verslag van (o.m.) onze pogingen tot een, na vele jaren onderbreking, "comeback"; verslag van een gedeelde passie, naast onze allergrootste passie, onze mannen Aron en Tomas! verslag van pijn, ontgoocheling, slaaptekort, ongeduld maar ook (af en toe) kleine succesjes, plezier, gezelligheid, spanning, nieuwe ervaringen, grenzen verleggen, enz. (een soap...)
vroegere berichten op http://www.blogweb.be/kurtheidi
05-06-2010
Zutendaal
%%%FOTO1%%% Tijd voor Zutendaal, de jaarlijkse natuurloop, over een zeer afwisselend parcours. Zal aan de 10,5 km deelnemen, dat is daar zwaar genoeg. Zullen de gelegenheid krijgen om de rode blos op het Mariabeeld van nabij te kunnen bekijken, maar tegen die tijd zullen we zelf ook al heel rood aangelopen zijn . Trainen afgelopen week was okay, heb dinsdag interval gedaan ipv donderdag, maar ben niet fris, alweer slecht geslapen en donderdag met kasseien in de tuin liggen slepen, en de hamstrings zitten momenteel volledig vast. Hoop ze tegen het begin van de wedstrijd terug wat los te krijgen, en dan zien we wel. Zal zeer warm worden, maar in het bos hebben we daar natuurlijk wat minder last van. Verslagje Manmanman, wat was me dat. Na alweer een ongelooflijke nacht, onze Tomas had besloten om ons zowat de ganse nacht wakker te houden, begonnen ze voor half zeven bij de buren de nieuwe klinkers aan te drillen (of hoe zeg je dat). Sjiek. En dan de rechterhamstring die nog serieus vast zat. Temperaturen tot 30°C...Het beloofde wat te gaan worden . In de mate van het mogelijke geprepareerd met vooral grote hoeveelheden vocht op voorhand. Ter plaatse vertrok net de 5 km, met heelwat bekend volk. En wie won er? Een zeer overtuigende Tom Partoens kon een zeer mooie overwinning behalen. Proficiat! Met daarachter een hele Atla-garde met o.m. Nicky, Kris, Jana, Tibeau, ...Bij het inlopen begon de miserie al, het voelde of ik terug 103 kg woog, onvoorstelbaar. En toen moest de wedstrijd nog beginnen. Nu, het moet gezegd, de eerste 3 à 4 km's gingen vlot, 10'40" na 3 km over een zeer selectief parcours, ik zat vlak achter een groepje met o.m. Ruben Max (wat is die vooruitgegaan de laatste tijd zeg, zou het toch iets met de trainer te maken hebben?) en Steven Opsteyn (die ook weer enorm goed bezig is). Maar effe later begonnen de krachten serieus af te nemen, verdween de souplesse als sneeuw voor de zon, en was ook de eerste van de halve marathon, Yves Wijnen, ribbedebie. Harken tot en met, en opnieuw het gevoel alsof je zoveel zwaarder bent geworden. Nu, de tegenstand viel wel mee, zodat ik niet echt tot het uiterste moest gaan tot de meet, ben geëindigd als 4de algemeen en 1ste master, maar de tijd, meer dan 20" langzamer dan 2 jaar geleden toen ik lang niet zo goed zat als nu, zegt genoeg he. Bij de halve marathon bijna-lijken zien binnenkomen, ben blij dat ik geen tweede ronde moest afleggen. En heb ondertussen ook dikke spijt van mijn inschrijving voor Bilzen, voor de ... halve marathon, temeer omdat het in Bilzen altijd, elk jaar opnieuw, stikkeheet is.
Sta me toe om ook even een beetje melig te zijn. Dit staat op de site van de de wedstrijd van Bemelen, zie http://www.bemelsbeste.nl/, en ik vind het gewoonweg prachtig. Merci Daisy voor het doorsturen.
Op vrijdagavond, door de files vol met gefrustreerde chauffeurs, naar Zonhoven voor de Teutenjogging. We wisten wat te verwachten: een -parcours vol met scherpe bochten, en zowat 80% onverhard. Niet mijn lievelingsloop, maar in elk geval een goede snelheidstraining (alhoewel geen snel parcours) voor wat binnenkort allemaal komen gaat. Bij het inlopen keizware benen, al had ik de weerstandtraining van de avond ervoor maar voor 1/3 meegedaan. We zouden wel zien, en er het beste van maken. De start was verschroeiend, de oranje bende van Rik Ceulemans/Time2Run (Tim Stessens en consoorten) vlogen er vandoor, en door het vele draaien en keren op het grasparcours van de eerste km, was het kwestie om mee te zijn. Nu, mee is veel gezegd, maar na de eerste km begon het inhalen, de jonge gasten begonnen een na een stil te vallen , en dan komt deze diesel op gang. Na zowat 3 km echter was er in een bosje een bocht naar links, maar den deze ging rechtdoor omdat er ook nergens iets stond aangeduid. Maar omdat de mannen achter me zo sportief waren om direct "links" te roepen, bleef de schade beperkt. Ik kon opnieuw aansluiten, en de ene na de andere "opvreten", om er in de laatste km nog eens extra de pees op te leggen (5 km in 17.35, 5,14 km in 18.00) en te eindigen enkele secondjes na wat Marc Schoels bleek te zijn. Nu, omdat beide afstanden samen waren vertrokken, was er totaal geen overzicht. Misschien, had ik me in die ene bocht niet vergist, was ik misschien nog tot bij Marc geraakt, maar Marcs eindsprint kennende zou het toch moeilijk zijn geweest. Nu, vierde, in een toch wel goed bezette wedstrijd, en zonder afbouwen, dat mag er toch wel zijn. Een half minuutje sneller dan vorig jaar. Maar ja, den deze is nooit content hé , waarom vierde als je misschien, héél misschien, ook derde had kunnen zijn ??? Nu, de traditionele spaghetti achteraf smaakte wel, en nu is het zaak om me te bedwingen en NIET naar het frietkot hier schuin tegenover te gaan, maar braafjes het soepje van moeder de studerende vrouw op te eten, gevolgd door wat rijst . Zeker zo lekker, en geen schuldgevoelens achteraf, én niet de ganse nacht wakker liggen van de vuiligheid in mijn maag . Groetjes!
Peter Brouwers heeft weer een hele hoop leuke foto's genomen. Een selectie: Foto 1: na ongeveer 1 km, in gezelschap van o.m. Robert Willems die de aflossingsrace liep Foto 2: in volle inspanning, blijkbaar bijna grienend ... Foto 3: nagenietend in gezelschap van Pascal Foto 4: de familie Brouwers die zich bezint onder de kerktoren van het lokale bedevaartsoord
Zondag naar Bassenge alias Bitsingen (mooi dorpje net over de taalgrens met Val-Meer), voor alweer een pittig wedstrijdje, ditmaal een 10 km. Ben benieuwd naar het verschil met vorig jaar, alhoewel ik toen pas uit blessure kwam, en nauwelijks onder 40' geraakte. Alhoewel dat ook wel aan het parcours te wijten was. Geen Berg-toestanden zoals afgelopen zaterdag, maar toch wel een typisch Luiks parcours, voortdurend hellend, af en toe serieus hellend, en met lange stukken onverhard erin. Ik heb er wel goede moed in. Na Berg een aantal dagen enorme last van vooral de quadriceps gehad (afdalingen), bijna een ganse nacht opgebleven met onze Tomas die voortdurend moest overgeven, maar ondertussen voelen de benen terug soepel, goed kunnen trainen (2x terug op Atla kunnen trainen!) en voel ik me tout court ok, ondanks bepaalde idioten op het werk , een last die iedere werkende mens onder ons moet dragen . Ondertussen begint Heidi in examensfeer te geraken, dus proberen we daar ook rekening mee te houden. Verslag Wat een mooie dag. Ter plaatse was niet alleen het zonnetje van de partij, maar ook de familie Brouwers, en Pascal Van Marcke. Na te hebben ingelopen met Pascal en Patrick, ging de wedstrijd op het gemakske van start, dit jaar over een heel anders parcours dan vorig jaar. Twee "boucles", maar de tweede ronde heel anders, en vooral pittiger, dan de eerste. Wat dan tijdens de tweede ook geleid heeft tot een aantal misverstanden vooral van de mensen die aan de "duo mixte" meededen. Ik heb ook diverse malen getwijfeld over de preciese route, en enkele malen bijna stilgestaan, in de hoop dat er me nog volgden, maar uiteindelijk bleek het toch allemaal in orde, al heb ik daarmee toch wel wat tijd verloren. Nu, wat plaats betreft, heeft dat niets veranderd, de derde plaats algemeen was binnen, Pascal heeft de wedstrijd onbedreigd gewonnen. Carin werd eerste vrouw op de 5 km, Patrick tweede vent, Chantal tweede juffrouw bij de jeugdloop. Achteraf na enkele minuutjes recup was ik eigenlijk helemaal niet moe, ben ook niet voortdurend en bloc gegaan, maar heb toch geprobeerd een stevig tempo aan te houden, maar heb eigenlijk vooral heel lang op souplesse kunnen lopen. De voornaamste tegenstander van vorige week, Robert Willems, bleek ook aanwezig, maar hij heeft de duo mixte meegelopen, nadat hij gisterenavond ook al in de Eifel zijn wedstrijdje (bergloop) had meegedaan. Niet alleen Jo Schoonbroodt is blijkbaar van ijzer of roestvrij staal gemaakt. En ik maar klagen na Berg, drie dagen last van de quadriceps gehad . Nederigheid is een schone deugd .
Jo Schoonbroodt heeft me een fotootje van de finish bezorgd. Zo ziet een zegevierend levend lijk er bij aankomst uit ... Gelukkig is de foto in klein formaat .
Zaterdag naar Berg en Terblijt, voor de jaarlijkse Geuldalloop. Een echte bergloop, met ondermeer de beruchte Lijkenweg. Heel mooie wedstrijd, maar o zo zwaar. Ben nog aan het twijfelen tussen de korte (7,2 km) en de lange (10,8 km) versie, waarschijnlijk zal ik de dag zelf pas beslissen. De week erop naar Bassenge, en die wedstrijd is ook niet van de poes. Twee langere en keizware wedstrijden na mekaar is misschien wat te veel van het goede.
Deze week goed getraind, de dag na Zonhoven een lange duurloop van 18 km, gisteren woensdag eindelijk nog eens naar de piste getrokken voor een vlotte piramideloop. Naderhand met Ralf nog een goed gesprek gehad over de dingen des levens (Ralf wordt papa!). Straks nog een D2, morgen een beetje loslopen, en dan moeten de spiertjes en de rest klaar zijn voor de absolute verschrikking (maar o zo mooi!) van zaterdag.
Heidi heeft maandag en dinsdag vier presentaties moeten geven in Leuven. Dat leek achteraf wel in orde. Het examenprogramma voor juni lijkt te doen, alleen is er nu de combinatie met haar nieuwe job bijgekomen, want Heidi is sinds deze maand hoofdverpleegkundige op een andere afdeling, resocialisatie, een onderdeel van psychosenzorg.
Drukdrukdruk dus, maar daar laten wij ons niet door afschrikken. Over werk gesproken, een vroegere topper werkt sinds kort op onze dienst wegen en verkeer, namelijk Cor(ry) Saelmans. Ik denk dat Cor zo'n 2u12' waard was op de marathon, hij heeft naderhand ook jarenlang Marleen Renders bijgestaan in haar recordmarathons. Hij loopt nog iedere dag, doch alleen recreatief. Mooi om te horen dat zo iemand ook na zijn ongelooflijke carrière (ontelbare wedstrijden met vele overwinningen in binnen- en vooral buitenland) nog altijd zo'n liefde voor zijn sport, die ook de onze is, koestert. Daar wordt een mens terug nederig van . Verslag Victorie! Op voorhand voelde ik me totaal niet fris, alweer alsof ik ziek zou worden. Het was dan ook op allerlei gebieden een drukke week geweest. Daarom gekozen voor de korte Geuldalloop, oftewel 7,2 km. Bij de start vele bekende gezichten (waaronder een clubgenoot die bij Ber traint en wiens naam ik helaas niet meer ken, ik ben een beetje dement aan het worden vrees ik), clubgenoten Carla en Rene zouden beiden naderhand een schitterende lange versie lopen. Het inlopen voelde verschrikkelijk, ik vreesde echt het ergste.
Bij de start trok een trio direct op avontuur. Daarachter zat ik in een achtervolgend groepje van drie. Effe later bleken mijn metgezellen toch een beetje te langzaam te gaan, en kwam ik alleen op de vierde plek.Het leek niet echt te vlotten, vooral bergaf had ik de nodige problemen. En toen kwam de Lijkenweg eraan... Daar werd ik letterlijk voorbijgevlogen door wat later Robert Willems bleek te zijn. Terug naar de vijfde plek dus. Maar na de Lijkenweg bleek dat een aantal vooral jongere gasten zich serieus hadden vergaloppeerd, en kwam ik metertje per metertje, vooral op souplesse, korterbij. Na enkele kilometers had ik blijkbaar een 30" achterstand op de eerste, maar dit werd ook steeds minder en minder. Voor mij schrokte Robert ook de een na de andere op, en toen we terug uit het bos kwamen, bleek dat alleen wij twee nog voor de overwinning in aanmerking zouden komen. Ik probeerde een strak tempo aan te houden, al leek de voorsprong van Robert, aangezien hij geen inzinkingen kende, voldoende. Maar toch... metertje per metertje kwam ik korterbij, om bij het ingaan van de allerlaatste bocht, 150m voor de aankomst, bij hem te komen. En dan telt niet wie het snelste is, maar vooral wie mentaal het sterkste is. En dat bleek den deze. Zo blij als een gek passeerde ik de finish. Direct daarna interview voor TV Valkenburg , in het typische dialect, terwijl den deze nog naar lucht aan het happen was, en vol hing met snot, enz. Moet er leuk hebben uitgezien, ik hoop dat het op de website verschijnt, of dat ik toch ergens een cd of zoiets kan verkrijgen. Want dit is een moment om te koesteren, zoiets maak je misschien nooit meer mee. Naderhand door de organisatie van onder de douche gehaald, want de prijsuitreiking was al begonnen, enkele leuke prijsjes gekregen, waaronder een bloemetje voor de madame, die dan ook weer content is . Naderhand nog een lekker stukje vla, en Rene en Carla gaan aanmoedigen die ervoor hadden gekozen om nog meer af te zien .
Normalerwijze zou ik morgen naar Zonhoven gaan, om daar de korte afstand (6 km.) te gaan lopen. Maar gezien het parcours daar (de 6 km.-loop is bijna volledig gras en finse piste-toestanden) en het huidige weer (nat en kil) heb ik eigenlijk vandaag niet zoveel goesting meer. Onze Aron heeft ook een groot gedeelte van de dag in de nattigheid moeten doorbrengen (massacross en daarop volgend allerhande spellen en sporten). Hopelijk heeft dat geen consequenties voor de komende dagen. Morgen zullen we zien om al dan niet naar "Zonove" te trekken. Vandaag een rustdag na een goede trainingsweek: ondermeer 10x2', een lange duurloop van 94', enkele D2-tjes, en een souplessetraining. Jammer genoeg al een hele tijd niet meer bij de club kunnen gaan trainen, maar binnenkort ben ik weer in de gelegenheid om wat meer te gaan (en te blijven hangen). Voel me wel al enkele dagen moe en mottig, maar dat mottige krijg je er natuurlijk nooit meer uit . Verslag 's Zaterdags waren de weergoden ons toch wat beter gezind. Ter plaatse blijkt het parcours inderdaad niet al te plezant te zijn: niets dan draaien en keren, grasgrasgras en stukken finse piste. Niet echt spek naar mijn bek. Toen Karel Teunkens en Kim Bosmans dan ook als ne zot vertrokken, en ik tegen beter weten in probeerde mee te gaan, was het hek van de dam. Na 3 km heb ik het een beetje moeten bekopen, was de verzuring al redelijk komen opzetten, maar heb het tot op het eind toch nog kunnen trekken, om na 6,18 vervelende km's te eindigen in 22'30" en als tweede vent. Ondanks de mindere wedstrijd (slecht gedoseerd) toch content, zeker toen we nog een leuke waardebon mee naar huis kregen, die ik onderweg maar direct ben gaan verzilveren (outfit voor de kids) . Blijkt nog maar eens dat ik een eersteklas huisman/nieuwe man/vuile sjanet ben, niet . O ja, ook nog effe vermelden dat Rik Ceulemans een stukje met me heeft meegelopen, toen hij aan het laveren was tussen groepjes start-to-runners, ook wel leuk natuurlijk.
Vandaag een dagje verlof genomen om Koninginnedag te vieren . Nee, ik ben geen Nederlander, maar het leek me interessant om de eerste editie van de Queens Run in Beek mee te pikken. En zo hebben we de rest van het weekend vrij om andere leuke dingen te doen (regenregenregen). Ziet er een snel parcours uit, als de afstand ongeveer klopt weet ik direct wat ik op dit ogenblik op een 10 km waard ben. Na enkele zonnige warme dagen is het kwik vandaag wel enorm gedaald, de wind is bij momenten redelijk hevig, hopelijk zal de voorspelde regen nog effe op zich laten wachten. Na Voorshoven niet zo goed kunnen trainen. Maandag 13 km losgelopen, dinsdag was onmogelijk door drukdrukdrukdruk op het werk en thuis, woensdag 7x3' extensief (was het wel extensief?) op een trainingsparcours van héél lang geleden en gisteren wat losgelopen. Voel me niet zo fris, maar dat is meestal wel de uren voor een wedstrijdje . Verslag Het onaangename gevoel bleef duren. Na de wedstrijd terug thuisgekomen, begon het opnieuw. Er is iets aan het broeden, hopen dat het niet doorbreekt, anders is de hele moeite weer een tijdje voor niets geweest. Ter plaatse aangekomen: een ganse markt vol Nederlanders, zich vullend met pils en ... frieten. Carin Brouwers die net de 5 km had gelopen, en alweer fantastisch had gepresteerd. Manlief Peter die alles weer aan het registreren was voor het nageslacht... die helaas niet aanwezig konden zijn aangezien ze op een Belgische school vertoeven... Hoe had ik kunnen denken dat er ergens een parcours in Zuid-Limburg vlak zou kunnen zijn? Geen steile hellingen in Beek, maar wel voortdurend vals plat, en de wind die op sommige stukken toch wel fel woei. Niet echt veel deelnemers, maar degenen die er waren mochten er zijn. Roger Smeets, Ron Wijnen, Wil Pepels, Jean-Pierre Diederen... Roger en Ron vertrokken als een sneltrein, met daarachter Wil, en dan een groepje met o.m. JP. Ikzelf liep het grootste deel van de wedstrijd rond de 10de plaats. En kon traditiegetrouw op het laatst nog wat opschuiven, om o.m. Bart Pepels in te halen en hem in de sprint te kloppen. Jean-Pierre Diederen heb ik zowat de ganse wedstrijd in het vizier gehad, maar de afstand was uiteindelijk toch (nog) veel te groot. Uiteindelijk een heel goede wedstrijd (9,820 km in 36'06", 7de totaal en 4de M35 na de kleppers) op een toch wel veeleisend parcours, ben content. Nu maar hopen dat er niets doorbreekt, en we verder gezond blijven. Uitslag: http://www.avcaesar.nl/queensrun/Uitslagen/QueensRun%2010%20km.pdf
Morgen naar Voorshoven, waar de zeer sportieve familie Reeskens ieder jaar een KWB-jogging organiseert. Vertrek is om 10.15 uur, en iedere deelnemer ontvangt onmiddellijk na aankomst van Gaëtane een prijs, zodat we rond de middag terug thuis kunnen zijn (als de toog niet te veel lonkt) en nog volop kunnen genieten van de mooie dag (met Luik-Bastenaken-Luik) die morgen opnieuw wordt voorspeld. Wat wil je nog meer? Deze week goed getraind, met ondermeer 5x4' en 10x300m op de piste waar ook de groep van Bèr op dat moment rondvloog. Juan gaat morgen in Enschede zijn eerste marathon lopen, ben reuzebenieuwd. Maar ik ben er wel zeker van dat hij het clubrecord M40 voor eeuwig en altijd onmogelijk gaat maken . Ik opteer morgen voor de korte afstand, 5,5 km, om nog eens wat sneller te lopen (zou toch moeten) en me toch weer vooral te gaan richten op wedstrijdjes rond 10 km, mijn lievelingsafstand. Verslag In Voorshoven, een deelgemeente van Neeroeteren in het noorden van het Maasland, trof ik weer heel wat bekende gezichten aan, waaronder de vroegere trainer van onze Aron, Peter Nies. Om 10u20 stipt gingen de 5,5 en 11 km samen van start. Onmiddelijk trokken Mon Billen en zijn maatje Chris "C&C" Schepers de boel aan flarden, voor wat voor hun een doorgedreven (?) training zou worden. Ik heb ze zelfs een kilometertje kunnen volgen (3'18") om daarna op eigen tempo over te schakelen en te hopen dat een aantal anderen van de korte afstand zich wat zouden vergalopperen. Wat dan ook gebeurde, op eentje na die in het spoor van Mon en Chris kon blijven. Danny Curvers en nog een andere zou ik nog passeren, om na een (opnieuw) verstandige wedstrijd als tweede (1ste master/oude man) te eindigen in 19'58" over 5,560 km. Komt neer op zowat 3'35"/km. Nog niet zo snel, zeker niet op het toch wel snelle parcours, maar de snelheid is (maar dat wisten we al langer) toch wel wat afgebot, maar daar gaat vanaf nu stevig aan worden gewerkt. Vrijdag staat alweer de volgende wedstrijd op het programma met de Queens Run op Koninginnedag in Beek.
Afgelopen week er een rustige week van gemaakt. Met vrouwtje en kids naar de kust, en daar een viertal dagen rondgehangen. Maandag en dinsdag was het daar flink aan het stormen, keiharde koude noordoostenwind. Dinsdag een duurloop gedaan, met daarin volle bak beuken tegen de wind in. Weinig toeristen te zien buiten, maandag en dinsdag. Vanaf woensdag woei de wind iétske minder hard, dus hebben we ook buiten wat meer kunnen genieten. De jongens hebben zich uiteraard geamuseerd, Heidi heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om terug de eerste loopstapjes te zetten, dat gebeurde dan nog dinsdagmorgen in volle storm, kwestie om een uitdaging te hebben . Donderdag nog een stevige fartlek tussen de golfbrekers door en in de duinen, maar voor de rest was het een zeer rustige week op loopgebied. Op culinair vlak daarentegen... neen neen toch niet, we hebben onze manieren een beetje gehouden... De rechterkuit was sinds Blegny aan het opspelen. Alle, ik dacht toch dat het de kuit was, maar het blijkt nu toch ietske lager te zitten, ter hoogte van de enkel. Oorzaak is waarschijnlijk een loper met enorme x-benen die tijdens de wedstrijd een zeer raar manoeuvre deed waardoor ik ook, in volle inspanning, op een rare manier moest reageren om hem niet overhoop te lopen. Nu, het is geen groot ongemak, meer zoiets op de achtergrond. Toch oppassen, en zorgen dat ik morgen in Weert goed geleidelijk raak opgewarmd. De benen voelden daarstraks bij het loslopen alleszins goed, ik hoop op een tijd rond 1u20', de basis is goed maar de snelheid is nog lang niet wat het ooit is geweest . Verslag Om het in wielertermen te zeggen (wat schudde Philippe Gilbert vandaag trouwens uit zijn kuiten ): ik ben maar tweemaal volledig maar dan ook volledig "plat" gevallen. Vorig jaar tijdens mijn eerste (en misschien laatste) marathon, en vandaag... En ik weet verdomme niet hoe het komt.
Kwam het door de plotse warmte? Ik was nochtans op voorhand goed gehydrateerd, heb onderweg bij elke drankpost drank aangenomen. Maar feit is dat we vandaag enorm hebben gezweet. Het was weer allemaal te plots.
Kwam het door "te veel willen"? Ik zat in een leuk groepje van vijf met o.m. vroegere jeugdtopper Steven Opsteijn. Steven was voortdurend iedereen aan het oppeppen en aan het vragen om een deel van het werk te doen. Heb me laten verleiden om misschien iets te veel te willen doen, en te lang aan te klampen. Tot km 7 ging alles voorspoedig, we hadden afgesproken te mikken op 1u20', en de km.-tijden, tussen 3'45" en 3'50", lieten het beste verhopen. Na km 7 ging het ietske minder, maar ik kon in de groep blijven en tot km 14 mijn deel van het werk blijven doen. Toen ging meer en meer het licht uit. De laatste km's waren onmenselijk, zelfs een tempo van 4'20" kon ik niet blijven aanhouden, de laatste km was ik bijna aan het wandelen . Nog slechts één keer meegemaakt, inderdaad, vorig jaar tijdens de marathon.
Kwam het door het parcours? Nu, volledig vlak was het niet, er waren wat langere stukken vals plat in, maar dat viel best mee. De wind langs het kanaal was af en toe ook een beetje ambetant, maar niets in vergelijking tot de vorige wedstrijden. De wedstrijd was wél 300m te lang, en dan moest den deze 2 km voor het einde nog verkeerd lopen... terwijl vele mensen me de juiste weg aan het wijzen waren, en een heleboel toeschouwers begonnen te schreeuwen toen ik verkeerd liep... tja, je bent gek of je bent het niet, maar ik was toen eigenlijk zo goed als van de wereld.
Kwam het dan door een gebrek aan voorbereiding? Gedeeltelijk wel, denk ik. Tot wedstrijden van een uur ben ik redelijk voorbereid, een halve marathon is momenteel iets te lang. Jammer maar helaas.
Kwam het door te weinig rust? Net een vakantieweek achter de rug, maar aan de kust heb ik niet goed geslapen door de verschrikkelijke bedden. Thuis wel twee goede nachten gehad, maar voelde me vandaag toch niet echt fris. Vrijdagavond thuis ook nog enkele zware taakjes verricht, omdat ze vanaf morgen thuis bouwwerken aanvatten. Heb vandaag ook totaal niet soepel gelopen, het was zwoegen vanaf het begin.
Resultaat is een frustrerende tijd van 1u24'20". Okay, het was 300m verder, maar zonder totale inzinking had een tijd van 1u20" er misschien toch ingezeten. Dit is balen, maar daar is maar een goede remedie tegen: terugkeren naar de kortere wedstrijdjes, om te beginnen zondagmorgen in Voorshoven waar ik de korte, 5,5 km, ga doen. Kwestie om nog eens wat snelheid (zeer relatief als ik vandaag bv. Rudi Smeets bezig zie op de 10 km) op te doen (op training is het nu tijd voor een mooie brok souplesse/snelheid), en terug wat zelfvertrouwen te krijgen .
Morgen naar Blegny (net achter Visé) voor een wedstrijd in het kader van de Challenge du Province de Liège. Omdat we zondag stripfestival hebben (jaja, met strippers en zo he, zie http://www.maasland-strip.be) kan ik niet naar Borgloon, wat de bedoeling was, dus hebben we maar een andere uitdaging gezocht en gevonden. De wedstrijden van deze challenge zijn meestal zowel kwantitatief als kwalitatief goed bezet, maar zijn vooral nogal zwaar qua parcours. Deze zou echter moeten meevallen, de beschrijving schetst "relativement plat", maar naar Luikse normen is dat inderdaad nogal relatief. We zullen morgen zien. Deze week goed bezig geweest, enkel vandaag rustdag om met het vrouwtje eens naar Maastricht te trekken en heerlijk te lunchen bij de Italiaan bij ons in de straat. Nooit geweest, maar het zal zeker niet de laatste keer zijn geweest. En neen, de vino stroomde niet rijkelijk deze keer, het is (de ganse week al) bij een watertje gebleven! Verslag Manmanman, de relativiteitstheorie in de praktijk... Blegny blijkt over een mijnterril te beschikken (trouwens nogal "ouderwets" toeristisch uitgebaat, maar dit terzijde). Vertrek onderaan de terril, aankomst ergens op de terril, met tussenin de ene helling na de andere. En die andere beschrijving "routes asphaltées" bleek ook niet volledig te kloppen . O.a. Frederic Collignon en Guy Fays aan het vertrek, dan weet je dat een podiumplaats in mijn categorie er al niet inzit. Zeer zenuwachtig vertrek, er werden direct drie groepen gecreëerd, ik zat in de derde. Zat daar eigenlijk niet op mijn plaats, maar door de grootte van de groep, de voortdurende tempowisselingen en de wind die weer vrij spel had vandaag, heeft het even geduurd eer ik naar voren kon opschuiven. Op en af, op en af, met een héél lang stuk vals plat naar boven door het veld. Kilometers die hopeloos verkeerd stonden aangeduid. Terwijl het voor de rest toch wel een leuke en goede organisatie was. Nu, op het laatst bij een categoriegenoot beland die echter geen constant tempo kon aanhouden en voortdurend demarreerde. Heb me daar een beetje aan laten vangen, en zowat 2 km voor het eind was de pijp ver uit. Toch nog aangeklampt in de mate van het mogelijke, en het eind bleek nog ferm naar boven te gaan. Zo erg dat een andere atleet die bij me in de buurt zat nog zo'n 20" op me verloor in de laatste ... 200 m. Opnieuw kapot maar voldaan, 37'25" op volgens de uitslag 10,4 km (10 km en een beetje volgens garmin, maar daar kan een kleine afwijking in zitten door stukken overhangende takken). 19de in totaal (7de M35) van ik denk zo'n 400 deelnemers (nog geen volledige uitslag). Ben content over de tijd, op weer een parcours dat me niet zo ligt en onbekend was, en ook door de wind extra zwaar werd gemaakt. Volgende week eens een rustige week inbouwen, om fris te raken voor de halve van Weert volgende zondag. Daar zal het sowieso vlak zijn, al kan de wind daar langs het kanaal flink tekeer gaan. Wilde eigenlijk geen halve marathon lopen, maar de andere wedstrijden zijn véél te vroeg geprogrammeerd . Misschien een gelegenheid om wat secondjes af te pitsen van mijn (master)tijd...
Na een geweldige wedstrijdvoorbereiding (zie hiervoor) ook een geweldige wedstrijd? Nee, ik zag het op voorhand niet echt zitten. De alcohol leek nog niet echt uit mijn lijf, en een verkoudheid leek op te komen. Met Willy op een onooglijk vroeg uur naar Oirsbeek vertrokken, waar een hele hoop lopers zich al had verzameld. Na te hebben ingelopen, en een heleboel bekenden weer tegen het lijf te zijn gelopen, soms letterlijk, kwam de wedstrijd (10 EM) op gang. Bleek er zich toch niet een supercol net na de start te bevinden zeker . Manman, verstand gebruiken en niet te gek naar boven. Zou dat het ergste zijn? Nee dus, er bleken nog heel wat colletjes te volgen, het was constant op en af, en niet te vergeten: een vervelende snijdende wind. Het wedstrijdtempo varieerde voortdurend: er waren afdalingen bij van onder de 3'/km, er waren stukken bij van boven de 4'30"/km. Verschrikkelijk, er kwam gewoon geen einde aan. Een beetje parcourskennis op voorhand was eigenlijk wel van pas gekomen. Ook moeilijk was het soms om de keuze te maken tussen op de straat lopen of op het trottoir. Een hele tijd in het gezelschap gelopen van ondermeer Marc Quadflieg (ietsje achter Yves Wijnen) en Inge Van Bergen. Tot Inge er na zo'n 10 km als een pijl uit een boog vandoor ging. Moet daar toch eens iets aan gaan doen (wat minder zuipen misschien...). Op het laatst gewoontegetrouw nog wat lijken kunnen oprapen om kapot maar voldaan te eindigen in 1u00'46" (uitslagen: http://uitslagen.nl/uitslag?id=2010040517341). Gezien de extreme omstandigheden en de dagen op voorhand, toch wel tevreden, nu hoop ik terug beetje bij beetje wat te verbeteren, en vooral mijn leven terug wat te beteren .
Je vraagt je af wat de ultieme wedstrijdvoorbereiding is? Stel, je hebt op paasmaandag de Peter Rusmanloop op het programma staan, een wedstrijd over 10 engelse mijl. Wat doe je dan? 1. Je traint op donderdagavond op de piste, 7x800m. Maar je zorgt ervoor dat je kort daarvoor vis hebt gegeten, gebakken in kilo's boter... Pret verzekerd! 2. Je gaat op vrijdagavond (Goede Vrijdag) naar een Griekse avond/nacht, waar je het zo bont maakt dat je daar tussen de hopen (oudere) schaarsgeklede dames voortdurend ligt te dansen (of iets wat daarop zou moeten lijken), alles en allen doordrenkt met liters alcohol, zodat je je bijna niets meer herinnert vanaf het naar buiten gaan, je 's nachts nog ten val komt over de salontafel, en je je de ganse zaterdag ongelooflijk ziek voelt en pas vanaf 18 uur in staat om een beetje rond te wandelen. 3. Je op zondagmorgen gaat loslopen tijdens dewelke blijkt dat je door die val toch wel een ferme kneuzing aan het bekken hebt opgelopen.
Ik vrees dus dat een topprestatie er maandag niet zal inzitten. Afzien als een hond zal er wél zeker bijzijn, maar dat was gisteren ook het geval. Ik neem Willy mee naar Oirsbeek, hij zal de 5,5 km lopen. Nu hij gesponsord wordt door Ron for run (of is het nu Run for Ron?) zal hij wat meer wedstrijden in Nederland afhaspelen, om binnenkort te vlammen op de 5000m van het LK. Een voorbeeld voor sommigen onder ons .
Woensdag met Bert naar een lezing van Paul Van Den Bosch geweest, de succescoach achter ondermeer Sven Nys. En we waren niet alleen, de schouwburg van cc De Kimpel in Bilzen zat afgeladen vol. Leuke avond gehad, achteraf met een aantal leuke tips terug huiswaarts gekeerd. Toch bleef ik ook met een aantal vraagtekens zitten. Een groot aantal dingen wist ik al, en ik stel me ook vragen over de reacties op bepaalde verzuchtingen uit de zaal. Ook had ik meer info verwacht omtrent sportvoeding, vitaminen, supplementen, terwijl het nu vooral beperkt bleef tot sportdranken. Nu, toch een aantal nieuwe inzichten verkregen, die ik zeker ga toepassen.
De trainingen gaan momenteel super. Voel dat de conditie heel wat gestegen is. Ben benieuwd of dit zich ook in de wedstrijden zal vertalen. Heb eens een overzicht van interessante wedstrijden gemaakt. Zijn vooral wegwedstrijden. De piste/baanwedstrijden, tja, dat is eigenlijk een zielige zaak hé. De Nederlandse clubs besteden daar bijna geen aandacht meer aan. De Vlaamse vinden de jeugdwedstrijden, een beetje begrijpelijk, (commercieel) interessanter. Voor de volwassenen blijft weinig keuze over. En de wedstrijden, vooral in Limburg, die er al zijn, zijn dan nog geconcentreerd in bepaalde periodes/weekends (een keertje zelfs op zowel vrijdag/zaterdag/zondag een pistewedstrijd voor volwassenen in Limburg). Begrijpe wie kan. En nu ga ik daar over zwijgen, eer ik weer lastige reacties krijg .
Nog een woordje over onze toch wel grote en zéér diverse trainingsgroep. Jos weet ze als geen ander bijeen te houden. Iedereen heeft een ander niveau en andere doelstellingen, maar dat lijkt geen probleem. Geen enkele verplichting. Je hebt er zowel recreanten die nog geen 10 km/u halen, als een Willy die 10 trainingen per week afhaspelt. Geen probleem. En houden zo!
Kan het niet laten om toe te voegen: wel worden voor een aantal clubgenoten de extra-sportieve activiteiten belangrijker dan de sportieve. Minder en minder deelnames aan wedstrijden. Het opslurpen van het aantal Leffe's lijkt belangrijker dan het aantal afgemaalde km's . Jammer, want de combinatie van beide is eigenlijk nog véééééél leuker .
. Trainen afgelopen week was okay, heb dinsdag interval gedaan ipv donderdag, maar ben niet fris, alweer slecht geslapen en donderdag met kasseien in de tuin liggen slepen, en de hamstrings zitten momenteel volledig vast. Hoop ze tegen het begin van de wedstrijd terug wat los te krijgen, en dan zien we wel. Zal zeer warm worden, maar in het bos hebben we daar natuurlijk wat minder last van. 
. In de mate van het mogelijke geprepareerd met vooral grote hoeveelheden vocht op voorhand. Ter plaatse vertrok net de 5 km, met heelwat bekend volk. En wie won er? Een zeer overtuigende Tom Partoens kon een zeer mooie overwinning behalen. Proficiat! Met daarachter een hele Atla-garde met o.m. Nicky, Kris, Jana, Tibeau, ...Bij het inlopen begon de miserie al, het voelde of ik terug 103 kg woog, onvoorstelbaar. En toen moest de wedstrijd nog beginnen. Nu, het moet gezegd, de eerste 3 à 4 km's gingen vlot, 10'40" na 3 km over een zeer selectief parcours, ik zat vlak achter een groepje met o.m. Ruben Max (wat is die vooruitgegaan de laatste tijd zeg, zou het toch iets met de trainer te maken hebben?) en Steven Opsteyn (die ook weer enorm goed bezig is). Maar effe later begonnen de krachten serieus af te nemen, verdween de souplesse als sneeuw voor de zon, en was ook de eerste van de halve marathon, Yves Wijnen, ribbedebie. Harken tot en met, en opnieuw het gevoel alsof je zoveel zwaarder bent geworden. Nu, de tegenstand viel wel mee, zodat ik niet echt tot het uiterste moest gaan tot de meet, ben geëindigd als 4de algemeen en 1ste master, maar de tijd, meer dan 20" langzamer dan 2 jaar geleden toen ik lang niet zo goed zat als nu, zegt genoeg he. Bij de halve marathon bijna-lijken zien binnenkomen, ben blij dat ik geen tweede ronde moest afleggen. En heb ondertussen ook dikke spijt van mijn inschrijving voor Bilzen, voor de ... halve marathon, temeer omdat het in Bilzen altijd, elk jaar opnieuw, stikkeheet is.
-parcours vol met scherpe bochten, en zowat 80% onverhard. Niet mijn lievelingsloop, maar in elk geval een goede snelheidstraining (alhoewel geen snel parcours) voor wat binnenkort allemaal komen gaat. Bij het inlopen keizware benen, al had ik de weerstandtraining van de avond ervoor maar voor 1/3 meegedaan. We zouden wel zien, en er het beste van maken.
, en dan komt deze diesel op gang. Na zowat 3 km echter was er in een bosje een bocht naar links, maar den deze ging rechtdoor omdat er ook nergens iets stond aangeduid. Maar omdat de mannen achter me zo sportief waren om direct "links" te roepen, bleef de schade beperkt. Ik kon opnieuw aansluiten, en de ene na de andere "opvreten", om er in de laatste km nog eens extra de pees op te leggen (5 km in 17.35, 5,14 km in 18.00) en te eindigen enkele secondjes na wat Marc Schoels bleek te zijn. Nu, omdat beide afstanden samen waren vertrokken, was er totaal geen overzicht. Misschien, had ik me in die ene bocht niet vergist, was ik misschien nog tot bij Marc geraakt, maar Marcs eindsprint kennende zou het toch moeilijk zijn geweest. Nu, vierde, in een toch wel goed bezette wedstrijd, en zonder afbouwen, dat mag er toch wel zijn. Een half minuutje sneller dan vorig jaar. Maar ja, den deze is nooit content hé 
. Groetjes!
... Alle foto's: 
.
.
. Ik opteer morgen voor de korte afstand, 5,5 km, om nog eens wat sneller te lopen (zou toch moeten) en me toch weer vooral te gaan richten op wedstrijdjes rond 10 km, mijn lievelingsafstand. 
. Manman, verstand gebruiken en niet te gek naar boven. Zou dat het ergste zijn? Nee dus, er bleken nog heel wat colletjes te volgen, het was constant op en af, en niet te vergeten: een vervelende snijdende wind.
. 
