Rozenkrans of Kroon tot de Goddelijke Barmhartigheid

bid dagelijks de Kroon - de priesters moeten ze de zondaars als laatste redding aanbevelen - ontelbare genaden aan de zielen, die hun vertrouwen in Gods Barmhartigheid stellen

Kruis : In de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

1 ste kraal : Wordt eerst niet gebruikt. (later wel : zie verder)

2 de kraal : het Onze Vader :

            Onze Vader, die in de hemelen zijt,

            geheiligd zij Uw Naam,

            Uw Rijk kome,

            Uw wil geschiede op Aarde als in de Hemel.

            Geef ons heden ons dagelijks brood,

            en vergeef ons onze schulden,

            gelijk ook wij vergeven aan onze schuldenaren,

            en leid ons niet in bekoring,

maar verlos ons van het kwade.

Want van U is het Koninkrijk,

en de kracht en de heerlijkheid

in eeuwigheid. Amen.

3 de kraal : het Weesgegroet :

            Wees gegroet Vrouwe van Alle Volkeren,

            vol van genade,

            de Heer is met U.

            Gezegend zijt Gij boven alle vrouwen,

            en gezegend is de Vrucht van Uw Hart : Jezus.

            Heilige Vrouwe van Alle Volkeren,

            Moeder Gods,

            bid voor ons, arme zondaars,

            nu en in het uur van onze dood. Amen.

4 de kraal : de Geloofsbelijdenis :

            Ik geloof in God, de almachtige Vader,

            Schepper van Hemel en Aarde,

            en in Jezus Christus, Zijn enige Zoon, onze Heer,

            die ontvangen is van de Heilige Geest

            en geboren uit de Maagd Maria,

            die geleden heeft onder Pontius Pilatus,

            gekruisigd is en gestorven en begraven,

            die nedergedaald is ter helle,

            de derde dag verrezen uit de doden

            die opgevaren is ten hemel,

            en zit aan de rechterhand van God,

            Zijn almachtige Vader.

            Van daar zal Hij komen oordelen :

            de levenden en de doden.

            Ik geloof in de Heilige Geest,

            de heilige katholieke Kerk,

            de gemeenschap van de Heiligen,

            de vergiffenis van de zonden,

            de verrijzenis van het lichaam,

            het eeuwig leven. Amen.

5 de kraal en versierde kraal : Eeuwige Vader, ik offer U op, het Lichaam

            en Bloed, de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze

Heer Jezus Christus, tot vergeving van onze zonden en die van heel de wereld.

10 kleine kralen : Omwille van het bitter lijden van Uw Zoon, wees

barmhartig voor ons en voor heel de wereld.

1 ste grote kraal : Eeuwige Vader, ik offer U op, het Lichaam en Bloed,

de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze Heer Jezus

Christus, tot vergeving van onze zonden en die van heel de wereld.

10 kleine kralen : Omwille van het bitter lijden van Uw Zoon, wees

barmhartig voor ons en voor heel de wereld.

2 de grote kraal : Eeuwige Vader, ik offer U op, het Lichaam en Bloed,

de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, onze Heer Jezus

Christus, tot vergeving van onze zonden en die van heel de wereld.

10 - 3 de grote kraal - 10 - 4 de grote kraal - 10 : ga zo voort

Na de laatste 10 kleine kralen :

Op de 2 de en 3 de en 4 de kraal (= driemaal) : Heilige God, Heilige Almachtige God, Heilige eeuwige God, wees barmhartig voor ons en voor heel de wereld.

30-01-2008, 21:27 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Samenvatting van de zending van Zuster Faustina :

God wil de wereld redden; vandaar gaf Hij aan Zuster Faustina de zending, de mensen op te wekken tot een onbegrensd vertrouwen in Zijn oneindige Barmhartigheid.

Jezus : Ik word verteerd door de vlammen van Mijn Barmhartigheid. Ik wil die uitstorten in de harten van de mensen. Toch blijft het gebrek aan vertrouwen Mijn ziel verscheuren, ondanks Mijn onuitputtelijke Liefde stelt men geen vertrouwen in Mij.

Jezus : De grootste zondaar heeft het meest recht om op Mijn Barmhartigheid zijn vertrouwen te stellen. De ziel, die Mijn Barmhartigheid afsmeekt, schenkt Mij een onuitsprekelijk genoegen. Ik zal haar genaden geven meer dan zij verwacht. Een ziel, die haar toevlucht neemt tot Mijn Barmhartigheid en Mijn medelijden, al was zij ook de grootste zondaar, kan Ik niet straffen. In Mijn onpeilbare en ondoorgrondelijke Barmhartigheid, zoek Ik haar bekering.

Jezus : Ik ben de Liefde en Barmhartigheid zelf. Doe alles wat in uw vermogen is om de liefde tot Mijn Barmhartigheid te bevorderen. Ik zal aanvullen, wat U ontbreekt. Spreek tot de wereld over Mijn Barmhartigheid. Laat allen weten dat zij onuitputtelijk is. Dit alles is een teken, dat de laatste dagen naderen, daarna komt de dag van Gerechtigheid. Laat hen hun toevlucht nemen tot de bron van Mijn Barmhartigheid. Laat geen zondaar vrezen tot Mij te komen.

Jezus : Weet dat Mijn Hart de Barmhartigheid zelf is. Vanuit deze zee van Barmhartigheid vloeien stromen van genaden over heel de wereld. Geen ziel die tot Mij komt, gaat van Mij heen zonder gesterkt te zijn. Alle ellenden verdwijnen in Mijn Barmhartigheid en elke genade, die verlost of heiligt, stroomt uit deze bron.

Jezus : Ik wil, dat de priesters tot de zondige zielen over Mijn grote Barmhartigheid zullen preken.

Jezus : Zoals een moeder haar kind beschermt, zo bescherm Ik de zielen, die gedurende hun leven het vertrouwen op Mijn Barmhartigheid zullen bevorderen en in het uur van hun dood zal Ik niet hun Rechter, maar hun Zaligmaker zijn. In dat laatste uur vindt de ziel om haar te beschutten alleen Mijn Barmhartigheid. Gelukkig de ziel, die tijdens haar leven zich heeft gedompeld in de stroom van Mijn Barmhartigheid, de gerechtigheid zal haar niet bereiken.

Jezus : Het mensdom zal geen vrede vinden totdat het zich met vertrouwen wendt tot Mijn Barmhartigheid. Nader tot Mijn Barmhartig Hart en Ik zal het een volledige vrede schenken.

Op het feest van Maria’s Boodschap zag zij de ontzagwekkende grootheid van Gods Majesteit en tegelijkertijd zijn oneindig diepe afdaling tot de schepselen op de dag van de Menswording. Dan verscheen haar Maria en sprak : Ik schonk de wereld de Verlosser, gij moet tot de wereld in deze laatste tijden over de goddelijke Barmhartigheid spreken en hen op de tweede komst voorbereiden. Hij zal komen niet als een Barmhartige Verlosser maar als een rechtvaardige Rechter. Deze verschrikkelijke dag is vastgesteld. Het is de dag van Gods Gerechtigheid. Spreek de mensen over de grote Barmhartigheid van de Verlosser zolang het nog tijd van erbarmen is.

Bestaan van de hel :  Ik, Zuster Faustina, ben op bevel van God in de afgrond van de hel geweest om ervan te overtuigen dat de hel bestaat ! Het is een plaats van grote folteringen en zeer uitgestrekt. Van alle folteringen die ik zag, is de grootste het verlies van God... Ik zou gestorven zijn bij het zien van al die pijnen, indien de Almacht mij niet had ondersteund ! Dat de zondaar weet dat hij EEUWIG zal lijden door de zonden die hij heeft begaan. Ik schrijf dit op bevel van God, zodat niemand zich zou verontschuldigen door de bewering dat "de hel niet bestaat en dat er niemand is geweest".

Beeltenis van Jezus’ Hart met de stralen : Zuster Faustina moest een beeltenis schilderen van de Heer Jezus en de aanroeping er bij voegen : JEZUS, IK VERTROUW OP U. Het schietgebed hierbij is : "O Bloed en Water, dat als een bron van Barmhartigheid voor ons uit het Hart van Jezus is gestroomd, ik vertrouw op U." Jezus beloofde dat de ziel die deze beeltenis vereert, niet verloren zal gaan. Hij belooft haar ook de overwinning op haar vijanden reeds hier op aarde, maar vooral in het uur van de dood. Jezus zelf zal haar verdedigen als Zijn eigen eer. Op de afbeelding staat Jezus Christus, die met Zijn doorboorde linkerhand Zijn Hart aanraakt en met Zijn andere hand naar boven wijst. Uit Zijn Hart komen rode en witte stralen. De Heer verklaarde haar wat de twee stralen betekenen.

Jezus : De twee stralen betekenen Bloed en Water. De witte straal symboliseert het water dat de zielen zuivert, de rode straal betekent het bloed, dat het leven van de ziel is. Deze twee stralen kwamen uit de diepte van Mijn liefdevolle erbarming, toen Mijn Hart in zijn doodsstrijd aan het Kruis door een lans geopend werd.

30-01-2008, 21:25 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Zuster Maria Faustina van het Heilig Sacrament (25 augustus 1905 – 5 oktober 1938)

Zuster Maria Faustina Kowalska is geboren op 25 augustus 1905 op een boerderij in het Poolse dorpje Glocowiec, als derde van tien kinderen. Ze ontving de doopnaam: "Helena". Haar ouders zijn Stanislaus en Marianne Kowalska. Ze zijn arm, maar gelukkig. Als klein meisje valt Helena al op door haar eenvoudige liefde tot de Heer en haar bekommernis om de armen. Als ze 3 jaar oud is, gaat ze al naar school. Op haar zevende wist Helena al waar ze voor bestemd was. Haar vrije tijd verdoet ze liever bij het Heilig Sacrament dan bij speelkameraadjes. Ze biecht wekelijks, vast streng. Haar ouders worden kwaad wanneer ze spreekt over de vreemde lichtverschijnselen die haar omringen. Verzinsels, inbeeldingen. Ze proberen haar af te houden van de nachtelijke gebedswaken waarmee ze voortdurend zichzelf ‘tergt’. Ze zien de vreemde schittering niet in Helena’s slaapkamer en die ervoor zorgt dat ze wakker blijft.

In dit gezin is de hulp van Helena hard nodig. In 1921 ging zij op 16-jarige leeftijd als dienstbode werken om haar ouders financieel bij te staan. Maar dan verschijnt de lijdende Heer aan haar en vraagt of zij zich helemaal aan Hem wil geven. Na een jaar gewerkt te hebben, maakt ze de wens om naar het klooster te gaan aan vader en moeder bekend. Deze wordt geweigerd. De Kowalski's zijn te gehecht aan hun lievelingsdochter. Helena reist vervolgens in haar eentje, met de kleren die ze aanheeft en zonder hun medeweten, naar Warschau. Bij talloze kloosters wordt ze afgewezen : geen geld of ontwikkeling, een verwaarloosd uiterlijk, en bovendien nog een dienstmeisje ook. Helena beschikt niet over de vereisten die indertijd van een intredende jonge vrouw gevraagd werden. Toch komt ze uiteindelijk binnen bij de zusters van O. L. Vrouw van Barmhartigheid. Helena treed op 1 augustus 1925 officieel in het klooster in.

Als werkzuster vervult de jonge vrouw die bij haar noviciaat op 30 april 1926 de kloosternaam Faustina ('gezegende') gekregen heeft, verschillende taken. Tuinierster, portier, bakker en veel keukendienst. Het eenvoudige, maar vrij zware werk, maakt haar gelukkig omdat ze het met liefde voor de Heer doet. Intussen blijven haar bovennatuurlijke ontmoetingen doorgaan. Op het feest van de Onbevlekte Ontvangenis verscheen haar de H. Maagd, die haar mededeelde dat zij op verlangen van God op een geheel andere wijze haar Moeder zou zijn en leerde haar de weg naar volmaaktheid. Zij muntte vooral uit in de nederigheid, want Maria had haar gezegd: "Nederigheid, nederigheid en nogmaals nederigheid." Dikwijls genoot zij het gezelschap van engelen en verscheen haar het Goddelijk Kind. Zij doorleefde het lijden van Christus alsof zij er zelf bij tegenwoordig was en ontving verheven openbaringen omtrent het geheim der Drieëenheid. Ze bad veel voor de zielen in het vagevuur, vaak stond God de zielen toe haar hulp en verlichting te vragen en later haar bevrijding aan te kondigen. Nog meer ging haar echter het lot der stervenden ter harte. "Vandaag", schrijft ze, "zag ik Jezus in doodstrijd en Hij fluisterde mij toe: Mijn dochter, help Mij de zielen van de zondaars te winnen. Ik begreep hoe ik hen moest redden en bereidde mij voor op groter smarten. Mijn lijden nam toe en ik voelde de wonden in mijn handen en voeten en zijde. Ik voelde de haat van de zielevijand, maar hij kon mij geen kwaad berokkenen." Ze ontvangt onzichtbare stigmata. Lijden is voor Faustina een genade. "Dikwijls", schrijft ze, "had ik contact met de stervenden, soms met hen die op verre afstand waren en door het gebed ontving ik voor hen de genade van het geloof in Gods Barmhartigheid.

De eerste verschijning, die zuster Faustina van Jezus mocht ontvangen, was te Plock (Polen) op 22 februari 1931. Zij verhaalt als volgt:" Toen ik 's avonds in mijn cel was, aanschouwde ik Jezus, gekleed in een wit gewaad. De rechterhand had Hij opgeheven om de Zegen te geven, met de andere raakte Hij zijn kleed aan ter hoogte van Zijn Hart. Uit het kleed, dat bij het Hart een weinig was geopend, schitterden twee stralenbundels: de ene was rood, de andere wit. Stil schouwde ik op naar de Heer. Mijn ziel was beangst, doch tevens opgetogen van vreugde. Na enkele ogenblikken zei de Verlosser mij:" Vervaardig een beeld van Mij, gelijk gij Mij nu aanschouwt met het onderschrift:" Jezus, ik vertrouw op U! Ik wil dat dit beeld vereerd wordt, eerst in uw kapel en daarna in heel de wereld." Ze is zo bevlogen door Christus' woorden dat ze nog veel meer wil doen om zielen te redden. "Ik voel dat ik helemaal in vuur en vlam sta. Ik zal alle kwaad bestrijden met het wapen van de barmhartigheid. Ik trek door de wereld in haar lengte en breedte en waag me tot aan haar uiterste grenzen en onherbergzaamste landstreken om zielen te redden. (...) Ik wil dat ieder ziel de barmhartigheid van God verheerlijkt, want ieder ervaart de uitwerkingen van die barmhartigheid aan zichzelf."
Haar taak wordt het de barmhartigheid van Jezus over de hele wereld te verbreiden. Alle priesters moeten verkondigen hoe groot de barmhartigheid van Jezus is. Ook vraagt Jezus de bekering van de zondaars, zonder vrees mogen zij tot Hem komen. Deze zending van de eenvoudige zuster Maria Faustina begon in 1931 en is nu wereldwijd van grote betekenis. De tweede zondag na Pasen wordt de dag van de Goddelijke Barmhartigheid en in de hele Kerk gevierd.

Eind mei 1933 vertrekt zuster Faustina naar Wilno. Daar onmoet ze de eerwaarde Sopocko die haar geestelijk leidsman wordt. Na heel wat aarzelingen besluit deze de beeltenis van de barmhartige Jezus te laten schilderen, maar hij wil weten wat de betekenis is van de witte en rode lichtbundels die uit het Hart van de Heer stralen. Zuster Faustina ondervraagt de goddelijke Meester en deze antwoordt: "Zij betekenen water en bloed. Het water dat de zielen van schuld vrijspreekt, het bloed dat leven van de ziel is. Zij vloeien uit Mijn op het Kruis doorboorde Hart. Deze stralen beschutten de ziel tegen de toorn van Mijn Vader", d.w.z. tegen de terecht verdiende straffen voor onze tekortkomingen. In opdracht van Jezus en gesteund door pater Sopocko en de moeder-oversten van de verschillende kloosters waar Faustina heen gestuurd wordt, begint zij in 1934 haar dagboek met de mystieke ervaringen van het begin af aan op te schrijven. Het complete werk zal uiteindelijk ongeveer 400 (gedrukte) bladzijden omvatten. Daarnaast getuigt het van de mate waarop Faustina dag na dag, uur na uur, langzaam haar lichaam ziet wegteren. Ze kent de waarde van het lijden: "We moeten de gekruisigde Jezus in een lijdende ziel zien en niet een leegloper of een last voor de gemeenschap. Een ziel die (...) lijdt, trekt meer zegeningen op het hele klooster neer dan al de werkzusters." Zwarte gedaanten die Faustina herkent als demonen, vallen haar aan en gillen dat ze moet ophouden met dit werk omdat ze zielen aan hun heerschappij ontrukt. Vergeefs !

Op de zondag van het Paasoctaaf in 1935 wordt het icoon met de beeltenis van Jezus met de rode en witte stralenbundels uit Zijn Heilig Hart in het openbaar tentoongesteld in het heiligdom van O.L.Vrouw van Ostra Brama en terstond manifesteert de goddelijke Barmhartigheid zich door middel van talloze genaden van buitengewone bekeringen.

Op vrijdag 8 december 1937 voelde Zuster Faustina sterk de nabijheid van God gedurende de H. Mis. Na de H. Communie zag zij met een groot vertrouwen tot Hem op en vroeg Hem: "Jezus, ik smeek U om uw oneindige Barmhartigheid, laat alle zielen die vandaag zullen sterven voor het vuur van de hel gespaard blijven, zelfs al waren zij de grootste zondaars. Het is vandaag vrijdag, de dag van uw bitter lijden op het Kruis. Omdat uw Barmhartigheid oneindig is, zullen de engelen zich er niet over verbazen." En de goddelijke Meester drukte haar inniger aan Zijn Goddelijk Hart en zei: "Beminde dochter, gij begrijpt goed de afgrond van Mijn Barmhartigheid. Weet, dat wat gij vraagt een grote gunst is, maar Ik zal doen wat gij vraagt." In opdracht van haar geestelijke leider schreef zij een dagboek in zes delen.

In februari 1938, enige maanden voor haar dood, kreeg Maria Faustina een verschijning van de Heilige Maagd Maria. Zij verscheen haar in een groot licht, gekleed in het wit en omgord met een gouden ceintuur. Op Haar sluier droeg zij een gouden kroon. Op Haar arm droeg Zij het Kind Jezus. De Heilige Maagd keek haar aan en zei: "Ik ben de Moeder van het Priesterschap". Daarna legde Zij Haar Kind op de grond neer, hief Haar rechterarm ten hemel op, keerde zich naar Maria Faustina toe en zei: "Mijn God, zegen Polen, zegen de Priesters". Zij keerde zich daarna tot de kloosterzuster en zei: "Zeg tegen de priesters, wat je zojuist hebt gezien".

Tot aan het eind van haar leven heeft zuster Faustina werken van Barmhartigheid voor haar medemensen volbracht. Vanaf 1933 is ze door tbc aangetast. Haar meerderen zien niet onmiddellijk de ernst van het kwaad in dat de zuster in stilte verdraagt. In december 1936, terwijl de ziekte al ver is gevorderd, wordt ze naar het sanatorium gestuurd. Ze blijft daar vier maanden; vervolgens, in 1938, opnieuw vijf maanden. Ze bidt vurig voor de stervenden in haar omgeving waarin ze vaak bekeringen bewerkstelligt, zelfs onder menselijk gesproken wanhopige omstandigheden. Ze bidt tot hun intentie het "rozenhoedje voor de goddelijke Barmhartigheid" dat haar is geopenbaard op 14 september 1935.

Zuster Faustina overleed in geur van heiligheid op 5 oktober 1938 aan tuberculose in het moederhuis te Lagiewniki bij Krakau. Ze verklaarde op het einde : "Alles wat ik gedaan heb, was voor God en de zielen". Ze was toen 33 jaar oud. Net zo oud als haar goddelijke Vriend, toen Hij aan het Kruis stierf. Haar feestdag wordt gevierd op 5 oktober.

30-01-2008, 21:18 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Dit is de wereld waarin Jezus leefde :

1.    Joden zagen zichzelf als het uitverkoren volk van God.

2.    Het Joodse leven was sterk door de wet bepaald.

    In het Oude Testament (= Joodse Thora) probeerde men de verhouding tot Jahweh, tot mensen en dingen zo volledig mogelijk vast te     leggen. Als je die wetten nauwlettend naleefde, dan pas was je een goed Jood.

          voorbeeld : * reinheidsvoorschriften : geen zieken aanraken, niet met heidenen praten

                             * sabbatrust : geen zieken verzorgen op sabbat

3. De echte leiders van het volk :

·       Farizeeën : leken die zich apart plaatsten om beter de Wet te kunnen dienen. Tegenover de gewone bevolking gedroegen ze zich hooghartig en schijnheilig.

·       Sadduceeën : zij voelden zich boven het volk verheven. Ze hadden weinig contact met het volk. Ze hadden de Romeinen graag. Uit hun groep kwamen de hogepriester (vb. Annas en Kajafas) en de leden van de Hogeraad (=  hoogste gerechtshof).

·       Wetsgeleerden of schriftgeleerden : godsgeleerden van die tijd, die als eretitel rabbi werden genoemd.

            Volgorde van de standen :      1. Sadduceeën

                                                            2. Wetsgeleerden

                                                            3. Farizeeën

                                                            4. VOLK

·       Priesters en levieten : het middelpunt van het godsdienstige leven was de tempel. Daar gingen vele inwoners van Jeruzalem dagelijks bidden en de goede Israëliet wilde er elk jaar op bedevaart gaan.

             Priesterstand :           1. Hogepriester

2. Priesters : offers keuren, daarnaast hadden ze een gewone job

                                                3. Levieten : helpers van de priesters

·       Zeloten : ondergrondse verzetsstrijders tegen de Romeinen. Zij ijverden voor hun land, volk en voor hun God.

·       Essenen : zij noemden zichzelf de uitverkorenen, de heiligen, de kinderen van het licht. Zij wilden het ideaal van de Wet ten volle  beleven. Om dat te kunnen trokken ze zich uit het openbare leven terug en leefden in gemeenschap (een soort kloosters). Daar was alles afgestemd op de beleving van de Wet. Zij waren fel gekant tegen de schijnheilige tempeldienst. Ze geloofden in het Rijk van God.

4. Een wereld van onderdrukte mensen.

De Romeinen heersten over de Joden. Er was voortdurend spanning tussen hen. Het joodse volk droomde van vrijheid, maar was weerloos. De eigen koningen waren niet beter en moordden naar hartelust. Het gewone volk kon alleen maar machteloos toezien en buigen.

5. Een wereld van armoedige en uitgebuite mensen.

In het land kwamen de tollenaars regelmatig aankloppen om de belasting op te eisen voor de Romeinen, die het geld gebruikten om de mensen te onderdrukken. Wie teveel schulden had, kon vrouw en kinderen als slaven zien verkocht worden en liep bovendien het risico zelf als slaaf te koop te staan op de markt van een van de handelssteden van toen. Ontelbaar waren ook de vele bedelaars, gehandicapten en zieken die probeerden te leven van wat ze kregen. Groepen zwervende melaatsen trokken door het land op zoek naar voedsel, maar ze mochten zelfs geen stad of dorp binnengaan.

30-01-2008, 20:50 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

30-01-2008, 20:35 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

30-01-2008, 20:32 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Pasen. Wolkenloze hemel. Verblindend wit licht. Alles, de hele Schepping ademt Jezus’ overwinning uit. Gedaan met angst, pijn, lijden, twijfel... Een langverwachte gebeurtenis die werkelijkheid wordt. Hoop wordt werkelijkheid. Zie je wel, het is geen droom ! Laat de overweldigende Liefde maar komen. Geen Kruis met nagels, maar een boom met takken en groene bladeren. Liefde die het uitschreeuwt van blijheid en vreugde. Ons hart voelen we groeien. Nu weten we wat liefde echt betekent. Als U in ons niet had geloofd, dan was U voor ons niet gestorven. Dat geeft ons de moed om aan onszelf te werken. U bent op het kruis genageld om al onze zonden definitief te delgen. Als dank moeten wij meer ons best doen en volharden om uit onze fouten te leren en ze te vermijden. U hebt ons gezegd dat het ons zeker lukt, als we ons ervoor inspannen. U kent ons beter dan wie ook. U laat ons nooit in de steek ondanks onze zwakheid. U laat niemand in de steek wat er ook is verkeerd gelopen. U geeft glans aan ons menszijn. U geeft ons vleugels.
U geeft en geeft en geeft en geeft en geeft, wordt nooit moe te geven. Hartelijk dank. We moeten ons niet meer verstoppen achter grote rotsen omdat we ons schamen mens te zijn. U hebt de mens geheiligd en opgericht zodat we ons terug onder het zonlicht kunnen begeven. Zonder dat we Gods rechtvaardige toorn in onze nek voelen. U helpt onze zondige aard veranderen zodat we dichter bij God de Vader kunnen komen. We leggen onze kleine handjes in Uw grote hand. U kent onze naam. U weet wie we zijn. We kunnen zwaaien naar onze dierbare mensen die al vertrokken zijn naar hun definitieve bestemming. We moeten ons geen zorgen meer maken over hen. Ons lichaam is enkel verpakking, bij U zijn we terug gezond en volledig.

Jeanne d' Arc. Er komen zweetdruppels onder haar maliënkolder vandaan. Het vaandel hangt terug tegen de stok aan. God heeft gewonnen. Ze heeft een bovenaardse blik in de ogen. Dezelfde blik als die in de ogen van de Romeinse christenen die de leeuwen langzaam maar zeker op hen zagen afkomen. God, vergeef de beulen. Laat het vlug afgelopen zijn. Onze Vader die in de hemel zijt, Uw Rijk kome, Uw wil geschiede. Een hartverscheurende schreeuw van een moeder. Waarom doet het geen pijn als de jongen probeert zijn ingewanden in zijn lichaam te houden ?
Gods Geest maakt in deze ogenblikken zijn volgelingen onoverwinnelijk. Pijn en lijden deren hem niet. Ze vertrekken naar het Beloofde Land. Juist naar de overkant van de Jordaan.
Gevoel van passie, geen spoor van fatalisme. Voor de ongelovigen : dwaze zelfmoordenaars. Een reality-tv show om de leegte en de decadentie van de Romeinse burgers op te vullen. Het Romeinse Rijk op zijn hoogtepunt.
Men snakte naar de nieuwtjes van de glorievolle veldslagen en de opkomende helden. Een waanzinnige keizer erbovenop die Rome samenhoudt van de roddel. Wie zet zijn gesetteld bestaan op het spel voor een geheime tot ondergrondse activiteiten gedwongen ‘sekte’ die is overgewaaid van Jeruzalem ? Gestart door een ‘rebel’ Jezus genaamd.

Wie zet zijn leven van jonge Franse boerendochter op het spel om het Franse leger te gaan aanvoeren in Gods Naam, in godsnaam. In een woelige tijd waar een leven niets waard is en legers elkaar bekampen om grond en macht. Een tijd waar visioenen geïnterpreteerd worden als hekserij. Een tijd waar men zijn vijanden voor de inquisitie kan brengen met als reden hekserij. Wie zal zijn luxe-leventje opzij zetten om volgens Jezus’ principes te gaan leven ?

Een kleine oude vrouw gehuld in een wit gewaad met op het einde van de stof  blauwe strepen. Twee handen onder de brede mouwen vandaan komend. Ze verraden haar hoge leeftijd maar tonen haar werkend en biddend leven. Ze heeft groeven in haar gezicht, opgelopen door de vele jaren vechten in de frontlinie. Dezelfde glans in haar ogen die van haar een passionele vrouw maken. Met een passie voor God die ze weervindt in de hulpbehoevende, arme, lijdende mens. Ze kan nu uitrusten na een zwaar en goedgevuld leven. Velen zetten haar werk nu verder.

Zoals gewoonlijk proberen boze tongen deze gepassioneerde mensen in een ongunstig daglicht te stellen. En als het om overleden personen gaat, hoor je dat soort van mensen het luidst.

Hoe is het mogelijk dat de zee is teruggevloeid na de kruisiging van Jezus en Zijn glorievolle Verrijzenis. Jeruzalem bleef blind en doof voor de smeekbede van Jezus om zich toch terug naar God te keren en hun leven te veranderen. Te verbeteren. Ze verdronken in hun eigen leefregels die mijlenver afstonden van de geest waarin de Tien geboden en wetten aan Mozes werden meegegeven voor het woestijnvolk die op de dool was.

Bent u bereid om Jezus te volgen ? Ook als u uit uw luie zetel moet komen ?

Deze generatie in deze tijd puilt uit van decadentie. God is al lankmoedig genoeg geweest. Het is de bedoeling dat er nog een paar mensen overblijven die bij God willen wonen. Als u op de rooster werd gelegd door andersgelovigen zou u dan nog voor Jezus Christus kiezen ? Als Hij gemarteld, geslagen, bespuwd werd en een doornenkroon kreeg opgezet en als dieptepunt op het kruis werd geslagen voor ons heeft Hij geen ogenblik getwijfeld om voor ons te kiezen, voor ons leven te geven. Denk daaraan.

30-01-2008, 14:29 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

S.O.S. : Save Our Souls is een seincode van mensen, die in een noodsituatie verkeren, bijstand en hulp te vragen. ‘Red onze zielen’. Deze hulp is niet alleen in noodsituaties gevraagd, maar ook in het leven van alledag. Ons leven is een aaneenschakeling van noodsituaties. God wordt altijd vergeten en wij spelen altijd de baas. Tot we dan op het einde van ons leven aankomen en inzien dat God het allerbelangrijkst was. Als we zolang wachten om erachter te komen dat God ons doel in het leven moet zijn, dan kan het kwaad allang geschied zijn en hebben we verkeerd gekozen. Red onze ziel : dat vragen we dan in ons stervensuur, maar eigenlijk moeten we het iedere dag aan God vragen. Niet alleen voor ons, maar voor alle mensen. Wij zijn te zwak, lui, wispelturig, koppig, jaloers, schijnheilig (de rij is nog niet af) om onszelf te kunnen redden. We zijn mensen van vlees en bloed, en een offer van ons vragen vergt heel wat energie en inzet. Laten we maar toegeven, dat we Gods’ hulp meer dan nodig hebben om ons op het rechte pad te houden. Hij moet ons in gang duwen en ons de weg tonen. Wij moeten onze lauwheid en onverschilligheid met de grond gelijk maken. Voor de mensen die nog twijfelen : er staat Save Our Souls en niet Save Our Bodies of Save Our Money. Ons lichaam en onze aardse bezittingen stellen niets voor, het is de ziel dat telt.

Er was eens een land waar allemaal slakken waren. Ieder had een mooi gevormde schelp die ze als huis meedroegen. Toch was er een slak die geen huisje had. De slak voelde zich depri omdat iedereen met haar lachte als ze voor de zoveelste keer nat werd van de regen. De rest kon natuurlijk altijd schuilen. De slak richtte haar bede tot de Hemel, zeggend dat ze toch zo ongelukkig was. Ze geloofde ondanks haar miserie toch dat er een oplossing uit de bus zou komen. De Schepper had toch een reden om haar geen huisje te geven, niet ? Na een tijdje kwam er een duif recht uit de hemel en die vloog nu permanent over de slak. Nu had de slak een echte vriend en een permanente bescherming onder de vleugels. Wat waren die andere slakken nu jaloers, maar ze durfden toch niet meer met haar spotten !

30-01-2008, 14:20 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Een reporter vroeg aan een bewoner :  Is uw huis beschermd ?

Bewoner : Ewel, Menier, iek goan oe dat es vertelle... Ik heb een grote brandverzekering afgesloten met de inboedel erbij. Bovendien heb ik een alarminstallatie en een bewegingsdetector met alle nodige camera’s laten installeren. We hebben onze hond Blackie die de buurt bijeen blaft als er een inbreker zou komen. ’t Is een Dobberman.  Geloef et moar, komde te diecht dan zoet ie oew hend afbeite. We hebben overal thermopan en nog eens zware rolluiken. Dat ies al iet !

Antwoord : Toch niet ! Zelfs al hebben ze een slotwal, muren van 2 meter dik, ‘pinnekes-draad’, landmijnen,... dan nog is hun huis niet beschermd !

Waarom ? Jezus heeft in verschillende boodschappen (Veronica Lueken, Hille Kok en er zullen zeker nog boodschappen zijn) gezegd dat er boven ALLE uit-en ingangen een GEZEGEND kruisje met Jezus gekruisigde lichaam (ofwel corpus genoemd) moet hangen.

Dit is een ongelofelijke kleine moeite maar die levens redt.

29-01-2008, 22:40 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

29-01-2008, 22:39 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

29-01-2008, 22:12 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

29-01-2008, 21:54 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Homes and lives were saved from fire, riots, terrorism, earthquakes, hurricanes, tornadoes, storms, etc...

One apartment out of 30 was saved from a fiery destruction.  Why?
                                                                                                                                    March 26, 1996
Dear Our Lady of the Roses Shrine,

 I have been going to Bayside for the Anniversary of Our Lady of the Roses, Mary, Help of Mothers, since June of 1989. I would like to share with you a personal experience during this last weekend.  Last Sunday, March 24, 1996, at 3:00 A.M., there was a big fire on #601 O’Farrell, the building where I live, but I was not there. I slept at my sister’s place in South San Francisco, because the night before, we had a vigil over at Cora Tugade’s place. 

When I went back to my apartment yesterday, Monday, March 25, 1996, with my older sister, and Fr. Sergio Santos, O.F.M., a Franciscan priest who was with us at Bayside during the Silver Anniversary of the apparitions of Our Lady of the Roses, Mary, Help of Mothers, the maintenance man came running to meet and said:  “Your apartment is intact, but all around you is disaster!  When I saw your apartment, the first thought that came to my mind was last week when you asked me to put a crucifix on top of your door, and I was thinking, maybe that did it!”  My reply was: “Of course that was the reason! Would you want to put one on your door, too?”  His answer was: “I’ll think of that.” 

When I went up to my floor, this I saw, with my sister and Fr. Sergio Santos, O.P.M.:

2^nd floor…Apt. 210 - 215…disaster
3^rd floor…Apt. 310 . . .. .no damage
3rd floor... Apt. 311-315….disaster
4^th  floor...Apt. 410 - 415…disaster
5^th  floor…Apt. 510 - 515...disaster
6^th  floor…Apt. 610 - 615…disaster
7^th  floor.…Apt. 710 - 715...disaster

I live on the third floor, Apt. 310: intact, except for some wet clothes. The burned carpet stopped at my door!  Fr. Santos only said this is really a miracle.  I could not say anything; I only felt very strong goose flesh.  I have been telling my friends that in Bayside, the Blessed Mother keeps reminding us in all Her apparitions to put a crucifix outside our front and back doors. 

This is my testimony:

SOLEDAD ISABEL REYES

Dit artikel komt uit de website van de boodschappen van Bayside - Veronica Lueken

29-01-2008, 00:00 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

God is oneindig en overal. Je moet geen onnozele trucjes toepassen om bij God te komen. Meestal worden die trucjes de hoofdzaak en God bereiken de bijzaak. Je wordt er nooit beter van. God is christelijk en blijft christelijk. Hij staat boven elke vorm van meditatie. Meditatietechnieken maken het bidden NIET BETER, wat zen-mannen en boeddha-freaks ook mogen beweren. Bovendien kun je God nooit helemaal doorgronden, daarvoor is Hij te groot. God vraagt aan iedereen wat in hun bereik ligt. God is voor iedereen bereikbaar.

God vraagt geen ‘leeggemaakte’ mensen, maar mensen vol van emotie en warrig van meegemaakte ervaringen, drukte van alledag, ook problemen horen daarbij. God heeft mensen geschapen om dat mee te kunnen maken. Hij wil geen lege mensen, maar volle. Hij hoopt op veel verscheidenheid van mensen. Klagers, optimisten, humoristen, depressieven, mensen die van een klein probleem een kanjer van een probleem maken, vertellende mensen, mensen die anderen voortduwen, enz. Iedereen is verschillend. Daar houdt Hij juist van. Het is misschien een stom voorbeeld, maar Hij heeft niet alleen vissen geschapen, maar ook zoogdieren en vogels... Bovendien wil God de door de Duivel aangedane miserie van iedereen ongedaan maken, als je maar naar Hem toekomt !

De beste manier om afleiding te vermijden is met Hem te praten, dan heb je geen tijd meer om af te dwalen. En als de dingen rond je in jouw hoofd blijven spoken, spreek dan met God erover. Tot ze uitgepraat zijn. Je krijgt het gevoel terug dat Hij met je bezig is en dat Hij luistert. Hij luistert ALTIJD, zelfs al krijg je geen antwoord. Je zult wel merken dat Hij heeft geluisterd doorheen toevallige situaties die je meemaakt, door de juiste mensen rond je te zetten enz. Problemen zullen op korte of middellange termijn wel opgelost geraken en problemen van lange duur zullen niet zo zwaar meer op de maag liggen en draaglijker worden. Want God zet altijd een raam open als de deur achter je dichtvalt.

Als je een periode hebt dat de communicatie met God wat aan het verwateren is, specialisten noemen dit een ‘dorre’ periode, maak er dan geen hopeloos probleem van. Het is een menselijk probleem. God maakt er geen probleem van. Hij ziet je daarom niet minder graag. Hij wil het allerbeste voor jou. Blijf ondertussen wel de eucharistieviering bijwonen. Zo krijg je de noodzakelijke goddelijke voeding binnen. Probeer terug met God contact te zoeken van zodra je er terug klaar voor bent. Tijd met God doorbrengen, pratend of biddend of zelfs zingend of zwijgend en nadenkend, is altijd goed doorgebrachte tijd. Die tijd is nooit zinloos.

Belangrijk : de rozenkrans wordt aanbevolen door Maria en Jezus als middel tot overdenking of ‘meditatie’ over de hoofdpunten in het christelijk geloof nl. het leven van Maria en Jezus, de eeuwige Trooster (= Heilige Geest), de relatie tot God de Vader. 

28-01-2008, 21:19 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Anno 200 jaar voor Christus. Inderdaad, het is een verhaal uit het Oude Testament. Toen was Jezus nog niet geboren. De mensen hadden de volheid van Gods’ barmhartigheid nog niet ervaren. Dat kwam met de geboorte van Jezus. Het verhaal is een beetje aangepast om de hoofdzaken en lessen beter naar voor te doen komen. Uiteindelijk wisten de mensen nog niets over Gods voorziene heilsplan met de mensen. Nu moeten mensen die lijden vooral opkijken naar Jezus. Zijn leven ging niet over rozen. Op het einde werd Hij zelfs aan het kruis genageld. Zijn lijdensweg is een toonbeeld voor de lijdende mens.

Op de meeting buiten de aarde

Satan was aanwezig. Hij was jaloers, zoals altijd, omdat hij Job’s ziel niet kon afnemen van God. Hij gooide het dossier op tafel.

Satan : Zeg God, het is niet moeilijk dat hij zo aan U plakt : geluk schijnt hem in de ogen. Natuurlijk dat hij U voortdurend dankt. Hoe zou het ook anders kunnen. Ik had zelf niet anders verwacht. Maar wacht, ik zal hem eens z’n geluk afpakken ! Zien of hij dan nog altijd achter U loopt !

God : Wedden van niet ? Maar ach, je weet dat Ik niet wed. Ik ben zeker van mijn zaak : hij blijft trouw aan Mij !

Satan : Ja ja, allemaal praatjes !

Op aarde

Job was een rijke burger, maar hij had een gouden hart. Hij deelde van zijn rijkdom mee aan degenen die in zijn familiebedrijf van pottenbakkerij werkten. Hij was enorm gastvrij. Hij hielp zijn medeburgers waar hij kon. Hij had z’n geld al werkend verdiend. Z’n vrouw en kinderen hadden een goede vader aan hem. Tot het noodlot toesloeg : Job’s pottenbakkerij brandde af. Zijn pottenbakkerij, waar hij al zijn werk had ingestoken. Bovendien werden zijn kamelen gestolen. Toch maakte Job God geen verwijten en verdroeg de tegenslagen.

Terug op de meeting

Satan ijsbeerde door de kantoorruimte.

Satan : Het is nog altijd hetzelfde ! Maar laat hem eens ziek worden !

Wedden dat hij anders piept ?

God : Toch niet.

Satan : Wees toch niet zo voorspellend !

God : Sorry, zo ben Ik !

Op aarde

Job werd nu door melaatsheid getroffen. Hij probeerde in het begin geen verwijten aan Gods’ adres te maken, maar de mensen in zijn omgeving zetten hem onder druk. Z’n vrouw noemde hem een idioot. Zijn vrienden (Jona, Jelle, Jozua) kwamen op bezoek om hem te troosten, maar Job vervloekte zichzelf en de dag dat hij was geboren. Waarom moest uitgerekend juist hem nu zoiets overkomen !

Jona : Jij, die ons altijd aanmoedigde om te blijven geloven als het geluk ons de rug toekeerde... Zou je jouw eigen raad eens niet opvolgen ?

Blijf in God geloven en leg je leven in Zijn handen. Hij is de Redder.

Job : Ja, ja, dat Hij me maar hoop geeft ! Ik heb nu eens recht van klagen. Probeer me niet op te monteren. Ik ben verloren, moedeloos,... Dat de dood mij maar vlug komt halen, niets heeft nog zin !

Jelle : Wat een onzin ! God is rechtvaardig en beloont loon naar werken. Je weet dat zonden worden bestraft. Hou je aan God vast en je zult je geluk wel terugvinden.

Job : Je hebt gelijk. God is oneindig veel groter dan een simpele mens. Al wat Hij vraagt gebeurt. Je kunt niet van God winnen. Wat ik wil, is van geen tel. Ik heb niet gezondigd. Ik heb recht van spreken, want ik ben onschuldig. Moet Ik Hem dan nog smeken om genade, zelfs al heb ik niets misdaan ?

Hij doet mij pijn, en ik weet niet waarom ! Zie je, het maakt geen verschil of je nu zondigt of niet, Hij treft je toch. Bovendien ben ik bang om te lijden en af te zien. Zelfs jullie denken dat ik veel gezondigd heb, en het is gelogen.

God, zeg, praat tegen mij en zeg me wat ik misdaan heb ! Ben je van plan om mij te vernietigen ?

Jozua : Nu ga je echt te ver ! Jij verzet je tegen God ! Ik ben zeker dat God je rekenschap vraagt over hetgeen je al mispeuterd hebt. Je moet niet denken dat je kunt ontkomen aan God of je verbergen voor God. Doe geen kwaad meer en strek je armen naar God uit !

Job : Is dat nu jullie uitleg ? Stop met raad te geven, want ik hoef jullie raad niet ! Jullie staan niet in mijn schoenen, hoe kun je dan zoiets zeggen. Ik weet zeker dat God geen ongeluk geeft aan iemand die rechtvaardig leeft. Ik wil alleen vragen waarom Hij me nog slechter dan een vijand van God behandelt. Als ik iets misdaan heb, moet Hij het me zeggen !

Jona : Door zo te reageren, raak je verder van God verwijderd ! Is Gods’ troost niet voldoende ?

Job : God heeft gezien dat ik geen zonden begaan heb. Hij zal me wel verdedigen. Ik ben onschuldig ! Ik verdien beter dan dat ! Ik zal in elk geval genoeg erover zagen tegen Hem !

Jelle : Goed wordt met goed vergolden en kwaad met kwaad.

Job : Mooie vrienden zijn jullie ! Ik heb het al gezegd, ik heb geen kwaad gedaan. Jullie zouden beter naar me luisteren in plaats van mij te beschuldigen ? Iedereen heeft me de rug toegekeerd. Ergens weet ik dat ik twijfel aan God en dat de fout bij mij ligt. Maar ik smeek om recht en dat Hij mij mijn geluk teruggeeft. Ik weet dat Hij mij terug zal helpen. Jullie zeggen : ‘hij zal al die miserie wel verdiend hebben’, stelletje leugenaars !

Jozua : Luister Job, je heb je liederlijke leventje wel gehad. Als je de men-sen uitgeperst hebt om rijkdom te vergaren, dan kun je wel denken dat die vreugde maar van korte duur is. Je had zeker nooit geld genoeg ? En je liefhebberijtjes kwamen zeker voor Gods’ Dienst ? Het is niet moeilijk dat je dan zo door ongeluk wordt getroffen !

Job : En nu beschuldigen jullie mij ook nog van onrecht gedaan te hebben ?

Leugenaars, jaloerse mensen !!! Jullie wensen mij ongeluk toe ! Mensen die God niet kennen of niet willen kennen hebben het ook goed, net als degene die God midden in hun leven stellen. Goddelozen krijgen ook geluk, net als de Godlievende mensen ! God kijkt niet naar de persoon aan wie Hij geeft, want Hij geeft aan iedereen. De zon komt op voor de goeden alsook voor de slechten.

Jona : En toch blijf ik erbij : je zult wel veel kwaad op je kerfstok hebben, dat God je zo treft. Sluit vrede met God !

Job : Ik zou willen weten wat Hij eigenlijk wil. Als hij me verder duwt, zal Hij me toch niets ten laste kunnen leggen. In tegenstelling tot wat jullie beweren, ben ik onschuldig. Waarom weet God het tijdstip alleen en mogen zijn vrienden het tijdstip niet weten wanneer Hij ingrijpt ? Ik kan het Hem zelfs niet vragen, want Hij laat zich niet zien.

Jelle : Zeg nu zelf : kan een mens rechtvaardig en onschuldig zijn tegenover God ? God is machtig en Hij zal de mens wel dwingen tot een vredesverdrag met Hem. Denk eraan : je bent en blijft een simpele aardworm !

Job : Ik word er zo moe van : Ik ben onschuldig. Ik lieg niet. Ik blijf volhouden dat ik onschuldig ben en dit niet heb verdiend. Als dit met mij gebeurt, wat krijgt een zondaar dan op zijn boterham...

Vroeger had ik een leuke tijd, toen God nog over mij waakte en mij niet in mijn ongeluk liet lopen. Hij maakte mij gelukkig en tot hetgene wat ik was. Hij zette mij aan om niet aan mijzelf te denken, maar aan anderen. Ik respecteerde God en vermeed het kwade op te zoeken. Mijn situatie is nu grondig veranderd : iedereen is nu tegen mij. God antwoordt niet als ik om hulp roep. Ik kan mijzelf niets verwijten.

Nu kwam een godminnende profeet hem opzoeken, als zijn vrienden terug naar huis waren. Zijn naam was Eli.

Eli : Wel Job, toen je me jouw verhaal vertelde, was ik er ondersteboven van. Niet in de goede zin, maar wel in de kwade zin. Meen je nu echt in je recht te zijn bij God ? In elk geval jouw drie vrienden moet je niet meer binnen laten, want ze hebben een heel slechte invloed op je. Ze beschuldigen je nog voor dingen die je niet gedaan hebt. Nu geef ik je een hoop argumenten, zodat je nog eens over je standpunt zou nadenken. Je zult een ander mens worden. Ik garandeer het je ! Denk eraan :

God is groter dan de mens. Wie denk je wel dat je bent ?

God houdt niet op met tegen jou te spreken, maar luister je eigenlijk wel ?

Of doe je wat je graag doet : je eigen zin ?

God wil de mens waarschuwen voor de afgrijselijke hoogmoed. Ik noem dit het ‘IK BEN’ syndroom. Moeilijk uit te roeien ! God kan dit zo genezen, maar je moet mee willen werken !

God is oneindig barmhartig en laat de mens nog toe om in zijn eigen gekozen ongeluk te lopen. Hij doet er echt alles aan om je te waarschuwen voor de eeuwige hel. Hij vindt genade zelfs in de moordenaar die op het laatst schreeuwt dat hij berouw heeft over zijn daad en dat hij alles had willen veranderen ten goede. Bovendien straft God altijd minder dan de mens eigenlijk verdient. Hij houdt de godlievende mens vast, dat hij niet in de oneindige afgrond valt. Hij schenkt de mens telkens weer het leven en de liefde. Je moet niet bij de pakken blijven zitten, maar je moet altijd terug in Gods’ gunst willen komen. Hij houdt van jou, hou ook van Hem.

God behandelt iedereen gelijk. God is rechtvaardig. Hij heeft de rechtvaardigheid uitgevonden. Hij is de Maker ervan. Zijn leuze is : loon naar werken, vergelding naar daden, maar Hij is rechtvaardig. En denk niet dat Hij je niet hoort of ziet. God is God : voor Hem is er niets verborgen, ook het onzichtbare niet. Je kunt voor Hem niet vluchten en al je daden zijn bekend voor Hem ! Al de klachten die over de lippen van armen, verstotenen, zieken, getraumatiseerden, enz. laten Hem niet onverschillig. Hij zal de tekortkomingen die mensen geleden hebben ruimschoots weer goed maken. God wil alleen maar aantonen dat de mensen hun zonden talrijk zijn en variëren volgens grootte. En dat ongeacht hun ellende dat ze meemaken. Hij vraagt : keer het kwade de rug toe. Uiteindelijk zal de balans voor iedereen worden opgemaakt en de schuldigen gaan naar de hel, de onschuldigen gaan naar de hemel voor altijd. En in de hemel krijgen zij oneindig veel geluk en welzijn. Degene die naar de hel gaan, zijn degenen die nooit geluisterd hebben. Zij gaan dood en weten nog altijd niet waarom.

Vergeet niet : als je zondigt, dan wordt God er niet slechter van. Ook niet als je rechtvaardig bent. Maar wel je medemensen. Zij worden onmiddellijk getroffen. En omdat God graag alle mensen ziet, tref je Hem indirect. Hij zal wel de nodige maatregelen op tijd treffen. God luistert ook niet naar gejammer van klagers die God niet zien staan of naar hoogmoedigen of naar verontwaardigingen die worden geuit.

Aan God moet je NOOIT twijfelen ! Hij is Degene die altijd woord houdt.

Koester dus nooit wrok tegen God. Blijf bidden. Lijden is een reddingslijn voor hen die lijden, een terechtwijzende stem. Je moet het lijden eigenlijk met twee handen aannemen. Het betekent dat je lessen uit dat lijden moet trekken om dichter bij God te komen. En weet je wie je doet lijden ? Het kwade natuurlijk oftewel Satan. Probeer je lijden te verdragen. God weet wat Hij doet ! Denk vooral niet dat je de enige persoon bent die afziet. Iedereen heeft wel zere plekken. Probeer daarom niet altijd een rechtszaak tegen God aan te spannen. Je kent al je rechten, maar ook je plichten ? Zoals Hem en zijn werken eren en vol eerbied te zijn voor Hem, de eeuwige Gever.

Laten we eerlijk zijn : Hij kent ons, maar wij kennen Hem niet !

Wij kunnen Hem met ons kleine verstand niet begrijpen. Hij is oneindig groot en toch laat Hij ons, ondankbaren, in leven. Hij zit achter de hele Schepping. De Onzichtbare en toch Aanwezige. Zonder Hem leven we niet meer. Kijk maar eens rond je.

Nog iets ?

Job : Wat je zegt is de waarheid !

Op kantoor

God : Wel wel, Job maakt nogal kabaal ! Hij wil Mij uitdagen, maar toch is hij niet slecht van inborst. Hij is tenminste eerlijk. Dat kan ik van zijn drie vrienden niet zeggen. Hij twijfelt, zoals alle mensen wel eens doen. Ik zal eens poolshoogte gaan nemen.

Op aarde

God gaat naar de aarde en spreekt door de wind.

God : Zeg nu eens, Job. Ben Ik je ooit tegengekomen als Ik de hemellichamen en de aarde schiep ? Stond je aan de deur te kijken bij de invoering van de dood ? Maak jij licht ? Kun je de natuur besturen ? Ik ben voorzienig voor al mijn schepselen, jij ook ? Heb je er nog iets aan toe te voegen ?

Job (nederig) : Nee, ik ben nietig.

God : Ga je Me schuldig verklaren, om er zelf beter van te worden ? Deze tegenslagen waren als les bedoeld. Ik moet jou toch niet aanbidden, als je zelf nog niets hebt gepresteerd in vergelijking met Mij ? Ik moet alles besturen, jij slechts jezelf.

Job (voelt zich slecht vanbinnen) : Ik geef mij over. U kunt echt alles. Onze kortzichtigheid staat Uw planning in de weg. Het was zo niet bedoeld. Ik heb er spijt van. Ik sprak over zaken waar ik geen verstand van had. Ik kende U alleen van horen zeggen, maar nu zie ik U met eigen ogen. Ik weet zeker dat U altijd bij mij bent en dat U het beste met me voor hebt.

God (tot de drie vrienden) : Zeg mannekes, jullie hebben Me afgeschilderd als iemand die tiranniek regeert en de mensen onderwerpt. Ik kijk wel degelijk naar hetgeen jullie aan het uitspoken zijn. Je moet er wel bij zeggen dat Ik jullie de vrije keus laat om Mij te volgen naar permanent geluk en welzijn of jullie Satan volgen om eeuwig verdoemd te zijn. Zelfs dan respecteer Ik jullie keuze. Bovendien mogen jullie altijd aan Mij twijfelen. Ik hoop alleen dat jullie mijn barmhartigheid en liefde verkiezen als definitieve keuze. Jullie zien toch ook dat mijn hele Schepping met jullie erbij, vol liefde geschapen is ? Ik wil niets liever dan dat iedereen gelukkig is ! Miserie heb Ik niet gewild ! Uiteindelijk weten jullie wel dat Adam en Eva Satan en alle miserie over hen hebben geroepen door Mij niet te willen gehoorzamen en Mij te willen zijn.

Job kreeg al zijn bezittingen terug en ook zijn gezondheid. Bovendien was God zo barmhartig dat Job het dubbele van zijn bezittingen ontving. God zegende zijn familie en ook zijn nakomelingen. Zij geloofden nu allemaal rotsvast in God doorheen alle voorspoed en tegenspoed. Job leefde nog heel lang en kon zijn achterkleinkinderen nog zien opgroeien. Job bleef de eerlijke en oprechte man als weleer.

Op kantoor

Satan (razend kwaad) : OK, U hebt gewonnen. Maar ik geef mij nog niet gewonnen !

Hij sloeg de deur achter zich dicht en God bleef nog een eindje in zijn kantoor zitten.

God (lachend) : Je hebt nog niets gezien, Satan ! Mijn Zoon zal alle mensen definitief komen redden van alle miserie. De mensen kunnen het nog niet weten, want Mijn Zoon is nog niet op aarde geboren en Zijn Moeder Maria ook nog niet.

Hij zal sterven om de fouten van Adam en Eva recht te trekken. Dan zullen allen die in Ons geloven gered worden en leven tot in eeuwigheid.

28-01-2008, 21:06 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Hoe konden we in die eerste dagen toen de zon en de maan nog nieuw waren, zo onnadenkend zijn om U, God, opzij te schuiven. U hebt ons de schepping toevertrouwd. U bent Degene die ons altijd opvangt. U bent Barmhartigheid en Liefde. Sindsdien hebben we dood en verderf over ons geroepen. Veel werken en ploeteren voor onze boterham. Ziekte, tegenslag, miserie, en vooral die onmenselijke eenzaamheid verpletteren ons. Als U ons stilzwijgend laat doen, drijft ons dat tot wanhoop.

En toch ! Als we denken dat U veraf bent, bent U altijd dichter dan we denken. Jezus, Uw Zoon heeft Zijn liefde en Uw liefde voor ons, arme zondaars, getoond. Meer zelfs, Hij kwam na Zijn dood op het Kruis terug, om ons te zeggen dat Uw liefde onoverwinnelijk is. Hij zei ons dat Hij plaatsen voor ons reserveert in Uw Rijk. Daar waar geen ziekte of dood ons kan treffen, maar waar eeuwig geluk te vinden is. Dichtbij de vele godlievende mensen, die ons zijn voorgegaan. Daar zijn we nooit meer alleen. Nooit meer !

Pa, je bent een van die godlievende mensen die de boodschap van Jezus heeft begrepen, nagevolgd en doorgegeven. Het maakt mij gelukkig te weten dat je nu dicht bij God bent. Jouw plaats is gereserveerd. Je bent voor mijn ma een goede echtgenoot geweest. We konden op je rekenen als een rots in de branding. Een vuurtoren voor een schip in de storm. Je was geen vlotte prater, maar je aanwezigheid sprak boekdelen.

Pa, als ik klein was zag ik God in jou. Nu zie ik jou in God. Je glimlacht. Je bent voor ons te vroeg op jouw afspraak met God, maar we weten dat je liefst vroeg vertrekt om zeker op tijd te zijn. Doe een goed woordje voor ons.

Ik zeg je geen vaarwel, maar tot weerziens !

28-01-2008, 20:55 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Vlaams Kalvariekruis 1632 :

 
Ik ben het Licht

en je beziet Mij niet.

Ik ben de Weg

en je volgt Mij niet.

Ik ben de Waarheid

en je gelooft Mij niet.

Ik ben het Leven

en je zoekt Mij niet.

Ik ben de Meester

en je aanhoort Mij niet.

Ik ben de Heer

en je gehoorzaamt Mij niet.

Ik ben uw God

en je bidt niet tot Mij.

Ik ben uw grote Vriend

en je bemint Mij niet.

... als je ongelukkig bent,

    verwijt het Mij niet.

Jouw peil van geluk stijgt niet door anderen ongeluk toe te wensen.

Bidden is de navelstreng met God. Gelieve deze niet door te knippen.

De regels van het spel ‘christen’ zijn heel simpel. Het spel spelen daarentegen aartsmoeilijk.

Het is niet omdat je geld geeft aan een goed doel, dat je een ticket op zak hebt voor een plaats op de eerste rij bij God.

Je kunt heel goed weten hoe aan geld en materiële welstand te geraken, maar absoluut niet weten hoe je jouw medemens (en God) gelukkig moet maken.

Angst is het hoofdkussen van de Duivel.

Als we alles zouden hebben, zouden we dan dichter naar God toe groeien, of verder ons van Hem verwijderen ?

Moedig zijn is geen heldendaad, maar een onophoudelijk streven naar een hoger doel en dit ten alle koste willen bereiken.

Gelukkig zijn is nog iets anders dan simpelweg blij zijn.

Geluk laat zich niet in een vorm duwen.

Minder haat, meer liefde.

Gebogen, maar niet gebroken.

Met de beste intenties zijn al de ergst mogelijke daden gebeurd.

Het is geen kunst om iemand graag te zien die jou graag ziet, maar iemand graag zien die je haat.

De belangrijkste werkwoorden voor een christen zijn : geloven en liefhebben.

We duwen de hemel steeds verder weg van de aarde. Zou er nog een plaats zijn waar de hemel de aarde raakt ?

De handen naar de hemel uitstrekken is willen dat de hemel zijn handen naar jou reikt.

Als het God belieft, dan...

Zonder zon geen leven, zonder God geen zon.

28-01-2008, 20:44 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

De Kruismedaille van Sint-Benedictus

De kruismedaille of gewoonweg ‘de medaille van Sint Benedictus’ is de oudste medaille in de Kerk. Ze is over de hele wereld bekend als een kostbare sacramentalie. Door de zegening en het gebed van de Kerk heeft die medaille een wonderbare macht om te helpen in vele noden naar ziel en lichaam en vooral tegen de boze invloed van de duivel.

Oorsprong

De oorsprong van deze medaille ligt bij de Heilige Benedictus. Hij werd te Nurcia in Umbrië (Italië) geboren in 480. Hij was de tweelingbroer van de Heilige Scholastica. Zijn ouders behoorden vermoedelijk tot de landadel en stuurden hem, zoals alle edele jongelingen van zijn tijd, naar Rome om te studeren. Rome kende destijds een woelige tijd met de moord op keizer Valentinus III  en de ondergang van het Romeinse Rijk. In de tijd dat Benedictus naar Rome trok, was er een dubbelverkiezing van roomse bisschoppen met een politieke strijd errond. Benedictus was diep teleurgesteld in deze wereldlijke omgeving en hij maakte zijn studie niet af. Hij verliet bovendien zijn familie, vrienden en bekenden, wereldse genoegens en rijkdommen. Hij wil God in de eenzaamheid van een grot in Subiaco gaan dienen. Geregeld bezochten priesters en herders hem voor onderricht. Naderhand verliet Benedictus de ‘Sacro Speco’-grot in Subiaco en vestigde zich met enkele leerlingen in Monte Cassino. Daar ging hij zich vestigen op een bergtop in een bergachtig landschap. Later werd er de beroemde Benedictus abdij gesticht die zowat de hele berg in beslag neemt. Op deze plaats schreef Benedictus de ‘Regel van Benedictus’. In een klooster aan de voet van de Monte Cassino woonde zijn zuster Scholastica, die hem eenmaal per jaar bezocht. Kort nadat zij overleed, in 547, stierf ook Benedictus, op Witte Donderdag 21 maart 547. Al in 589 is er sprake van een Benedictijnenklooster in Rome.

De abdij van Monte Cassino, werd de bakermat van de wereldvermaarde Benedictijnerorde, die aan de Kerk en de beschaving duizenden Heiligen en geleerden geschonken heeft (en die West-Europa grotendeels hebben gekerstend in de jaren 800-1100).

Op 24 oktober 1964 werd Sint Benedictus aangesteld tot Patroon van Europa door Paus Paulus VI, bij zijn bezoek aan de abdij van Monte Cassino ter gelegenheid van het congres van alle abten. Zijn stichtingen en zijn beroemde Regel hebben hem tot Aartsvader der monniken van het Westen doen erkennen.

De boodschap van de medaille

St. Benedictus had een grote verering voor het Heilig Kruis van onze Heiland. Door middel van deze godsvrucht bewerkte hij veel wonderen, verjaagde duivels of deed hun boosheid teniet. Hij leerde de gelovigen een grote eerbied hebben voor het teken van onze verlossing : het Kruis. En ook om dit kruis te gebruiken tegen onze drie vijanden : de duivel, de wereld en het vlees. Deze gewijde medaille op zich dragen, is reeds een stilzwijgend gebed, een smeekbede om bescherming door de Hemel. Het is ook een getuigenis van ons geloof in de Gekruisigde Christus en in de machtige voorspraak van St. Benedictus.

De medaille moet vooral een liefdevol teken zijn van onze gehechtheid aan God en van onze wil om zijn heilige geboden te onderhouden.

• Voorzijde :

Op deze zijde vindt men het KRUIS (= onze verlossing).

Op de balken van het Kruis staan de letters gegrift :

rechtop ‘C.S.S.M.L.’ en horizontaal ‘N.D.S.M.D.’

Dit zijn de beginletters van een Latijns gebed tegen de duivel :

CRUX  SACRA  SIT  MIHI  LUX       Het Kruis zij voor mij een licht.

NON  DRACO  SIT  MIHI  DUX        De duivel zij nooit mijn gids.

Tussen de armen van het Kruis staan de letters ‘C.S.P.B.’

CRUX  SANCTI  PATRIS  BENEDICTI                    Het Kruis van de Heilige Vader Benedictus.

Bovenaan het Kruis staat ‘PAX’ of VREDE (= onze godsvrucht tot het Heilig Kruis).

Rondom de beginletters ‘V.R.S.’ ‘N.S.M.V.’ ‘S.M.Q.L.’ ‘I.V.B.’

VADE  RETRO  SATANAS                           Wijk terug Satan.

NUNQUAM  SUADE  MIHI  VANAS                         Geef mij geen ijdele gedachten in.

SUNT  MALA  QUAE  LIBAS                                    ‘t Is kwaad dat ge aanbiedt.

IPSE  VENENUM  BIBAS                              Drink zelf uw vergif !

• Achterzijde :

Op deze zijde vindt men de afbeelding van St. Benedictus, die een Kruis in de ene hand houdt en zijn Heilige Regel in de andere.

Aan beide zijden van St. Benedictus staat : Kruis van de Heilige Vader Benedictus. Aan zijn voeten staan de woorden : Van op de Heilige Berg Cassino 1880. In 1880, op de 1400^ste verjaardag van St. Benedictus’ geboorte, werden door de Heilige Stoel speciale jubileumaflaten verleend aan deze Medaille.

In de rand van de medaille staat vermeld : Mogen wij in het uur van onze dood door zijn tegenwoordigheid beschermd worden.

St. Benedictus is ook de patroon van de stervenden. Hij zelf stierf een heilige dood. Hij stierf in de kerk van de abdij, voor het Allerheiligste, rechtop staande, de armen uitgespreid in gebed, omringd en ondersteund door zijn monniken.

De medaille van St. Benedictus bezit een zeer grote macht tegen de duivel en zijn bekoringen. Ze is zeer krachtig tegen duivelse invloeden en tot genezing van alle geestelijke en lichamelijke kwalen die daar het gevolg van zijn.

De medaille is zeer doeltreffend voor de bekering van zondaars en sinds meer dan 1000 jaar wordt ze gebruikt tegen natuurrampen op het land en ter zee. Zij beschermt ons tegen allerlei ongelukken en gevaren. Bovendien beschermt ze zowel mens als dier tegen besmettelijke ziekten. De medaille verzekert ons op bijzondere wijze van de bescherming en voorspraak van St. Benedictus in het uur van onze dood. Iedere priester kan de medaille wijden volgens de speciale zegenformule uit het Romeins Rituale.

Dit schild is warm aanbevolen !!

28-01-2008, 20:38 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

28-01-2008, 20:22 Geschreven door claudia  
Reageren (0)

Veel mensen hebben nog altijd geen grote taart met de grote kers erbovenop gekregen. Leg je leven in Gods handen en vertrouw erop dat Hij het beste met je voor heeft. Bij God kan 1 + 1 ook 1,5 of 3 zijn. God rekent met andere maatstaven. En vooral, je zult je grote taart met grote kers erbovenop wel krijgen. Zo groot dat je er niet meer over kunt kijken. Zeur niet alle dagen waar die taart blijft, anders is het geen verrassing meer ! En als je de kers niet lust, dan is er ook nog aardbei, kiwi, ananas...

We gebruiken tegenwoordig snelbouwstenen om onze Toren van Babel zo hoog mogelijk te bouwen. Vergeet niet dat God de natuurverschijnselen in de hand heeft om de Toren met de grond gelijk te maken. En deze keer zal het kaf echt wel van het koren gescheiden worden. Na al die genade die Hij aan ons betoont heeft, en nog betoont, komt nu de tijd om degene die ze dankbaar aanvaarden, te scheiden van degenen die geen oren hebben om te horen, geen ogen hebben om te zien, geen verstand om te verstaan en geen mond om te spreken.

 
Waarom zijn mensen altijd geïnteresseerd in de blikken kroon. Ze doen werkelijk de gekste toeren om dat blikken spul op hun hoofd te kunnen zetten. Ze verkopen hun lichaam, hun ziel, hun medemensen, zelfs de mensen rondom hen waar ze zogezegd het ‘meest van houden’. Respect, trouw, liefde en andere goede waarden hebben ze verkocht om hun blikken kroon te kopen. Het briefje dat ze in hun handen houden waarop staat : ‘Als je in Jezus gelooft tot het einde heb je recht op een gouden kroon, een gouden troon, een groot kasteel, lieve mensen rond je, tafels en tafels en tafels vruchten, lekkere wijn en een land zo groot dat je er niet buiten kunt...’ hebben ze verfrommeld.

28-01-2008, 20:08 Geschreven door claudia  
Reageren (0)