Afgelopen woensdag waren we opnieuw in het ziekenhuis. Je bloedwaarden waren goed genoeg om te kuren. De eerste kuur van de intervalfase kon dus starten. In deze fase krijg je de eerste 24 uren een hoge dosis chemo. Nadien volgt er drie dagen spoeling waarbij je op de eerste dag ook nog een lumbale functie krijgt waarbij chemo naar de hersenen gaat. Elke dag worden dan je bloedwaarden genomen om te controleren of de chemo je lichaam verlaat. De chemo moet volledig uit je lichaam zijn om dan het ziekenhuis te kunnen verlaten. Soms is drie dagen spoelen niet voldoende en kan het zijn dat je een dag langer moet blijven.
Het verblijf in het ziekenhuis was lastig omwille van verschillende factoren. Ten eerste was het de eerste keer dat je een aantal dagen daar moest blijven terwijl wij aan het werk waren. Dit hield dus in dat je mama en papa elkaar afwisselden. Als papa aan het werk was, bleef mama bij jou en omgekeerd. Ook bij het bij jou slapen werd er gewisseld. Tevens hadden we een volledig schema uitgedokterd op vlak van vervoer (er werd gewisseld met auto en fiets). Eenvoudig is wat anders maar het lukte. Gelukkig was je broer op vakantie bij moemoe en vava want als hij thuis is, dan wordt het echt wel moeilijk om alles te organiseren. Ten tweede was het immens warm. Het zomert goed, wat fijn is, maar als je in het ziekenhuis bent maakt de warmte het extra lastig. Temeer daar je mama geen airco kan verdragen. Sinds jij behandeld wordt in het ziekenhuis, heeft je mama de ene sinusitisaanval na de andere. Airco draagt daar toe bij, dus dat moet vermeden worden. Ten derde slaat de verveling bij een verblijf in het ziekenhuis enorm toe. Het is vakantie dus er is ook geen ziekenhuisonderwijs. Jij keek daar de voorbije maanden steeds naar uit en het brak de verveling. Wij maakten wel wat werkblaadjes maar daarbuiten speelde je vooral met je nintendo en keek je naar tv. Naar buiten mochten we niet want ze zijn een nieuwe afdeling aan het bouwen en de stoffen die daarbij vrijkomen kunnen schadelijk voor jou zijn, dus dat risico nemen we niet. Ten vierde zijn de maaltijden veranderd. Vroeger werden deze bereid door het ziekenhuis zelf. Sinds een paar weken is dit overgenomen door een privéfirma. Weg dus de keuze die je vroeger had. Je moet eten wat de pot schaft, en je lust deze nieuwe pot niet altijd. De afdeling kinderoncologie heeft al diverse malen doorgegeven dat de nieuwe maaltijden niet kindvriendelijk zijn en dat het belangrijk is dat kankerpatiënten toch enige keuze krijgen in hun maaltijd. Tot hiertoe echter zonder succes. Ook wij vinden deze nieuwe maaltijden niet lekker, dus ook wij moesten oplossingen zoeken voor onszelf (lang leve traiteurs!!).
Gelukkig waren je bloedwaarden zaterdag goed genoeg om naar huis te gaan. Je witte bloedcellen zijn zelfs gestegen waardoor je terug in een lagere isolatieklasse zit. Ook heb je tot hiertoe nog steeds geen last van de bijwerkingen van chemo. Je bent niet misselijk, je moet niet braken en je haar houdt nog steeds stand. Daarom voelen wij ons gelukvogels, hoe raar dat ook klinkt in onze situatie.
Komende anderhalve week moet je niet naar het ziekenhuis voor een behandeling. Komende woensdag moet er enkel bloed worden afgenomen en je katheter worden geflust. De volgende kuur start pas op 19 augustus, dus opnieuw kunnen we genieten van een rustpauze.
