Zoals je op de eerste foto kan zien, is de nieuwe parking reeds in gebruik genomen. Vroeger stonden hier bomen, je kwam via de ingangspoort van de Ullenshofstraat in het park. In de toekomst zal een nieuwe hek en dito aanplanting het uitzicht bepalen.
De volgende foto toont ons hoe de voorkant van het kasteel er zal uitzien: een nieuwe inrijlaan via de straat voert je naar de parking en tegelijk naar de uitgang van het park.
Aan de achterkant van het kasteel merk je dat er aan de rechterzijde toch nog plaats werd voorbehouden voor de reuzeboom die al sinds mensenheugenis langs het voetbalveld groeit. Nog meer naar rechts krijg je een kijk op de nieuwe aanleg van het plantsoen naast de sporthal.
Tenslotte wenden wij ons naar de speelplaats en arriveren wij aan de werf waar binnenkort het gebouw voor het eerste leerjaar komt.
De voorbereidende werken tonen ons enkele leidingen die in de grond werden aangebracht.
Op de laatste twee foto's zie je de piste aan de achterzijde van de sporthal (pas heraangelegd) en achter het doel: hier is nog werk aan de winkel om er terug een echte atletiekpiste van te maken!
Het houtafval dat overblijft na het verhakselen kan nog goed gebruikt worden als bodembedekker. Daarom wordt het verzameld en met de tractor naar de verste uithoek van het park gevoerd. Op de eerste foto zie je hoe de houtschilfers in een kruiwagen worden geschept. Vandaar worden zij vervoerd naar een tweede berg die zich vlak bij de uitgang bevindt, zodat zij van daar met de tractor kunnen vervoerd worden naar de plaats van bestemming. Een deel wordt rechtstreeks van de werf met die tractor weggebracht.
In de meest zuidelijke hoek van het park vind je een plek waar een deel van het afgereden gras wordt uitgestrooid. Via deze plek vertrekt de 'Chaussée André', een sluipweg naast de buitenmuur van het park. Om deze plek beter berijdbaar te maken, moet een deel van dat gedumpte gras weggevoerd worden (met de kruiwagen alweer). Zo krijgen wij een keerpunt waar onze tractor vlot kan draaien en wij niet telkens achterwaarts moeten rijden om de aanhangwagen leeg te kappen. De laatste foto toont ons deze weg die genoemd werd naar zijn ontwerper: een strook van pakweg twintig meter, naast de muur die het domein scheidt van de tuinen van de wijk Bordink.
De infrastructuurwerken rond het kasteel krijgen stilaan hun definitieve vorm.
Naar de sporthal toe werden reeds nieuwe tegels geplaatst en de weg van de speelplaats naar het kasteel zal voor het eerst in honderd jaar echt aangelegd worden. Aan de voorkant van het kasteel krijg je een duidelijk zicht op de nieuwe inrit.
Aan de achterzijde van dat zelfde kasteel wordt het hoog tijd om de weinige bomen die nog resten een beetje te verzorgen. Daarom worden alle scheuten die zich onder aan de stam bevinden, weggesnoeid. Een werkje dat eigenlijk elk jaar moet gebeuren maar dat nu door de werken aan het kasteel al twee jaar werd uitgesteld.
Op de plaats waar voorheen de parkklassen waren ( daarvoor een speeltuin voor de eerste leerjaren, nog vroeger een fietsparking en heel lang geleden een zwemvijver voor de bewoners van het kasteel...) is intussen hard gewerkt om plaats te maken voor het nieuwe schoolgebouw.
Via de verhakselaar wordt al het overbodige resthout verwerkt tot een immense berg houtdeeltjes die ideaal zijn als bodembedekker.
Met de graafmachine, van het bedrijf dat de wegenwerken in het park aanlegt, worden de dikkere stukken boom en takken vervoerd naar de paardenkastanjelaar aan de noordzijde van het kasteel. Later zal deze voorraad verwerkt worden tot brandhout. Ludo neemt als chauffeur het vervoer op zich terwijl al de andere leden van de groenploeg zich inspannen om takken, boomstronken en ander plantaardig afval te vervoeren.
Wat blijft, zijn de gigantische stukken van de beukenboom die zich naast de parkklassen bevond. Jarenlang stond hier enkel een stam van een beuk die al jaren geleden afgestorven was, maar wat een gigantisch dikke stam was dit....
De inrijlaan voor het kasteel krijgt een grondige facelift, een kasteel waardig! Langs de zijkanten worden boordstenen gebruikt om de laan te markeren. Wat verder in het park merken wij dat er verschillende bomen werden geveld, langs beide zijden van de dreef. Wij komen Dirk tegen die een volle kruiwagen houtblokken naar onze nieuwe stapelplaats vervoert. Voorlopig verzamelen wij alle boomstronken onder de paardekastanje die zich bevindt op de hoek van de vroegere parkeerstrook. Later zal iedere stronk hier gekliefd worden en naar zijn uiteindelijke bestemming worden vervoerd. Dat wordt intussen een immense berg brandhout, goed voor je open haard!
Om het nieuwe schoolgebouw voor het eerste leerjaar een plaats te geven moesten er heel wat (oudere) bomen verwijderd worden. Dat gebeurt door een professionele firma. De omgezaagde bomen worden door die firma (Van Cauwelaert) in stukken verdeeld en deze stukken worden door de groenploeg afgevoerd om later tot houtblokken te worden verwerkt. Met de opbrengst van dit brandhout kan ons materiaal worden hersteld en/of vernieuwd. Ludo die vroeger al met een vorktruck reed, bestuurde de graafmachine waar heel wat hout mee vervoerd kon worden. Terwijl reden Dirk en ikzelf een deel brandhout weg met de kruiwagen. Dré, Peter en Stan maken dankbaar gebruik van de verhakselaar om kleinere takken en bladeren te verwerken.
Van de parkklassen, die meer dan twintig jaar volop gebruikt werden (eerst voor ASO, daarna door de eerste leerjaren), blijft letterlijk niets meer over. Hier verrijst binnenkort een modern schoolgebouw, aangepast aan de eenentwintigste eeuw, waar de kinderen van het eerste leerjaar hun eerste schooljaar in de grote school zullen doorbrengen.
Daardoor verlegt het arbeidsterrein van de groenploeg zich voorlopig naar de rand van de vijver. Daar gaan wij enkele dode bomen verwijderen met als gevolg dat wij ook een hele hoop takken en stukken boomstam moeten verwerken.
Dirk, onze favoriete kettingzager, neemt een boom aan de rand van de vijver als target terwijl wij met zijn vieren aan het touw trekken om de boom op de oever te krijgen. Dat lukt wonderwel! Daarna is het een koud kunstje om die boom van zijn takken te ontdoen en in mooie blokken te zagen. Die worden dan weer gestapeld onder één van de weinig resterende paardekastanjes die zich vlak bij het kasteel bevinden. Dit hout wordt later gekliefd tot brandhout, klaar voor de verkoop... De dunnere takken verdwijnen in de verhakselaar en kunnen als bodembedekker dienen.
Vandaag kunnen de mensen van de groenploeg nog eens in het park werken. Dat betekent: hout opruimen en verzagen.
Het scoutslokaal dat zich het dichtst bij de vijver bevindt, werd alweer getroffen door een zware afgebroken tak. Op het dak van dit lokaal werd een zeil aangebracht om het doorlekken te voorkomen. De stukken tak worden met de tractor weggevoerd.
Daarna worden de dikkere delen in stukken gezaagd en eveneens naar een stapelplaats voor brandhout gebracht.
Tijdens de werkzaamheden wandelen acht bezoekers parmantig voorbij, de kleintjes netjes begeleid door mama en papa, samen met een witte gids.
Uiteindelijk belandt het meeste hout aan onze werkplaats, waar het later tot bruikbaar brandhout zal gekliefd worden.
Wel jammer dat je op sommige plaatsen in ons park nog een soort sluikstort terug kan vinden (zie laatste foto). Dat moet beter kunnen!
De omgeving van het kasteel wordt grondig gewijzigd. Vandaag werpen wij een blik op de voorzijde waar de oude tegeltjes, die rondom de gevel lagen, allemaal verwijderd werden. Op de plaats waar vroeger een trap naar de kelder leidde (ingang refter) is geen ingang meer, dat kan je op foto drie zien. De ruiten die de kelderramen beschermden, zijn intussen vervangen door roosters.
Zo zijn ook de tegels aan de voorzijde van de sporthal verwijderd. Hier zal dus een nieuwe vloer gelegd worden, net zoals op de trappen die leiden naar de ingang van de zaal.
Voor een laatste keer trekken wij met onze volledige groenploeg naar de parkklassen. Op de eerste foto zie je nog eens hoe dit er twintig jaar lang bij lag.
De volgende foto's tonen de huidige situatie: de parkklassen, het metaalafval van de fietsenrekken, alle metaal weg geruimd, de enorme berg oud ijzer die vlak bij de ingang werd opgestapeld en morgen zal opgehaald worden door een koper.
Nog een laatste blik op de ingang en de zijkant van de parkklassen om af te sluiten.
Als alles naar plan verloopt zullen wij volgende woensdag niets meer van dit tot op de draad versleten containergeheel terugvinden...
Gelukkig blijft er toch een groot deel van het park onaangeroerd.
Dat geeft enkele gasten (allochtone ganzen) de kans om een kroost te stichten op een vreedzame plaats. Deze mama en papa gans brachten zeven kleintjes op de wereld waarvan je er drie of vier op de foto kan terugvinden.
Niet veel verder vind ik de herinneringsboompjes terug die wij moesten verplaatsen met het oog op het bouwen van de nieuwe parkklassen voor het eerste leerjaar. Tot onze grote vreugde is die overplanting geslaagd, de beide boompjes hebben met succes de hele operatie doorstaan!
Vlak bij de sporthal krijgt de nieuwe parking stilaan vorm. Centraal zouden er vier eiken worden geplant wat het verlies aan bomen toch al een beetje compenseert.
Naast de sporthal is de grond vrij veel opgehoogd. Het is nu wel duidelijk dat ook hier het uitzicht volkomen zal gewijzigd worden.
Mogelijk wordt de piste nog onder handen genomen, een grote berg die zich aan de vroegere start van de spurtafstanden bevindt, zou daar kunnen op wijzen.
Groenendaal, dat zijn niet alleen gebouwen, het park, de leerlingen of de leerkrachten. Dat zijn bijvoorbeeld nog een heleboel andere mensen zoals het personeel dat de klassen proper houdt, de gangen, de toiletten, de refters enzovoort.
Eén van die mensen werd op 4 mei gevierd omdat zij deze job al 25 jaar met veel inzet en plezier uitvoert.
Proficiat Linda, met je zilveren jubileum!
Uiteraard werd dat gevierd en dit voor het eerst in het volledig vernieuwde kasteel. Je ziet Linda en haar beste vriendin Yvonne op een bank (in gezelschap van oud-leerkracht Annette Van den Driesche). Zij bevinden zich in de nieuwe omnivalente ruimte op de benedenvloer van het kasteel, daar waar zich vroeger de voetbalkelder bevond.
Een woordje en een bloemetje van Geert De Sitter, directeur van het ASO en daarna een toespraak van Hilde Van Thielen, directrice van de lagere school: op die manier bracht de directie hulde aan poetsvrouw en reftermadam Linda. En of het verdiend was!
Daarna was het de beurt aan de leerkrachten. Met het lied : 'Qué sera, Linda ?' werd een muzikale hulde gebracht aan de voorbije 25 jaren die Linda in onze school werkte. Een tweede lofzang, begeleid met veelzeggende beelden, sloot daar naadloos bij aan.
En dan, onverwacht, de apotheose. Yvonne (nog meer dan 25 jaren poetsvrouw in Groenendaal) en Jef (de werkman, zoals iedereen hem kent) brachten in een grappige sketch en op Linda's wijze een geslaagd jubileumnummer ten tonele.
De receptie achteraf gebeurde op de nieuwe speelplaats achter het kasteel, in open lucht en in volle zon.
Een geslaagde jubileumviering in een supernieuw kasteel!
De werken aan de nieuwe parking vorderen (niet echt snel, maar dat is een individuele mening...) zodat je stilaan een beeld krijgt van de toekomstige parkeerruimte aan de sporthal.
Alvorens aan de slag te gaan, maken wij nog een korte wandeling langs de achterzijde van het kasteel. Een blik op het raam van de kapel leert ons dat het mooie glasraam volledig hersteld is. Op het voetbalveld rijdt de grasmaaier, het verschil zie je op de volgende foto waar alle madeliefjes verdwenen zijn. Prachtig, die mooie grasvlakte!
Ook prachtig: het uitzicht op de vijver in volle lentekleuren.
Vandaag worden de laatste fietsenrekken gedemonteerd.
Op de eerste foto zie je nog de fietsenrekken zoals ze bijna twintig jaar aanwezig waren. Maar in het vooruitzicht van nieuwe klaslokalen voor het eerste leerjaar moet dat allemaal weg. Dit gaat gepaard met heel wat werk: enkele slijpschijven later is alles (op een half fietsrek na...) uit mekaar gehaald. Dit levert een berg ijzer op (gewicht geschat op meer dan 500 kilogram) dat gelukkig kan gerecupereerd worden. Nu dat halve fietsrek nog en dan is deze plaats volledig vrij om hier het nieuwe schoolgebouw voor de eerste leerjaren te bouwen.
Die werken zouden aanvangen op 15 mei. De plannen van dit klassencomplex zijn in ieder geval veelbelovend!
De werken aan de nieuwe parking lijken nog wel wat tijd in beslag te zullen nemen. Vandaag is de ganse vlakte min of meer gelijk gemaakt. Volgende week zien wij misschien meer.
Ook de achterzijde van de sporthal krijgt min of meer vorm. De vernieuwde toegang naar de achteringang blijft even hoog als vroeger maar de trappen die vroeger aanwezig waren, worden blijkbaar niet meer toegevoegd.
Intussen is de open ruimte achter het kasteel volop in gebruik. Drie tafels met zitbank zijn al geplaatst en doen blijkbaar dienst.
Wij begeven ons naar de parkklassen die binnenkort zullen verdwijnen. Hier bevinden zich nog een hele reeks fietsenrekken die moeten verwijderd worden. Eerst maken wij de golfplaten los. Een nog aanwezige fiets (in redelijk slechte staat) wordt voorlopig opzij gezet. Waar de vijzen niet meer kunnen losgedraaid worden, gebruiken wij de slijpschijf.
De losgemaakte golfplaten worden voorzichtig naast de fietsenrekken geplaatst.
Er staan ons trouwens nog heel wat rekken te wachten!
Alle golfplaten worden netjes gestapeld naast de parkklassen, tweeëndertig stuks in totaal.
Nu nog al die rekken uit mekaar vijzen of slijpen, dat is onze taak voor de komende weken. En het moet snel gaan want binnen twee weken moet alles hier weg zijn... Dan wordt begonnen aan de afbraak van de parkklassen. Daarom nemen wij nog snel een blik in dat versleten gebouwtje. Met enige nostalgie, tenslotte brachten hier heel wat kinderen een volledig schooljaar door. Eerst de leerlingen uit het tweede ASO, vlak na de samensmelting van Sint-Jan Berchmans en Stella Maris (in vorige eeuw). Later de kinderen van het eerste leerjaar die hier hun eerste stapjes in de grote school zetten. Ontelbare malen ging ik hier het klasje van juf Carine of van meester Luc afhalen voor hun turnlesje.
De volgende eerste leerjaren zullen in een veel comfortabelere klas aan hun schoolloopbaan kunnen beginnen!
Vandaag verhinderen de werken aan de nieuwe riolering ons om met de gebruikelijke machines ( grasmaaier, boomkliever, tractor) uit te rukken.
Stan en Hugo houden zich dan maar bezig met het keren van de composthoop (foto 1).
Gelukkig zijn daar nog Jef en Robert om ons een hint te geven. Wij (Dirk, Ludo en ikzelf) zullen eerst de oude fietsrekken verhuizen naar de Kluizeveldenspeelplaats.
Een zwaar karwei, maar gelukkig gaat het hier enkel om de lage exemplaren.
Als deze karwei achter de rug is, starten wij (nog steeds onder leiding van Jef) met het demonteren van één van de tafels van de speelplaats Kluizeveldenstraat. Vier van de zes tafels verhuizen naar de nieuwe ontmoetingsruimte achter het kasteel.
Wij beginnen met het uit mekaar halen en vervoeren van de eerste tafel. Een redelijk zwaar karwei..., maar uiteindelijk kunnen wij het eerste exemplaar op de juiste plaats neerleggen.
Vóór het naar huis gaan werpen wij nog een blik op de diepe geul die ons park doorkruist en waarin zich de nieuwe riolering bevindt (foto 5).
