Vandaag vaderdag, een supermoment voor vele papa"s maar voor mij een leegte en dag waarop je nog meer denkt van "wat zou mijn vriendje voor mij gemaakt hebben of gedaan hebben"xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een dag waarop vaak wordt terug gedacht in de tijd, met als slagzin:

Papa weet je toen we dat deden of weet je nog toen..

Daarom heb ik nog een "weet je nog tekst geschreven"en dit wel in mijn woorden maar hoogstwaarschijnlijk in Jana haar gedachten.

Dag Papa,

Weet je toen ik op de wereld verscheen en toen je met de verpleger stond te lachen omdat hij mijn kleertjes niet aankreeg, o wat was dat grappig.

Weet je nog toen we naar huis kwamen en je bezorgd was omdat ik zo diep lag te slapen.

Weet je nog onze eerste keer in bad, hoe gek we deden en trots we naar elkaar keken.

En die keer dat ik Pipi deed op je been, amaai wat was je snel uit bad dan-) Herinner je je ook nog mijn eerste kruipmetertjes, wat was je door het dolle heen dan. Je dochter werd groot.

En die keer dat we s morgens naar de crèche gingen en dat je de autostoel was vergeten draaien , wat was je boos op jezelf en ik maar lachen.

Van het ziekenhuis herinneren we ons uiteraard elke seconde maar vandaag enkel de leuke momenten.

Zo fier je was , zo megafier was je toen ik leerde stappen, papa hoe gek was dat. 

Leren stappen met lage bloedplaatjes, wat een kanjer.

Weet je ook nog hoe we elke dag gingen wandelen bij je thuiskomst van Je werk.

Ik hoorde je wagen van ver aankomen en wachtte mooi met mama aan de deur op Je thuiskomst. We hadden zelfs vaak geen tijd om mama dag te zeggen want we gingen direct ravotten buiten Of binnen.

Mama moest meermaals roepen dat het eten klaar was maar zolang we maar plezier hadden.

Weet je ook toen ik de topjes van het bubbelbad  doorhad en dat ik deze steeds in werking stelde, gek werd je ervan maar o zo leuk.

Of toen we samenspanden tegen mama, ik uit bad komen en springen als gek zodat mama mij niet kon kleden.

Als jij er dan uitkwam dan deden we snel onze kleertjes aan, deugnieten waren we toch. Arme mama.

En het leegmaken van de vaatwasser, o wat deed ik dat graag, jij snel alle scherpe voorwerpen eruit halen en ik als ik in mijn nopjes was aan alle lepels en vorken al eens likken zodat je opnieuw kon wassen:-) Of onze gekke fietstochten, ik achterin de kar en jij maar trappen.

Hoe meer putten hoe liever ik het had en ik maar whoopa roepen.

Of onze talloze wandelingen rond de wijk met mama en als ik binnen moest komen dan lag ik wel 10min op de grond van woede.

Dan vergeten we nog die keer dat ik en mama je beetnamen door je een hele dag te zeggen dat we een dure vis doodgedaan hadden in je aquarium omdat ik met het ruitenkuisertje aan het spelen was, haha te gek.

Hoe je me leerde om mijn tandjes te poetsen, op het einde ik de jouwe en jij de mijne.

Of hoe je s morgens voor je werk soms moest buiten sluipen want anders huilde ik 20min en dat wou je absoluut niet, ondertussen was mama er als de kippen bij om me af te leiden.

En de avonden dat je bij mij sliep in het ziekenhuis en je wel 100keer kwam kijken of ik wel goed lag en niet in de knoop lag met mijn kabeltjes.

Of die keer dat ik intensieve afbrak en dat de dokters zeiden, wat een Rambo hebben jullie op de wereld gezet.

Die talloze gekke controles weet je nog, ik eerst mijn flesje melk na mijn medicijntjes en jij je croissant uit de cafetaria maar steeds speelde je je croissant kwijt aan mij. Wat waren die lekker.

En hoe jij en mama steeds bang waren voor die bloedresultaten en ik er als de kippen bij was om de uitslag uit de dokter haar handen te nemen zodat ik met het blad kon gaan lopen, alsof ik al alles kon lezen.

En hoe we s avonds voor het slapen een mignionette deelden en je moet niet denken dat ik niet wist dat je gauw een groot stuk opat als Ik niet keek:-).

Of als ik elke avond op je buik mocht springen tot dat je zelfs een middenrifbreukje opdeed:-) whoep whoep doen he.

Voor het slapen gaan deden we ons dada spel in de relaks en mama bleef bij mij tot ik sliep maar je ging niet voor het dada spel was gespeeld, natuurlijk moest je me Eerst kunnen pakken om me in de relaks te leggen he.

Of elke keer toen jij en mama in bed lagen en mama vroeg dat je voor dat ging slapen nog eens naar mij kwam kijken. Hoe dat je soms minutenlang gewoon naar mij stond te staren en mij terug dekte zodat ik geen kou had ook al verdroeg ik geen deken, of al mijn tutten opraapte en ik ze minuten nadien terug allemaal de grond opgooide.

Waarschijnlijk noteer ik nog 1000-en herinneringen niet maar ik moet ze delen met mijn gedachten.

Mijn vriendje(wat ik altijd zei) ik vergeet jou en onze momenten nooit.

Mijn super kanjer!!!

Papa