Na twee weken rust, ben je gisteren gestart met de vierde en voorlaatste fase. In die twee weken rust zijn we elke week éénmaal naar het ziekenhuis gegaan voor het flushen van je katheter en het opvolgen van je bloedwaarden. Er werd verwacht dat je bloedwaarden zouden zakken maar wederom liet je dat niet toe. Je bloedwaarden waren ronduit schitterend. Wij blijven versteld staan over de manier waarop je dit alles doorloopt. Je bent altijd een vechtertje geweest en blijkbaar volgt je lichaam je ingesteldheid.
Daar je bloedwaarden goed zijn, kon je dus gisteren starten met de volgende fase. Alles mooi volgens het uitgestippelde protocol. In het ziekenhuis legden ze ons uit dat deze én de volgende fase eigenlijk een herhaling zijn van de eerste twee fases. De samenstelling van de chemo en de andere medicijnen zijn iets anders, maar het verloop is hetzelfde. Eerlijk gezegd konden wij ons die allereerste fase niet meer herinneren. Wellicht omdat dan alles nog tot je moet doordringen en je alles nog een plaats moet geven. Het enige wat we ons wel herinneren is dat je die eerste maand zware dosissen cortisone moest nemen. Dus ja ... sinds gisteren ben je dus opnieuw gestart met cortisone. Dit is geen periode waar we naar uitkijken. Door de cortisone kreeg je woede-aanvallen, veranderde je gezichtje compleet en kwam je ettelijke kilo's bij. De cortisone die je nu krijgt heeft een andere samenstelling en is in een andere hoeveelheid. Men kan niet voorspellen hoe je op deze kuur zal reageren : het kan dezelfde bijwerkingen hebben als de eerste, maar het kan ook anders zijn. Wij hopen op dit laatste maar indien niet, overleven we ook wel die periode. We weten nu dat er een einde aankomt en dat de bijwerkingen stoppen kort na het stopzetten van de cortisone.
De meningen betreffende haarverlies is ook enorm verschillend. Normaal gezien zou je geen haar meer mogen hebben maar jij hebt nog steeds een mooi "kopje" haar. Volgens de ene persoon zal je je haar nog zeker verliezen, volgens een andere persoon zal het gewoon uitdunnen maar zal je geen kaal hoofdje krijgen. Wij zien wel : wat moet komen, komt toch. Zelf zou je het nog steeds niet erg vinden om je haar te verliezen. Je blijft vragen wanneer je haartjes gaan uitvallen, want iedereen had dat voorspeld en hoe makkelijk zou dat niet zijn, want dan moet je je haartjes niet meer wassen ;-)
Komende maandag moeten we terug naar het ziekenhuis om te starten met een chemokuur. Het zal een lange dag worden maar we moeten gelukkig niet blijven slapen. Met de derde en lastige fase nog in ons achterhoofd, kunnen we daar alleen maar blij om zijn.
