Ik ben Jana
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 12/07/2012 en ben nu dus 13 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Ik ben Jana en op 27/03/2013 werd er vastgesteld dat ik aplastische anemie heb.
Op mijn blogje kunnen jullie alles volg
Vandaag gingen we in naam van Jana koeken overhandigen aan de Oncopatiëntjes van Jette en voor de ouders van deze Onco's.
We deden dit samen met Jolien, 1 van de medeorganisators van de koekenverkoop.
Door al de besparingen vanuit de overheid kunnen veel ziekenhuizen geen koekje of cola meer aanbieden aan ernstig zieke kinderen daarom staken we even een handje toe.
Qua sociale zekerheid mogen we helemaal niet klagen in België maar de verdeling ervan zit niet snor en zeker niet als er kinderen moeten onder lijden en ouders van ernstig zieke kinderen.
Ouders die 100% medische bijstand nemen om voor hun kind te zorgen vallen terug op een loon van 750 europer maandhet 1e jaar en het 2e Jaar 400 euro. Wetende dat een ernstig ziek kind bijna nooit minder dan een jaar ziek is en je kunt je kind toch niet alleen laten...
Daartegenover staat dat werklozen meer dan 1000eur per maand verdienen terwijl ouders die in deze miserie terechtkomen niet anders willen dan gaan werken en een feestje bouwen als ze het terug kunnen doen...
Chemo krijgen /op controle gaan krijgen duurt soms 1dag en niet iedereen is in staat om meerdere malen per week naar de cafetaria te gaan in het ziekenhuis om iets te gaan eten aan hoge prijzen daarom is een wafeltje meer dan welkom om iets te nuttigen(wat vroeger werd aangeboden)
Wij willen dan ook iedereen bedanken die iets organiseerde voor ons en ook iedereen bedanken die ons steunde door hieraan mee te werken.
Een groot deel kunnen we hiermee dekken maar uiteraard niet alles.
Het grootste verlies...Jana..dekt het uiteraard niet maar in niet te omschrijven woorden helpt/steunt of hoe we het ook moeten zeggen doet het iets met ons.
Dank u wel daarvoor.
Na dit 1,5 jaar Oncodienst is voor ons een heel andere wereld opengegaan en een sociaal assistente zei ons ooit:
Daar alles wat ik zie en zag op dienst kinderOnco ben ik een ander mens geworden dan de doorsnee mens!!
Na dit alles moeten we haar gelijk geven en zijn wij dit ook niet meer, wat soms moeilijk te begrijpen is voor buitenstaanders.
