Dit is de wereld waarin Jezus leefde :

1.    Joden zagen zichzelf als het uitverkoren volk van God.

2.    Het Joodse leven was sterk door de wet bepaald.

    In het Oude Testament (= Joodse Thora) probeerde men de verhouding tot Jahweh, tot mensen en dingen zo volledig mogelijk vast te     leggen. Als je die wetten nauwlettend naleefde, dan pas was je een goed Jood.

          voorbeeld : * reinheidsvoorschriften : geen zieken aanraken, niet met heidenen praten

                             * sabbatrust : geen zieken verzorgen op sabbat

3. De echte leiders van het volk :

·       Farizeeën : leken die zich apart plaatsten om beter de Wet te kunnen dienen. Tegenover de gewone bevolking gedroegen ze zich hooghartig en schijnheilig.

·       Sadduceeën : zij voelden zich boven het volk verheven. Ze hadden weinig contact met het volk. Ze hadden de Romeinen graag. Uit hun groep kwamen de hogepriester (vb. Annas en Kajafas) en de leden van de Hogeraad (=  hoogste gerechtshof).

·       Wetsgeleerden of schriftgeleerden : godsgeleerden van die tijd, die als eretitel rabbi werden genoemd.

            Volgorde van de standen :      1. Sadduceeën

                                                            2. Wetsgeleerden

                                                            3. Farizeeën

                                                            4. VOLK

·       Priesters en levieten : het middelpunt van het godsdienstige leven was de tempel. Daar gingen vele inwoners van Jeruzalem dagelijks bidden en de goede Israëliet wilde er elk jaar op bedevaart gaan.

             Priesterstand :           1. Hogepriester

2. Priesters : offers keuren, daarnaast hadden ze een gewone job

                                                3. Levieten : helpers van de priesters

·       Zeloten : ondergrondse verzetsstrijders tegen de Romeinen. Zij ijverden voor hun land, volk en voor hun God.

·       Essenen : zij noemden zichzelf de uitverkorenen, de heiligen, de kinderen van het licht. Zij wilden het ideaal van de Wet ten volle  beleven. Om dat te kunnen trokken ze zich uit het openbare leven terug en leefden in gemeenschap (een soort kloosters). Daar was alles afgestemd op de beleving van de Wet. Zij waren fel gekant tegen de schijnheilige tempeldienst. Ze geloofden in het Rijk van God.

4. Een wereld van onderdrukte mensen.

De Romeinen heersten over de Joden. Er was voortdurend spanning tussen hen. Het joodse volk droomde van vrijheid, maar was weerloos. De eigen koningen waren niet beter en moordden naar hartelust. Het gewone volk kon alleen maar machteloos toezien en buigen.

5. Een wereld van armoedige en uitgebuite mensen.

In het land kwamen de tollenaars regelmatig aankloppen om de belasting op te eisen voor de Romeinen, die het geld gebruikten om de mensen te onderdrukken. Wie teveel schulden had, kon vrouw en kinderen als slaven zien verkocht worden en liep bovendien het risico zelf als slaaf te koop te staan op de markt van een van de handelssteden van toen. Ontelbaar waren ook de vele bedelaars, gehandicapten en zieken die probeerden te leven van wat ze kregen. Groepen zwervende melaatsen trokken door het land op zoek naar voedsel, maar ze mochten zelfs geen stad of dorp binnengaan.