Het heffen van de beker betekent elkaar een zegening toewensen. Wanneer de beker van lief en leed naar anderen wordt geheven met de wens ‘op het leven’, wordt deze beker de beker van de zegeningen. Veel mensen ervaren hun leven door God gekweld met ziekten, verliezen, gebreken en tegenspoed. Zij denken dat hun beker geen enkele zegening bevat. Het is de beker van Gods toorn. Een beker die alleen maar ellende brengt. Het is niet verwonderlijk dat niemand een hechte band wenst met een wraakzuchtige God. Hier is geen enkele zegening te bespeuren. Maar wanneer Jezus de avond voor zijn dood de beker in zijn handen neemt, is dit niet de beker van de gramschap maar de beker van de zegeningen. Het is de beker van een nieuw en eeuwigdurend verbond, de beker die ons vere-nigt met God en met elkaar in een gemeenschap van liefde. Paulus schrijft aan de inwoners van Korinte : ‘Ik spreek tot verstandige mensen : vorm uw eigen oordeel over wat ik ga zeggen. De beker van de zegening, die wij zegenen, geeft ons gemeenschap met het bloed van Christus’ (1 Kor.10,15-16).

Het enorme lijden van de mensheid kan gemakkelijk worden opgevat als een teken van Gods toorn. Als een straf. En het wordt ook vaak zo opgevat. De psalmist zegt zelfs : ‘In de hand van de Heer dreigt een beker vol schuimende, bittere wijn; Hij schenkt hem uit tot de droesem toe en de boze slurpt hem leeg tot de laatste druppel’ (Ps 75, 9). En wij, kijkend naar de verschrikkingen die onze wereld teisteren, zeggen : ‘Hoe kan er een liefhebbende God zijn als dit allemaal gebeurt ? Een God die mensen zoveel laat lijden, moet wel een wrede, wraakzuchtige God zijn !’

Jezus echter nam al dit lijden op Zich en hief het op aan het kruis, niet als een vloek, maar als een zegening. Jezus veranderde de beker van Gods toorn in een beker van zegeningen. Dat is het mysterie van de Eucharistie. Jezus stierf voor ons zodat wij konden leven. Hij vergoot zijn bloed voor ons zodat wij nieuw leven konden vinden. Hij gaf Zichzelf weg voor ons, zodat wij konden leven in gemeenschap. Hij werd voedsel en drank voor ons zodat wij voor het eeuwige leven kunnen worden gevoed. Dat is ook wat Jezus bedoelde toen Hij de beker hief en zei : ‘Deze beker is het nieuwe verbond door mijn bloed; hij wordt voor jullie leeggegoten’ (Lc.22, 20).

Wanneer we de beker van ons leven heffen en in het besef van onze wederzijdse kwetsbaarheid elkaars lijden en vreugde delen, kan het nieuwe verbond tussen ons zichtbaar worden.

                                                                                                                    Uit : Kun je de beker drinken ? – Henri Nouwen