Vorige week donderdag was het je allereerste oudercontact. Aangezien je in je onderhoudsfase zit, mocht je mee. Het was een genot om je te zien genieten van alle aandacht die je kreeg van de juffen en je vriendjes. Je hebt twee uur lang onbezorgd gespeeld in de sneeuw. Het rapport van jou en broer was zeer goed. Wat zijn jullie alletwee toch doorzettertjes. Ondanks je ziekte en alle gevolgen die deze heeft op ons gezinsleven, behalen jullie toch maar weer fantastische resultaten.
Vrijdag was het dan zover: we vertrokken op vakantie. Jij en je broer waren enorm uitgelaten. Zelfs de lange autorit (door sneeuwellende) had geen invloed op jullie goede humeur. Eens daar aangekomen was er geen houden meer aan. Vier dagen lang hebben jij en je broer jullie volledig uitgeleefd. De binnenspeeltuin, de bowling, de kindershows, de kinderdisco, ... alles hebben jullie gedaan. De glimlach op je gezicht is geen enkele keer verdwenen. Genieten, genieten en nog meer genieten was je motto. In tegenstelling tot wat we dachten waren we helemaal niet doordrongen van de gedachte "mag dat nu wel?". Wij genoten evenveel als jullie en lieten jullie, zoals vroeger, gewoon kind zijn. De kanker was ver weg.
We zijn terug thuis maar hebben nog een hele vakantie voor de boeg. Straks komt jouw beste vriend, Lucas, bij jou slapen. Je broer gaat slapen bij zijn beste vriend waardoor jij Lucas de komende 24 uren voor jou alleen hebt. Je bent al sinds deze morgen door het dolle heen. Je hebt hem zeven maanden moeten missen, dus jullie zullen nog wel wat in te halen hebben .... . Hierna komen de feestdagen en dan zal jij opnieuw veel mensen zien, die jij de afgelopen zeven maanden hebt moeten missen. We blijven dus genieten, genieten, genieten, ...
