De inkomhal van het kasteel krijgt stilaan vorm. Als je de foto uit de oude doos vergelijkt met foto's twee en drie, dan zie je overeenkomsten maar ook verschillen. Zo waren er vroeger zes ronde pilaren en dat worden er nu vier vierkantige.
Aan de zijkant van het kasteel kan je vandaag zien hoe een overvloed aan water langs de muur naar beneden stroomt. De reden daarvan is niet erg duidelijk...
Een eind verder, in het park, is de muur waar vroeger populieren groeiden, eindelijk volledig van alle afval vrijgemaakt.
Het onkruid woekert in de lente. Zo groeien bijvoorbeeld brandnetels onder de zitbanken aan het handbalveld.
Weg ermee!
Naast de westelijke buitenmuur van het park wordt een nieuw pad aangelegd om op een gemakkelijke manier deze kant beter te beheren. Dat betekent de beek aan deze kant vrij houden van afval en tegelijk het restafval van het verhakselde hout nuttig gebruiken.
Naast die buitenmuur heeft zich intussen een mooie verzameling wilde hyacinten gevormd. Wij hoeven niet meer naar het Zoniënwoud te trekken om dit verschijnsel te bewonderen. Ieder jaar breidt het aantal van deze, in het wild groeiende, planten zich uit.
Ook de atletiekaccommodatie wordt klaar gemaakt voor gebruik. Nu maar hopen dat er ook ver wordt gesprongen en met de kogel wordt gestoten zoals weleer... Of staat dat niet meer op het programma?
Een deel van de crew is intussen bezig met het verwerken van de houtafval die zich gevormd heeft aan het volleybalveld.
Zo wordt ons park beetje bij beetje weer een stukje vrij van restafval.
