Naast de brug wordt er hard gewerkt aan het nieuwe schoolgebouw voor de eerste leerjaren.
Als je goed toekijkt, zie je dat de grondplaat bijna kan gelegd worden. Een grote rechthoek die nu bedekt wordt door ijzervlechtwerk. Binnenkort de muren?
Andere muren vind je verder in het park terug. De handige klussers van de groenploeg gebruikten de panelen en de dakplaten van de vroegere brommerloods om een nieuwe bergplaats te maken, verborgen in een uithoek van het park. Op deze plek zal in de toekomst een deel van het gekliefde brandhout worden gestapeld. Zo zie je maar: recycleren helpt, zeker als de financiën beperkt zijn.
En soms vind je in het park een onverwachte, mooie bloem die in het wild groeit: de natuur blijft ons verrassen.
Voor de eerste keer, deze grote vakantie, moesten wij rekening houden met de regen die ons af en toe dwong om onderdak te zoeken. Gelukkig was dat geen probleem vermits wij met zijn vieren aan het werk waren op de speelplaats Gagelvelden. Daarvoor werd reeds alle onkruid in de fietsenstalling verwijderd (en dat gebeurt handmatig...).
Op de speelplaats werd de haag bijgeknipt en het resterend onkruid uitgetrokken en verwijderd. Zo ligt ook deze speelplaats er weer behoorlijk bij. Verder werken werd onmogelijk door de hevige stortbuien die ons overvielen.
Op het voetbalveld en aan de cafetaria bleven enkele vaste bewoners van het park onverstoorbaar genieten van deze verfrissing...
Vandaag krijg je al een goed zicht op de omvang van het nieuwe schoolgebouw dat de containerklassen zal vervangen. Een grote kraan tekent zich af in de Ullenshofstraat. Aan de voet daarvan: een indrukwekkende rechthoek, uitgegraven en reeds voorzien van een grondplan dat toont welke vorm dat gebouw gaat krijgen. De leerkrachten van het eerste leerjaar, die nu gevestigd zijn op de benedenverdieping van het ASO-gebouw, zullen met het nodige ongeduld de verhuis naar deze nieuwe school af moeten wachten (wordt vervolgd).
Aan de andere kant van de dreef, bevindt zich (nog altijd) de vijver. Wij nemen daar een kijkje en komen zowaar op de Groenendaal-plage terecht! Een groot deel van de vijver staat voorlopig droog, niet moeilijk na zo'n hete zomer. Intussen is Peter met grasmaaier en ander materiaal bezig om de oever weer in een aanschouwbare staat te krijgen. Het metershoge gras en onkruid dat al sinds het voorjaar niet meer kon afgereden worden, heeft eindelijk een beurt gekregen. Ook het hoog opgeschoten onkruid onder de bomen moet er aan geloven. Daarvoor trok Peter een ganse dag uit, van 9.00 uur 's morgens tot 16.00 uur in de namiddag, respect!
Bij het afvoeren van het plantaardig afval, ontdek ik plots een soort bessen die ik niet ken (zie laatste foto). Iemand wel?
Nog geen twee weken scheiden ons van het nieuwe schooljaar. Hoog tijd dus om de speelplaatsen weer onkruidvrij te maken. Gelukkig valt dat dit jaar heel goed mee, dank zij de superdroge zomer. Naar goede gewoonte rijdt Ludo met de onkruidverdelger heen en weer tot elke vierkante centimeter van de speelplaats Gagelvelden is besproeid.
Terwijl trekt Stan handmatig de grotere onkruiden uit, onder meer in de rioolput die zich in het midden bevindt.
Dezelfde job voer ik uit op de speelplaats vijvervelden. Rioolput proper maken, groter onkruid wieden en de trappen van het terras aan de berg terug proper maken.
Eindelijk enkele graden minder warm... Vandaag was de volledige groenploeg aanwezig om verder te werken aan de meest dringende karweitjes van het moment: het wegwerken van de enorme voorraad brandhout die zich heeft opgestapeld na het kappen van zoveel oude bomen.
Bij het wandelen naar de plaats waar het hout vandaag werd gekliefd viel direct op dat de nieuw aangelegde wegen er heel wat beter uitzien na de hevige regen van afgelopen nacht. Geen stof meer en dat komt Ludo, Dirk en Hugo goed van pas op de plek waar zij het hout zitten te klieven. Stan voert de stukken brandhout naar de bergruimte waar ik het voorlopig stapel tegen de buitenmuur, in afwachting dat de nieuwe bergplaats klaar raakt. Als je foto 4 en 5 (beginsituatie) vergelijkt met 6 en 7, dan merk je dat er hard gewerkt werd.
Na afloop van de werkzaamheden vierden wij nog de verjaardag van onze jongste medewerker Ludo (59 jaar jong). En dat het smaakte!
Ondanks de hete zomermaanden vind je toch nog mooie bloemen in het park. Niet veel, dat geef ik toe, maar dank zij de buren groeien er toch prachtige rozen over de buitenmuur. Een eindje verder kom je dan een déjà-vu tegen: een deel van de oude brommerloods krijgt een nieuw leven in deze uithoek van het park. François en Peter zijn druk bezig om met de oude wanden van de brommerloods een nieuwe bergruimte te maken voor het brandhout dat zich intussen aan het opstapelen is. Zo wordt alweer een deel van het oude materiaal gerecycleerd op een zinvolle manier.
Ondanks de aanhoudende warmte (hitte?) wordt er naarstig voortgewerkt in het park van Groenendaal.
Door de firma die de omgeving van het kasteel aanlegt in de eerste plaats. Bij het binnenkomen van het park lopen wij over de nieuwe inkomweg. Aan de rechterzijde is een plaats vrijgemaakt (jammer van de bomen) waar een fietsenparking voor de leerlingen komt. Deze werken naderen hun einde.
Intussen is er ook begonnen met de graafwerken voor het nieuwe schoolgebouw voor de eerste leerjaren. Hier is heel wat ruimte vrijgemaakt om die werken uit te voeren. Dat zie je op foto's drie en vier.
Tenslotte zijn de mensen van de groenploeg eveneens aan de slag. Wij verzamelen het overblijvende stookhout dat achter blijft na het rooien van de bomen. Hierbij moet nog heel wat gezaagd worden, een klus die vandaag door Dré ter harte wordt genomen. Hij krijgt daarbij gepaste steun van Dries, een scoutsleider die reeds meermaals onze ploeg ter hulp sprong (waarvoor hartelijk dank, Dries!).
Terwijl François verder werkt aan de nieuwe bergplaats, voert Stan het vele gekliefde hout van het grasperk vóór het kasteel, naar de nieuwe bergplaats. Stan, die vorige week 83 jaar jong werd (!) en nog steeds onder alle mogelijke weersomstandigheden paraat blijft om het park mee te onderhouden. Van harte proficiat, Stan!
Tenslotte gaan Ludo en ikzelf met de boomkliever aan de slag om de grote stukken boomstronk te klieven tot geschikt brandhout voor de open haard. Zwaar werk bij deze hitte, maar toch werken deze zes groene mannen tot bijna 16.00 uur. Ook dat verdient een dikke proficiat...
Vandaag werd er vooral in de schaduw gewerkt in het park van Groenendaal. Dré en Hugo werkten verder aan de chaussée André: aanvoer van verhakseld hout en groenafval werd tegen de muur gestapeld zodat de weg nog dieper het park in loopt, naast die muur.
Terwijl trokken Stan en ikzelf het springkruid uit, dat op de piste en tegen de buitenmuur voortwoekert. Een berg afval levert dat op: vandaag zeven overvolle kruiwagens die worden gebruikt als opvulmateriaal aan de andere buitenmuur waar Dré en Hugo aan de slag waren.
Daarbij verliezen sommige (kleine ) parkbewoners zoals sprinkhanen en slakken hun natuurlijke habitat...
Gelukkig is er nog veel vrije ruimte, elders in het park.
De ruimte waar vroeger mooie populieren de scheiding vormden tussen school en woonzone, komt zo terug vrij. Wachtend op een nieuwe aanplanting, dat wel.
Naast de verbouwing van het kasteel en de heraanleg van de parkzone daar rond, werd ook de naaste omgeving van de sporthal onder handen genomen. Naast de sporthal heb je een mooie kijk op het voetbalveld. Op foto 2 zie je nog hoe de achterzijde van de sporthal was in 2017. Nu zijn de brede trappen daar verdwenen en er licht een volledig nieuw voetpad. Dat eindigt evenwel aan de hoek en zoals je op foto vier kan merken, loopt er geen betegeld pad meer naast de zijmuur van de zaal. Je wandelt nu naar het kasteel toe en vandaar naar de voorzijde om zo in de Ullenshofstraat te komen.
Het park van Groenendaal ademt rust uit, geen leerlingen of leerkrachten, geen werkvolk want iedereen heeft verlof.
Toch merkt de aandachtige bezoeker beweging in het park. Achter het voetbalveld, in de uiterste hoek van Groenendaal, werkt de groenploeg naarstig verder aan een invalsweg tegen de muur aan. De zogenaamde 'chaussée André' wordt nog langer gemaakt zodat ons groenafval beter kan verdeeld worden. Aan de andere muur wordt een nieuwe houtopslagplaats gemaakt met de resten van de vroegere brommerloods.
Een deel van het hout, afkomstig van de bomenkap der laatste weken, wordt vandaag gekliefd tot houtblokken die klaar zijn voor gebruik. Heel veel droog hout en genoeg om een hele winter te stoken. Om de stukken boomstronk te kunnen klieven, heeft de machine uiteraard benzine nodig.
Dat is dan ook het eerste wat wij in orde brengen. Anderhalf uur later ligt er ongeveer twee kubieke meter brandhout klaar.
Toch zijn wij niet de enige bezoekers van het park: een zevental Canadese ganzen brengt de zomer door op het voetbalveld, met alle gevolgen vandien...
Alweer een hete zomerdag, eigenlijk té warm om te werken. Maar de omgezaagde bomen moeten zo snel mogelijk verwerkt worden.
Joost Van Cauwelaert en zijn medewerkers zorgen voor het om- en doorzagen van de bomen, ons groenteam zorgt voor het wegvoeren van de stukken boom om die later te verwerken tot brandhout. Als je de doormeter van de verzaagde stukken boomstam even bekijkt, zal je wel begrijpen dat dit geen peulschil is. Loodzwaar, die stronken beuk!
Foto 1 geeft de stand van zaken weer om 14.00 uur. Op foto 2 zie je het resultaat van twee uren van hard werken: bijna alles weg!
Dat hout belandt allemaal onder de grote paardenkastanje op de hoek van de dreef aan het kasteel.
Hoe gebeurt dat vervoer?
Met de kruiwagen en de tractor, om te beginnen.
Zwaar werk en niet erg effectief, maar bij gebrek aan beter materiaal trekken wij zo ons plan...
Gelukkig is er nog de graafmachine van de firma die de wegen rond het kasteel heeft aangelegd.
Blij als een kermisvogel springt Ludo (die als ervaren chauffeur met deze machine doet wat hij wil) achter het stuur. Op deze manier kunnen ook de zwaarste stukken vervoerd worden: rijden tot aan de boomstronk, met lichte hulp van de anderen de stronk lichten en hup, mooi in de schep gelegd. Zo gaat alles enkele versnellingen hoger en tot onze verbazing is op een tiental stukken na, alle hout opgeruimd om 16.00 uur.
Achter de hoek van de omheining merk je dat ook alle overhangend hout is weggesnoeid. Hier zal in de toekomst een nieuwe omheining komen.
Omdat ik nog altijd nieuwsgierig ben naar al wat reilt en zeilt in Groenendaal wandel ik nog even naar de speelplaats waar ik kinderstemmetjes leek te horen. Inderdaad, in de schaduw zit een groep leerlingen onder leiding van juf Inge en een collega, druk bezig met een kringspel.
Een babbel met juf Stefanie, verantwoordelijke van de GROENE ZONE vertelt mij enthousiast dat er nog altijd voldoende belangstelling is, zowel bij leerlingen als bij leerlingen. GROENE ZONE: de ideale overgang van schooljaar naar grote vakantie, een schitterende spelweek waar ik altijd van heb genoten, 37 jaar lang, eerst als begeleidende leerkracht, daarna als organisator!
Om af te sluiten een eresaluut aan mijn vier vrienden-medewerkers van de groenploeg die in zulke omstandigheden zoveel liters zweet lieten dat zij om 16.00 uur toch even de tijd namen om bij te tanken!
Een loden zon, de vakantie voor de deur maar toch wordt er hard gezwoegd in het park van Groenendaal!
Bij het binnenkomen krijgen wij nu een duidelijk zicht op de nieuwe wegen om en rond het kasteel.
Op de eerste foto zie je de uitgang via de Ullenshofstraat. Daarna volgen wij gewoon de weg: eerst langs de inkom van de sporthal (vanavond viering van de laatstejaars, blijkbaar), naast het kasteel en dan langs het voetbalveld naar de inkom via de nieuwe weg naar het kasteel toe.
De firma die de aanleg verzorgt is hier met heel wat volk aan de slag!
Op foto 7 en 8 zie je de dreef die van het kasteel naar de brug toe leidt. Na zoveel jaren ligt hier eindelijk een wegdek, die naam waardig.
Maar niet alleen de wegenwerkers zijn aan de slag.
De groenploeg is druk bezig met het opruimen van het afvalhout dat langs de verhakselaar werd uitgegooid. De enorme berg die ontstond in de uiterste hoek van de werf, wordt verder met de kruiwagen en de tractor weggewerkt. Alles wat met de tractor is weggevoerd, wordt netjes uitgespreid op de chaussée André (zie laatste foto).Zo kan de tractor weer een eind verder het park in op een plaats waar dat voorheen niet kon.
Op foto 1, 2, 4 en 5 zie je hoe de berg verhakseld hout steeds kleiner wordt en hoe Dirk de laatste kruiwagen heeft vol geschept.
Foto 6 toont de berg die zich vooraan de vroegere fietsparking bevindt en die in de nabije toekomst zal gebruikt worden om de bodem op verschillende plaatsen te bedekken.
Op de laatste foto zie je in de verte nog Stan Van Herck die de finishing touch geeft aan het uiteinde van onze nieuwe weg. Samen met Dré, Hugo, Peter en Joris (een scout van de 24 ste Sint-Frans) hebben zij de hele namiddag besteed aan de afwerking.
Zoals je op de eerste foto kan zien, is de nieuwe parking reeds in gebruik genomen. Vroeger stonden hier bomen, je kwam via de ingangspoort van de Ullenshofstraat in het park. In de toekomst zal een nieuwe hek en dito aanplanting het uitzicht bepalen.
De volgende foto toont ons hoe de voorkant van het kasteel er zal uitzien: een nieuwe inrijlaan via de straat voert je naar de parking en tegelijk naar de uitgang van het park.
Aan de achterkant van het kasteel merk je dat er aan de rechterzijde toch nog plaats werd voorbehouden voor de reuzeboom die al sinds mensenheugenis langs het voetbalveld groeit. Nog meer naar rechts krijg je een kijk op de nieuwe aanleg van het plantsoen naast de sporthal.
Tenslotte wenden wij ons naar de speelplaats en arriveren wij aan de werf waar binnenkort het gebouw voor het eerste leerjaar komt.
De voorbereidende werken tonen ons enkele leidingen die in de grond werden aangebracht.
Op de laatste twee foto's zie je de piste aan de achterzijde van de sporthal (pas heraangelegd) en achter het doel: hier is nog werk aan de winkel om er terug een echte atletiekpiste van te maken!
Het houtafval dat overblijft na het verhakselen kan nog goed gebruikt worden als bodembedekker. Daarom wordt het verzameld en met de tractor naar de verste uithoek van het park gevoerd. Op de eerste foto zie je hoe de houtschilfers in een kruiwagen worden geschept. Vandaar worden zij vervoerd naar een tweede berg die zich vlak bij de uitgang bevindt, zodat zij van daar met de tractor kunnen vervoerd worden naar de plaats van bestemming. Een deel wordt rechtstreeks van de werf met die tractor weggebracht.
In de meest zuidelijke hoek van het park vind je een plek waar een deel van het afgereden gras wordt uitgestrooid. Via deze plek vertrekt de 'Chaussée André', een sluipweg naast de buitenmuur van het park. Om deze plek beter berijdbaar te maken, moet een deel van dat gedumpte gras weggevoerd worden (met de kruiwagen alweer). Zo krijgen wij een keerpunt waar onze tractor vlot kan draaien en wij niet telkens achterwaarts moeten rijden om de aanhangwagen leeg te kappen. De laatste foto toont ons deze weg die genoemd werd naar zijn ontwerper: een strook van pakweg twintig meter, naast de muur die het domein scheidt van de tuinen van de wijk Bordink.
De infrastructuurwerken rond het kasteel krijgen stilaan hun definitieve vorm.
Naar de sporthal toe werden reeds nieuwe tegels geplaatst en de weg van de speelplaats naar het kasteel zal voor het eerst in honderd jaar echt aangelegd worden. Aan de voorkant van het kasteel krijg je een duidelijk zicht op de nieuwe inrit.
Aan de achterzijde van dat zelfde kasteel wordt het hoog tijd om de weinige bomen die nog resten een beetje te verzorgen. Daarom worden alle scheuten die zich onder aan de stam bevinden, weggesnoeid. Een werkje dat eigenlijk elk jaar moet gebeuren maar dat nu door de werken aan het kasteel al twee jaar werd uitgesteld.
Op de plaats waar voorheen de parkklassen waren ( daarvoor een speeltuin voor de eerste leerjaren, nog vroeger een fietsparking en heel lang geleden een zwemvijver voor de bewoners van het kasteel...) is intussen hard gewerkt om plaats te maken voor het nieuwe schoolgebouw.
Via de verhakselaar wordt al het overbodige resthout verwerkt tot een immense berg houtdeeltjes die ideaal zijn als bodembedekker.
Met de graafmachine, van het bedrijf dat de wegenwerken in het park aanlegt, worden de dikkere stukken boom en takken vervoerd naar de paardenkastanjelaar aan de noordzijde van het kasteel. Later zal deze voorraad verwerkt worden tot brandhout. Ludo neemt als chauffeur het vervoer op zich terwijl al de andere leden van de groenploeg zich inspannen om takken, boomstronken en ander plantaardig afval te vervoeren.
Wat blijft, zijn de gigantische stukken van de beukenboom die zich naast de parkklassen bevond. Jarenlang stond hier enkel een stam van een beuk die al jaren geleden afgestorven was, maar wat een gigantisch dikke stam was dit....
De inrijlaan voor het kasteel krijgt een grondige facelift, een kasteel waardig! Langs de zijkanten worden boordstenen gebruikt om de laan te markeren. Wat verder in het park merken wij dat er verschillende bomen werden geveld, langs beide zijden van de dreef. Wij komen Dirk tegen die een volle kruiwagen houtblokken naar onze nieuwe stapelplaats vervoert. Voorlopig verzamelen wij alle boomstronken onder de paardekastanje die zich bevindt op de hoek van de vroegere parkeerstrook. Later zal iedere stronk hier gekliefd worden en naar zijn uiteindelijke bestemming worden vervoerd. Dat wordt intussen een immense berg brandhout, goed voor je open haard!
Om het nieuwe schoolgebouw voor het eerste leerjaar een plaats te geven moesten er heel wat (oudere) bomen verwijderd worden. Dat gebeurt door een professionele firma. De omgezaagde bomen worden door die firma (Van Cauwelaert) in stukken verdeeld en deze stukken worden door de groenploeg afgevoerd om later tot houtblokken te worden verwerkt. Met de opbrengst van dit brandhout kan ons materiaal worden hersteld en/of vernieuwd. Ludo die vroeger al met een vorktruck reed, bestuurde de graafmachine waar heel wat hout mee vervoerd kon worden. Terwijl reden Dirk en ikzelf een deel brandhout weg met de kruiwagen. Dré, Peter en Stan maken dankbaar gebruik van de verhakselaar om kleinere takken en bladeren te verwerken.
