw Izelinde haar zoon Bertolf en zijn jonge gade. Izelinde, een feeks van een vrouw, slaagde erin Bertolf te bepraten. Vanaf de eerste dag al verstootte hij zijn lieve, jonge echtgenote in plaats van haar met liefde te omringen en haar bij te staan in de aanpassing aan het nieuw milieu waar ze terecht kwam.

Godelieve werd als een assepoester behandeld. Overal werd zij met harde, hatelijke woorden bejegend. Aan de rijkgevulde tafels werd haar geen plaats gegund en zij moest als een gevangene genoegen nemen met één broodje per dag. Toen men bemerkte dat zij alles met geduld bleef verdragen en de helft van haar broodje nog wegschonk aan de armen, kreeg Godelieve nog een half broodje. Daarnaast werd ze verplicht samen met een dienstmeid de oogst op de akkers te vrijwaren tegen de kraaien. Maar Godelieve’s geduld kende geen grenzen. Opgedragen aan God is het onbenulligste werk verdienste-lijk.

Op zekere dag verlangde zij vurig de H. Mis bij te wonen. Zij riep de kraaien bijeen in een schuur en slaagde erin deze daar te houden tot zij weergekeerd was. Het dienstmeisje vertelde aan iedereen die het wilde horen van welk wonder zij getuige was geweest, maar Izelinde en Bertolf lieten zich niet vermurwen. Erger zelfs ! Stilaan kreeg in Bertolf’s satanische geest het plan vorm om zijn lieve gade te vermoorden. Godelieve vluchtte naar haar vaders slot om Bertolf deze zware zonde te besparen. De ruwe heer van Gistel, die bang was voor de wraak van de machtige Heer Heinfried, veinsde echter berouw en beloofde beterschap zodat Godelieve hoopvol terugkeerde.

Nu begon haar lijden pas goed. Op zekere dag gaf Bertold twee knechten de opdracht Godelieve te vermoorden. Terwijl Bertolf naar Brugge reisde – om zijn onschuld te laten blijken – werd Godelieve door twee beulen gewurgd en daarna verdronken in het water van een nabijgelegen moeras. Zo stierf Godelieve op 6 juli 1170 als een lam, zonder één klacht...

Kort nadien hertrouwde Bertolf. Zijn eerste kindje, Edith, werd blind geboren. Jaren later verscheen Godelieve aan het meisje en schonk haar het licht in de ogen. Dat was de eerste ‘wraak’ van de martelares. Nog indrukwekkender was de tweede. Ongetwijfeld door haar gebed bekeerde Bertolf zich, werd monnik in het klooster van St. Winocus te Bergen en stierf pas na jarenlange boetedoening.

02-02-2008, 00:19 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

In 1181 leefde Franciscus als zoon van een rijke lakenhandelaar in het stadje Assisië in Midden-Italië. Franciscus was een jonge kerel die er van droomde te genieten van het leven. Daarvoor had hij veel geld nodig. Overal is hij de eerste om gek te doen. Hij houdt ook van avontuur. Daarom trekt hij met een andere ridder naar Beneden-Italië om er met de pauselijke legers te vechten tegen de legers van het Duitse Rijk. Maar onderweg wordt hij gevangen genomen. Zijn vader moet hem vrijkopen. Hij is 23 jaar jong, heeft alles wat hij wenst, maar toch voelt hij zich niet gelukkig. Hij zit er veel over te piekeren. In zijn eenzaamheid begint hij te bidden. Zijn roeping wordt echter nog duidelijker tijdens een mis als hij het evangelie hoort voorlezen dat handelt over totale armoede. Nu pas ontdekt hij Gods voorliefde voor de armsten en voor hen die lijden.

Op een avond nodigde hij een hele groep armen en sukkelaars uit zijn geboortedorp bij zich aan huis. Je kunt je voorstellen dat ze onwennig keken naar de pracht en praal van dat huis. Maar vlug zijn ze gerustgesteld en spreken met Franciscus over het werk, de onrechtvaardige loonverdeling en het onrecht dat ze op alle gebieden ondergaan.

Zijn vader kan met die verkwisting van geld en goederen van zijn zoon niet akkoord gaan. Hij is zo kwaad dat hij hem voor de rechtbank van de bisschop laat komen. En de rechtbank besluit inderdaad dat Franciscus al het weggegeven geld moet teruggeven. Daarop trekt hij zijn rijke kleren uit en geeft ze aan zijn vader terug.

Hij is niet meer de jonge rijke van Assisië. In een armoedige monnikenpij probeert jij de totale armoede te beoefenen. Hij begint te prediken en te bedelen. Natuurlijk verwekt dat soms spot waar hij eens een gevierde jongeling was.

Hij doorkruist zijn streek 17 jaar lang. Schoenen bezit hij niet, geld evenmin. Nog anderen willen hem volgen en gaan met hem leven. Met enkele gezellen sticht hij in 1208 zijn groep.

De ‘minderbroeders’, zo noemden zich de volgelingen van Franciscus, zijn ook missionarissen geworden. Franciscus zelf reisde naar Rome.

In 1224 werd Franciscus ziek en stierf na veel pijn in 1226.

Dit was zijn gebed :
 

Wees geloofd, mijn Heer,

met zuster maan en al de sterren,

Gij hebt ze aan de hemel gewrocht,

klaar en schoon en kostbaar.

Wees geloofd, mijn Heer, met broeder wind,

en met de lucht en met de wolken,

en het kalme azuur en met alle seizoenen.

Met hen houdt Gij uw schepselen in leven.

Wees geloofd mijn Heer, met zuster water.

Want zij is nuttig en ootmoedig,

kostbaar en zuiver.

Wees geloofd mijn Heer,

met allen die vergeven uit liefde voor U

en leed en droefheid geduldig dragen.

Zalig als ze de vrede bewaren.

Want van U, o Allerhoogste,

ontvangen zij een kroon.

Loof en prijs mijn Heer

en Dank en dien Hem in grote ootmoed !

02-02-2008, 00:11 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

In mijn kennissenkring heb ik zowel een lesbisch koppel als een homo koppel. Het zijn allemaal toffe en lieve mensen. Ik zou ze niet willen missen.
Toch lees je dat Jezus en de hele hemel hun seksuele daden verafschuwen.
In een boodschap stond eens :
Jezus : Veel homoseksuelen komen naar Mij en bidden dat hun relatie zou lukken. Maar wat wil je dat Ik zeg ?
Jezus zei hierover al in tegenwoordigheid van Maria aan een zieneres (Veronica Lueken) : Weet je wat we met Sodom en Gomorra gedaan hebben ? We hebben ze vernietigd !

Er zijn toch enkele punten die over homoseksualiteit moeten gezegd worden, anders lijkt het erop dat ze zomaar kunnen verder leven zonder eens te denken dat hun leven langer is dan dit leven. Een kerkelijk homohuwelijk is verboden, niettegenstaande dit door sommige priesters wordt toegestaan. Maar wat wil je als in de hoogste rangen in het Vaticaan homosexualiteit en pedofilie voorkomen. Zij zitten niet bepaald te wachten om deze zaken te verbieden.

Als ze kinderen er willen bijsleuren dan wordt het misdadig ! Dus geen draagmoederschap en geen adopties voor homoseksuele koppels. Ze zijn verantwoordelijk voor hun eigen daden. Laten ze hun ding maar doen bij soortgenoten, als dit hun keuze is ! De Amerikaanse Catherine Baxter werd door Jezus 'rondgeleid' in de hel en zag dat alle homoseksuelen in het zwarte hart van de hel terecht kwamen. Dolend in de extreme duisternis, alleen, liefdeloos, om nog te zwijgen van alle andere straffen. Het is bitter om dragen, want ik zou ze graag blijvend aan mijn zijde hebben.

Bovendien is er geen enkele eerlijke studie te vinden waaruit blijkt dat homoseksualiteit in het DNA zit. In Amerika hebben de homogroeperingen studies laten uitvoeren en hebben ze de studie rond het verplichte resultaat laten uitvoeren. Het zat in het DNA. Niet dus. Jezus zei hierover aan Veronica Lueken : Waar halen ze het ? Het is niet aangeboren. Neutrale psychiaters zeiden dat familiale omstandigheden, de puberteit, de omgeving waar ze opgroeiden, vrienden en vriendinnen, traumatische ervaringen de kern waren tot het overgaan naar relaties van dezelfde sexe. Maar het is HUN KEUZE !

Hieronder volgen uittreksels uit de boodschappen gegeven aan Veronica Lueken op verschillende tijdstippen en doorgegeven voor publicatie aan een groot publiek. Niet alleen bedoeld voor Amerika maar ook voor ons.

174 - HOMOSEXUALITY

"For this cause God delivered them up to shameful affections.  For their women have changed the natural use into that which is against nature.  And, in like manner, the men also, leaving the natural use of the women, have burned in their lusts one towards another, men with men working that which is filthy, and receiving in themselves the recompense which was due to their error." - Romans 1:26-27 

BLACK  CLOUD  OVER  AMERICA
"In the days of Sodom, so too were men giving themselves over to all the pleasures of the flesh: eating, drinking, marrying, giving in marriage. All manner of sinful lusts are being committed. Men shameful with men, women casting aside their role of motherhood and lusting after women. As it was in the days of Sodom, so now is this black cloud over America."  Our Lady of the Roses, July 14, 1979

"YOU  WILL  BE  SURELY  DESTROYED"
"As in Sodom and Gomorrah, mankind had gone down and given itself over to satan. I ask you now, My children, to turn back from your road to destruction, for you will be surely destroyed as was the time of Sodom and Gomorrah.  Homosexuality shall not be condoned.  It is an abomination in the eyes of the Eternal Father, and as such, is condemning many to hell."  Jesus, June 18, 1991

SODOM:  "WE  DESTROYED  IT"
"And the great issue now of homosexuality in your country, that shall be on the balance that Michael holds.  Unless this balance is evened by removing this evil from your country and bringing in just laws to prevent the spread of homosexuality, you cannot be saved; your country cannot be saved.  Because I repeat again, as I have repeated in the past:  When a country has given itself over to immorality and all pleasures of the flesh, and abominations of the flesh, then that country will fall!  If you do not believe Me, My children, I say:  You will read your history books, and you will find out that there was a Sodom and Gomorrah.  And what did We do to that abominable city, Sodom?  We destroyed it!  And what did We do to Gomorrah?  We destroyed it!  And We destroyed all who did not follow the plan for their redemption." Jesus, November 1, 1985 

LEADERS  LAX,  CORRUPT
"Homosexuality is rampant throughout your country and all of the nations of the world.  Your leaders are lax and corrupt.  There are very few voices with authority crying out against the sins that shall bring destruction upon your nation and many nations of the world." Our Lady of the Roses, July 14, 1979

"YOU  WILL  BE  REMOVED"
"I am your God, and I say unto you:  continue to change My Church and you will fall!  You will build a secular church, bringing in all--even heretics, even homosexuals.  All aberrations condemned by the Eternal Father, you will permit in the name of humanism.  Nay, no!  I say unto you as your God.  You will be given a short reign, for I consider you then an abomination, and as such you will be removed." Jesus, May 23, 1979 

WOE  TO  THE  PASTORS
"My children, can I bring you a message of joy when My heart is torn by the murders and the loss of respect for your elders?  Children against parents, parents going about, running to and fro, marrying and giving in marriage, living adulterously, consorting with evil, with homosexuals and lesbians!  What manner of life do you show for your children to make example of?  Woe to the parent that scandalizes his child.  It is better if that parent had died in his mother's womb!  Woe to the pastors that scandalize the children!  They shall burn in an eternity of hell for their deception!" Our Lady of the Roses, August 5, 1977 

READ  YOUR  BIBLES
"Your word of homosexuality can be explained by the story of Sodom and Gomorrah.  Read in your Bibles or consult your clergy.  Find yourselves, My children, a humble, pious clergy.  Many have fallen away from the Faith." Our Lady of the Roses, October 6, 1992 

PASTORS  HELD  RESPONSIBLE
"We hold the pastors of My Son's House, We hold them as being responsible for the fall of the children.  Be ye warned now, My children, that woe to the man who has this responsibility upon his conscience and his soul.  Scandals have been brought into the lives of your children.  Perversion, homosexuality, immorality, perverted sex, My children-where shall you stop but at the abyss!" Our Lady of the Roses, December 7, 1977

HOMOSEXUALITY  IN  PRIESTHOOD
"I will not stand for My priests who condone homosexuality and allow it in My priesthood! I will not stand for My priests who allow the murder of the unborn with their permissiveness! I will not stand by and allow My priesthood to be destroyed!" Jesus, June 18, 1982

THEOLOGIANS
"Immorality, homosexuality, and what do We hear now but permissiveness in sex, even from the mouths of Our trained ones known as theologians?  Have you all lost your minds or your souls to satan?  Human sexuality you call it?  Animal sexuality I call it!  You fornicate like animals.  And why did the Father deem it necessary to intervene upon Sodom and Gomorrah?" Jesus, November 21, 1977

AGAINST  NATURE
"Homosexuality shall always be condemned, because it is against the nature of man*; and it is a violation of all human morality, and shall not be tolerated by the Eternal Father in the Trinity." Our Lady of the Roses, October 5, 1985 

* "... tradition has always declared that 'homosexual acts are intrinsically disordered.' They are contrary to the natural law." (Catechism of the Catholic Church, #2357) 

PRIESTS  UNDERMINING  CHURCH
"We see a church of man being built, a church that has no angels guiding it, a church that is made, as the true Church of My Son is being chipped away at, undermined by My Son's own priests! How dare you debase My Son's heritage by allowing all evil to be condoned in His Church!
     "You men who are formerly of the light an have given yourselves to the darkness, you condone this foul act of homosexuality. And why? As satan inspires you and directs you, you go about looking for excuses for sin! You condone it with permissiveness! You have taken the direction and the Commandments of your God and you re-evaluate! You take them to your scholars who have heads of fog, and in your masterly, worldly way, you delude those of less learning to believe, because of your high-sounding words and theses, and all manner of scholarly knowledge; you delude those who do not have the God-given knowledge to believe your rot! You even deny the truth of what the Eternal Father did to Sodom and Gomorrah for the sin of homosexuality.
     "You who cry love your neighbor, do not twist the truth and say that Sodom and Gomorrah fell because they were inhospitable! Oh, no! I say unto you: hospitality had nothing at all to do with this. It was a manner of degrading, debased sin, using a creation of the Father for vile acts, animal acts, and far worse until your filth and pollution has entered into the minds and souls of the young! You defilers of mankind, the skin shall burn off of your bones soon!" Our Lady of the Roses, April 2, 1977 

AN  ABOMINATION
"Man shall not condone evil or rationalize sin. Homosexuality is an abomination in the eyes of God and man! The Creator condemns those who do not repent of this sin." Our Lady of the Roses, August 5, 1977

THE OFFENDERS OF GOD
"Laws are being made now to protect the offenders of God, the homosexuals." - Our Lady of the Roses, June 18, 1993

SHALL  NEVER  BE  ACCEPTED
"Homosexuality shall never be accepted.  In the writings of the good Fathers, My child and My children, you were made fully aware in the Old and the New Testament of the Book of life and love, the Bible--you had been made full aware of the dastardly acts of mankind, as men consort with men.  This shall not be accepted nor condoned by the Eternal Father even if He has to send another plague upon you."  Jesus, August 21, 1985 

CONDEMNS  TO  HELL
"Homosexuality is a sin that condemns to hell!  Lesbianism means eternal damnation and banishment!  Bestiality is the  most foul and heinous of crimes in the eyes of the Eternal Father.  There shall be no scientific excuse given!  For each and everyone of you in mankind's reign shall stand before the Eternal Father to be judged when you die upon earth, when you leave your body.  And what excuse will you give to Him if you do not repent now of your sin?  Do penance!  His Heart is all forgiving if you will do penance!" Our Lady of the Roses, August 4, 1979

"THAT  COUNTRY  SHALL  FALL"
"How can a great country like the United States fall, you say, My child?  You ask Me in your heart.  I read your heart.  I will tell you why.  Because they have given themselves over to satan.  When a country has lost its morality and seeks the pleasures of the flesh, giving over, themselves over, to all manner of abominations, like homosexuality, and condoning this up the highest courts of the land, then that country shall fall." Our Lady of the Roses, November 1, 1985

UNITED  STATES  HELD  RESPONSIBLE
"I hold your country, My child, at fault because too few who are in power in the government and the teachers from My Church on earth, too few are willing to fight against the abomination of the homosexuality that is raging throughout the United States, Canada, and the world.  In no way will homosexuality be accepted, for it means damnation and destruction." Jesus, July 1, 1985 

NOT  JUDGING
"When a priest tells you that you do not have to speak up, out against homosexuality, because you are judging another person, and you should love your neighbor and therefore never set him up to be judged, you are not judging. If a person is doing wrong, and you tell him in a kind manner, a charitable manner, that they are committing a sin, and that they will lose their soul and go to purgatory, or even hell, that is not judging. You are helping and loving your neighbor. What is love?" Our Lady of the Roses, June 18, 1982 

RAMPANT
"Now I hear, I hear the prayers of many who call out for mercy because they have the disease called AIDS.  My child, make it known to them, in writing, that this was a direct admonition by the Eternal Father for their performing terrible acts of indecency upon earth that destroys the young souls who follow them.  I am talking, My child, about homosexuality.  It is rampant all over the earth." Our Lady of the Roses, June 18, 1990 

CURE  FOR  AIDS  IF ...
"I say again: if man will repent of his sin and discard the homosexual life they're living, I will give them a cure for AIDS." Our Lady of the Roses, June 18, 1990 

 AIDS CURE:  AS  SOON  AS ...
"Now, My child, My Mother made it known to you about the AIDS epidemic.  There will be a cure for mankind as soon as We see the legislative bodies and those politicians of the world, who are at this time causing the abortions with their monies and their funding*, especially in the United States--abortion is murder, and as such you shall all be condemned as murderers at the time of your death unless you repent now of your sin!" Jesus, June 18, 1990 

*The condition attached would be the enacting of legislation by the world's politicians that would eliminate all funding of abortion.

 SIN:  FORERUNNER  OF  WAR
"For sin is always a forerunner for war, My children:  murders, persecutions, robberies, all manners of sins of the flesh, homosexuality, lesbianism, perversion, sodomy.  Sodom and Gomorrah fell for less sins than you have committed now upon your earth.  Noah took to the ark and the world was in a better state spiritually than your world now; for you have accepted a sophisticated manner of sin, based on man's reasoning and not God's truth." Our Lady of the Roses, October 2, 1979 

ANY  COUNTRY
"Any country that allows homosexuals to roam and to seduce the young shall be destroyed."  Our Lady of the Roses, June 30, 1984

NEITHER  CHASTISE  NOR CONDEMN
"Red Hats, bishops, you go about earth oppressing the children of God, but you neither chastise nor condemn the evil ones in your House, the Church." Our Lady of the Roses, May 3, 1978 

FALLEN  BISHOPS
"Are you so blind that you do not recognize the acceleration of sin among you? Murders abound, thievery, all manner of carnage, destruction of young souls, abortion, homosexuality, condemned from the beginning of time by the Eternal Father. Yet sin has become a way of life. Sin is condoned now, even unto the highest judge of your land and your lands throughout the world. As you have sown so shall you reap. Sin is death, not only of the spirit, but of the body. Wars are a punishment for man's sin, his greed, his avarice. Pride and arrogance is bringing down into hell mitres from My Son's House." Our Lady of the Roses, August 14, 1981

01-02-2008, 20:56 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Dit gedeelte heb ik genomen uit het favoriete boekje van mijn vader. Een beduimeld, oud, geel uitgeslagen, samengeplakt en nog uiteenvallend boekje over Guido Gezelle en zijn Gedichten.

Op 1 mei 1830 werd Guido Gezelle te Brugge geboren als oudste zoon van Pieter Jan Gezelle en Monica Devriese. Zijn vader was een rasechte Vlaming. ‘Pier Jan die geen Fransch en kan’ zei hij met trots over zichzelf. ‘Mijn vader was nen aardigaard’ (= een speciaal type) zei Guido later om aan te geven waar zijn dichterlijke aanleg zijn oorsprong vond. Eveneens bepalend voor de aard van zijn dichterschap waren de karaktertrekken die hij van zijn moeder had geërfd. Zij was een ernstige, vrome tot beschouwen geneigde vrouw die wat levensschuw was. Zij had haar stille weemoed in Gezelle overgebracht.

Toch zullen de diepe teleurstellingen in zijn leven Gezelle’s zwaarmoedigheid wel in de hand hebben gewerkt, maar ze moeten reeds aanwezig zijn geweest, want ook in de gedichten uit de eerste gelukkige leraarsperiode is de zware ondertoon van de melancholie te herkennen. Dat Gezelle de van vader en moeder geërfde eigenschappen als tegengestelde krachten in zich voelde werken vindt men in verschillende gedichten terug. Ook zijn reacties weerspiegelden nu eens een mensenschuwe onzekerheid van optreden, en dan weer een koppigheid die vasthoudt aan het eigen inzicht.

Gezelle had het niet zo best getroffen : zijn vader die een bekwaam tuinman was, werd door een algemene crisis getroffen en kwam op een steeds lagere trap van welstand, en dat terwijl de zorgen voor het groeiend gezin toenamen. Gebrek aan middelen, maar geen gebrek aan karakter bij deze door en door Vlaamse ouders. Ze hadden een eenvoudige levenswijze : gehecht aan de familieband, trouw aan de ingebakken tradities en bovenal doortrokken van het katholieke geloof. Ook in zichzelf voelde Gezelle die waarden terug :

O Lieden van te lande, vrienden al

die ‘k heel mijn leven lang beminnen zal

omdat ik U het leven en

zoo menig dingen schuldig ben,

die niemand prijst dan hij die weet

wat edele giften God den armen landman geeft !

Heel zijn leven door zette Gezelle zijn krachten in om het Vlaamse volk besef van eigenwaarde bij te brengen en om de aanwezige krachten tot een nieuwe bloei te brengen. Kortom een herbloei van Vlaamse grootheid gekoppeld aan een herleving van de Christelijke grootheid. Hierbij sloot Gezelle zich aan bij een sterk streven in verschillende Europese landen naar de herleving van de Christelijke Cultuur zoals in de Middeleeuwen.

De volksschool die Guido in Brugge bezocht had nog een Noord-Nederlandse traditie. En dit ondanks de breuk van 1830 tussen Noord en Zuid. Gezelle had er een grondige afkeer van. Het onderwijs was primitief, maar de jongen, die een goed verstand had, mocht verder studeren. Hij begon op College Den Dune in Brugge zijn middelbare studies. De financiële moeilijkheden thuis maakten hier echter een einde aan, maar Gezelle kon toch zijn studie verder zetten op het klein-seminarie te Roeselare. Als tegenprestatie verrichtte hij portiersdiensten. Dit stelde hem in staat om niettegenstaande de beslotenheid van een streng gereglementeerd, verfranst instituut toch in contact te blijven met het Vlaamse volk en de Vlaamse taal. Het was juist onder de eenvoudige volksmensen dat de Vlaamse taal nog leefde. De hogere standen waren helemaal verfranst. In die taal ‘zoo zij uit de bronne vloeit, het herte en den mond des volks’, voelde hij het kloppend hart van Vlaanderen. Dan al begon hij vast te leggen wat hij aan levend taalbezit te horen kreeg en ook zijn medeleerlingen schakelde hij om woordjes te verzamelen. Dit portierswerk had echter ook zijn nadelige kanten. Het slorpte veel van Gezelle’s studietijd op. Daarnaast zal het voor Gezelle ook pijnlijk geweest zijn om tegelijkertijd leerling te zijn en tegelijk ook bij het dienstpersoneel te horen. Daarbij werd hij ook nog geplaagd met een onrust over zijn priesterroeping. Gelukkig wist zijn vader hem in eenvoudige bewoording aan te moedigen : ‘Stelt u in de handen van God gelijk de potaarde in de handen van den pottebakker. Betrouwt vastelijk dat Hij van u een nuttig vat zal maken voor hem en u zelve...’.

Van 1850 tot 1854 was Gezelle weer terug in Brugge, waar hij op het groot-seminarie zijn laatste voorbereiding kreeg op het priesterschap. Het waren rustige jaren : geen portierswerk en ook de onzekerheid over zijn roeping was verdwenen. Hij had nu een regelmatig leven van studie en gebed. Hij kon zich nu concentreren op zijn toekomstige taak : dichter en priester zijn. Een dubbele opdracht, maar die door hem altijd als een onverbrekelijke eenheid in zijn roeping werd beschouwd.

In 1854 werd Gezelle benoemd tot leraar aan hetzelfde klein-seminarie waar hij zijn opleiding had gekregen. Boekhouden en Natuurlijke Historie behoorden tot de hem opgedragen lessen, terwijl hij ook met het toezicht op de jongere leerlingen werd belast. Met veel enthousiasme vatte hij zijn taak aan. Hij schakelde zelfs zijn vader in voor het aanleggen van een tuin, waardoor hij zijn leerlingen praktijkgericht onderwijs kon geven. Want dit is was een van de grondbeginselen van Gezelle’s onderwijs : leer de jongens zelf waarnemen, activeer hun zelfwerkzaamheid. Nu is dit een bekende methode, maar in die tijd was ze nieuw. Later paste hij zelfs zijn methode toe op taalonderwijs.

Ondertussen was hij hard aan het verder studeren. Homerus was misschien wel zijn meest geliefde schrijver, maar daarnaast las hij ook andere klassieke auteurs en bestudeerde de christelijke schrijvers van Oudheid en Middeleeuwen. Hij  verdiepte zich ook in Duitse, Engelse, Spaanse, Italiaanse en Scandinavische werken.

In 1857 kreeg hij de gelegenheid zijn verworven kennis door te geven. Hij werd aangesteld als leraar van de poësisklas. De Latijnse thema’s en Franse redevoeringen waren niet langer de saaie hoofdschotel in deze klas maar er werden werken gelezen van Dante tot Shakespeare en van Juvenalis tot van Maerlant. Zo onderging ook de begaafde leerling Hugo Verriest Gezelle’s lessen. Gezelle spoorde de leerlingen aan hun eigen gevoelens en gedachten in de onvervangbare moedertaal uit te drukken. De opgegeven opstelonderwerpen lagen binnen hun belangstellingssfeer en er kwam al gauw een stroom van dichtwerk uit deze poësisklas die, over het algemeen bijzonder talentvol was. Gezelle gaf het voorbeeld. Hij verbeterde het werk van zijn leerlingen of vond hierin aanleiding tot het schrijven van nieuwe gedichten. Er ontstond een vruchtbare wisselwerking tussen de ontvankelijke klas en de bezielende meester. Toen in 1858 stierf een van zijn leerlingen stierf, ging Gezelle met de hele klas de begrafenis bijwonen. Hij was diep aangeslagen door dit gebeuren en in enkele dagen tijd had hij zijn ontroering verwoord in zijn werk ‘Kerkhofblommen’.

Daarnaast was hij ook al bezig geweest aan een uitgave van andere dichtwerken, die kort daarna verscheen : Dichtoefeningen. Deze bundel werd opgedragen aan de studenten van Roeselare en werd door hen enthousiast ontvangen. Buiten West-Vlaanderen vond Gezelle nauwelijks gehoor. Toch vindt men in deze bundel het oorspronkelijk geluid van Gezelle. Het is een wonder van frisheid naast de al te traditionele poëzie van die dagen. Fris door de fijne zintuiglijke waarneming die neergelegd is in een uiterst gevoelige taal.

Ook voor Noord-Nederland was dit nieuw. Zij moesten nog wachten op de beweging van de Tachtigers om te kunnen proeven van dit nieuw elan.

Ook buiten de klas was Gezelle’s optreden totaal nieuw. Hij was voor de jongens een vriend, die hen met goedheid en begrip benaderde. In een tijd dat de afstand tussen leerling en leerkracht nog heel groot was, bewoog hij zich onder de jongens bij hun sport en spel en opende zijn kamer voor wie zijn hart eens wilde uitstorten, of in Gezelle’s boekenkast rondneuzen. Hij was altijd hartelijk, maar streng als dit nodig was. Bovendien sprak, uit zijn omgang en drukke briefwisseling met de jongens en uit de vele gedichtjes die hij voor zijn ‘kinderen’ schreef, zijn verlangen hun zielen te leiden naar God. Dit is steeds zijn diepste bedoeling geweest.

Mocht ik met een dichtje

Uw herte

Winnen, ’t waar mij weerd

genoeg

dat ik dichtte en dachte

en werkte

’s navonds late en ’s morgens

vroeg.

Maar ik zou dan weer

dat herte

dragen naar... gij weet ?...

Genoeg !

‘k Gev’ Hem wat ik win

en werke

’s navonds late en ’s morgens

vroeg.

Hij... Hij geeft mij voor

mijn werken,

’s navonds late en ’s morgens

vroeg,

blijdschap, meer als ooit

mijn herte

vragen kon. Genoeg !

Genoeg !

Ondanks het diepe inzicht van Gezelle en de zuiverheid van zijn bedoelingen, kwamen er moeilijkheden rond zijn persoon. Door zijn oorspronkelijke wijze van lesgeven hield hij niet altijd rekening met lesroosters, exameneisen en het speciale tempo nodig voor zwakke leerlingen. Bovendien ontstond door zijn manier van omgaan met de jongens, tegenover wie hij soms al te goed van vertrouwen was, een gespannen sfeer. Zowel onder de docenten als onder de leerlingen, die al gauw partij kozen voor of tegen Gezelle. De toestand werd onhoudbaar en de overheid greep in door hem eerst zijn poësis-klas te ontnemen en hem kort daarna in 1860 naar Brugge over te plaatsen. Die laatste maatregel trof de van idealen vervulde Gezelle diep. Hij heeft het knagend verdriet heel zijn leven meegedragen.

In Brugge werd Gezelle medebestuurder van een Engelse kostschool en, als die opgeheven werd, leraar van het Engelse seminarie. Hij bestudeerde hun katholiek verleden en vond in Brugge Engelse vrienden, die zijn ideaal : herleving van een Christelijke kunst, deelden.

Verschillende oud-leerlingen van Roeselare onderhielden nog nauw contact met hem. Als enkelen hem vroegen de in omloop zijnde gedichten te mogen uitgeven, stemde Gezelle in met de uitgave van ‘Gedichten, Gezangen en Gebeden’. Deze bundel bevat vele gedichten uit zijn gelukkige tijd en ook enkele uit zijn eerste Brugse jaren, met de weerslag van de scheiding. Deze verzameling vond opnieuw een enthousiaste ontvangst in eigen Westvlaamse kring. Daarbuiten werd hij echter fel aangevallen : enerzijds om Gezelle’s ver doorgevoerd West-vlaams taalgebruik i.p.v. algemeen Vlaams en anderzijds van liberale zijde om het religieuze karakter van zijn werk. Maar Gezelle werkte voort als hekeldichter. Onder de naam Spoker mengde hij zich in de politieke strijd van die dagen. Belangrijker was zijn werk als volksopvoeder, wanneer hij in 1865 werd benoemd tot onderpastoor van de St. Walburgakerk. Naast zijn drukke en trouw vervulde priesterlijke plichten, begon hij aan de uitgave van een gezinsblad ‘Rond den Heerd’, waarin hij liturgische onderwerpen en heiligenlevens behandelde, planten en dieren beschreef en een rubriek had met oude volksgezegden en dergelijke. Gezelle werd de bezieler van een grote groep medewerkers, maar hij was niet in staat het financieel beheer te beredderen. Veel te veel werk kwam op hem alleen neer en bij al zijn priesterlijk werk groeiden de zorgen voor het blad hem over het hoofd. Hij werd ziek. Hij was helemaal niet meer tegen de moeilijkheden opgewassen en als hij daarbij nog hoorde dat zijn dienstbode, die op zijn naam schulden had gemaakt, roddels over hem verspreidde, gaf hij het op en vertrok. Dit was zijn tweede diepe ontgoocheling.

Hij vond zijn toevlucht bij een begrijpende vriend, de deken van Kortrijk. De deken zorgde ervoor dat Gezelle daar in 1872 tot onderpastoor werd benoemd aan de OLVrouwkerk. Het leek erop dat Gezelle voorgoed gaat zwijgen, diep gekwetst door het leven. Toch was het de genezende kracht van zijn diep-beleefd priesterschap, de hartelijkheid en het begrip van goede vrienden, van regelmatig werk en voortdurende studie die er hem bovenop hielp. Bovendien was het verblijf te Kortrijk, stad aan de Leie, stad van de Gulden Sporenslag, stad met een rijk verleden een aangename verblijfplaats voor Gezelle. Hij werkte door aan de culturele verheffing van zijn volk. Hij maakte veel gelegenheidsgedichten in die tijd en in de loop der jaren werd hij de populaire volksdichter.

Maar zijn diepste innerlijk bleef nog gesloten, ook al kwam hij in 1880 tot een nieuwe uitgave : Liederen, Eerdichten et Reliqua. Het is een bonte verzameling, waarin de Eerdichten (gelegenheidsdichten) het grootste deel vormen, naast knappe vertalingen en geestelijke verhalen in dichtvorm. Ook deze keer vond zijn werk geen waardering buiten West-Vlaanderen. Gezelle zette zijn taalstudie verder en gaf een nieuw blad uit : Loquela of ‘voor allen die hen gelegen laten aan eigene Vlaamsche tale, als uitinge van eigen Vlaamsch wezen en leven’. Met een groep van medewerkers ging hij verder met woorden te verzamelen. Voor hem waren oude woorden meer waard dan oude gesteenten. (Na zijn dood liet hij 150.000 woordverklaringen achter)

Daarnaast werkte hij aan de vertaling van The Song of Hiawatha, het bekendste werk van Longfellow. In deze vertaling komt de eigen woordkunst van Gezelle duidelijk uit; het is werkelijk een herdichten. In de verfijnde taalnuancering overtrof hij zelfs meermaals het oorspronkelijk werk.

Zo geraakte Gezelle langzamerhand over zijn diepe inzinking heen. De waardering voor zijn werk begon te groeien. De priesterlijke werkzaamheden werden geleidelijk aan verlicht, waardoor hij meer tijd kreeg voor zijn letterkundig werk. In deze periode begon Gezelle’s lyrisch dichterschap open te bloeien. Zijn dichterschap was door de jaren en het gedragen leed gerijpt tot een diepere menselijkheid. Dit droeg bij tot een groter kunstenaarschap. Een stroom van gedichten brak los, die in 1893 onder de naam ‘Tijdkrans’ gebundeld werden. Er werd nog nog altijd kritiek geleverd, maar Gezelle kreeg een vurig verdediger in  August Vermeylen, die hem als de ‘grootmeester van de Vlaamse poëzie’ erkende. Ook in Noord-Nederland vond hij waardering, niet in het minst door de lezingen die Pol de Mont hield om Gezelle’s werk bekend te maken.

En steeds rijker vloeiden de gedichten uit Gezelle’s pen. Het jaar 1896 werd een climax. Hij schreef niet minder dan 87 gedichten in dit jaar, sommige in een ruk op het papier gezet, zoals in zijn eerste dichtperiode, maar de meeste pas na een lang wordingsproces, daarna nog met zorg ‘herkastijd en herkleed’, een moeizaam proces dat zelfs deze taalvirtuoos deed zuchten : ‘Men doet ook niet al dat men wilt met de woorden !’. Hij was niet langer tevreden met het bundelen van zijn gedichten in een willekeurige opeenvolging. Hij zocht in de ordening van zijn bundels naar een weergave van de ordening die men in heel de schepping tegenkomt. In de bundels ‘Tijdkrans’ en ‘Rijmsnoer om en om het jaar’ uit 1897 komt dit tot uiting. In Rijmsnoer volgt hij de opeenvolging van de maanden en de gang van de seizoenen. Intussen trok Gezelle zich steeds meer terug, zich concentrerend op het geestelijk leven aan de hand van de mysticus Ruusbroec uit de 14^de eeuw.

Hij kreeg bovendien van zijn overheid de eervolle opdracht om een vertaling te schrijven van een theologisch werk. Het vergde veel van zijn energie en Gezelle voelde zijn lichamelijke krachten afnemen. Wanneer hij zijn aanstelling vernam tot geestelijk leidsman in een klooster van Engelse zusters te Brugge, (een tweede eervolle uitverkiezing) verzuchtte hij : ‘Een oude boom en wilt niet verplant zijn.’ Maar Gezelle deed – zoals altijd – zonder tegenspraak wat van hem verlangd werd, al viel het afscheid van Kortrijk hem zwaar.

Slechts korte tijd was hij in zijn geboortestad terug als hij ziek werd. Zijn neef, de priester Caesar Gezelle, was bij hem en hoorde zijn laatste woorden, waarin Gezelle zijn ‘eigenzelve’ tekent : ‘Ik geloof dat ik altijd geleefd hebbe in eenvoud en oprechtheid des harten’ en dat ontroerende : ‘ ‘k Hoorde zo geerne de vogelkens schuifelen !’. Op 27 november 1899 stierf Gezelle.

De gedichten die men in zijn nalatenschap vond, uit verschillende periodes daterend, werden als Laatste Verzen uitgegeven (1901).

Naast objectief beschrijvende natuurgedichten, treffend door een verfijnd picturale visie en uitblinkend door hun enorme vormkracht, vindt men hier ook verzen waarin Gezelle’s diepste innerlijk opengaat. Deze natuurdichter ontleent zijn beelden veelal aan de natuur, zoals in het hoogtepunt van de laatste bundel en tevens van zijn gehele werk : ‘Ego Flos’.

EGO FLOS

Ik ben een blomme

en bloeie voor uwe oogen,

geweldig zonnelicht,

dat, eeuwig onontaard,

mij, nietig schepselken,

in ’t leven wilt gedoogen

en, na dit leven, mij

het eeuwig leven spaart.

Ik ben een blomme

en doe des morgens open,

des avonds toe mijn blad,

om beurtelings, nadien,

wanneer gij, zonne, zult,

heropgestaan, mij nopen,

te ontwaken nog eens of

mijn hoofd den slaap te biên.

Mijn leven is

uw licht : mijn doen, mijn derven,

mijn’ hope, mijn geluk,

mijn eenigste en mijn al,

wat kan ik, zonder u,

als eeuwig, eeuwig sterven;

wat heb ik, zonder u,

dat ik beminnen zal ?

‘k Ben ver van u,

ofschoon gij, zoete bronne

van al dat leven is

of immer leven doet,

mij naast van al genaakt

en zendt, o lieve zonne,

tot in mijn diepste diep

uw aldoorgaanden gloed.

Haalt op, haalt af !...

ontbindt mijne aardsche boeien;

ontwortelt mij, ontdelft

mij !... Henen laat mij... laat

daar ’t altijd zomer is

en zonnelicht mij spoeien

en daar gij, eeuwige, ééne,

alschoone blomme, staat.

Laat alles zijn

voorbij, gedaan, verleden,

dat afscheid tusschen ons

en diepe kloven spant;

laat morgen, avond, al

dat heenmoet, henentreden,

laat uw oneindig licht

mij zien, in ’t Vaderland !

Dan zal ik voor ...

o neen, niet voor uwe oogen,

maar naast u, nevens u,

maar in u bloeien zaan;  

zoo gij mij, schepselken,

in ’t leven wilt gedoogen;

zoo in uw eeuwig licht

me gij laat binnengaan.

                                                                                                17 november 1898

zaan = spoedig

Wie Gezelle leest, wordt onmiddellijk getroffen door het eigen geluid, het oorspronkelijk karakter van zijn toon en zijn visie. Al heeft de dichter de invloeden van vele poëten in zich opgenomen en verwerkt, bij de eerste regels herkent men dadelijk Gezelle’s vaste greep op ritme en rijm, het altijd afwisselend woordenpalet waarmee hij zijn onderwerpen schildert, zijn eigen opmerkingsgeest, die steeds weer iets vindt waar anderen nauwelijks aandacht aan schenken.

Maar er is meer nodig om zo vruchtbaar te worden als hij. Gezelle zou nooit zoveel prachtige gedichten geschreven hebben als hij niet voortdurend had geluisterd. Niet alleen luisteren naar wat anderen hem leerden, maar ook luisteren naar al de stille woorden die de geduldige opmerkzame verneemt in de wereld rondom hem. Deze innerlijke openheid en ontvankelijkheid voor het schone en het goede in de mensen en in de natuur wordt als het ware tastbaar in dat kleine gedichtje, boordevol van ‘geluid’ :

Als de ziele luistert...

 
Als de ziele luistert

spreekt het al een taal dat leeft,

’t lijzigste gefluister

ook een taal en teeken heeft :

blâren van de boomen

kouten met malkaar gezwind,

baren in de stroomen

klappen luide en welgezind,

wind en wee en wolken,

wegelen van Gods heiligen voet,

talen en vertolken

’t diep gedoken Woord zoo zoet...

als de ziele luistert !

                            1859

lijzigste = zachtste, kouten met malkaar = babbelen met elkaar, wegelen = bewegen

Voor de religieus gevormde mens wordt in dit gedichtje kenbaar hoe scherp Gezelle het Woord, dat in zijn Almacht alles schiep, herkende in het leven en bewegen van de dingen in de natuur. Maar iedereen kan opmerken hoe geduldig en volhardend zijn observatie van de natuurverschijnselen en gebeurtenissen is geweest om tot zulke nauwkeurige beschrijvingen te komen. Niet alleen om het verschijnsel zelf brengt hij dat geduld en die aandacht op. Het is alsof hem een innerlijke kracht steeds drijft om, in zijn gedichten, een gesprek te voeren met datgene wat hij herkent als het wezen van de dingen in de natuur.

De beschrijving van het vlindertje is hem aanleiding om op eigen wijze Augustinus’ woord te vertolken : Ons hart is onrustig totdat het rust in God.

Kom e keer hier

‘Kom e’ keer hier, fliefflodderke,                    vlindertje

                                       ‘k hebbe u, ‘k hebbe u zoo lief !’

                                    Maar ’t wipte, ’t wupte, ’t en wachtte niet,

                                       en ‘ liet mij alleene zijn.

                                    ’t Was wel van dat lief fliefflodderke,

                                       want, hadde ik het eens genaakt,                aangeraakt

                                    ik hadde ‘t, het lief fliefflodderke,

                                       ‘k en wete niet wat gemaakt :

                                    geen hand van ‘nen mensche ’n mocht ‘et ooit

                                       genaken zijn lieve kleed,

                                    of ’t was en het wierd ’t fliefflodderke,

                                       het was en het wierd hem leed ;

                                    de hand van die ’t miek alleene mag

                                       ’t genaken en niet beschaân,                       niet beschadigen

                                    de wind van die ’t miek alleene mag

                                       er, wandelen, over gaan.

                                    Dus, wakker en weg, fliefflodderken,

                                       op planten en bloeiend gers,                                    gras

                                    alwaar dat u God geschapen heeft,

                                       alwaar dat ’t uw woning es !

                                    En zoekt gij nu, kind, een zin hierin,

                                       ’t fliefflodderke, wie dat zij,

                                    uw herte is het, alderliefste mijn,                    hart

                                       ai, wat zou het anders zijn !

                                    God miek het u, maakt dat God alleen

                                       kan zeggen : Dit herte is mijn,                     dit hart is van Mij

                                    zoo zal het, en anders en zal ‘t, o neen,                      (God)  

                                       het uw’ noch gelukkig zijn !                          niet

                                    Zoo zong hij, die lang en lusteloos

                                       gezeten had, eenen dag,

                                    wanneer hij, op de eerste lenteroos,

                                       het eerste fliefflodderken zag.

                                                                                                1860

Het ruisend riet brengt hem tot de gelijkenis tussen deze plant en zijn eigen gevoelige ziel die door de gebeurtenissen van het leven heen en weer wordt bewogen.

O ’t ruischen van het ranke riet

                        O ! ’t Ruischen van het ranke riet !

                        o wist ik toch uw droevig lied !

                        wanneer de wind voorbij u voert

                        en buigend uwe halmen roert,

                        gij buigt, ootmoedig nijgend, neêr,

                        staat op en buigt ootmoedig weër,

                        en zingt al buigen ’t droevig lied,

                        dat ik beminne, o ranke riet !

                        O ! ’t ruischen van het ranke riet !

                        hoe dikwijls dikwijls zat ik niet

                        nabij den stillen waterboord,

                        alleen en van geen mensch gestoord,

                        en lonkte ’t rimplend water na,

                        en sloeg uw zwakke stafjes ga,                                  stengels

                        en luisterde op het lieve lied,

                        dat gij mij zongt, o ruischend riet !

                        O ! ’t ruischen van het ranke riet !

                        hoe menig mensch aanschouwt u niet

                        en hoort uw’ zingend’ harmonij,

                        doch luistert niet en gaat voorbij !

                        voorbij alwaar hen ’t herte jaagt,                     ’t hart hen heen

                        voorbij waar klinkend goud hem plaagt ;                            jaagt       

                        maar uw geluid verstaat hij niet,

                        o mijn beminde ruischend riet !

01-02-2008, 20:17 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Kortom : ze gelden dus nu en oneindig in de toekomst !

Trouwens hoeveel eeuwen gelden die geboden al.

Deze geboden zijn niet afhankelijk van de toestand van de maatschappij of opinie van mensen. God moet zich niet aanpassen aan de wetten, maar wel de mensen. Zelfs al zijn ze niet altijd gemakkelijk om toe te passen in deze tijd. Mensen kunnen zich niet voorstellen dat er een verandering van maatschappij zal plaats vinden. Denk eens na, in de tijd van Mozes heeft God 40 jaar lang zijn volk in de woestijn rond gestuurd. Dat was omwille van hun hardnekkige zondige neigingen. Toen werden de mensen ook direct gestraft voor zonden. In deze tijd zijn over de hele wereld miljarden keer meer zonden en in ergere proporties dan in Mozes tijd. Waarom dan denken dat God niet meer reageert en immuun is geworden voor de poel des verderfs ? Jaren en jaren heeft Jezus er al op gewezen dat het kaf en het koren zullen gescheiden worden voordat het laatste oordeel plaats heeft. Er moet rekening gehouden worden met een duizendjarig tijdperk van vrede ! Niet iedereen kan in dat tijdperk overgaan, enkel de GODSGETROUWEN. Bid vooral om bijstand, want vooraleer dit tijdperk aanvangt zullen enorm zware tijden aanbreken met veel leed.

God vraagt niet liever dan dat je de communicatie terug opent. Hij wacht.

Een klein kind loopt naar z’n moeder en vader. Wel dan ? Ga terug naar je Vader en Moeder. Zij wachten op jouw om je in hun armen te sluiten. 

Hier zijn dan de 10 geboden :

1 Bovenal bemin 1 God :

Het is familie God voor de vrienden. God bestaat uit 3 personen. Dit zijn ze :

• God de Vader : Kennen we Hem persoonlijk ? Nee.

MAAR :  We kennen Hem wel van Zijn Schepping. Hij is de grote Schepper die uit niets iets kan voortbrengen. Hij heeft zoveel creaties gemaakt en maakt er nog zoveel, en zal er nog zoveel maken dat we ze niet allemaal kennen. Vooral zijn levende creaties zijn zodanig fijn en perfect gemaakt dat we er kunnen vanuit gaan dat Hij ze met veel liefde gemaakt heeft. De creaties die we het best kennen zijn natuurlijk de mensen. Hij heeft onze wil, ons verstand en kennis, ons geweten enz. gemaakt. Hij dringt zich nooit aan ons op. Vraagt geen geld. Vraagt geen onderwerping. Hij laat ons vrij om Hem beter te willen leren kennen.

We kennen Hem ook van de innige band die Jezus met Zijn Vader had. Zoals Hij kon er niemand Zijn Vader beschrijven. Hij leerde ons bidden tot de grote God die Zich zo nederig opstelt naar ons nietige mensjes.

Wij mogen Hem zelfs Onze Vader noemen. We mogen zelfs familielid worden bij de grote familie God. God de Vader heeft zoveel plaats voor ons in Zijn Hart. We zijn allen uitgenodigd op Zijn grote feest.

Waarom zouden we met tegenzin naar God gaan ? Toch niet omwille van die enkele jaartjes vals geluk op aarde zeker ! Trouwens het feest is niet gepland in de Hemel, maar op AARDE !!!!!!!!!!!!!!

• God de Zoon : Toen we in de vroegste tijden, wanneer zelfs de tijd nog jong was, als God wilden zijn, op aanraden van de Duivel heeft de Aartsengel Michaël ons uit het Paradijs gezet. Verboden nog te betreden. Adam en Eva wilden zich als schepselen boven de grote Schepper verheffen. God was echt teleurgesteld in Zijn mensen. We vielen in een diepe afgrond van labeur, ziekte en dood. Die miserie zou worden doorgegeven van generatie op generatie. Toch bleef God medelijden tonen met ons en Hij zocht de Aartsvaders Abraham, Isaak en Jakob op en beloofde beterschap. Hij hielp Mozes de Egyptenaren verschalken en hielp de Hebreeuwen door de Rode Zee trekken. Hij zou voortaan als Jahweh onder hen wonen. Hij gaf hun 10 wetten op steen gegrift. In de woestijn trok Hij mee bij de Ark van het Verbond waarin die stenen wetten zaten. Maar er kwam geen beterschap van het volk uit. Ze waren koppig, eigenwijs en hoogmoedig. Hij zond nog vele profeten, rechters en koningen om het volk hun fouten in te zien en hen iedere keer weer uit te nodigen op Zijn grote feest. De Hebreeuwen stonden de gezondenen iedere keer weer naar het leven. Toen zond Hij Zijn Zoon Jezus door Maria. Hij gaf ons nog eens de kans om voor Hem te kiezen.

Wat deden we ? We kruisigden Jezus. Maar Hij overwon het lijden en de dood. Jezus kwam terug om ons te vertellen dat alle mensen die in God geloven voor eeuwig gered zullen zijn. Wat een geschenk ! Bij de feesttafel mogen aanzitten.

• God de Heilige Geest : Degene die overal met ons is, de stuwende kracht, de energie die van een lauwe christen een vurige aanhanger van God maakt. De energie die straalt als X-rays door je hart.

Degene die je nooit van de familie God mag scheiden. Degene die je nooit mag vergeten. Hij zorgt ervoor dat je kunt opklimmen naar de zoektocht naar God en die God in al Zijn facetten doet kennen en begrijpen.

2 Zweer niet ijdel, vloek noch spot :

Haal God niet naar beneden om je wereldse zaakjes voor elkaar te zien komen. God is groter dan dat !

Span God niet voor je kar om geld en macht te verkrijgen.

God is meer waard dan dat !

Als iets mislukt of niet loopt als gepland, geef God daar de schuld niet van.

God is perfect !

Spot niet met God.

Je zal niet met hem moeten spotten als je nog barmhartigheid van Hem verwacht.

3 Heilig steeds de dag des Heren :

God heeft zes dagen gewerkt. Voor ons 6000 jaar. Op de zevende dag hield hij rust. Voor ons is die dag de zondag. Op die dag ben je uitgenodigd op de eucharistieviering om met Hem te communiceren. Een vriend wil je regelmatig bezoeken. Dit is de zondag. Je mag niet werken op zondag omdat je dan je leven moet overdenken. Een bezinning over hoever je nog van de Weg, de Waarheid en het Leven verwijderd bent. Richt je antenne op God, verander en verbeter je om terug op Gods weg te komen. Dan weet je ook voor morgen en de rest van de week wat te doen. Als je geloof in de week onder nul zakt, moet je zeker de zevende dag zorgen voor een zomerse dag.

4 Vader en moeder zult gij eren :

Zie deze mensen als makers van je lichaam en beschermers van je ziel die je van God gekregen hebt. In het geval dat ze hun taak niet goed vervuld hebben, zullen zij daar verantwoording moeten voor afleggen. Probeer ze niet te haten !

Zij zijn verantwoordelijk voor de christelijke opvoeding die ze je gegeven hebben. Zij moeten uitleggen dat boven hen een Hemelse Vader en een Hemelse Moeder bestaan : God en Maria. Als ze dit verzaken zijn zij verantwoording verschuldigd tegenover God zelf. Zij moeten een onberispelijk voorbeeld zijn voor de kinderen. Anders raken de kinderen op het verkeerde pad.

De kinderen moeten respect tonen voor hun ouders. Zij moeten dikwijls optornen tegen de vriendjes en vriendinnetjes die een kwalijke invloed uitoefenen op hun zonen en/of dochters. In deze tijd is dit niet gemakkelijk.

En vooral niet in deze huidige maatschappij !

Het moet van beide kanten komen.

Algemeen :

Geen dumpen van oudere mensen in rusthuizen en andere verzorgingscentra.

Respect voor de derde leeftijd.

5 Dood niet, geef geen ergernis :

Geen abortus, geen euthanasie, geen zelfmoord, geen andere moorden.

Niemand doodpesten, niemand monddood maken, niemand doodwensen, niemand de grond inboren, niemand negeren, niemand psychisch doden.

Geen ergernis : de zon gaat op voor iedereen, zelfs voor je vijanden. Laat je niet meesleuren in een ‘oog om oog, tand om tand’-systeem. Geloof in een geweldloos systeem. Sta niemands ontwikkeling in de weg. Overdenk dat niemand slapeloze nachten en gepieker heeft over wat jij deed naar die persoon toe. In een relatie : grijp je partner niet naar de keel, maar bewaar de vrede. Problemen kunnen ook opgelost worden door met elkaar te praten.

6 Doe nooit wat onkuisheid is :

Er is enkel seks mogelijk tussen man en vrouw. Dus geen holebi-cultuur omdat het zo ingefluisterd is door $atan. Het is de ultieme poging om Gods kinderen naar de verdoemenis te helpen. Jezus heeft al gezegd dat homoseksualiteit niet aangeboren is en nog minder overdraagbaar. Man en vrouw zijn geschapen om kinderen te kunnen voortbrengen voor God. Als ze nu hun daden stoppen dan kunnen ze gered worden en binnen enkele tijd het tijdperk van vrede binnengaan. Uiteindelijk blijft niemand in de onperfecte toestand dat hij nu is. Bovendien is seks enkel en alleen toegelaten binnen het huwelijk. Dit is al eeuwen zo. Dit blijft nog eeuwen zo. U kunt de geschiedenis van Aartshertog Albrecht en Isabella zelf lezen. Op de dag van hun huwelijk bleven zij na de ceremonie de rest van de nacht bidden voor het altaar in de Kerk. En dit was in die tijd zelfs heel gebruikelijk.

Voorhuwelijkse seks mag dus niet. In deze tijd is het moeilijk haalbaar, maar toch moeten deze wetten worden toegepast. Er komt binnen enkele jaren een nieuw tijdperk. Dan zal er niets buiten deze wetten zijn !

Seks maakt relaties niet beter ! Het zit precies ingebakken dat door seks mirakels gebeuren, maar dat is niet zo.

Paus Benedictus 16 heeft gelijk over de hele lijn. Er mogen geen voorbehoedsmiddelen gebruikt worden. Waarom ? Wel omdat ze veel gebruikt worden voor seks buiten het huwelijk. Daarnaast is er nog het gebrek aan respect voor elkaars lichaam. Zoveel mogelijk erecties en orgasmes, 1000 keer per dag aan seks denken en liefst nog doen ook. Met gelijk wie, gelijk waar, gelijk hoe.

Als je minder droomt van seksuele prestaties ben je als ziek of abnormaal beschouwd.

Ook voorbehoedsmiddelen gaan er definitief uit binnen 4 tot 5 jaar. Er zal een verandering zijn van mentaliteit en de mensen zullen meer op geestelijk vlak bezig zijn. Dichter naar God toe. Probeer een simpele oefening : denk er al eens aan hoe dat zal zijn !

7 Vlucht het stelen en bedriegen :

Ook lenen en niet teruggeven is stelen. Wees altijd ter goeder trouw, zelfs al is de andere partij het niet.

8 Ook de achterklap en ’t liegen :

Niet roddelen, want dat is zoals iemand een dolk in zijn rug planten.

Leugentjes om bestwil is ook liegen.

9 Wees steeds kuis in uw gemoed :

Maak van je hart geen moordkuil. Laat geen broeihaarden van haat, jaloersheid en woede toe. Gun iemand het licht in de ogen. Ook geen negatieve gedachten of doemdenkerij die leiden tot depressies.

10 En begeer nooit iemand goed :

Geen overspel. Ook niet in gedachten.

Niet afgunstig zijn van andermans zaken.

01-02-2008, 19:46 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

1. Ark van Noah : De schepping werd symbolisch gespaard door van alle diersoorten een mannelijk en een vrouwelijk beestje op de boot te zetten.

God had een Verbond met Noah, dan beloofde God ook dat hij nooit de mensheid zou vernietigen. Hij beloofde een NIEUWE AARDE.

2. Verbond met Abraham : de nakomelingen van Abraham zullen Gods volk zijn, Zijn uitverkoren volk.
3. Ark van het Verbond : Gods verbond met de Hebreeuwen : op stenen tafelen heeft God zijn leefregels voor eeuwig vastgelegd nl. De 10 geboden. God beloofde Zijn volk KANAAN of het Beloofde Land.
4. Verbond met Koning David : uit de stam van David zou uiteindelijk Jezus geboren worden. Gods uitverkoren Zoon.
5. Ark van Maria : Jezus werd uit haar geboren. God gaat een verbintenis aan voor alle volkeren. In Jezus en al zijn volgelingen belooft God een NIEUWE HEMEL en een NIEUWE AARDE. God spreekt door Jezus over zijn leefregels die nu verfijnd worden. Het gaat niet alleen over de 10 geboden, maar ook over de Wet van Liefde in de Bergrede. Bemin God bovenal en je naaste als jezelf. Het is geen wedstrijd om het meest in Gods achting te stijgen of een levensstijl die het meest tot op het bot gaat. Geloof niet dat je daardoor dichter bij God komt. In deze maatschappij is het waanzinnig om zoiets te proberen. Johannes de Doper groeide op in de woestijn, ga je vooral niet meten met deze superatleten.

6. Verbond met jouw : NU wordt de uitverkiezing gedaan van het kaf en het koren, de slechten en de goeden, de verdwijnende partij en de blijvende partij. Dit is de voorlopige schifting voor binnen te komen in het tijdperk van vrede. De definitieve schifting gebeurt na die 1000 jaar. Dan is het definitief het einde van de aarde. Alleen de Hemel en de Hel blijven over.

01-02-2008, 19:29 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Zij prezen de katholieke Kerk aan : een christengemeenschap van allemaal mensen die de boodschap van Jezus hadden begrepen en naar Jezus’ voorbeeld zouden leven. Petrus was het hoofd van die Kerk geworden toen Jezus teruggekeerd was naar Zijn Vader. Christenen moeten nog altijd de boodschap uitdragen en laten zien hoe een christen naar Jezus’ voorbeeld leeft. Ieder christen moet dit doen in zijn leven en op de plaats waar hij zich bevindt op elk tijdstip. Gesterkt door de Heilige Geest die hij door gebed over zich roept. Dat is het belangrijkste dat Jezus van ons verlangt als we zijn voorbeeld al nastreven en beleven.

Iedereen wordt uitgenodigd om mensen op te vangen in het net van Jezus en Zijn Boodschap.

Welke mensen ? Iedereen.

Welke boodschap ? Dank God, respecteer Hem en bemin Hem als de Gever van alle leven, ook het jouwe. God heeft iedere mens als Zijn kind op aarde gezet, waaronder jij. Daaruit volgt dat je de mensen van over de hele wereld mag aanvaarden als je broers en zussen. En vooral dat je hen dan ook graag ziet, want we vormen één grote familie. Iedereen is uitgenodigd om dit te geloven en dit in daden om te zetten. Dit is een leefregel voor alle christenen. Mensen zijn echter niet onfeilbaar. Als mensen iets mispeuteren kunnen ze ALTIJD bij God de Vader terecht. Hij wist al hun zonden uit. Mensen moeten onderling elkanders fouten vergeven. Vergevingsgezindheid is een tweede leefregel voor alle christenen.

Als je volgeling van God bent, dan kan de dood je niet raken. Je leeft erna verder (ziel). Bovendien worden alle doorstane miserie en lijden omgezet in geluk en liefde in Gods Koninkrijk. Deze boodschap is er een van hoop ! Als mensen dit niet aanvaarden, dan vraag je aan God om bijstand en kracht. Vraag Hem dat Hij de mensen die dit niet willen aannemen zou helpen, zodat ze toch ooit in hun leven een ommekeer zouden maken naar God en Zijn hoopgevende boodschap.

Als mensen weigeren om geholpen te worden, dan ligt de bal in hun kamp. Maar persoonlijk zou ik toch graag hebben dat iemand me duidelijk maakt dat ik verkeerd bezig ben, voor het definitief te laat is. Ze zullen na een tijdje wel inzien dat Jezus’ Weg de enige, echte Weg en Waarheid is en die leven geeft.

01-02-2008, 19:16 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Zoals in een huwelijk moet de Bruid (wij) respect hebben voor de Bruidegom (Jezus). We moeten tonen dat wij Hem graag zien. Het is een monogaam huwelijk. De Bruidegom tolereert geen andere minnaars. De Bruidegom (Jezus) beschermt ons tegen alle slechte bekoringen en invloeden. Jezus zag de Bruid zo graag dat Hij voor haar is gestorven. Hij geeft ons Zichzelf door de eucharistieviering, om ervoor te zorgen dat we niet verder van Hem verwijderd raken. Hij zorgt ervoor dat wij niet sterven en eeuwig met Hem verenigt zullen zijn, als we in Hem geloven. Verbonden door een eeuwige band : Liefde. Als we iets mispeuterd hebben dan is Jezus bereid ons te vergeven als een goede echtgenoot, op voorwaarde dat wij Hem alles opbiechten en proberen beter te leven.

01-02-2008, 19:08 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Er zijn meer spijkers dan lichaam.

Het ontvangen doopsel zou een start moeten zijn, maar het betekent niets, als je de andere ingestelde sacramenten van Jezus niet navolgt.

01-02-2008, 19:02 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Het woord kerk komt van het Griekse woord kuriakon of kurikon en betekent huis des Heren. Vandaar komt dan ons Nederlands woordje kerk, maar ook Kirche (Duits) en Church (Engels) zijn van datzelfde woord afgeleid.

In het Frans spreekt men van église, het Spaanse, Italiaanse en Portugese woord lijkt erop en die woorden komen van het Latijnse woord ecclesia, dat op zijn beurt van het Griekse woord ekklesia komt, en dat betekent : volksvergadering. Gaan we nog wat verder in het Grieks zoeken dan vinden we dat dit woord afkomstig is van oproepen, uitroepen, uitnodigen... We zijn heel dicht bij de betekenis van ‘gemeenschap’, want dit is immers een groep mensen die uitgenodigd wordt om met elkaar het goede te doen...

In het Nieuwe Testament wordt kerk in de twee betekenissen gebruikt  : denk maar aan het gebouw, aan de plaats van alle mensen die op de uitnodiging van Christus ingaan, samenkomen. Andere schrijvers als bv. Paulus, denken aan de gemeenschap van mensen die proberen te leven zoals Christus het gevraagd heeft.

Het ontstaan van de kerk :

Lucas, de schrijver van het derde evangelie, vertelt in de Handelingen der Apostelen over het ontstaan en de uitbreiding van de eerste Kerk.

Dat ontstaan is vrij eenvoudig na te vertellen : De Geest van Jezus (Pinksterfeest) is bij ons, we kunnen ons niet meer wegstoppen, we kunnen niets anders dan over die Jezus verder vertellen en volgens zijn wil leven ! Dit is het getuigenis van de eerste apostelen en dit vertellen ze verder aan allen die het horen willen. De groep mensen die door dit getuigenis enthousiast worden, doen met de apostelen mee en er groeit een ganse gemeenschap die hetzelfde wil : leven volgens de opdracht van Jezus. Dit is de eerste kerk.

Nu is zo’n ontstaan zoals het hier staat, gemakkelijk verteld. Het spreekt vanzelf dat die eerste kerkgemeenschap met wat problemen af te rekenen had, maar ze hadden steun aan elkaar. Bovendien leefden ze in de volle overtuiging van de opdracht van Jezus. Dat gaf hen sterkte en moed.

01-02-2008, 00:00 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Het heffen van de beker betekent elkaar een zegening toewensen. Wanneer de beker van lief en leed naar anderen wordt geheven met de wens ‘op het leven’, wordt deze beker de beker van de zegeningen. Veel mensen ervaren hun leven door God gekweld met ziekten, verliezen, gebreken en tegenspoed. Zij denken dat hun beker geen enkele zegening bevat. Het is de beker van Gods toorn. Een beker die alleen maar ellende brengt. Het is niet verwonderlijk dat niemand een hechte band wenst met een wraakzuchtige God. Hier is geen enkele zegening te bespeuren. Maar wanneer Jezus de avond voor zijn dood de beker in zijn handen neemt, is dit niet de beker van de gramschap maar de beker van de zegeningen. Het is de beker van een nieuw en eeuwigdurend verbond, de beker die ons vere-nigt met God en met elkaar in een gemeenschap van liefde. Paulus schrijft aan de inwoners van Korinte : ‘Ik spreek tot verstandige mensen : vorm uw eigen oordeel over wat ik ga zeggen. De beker van de zegening, die wij zegenen, geeft ons gemeenschap met het bloed van Christus’ (1 Kor.10,15-16).

Het enorme lijden van de mensheid kan gemakkelijk worden opgevat als een teken van Gods toorn. Als een straf. En het wordt ook vaak zo opgevat. De psalmist zegt zelfs : ‘In de hand van de Heer dreigt een beker vol schuimende, bittere wijn; Hij schenkt hem uit tot de droesem toe en de boze slurpt hem leeg tot de laatste druppel’ (Ps 75, 9). En wij, kijkend naar de verschrikkingen die onze wereld teisteren, zeggen : ‘Hoe kan er een liefhebbende God zijn als dit allemaal gebeurt ? Een God die mensen zoveel laat lijden, moet wel een wrede, wraakzuchtige God zijn !’

Jezus echter nam al dit lijden op Zich en hief het op aan het kruis, niet als een vloek, maar als een zegening. Jezus veranderde de beker van Gods toorn in een beker van zegeningen. Dat is het mysterie van de Eucharistie. Jezus stierf voor ons zodat wij konden leven. Hij vergoot zijn bloed voor ons zodat wij nieuw leven konden vinden. Hij gaf Zichzelf weg voor ons, zodat wij konden leven in gemeenschap. Hij werd voedsel en drank voor ons zodat wij voor het eeuwige leven kunnen worden gevoed. Dat is ook wat Jezus bedoelde toen Hij de beker hief en zei : ‘Deze beker is het nieuwe verbond door mijn bloed; hij wordt voor jullie leeggegoten’ (Lc.22, 20).

Wanneer we de beker van ons leven heffen en in het besef van onze wederzijdse kwetsbaarheid elkaars lijden en vreugde delen, kan het nieuwe verbond tussen ons zichtbaar worden.

                                                                                                                    Uit : Kun je de beker drinken ? – Henri Nouwen

31-01-2008, 18:36 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Uitleg : seks als lijm deugd niet. Er moet mortel van liefde zijn, anders komt er niets goeds van het huwelijk voort. Het huwelijk vraagt een inbreng van beide zijden, van man en vrouw. Dat duurt een tijd vooraleer je elkaar aanvoelt en samenwerkt, maar eens de liefde diep vanbinnen geworteld is of mortel droog is dan kan het huwelijk tegen de huwelijksperikelen.

Papier dat vastgelijmd is aan plastiek neemt de vorm van de plastiek over. Verkeerd ! De inzet moet van beide kanten komen, en ongeveer evenveel. Met de mentaliteit van meer geven dan nemen, en het nodige respect voor elkaar.

Het is onmogelijk om een baksteen met mortel aan een houten kader aaneen te hangen. God heeft man en vrouw geschapen om door hen kinderen te hebben. Elke lichamelijke verpakking voorziet Hij van de nodige ziel. Met mensen van gelijke sekse kan er niets voortkomen, en is zodoende tegen Gods bedoeling met de mens.

31-01-2008, 18:34 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Het spreekt vanzelf dat iedere mens een eigen wil gekregen heeft en de mogelijkheid om te kiezen. Als ze na die inspanningen nog altijd tegenwerken zorg dan dat je zelf niet in een draaikolk geraakt. Het is beter alleen bij God te geraken, dan nog eens iemand verliezen aan $atan.

31-01-2008, 18:31 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Geloof is niet altijd direct werkend zoals een geneesmiddel of een therapie, maar op middellange tot lange termijn kunnen mensen veranderen door jouw geloof. De daders kunnen zich meestal zelfs niet herinneren dat ze voor hun verandering een hatelijker gedrag hadden. Geloof in de hulp van hierboven, alles in hun handen leggen, verder bidden en Jezus ontmoeten in de eucharistie zorgen voor veranderingen die je van jezelf uit niet kunt verwezenlijken. Je moet geduld hebben. Dit kan spijtig genoeg niet in alle gevallen verwezenlijkt worden.

Bij geweld in relaties en mishandeling kan men niet wachten, maar moet een directe aanpak gestart worden. Er moeten geen doden, gewonden of geestelijk verknipte mensen vallen ! Maar toch moet je zelfs als slachtoffer terug bij God aankloppen ! Je zult zien dat de wonden helen en dat je terug zelfvertrouwen krijgt.

31-01-2008, 18:30 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Er is een groot verschil in vormen van aards geluk :

1.      Geld en macht zijn zeker schoolvoorbeelden bij uitstek om te catalogeren bij ‘aards geluk’, deze zijn vluchtig als ether. Die worden door God verafschuwd. Hij heeft er al eeuwen en eeuwen slechte ervaringen mee dat mensen die daarvoor kiezen direct in de hel belanden. Zij kiezen niet voor God. Deze zijn nooit combineerbaar met God. Uiteindelijk moet je kiezen.

Geld en macht zijn drijfveren die dikwijls achter handelingen of zaken schuilen, zoals verder vermeld onder carrière.

2.      Gezondheid is iets van onschatbare waarde, maar dikwijls miskend door gezonde mensen.

3.      Daarnaast heb je de gewone zaken waarnaar de mens verlangt :

·         Liefde, gezinsgeluk, kinderen : deze vormen van geluk zijn perfect te combineren met God. De mens is gecreëerd om kinderen te kunnen hebben, een gezin te stichten, liefde te geven. Natuurlijk zijn er ook mensen die gekozen hebben om een innige band te hebben met de familie God. Deze mensen zijn bewonderenswaardig.

q       Wat betreft seks : er moet een onderscheid gemaakt worden tussen seks met liefde  en seks enkel als daad. Als seks alleen bekeken wordt als voldoening voor de eigen behoeften, dan kun je wel denken dat God dat zo niet ziet ! Hij heeft het als een heilige daad beschouwd. Dat moet zo blijven ! Mensen zijn niet geschapen om als konijnen op elkaar te zitten. Het moet een daad blijven van levenscreatie gegeven door God. Hij zorgt voor de levensadem en de ziel. De mens voor het lichaam. Het is de ultieme uiting van liefde tussen twee mensen die zo groot is dat er een kind uit die daad ontstaat. Nog nooit meegemaakt dat zo’n belangrijke daad aan de mens wordt toevertrouwd. Uitzonderlijk ! Trouwens God zit ook zo ineen : De liefde tussen God de Vader en God de Zoon is zo groot dat de Heilige Geest is ontstaan als derde persoon in de God-eenheid.

• Huisje, tuintje, autootje, en andere materiële zaken : geloof maar dat deze zaken allemaal aards zijn. Het zijn hulpmiddelen, geen hoofddoel op zich. Het is verkeerd als je ze nastreeft zonder God te kennen. God gaat voor alles en iedereen. Dat moet een duidelijk punt zijn. Voorbeeld : Een huis dient om te wonen en al de gezinsleden erin op te bergen. Een villa van een kwart miljoen Euro of meer is echt niet nodig. Als je op zondagmorgen in plaats van naar de eucharistieviering te komen iedere keer de hond uitlaat, dan kun je toch wel denken wat God ervan vindt ! God ziet alleen zoals een infrarood-foto : enkel de ziel, de rest is bijzaak. Deze zijn goed te combineren met God, maak alleen van die zaken geen afgoden.
• Carrière : als de job dient om geld te verdienen om te kunnen leven dan is dit niet verkeerd. Maar er zijn ook gevallen waar de carrière voor het gezin komt, een reden om overspel te plegen of om zijn macht te kunnen tonen. Of simpelweg om geld te hebben om zijn eigen ‘toren van babel’ te financieren. Je kunt wel raden wanneer God op de tweede of derde plaats komt, of op geen enkele plaats meer.

Als je eens bekijkt waar al de martelaren en heiligen voor gestorven zijn, dan kun je toch niet beweren dat ze waanzinnig waren of onnozel of...

Zij waren ervan overtuigd dat God bestaat en dat Jezus gekomen is om de poort naar de Hemel open te zetten. Ook het geloof in Maria was voor velen een bijkomend punt om hun leven voor in te zetten.

Nu nog altijd komen christenen om in China, Afghanistan, Oeganda,... Dit is toch niet omdat ze een droom najagen. Overal komen ontluikende christelijke kerken op en dit in de meest onmogelijke en vijandige omstandigheden.

Zij stellen het eeuwige Hemels geluk ver boven dat van een kortstondig leventje op aarde. Dit leventje kan zelfs niet tippen aan dat Hemels geluk. Mensen denken meestal dat het niet de moeite loont of dat het zinloos is dit na te streven of dat het iets is voor na hun dood. Niets is minder waar. Dit Rijk is dichterbij dan je denkt. Het is nog binnen de 4 – 5 jaar dat dit zal gerealiseerd worden op DEZE AARDE. HET IS GEEN DROOM ! Jezus heeft dit ondertussen al ontelbare keren herhaald voor de reeks zieners over de hele aardbol. Durf niet te twijfelen aan wat Jezus zelf zegt ! Blijf in elk geval in God geloven zelfs al wordt het moeilijk, zelfs al moet je jouw leven erbij inschieten ! Krasse taal, maar het is de WAARHEID !

31-01-2008, 18:24 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Toewijding aan de Barmhartige Jezus

Barmhartige Jezus, Uw goedheid is oneindig en Uw genaden zijn onuitputtelijk. Ik vertrouw grenzeloos op Uw Barmhartigheid, die Uw werken overtreft. Ik wijd me geheel aan U toe, om in de stralen van Uw genade en Uw Liefde te leven, die uit Uw Hart aan het Kruis ontsproten zijn. Ik wil Uw Barmhartigheid verspreiden door de geestelijke en lichamelijke werken van barmhartigheid en bijzonder de zondaars bekeren, arme en bedroefde zielen troosten en steunen. Wilt U mij altijd beschermen als Uw eigendom en eer, want ik vrees al mijn zwakheid en hoop op alles van Uw oneindige Barmhartigheid. Dat de hele mensheid de onpeilbare diepte van Uw Barmhartigheid mag erkennen, zodat ze al de hoop erop stelt en ze in eeuwigheid prijst. Amen.

Gebed gericht aan de Goddelijke Barmhartigheid

Ik neem mijn toevlucht tot Uw Barmhartigheid, milde God, U alleen bent goed. Ondanks mijn grote ellende en mijn talloze fouten heb ik vertrouwen in Uw Barmhartigheid, omdat U de Vader van alle Barmhartigheid en alle troost bent. Nog nooit heeft men gehoord - zelfs de hemel en de aarde kunnen het zich niet herinneren - dat een ziel, vol vertrouwen op Uw Barmhartigheid, in de steek gelaten werd.

O God van medelijden, U alleen kunt mij van schuld vrijspreken. Ik vertrouw op U dat U me niet zult verstoten, hoe vaak ik ook vol berouw naar Uw barmhartig Hart vlucht. Daar wordt niemand afgewezen. Zelfs de grootste zondaar niet.

O liefdevolle Verlosser, U hebt gezegd dat hemel en aarde eerder zouden vergaan, dan dat een vertrouwende ziel op Uw Barmhartigheid ontgoocheld zou worden. Zorg dat geen enkele ziel, die U nadert, zich weer van U verwijdert, zonder vergiffenis, troost en nieuwe genaden te hebben bekomen. Amen.

30-01-2008, 21:31 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Rozenkrans of Kroon tot de Goddelijke Barmhartigheid

bid dagelijks de Kroon - de priesters moeten ze de zondaars als laatste redding aanbevelen - ontelbare genaden aan de zielen, die hun vertrouwen in Gods Barmhartigheid stellen

Kruis : In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

1 ste kraal : Wordt eerst niet gebruikt. (later wel : zie verder)

2 de kraal : het Onze Vader :

            Onze Vader, die in de hemelen zijt,

            geheiligd zij Uw Naam,

            Uw Rijk kome,

            Uw wil geschiede op Aarde als in de Hemel.

            Geef ons heden ons dagelijks brood,

            en vergeef ons onze schulden,

            gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren,

            en leid ons niet in bekoring,

maar verlos ons van het kwade.

Want van U is het Koninkrijk,

en de kracht en de heerlijkheid

in eeuwigheid. Amen.

3 de kraal : het Weesgegroet :

            Wees gegroet Vrouwe van Alle Volkeren,

            vol van genade,

            de Heer is met U.

            Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen,

            en gezegend is de Vrucht van Uw Hart : Jezus.

            Heilige Vrouwe van Alle Volkeren,

            Moeder Gods,

            bid voor ons, arme zondaars,

            nu en in het uur van onze dood. Amen.

4 de kraal : de Geloofsbelijdenis :

            Ik geloof in God, de almachtige Vader,

            Schepper van Hemel en Aarde,

            en in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer,

            die ontvangen is van de Heilige Geest

            en geboren uit de Maagd Maria,

            die geleden heeft onder Pontius Pilatus,

            gekruisigd is en gestorven en begraven,

            die nedergedaald is ter helle,

            de derde dag verrezen uit de doden

            die opgevaren is ten hemel,

            en zit aan de rechterhand van God,

            Zijn almachtige Vader.

            Van daar zal Hij komen oordelen :

            de levenden en de doden.

            Ik geloof in de Heilige Geest,

            de heilige katholieke Kerk,

            de gemeenschap van de Heiligen,

            de vergiffenis van de zonden,

            de verrijzenis van het lichaam,

            het eeuwig leven. Amen.

5 de kraal en versierde kraal : Eeuwige Vader, ik offer U op, het Lichaam

            en Bloed, de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze

Heer Jezus Christus, tot vergeving van onze zonden en die van heel de wereld.

10 kleine kralen : Omwille van het bitter lijden van Uw Zoon, wees

barmhartig voor ons en voor heel de wereld.

1 ste grote kraal : Eeuwige Vader, ik offer U op, het Lichaam en Bloed,

de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze Heer Jezus

Christus, tot vergeving van onze zonden en die van heel de wereld.

10 kleine kralen : Omwille van het bitter lijden van Uw Zoon, wees

barmhartig voor ons en voor heel de wereld.

2 de grote kraal : Eeuwige Vader, ik offer U op, het Lichaam en Bloed,

de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze Heer Jezus

Christus, tot vergeving van onze zonden en die van heel de wereld.

10 - 3 de grote kraal - 10 - 4 de grote kraal - 10 : ga zo voort

Na de laatste 10 kleine kralen :

Op de 2 de en 3 de en 4 de kraal (= driemaal) : Heilige God, Heilige Almachtige God, Heilige eeuwige God, wees barmhartig voor ons en voor heel de wereld.

30-01-2008, 21:27 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Samenvatting van de zending van Zuster Faustina :

God wil de wereld redden; vandaar gaf Hij aan Zuster Faustina de zending, de mensen op te wekken tot een onbegrensd vertrouwen in Zijn oneindige Barmhartigheid.

Jezus : Ik word verteerd door de vlammen van Mijn Barmhartigheid. Ik wil die uitstorten in de harten van de mensen. Toch blijft het gebrek aan vertrouwen Mijn ziel verscheuren, ondanks Mijn onuitputtelijke Liefde stelt men geen vertrouwen in Mij.

Jezus : De grootste zondaar heeft het meest recht om op Mijn Barmhartigheid zijn vertrouwen te stellen. De ziel, die Mijn Barmhartigheid afsmeekt, schenkt Mij een onuitsprekelijk genoegen. Ik zal haar genaden geven meer dan zij verwacht. Een ziel, die haar toevlucht neemt tot Mijn Barmhartigheid en Mijn medelijden, al was zij ook de grootste zondaar, kan Ik niet straffen. In Mijn onpeilbare en ondoorgrondelijke Barmhartigheid, zoek Ik haar bekering.

Jezus : Ik ben de Liefde en Barmhartigheid zelf. Doe alles wat in uw vermogen is om de liefde tot Mijn Barmhartigheid te bevorderen. Ik zal aanvullen, wat U ontbreekt. Spreek tot de wereld over Mijn Barmhartigheid. Laat allen weten dat zij onuitputtelijk is. Dit alles is een teken, dat de laatste dagen naderen, daarna komt de dag van Gerechtigheid. Laat hen hun toevlucht nemen tot de bron van Mijn Barmhartigheid. Laat geen zondaar vrezen tot Mij te komen.

Jezus : Weet dat Mijn Hart de Barmhartigheid zelf is. Vanuit deze zee van Barmhartigheid vloeien stromen van genaden over heel de wereld. Geen ziel die tot Mij komt, gaat van Mij heen zonder gesterkt te zijn. Alle ellenden verdwijnen in Mijn Barmhartigheid en elke genade, die verlost of heiligt, stroomt uit deze bron.

Jezus : Ik wil, dat de priesters tot de zondige zielen over Mijn grote Barmhartigheid zullen preken.

Jezus : Zoals een moeder haar kind beschermt, zo bescherm Ik de zielen, die gedurende hun leven het vertrouwen op Mijn Barmhartigheid zullen bevorderen en in het uur van hun dood zal Ik niet hun Rechter, maar hun Zaligmaker zijn. In dat laatste uur vindt de ziel om haar te beschutten alleen Mijn Barmhartigheid. Gelukkig de ziel, die tijdens haar leven zich heeft gedompeld in de stroom van Mijn Barmhartigheid, de gerechtigheid zal haar niet bereiken.

Jezus : Het mensdom zal geen vrede vinden totdat het zich met vertrouwen wendt tot Mijn Barmhartigheid. Nader tot Mijn Barmhartig Hart en Ik zal het een volledige vrede schenken.

Op het feest van Maria’s Boodschap zag zij de ontzagwekkende grootheid van Gods Majesteit en tegelijkertijd zijn oneindig diepe afdaling tot de schepselen op de dag van de Menswording. Dan verscheen haar Maria en sprak : Ik schonk de wereld de Verlosser, gij moet tot de wereld in deze laatste tijden over de goddelijke Barmhartigheid spreken en hen op de tweede komst voorbereiden. Hij zal komen niet als een Barmhartige Verlosser maar als een rechtvaardige Rechter. Deze verschrikkelijke dag is vastgesteld. Het is de dag van Gods Gerechtigheid. Spreek de mensen over de grote Barmhartigheid van de Verlosser zolang het nog tijd van erbarmen is.

Bestaan van de hel :  Ik, Zuster Faustina, ben op bevel van God in de afgrond van de hel geweest om ervan te overtuigen dat de hel bestaat ! Het is een plaats van grote folteringen en zeer uitgestrekt. Van alle folteringen die ik zag, is de grootste het verlies van God... Ik zou gestorven zijn bij het zien van al die pijnen, indien de Almacht mij niet had ondersteund ! Dat de zondaar weet dat hij EEUWIG zal lijden door de zonden die hij heeft begaan. Ik schrijf dit op bevel van God, zodat niemand zich zou verontschuldigen door de bewering dat "de hel niet bestaat en dat er niemand is geweest".

Beeltenis van Jezus’ Hart met de stralen : Zuster Faustina moest een beeltenis schilderen van de Heer Jezus en de aanroeping er bij voegen : JEZUS, IK VERTROUW OP U. Het schietgebed hierbij is : "O Bloed en Water, dat als een bron van Barmhartigheid voor ons uit het Hart van Jezus is gestroomd, ik vertrouw op U." Jezus beloofde dat de ziel die deze beeltenis vereert, niet verloren zal gaan. Hij belooft haar ook de overwinning op haar vijanden reeds hier op aarde, maar vooral in het uur van de dood. Jezus zelf zal haar verdedigen als Zijn eigen eer. Op de afbeelding staat Jezus Christus, die met Zijn doorboorde linkerhand Zijn Hart aanraakt en met Zijn andere hand naar boven wijst. Uit Zijn Hart komen rode en witte stralen. De Heer verklaarde haar wat de twee stralen betekenen.

Jezus : De twee stralen betekenen Bloed en Water. De witte straal symboliseert het water dat de zielen zuivert, de rode straal betekent het bloed, dat het leven van de ziel is. Deze twee stralen kwamen uit de diepte van Mijn liefdevolle erbarming, toen Mijn Hart in zijn doodsstrijd aan het Kruis door een lans geopend werd.

30-01-2008, 21:25 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Zuster Maria Faustina van het Heilig Sacrament (25 augustus 1905 – 5 oktober 1938)

Zuster Maria Faustina Kowalska is geboren op 25 augustus 1905 op een boerderij in het Poolse dorpje Glocowiec, als derde van tien kinderen. Ze ontving de doopnaam: "Helena". Haar ouders zijn Stanislaus en Marianne Kowalska. Ze zijn arm, maar gelukkig. Als klein meisje valt Helena al op door haar eenvoudige liefde tot de Heer en haar bekommernis om de armen. Als ze 3 jaar oud is, gaat ze al naar school. Op haar zevende wist Helena al waar ze voor bestemd was. Haar vrije tijd verdoet ze liever bij het Heilig Sacrament dan bij speelkameraadjes. Ze biecht wekelijks, vast streng. Haar ouders worden kwaad wanneer ze spreekt over de vreemde lichtverschijnselen die haar omringen. Verzinsels, inbeeldingen. Ze proberen haar af te houden van de nachtelijke gebedswaken waarmee ze voortdurend zichzelf ‘tergt’. Ze zien de vreemde schittering niet in Helena’s slaapkamer en die ervoor zorgt dat ze wakker blijft.

In dit gezin is de hulp van Helena hard nodig. In 1921 ging zij op 16-jarige leeftijd als dienstbode werken om haar ouders financieel bij te staan. Maar dan verschijnt de lijdende Heer aan haar en vraagt of zij zich helemaal aan Hem wil geven. Na een jaar gewerkt te hebben, maakt ze de wens om naar het klooster te gaan aan vader en moeder bekend. Deze wordt geweigerd. De Kowalski's zijn te gehecht aan hun lievelingsdochter. Helena reist vervolgens in haar eentje, met de kleren die ze aanheeft en zonder hun medeweten, naar Warschau. Bij talloze kloosters wordt ze afgewezen : geen geld of ontwikkeling, een verwaarloosd uiterlijk, en bovendien nog een dienstmeisje ook. Helena beschikt niet over de vereisten die indertijd van een intredende jonge vrouw gevraagd werden. Toch komt ze uiteindelijk binnen bij de zusters van O. L. Vrouw van Barmhartigheid. Helena treed op 1 augustus 1925 officieel in het klooster in.

Als werkzuster vervult de jonge vrouw die bij haar noviciaat op 30 april 1926 de kloosternaam Faustina ('gezegende') gekregen heeft, verschillende taken. Tuinierster, portier, bakker en veel keukendienst. Het eenvoudige, maar vrij zware werk, maakt haar gelukkig omdat ze het met liefde voor de Heer doet. Intussen blijven haar bovennatuurlijke ontmoetingen doorgaan. Op het feest van de Onbevlekte Ontvangenis verscheen haar de H. Maagd, die haar mededeelde dat zij op verlangen van God op een geheel andere wijze haar Moeder zou zijn en leerde haar de weg naar volmaaktheid. Zij muntte vooral uit in de nederigheid, want Maria had haar gezegd: "Nederigheid, nederigheid en nogmaals nederigheid." Dikwijls genoot zij het gezelschap van engelen en verscheen haar het Goddelijk Kind. Zij doorleefde het lijden van Christus alsof zij er zelf bij tegenwoordig was en ontving verheven openbaringen omtrent het geheim der Drieëenheid. Ze bad veel voor de zielen in het vagevuur, vaak stond God de zielen toe haar hulp en verlichting te vragen en later haar bevrijding aan te kondigen. Nog meer ging haar echter het lot der stervenden ter harte. "Vandaag", schrijft ze, "zag ik Jezus in doodstrijd en Hij fluisterde mij toe: Mijn dochter, help Mij de zielen van de zondaars te winnen. Ik begreep hoe ik hen moest redden en bereidde mij voor op groter smarten. Mijn lijden nam toe en ik voelde de wonden in mijn handen en voeten en zijde. Ik voelde de haat van de zielevijand, maar hij kon mij geen kwaad berokkenen." Ze ontvangt onzichtbare stigmata. Lijden is voor Faustina een genade. "Dikwijls", schrijft ze, "had ik contact met de stervenden, soms met hen die op verre afstand waren en door het gebed ontving ik voor hen de genade van het geloof in Gods Barmhartigheid.

De eerste verschijning, die zuster Faustina van Jezus mocht ontvangen, was te Plock (Polen) op 22 februari 1931. Zij verhaalt als volgt:" Toen ik 's avonds in mijn cel was, aanschouwde ik Jezus, gekleed in een wit gewaad. De rechterhand had Hij opgeheven om de Zegen te geven, met de andere raakte Hij zijn kleed aan ter hoogte van Zijn Hart. Uit het kleed, dat bij het Hart een weinig was geopend, schitterden twee stralenbundels: de ene was rood, de andere wit. Stil schouwde ik op naar de Heer. Mijn ziel was beangst, doch tevens opgetogen van vreugde. Na enkele ogenblikken zei de Verlosser mij:" Vervaardig een beeld van Mij, gelijk gij Mij nu aanschouwt met het onderschrift:" Jezus, ik vertrouw op U! Ik wil dat dit beeld vereerd wordt, eerst in uw kapel en daarna in heel de wereld." Ze is zo bevlogen door Christus' woorden dat ze nog veel meer wil doen om zielen te redden. "Ik voel dat ik helemaal in vuur en vlam sta. Ik zal alle kwaad bestrijden met het wapen van de barmhartigheid. Ik trek door de wereld in haar lengte en breedte en waag me tot aan haar uiterste grenzen en onherbergzaamste landstreken om zielen te redden. (...) Ik wil dat ieder ziel de barmhartigheid van God verheerlijkt, want ieder ervaart de uitwerkingen van die barmhartigheid aan zichzelf."
Haar taak wordt het de barmhartigheid van Jezus over de hele wereld te verbreiden. Alle priesters moeten verkondigen hoe groot de barmhartigheid van Jezus is. Ook vraagt Jezus de bekering van de zondaars, zonder vrees mogen zij tot Hem komen. Deze zending van de eenvoudige zuster Maria Faustina begon in 1931 en is nu wereldwijd van grote betekenis. De tweede zondag na Pasen wordt de dag van de Goddelijke Barmhartigheid en in de hele Kerk gevierd.

Eind mei 1933 vertrekt zuster Faustina naar Wilno. Daar onmoet ze de eerwaarde Sopocko die haar geestelijk leidsman wordt. Na heel wat aarzelingen besluit deze de beeltenis van de barmhartige Jezus te laten schilderen, maar hij wil weten wat de betekenis is van de witte en rode lichtbundels die uit het Hart van de Heer stralen. Zuster Faustina ondervraagt de goddelijke Meester en deze antwoordt: "Zij betekenen water en bloed. Het water dat de zielen van schuld vrijspreekt, het bloed dat leven van de ziel is. Zij vloeien uit Mijn op het Kruis doorboorde Hart. Deze stralen beschutten de ziel tegen de toorn van Mijn Vader", d.w.z. tegen de terecht verdiende straffen voor onze tekortkomingen. In opdracht van Jezus en gesteund door pater Sopocko en de moeder-oversten van de verschillende kloosters waar Faustina heen gestuurd wordt, begint zij in 1934 haar dagboek met de mystieke ervaringen van het begin af aan op te schrijven. Het complete werk zal uiteindelijk ongeveer 400 (gedrukte) bladzijden omvatten. Daarnaast getuigt het van de mate waarop Faustina dag na dag, uur na uur, langzaam haar lichaam ziet wegteren. Ze kent de waarde van het lijden: "We moeten de gekruisigde Jezus in een lijdende ziel zien en niet een leegloper of een last voor de gemeenschap. Een ziel die (...) lijdt, trekt meer zegeningen op het hele klooster neer dan al de werkzusters." Zwarte gedaanten die Faustina herkent als demonen, vallen haar aan en gillen dat ze moet ophouden met dit werk omdat ze zielen aan hun heerschappij ontrukt. Vergeefs !

Op de zondag van het Paasoctaaf in 1935 wordt het icoon met de beeltenis van Jezus met de rode en witte stralenbundels uit Zijn Heilig Hart in het openbaar tentoongesteld in het heiligdom van O.L.Vrouw van Ostra Brama en terstond manifesteert de goddelijke Barmhartigheid zich door middel van talloze genaden van buitengewone bekeringen.

Op vrijdag 8 december 1937 voelde Zuster Faustina sterk de nabijheid van God gedurende de H. Mis. Na de H. Communie zag zij met een groot vertrouwen tot Hem op en vroeg Hem: "Jezus, ik smeek U om uw oneindige Barmhartigheid, laat alle zielen die vandaag zullen sterven voor het vuur van de hel gespaard blijven, zelfs al waren zij de grootste zondaars. Het is vandaag vrijdag, de dag van uw bitter lijden op het Kruis. Omdat uw Barmhartigheid oneindig is, zullen de engelen zich er niet over verbazen." En de goddelijke Meester drukte haar inniger aan Zijn Goddelijk Hart en zei: "Beminde dochter, gij begrijpt goed de afgrond van Mijn Barmhartigheid. Weet, dat wat gij vraagt een grote gunst is, maar Ik zal doen wat gij vraagt." In opdracht van haar geestelijke leider schreef zij een dagboek in zes delen.

In februari 1938, enige maanden voor haar dood, kreeg Maria Faustina een verschijning van de Heilige Maagd Maria. Zij verscheen haar in een groot licht, gekleed in het wit en omgord met een gouden ceintuur. Op Haar sluier droeg zij een gouden kroon. Op Haar arm droeg Zij het Kind Jezus. De Heilige Maagd keek haar aan en zei: "Ik ben de Moeder van het Priesterschap". Daarna legde Zij Haar Kind op de grond neer, hief Haar rechterarm ten hemel op, keerde zich naar Maria Faustina toe en zei: "Mijn God, zegen Polen, zegen de Priesters". Zij keerde zich daarna tot de kloosterzuster en zei: "Zeg tegen de priesters, wat je zojuist hebt gezien".

Tot aan het eind van haar leven heeft zuster Faustina werken van Barmhartigheid voor haar medemensen volbracht. Vanaf 1933 is ze door tbc aangetast. Haar meerderen zien niet onmiddellijk de ernst van het kwaad in dat de zuster in stilte verdraagt. In december 1936, terwijl de ziekte al ver is gevorderd, wordt ze naar het sanatorium gestuurd. Ze blijft daar vier maanden; vervolgens, in 1938, opnieuw vijf maanden. Ze bidt vurig voor de stervenden in haar omgeving waarin ze vaak bekeringen bewerkstelligt, zelfs onder menselijk gesproken wanhopige omstandigheden. Ze bidt tot hun intentie het "rozenhoedje voor de goddelijke Barmhartigheid" dat haar is geopenbaard op 14 september 1935.

Zuster Faustina overleed in geur van heiligheid op 5 oktober 1938 aan tuberculose in het moederhuis te Lagiewniki bij Krakau. Ze verklaarde op het einde : "Alles wat ik gedaan heb, was voor God en de zielen". Ze was toen 33 jaar oud. Net zo oud als haar goddelijke Vriend, toen Hij aan het Kruis stierf. Haar feestdag wordt gevierd op 5 oktober.

30-01-2008, 21:18 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Dit is de wereld waarin Jezus leefde :

1.    Joden zagen zichzelf als het uitverkoren volk van God.

2.    Het Joodse leven was sterk door de wet bepaald.

    In het Oude Testament (= Joodse Thora) probeerde men de verhouding tot Jahweh, tot mensen en dingen zo volledig mogelijk vast te     leggen. Als je die wetten nauwlettend naleefde, dan pas was je een goed Jood.

          voorbeeld : * reinheidsvoorschriften : geen zieken aanraken, niet met heidenen praten

                             * sabbatrust : geen zieken verzorgen op sabbat

3. De echte leiders van het volk :

·       Farizeeën : leken die zich apart plaatsten om beter de Wet te kunnen dienen. Tegenover de gewone bevolking gedroegen ze zich hooghartig en schijnheilig.

·       Sadduceeën : zij voelden zich boven het volk verheven. Ze hadden weinig contact met het volk. Ze hadden de Romeinen graag. Uit hun groep kwamen de hogepriester (vb. Annas en Kajafas) en de leden van de Hogeraad (=  hoogste gerechtshof).

·       Wetsgeleerden of schriftgeleerden : godsgeleerden van die tijd, die als eretitel rabbi werden genoemd.

            Volgorde van de standen :      1. Sadduceeën

                                                            2. Wetsgeleerden

                                                            3. Farizeeën

                                                            4. VOLK

·       Priesters en levieten : het middelpunt van het godsdienstige leven was de tempel. Daar gingen vele inwoners van Jeruzalem dagelijks bidden en de goede Israëliet wilde er elk jaar op bedevaart gaan.

             Priesterstand :           1. Hogepriester

2. Priesters : offers keuren, daarnaast hadden ze een gewone job

                                                3. Levieten : helpers van de priesters

·       Zeloten : ondergrondse verzetsstrijders tegen de Romeinen. Zij ijverden voor hun land, volk en voor hun God.

·       Essenen : zij noemden zichzelf de uitverkorenen, de heiligen, de kinderen van het licht. Zij wilden het ideaal van de Wet ten volle  beleven. Om dat te kunnen trokken ze zich uit het openbare leven terug en leefden in gemeenschap (een soort kloosters). Daar was alles afgestemd op de beleving van de Wet. Zij waren fel gekant tegen de schijnheilige tempeldienst. Ze geloofden in het Rijk van God.

4. Een wereld van onderdrukte mensen.

De Romeinen heersten over de Joden. Er was voortdurend spanning tussen hen. Het joodse volk droomde van vrijheid, maar was weerloos. De eigen koningen waren niet beter en moordden naar hartelust. Het gewone volk kon alleen maar machteloos toezien en buigen.

5. Een wereld van armoedige en uitgebuite mensen.

In het land kwamen de tollenaars regelmatig aankloppen om de belasting op te eisen voor de Romeinen, die het geld gebruikten om de mensen te onderdrukken. Wie teveel schulden had, kon vrouw en kinderen als slaven zien verkocht worden en liep bovendien het risico zelf als slaaf te koop te staan op de markt van een van de handelssteden van toen. Ontelbaar waren ook de vele bedelaars, gehandicapten en zieken die probeerden te leven van wat ze kregen. Groepen zwervende melaatsen trokken door het land op zoek naar voedsel, maar ze mochten zelfs geen stad of dorp binnengaan.

30-01-2008, 20:50 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

30-01-2008, 20:35 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

30-01-2008, 20:32 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Pasen. Wolkenloze hemel. Verblindend wit licht. Alles, de hele Schepping ademt Jezus’ overwinning uit. Gedaan met angst, pijn, lijden, twijfel... Een langverwachte gebeurtenis die werkelijkheid wordt. Hoop wordt werkelijkheid. Zie je wel, het is geen droom ! Laat de overweldigende Liefde maar komen. Geen Kruis met nagels, maar een boom met takken en groene bladeren. Liefde die het uitschreeuwt van blijheid en vreugde. Ons hart voelen we groeien. Nu weten we wat liefde echt betekent. Als U in ons niet had geloofd, dan was U voor ons niet gestorven. Dat geeft ons de moed om aan onszelf te werken. U bent op het kruis genageld om al onze zonden definitief te delgen. Als dank moeten wij meer ons best doen en volharden om uit onze fouten te leren en ze te vermijden. U hebt ons gezegd dat het ons zeker lukt, als we ons ervoor inspannen. U kent ons beter dan wie ook. U laat ons nooit in de steek ondanks onze zwakheid. U laat niemand in de steek wat er ook is verkeerd gelopen. U geeft glans aan ons menszijn. U geeft ons vleugels.
U geeft en geeft en geeft en geeft en geeft, wordt nooit moe te geven. Hartelijk dank. We moeten ons niet meer verstoppen achter grote rotsen omdat we ons schamen mens te zijn. U hebt de mens geheiligd en opgericht zodat we ons terug onder het zonlicht kunnen begeven. Zonder dat we Gods rechtvaardige toorn in onze nek voelen. U helpt onze zondige aard veranderen zodat we dichter bij God de Vader kunnen komen. We leggen onze kleine handjes in Uw grote hand. U kent onze naam. U weet wie we zijn. We kunnen zwaaien naar onze dierbare mensen die al vertrokken zijn naar hun definitieve bestemming. We moeten ons geen zorgen meer maken over hen. Ons lichaam is enkel verpakking, bij U zijn we terug gezond en volledig.

Jeanne d' Arc. Er komen zweetdruppels onder haar maliënkolder vandaan. Het vaandel hangt terug tegen de stok aan. God heeft gewonnen. Ze heeft een bovenaardse blik in de ogen. Dezelfde blik als die in de ogen van de Romeinse christenen die de leeuwen langzaam maar zeker op hen zagen afkomen. God, vergeef de beulen. Laat het vlug afgelopen zijn. Onze Vader die in de hemel zijt, Uw Rijk kome, Uw wil geschiede. Een hartverscheurende schreeuw van een moeder. Waarom doet het geen pijn als de jongen probeert zijn ingewanden in zijn lichaam te houden ?
Gods Geest maakt in deze ogenblikken zijn volgelingen onoverwinnelijk. Pijn en lijden deren hem niet. Ze vertrekken naar het Beloofde Land. Juist naar de overkant van de Jordaan.
Gevoel van passie, geen spoor van fatalisme. Voor de ongelovigen : dwaze zelfmoordenaars. Een reality-tv show om de leegte en de decadentie van de Romeinse burgers op te vullen. Het Romeinse Rijk op zijn hoogtepunt.
Men snakte naar de nieuwtjes van de glorievolle veldslagen en de opkomende helden. Een waanzinnige keizer erbovenop die Rome samenhoudt van de roddel. Wie zet zijn gesetteld bestaan op het spel voor een geheime tot ondergrondse activiteiten gedwongen ‘sekte’ die is overgewaaid van Jeruzalem ? Gestart door een ‘rebel’ Jezus genaamd.

Wie zet zijn leven van jonge Franse boerendochter op het spel om het Franse leger te gaan aanvoeren in Gods Naam, in godsnaam. In een woelige tijd waar een leven niets waard is en legers elkaar bekampen om grond en macht. Een tijd waar visioenen geïnterpreteerd worden als hekserij. Een tijd waar men zijn vijanden voor de inquisitie kan brengen met als reden hekserij. Wie zal zijn luxe-leventje opzij zetten om volgens Jezus’ principes te gaan leven ?

Een kleine oude vrouw gehuld in een wit gewaad met op het einde van de stof  blauwe strepen. Twee handen onder de brede mouwen vandaan komend. Ze verraden haar hoge leeftijd maar tonen haar werkend en biddend leven. Ze heeft groeven in haar gezicht, opgelopen door de vele jaren vechten in de frontlinie. Dezelfde glans in haar ogen die van haar een passionele vrouw maken. Met een passie voor God die ze weervindt in de hulpbehoevende, arme, lijdende mens. Ze kan nu uitrusten na een zwaar en goedgevuld leven. Velen zetten haar werk nu verder.

Zoals gewoonlijk proberen boze tongen deze gepassioneerde mensen in een ongunstig daglicht te stellen. En als het om overleden personen gaat, hoor je dat soort van mensen het luidst.

Hoe is het mogelijk dat de zee is teruggevloeid na de kruisiging van Jezus en Zijn glorievolle Verrijzenis. Jeruzalem bleef blind en doof voor de smeekbede van Jezus om zich toch terug naar God te keren en hun leven te veranderen. Te verbeteren. Ze verdronken in hun eigen leefregels die mijlenver afstonden van de geest waarin de Tien geboden en wetten aan Mozes werden meegegeven voor het woestijnvolk die op de dool was.

Bent u bereid om Jezus te volgen ? Ook als u uit uw luie zetel moet komen ?

Deze generatie in deze tijd puilt uit van decadentie. God is al lankmoedig genoeg geweest. Het is de bedoeling dat er nog een paar mensen overblijven die bij God willen wonen. Als u op de rooster werd gelegd door andersgelovigen zou u dan nog voor Jezus Christus kiezen ? Als Hij gemarteld, geslagen, bespuwd werd en een doornenkroon kreeg opgezet en als dieptepunt op het kruis werd geslagen voor ons heeft Hij geen ogenblik getwijfeld om voor ons te kiezen, voor ons leven te geven. Denk daaraan.

30-01-2008, 14:29 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

S.O.S. : Save Our Souls is een seincode van mensen, die in een noodsituatie verkeren, bijstand en hulp te vragen. ‘Red onze zielen’. Deze hulp is niet alleen in noodsituaties gevraagd, maar ook in het leven van alledag. Ons leven is een aaneenschakeling van noodsituaties. God wordt altijd vergeten en wij spelen altijd de baas. Tot we dan op het einde van ons leven aankomen en inzien dat God het allerbelangrijkst was. Als we zolang wachten om erachter te komen dat God ons doel in het leven moet zijn, dan kan het kwaad allang geschied zijn en hebben we verkeerd gekozen. Red onze ziel : dat vragen we dan in ons stervensuur, maar eigenlijk moeten we het iedere dag aan God vragen. Niet alleen voor ons, maar voor alle mensen. Wij zijn te zwak, lui, wispelturig, koppig, jaloers, schijnheilig (de rij is nog niet af) om onszelf te kunnen redden. We zijn mensen van vlees en bloed, en een offer van ons vragen vergt heel wat energie en inzet. Laten we maar toegeven, dat we Gods’ hulp meer dan nodig hebben om ons op het rechte pad te houden. Hij moet ons in gang duwen en ons de weg tonen. Wij moeten onze lauwheid en onverschilligheid met de grond gelijk maken. Voor de mensen die nog twijfelen : er staat Save Our Souls en niet Save Our Bodies of Save Our Money. Ons lichaam en onze aardse bezittingen stellen niets voor, het is de ziel dat telt.

Er was eens een land waar allemaal slakken waren. Ieder had een mooi gevormde schelp die ze als huis meedroegen. Toch was er een slak die geen huisje had. De slak voelde zich depri omdat iedereen met haar lachte als ze voor de zoveelste keer nat werd van de regen. De rest kon natuurlijk altijd schuilen. De slak richtte haar bede tot de Hemel, zeggend dat ze toch zo ongelukkig was. Ze geloofde ondanks haar miserie toch dat er een oplossing uit de bus zou komen. De Schepper had toch een reden om haar geen huisje te geven, niet ? Na een tijdje kwam er een duif recht uit de hemel en die vloog nu permanent over de slak. Nu had de slak een echte vriend en een permanente bescherming onder de vleugels. Wat waren die andere slakken nu jaloers, maar ze durfden toch niet meer met haar spotten !

30-01-2008, 14:20 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Een reporter vroeg aan een bewoner :  Is uw huis beschermd ?

Bewoner : Ewel, Menier, iek goan oe dat es vertelle... Ik heb een grote brandverzekering afgesloten met de inboedel erbij. Bovendien heb ik een alarminstallatie en een bewegingsdetector met alle nodige camera’s laten installeren. We hebben onze hond Blackie die de buurt bijeen blaft als er een inbreker zou komen. ’t Is een Dobberman.  Geloef et moar, komde te diecht dan zoet ie oew hend afbeite. We hebben overal thermopan en nog eens zware rolluiken. Dat ies al iet !

Antwoord : Toch niet ! Zelfs al hebben ze een slotwal, muren van 2 meter dik, ‘pinnekes-draad’, landmijnen,... dan nog is hun huis niet beschermd !

Waarom ? Jezus heeft in verschillende boodschappen (Veronica Lueken, Hille Kok en er zullen zeker nog boodschappen zijn) gezegd dat er boven ALLE uit-en ingangen een GEZEGEND kruisje met Jezus gekruisigde lichaam (ofwel corpus genoemd) moet hangen.

Dit is een ongelofelijke kleine moeite maar die levens redt.

29-01-2008, 22:40 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

29-01-2008, 22:39 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

29-01-2008, 22:12 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

29-01-2008, 21:54 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Homes and lives were saved from fire, riots, terrorism, earthquakes, hurricanes, tornadoes, storms, etc...

One apartment out of 30 was saved from a fiery destruction.  Why?
                                                                                                                                    March 26, 1996
Dear Our Lady of the Roses Shrine,

 I have been going to Bayside for the Anniversary of Our Lady of the Roses, Mary, Help of Mothers, since June of 1989. I would like to share with you a personal experience during this last weekend.  Last Sunday, March 24, 1996, at 3:00 A.M., there was a big fire on #601 O’Farrell, the building where I live, but I was not there. I slept at my sister’s place in South San Francisco, because the night before, we had a vigil over at Cora Tugade’s place. 

When I went back to my apartment yesterday, Monday, March 25, 1996, with my older sister, and Fr. Sergio Santos, O.F.M., a Franciscan priest who was with us at Bayside during the Silver Anniversary of the apparitions of Our Lady of the Roses, Mary, Help of Mothers, the maintenance man came running to meet and said:  “Your apartment is intact, but all around you is disaster!  When I saw your apartment, the first thought that came to my mind was last week when you asked me to put a crucifix on top of your door, and I was thinking, maybe that did it!”  My reply was: “Of course that was the reason! Would you want to put one on your door, too?”  His answer was: “I’ll think of that.” 

When I went up to my floor, this I saw, with my sister and Fr. Sergio Santos, O.P.M.:

2^nd floor…Apt. 210 - 215…disaster
3^rd floor…Apt. 310 . . .. .no damage
3rd floor... Apt. 311-315….disaster
4^th  floor...Apt. 410 - 415…disaster
5^th  floor…Apt. 510 - 515...disaster
6^th  floor…Apt. 610 - 615…disaster
7^th  floor.…Apt. 710 - 715...disaster

I live on the third floor, Apt. 310: intact, except for some wet clothes. The burned carpet stopped at my door!  Fr. Santos only said this is really a miracle.  I could not say anything; I only felt very strong goose flesh.  I have been telling my friends that in Bayside, the Blessed Mother keeps reminding us in all Her apparitions to put a crucifix outside our front and back doors. 

This is my testimony:

SOLEDAD ISABEL REYES

Dit artikel komt uit de website van de boodschappen van Bayside - Veronica Lueken

29-01-2008, 00:00 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

God is oneindig en overal. Je moet geen onnozele trucjes toepassen om bij God te komen. Meestal worden die trucjes de hoofdzaak en God bereiken de bijzaak. Je wordt er nooit beter van. God is christelijk en blijft christelijk. Hij staat boven elke vorm van meditatie. Meditatietechnieken maken het bidden NIET BETER, wat zen-mannen en boeddha-freaks ook mogen beweren. Bovendien kun je God nooit helemaal doorgronden, daarvoor is Hij te groot. God vraagt aan iedereen wat in hun bereik ligt. God is voor iedereen bereikbaar.

God vraagt geen ‘leeggemaakte’ mensen, maar mensen vol van emotie en warrig van meegemaakte ervaringen, drukte van alledag, ook problemen horen daarbij. God heeft mensen geschapen om dat mee te kunnen maken. Hij wil geen lege mensen, maar volle. Hij hoopt op veel verscheidenheid van mensen. Klagers, optimisten, humoristen, depressieven, mensen die van een klein probleem een kanjer van een probleem maken, vertellende mensen, mensen die anderen voortduwen, enz. Iedereen is verschillend. Daar houdt Hij juist van. Het is misschien een stom voorbeeld, maar Hij heeft niet alleen vissen geschapen, maar ook zoogdieren en vogels... Bovendien wil God de door de Duivel aangedane miserie van iedereen ongedaan maken, als je maar naar Hem toekomt !

De beste manier om afleiding te vermijden is met Hem te praten, dan heb je geen tijd meer om af te dwalen. En als de dingen rond je in jouw hoofd blijven spoken, spreek dan met God erover. Tot ze uitgepraat zijn. Je krijgt het gevoel terug dat Hij met je bezig is en dat Hij luistert. Hij luistert ALTIJD, zelfs al krijg je geen antwoord. Je zult wel merken dat Hij heeft geluisterd doorheen toevallige situaties die je meemaakt, door de juiste mensen rond je te zetten enz. Problemen zullen op korte of middellange termijn wel opgelost geraken en problemen van lange duur zullen niet zo zwaar meer op de maag liggen en draaglijker worden. Want God zet altijd een raam open als de deur achter je dichtvalt.

Als je een periode hebt dat de communicatie met God wat aan het verwateren is, specialisten noemen dit een ‘dorre’ periode, maak er dan geen hopeloos probleem van. Het is een menselijk probleem. God maakt er geen probleem van. Hij ziet je daarom niet minder graag. Hij wil het allerbeste voor jou. Blijf ondertussen wel de eucharistieviering bijwonen. Zo krijg je de noodzakelijke goddelijke voeding binnen. Probeer terug met God contact te zoeken van zodra je er terug klaar voor bent. Tijd met God doorbrengen, pratend of biddend of zelfs zingend of zwijgend en nadenkend, is altijd goed doorgebrachte tijd. Die tijd is nooit zinloos.

Belangrijk : de rozenkrans wordt aanbevolen door Maria en Jezus als middel tot overdenking of ‘meditatie’ over de hoofdpunten in het christelijk geloof nl. het leven van Maria en Jezus, de eeuwige Trooster (= Heilige Geest), de relatie tot God de Vader. 

28-01-2008, 21:19 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Anno 200 jaar voor Christus. Inderdaad, het is een verhaal uit het Oude Testament. Toen was Jezus nog niet geboren. De mensen hadden de volheid van Gods’ barmhartigheid nog niet ervaren. Dat kwam met de geboorte van Jezus. Het verhaal is een beetje aangepast om de hoofdzaken en lessen beter naar voor te doen komen. Uiteindelijk wisten de mensen nog niets over Gods voorziene heilsplan met de mensen. Nu moeten mensen die lijden vooral opkijken naar Jezus. Zijn leven ging niet over rozen. Op het einde werd Hij zelfs aan het kruis genageld. Zijn lijdensweg is een toonbeeld voor de lijdende mens.

Op de meeting buiten de aarde

Satan was aanwezig. Hij was jaloers, zoals altijd, omdat hij Job’s ziel niet kon afnemen van God. Hij gooide het dossier op tafel.

Satan : Zeg God, het is niet moeilijk dat hij zo aan U plakt : geluk schijnt hem in de ogen. Natuurlijk dat hij U voortdurend dankt. Hoe zou het ook anders kunnen. Ik had zelf niet anders verwacht. Maar wacht, ik zal hem eens z’n geluk afpakken ! Zien of hij dan nog altijd achter U loopt !

God : Wedden van niet ? Maar ach, je weet dat Ik niet wed. Ik ben zeker van mijn zaak : hij blijft trouw aan Mij !

Satan : Ja ja, allemaal praatjes !

Op aarde

Job was een rijke burger, maar hij had een gouden hart. Hij deelde van zijn rijkdom mee aan degenen die in zijn familiebedrijf van pottenbakkerij werkten. Hij was enorm gastvrij. Hij hielp zijn medeburgers waar hij kon. Hij had z’n geld al werkend verdiend. Z’n vrouw en kinderen hadden een goede vader aan hem. Tot het noodlot toesloeg : Job’s pottenbakkerij brandde af. Zijn pottenbakkerij, waar hij al zijn werk had ingestoken. Bovendien werden zijn kamelen gestolen. Toch maakte Job God geen verwijten en verdroeg de tegenslagen.

Terug op de meeting

Satan ijsbeerde door de kantoorruimte.

Satan : Het is nog altijd hetzelfde ! Maar laat hem eens ziek worden !

Wedden dat hij anders piept ?

God : Toch niet.

Satan : Wees toch niet zo voorspellend !

God : Sorry, zo ben Ik !

Op aarde

Job werd nu door melaatsheid getroffen. Hij probeerde in het begin geen verwijten aan Gods’ adres te maken, maar de mensen in zijn omgeving zetten hem onder druk. Z’n vrouw noemde hem een idioot. Zijn vrienden (Jona, Jelle, Jozua) kwamen op bezoek om hem te troosten, maar Job vervloekte zichzelf en de dag dat hij was geboren. Waarom moest uitgerekend juist hem nu zoiets overkomen !

Jona : Jij, die ons altijd aanmoedigde om te blijven geloven als het geluk ons de rug toekeerde... Zou je jouw eigen raad eens niet opvolgen ?

Blijf in God geloven en leg je leven in Zijn handen. Hij is de Redder.

Job : Ja, ja, dat Hij me maar hoop geeft ! Ik heb nu eens recht van klagen. Probeer me niet op te monteren. Ik ben verloren, moedeloos,... Dat de dood mij maar vlug komt halen, niets heeft nog zin !

Jelle : Wat een onzin ! God is rechtvaardig en beloont loon naar werken. Je weet dat zonden worden bestraft. Hou je aan God vast en je zult je geluk wel terugvinden.

Job : Je hebt gelijk. God is oneindig veel groter dan een simpele mens. Al wat Hij vraagt gebeurt. Je kunt niet van God winnen. Wat ik wil, is van geen tel. Ik heb niet gezondigd. Ik heb recht van spreken, want ik ben onschuldig. Moet Ik Hem dan nog smeken om genade, zelfs al heb ik niets misdaan ?

Hij doet mij pijn, en ik weet niet waarom ! Zie je, het maakt geen verschil of je nu zondigt of niet, Hij treft je toch. Bovendien ben ik bang om te lijden en af te zien. Zelfs jullie denken dat ik veel gezondigd heb, en het is gelogen.

God, zeg, praat tegen mij en zeg me wat ik misdaan heb ! Ben je van plan om mij te vernietigen ?

Jozua : Nu ga je echt te ver ! Jij verzet je tegen God ! Ik ben zeker dat God je rekenschap vraagt over hetgeen je al mispeuterd hebt. Je moet niet denken dat je kunt ontkomen aan God of je verbergen voor God. Doe geen kwaad meer en strek je armen naar God uit !

Job : Is dat nu jullie uitleg ? Stop met raad te geven, want ik hoef jullie raad niet ! Jullie staan niet in mijn schoenen, hoe kun je dan zoiets zeggen. Ik weet zeker dat God geen ongeluk geeft aan iemand die rechtvaardig leeft. Ik wil alleen vragen waarom Hij me nog slechter dan een vijand van God behandelt. Als ik iets misdaan heb, moet Hij het me zeggen !

Jona : Door zo te reageren, raak je verder van God verwijderd ! Is Gods’ troost niet voldoende ?

Job : God heeft gezien dat ik geen zonden begaan heb. Hij zal me wel verdedigen. Ik ben onschuldig ! Ik verdien beter dan dat ! Ik zal in elk geval genoeg erover zagen tegen Hem !

Jelle : Goed wordt met goed vergolden en kwaad met kwaad.

Job : Mooie vrienden zijn jullie ! Ik heb het al gezegd, ik heb geen kwaad gedaan. Jullie zouden beter naar me luisteren in plaats van mij te beschuldigen ? Iedereen heeft me de rug toegekeerd. Ergens weet ik dat ik twijfel aan God en dat de fout bij mij ligt. Maar ik smeek om recht en dat Hij mij mijn geluk teruggeeft. Ik weet dat Hij mij terug zal helpen. Jullie zeggen : ‘hij zal al die miserie wel verdiend hebben’, stelletje leugenaars !

Jozua : Luister Job, je heb je liederlijke leventje wel gehad. Als je de men-sen uitgeperst hebt om rijkdom te vergaren, dan kun je wel denken dat die vreugde maar van korte duur is. Je had zeker nooit geld genoeg ? En je liefhebberijtjes kwamen zeker voor Gods’ Dienst ? Het is niet moeilijk dat je dan zo door ongeluk wordt getroffen !

Job : En nu beschuldigen jullie mij ook nog van onrecht gedaan te hebben ?

Leugenaars, jaloerse mensen !!! Jullie wensen mij ongeluk toe ! Mensen die God niet kennen of niet willen kennen hebben het ook goed, net als degene die God midden in hun leven stellen. Goddelozen krijgen ook geluk, net als de Godlievende mensen ! God kijkt niet naar de persoon aan wie Hij geeft, want Hij geeft aan iedereen. De zon komt op voor de goeden alsook voor de slechten.

Jona : En toch blijf ik erbij : je zult wel veel kwaad op je kerfstok hebben, dat God je zo treft. Sluit vrede met God !

Job : Ik zou willen weten wat Hij eigenlijk wil. Als hij me verder duwt, zal Hij me toch niets ten laste kunnen leggen. In tegenstelling tot wat jullie beweren, ben ik onschuldig. Waarom weet God het tijdstip alleen en mogen zijn vrienden het tijdstip niet weten wanneer Hij ingrijpt ? Ik kan het Hem zelfs niet vragen, want Hij laat zich niet zien.

Jelle : Zeg nu zelf : kan een mens rechtvaardig en onschuldig zijn tegenover God ? God is machtig en Hij zal de mens wel dwingen tot een vredesverdrag met Hem. Denk eraan : je bent en blijft een simpele aardworm !

Job : Ik word er zo moe van : Ik ben onschuldig. Ik lieg niet. Ik blijf volhouden dat ik onschuldig ben en dit niet heb verdiend. Als dit met mij gebeurt, wat krijgt een zondaar dan op zijn boterham...

Vroeger had ik een leuke tijd, toen God nog over mij waakte en mij niet in mijn ongeluk liet lopen. Hij maakte mij gelukkig en tot hetgene wat ik was. Hij zette mij aan om niet aan mijzelf te denken, maar aan anderen. Ik respecteerde God en vermeed het kwade op te zoeken. Mijn situatie is nu grondig veranderd : iedereen is nu tegen mij. God antwoordt niet als ik om hulp roep. Ik kan mijzelf niets verwijten.

Nu kwam een godminnende profeet hem opzoeken, als zijn vrienden terug naar huis waren. Zijn naam was Eli.

Eli : Wel Job, toen je me jouw verhaal vertelde, was ik er ondersteboven van. Niet in de goede zin, maar wel in de kwade zin. Meen je nu echt in je recht te zijn bij God ? In elk geval jouw drie vrienden moet je niet meer binnen laten, want ze hebben een heel slechte invloed op je. Ze beschuldigen je nog voor dingen die je niet gedaan hebt. Nu geef ik je een hoop argumenten, zodat je nog eens over je standpunt zou nadenken. Je zult een ander mens worden. Ik garandeer het je ! Denk eraan :

God is groter dan de mens. Wie denk je wel dat je bent ?

God houdt niet op met tegen jou te spreken, maar luister je eigenlijk wel ?

Of doe je wat je graag doet : je eigen zin ?

God wil de mens waarschuwen voor de afgrijselijke hoogmoed. Ik noem dit het ‘IK BEN’ syndroom. Moeilijk uit te roeien ! God kan dit zo genezen, maar je moet mee willen werken !

God is oneindig barmhartig en laat de mens nog toe om in zijn eigen gekozen ongeluk te lopen. Hij doet er echt alles aan om je te waarschuwen voor de eeuwige hel. Hij vindt genade zelfs in de moordenaar die op het laatst schreeuwt dat hij berouw heeft over zijn daad en dat hij alles had willen veranderen ten goede. Bovendien straft God altijd minder dan de mens eigenlijk verdient. Hij houdt de godlievende mens vast, dat hij niet in de oneindige afgrond valt. Hij schenkt de mens telkens weer het leven en de liefde. Je moet niet bij de pakken blijven zitten, maar je moet altijd terug in Gods’ gunst willen komen. Hij houdt van jou, hou ook van Hem.

God behandelt iedereen gelijk. God is rechtvaardig. Hij heeft de rechtvaardigheid uitgevonden. Hij is de Maker ervan. Zijn leuze is : loon naar werken, vergelding naar daden, maar Hij is rechtvaardig. En denk niet dat Hij je niet hoort of ziet. God is God : voor Hem is er niets verborgen, ook het onzichtbare niet. Je kunt voor Hem niet vluchten en al je daden zijn bekend voor Hem ! Al de klachten die over de lippen van armen, verstotenen, zieken, getraumatiseerden, enz. laten Hem niet onverschillig. Hij zal de tekortkomingen die mensen geleden hebben ruimschoots weer goed maken. God wil alleen maar aantonen dat de mensen hun zonden talrijk zijn en variëren volgens grootte. En dat ongeacht hun ellende dat ze meemaken. Hij vraagt : keer het kwade de rug toe. Uiteindelijk zal de balans voor iedereen worden opgemaakt en de schuldigen gaan naar de hel, de onschuldigen gaan naar de hemel voor altijd. En in de hemel krijgen zij oneindig veel geluk en welzijn. Degene die naar de hel gaan, zijn degenen die nooit geluisterd hebben. Zij gaan dood en weten nog altijd niet waarom.

Vergeet niet : als je zondigt, dan wordt God er niet slechter van. Ook niet als je rechtvaardig bent. Maar wel je medemensen. Zij worden onmiddellijk getroffen. En omdat God graag alle mensen ziet, tref je Hem indirect. Hij zal wel de nodige maatregelen op tijd treffen. God luistert ook niet naar gejammer van klagers die God niet zien staan of naar hoogmoedigen of naar verontwaardigingen die worden geuit.

Aan God moet je NOOIT twijfelen ! Hij is Degene die altijd woord houdt.

Koester dus nooit wrok tegen God. Blijf bidden. Lijden is een reddingslijn voor hen die lijden, een terechtwijzende stem. Je moet het lijden eigenlijk met twee handen aannemen. Het betekent dat je lessen uit dat lijden moet trekken om dichter bij God te komen. En weet je wie je doet lijden ? Het kwade natuurlijk oftewel Satan. Probeer je lijden te verdragen. God weet wat Hij doet ! Denk vooral niet dat je de enige persoon bent die afziet. Iedereen heeft wel zere plekken. Probeer daarom niet altijd een rechtszaak tegen God aan te spannen. Je kent al je rechten, maar ook je plichten ? Zoals Hem en zijn werken eren en vol eerbied te zijn voor Hem, de eeuwige Gever.

Laten we eerlijk zijn : Hij kent ons, maar wij kennen Hem niet !

Wij kunnen Hem met ons kleine verstand niet begrijpen. Hij is oneindig groot en toch laat Hij ons, ondankbaren, in leven. Hij zit achter de hele Schepping. De Onzichtbare en toch Aanwezige. Zonder Hem leven we niet meer. Kijk maar eens rond je.

Nog iets ?

Job : Wat je zegt is de waarheid !

Op kantoor

God : Wel wel, Job maakt nogal kabaal ! Hij wil Mij uitdagen, maar toch is hij niet slecht van inborst. Hij is tenminste eerlijk. Dat kan ik van zijn drie vrienden niet zeggen. Hij twijfelt, zoals alle mensen wel eens doen. Ik zal eens poolshoogte gaan nemen.

Op aarde

God gaat naar de aarde en spreekt door de wind.

God : Zeg nu eens, Job. Ben Ik je ooit tegengekomen als Ik de hemellichamen en de aarde schiep ? Stond je aan de deur te kijken bij de invoering van de dood ? Maak jij licht ? Kun je de natuur besturen ? Ik ben voorzienig voor al mijn schepselen, jij ook ? Heb je er nog iets aan toe te voegen ?

Job (nederig) : Nee, ik ben nietig.

God : Ga je Me schuldig verklaren, om er zelf beter van te worden ? Deze tegenslagen waren als les bedoeld. Ik moet jou toch niet aanbidden, als je zelf nog niets hebt gepresteerd in vergelijking met Mij ? Ik moet alles besturen, jij slechts jezelf.

Job (voelt zich slecht vanbinnen) : Ik geef mij over. U kunt echt alles. Onze kortzichtigheid staat Uw planning in de weg. Het was zo niet bedoeld. Ik heb er spijt van. Ik sprak over zaken waar ik geen verstand van had. Ik kende U alleen van horen zeggen, maar nu zie ik U met eigen ogen. Ik weet zeker dat U altijd bij mij bent en dat U het beste met me voor hebt.

God (tot de drie vrienden) : Zeg mannekes, jullie hebben Me afgeschilderd als iemand die tiranniek regeert en de mensen onderwerpt. Ik kijk wel degelijk naar hetgeen jullie aan het uitspoken zijn. Je moet er wel bij zeggen dat Ik jullie de vrije keus laat om Mij te volgen naar permanent geluk en welzijn of jullie Satan volgen om eeuwig verdoemd te zijn. Zelfs dan respecteer Ik jullie keuze. Bovendien mogen jullie altijd aan Mij twijfelen. Ik hoop alleen dat jullie mijn barmhartigheid en liefde verkiezen als definitieve keuze. Jullie zien toch ook dat mijn hele Schepping met jullie erbij, vol liefde geschapen is ? Ik wil niets liever dan dat iedereen gelukkig is ! Miserie heb Ik niet gewild ! Uiteindelijk weten jullie wel dat Adam en Eva Satan en alle miserie over hen hebben geroepen door Mij niet te willen gehoorzamen en Mij te willen zijn.

Job kreeg al zijn bezittingen terug en ook zijn gezondheid. Bovendien was God zo barmhartig dat Job het dubbele van zijn bezittingen ontving. God zegende zijn familie en ook zijn nakomelingen. Zij geloofden nu allemaal rotsvast in God doorheen alle voorspoed en tegenspoed. Job leefde nog heel lang en kon zijn achterkleinkinderen nog zien opgroeien. Job bleef de eerlijke en oprechte man als weleer.

Op kantoor

Satan (razend kwaad) : OK, U hebt gewonnen. Maar ik geef mij nog niet gewonnen !

Hij sloeg de deur achter zich dicht en God bleef nog een eindje in zijn kantoor zitten.

God (lachend) : Je hebt nog niets gezien, Satan ! Mijn Zoon zal alle mensen definitief komen redden van alle miserie. De mensen kunnen het nog niet weten, want Mijn Zoon is nog niet op aarde geboren en Zijn Moeder Maria ook nog niet.

Hij zal sterven om de fouten van Adam en Eva recht te trekken. Dan zullen allen die in Ons geloven gered worden en leven tot in eeuwigheid.

28-01-2008, 21:06 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Hoe konden we in die eerste dagen toen de zon en de maan nog nieuw waren, zo onnadenkend zijn om U, God, opzij te schuiven. U hebt ons de schepping toevertrouwd. U bent Degene die ons altijd opvangt. U bent Barmhartigheid en Liefde. Sindsdien hebben we dood en verderf over ons geroepen. Veel werken en ploeteren voor onze boterham. Ziekte, tegenslag, miserie, en vooral die onmenselijke eenzaamheid verpletteren ons. Als U ons stilzwijgend laat doen, drijft ons dat tot wanhoop.

En toch ! Als we denken dat U veraf bent, bent U altijd dichter dan we denken. Jezus, Uw Zoon heeft Zijn liefde en Uw liefde voor ons, arme zondaars, getoond. Meer zelfs, Hij kwam na Zijn dood op het Kruis terug, om ons te zeggen dat Uw liefde onoverwinnelijk is. Hij zei ons dat Hij plaatsen voor ons reserveert in Uw Rijk. Daar waar geen ziekte of dood ons kan treffen, maar waar eeuwig geluk te vinden is. Dichtbij de vele godlievende mensen, die ons zijn voorgegaan. Daar zijn we nooit meer alleen. Nooit meer !

Pa, je bent een van die godlievende mensen die de boodschap van Jezus heeft begrepen, nagevolgd en doorgegeven. Het maakt mij gelukkig te weten dat je nu dicht bij God bent. Jouw plaats is gereserveerd. Je bent voor mijn ma een goede echtgenoot geweest. We konden op je rekenen als een rots in de branding. Een vuurtoren voor een schip in de storm. Je was geen vlotte prater, maar je aanwezigheid sprak boekdelen.

Pa, als ik klein was zag ik God in jou. Nu zie ik jou in God. Je glimlacht. Je bent voor ons te vroeg op jouw afspraak met God, maar we weten dat je liefst vroeg vertrekt om zeker op tijd te zijn. Doe een goed woordje voor ons.

Ik zeg je geen vaarwel, maar tot weerziens !

28-01-2008, 20:55 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Vlaams Kalvariekruis 1632 :

 
Ik ben het Licht

en je beziet Mij niet.

Ik ben de Weg

en je volgt Mij niet.

Ik ben de Waarheid

en je gelooft Mij niet.

Ik ben het Leven

en je zoekt Mij niet.

Ik ben de Meester

en je aanhoort Mij niet.

Ik ben de Heer

en je gehoorzaamt Mij niet.

Ik ben uw God

en je bidt niet tot Mij.

Ik ben uw grote Vriend

en je bemint Mij niet.

... als je ongelukkig bent,

    verwijt het Mij niet.

Jouw peil van geluk stijgt niet door anderen ongeluk toe te wensen.

Bidden is de navelstreng met God. Gelieve deze niet door te knippen.

De regels van het spel ‘christen’ zijn heel simpel. Het spel spelen daarentegen aartsmoeilijk.

Het is niet omdat je geld geeft aan een goed doel, dat je een ticket op zak hebt voor een plaats op de eerste rij bij God.

Je kunt heel goed weten hoe aan geld en materiële welstand te geraken, maar absoluut niet weten hoe je jouw medemens (en God) gelukkig moet maken.

Angst is het hoofdkussen van de Duivel.

Als we alles zouden hebben, zouden we dan dichter naar God toe groeien, of verder ons van Hem verwijderen ?

Moedig zijn is geen heldendaad, maar een onophoudelijk streven naar een hoger doel en dit ten alle koste willen bereiken.

Gelukkig zijn is nog iets anders dan simpelweg blij zijn.

Geluk laat zich niet in een vorm duwen.

Minder haat, meer liefde.

Gebogen, maar niet gebroken.

Met de beste intenties zijn al de ergst mogelijke daden gebeurd.

Het is geen kunst om iemand graag te zien die jou graag ziet, maar iemand graag zien die je haat.

De belangrijkste werkwoorden voor een christen zijn : geloven en liefhebben.

We duwen de hemel steeds verder weg van de aarde. Zou er nog een plaats zijn waar de hemel de aarde raakt ?

De handen naar de hemel uitstrekken is willen dat de hemel zijn handen naar jou reikt.

Als het God belieft, dan...

Zonder zon geen leven, zonder God geen zon.

28-01-2008, 20:44 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

De Kruismedaille van Sint-Benedictus

De kruismedaille of gewoonweg ‘de medaille van Sint Benedictus’ is de oudste medaille in de Kerk. Ze is over de hele wereld bekend als een kostbare sacramentalie. Door de zegening en het gebed van de Kerk heeft die medaille een wonderbare macht om te helpen in vele noden naar ziel en lichaam en vooral tegen de boze invloed van de duivel.

Oorsprong

De oorsprong van deze medaille ligt bij de Heilige Benedictus. Hij werd te Nurcia in Umbrië (Italië) geboren in 480. Hij was de tweelingbroer van de Heilige Scholastica. Zijn ouders behoorden vermoedelijk tot de landadel en stuurden hem, zoals alle edele jongelingen van zijn tijd, naar Rome om te studeren. Rome kende destijds een woelige tijd met de moord op keizer Valentinus III  en de ondergang van het Romeinse Rijk. In de tijd dat Benedictus naar Rome trok, was er een dubbelverkiezing van roomse bisschoppen met een politieke strijd errond. Benedictus was diep teleurgesteld in deze wereldlijke omgeving en hij maakte zijn studie niet af. Hij verliet bovendien zijn familie, vrienden en bekenden, wereldse genoegens en rijkdommen. Hij wil God in de eenzaamheid van een grot in Subiaco gaan dienen. Geregeld bezochten priesters en herders hem voor onderricht. Naderhand verliet Benedictus de ‘Sacro Speco’-grot in Subiaco en vestigde zich met enkele leerlingen in Monte Cassino. Daar ging hij zich vestigen op een bergtop in een bergachtig landschap. Later werd er de beroemde Benedictus abdij gesticht die zowat de hele berg in beslag neemt. Op deze plaats schreef Benedictus de ‘Regel van Benedictus’. In een klooster aan de voet van de Monte Cassino woonde zijn zuster Scholastica, die hem eenmaal per jaar bezocht. Kort nadat zij overleed, in 547, stierf ook Benedictus, op Witte Donderdag 21 maart 547. Al in 589 is er sprake van een Benedictijnenklooster in Rome.

De abdij van Monte Cassino, werd de bakermat van de wereldvermaarde Benedictijnerorde, die aan de Kerk en de beschaving duizenden Heiligen en geleerden geschonken heeft (en die West-Europa grotendeels hebben gekerstend in de jaren 800-1100).

Op 24 oktober 1964 werd Sint Benedictus aangesteld tot Patroon van Europa door Paus Paulus VI, bij zijn bezoek aan de abdij van Monte Cassino ter gelegenheid van het congres van alle abten. Zijn stichtingen en zijn beroemde Regel hebben hem tot Aartsvader der monniken van het Westen doen erkennen.

De boodschap van de medaille

St. Benedictus had een grote verering voor het Heilig Kruis van onze Heiland. Door middel van deze godsvrucht bewerkte hij veel wonderen, verjaagde duivels of deed hun boosheid teniet. Hij leerde de gelovigen een grote eerbied hebben voor het teken van onze verlossing : het Kruis. En ook om dit kruis te gebruiken tegen onze drie vijanden : de duivel, de wereld en het vlees. Deze gewijde medaille op zich dragen, is reeds een stilzwijgend gebed, een smeekbede om bescherming door de Hemel. Het is ook een getuigenis van ons geloof in de Gekruisigde Christus en in de machtige voorspraak van St. Benedictus.

De medaille moet vooral een liefdevol teken zijn van onze gehechtheid aan God en van onze wil om zijn heilige geboden te onderhouden.

• Voorzijde :

Op deze zijde vindt men het KRUIS (= onze verlossing).

Op de balken van het Kruis staan de letters gegrift :

rechtop ‘C.S.S.M.L.’ en horizontaal ‘N.D.S.M.D.’

Dit zijn de beginletters van een Latijns gebed tegen de duivel :

CRUX  SACRA  SIT  MIHI  LUX       Het Kruis zij voor mij een licht.

NON  DRACO  SIT  MIHI  DUX        De duivel zij nooit mijn gids.

Tussen de armen van het Kruis staan de letters ‘C.S.P.B.’

CRUX  SANCTI  PATRIS  BENEDICTI                    Het Kruis van de Heilige Vader Benedictus.

Bovenaan het Kruis staat ‘PAX’ of VREDE (= onze godsvrucht tot het Heilig Kruis).

Rondom de beginletters ‘V.R.S.’ ‘N.S.M.V.’ ‘S.M.Q.L.’ ‘I.V.B.’

VADE  RETRO  SATANAS                           Wijk terug Satan.

NUNQUAM  SUADE  MIHI  VANAS                         Geef mij geen ijdele gedachten in.

SUNT  MALA  QUAE  LIBAS                                    ‘t Is kwaad dat ge aanbiedt.

IPSE  VENENUM  BIBAS                              Drink zelf uw vergif !

• Achterzijde :

Op deze zijde vindt men de afbeelding van St. Benedictus, die een Kruis in de ene hand houdt en zijn Heilige Regel in de andere.

Aan beide zijden van St. Benedictus staat : Kruis van de Heilige Vader Benedictus. Aan zijn voeten staan de woorden : Van op de Heilige Berg Cassino 1880. In 1880, op de 1400^ste verjaardag van St. Benedictus’ geboorte, werden door de Heilige Stoel speciale jubileumaflaten verleend aan deze Medaille.

In de rand van de medaille staat vermeld : Mogen wij in het uur van onze dood door zijn tegenwoordigheid beschermd worden.

St. Benedictus is ook de patroon van de stervenden. Hij zelf stierf een heilige dood. Hij stierf in de kerk van de abdij, voor het Allerheiligste, rechtop staande, de armen uitgespreid in gebed, omringd en ondersteund door zijn monniken.

De medaille van St. Benedictus bezit een zeer grote macht tegen de duivel en zijn bekoringen. Ze is zeer krachtig tegen duivelse invloeden en tot genezing van alle geestelijke en lichamelijke kwalen die daar het gevolg van zijn.

De medaille is zeer doeltreffend voor de bekering van zondaars en sinds meer dan 1000 jaar wordt ze gebruikt tegen natuurrampen op het land en ter zee. Zij beschermt ons tegen allerlei ongelukken en gevaren. Bovendien beschermt ze zowel mens als dier tegen besmettelijke ziekten. De medaille verzekert ons op bijzondere wijze van de bescherming en voorspraak van St. Benedictus in het uur van onze dood. Iedere priester kan de medaille wijden volgens de speciale zegenformule uit het Romeins Rituale.

Dit schild is warm aanbevolen !!

28-01-2008, 20:38 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

28-01-2008, 20:22 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Veel mensen hebben nog altijd geen grote taart met de grote kers erbovenop gekregen. Leg je leven in Gods handen en vertrouw erop dat Hij het beste met je voor heeft. Bij God kan 1 + 1 ook 1,5 of 3 zijn. God rekent met andere maatstaven. En vooral, je zult je grote taart met grote kers erbovenop wel krijgen. Zo groot dat je er niet meer over kunt kijken. Zeur niet alle dagen waar die taart blijft, anders is het geen verrassing meer ! En als je de kers niet lust, dan is er ook nog aardbei, kiwi, ananas...

We gebruiken tegenwoordig snelbouwstenen om onze Toren van Babel zo hoog mogelijk te bouwen. Vergeet niet dat God de natuurverschijnselen in de hand heeft om de Toren met de grond gelijk te maken. En deze keer zal het kaf echt wel van het koren gescheiden worden. Na al die genade die Hij aan ons betoont heeft, en nog betoont, komt nu de tijd om degene die ze dankbaar aanvaarden, te scheiden van degenen die geen oren hebben om te horen, geen ogen hebben om te zien, geen verstand om te verstaan en geen mond om te spreken.

 
Waarom zijn mensen altijd geïnteresseerd in de blikken kroon. Ze doen werkelijk de gekste toeren om dat blikken spul op hun hoofd te kunnen zetten. Ze verkopen hun lichaam, hun ziel, hun medemensen, zelfs de mensen rondom hen waar ze zogezegd het ‘meest van houden’. Respect, trouw, liefde en andere goede waarden hebben ze verkocht om hun blikken kroon te kopen. Het briefje dat ze in hun handen houden waarop staat : ‘Als je in Jezus gelooft tot het einde heb je recht op een gouden kroon, een gouden troon, een groot kasteel, lieve mensen rond je, tafels en tafels en tafels vruchten, lekkere wijn en een land zo groot dat je er niet buiten kunt...’ hebben ze verfrommeld.

28-01-2008, 20:08 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

·         Koppigheid : Mensen kun je niets aanleren. Zelfs al geef je hen goede raad dan luisteren ze nog maar half. Ze willen alles zelf ondervinden, zelfs al loopt het slecht af. Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen, een mens wel, oneindig veel keer.

·         Eigenwijs zijn : Enkel hun visie telt. Ze blijven kleven aan hun normale levensstijl zonder God, zoals een luis op een pels.

·         Hoogmoedig : Ze hebben niemands hulp nodig, ze kunnen het wel alleen. God hebben ze allerminst nodig. Het kan hun niet schelen dat er in hun leven ook minder prettige momenten kunnen zijn. Zolang alles goed loopt doen ze zo verder.

Daarbij komen nog de externe factoren : DRANG : mensen kunnen het waarom niet eens omschrijven – het geeft hen een gevoel van veiligheid, een vals gevoel

·         Drang om erbij te horen + hang naar macht en prestige.

·         Middel of uiteindelijk doel : Geld

Resultaat :

·         God hebben de mensen niet nodig. Als ze Hem nodig hebben dan vragen ze of ze de lotto kunnen winnen of dat ze directeur willen worden. Het is praktisch een persoonlijke Jezus te hebben die slaafs handelt naar hun grillen.

·         Als hun plannetjes verkeerd lopen dan gaan ze naar een kaartenlegger of een waarzegster.

·         Ze spotten met de Kerk.

·         Ze vallen als bijen op de honing van Boeddhisme en andere New Age. Ze laten zich meeslepen in reïncarnatie-leugens. Zo moeten ze geen confrontatie met zichzelf aangaan. Dit is een leer die op zoek is naar het innerlijk en die vooropstelt dat er niets moet veranderd worden in de persoon. Alleen medelijden hebben met de andere mensen. Het maakt niets uit of je zondigt. Je moet toch niet biechten. Er is toch geen God.

Er zal ook nooit iemand zijn om je te helpen in nood. Er is leven na leven niemand om je te helpen. Prettig vooruitzicht ! Hoeveel voordelen van christen zijn moeten er nog opgesomd worden om deze leugens van het Boeddhisme in te zien ?

·         Ze hebben nog nooit van de 10 geboden gehoord, laat staan ze toegepast.

·         Als ze mentaal ziek zijn gaan ze naar psychologen of laten ze zich een volle schoendoos pillen voorschrijven.

·         Ze zijn bang voor een gewetensonderzoek en denken dat de schuld bij anderen ligt terwijl ze minstens voor de helft medeverantwoordelijk zijn voor hun stommiteiten en zonden.

·         Als ze teveel miserie hebben geven ze God de schuld, maar eigenlijk kennen ze Hem niet. Ze gaan nooit naar de eucharistie, biechten nooit en weten niet waarom ze ooit gedoopt werden. Omwille van de traditie, zeker ? Zij geloven zeker niet in een helpende, barmhartige God. Ze willen Hem niet eens kennen.

·         Stel dat ik nu zou geloven, hoeveel gaat me dat opbrengen ?

·         Geloven is voor nonnekes en pastoors.

·         Ze geven hun kinderen geen godsdienstbagage mee. Ze kunnen meestal nog niet eens het goede voorbeeld geven. Ze zijn met zichzelf bezig. Grootouders moeten toch niet de taak van de ouders op zich nemen !

Kinderen hebben is leuk, maar kunnen ze die kinderen een goede opvoeding geven ?

Wie zou je achter z’n veren moeten zitten om te verbeteren ? Hoe moet je die maatstaven bepalen ? Moet je kijken naar rijkdom, naar huidskleur, naar roem en eer, naar geslacht, naar woonplaats, naar de plaats in de maatschappij ? Neen, dit doet niets ter zake. God kijkt naar het innerlijke, de daden die uit het innerlijke komen en het geloof dat je in God stelt.  Die daden moeten stroken met Jezus’leer. Voor de mensen die nog nooit van God gehoord hebben zal een regeling getroffen worden. God is niet voor niets Liefde en Barmhartigheid. Maar in onze streken geldt dit christendom al zo lang dat het hier uitgesloten is om God niet te kunnen kennen. Hier geldt : leeft hij of zij naar Gods Wetten ? God zal Zijn wil en Zijn wetten nog één keer bekend maken voor IEDEREEN op deze aardbol en er zal permanent een wit kruis in de lucht verschijnen. Niemand zal kunnen zeggen dat ze nog nooit van God gehoord hebben. De keuze zal aan iedereen gegeven worden om te kiezen voor God. Er zullen nog altijd genoeg mensen zijn die verder doen met zondigen. Van 6 miljard mensen gaan ongeveer 600 miljoen mensen overblijven. Dit is niet Gods wil, maar de wil van de mensen die niet voor God hebben gekozen ! Dit is de waarheid ! Maria en Jezus zijn wanhopig van die dwaze en koppige mensen. Jezus die het mensdom bij de creatie heeft gezien en die zoveel voor de mensen doet ! God de Vader gaf ons zelfs vanuit de drieëenheid Maria als onze Moeder. Als je jouw dierbare kinderen voor je ogen ziet verzwolgen worden door het kwaad, zou je dan als moeder niet gek worden van verdriet ?

28-01-2008, 20:07 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

                        Bedenkingen : splitsen van iets groter, van een geheel

valt uiteen en zal altijd van een GROTER stuk

                                                 naar KLEINERE stukken zijn = een verlies

God wil door het huwelijk 2 zielen tot 1 ziel brengen.

Reden tot scheiding :

* overspel : in Mozes’ tijd : een scheidingsbrief afgeven, maar in Jezus’ tijd : niet scheiden wat God verbonden heeft

* fysiek geweld : uiteen gaan (maar niet scheiden)

Uit : bezetenheid (priester huis laten zegenen)

        Drank

        Drugs, pillen

        Materiële perikelen enz.

Wat kan het slachtoffer doen : vooral BIDDEN en EUCHARISTIE bijwonen +

sacramentaliën dragen

* Andere verslavingen vb. Gokverslaving...

uiteen gaan (maar niet scheiden)

Slachtoffer kan bidden en eucharistie bijwonen.

BELANGRIJK :

Het slachtoffer moet ALTIJD de intentie hebben om de situatie te willen veranderen + Gods hulp inroepen.

* dwangmatig liegen : indien het niet meer te harden is en jezelf en andere mensen het slachtoffer worden ook weer uiteengaan. (maar niet scheiden)

* ziekte : depressie, zelfmoordneigingen, chizofrenie, coma

Indien het niet meer te harden is en jezelf en andere personen het slachtoffer worden : uiteengaan (maar niet scheiden)

Kortom : het is niet omdat de ene partij het huwelijk verknalt dat de andere partij moet volgen. Geloof maar dat bidden bergen verzet. Je moet alleen volhouden.

Verder over huwelijk :
Ook geestelijken gaan een huwelijk aan, maar dan met God. (het celibaat is juist ingesteld opdat zij meer tijd zouden hebben voor God en de medemens)

De ziel van de priester wordt geraakt door God : komt altijd opnieuw tot uiting in de eucharistie. (ook in andere sacramenten, maar in het biezonder in de eucharistieviering)

Jezus’ huwelijk met de Kerk :
De Kerk werd geraakt door Jezus.

Maria’s huwelijk met de Heilige Geest :
De ziel van Maria werd geraakt door de H. Geest.

Huwelijk tussen twee personen :
Deze bestaat uit een bol met twee helften : de ene helft is de ziel van de man en de andere helft is de ziel van de vrouw. Allebei even groot. De bol wordt geraakt door God.
De gift van Liefde moet de bekroning vormen. De taak in het huwelijk is voor man en vrouw verschillend, maar ieder heeft op aarde echter dezelfde levenstaak : naar God toegroeien. Ook in de Hemel wordt er nog gegroeid in Liefde. Je ziet God daar naar Zijn Beeld, hier op aarde zie je God door een mist.

MAAR : op aarde gaat het groeien naar God veel sneller dan in de Hemel. Er worden door God veel genadegaven geschonken (door de Heilige Geest) in ruil voor voorbeeldig (dit wil niet zeggen dat je heldhaftig moet zijn) gedrag.

            Wat helpt ?      Zelfopoffering

                                    Bidden

                                    Boetedoening -  biecht

                                    Ontvangen van sacramenten (= mijlpalen in iemands leven die geen afscheid van God moeten betekenen)

                                    Vergeving schenken

                                    Nederigheid, buigzaamheid

28-01-2008, 19:26 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

STOP ABORTUS WANT GOD IS HEEL VERONTWAARDIGD OP DIT PUNT !

Als er jaarlijks ongeveer 60 miljoen abortussen zijn over de hele wereld verspreid kun je Zijn reactie niet kwalijk nemen.

Bij euthanasie : God, die zelf levensenergie is heeft onze levens in handen. Voor God heeft ALLE LEVEN zin. God heeft een ingewikkeld systeem in het universum waarbij alle liefdesenergie wordt gebruikt, ook liefde die ‘tevergeefs’ is. Deze liefde dient niet enkel voor levende mensen maar ook voor mensen die terecht zijn gekomen in het vagevuur en zelfs in de Hel. Daarom moet elk leven geleefd worden. God ALLEEN beslist als enige hoelang een leven duurt. Het is geen eigendomsrecht van de mens. Bovendien is Gods Barmhartigheid enorm. Alle opgedane lijden wordt in de Hemel vergoed in overtreffende mate. Dit is geen geloof, maar een FEIT.

Wat lijden betreft : lijden is een liefdesoffer en moet op deze manier geleefd worden. God wil geen lijden, maar in de Hemel is alles geleefd en is er geen zo’n vlugge verandering als resultaat van een leerproces meer mogelijk. Alle verandering moet hier op aarde gebeuren. Dit is de snelste weg. Je moet hier op deze aarde voor God kiezen, desnoods door lijden.

Gods Zoon Jezus is deze levenswijze dramatisch komen leven als voorbeeld. Je moet bij wijze van spreken je kruis opnemen (lijden en miserie) iedere dag van je leven. Dit kun je maar door vallen en opstaan leren. Het zijn rozen met doornen. Je hebt zicht op de Hemel (een glimp) en de weg erheen moet je zelf aan werken. Je moet op de rechte weg blijven. Dit leven is maar een tussenstop.

Bovendien moeten we niet naar Jezus wijzen, want Hij (= onze Schepper) is aan het kruis gestorven.

28-01-2008, 18:39 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

28-01-2008, 17:22 Geschreven door claudia  
Reageren (0)