Altijd blijft er wel wat hout dat moet worden gekliefd of weggevoerd.
Werken geblazen dus: Stan, Dré en François houden zich heel de middag bezig met het verder vrij maken van het voetbalveld en de meest zuidelijke hoek van het park. Ikzelf trek weer ten strijde tegen het onkruid dat de rand van onze looppiste dreigt te overwoekeren. Jonge boomscheuten, gras en scherpe doorns groeien op de stenen die de bunker en het kippenhok afschermen van het voetbalveld. Zo komt de tweede stenen trap weer iets beter te voorschijn...
Wat gebeurt er intussen rondom het kasteel?
Aan de hoek die het dichtst bij de sporthal ligt, heeft men een vierkante, betonnen constructie aangelegd. Benieuwd waar dit voor zal dienen.
Een stapel ijzeren matten ligt klaar voor gebruik.
Langs de achterzijde valt onmiddellijk op dat het glazen raam van de kapel is afgedekt met hout. Als wij naar binnen gaan, merken wij dat dit glasraam (dat toch een grote waarde blijkt te hebben en waarop de acht zaligheden worden voorgesteld) ook in de kapel zelf is afgeschermd met houten platen. Dit is eveneens het geval voor de ramen en deuren tussen de lerarenrefter en de aanpalende lokalen (projectielokaal en fitclasslokaal).
Voorlopig wordt er vooral gewerkt aan het verwijderen van aanwezig asbest.
De houten trap is mooi afgedekt en het mooie beeldje dat de trapleuning versierde in de trapzaal op het gelijkvloers is verwijderd. Alles wijst er op dat de kostbare elementen die bewaard moeten blijven op een degelijke manier beschermd zijn tegen mogelijke beschadiging.
Wij verlaten het kasteel terug langs de open kelder (leerlingenrefter van vroeger).
