De Heilige eucharistieviering

Ieder mens heeft de plicht, God te eren, door Hem te aanbidden en te smeken, te danken en te verzoenen. Voor ons christenen, die met Christus één geestelijk lichaam uitmaken door de band van het H. Doopsel, heeft Jezus, onze Verlosser die plicht eenvoudiger gemaakt, door aan zijn Kerk een eredienst te schenken, die onder de zending van de Heilige Geest tot volle ontwikkeling is gekomen. Bovendien stelde Hij personen aan, die als priester deze eredienst of liturgie officieel zouden uitoefenen. Hij stelde zijn Apostelen aan om deze taak uit te voeren. Zij stelden op hun beurt weer andere personen aan om zo de eredienst door te geven.

Het hoogtepunt van de liturgie is de Heilige eucharistieviering, die als offer aan God wordt opgedragen voor en door de Kerk. Dit Offer, dat een voortzetting is van Christus’ zelfopoffering op de Calvariëberg, wordt voltrokken door de consecratie, waarbij Christus tegenwoordig is onder de gedaante van brood en wijn, waardoor een geheimzinnige scheiding van Zijn Lichaam en Bloed wordt voorgesteld. Hoewel Jezus Christus niet zichtbaar is, wordt Jezus toch het echte Offerlam in dit heilig sacrament en is Hij de ware Hogepriester. De aardse priester handelt enkel in de persoon van de Zaligmaker. Hij is nodig opdat het Offer ook uitwendig waarneembaar moet zijn in een gemeenschap die uit mensen bestaat die samenkomen en een band vormen rond de aanwezige Jezus Christus. Zij vormen de Kerk. Zij vormt de Bruid met Jezus Christus als Bruidegom. Hij heeft zijn leven voor zijn Bruid gegeven en blijft door de eucharistieviering blijvend zijn leven geven.

Bovendien moeten er bepaalde handelingen gesteld worden die Christus zelf niet kan verrichten. Daarom vormt de priester de schakel tussen God en de mensen.

Het Heilig Misoffer is het Offer van de gemeenschap. Elke gelovige treedt aan het altaar, om door de bediening van de priester Christus aan de hemelse Vader op te offeren. Elke gelovige biedt dus door de offering van Christus, het hoofd van de Kerk, aan God een oneindige aanbidding en smeking, een oneindige dankzegging en verzoening aan. Vandaar dat het bijwonen van de Heilige Eucharistieviering de hoogste daad van Godsverering is,die een gelovige kan stellen. En hoe inniger hij zich door en met de priester verenigt met het Heilig Misoffer, des te inniger is zijn vereniging met Christus, des te aangenamer aan God zijn daad van Godsverering en des te vruchtbaarder voor hem zelf. Deze vereniging wordt op heel bijzonder wijze bevorderd, door de priester stap voor stap te volgen bij de Offerhandeling, en door zich de gevoelens der Heilige Kerk eigen te maken, zoals deze zijn neergelegd in de gebeden en lezingen, die het opdragend der H. Mis vergezellen.