Als wij ons in het park begeven, zien wij altijd mooie dingen. Zo valt het bij het binnenkomen onmiddellijk op dat de kippen hun territorium deze week verlegd hebben naar de uitgang. Daar groeien overigens prachtige gele bloemetjes die de lente lijken aan te kondigen.
Dré is intussen ijverig bezig met het verspreiden van het bladerdek (dat de grond volledig bedekt) te verspreiden over een grotere oppervlakte zodat wij een dikke laag bladgrond krijgen.
Op weg naar de nieuwe parkklassen wandelen wij voorbij het herdenkingsboompje van Tinne Simons, een overleden collega, en stellen wij vast dat ook hier de lente zichtbaar wordt.
Een blik op die parkklassen leert ons dat het einde van de werken stilaan in zicht komt. Gelukkig maar want de leerkrachten van het eerste leerjaar wachten vol ongeduld op het moment dat zij hun nieuwe klas kunnen betrekken!
Voor het eerst werd er een UFO (lees vliegende schotel) gespot in het park van Groenendaal. Hoe die daar terecht kwam blijft een raadsel maar gelukkig waren wij er tijdig bij om dit unieke moment vast te leggen. Maar wij deden uiteraard nog andere dingen in het park. Eén van de omgevallen bomen werd vakkundig in stukken gezaagd door Peter en vervoerd door Stan, terwijl Ludo en ik die stukken tot brandhout kliefden. Onze stapelplaats geraakt overigen stilaan vol...
Als deze taak er op zit, gaan wij Dirk en André helpen. Die zijn druk bezig met het verhakselen van de dunnere takken die nog overal verspreid in het park liggen na de storm van twee weken geleden. Veel lawaai, maar de verhakselaar is een betrouwbare machine die zijn werk doet!
