Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.
Ik ben al trots op het feit dat ik marathons kan lopen, ben ook trots dat ik erin slaag mijn grenzen af en toe te verleggen maar nu ben ik echt wel goe bezig, nml ik ben eerste in mijn ultra-debuut .... kijk mo op de site... van de 6 uur van Aalter ...
Dank u dank u ....
donderdag 22 december 2011
Eerste inschrijving
Wij zijn blij nu reeds onze eerste inschrijving te mogen noteren.
Onze bedoeling is van bij de eerste editie een loopevenement specifiek voor (ultra)-lopers in te richten. Dit zowel voor novicen als ervaren ultras. België kent weinig ultra-organisaties. Bij onze eerste editie konden we dan ook enkele debutanten noteren. Ook in 2012 zal dit alvast zo zijn. Succes Marnix.
De kerstperiode ... niet voor iedereen een toffe tijd. Meestal wordt deze periode geassocieerd met plezier en leute, eten en drinken ... maar vorige zaterdag ben ik naar een begrafenis geweest van een 9 dagen oude baby van vrienden. Deze mensen zullen nooit nog een echte kerst kennen, om koud van te krijgen toen de sterke mama probeerde een zelfgeschreven tekst voor te lezen of wanneer de papa zelf met het piepkleine kistje binnen trad. Sterkte ...
Terug uit Londen, gewoonweg zalig. Ik ben er nu toch al redelijk vaak geweest en nooit kan die stad mij ontgoochelen hé, ik ben er zo erg graag, precies de ganse wereld in't klein. Van de Caraibische marktjes in Brixton, naar de meer alternatieve delen in Camden, langs de Engelsche antiekmarktjes in Portobello road ... Ik hou zo van die diversiteit, van de ganse melting pot... super, dat verrijkt een mens en eerlijk daar streef ik toch graag naar hoor altijd maar open staan voor andere invloeden en culturen, leren en genieten. Enkele hoogtepunten: tja zoveel hé, mijn "English Londen breakfast", met bloedworst en bubble en squeak, (mash en erwten), Camden town, de pubs, Nothing hill, Winterwonderland, de Tasj Mahal het Indisch restaurantje, al de lichtjes en versieringen in de winkelstraten. Ja echt mijn kerst is al geslaagd. Ooit loop ik er de marathon, moet super zijn.
Gisteren 10 km gelopen aan 10.5 rustig en vooral bedoeld om niet vast te roesten hé, begin januari start ik met mijn voorbereiding en zo moet ik niet helemaal van nul beginnen plus zo hou ik ook wel wat mijn kilo's onder controle.
En verder wat een match gisteren 5-3 prachtig gewoon, niet enkel de score maar ook de manier waarop, de combinaties ... 18/18 in Europa en dus groepswinst, herfstkampioen en eerste plaats in België, ... wat een mooie kerstperiode.
Morgen is er precies nog één maand te gaan voor ik start met mijn voorbereiding van de voorjaarsmarathon. Mijn keuze werd dus de Maas-marathon en de vele lopers die er al geweest zijn spreken er lovend over. Pluspunt is dat er opnieuw fietsers worden toegelaten wat dan al de derde keer zal zijn voor mij, geen loopgordel om en service terwijl ik loop, me like. Doelstelling wordt, een aanval op mijn pr. tijd van 03.43.02.uur. En deze keer zal het verschil vooral in de training moeten zitten, bij de marathon van Oostende verloor ik 13 kilo wat me ongetwijfeld een serieus voordeel opleverde, dit keer kan ik dit natuurlijk niet meer herhalen dus zal de manier van trainen van groot belang zijn, meer kilometers en terug wat snelheidswerk staan op het programma. Maar morgen is vooral de start van mijn weekend in London ... Rond de tijd dat ik anders mijn bureau binnenstap zal ik al een full English breakfast aan het verorberen zijn .... En dit is dan nog maar het begin van ongetwijfeld erg veel moois ... ze geven koud maar zonnig weer uit dus alles is er om er een onvergetelijke trip van te maken.
Net terug van een loopke, 10 km aan 10 per uur rustig dus, er stond een fris windje maar ik was goed gekleed en kon ervan genieten. Elke dag hou ik de weersvoorspellingen in het oog want ook al is het een citytrip richting Londen op het eind van deze week, tis toch altijd leuker wanneer het droog blijft. Gisteren onze Paarse zien vast komen te zitten in het Leuvens beton, je kent dat wel hé ... de bal mocht er precies niet in.. de lat, de paal, en een rare scheids... geen probleem hoor zolang je maar kansen creërt (gisteren 20) dan kom je er wel, ik zou me pas zorgen wanneer die er niet waren. Nog een maand voor ik mijn voorbereidingen richting Maasmarathon mag boven water halen, kijk er al naar uit.
Alles ok hier, zo'n 2 à 3 maal gaan Heidi en ik een stukje lopen, rustig wat keuvelen gewoon gezellig. Indien het een beetje te doen is van weer dan gaan we samen begin januari voor de nieuwjaarsrun in Oostende, we zien weL Verder zie ik een ferm serieus loopplan 2012 bij Betty amaai, petjes af ... man man Ook een vermelding waard is de mooie look van de Koens blog, veel klasse en volledig blauwvrij ... het komt echt nog goed met die kerel, hij was zo lief om me onmiddellijk op de hoogte te stellen van dien belachelijke blunder van Proto ... de minuten die volgden was hij iets stiller ... tzal geweest zijn dat hij mijn vreugde niet wou verstoren. Merci jong das dan dien echte Duitse hoffelijkheid waarschijnlijk hé ... En tja aftellen naar London hé kijk ik ongelooflijk naar uit jong !!!
Zondag de eerste keer samen met Heidi de baan op geweest, een rustige 3 km geen problemen leuk zonnetje wat kletsen en ons toerke was zo voorbij. Dan om 16.30 uur nog eens mijn shoes aangetrokken om naar mijn ouders te lopen, (9 km) waar ik de match van het paars geweld kon bekijken. Twas leuk lopen en leuk voetbal kijken en ook leuk dineren nadien ... super!!
En verder lankarren, geen nieuws?? Jawel jawel want .... tromgeroffel ..........,
Deze kerstperiode krijgt een mooi tintje ... tijdens het weekend van 9/10 en 11 december gaan we de kerstsfeer in: opsnuiven, super... echtig waar een droom voer ikke .. met grote voorsprong mijn lievelingsstad, al veel geweest maar het blijft telkens zo intens genieten en nu zeker in deze kerstperiode ...ongelooflijk tof ... joepie ...
We gaan deze donkere winter eens anders aanpakken si, normaal loop ik niet erg veel of het moet zijn dat er nog een wintermarathon op de lijst stond zoals Spijkenisse vorig jaar. Maar dit is nu niet het geval, mijn echte voorbereiding start op 09/01/2012 (jawel, ze start dan maar 't is met een rustdag ) En om nu niet volledig vast te vriezen kreeg ik volgend tip van Koen ... Ik ben echter niet gewoon om korte wedstrijden te lopen en ook deze keer ga ik zorgen voor een leuke invulling. Heidi en ik gaan de 7 km samen over het strand joggen ... nadien volgen dan een warme douche en een leuk etentje, als dat geen prachtig vooruitzicht is. En ja daarom juist gaan we deze winter wat samen de baan op moeten hé. Lijkt me erg leuk en gezellig
Zaterdagavond hebben we bij ons een tapasavondje gehouden om de vrienden die me zo veel steunden tijdens de marathon van Oostende te bedanken. Mijn broer was er niet maar dat halen we wel eens in op een ander moment. Hij had zo'n 7 tal keer op het parcours verschenen samen met m'n kids soms kippenvelmomentjes hoor. Wie ook zo'n 8 keer langs de weg verscheen was Markstje, den diepen met zijn madam, toch een erg mooie geste als je weet welk weer het die bewuste dag was en als kers op de taart hadden ze een paarse ballon mee om me aan te moedigen, allé zeg nu zelf 'tzijn toch zulke details die zo'n dag speciaal maken hé. Totaal niet afgesproken stond aan km 10 gehuld in een sexy gele oliejekker, grrr, Raf mijn koersende moat. Hij heeft dan volledig de verdere marathon meegereden en gaf me regelmatig goede moed en advies mee. Ok, de meest fanatieke volger was natuurlijk Dietje, ze slaagde er zelfs in om met de fiets over de eindmeet te rijden... tot grote verwondering van André Mingneau. Als aandenken had Raf een grote foto mee met daarop de data en mijn eindtijd, en ja die heb ik dan aan mijn Wall of fame gehangen, een stuk muur waar ik naast mijn 5 medailles ook de borstnummers tegen hang... Nu niet panikeren het is niet dat ik met mijn egomuurtje de volledige living inpak, mijn wall of fame is te bewonderen in de ... garage .... haha maar een beetje megalomaan dus ... of wat dacht je.
Na een tijdje de teugels af te leggen ben ik er bijna klaar voor om terug wat sportiever voor de dag te komen. Echt ik ben er zeker van dat ik zo'n periode van luwte nodig heb na mijn manier van marthons lopen. Ik spits mij toe op max 3 wedstrijden per jaar maar heb ik ook een periode nodig die niets met lopen te maken heeft zodat ik me vervolgens terug kan toeleven naar een marathonperiode... en zo heb ik het graag. Ik kijk echt waar op naar die continue lopers, but thats not me. Op 9 januari start mijn campagne met als doel de Maasmarathon tot een goed eind te brengen en dat betekent een tijd halen wat dicht in de buurt van de 3 uur 40 min ligt... het wordt inderdaad elke keer moeilijker ... Dus nu komt het erop aan om en mijn gewicht te behouden en een basisconditie te onderhouden tijdens deze aankomende wintermaanden, de crosstrainer staat al klaar
De beste remedie voor dien slechte smaak van de ruppel-boom kwijt te raken is em doorspoelen ... mijn gedacht! morgenvroeg vertrekken we op weekend naar Rochefort ... daar zal da wel lukken denk ik.
Het is nu, rond deze mooie herfsttijd, ongeveer 4 jaar geleden dat mijn marathonavontuur begon ... Ik liep voor die tijd zo nu en dan wel wat, maar kreeg er geen regelmaat in, soms liep ik 3 dagen na elkaar om dan weer een week of twee te niksen, of ook, na drie keer 5 à 10 km te lopen trad er (opnieuw) een vervelende blessure op, kortom het eindresultaat was meestal: dikke, dikke frustratie ... Reden was, achteraf gezien, het feit dat ik er niks van snapte? Is lopen dan een wetenschap? Tuurlijk niet maar zonder enig inzicht lukte het me niet om er een lijn in te steken. Ik was ex-voetballer en best wel snel maar liep al mijn loopkes dus aan een veel en veel te hoog tempo ... om maar één van mijn fouten toe te geven. Ik zie het nog goed voor me ... op een mooie herfstavond (te-snel) gaan lopen om na 4 km opnieuw met een kleine blessure huiswaarts te keren om zo pissed off als maar kan mijn schoenen daar te smijten en toevallig de Runners World te zien liggen. Ik was al langer fan van dat "Ollands" boekstje, waarschijnlijk in de hoop daar het antwoord te vinden voor mijn loopprobleem. "Gezocht dream-team" stond er, onmiddellijk de pc aan en een brief geschreven alsof het hun fout was dat ik niet kon lopen en of ze: als -ze-dan-toch-zo-vol-expertise-waren, dat ier eens konden bewijzen, met een lijst erbij van pro's en contra waarom ze mij wel of niet konden kiezen... en ... da lukte wel zeker... Dus nu 5 marathons verder en eigenlijk nog maar drie en een half jaar sinds mijn eerste marathon ben ik best tevreden met de gang van zaken ... Het marathongebeuren heeft een extra toegevoegd aan mijn dagelijks zijn. Blij dat ik er deel van uit maak en best wel zeker dat er nog erg veel mooie momenten inzitten, ben eigenlijk nog maar een jonkie (in marathonland wel te verstaan).
Mijn eerst 5 km na de marathon van Oostende zijn een feit, een waterzonnetje , flink fris en op een rustig tempo met een muziekje in de oren, wat moet een mens nog meer. Ik had nadien met Koen afgesproken om nu eens, die-al-veel-te-lang-op-zich-laten-wachtende-pinten te gaan drinken en zo geschiede... In café "de lange avond" werd het een lange avond die erg snel voorbij zoefde. Super gezellige marathonbabbels hier en daar wat voetbal (ik voetbal em Bruhhe) en hoe later op de avond hoe meer levenswijsheden ... gewoon dikke leute. Gezien "den Koen" met zijn 72 marathons een lopende encyclopedie is op vlak van info over leuke marathonplaatsen heb ik er 3 uitgekozen die volgens de meester het label: "zeker eens lopen" meekregen. Maasmarathon. in mei te Visé/Maastricht Nacht van Vlaanderen. in juni te Toeroet Marathon van Eindhoven. in oktober te ... waar is da nu weer? Ik ga proberen om telkens een marathon te lopen die ik nooit eerder liep en gezien ik er niet zoveel loop kan ik zo nog wel een tijdje doorgaan. Nu moet ik proberen in gang te blijven tot 09/01/2012 want dan start mijn eerste voorbereiding. Allez juj ...
Hier toch een beetje een " marathon-dipje", the marathon blues, (en je weet blauw en ik ... nie goe ) niets dramatisch natuurlijk en ik kan het best wel plaatsen. Na een aantal maanden met focus op mijn marathon, lijkt alles een beetje ver weg/leeg nu. Ben ergens wel trots dat het goed verliep. Ik heb nog geen loopschoen aangebonden na de marathon, ik hoop dat ik morgen de motivatie kan vinden om eens een kort toerke te lopen. Mijn volgende doelen liggen nog wat te ver voor me uit om er echt mee bezig te zijn . Hahaha:dit berichtje vraagt bijna een neerslachtig achtergrondmuziekje.... (strijkers?) Gelukkig kun we "trusten in purple" deze dagen...
Terwijl de stramheid in de spieren langzaam maar zeker afneemt wil ik even stilstaan bij de marathon van Oostende en de verdere plannen. Eerst de marathon zelf, ik hoor hier en daar wat klachten over de lange rechte stukken en dus... saai ... , maar zelf heb ik dit zo niet ervaren, misschien was het omdat ik het parcours al kende maar ik vond die eigenlijk wel mooi. Wat wel klopt is dat de organisatie nog wat werk heeft maar twas dan ook nog maar de eerste keer dat deze marathon georganiseerd werd. Start en finish moeten nog wat beter verzorgt worden en ook al ligt de organisatie in handen van een managersclub, als je een grote VIP tent neerpoot aan de aankomst zorg dan aub ook voor een tent voor de "gewone" mens. Wat ik wel raar vond was dat de "goodie-bag" naast 2 t-shirts en een staaltje voetgel ook een condoom bevatte (?).. tja... Even speelde ik met het idee om over een aantal weken terug te starten in een marathon om zo eens te zien hoeveel ik moest bijtrainen om terug op de afspraak te zijn. Maar na wat overpeinzingen heb ik echter afgezien van deze plannen, het is nu echt wel duidelijk dat het genot van marathonlopen bij mij ligt in de competitie met mezelf, ik wil altijd voor een pr. lopen, ik wil me hierop voorbereiden en dan de marathondag afwachten als een soort examen. Terplekke diep gaan, fysisch en mentaal... Alles of niets...Raar maar dat vind ik nu eens leuk. Vandaar dat alles al gericht is op het voorjaar 2012. Even gezien naar de mogelijkheden, marathon van Parijs , altijd al eens willen lopen maar 90 euro om nu in te schrijven? Nee, zo fanatiek ben ik nu ook niet, merci. Dus zal het mogelijk de Maasmarathon worden. Mijn tijdwinst zat deze keer vooral in de 13 kilo minder die ik meezuelde maar dit truukje zal ik helaas niet opnieuw kunnen doen dus wordt er uitgekeken naar een lang en uitgebreid schema waarbij er serieus getraind zal moeten worden. Damm kvindt et nu alweer ferm!! Als afsluiter eens mijn ultiem plan/droom meedelen, iets waar ik al langer over zat te mijmeren maar nu pas durf uitspreken ...ik wil voor mijn 50° verjaardag eens onder de 3.30 uur lopen voor mij magisch ... we gaan ervoor!!
The day after ... Even terugblikken op het Ostens avontuur ... Op D-day om 06.30 uur opgestaan en een korte wandeling te Gistel gemaakt om tevens de pistolets af te halen en plots sprong daar een frisse verschijning uit de auto ... Koen was ook op broodjesjacht en was zeker even zenuwachtig als mezelf ... wat een verschil met de Koen die ik vorige week zag, voorovergebogen op zijn paraplu ... Na een stevig ontbijt en een warme douche ging het richting Oostende, de auto netjes aan het stadhuis kunnen parkeren en dan te voet richting de 3 gapers, de start. Heidi was paraat met de fiets en volledig in plastiek ingepakt om zo vers, droog mogelijk te blijven in deze vochtige tijden ... Mijn plan was duidelijk, ik zou de ballon van 03u45 volgen tot aan km 35 en dan zien, het grootste gevaar was ik zelf, nooit hield ik me aan men plannen hopelijk deze keer wel.. De regen bleef naar beneden komen en aan km 10 kregen mijn bovenbenen al koud en verkrampten al en beetje... Ik kon redelijk vlot bij de pacer blijven en aan km 29 versnelde ik een klein beetje, hij kwam me zeggen dat ik te snel ging lopen maar ... tja dat wist ik toch. Op 8 km van het einde zat ik ook wat aan mijn einde ... wat volgde was serieus afzien amaai ... diep gaan ... maar eenmaal binnen met een tijd van 03u 43m 02 neem je dat er allemaal bij toch?
Ik wil hier zeker een aantal mensen bedanken die me steunden en me hielpen en er waren er erg veel maar speciale mercie aan Heidi, Ken & Tania, Mark en Sandra, en Raf is zeker op zijn plaats, jullie weten wat jullie voor mij deden, super merci.
Omstreeks 10 uur werd op 09/10 de eerste marathon "koningin der badsteden" van start geschoten. Zo'n 300 "gladiatoren van het asvalt" stonden met de strijdlust zichtbaar in de ogen klaar om deze taak tot een goed eind te brengen. Regen noch wind leek hen te kunnen deren, deze afgetrainde superatleten waren vastberaden als nooit tevoren om geschiedenis te schrijven. De menigte stond met vlag en wimpels te joelen wanneer deze ultrasportieve troep eliterunners langs de woelige zee, via het station Oostende verlieten. We pikken er een opvallend figuur uit: "Lankarren" heeft zich netjes genesteld in een groepje met streeftijd 03 uur 45 minuten, dit zou voor hem een pr betekenen, de stevige bries helpt hem om langs het kanaal richting Brugge makkelijk dit verschroeiende tempo aan te houden, echter bij het keren wanneer de wind stevig op kop staat krijgt hij het moeilijk, teveel gewicht verloren?? Geen paniek, hij hersteld zich vlot en eenmaal richting Gistel loopt deze gebronsde sierlijke gazelle met de leeuwenmanen, vriendelijk wuivend (ja, zo is hij wel ) naar het talrijk opgekomen publiek, wat een zeedijk van een wedstrijd .... Zijn aankomst neemt de vorm aan van een ware triomftocht wanneer hij langs het stadhuis, naar "Dikke Mathille "toeloopt die hem met zijn eindmedaille staat op te wachten??? euh...
De laatste rechte lijn voor we in Oostende van start gaan. En ja hoor, eigenlijk is dit een ferm lastige week, want dat is zo'n periode van afwachten hé van niet veel lopen en dus van teveel nadenken ... Effen alles op een rij zetten: De voorbereiding verliep goed, meer kilometers gemaakt dan bij mijn vorige marathons en meer dertig- en twintig- plussers. Deze keer geen blessure opgelopen, al zit ik nu met wat kniepijn vanaf km 10 maar de adrenaline van de dag zelf zal dit wel doen vergeten. Ook niet vergeten ik weeg zo'n 13 kilo minder dan eind mei en zo'n 11 kilo minder dan bij mijn vorige marathons. Zijn er dan geen twijfels, lankarren? Zeg maar van ... yes ... Ik heb mijn voorbereiding 2 maal onderbroken met een reisje, gedurende de eerste reis liep ik een paar keer een handvol snelle kilometers, gedurende reis 2 echter geen meter, te warm en te veel bergen ... en sinds mijn terugkomst zo'n 2 weken geleden maakte ik echt te weinig kilometers. Laat ons maar zeggen dat ik zo fris aan de start zal komen... Van fris gesproken, de temperatuur zal inderdaad naar een marathon-vriendelijk niveau zakken maar ze beloven wind hé en tja ge witte et al zeker: "ken da nie geern". Al bij al beloofd het een super dag te worden. Mijn 5° marathon - mijn eerste in België en in mijn geboortestad, met veel gekend volk langs de weg. Over mijn ambities vertel ik later deze week iets meer. Verder nog eens een dikke proficiat aan Betty/Veerle, een pr lopen in Brussel bij zulk warm weer, petje af, als jullie nog wat van die pr-microbe liggen hebben stuur maar op, merci. En niet vergeten natuurlijk de mauve staan weer op hun plaats, merci voe de steun...
Nie echt natuurlijk maar morgen gaan we met de fiets eens langs het parcours rijden ... jaja een echte parcoursverkenning ... er wordt hier duidelijk niets aan het toeval overgelaten. En nee, ik ga er geen valkuilen voor mijn concurenten graven ... toch niet te veel . Serieus nu, ik ken de route al wel, ik woon er. Maar we gaan eens zien waar en hoe Heidi stukjes kan afsteken om zodoende een aantal keer langs het parcour te kunnen postvatten. Enkele weken geleden stond er op nog de site van de Oostendse marathon ... fietsbegeleiding verboden, maar nu is dit nergens meer terug te vinden??? Straks loop ik weer met een persoonlijke bevoorrader, lets hope.
Dat de marathon meer dan enkel bij mij leeft mag duidelijk zijn... Heidi zit nu vaak te neuzen in de straatatlas en parcourbeschrijving ... waar kan ze met de fiets en met de auto te voorschijn springen? En velen (ikkie nie) kregen deze flyer in de mailbox ... Een klein stemmetje zegt me dat ene M. uit S. hier wel eens verantwoordelijk voor zou kunnen zijn ... DEN DIEPEN dus ... Thanks m8.
weken to go ... Dat is dus helemaal nie lang meer hé .... de trainingen worden stilaan wat minder, en de focus op 9/10 wat straffer. 't Is ook de tijd dat er vanalles door je hoofd begint te spoken hé, zal het gaan? genoeg getraind? wat brengt het weer? ... maar je kan daar nu niet veel meer aan doen dus gewoon zorgen dat je fris uitgerust en gezond aan de start komt en verder zien we dan op de dag zelf wel zeker? Kheb er wel echt veel zin in, das al een goed teken. Tzal een zeer speciale dag worden. Na de marathon gaan we met gans de familie iets eten en de maandag staat er al een sauna gepland. Heidi is terug bezig met het parcour uit te pluizen om te zien waar ze allemaal kan staan. Ik denk dat ze meer dan een marathon zal fietsen die dag. En nu hup de laatste loodjes ....
Door wat kleine pc probleemkes duurde het even voor ik op mij blog kon maar hier ben ik dan.
De reis was echt super..., prachtig weer (min 30°), euh min van minimum hé niet min van min..., leuk bergdorpke, echt waar fantastisch.
We wandelden uren in de bergen (meestal via kleine paadjes, een aantal uur plomp verloren hahaha)
Massa tapas en veel plezier, doet deugd ... nog nog !!
De laatste rechte lijn is nu ingezet naar de marathon van Oostende toe.
We kwamen donderdagavond laat aan en vrijdag liep ik al mijn laatste 30-er van deze campagne, morgen nog een 20-er en dan afbouwen.
De conditie lijkt goed te zitten, het gewicht ook.
Zijn er dan helemaal geen wolkjes in de lucht... toch wel, sinds mijn lange duurloop voor de reis en gisteren opnieuw krijg ik last van een pijnlijke knie bij het rennen.
Dit houdt me natuurlijk bezig en ik hoop dat ik hier geen verdere problemen mee krijg ... fingers crossed.
Veel succes aan de lopers van een marathon dit weekend.
Ja als ik zo de laatste berichtjes op deze blog even herlees dan valt het me op dat het telkens een "good news-show" is. En geloof me zo voel ik me ook een echte... dikke ... gelukzak. Maar natuurlijk zijn er net als bij iedereen wel eens situaties waarbij je het even niet graag hebt, zo gisteren ... Evenredig met het dichter komen van de marathon verdiep ik me meer en meer in info over hoe een marathon te lopen..., voeding/tempo /kledij enz. Dat vind ik leuk en werkt positief voor mij. Beetje een training voor het brain. Dus een artikel gelezen over wine-gums en hun nut bij duurlopen, ik was om 15.30 uur thuis en was van plan om 15 km te lopen, had niets meer gegeten sinds de middag en propte een te groot aantal van die wijngommen die ik nog in in de kast vond in mijn mond . In de overtuiging dat mijn run nu vloeiend ging verlopen stapte ik buiten en was weg ... Een eerste tegenslag was het weer ... pff storm , anders kan ik het niet beschrijven, niet mijn ding dus ... Ik liep mijn vaste ronde maar aan km 6 kreeg ik daar krampen in de buik ... ongelooflijk, ik liep bijna dubbel. Ik weet zelf niet hoe mijn loopstijl in normale omstandigheden overkomt maar deze keer moet het wel een 'erg mooi' zicht geweest zijn. Dus ik strompel verder wanneer ik aan km 8 bijna geen stap meer kan voortzetten zonder ervan overtuigd te zijn dat ik daar ter plekke en on' the spot' ... mijn volledige binnenkant ging verliezen .... en je zal het nooit anders zien maar onze vrienden de landbouwers hadden net langs mijn route en net deze week alle maïsvelden met de grond gelijk gemaakt... hoe ist meugelijk ... kon dus nergens gaan zitten .....er was zelfs redelijk wat passage want werk en school was gedaan .... Erg, erg, stilstaan .... paar pasjes .... proberen te lopen .... stoooop !!!!.... stapjes ....aanzetten ... stoppen ...ellende ... ellende, op deze manier tot ik thuis was ... 3 km verder. Ben er nu nog niet goed van ... Ik denk geen wine-gums mee te nemen naar de marathon op 9 oktober, kweet nie ... kgeloof der zo nie in ....
weeks to go en dan loop ik mijn 5° marathon. Een beetje een speciaalke omdat ik dan voor het eerst dichtbij thuis loop, wat zeg ik, ik loop voor het eerst in België! Maar het feit dat mijn lustrummarathon in mijn geboorteplaats gelopen wordt en op zo'n 10 km van mijn huidige woonplaats heeft het een extra pigment. Regelmatig hoor ik ook dat mensen zullen komen kijken dus speciaal wordt het zeker. Ik vraag me af of het een voordeel zal zijn dat ik het parcours ken? Intussen train ik mooi verder, dit weekend, hoe kan het ook anders, zijn we er met de camper op uit getrokken, Lac de l'eau d'heure was de bestemming. Een super mooie streek, prachtig weer en ideaal om er te trainen wegens zeker niet plat, dag één werd er een rondje lac gelopen zo'n 17 km en aan een stevig tempo. Dag twee de fiets op en een lange mooie fietstocht, heuvel op en heuvel af ... super. En telkens zo'n mooi weer, dat doet toch deugd hé, het feit dat je zowel je ontbijt als je avondmaal lekker buiten kan nemen. Terug thuis, zondag ben ik aan een "run" naar zee begonnen en 34 km later stond ik terug thuis, opnieuw zeer tevreden met de geleverde prestatie. Marathon Oostende here I come...
Wat een weekend, wat een weekend ... Nee deze keer geen loopverhaal maar en kzeg het nog eens wat een weekend.... Start: * donderdag na 19.00 uur match RSCA-Bura, ik heb deze kunnen volgen via streaming op de pc, ging redelijk vlot, maar bibberen tot op het eind, gelukkig met een goed eindresultaat. * vrijdag vertrokken richting Parijs zie reisverslag bij link (eropuit met fons), voor het optreden van , meer dan 2 uur, waarschijnlijk het beste concert dat ik ooit zag, subliem!!! Af, ik geniet er nog van ... * zaterdag zo'n kleine 30 km gewandeld door Parijs .... ik weet het, het is geen looptraining maar het zal wel voor iets meetellen denk ik , mijn benen voelden aan alsof ik gelopen had *zondag op tijd terug voor de match bruhhe - RSCA: wat een emotioneel rollercoaster was dat, hoop/ontgoocheling/ vreugde/ frustratie/blijdschap ... tzat er allemaal in en op het eind een gevoel van ... tja van kweet niet goe...
man man man, de volgende week mag iets minder extreem zijn, effen op adem komen ... dankt u.
Het is pas woensdag maar het weekend staat al bijna voor de deur... Vrijdagmorgen vertrekken we met "fonz" richting Parijs waar we naar het festival "Rock en Seine" gaan zien. Uitschieters voor mij zijn Seasick Steven & Foo Fighters. Zaterdag kuieren we wat in de grote stad om zondag terug te keren en op tijd te zijn om de match: Bruhhe-RSCA te zien. Ik denk dat deze partij voor ons nog wat vroeg komt maar blijf erbij dat over zo'n 2 maand er weinig tegen de paarse bende te beginnen zal zijn, dus lieve anti's geniet nog maar even ... Voordien wordt er wel nog wat gelopen, straks 24 km, en ook na de match van zondag zal ik de shoes nog aanbinden. Donderdag zal ik de Europese thuismatch van, les mauves, op de pc moeten volgen wegens nergens uitgezonden en ik werk tot 19 uur dus zelf gaan zien is geen optie. Tis weer vulle goaze wi !!!
Vorige week 84 kilometer gelopen en eerlijk toegeven ... ik voel het wel wat. Vrijdag eens een snellere 6 kilometer gelopen, leuk en zondag werd er dan mijn langste van deze campagne gelopen, zo'n 32 kilometer. Deze ging helemaal niet zonder last, twas warm, weinig zuurstof in de lucht en ik had ook het supergoed idee om te vertrekken vanuit Jabeke... dus eerst 10 km fietsen en dan starten ... na 30 km was mijn drank op, een volledige camelback, mijn eten op en ook mijn fut op...zelf de goesting stond op een laag pitje. Heidi die me opnieuw vergezelde had ook geen reserves meer ... en we waren nog 5 km van mijn fiets Dus stappen dan maar: twas stil, zeer stil maar eens terug in Jabeke stond daar een automaat ... zomaar ...een automaat hé... een fanta, een cola, een stuk chocola ... en terug in orde om terug te fietsen. Ja meneer tuurlijk was dit mijn eerste keer lopen in de zomer, tuurijk
Vandaag een lange werkedag van 9 tot 19 uur en daarna op "RTL", club RTL, dan nog naar, de match Bursa - Anderlecht zien ... Toch wel met een beetje een onzeker gevoel, ik zag de wedstrijd tegen Lokeren vorige zondag en deze was verre van goed. Maar ik zou tekenen voor eenzelfde resultaat, 0-1. Met al de gekwetsten denk ik dat Roger VDS spits speelt en Herman VH de flankt afdweilt ...
Gisteren nog eens 16 km aan de lijst toegevoegd na de 30 van maandag is het deze week trainen in het belasten van het lichaam en het omgaan met nieuwe limieten. Op dit moment ben ik zeer tevreden van de gevolgde trainingen. Houden zo
Veel en veel volk in de lappenmand bij ons Purper team... der is bijna geen plaats meer ...(hoop ik) Wat zal iedereen fris zijn tijdens de play-offs wegens maar een half seizoen gespeeld te hebben, .... der is altijd een positieve invalshoek, Vargas - Mollins - Mbokani - Deschacht - Badibanga - Schollen - Mazuch
Het eerste deel van mijn verlof loopt ten einde en ik, ewel... ik loop ook... Zaterdag 20 kilometers in de regen gelopen, veel zuurstof in de lucht veel water op ik... 2 vijverkes in men schoenen maar liever dit dan die vervelende wind. Toen de avond wat droger werd zijn we even langs de Paulusfeesten geweest en tja dan loop ja al eens wat gekend volk tegen het lijf...zesmaakten...en er werden plannen gemaakt om de volgende avond aanwezig te zijn op de mosselfeesten van SK Snaaskerke ... en tja daar loop je dan al eens gekend volk tegen het lijf en werd dit wederom een feestje... , ze smaakten...en de mossels ook. Na een dansje en een optreden van Elvis (den echten naar het schijnt) was het snel laat of vroeg je weet wel... Vandaag heb ik met begeleiding van Heide mijn eerste dertiger van deze campagne gelopen, Heidi houdt een map bij waar ze alle soorten wandelingen en fietstochten in bewaart. Eén tocht die bijna aan onze voordeur vertrok werd uitgkozen en liep vervolgens via Zevekote, Zande, Koekelare, Ichtegem, Moere, terug huiswaarts. Net 30 km. Ikke dik tevreden. Tzal vanavond iets vroeger of later, je weet wel hé, worden denk ik. 4 weken werken en dan ...Andalucia !!! Damm ik en een goe leven
Hier zijn we terug, na een deugddoende en leuke vakantie. Het werd dus de Provence en het was er echt "provenciaals"... 30°C, elke dag zon, heerlijk, dus veel rust, water en leuke momenten, het verslag van de reis heeft Heidi op haar blog gepost, zie link.
Ik heb er zelfs wat gelopen, toegeven 30° en geen meter plat zijn niet echt de ideale loopomstandigheden maar ik liep er telkens 5 km en probeerde datzelfde rondje telkens sneller te lopen.
Nu zal ik de komende 4 weken hard trainen en enkele 30-ers lopen want nadien vertrekken we weer, deze keer richting Andalousië en het zal daar zeker niet frisser zijn mijn gedacht zodat ik mijn km-ers vooraf in de benen wil hebben. Als bij wonder weeg ik vandaag evenveel als de dag toen we op reis vertrokken dus dat is een meevaller, rosé is blijkbaar een lightpoduct nog 2 kilo eraf want 75 kilo voor 1 meter 82 lijkt me super maar na 12 kilo afvallen hoor je mij al lang niet meer klagen hoor. Mijn clubie heeft nog mooie zomersolden gedaan dat komt best in orde, me happy, al wordt de eerste Europese ronde best een harde dobber maar we have faith... En lap we zijn er wer mee weg si, geluk iedereen!!
Nog één dagje werken en tis vakantie, nu ja dagje, zeg maar dag want van 9.00 uur tot 19.00 uur kan gerust voor een serieuze dag doorgaan. En ik zag net dat de agenda redelijk vol zit dus nog effen tanden bijten. Gisteren een korte loop zo'n 6 km en daarjuist opnieuw 22 km op de teller gezet.
Ik voorzie vrijdag nog een 10 km te lopen en zaterdag 27 km in de Vlaamse polders voor we naar het zuiden vertrekken. Gezien het daar echt zomer zal zijn, zo'n 30° C. denk ik eraan om in plaats van een gewone loopweek met relatief lange duurlopen ene te voorzien met kortere, snellere runs ... Een tweetal uur gekookt worden kan nergens goed voor zijn denk ik dan maar een aantal snelle 5 km loopkes zouden wel eens nuttig kunnen blijken, we zien wel eerst morgen nog.
De laatste drie dagen werd er hier serieus gelopen, vrijdag 16 km, zaterdag 13 km, en net 25 km. Ik ben hier best tevreden mee ook en vooral omdat het niet echt mijn "weer" is. Dit is waarschijnlijk al trainen voor het weertype dat ik in oktober mag verwachten Nergens last van gehad en de conditie lijkt ook te vlotten, mijn hartslag blijft netjes tussen de 125 en de 130. Op de kleine loopjes probeer ik mijn nieuwe schoenen in te lopen en dan ga ik wel eens een tandje harder, 5 km in 24 min... Dus ik kan zeggen dat de voorbereidingen goed vlotten, volgende week gaan we op reis en echt waar het is nog zoeken welke richting we uitgaan, die zon hé waar woont die ergens. Nog drie werkedagen en mijn verlof kan starten, mooie vooruitzichten ...
En ook het begin van de competitie maakt deze periode weer lekker spannend, nieuwe spelers, nieuwe ploegen nieuwe truitjes een frisse start voor iedereen. Mijn prognose? Net voor play-off 1 zullen wij op plaats 2 of 3 staan en in die play-off behalen we onze 31° titel, nice Let the games begin!!!
Joat joat tgoat ... Vorige week bijna 60 km gelopen dus dat is ok, geen pijntjes of blesssurekes om van te spreken dus daar zwijgen we dan ook over hé. 'Tweer tja daar zou ik wel een boompke kunnen over opzetten maar ik denk niet dat dit erg veel zal uithalen dus ga ik mijn gemekker over de afwezige zon voor mezelf houden. Mo twerkt wel op men systeem da wel... Nog 2 weken of 6 werke dagen voor ik in verlof ga en dan ga ik de zon gaan opzoeken waar ze ook is het zal een uitdaging zijn om het lopen zo goed mogelijk verder te zetten, ik durf er in de verlofperiodes wel eens met mijn klakke naar smijten... Aan iedereen een leuke week
Ik was best tevreden na mijn 25 km van maandag, zo heel vroeg in het schema en het liep behoorlijk vlot, ook de rest van de dag niets gevoeld, het leek alsof ik dat goed kon verteren. Maar gisteren zette ik aan om een 11 km te lopen, ik geef graag toe dat de motivatie niet top was, veel te veel wind maar ik stond toch in korte broek op de stoep om er het beste van te maken. Jawadde dit was verre van het beste ... het leek alsof ik die 25 km pas een uur ervoor had gelopen. Het draaide vierkant vanaf de eerste meters, geen paniek dacht ik na een kwartierke loopt het wel los... niets los, in plaats daarvan ploeterde ik verder als een boer op zen erf... hoho zo veel moeite... Noodgedwongen training omgezet in een 5 km tochtje en dan vrijdag opnieuw proberen. Duidelijk signaal van mijn lichaam die zegt; luister eens lankarren, ge doet me vermageren aan een ferm tempo (-11) ge vraagt me om na 3 weken al 25 km te lopen nadat ik enkele maanden in de lappenmand lag en nu wil je al gerecupereerd zijn na één dag ... ewel ik doe niet mee... Lastig hoor een lichaam die zoveel noten op zen zang heeft, ik heb wijselijk geluisterd en hoop dat het morgen beter zal gaan... Iets te enthousiast misschien?????,
Elk weekend brengt wel iets anders en zo heb ik het ook graag, vorig weekend paste alles weer propertjes in elkaar. We reden richting Werchter om er "Werchter classic" mee te pakken, groepen als Simple Minds, Texas, Bryan Adams, zag ik zo'n 20 jaar geleden al op Torhout en het was dan ook puur nostalgie om deze rakkers nog eens aan het werk te zien, toegeven hier en daar was er al een kilootje of een rimpelke bij gekomen ze kunnen allemaal nog een wei bespelen. En ook al was er, vooral bij het publiek dan, wel eens meer dan een kilootje of 5 blijven plakken Ron Wood, spelend bij The Faces, kan nog steeds door een sleutelgat getrokken worden. Echt mooi festival weer, leuke sfeer, kortom een mooie dag en onze "Fons" de camper stond op 30 min stappen van de wei, luxe... Op zondag reden we door naar den Limburg om er Jade op te pikken die er een 10 daags zomerkamp met de scouts opzitten had. Na de "Bikke bikke bik" reden we terug richting kust en geen file op de ring rond Brussel mag ook eens gezegd worden. Gisteren, maandag dus, een dagje verlof, niet voor Aäron die werkt als monitor op de speelpleinwerking te Bredene. Ikzelf gebruikte deze Vlomsche feestdag om mijn kilometers op te vijzelen ... 25 km richting de ouders van Heidi. Mooi weer en al bij al vlot gegaan, gem van 10.5, leuk zeker wanneer je weet dat ik nog maar in week 3 zat van mijn schema, dus hoopvol. De weegschaal gaf min 10 aan vorige woensdag maar zal nu iets minder meewerken zo'n festival is niet echt dieet-proof me dunkt... Stilaan beginnen rondzien waar we met de kids gaan kamperen over een 3-tal weken, in pole position ligt "laggo maggiore" op dit moment, het weer zal doorslaggevend zijn, ... wordt vervolgd
Heeft iemand van jullie al eens een marathon gelopen met of als persoonlijke haas? Nee, niet het soort met lange oren en 2 vooruitstekende tanden, al ken ik er zo ook wel , maar iemand die je helpt een bepaalde tijd neer te zetten? Ik vraag me af hoe dat werkt, zou het een beetje zijn als bij het meelopen met die mannen met hun felle ballonnen op de grote wedstrijden? Of toch iets compleet anders, hoe spreek je af? Het lijkt me niet eenvoudig, misschien moet je elkaar door en door kennen om dit voor elkaar te krijgen? Raak je zo niet "overstressed"? Mee lopen met de ballonnenmannen/vrouwen lukt me nooit, en er zijn verschillende redenen voor ... te druk / teveel gebabbel / Waarschijnlijk meer voor mensen met een volgzaam karakter denk ik dan?
Week 2 van de voorbereiding , bracht zoals voorzien 48 km en werd een klein beetje aangepast. Zo werd er op vrijdag niet gelopen en werden die 5 voorziene kms bij de 8 van de zaterdag gevoegd zodat we geen verlies deden. Komende woensdag volgt er terug een 'weging' maar deze keer zal het niet zijn van "hoeveel is er af ?"... maar eerder bang naar de cijfertjes zien in hoeverre er bij gekomen is ... Want dit weekend heb ik niet echt mijn goede voornemens gevolgd, vrijdag was er een optreden van Clement Peerens in Gistel en tja dan kom je toch snel oude bekenden tegen met alle gevolgen vandien ... en zaterdag etentje bij ma en pa, met wat wijn natuurlijk. De weekends lijken vooral 'dieet'- moeilijk te worden en volgend weekend gaan we zelfs de nostalgische toer op met het " Werchter Classic" festival, duidelijk ook niet "regime-proof". Simple minds, Texas en Bryan Adams gaan zien of opnieuw gaan zien zal best een hoop herinneringen oproepen ... ik ga al sedert lang naar festivals en hééél lang geleden waren deze artiesten telkens top of the bill .... Zondag was er al mijn eerst 20-er en ook al ging hij, hij ging niet zonder moeite, pff ... gelukkig is de last deze van een gebrekkige conditie en niet deze van de rugpijn en we weten allemaal dat indien we blijven lopen "Mister conditie " niet anders kan dan verbeteren hé. Op dit moment loop ik traag en ik zal dit ook volgende week doen, pas nadien ga ik wat op mijn snelheid letten, pas op geen intervals en van die andere rare dingen voor deze jongen deze keer maar de duurlopen moeten over een paar weken aan een iets hoger tempo kunnen. Nu vooral blij zijn met het feit dat de rug niet opspeelt tijdens het lopen en tevreden zijn met week 1: 40 km en week 2: 48 km, op naar de 53 volgende keer. Ik ben altijd al een stijve hark geweest, toegeven in een ver verleden toen de dieren nog konden praten deed ik aan keurturnen en dan was ik best flexibel maar ik heb vooral 25 jaar gevoetbald en deze heren zijn helemaal niet gekend om hun elasticiteit zo ook bij deze jongen... Vaak voelen mijn spieren stram aan na eender welke afstand, pas op geen hinder waarmee je niet kan stappen natuurlijk maar wel duidelijk voelbaar. En nu, tja ik weet het, ik loop zoals altijd in het marathon wereldje vaak wat achter, nu heb ik de Stick ontdekt... een uiterst simpel apparaatje die me echt helpt, beetje zelfmassage met onze geel/witte vriend en "the day after" verloopt stukken vlotter... blij hem te kennen. cu
Dit was nu eens een mooie week, alles verliep erg goed en dat doet zo'n deugd. Op gebied van training heb ik deze week 40 km gehaald, natuurlijk is dat niet erg veel, het zal ook mijn minst intensieve trainingsweek worden maar het was lang geleden dat ik nog eens een aantal trainingen na elkaar kon afwerken, zonder dat de rug opspeelde. Mijn twee uitersten op gebied van lopen waren de 6 km die ik zaterdag om 9 uur liep in een ferme storm op het strand aan de baai van de Somme ... geen mens te zien en zo'n vlakte, indrukwekkend En de volgende dag liep ik om 16.00 uur in Gistel onder een felle zon (25°) mijn dertien km.
Verder blijft de weegschaal mijn beste vriend, ik doe hem minder en minder pijn wanneer ik erop ga staan, nu al min 8. En er was natuurlijk ook, zoals hierboven vertelt, onze trip naar de Somme. Terug een voltreffer, met alles erop en eraan, verslag zal via doorklikken op knop 'eropuitmet fons' te zien zijn éénmaal Heidi het worstelen met haar blog heeft gewonnen. Maar ik kan toch al 2 previews geven ... de zaterdag zijn we met de fiets en in die felle storm de volledige baai rond gereden, zo'n 4.30 uur op de fiets soms vechtend tegen de wind in, niet trappen was achteruit geblazen worden ..., totaal leeg aan de camper gekomen ... prachtig... die avond zijn we onze tocht gaan vieren met een reusachtige fruit de mer .... (jaja volkomen ok volgens ons dieet) ok, het glaasje wijn niet maar ... hey wie durft zeggen dat we dit niet verdienden Halfweg onze tocht konden we zelfs de zeehonden gade slaan, mooi. Deze week worden er 48 km gelopen waarschijnlijk in minder spectaculaire omstandigheden...
Vrijdagavond zijn we eens gaan zien naar de helden van Toeroet, we stonden er net na de bevoorrading van km 10,... nee niks te maken met de buikkrampen die er vanaf dan bij velen aan te pas kwamen echt niet. Ik moet bekennen dat het me toch wel iets deed daar zo staan kijken, aan de kant bekenden spotten... Het is raar uit te leggen maar gaf op bepaalde momenten een dubbel gevoel, ik herkende zo'n 8-tal personen al waren er ook bij die mij eerst zagen. Nadien is het altijd leuk en spannend om ieders verhaal te horen, of te lezen. Het is toch iets speciaal hé dat marathonwereldje, ... om nog maar over de 100 km lopers te zwijgen, supergasten zeker weten. Zie, ik ben vandaag gestart met mijn voorbereiding naar de marathon van Oostende toe dat zullen dan zo'n 16 weken worden of 111 dagen of zo'n dikke 900 km en kvoel me precies al beter in mijn vel als vorige week, raar. Tijdens mijn " niet lopen " periode ben ik wel al een slordige 7.5 kilo verloren wat op zich best mooi is, ik zou er nog zo'n 4 willen verliezen voor de start in oktober. Dus voor het werk gestart met mijn, vanaf nu, wekelijks op maandag, crosstraining, normaal wordt dan bedoelt een ander soort sport maar ik neem dat letterlijk en ga crosstrainen. Recht vanuit bed op dat toestel zorgt ervoor dat je de eerst 15 min niet beseft wat je aan het doen bent, laat staan waarom!! Deze week zou er nog 41 km op de teller moeten komen, een voorzichtig begin dus. En ja gezien dat de camper al weer lonkt om een ritje te doen zal er een deel van die afstand op Franse bodem afgewerkt worden. Wat we willen naar de baai van de Somme vertrekken vrijdag. En morgen ja morgen is het een superdag Jade wordt er 11, lap dat gaat zo snel hé ... Dikke proficiat meid knuf.
2011 is ongeveer halfweg en .... lopen nul hé. Maar denk nu niet dat ik hier zit te treuren hoor, verre van, mijn loopjaar begint nu pas. Ik weet het indien alles volgens plan had verlopen dan ging ik vrijdag van start in mijn tweede marathon van het jaar.(ik was ingeschreven voor Antwerpen) Nu moet ik nog beginnen aan de voorbereiding van mijn eerste. Maar ik heb me wel nog enkele doelen gesteld hoor, jawel eerst en vooral de marathon van Oostende, daar wil ik een pr. lopen, dus sneller dan die 3u 56 min. die er al een tijdje staat. Verder hoop ik nadien nog ergens een tweede marathon te kunnen lopen en zo te profiteren van mijn opgebouwde conditie na Oostende. En als derde doel wil ik in 2011 mijn hoogst aantal kilometers gelopen hebben, het zijn eigenlijk telkens een belachelijk klein aantal kilometers geworden en misschien moet ik eens nagaan hoe dat komt... Dit jaar een rugblessure van bijna 4 maand, tijdens mijn eerste marathonjaar opname ziekenhuis wegens extreme hoofdpijnen, dit zijn geen typische hardloopblessures, toegeven daartussen heb ik moeten zoeken naar het geschikt schoeisel en de aangepaste zolen maar sindsdien op dat vlak geen problemen meer gekend. Dus ik hoop dat ik niet moet bekennen/besluiten dat mijn carrosserie niet gemaakt is voor de marathon. Voor de vele deelnemers; doe dat goed in Toeroet, ik duim voor jullie en een extra duipmpje voor Veerle, go girl! mx
Om een of andere reden kan ik niets meer typen onder mijn schema, die er trouwens niet volledig op kan ... op vorig berichtje dus dan maar erboven:
Lees eerst stukje hieronder aub ..
vervolg schema:
1526/9
cross
6
10
rust
6
6
13
41
163/10
rust
5
6
rust
rust
rust
marathon
55
cross = crosstrainer en * is mijn luxe probleem, mijn geplande reizen ... nu kan ik wel de loopschoes meepakken op reis maar om er zo intensief te trainen, nee... dat wordt dus schuiven volgende keer toon ik mijn plannen hier rond. Vrijdag met onzen 'Van' naar Rinusland, Noord holland, Medemblik, amaai pas dinsdag en al weer iets om naar uit te kijken...
Hola, Hier komen we dichter bij het begin van mijn voorbereiding voor de marathon van Oostende. Ik weet het, ik weet het, deze wedstrijd lijkt nog zo ver voor ons te liggen maar ik wil hier rustig naartoe trainen, ben tenslotte lange tijd uit geweest en ik wil in mijn "home town" een goede beurt maken. Dus over zo'n 2 weken begin ik eraan, ik loop altijd beter en liever met een schema, die volg ik niet slaafs hoor maar geeft me wat richting en dus ben ik wat op zoek gegaan om iets naar mijn tand te vinden... Via Runners World en met de raad van mister Spencer in gedachten: nadruk op lange duurlopen, een minimum aan versnellingen plus het gewicht naar beneden ( min 6 maar denk dat ik nu wat stagneer), kwam ik tot volgende schema:
Proficiat aan alle Brusselse 20 km lopers. Toch altijd even schrikken als je verneemt dat er iemand er het leven bij laat, ik ben er niet uit of een voorafgaand bezoek aan de arts zoiets kan uitsluiten. Vaak zijn het net goed getrainde en op gewicht zittende mensen die zo'n ramp voor hebben. Ik weet dat men in Frankrijk altijd een doktersattest moet voorleggen wanneer men zich inschrijft voor een marathon, ik liep er in Reims, maar zouden er daar dan minder ongevallen zijn??? Hier verloopt alles rustig, ik wandel veel ga soms lopen en sta soms op de crosstrainer, alles om geleidelijk conditie op te bouwen en zo min mogelijk de rug te belasten. Straks krijg ik nog een behandeling van de chiroprac(s)ter, even vragen of het einde der folteringen inzicht is... Waar ik vooral blij mee ben en wat ook als een soort training gezien kan worden is mijn aanpak van de overtollige kilo's, bij deze jongen zijn er nu al 5.5 kg af en er volgen er zeker nog meer. Dit zal zowel en de conditie als de overlast aan de rug ten goede komen. De week na de nvv te Toeroet begin ik aan een selfmade schema om in Oostende de finisch te halen, later daar meer over. Woensdag dringend een kapper opzoeken, zal zeker weer 500 gram min zijn...
Ja daarnet weer 5 km erbij, lekker op eigen tempo en zie, inderdaad 10 per uur, das duidelijk mijn tempo. De fysiek is echt wel nergens hoor, kan me nu niet inbeelden dat ik er 42 zou moeten lopen ... Tijdens het lopen geen pijn gevoeld nadien beetje stram. Wyckmayer vertelde dit ook in de krant na haar rugprobleem dus ik zit in goed gezelschap. Ik dacht er even aan om mijn volgende sessie met de chiropractor af te zeggen maar Heidi stuurt me er volgende week nog eens naar toe. Een volgzame kerel that's me Ik heb mezelf wat wegwijs gemaakt op facebook, jawel den ouden wordt nog hip maar ik verkies duidelijk blogs. Ze lezen veel leuker, de teksten zijn veel minder oppervlakkig maar ik kan me voorstellen dat de "fast-lane" van facebook wel handiger is om snel af te spreken of zo. Morgen probeer ik een langere tijd op de crosstrainer, conditie opbouwen en rug sparen. De te volgen weg voor de eerstvolgende weken.
Helaba matjes tis voe te zeggen ... ik en gelopen en wel 5 km, kweet nie goe rap, kweet nie hoelang het duurde ... maar ... ik heb gelopen en tviel mee. Geen echte pijn en zoals een bekende zanger zingt .... het ging verbazend goed vooruit !!!
mo hey ik en gelopen wel 5 km zonder veel last in de zon, korte broek, mooi shirtje en gewoon gelopen, super, super. I'm back, on my way en echtig waar tleven is zo schoon, thanks 4 all the support. marnix
Jaja door mijn 4/5 werkweek is het voor mij terug weekend. Ik kan je zeggen dat ik dat wel gewoon kan worden die korte weekjes ... Gisteren voor de tweede keer naar de chiroprak(s)ter geweest en ... ze is tevreden zegt ze ... voila ... ik ton ook hé, als ik iemand tevreden kan stellen zal ik het niet laten ... Der kwam geen klopboor aan te pas deze keer, wel een kleiner machientje die hetzelfde deed maar dan minder hard, de sessies blijven vaak wel pijnlijk maar ik heb het er voor over om terug "en forme" te geraken. Morgen na wat noodzakelijke boodschappen en klusjes, ga ik een km of vijf of een half uurke lopen!! Een geweldig vooruitzicht echt waar, tzal traag rustig en kalm zijn, tzal niet zo vlot gaan gezien het ongeveer 12 weken geleden is dat ik nog eens de loopschoenen aanbond maar en daar ben ik zeker van, het zal een ferm tof gevoel geven en zo'n deugd doen. En dan, tja dan zijn we vertrokken hé, traag en geduldig tot de fysiek er terug is. Niets forceren, geloof me vrij ik word van overal in de gaten gehouden. Zaterdag moet onze Jade dan haar beste beentjes voor zetten tijdens de clubkampioenschappen van haar turnkring en nadien vertrekken we voor de rest van het weekend met onze "Fons" richting Vielsalm, waar ma & pa verblijven.
Tziet er weer niet slecht uit al zeg ik het zelf...
De evaluatie van mijn eerste consultatie bij de chiropractor is positief... Na de pijntjes die de behandeling zelf met zich meebracht, amaai de gasten duwen nogal wi, moet ik bekennen dat ik me wat comfortabeler voel, een deel spanning is weg uit de rug en schouderstreek. Helemaal super is het nog niet maar er is merkbaar verschil en dat is toch hoopvol. Morgen sessie twee, het kan er maar op vooruit gaan. En nu dus plannen, ik zal niks forceren maar ik wil toch terug beginnen met bewegen, straks ben ik volledig vastgeroest ... Vanaf het weekend zal ik proberen een drietal keer per week een half uurtje of vijf km te lopen en dit gedurende een week of drie, om dan verder op te bouwen en pas vanaf half juni de kilometers terug op te stapelen. Als ik de voorbereiding van Frank Spencer voor de marathon van Parijs lees dan denk ik echt dat dit inderdaad de juiste manier is, graag verneem ik hier meer over, een mailtje is onderweg. Mijn eerste marathon van 2011 zal dus Oostende 9/10 worden, mijn geboortestad, stad waar ik werk en waar de familie woont. Nadien zie ik wel waar ik nog een tweede marathon kan invullen. Bijna op weg ...
't komt zeker goed .... tiens precies al eens hoort!!!
Dus gisteren naar de chiropractor... ik was redelijk hoopvol, 'open minded' en had last genoeg om te kunnen beschrijven wat er schortte.
Over die druk op mijn schouders ging ik niet praten daar zat de match van RSCA tegen Genk voor veel tussen. Ik heb die samen met "den diepen" thuis gevolgd en had geluk dat onze gast zo vriendelijk was om niet al te hard te lachen... Titel "over and out" maar dat was eigenlijk al langer zo. Soit terug naar de chiro ...
Toen ik aanbelde deed ze net open en zei "kom binnen en laat de hond maar buiten lopen" ... hond ??? (wie mij een beetje kent weet dat dit al een zeer serieuze opdracht was, ik en honden das geen goed huwelijk) Eerst moest ik een fiche invullen en ik had ook mijn rx bij. Kort verteld over mijn kwalen en het was duidelijk vertelde ze ... het probleem zat in mijn hals !!?? Nu weet ik van in de tijd dat ik student was dat anatomie zeker niet mijn beste vak was maar had ik het dan zo slecht uitgelegd?? Ze vertelde me dat ik een moeilijke slaper was en vaak geplaagd werd van hoofdpijn ... beiden zijn correct. Deze sessie ging ze werken op mijn "vliezen" (do not ask, please) maar dit ging niet aangenaam zijn. Ze hield woord ... er kwam zelfs een soort boormachine aan te pas die in plaats van een draaiende beweging een kloppende beweging maakte en toen ze deze tegen mijn halswervels zette ... ja amaai, dat is geen pretje, dat voelt aan, ja dat voelt precies aan alsof er een kloppende boormachine tegen je halswervels gezet wordt ... echtig waar.
De rest van de behandeling was niet veel pijnlozer, en ge moet daarvoor betalen hé, hahaha Terug thuis overviel me een grote vermoeidheid, had het er iets mee te maken, wie zal het zeggen. Ze was echter optimistisch en vertelde dat het zeker goed komt ... ik hou haar aan haar woord en zal volgende week na sessie 2 looppermissie vragen ... ik kan het nu al niet laten om data en schema's te bekijken ....
Ja door mijn overpeinzingen en samen met wat goed advies ben ik tot de conclusie gekomen om toch nog eens professioneel advies in te winnen. Een dierenarts was eigenlijk nooit een echte optie, kwil dat dien mens niet aan doen, na wat surfen kwam ik bij een chiroprac(ster)tor. Via mail bracht ik haar op de hoogte van mijn, nu al veel te lang durende en danig op de zenuwen werkende, klachten. Na een positief antwoord heb ik dus maandag een afspraak. Dit wordt mijn laatste kunstje, wordt het hier niets dan laat ik de tijd maar de oplossing zijn en probeer ik mijn kas minder op te fretten. Het is trouwens niet eenvoudig om in het bos der hulpverleners diegene te vinden die jou het meest aanspreekt, vroeger was er enkel de kinesist maar nu is er naast dien kinesist nog een manueel therapeut, een osteopaat, een chiropractor, noem maar op ... man man man. Straks moet je gestudeerd hebben om je hulpvraag te kunnen stellen... Maar zoals ne slimme mens me liet weten, je krijgt het gevoel dat je iets doet en dat heeft ook een soort troost/moed, vandaar... we live in hope!! (again)
Normaal ben ik iemand die niet snel verandert van (sport)arts maar ik kan het deze keer precies niet laten, mijn geduld raakt op, nu al 2 maand zit ik te zagen en te klagen over die rug en er komt maar geen schot in de zaak, in de rug daarentegen.... Eerst de huisarts 2 bezoeken in 14 dagen , foto's en een mri laten nemen, toen ik zoals afgesproken telefoneerde om te weten wat er in het protocol stond zei hij doodleuk "kom eens af" dan lezen we het samen maar het ziet erniet slecht uit ... Dan een sportarts in Gistel, toegeven ik maakte de fout om hem te bezoeken op zijn overvolle consultatie in plaats van een afspraak te maken, ik dacht dat dit sneller ging, resultaat, ... na 6 min stond ik er met mijn foto's in de hand terug buiten met een briefje voor de kiné. maar met het vooruitzicht, het komt wel goed Enkele malen naar de kiné, eerst tractie dus op je hoofd hangen deed beetje goed maar na 2 weken niet echt vooruitgang. Vervolgens een sportarts in Oostende, keek naar de plaatjes, denkt dat er 2 blessures zijn, verder doen met kiné en het komt zeker goed... Nu dus 2 maand verder en nog niet opgelost ... ben ik nu zo ongeduldig of ... Moet ik nu nog verder?, terug?, chiropraktor?, dierenarts? Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeelp
Vorig weekend trip 2 met de camper, bedoeling was eerst om richting de Somme te trekken maar een blik richting weersverwachtingen zei ons dat er redelijk wat kans op regen was dus andere richting uit en een weekendje in de Veluwe meegepikt. Prachtige natuur en een echt knappe wandeling gedaan met vele stukken op privéterrein. Het was zo'n 15 km aan één genieten van het natuurpracht. Enig min puntje was dat we niets te zien krijgen van het daar toch wel aanwezig wild, op een paar konijnen en één geit na ... wat we wel te zien kregen was een klein beetje van de oranjegekte, zaterdag was het Koninginnedag en elke Nederlander droeg wel iets oranjes... Dag 2 zijn we dan richting het 'Nationale park de hoge Veluwe' gestapt op minder dan 2 km van de luxecamping waar we Fonz hadden gezet. In dat park staan op bepaalde plaatsen witte fietsen die je mag lenen om het park door te crossen en gezien dit zo'n 5000 ha groot is kan je hier best wel mooie fietstochtjes doen, die van ons bedroeg zo'n 40 km.
Dit lijkt hier meer en meer een reisblog te worden maar nochtans is daar "eropuit met Fonz" voor. (zie link) Maar wat kan ik eraan doen lopen is O Zelfs na bovenstaande fiets en wandel inspanningen voel ik de rug al... plan is om nu in mei de crosstrainer aan te vallen en dat gaan we dus ook doen, baat het niet dan ...
Hopla, ... hier nog eens een berichtje van de pseudo-loper. Der wordt dus helemaal niet gelopen en de rug is nog steeds de boosdoener. Volgens de sportarts zijn er meerdere kwetsuren wat maakt dat het herstel langer zal duren ... maar zo hield ze me voor het herstel zal volgen. Dus heb ik een aantal beslissingen (moeten) nemen. Ik ga voor een lang termijn visie, tot mei doe ik niets, vanaf mei tot juni ga ik conditie opsnorren via de cross-trainer en vanaf juni begin ik stillekes te lopen en vooral te luisteren naar de rug, mijn eerst volgend doel is dan ook de marathon van Oostende op 9/10. Dat is inderdaad nog erg ver maar ik hoop dat dit realistisch is en dat ik dan volledig pijnvrij ben. Lukt alles dan kan er eventueel nog wel een wintermarathon bij maar dat is nu zeker niet aan de orde. en voor de rest genieten van de zon, van het leven en dankbaar zijn voor de 4 marathon die al op mijn palmares staan. Deze jongen komt wel terug, zeker weten en wie weet straffer dan ervoor.
Vorige weekend onze eerste trip met "de Fonz" onze camper richting Sint Truiden. (merk is font vendôme, vandaar fonz) Het is bloesemtijd en dat gaf mooie tafereeltjes, we hebben zo'n 120 km gefietst en ons flink geamuseerd. Het fietsen gaat beter dan het lopen maar na elke trip zit ik wel met een pijnlijke rug. Maandag naar een andere sportarts geweest die me vertelde dat het goed komt maar dat het zijn tijd zal vragen, niet lopen maar ik mag wel bewegen ... en opnieuw de kiné opstarten. Dus crosstrainer here I come ... ze denkt dat er meerdere kwetsuren zijn vandaar de 2 verschillende pijnen één specifiek en één als een pijnband. Tja en wachten dus hé, wachten en genieten van de verhalen van mijn loopbuddy's, ik pin me niet vast op een datum maar tja je kent dat hé je oog valt al meer en meer op een najaarsmarathon ... en dat er nu net één in mijn geboortestad is ... we zien wel.
Als er iemand zich aanmeld zondag op de Antwerp marathon, zich naar de inschrijvingen begeeft en zegt; nummer 185 Lowyck Marnix.... kan hij zo starten.... succes.
Laat me eerst en vooral de "Spencers" een dikke proficiat wensen voor hun ongelooflijke prestaties ... 2 dikke PR's erg, erg knap gedaan.
Het lezen van hun verslag deed me mijmeren, denken aan de marathon, aan hoe het is om deze te lopen, het plezier, de kippenvelmomenten, hoe ongelooflijk het voelt om de aankomst te bereiken, de emoties, het gelukzalig gevoel achteraf ... Er is natuurlijk ook het afzien, het doorbijten en juist hier knelt nu het schoentje. Ik denk dat ik mezelf iets aan het wijs maken ben, want telkens ik mijn rug belast dan voel ik dat het niet goed zit. Waarschijnlijk wou ik het niet echt weten maar mijn lichaam vertelt me met tal van signalen dat het nog geen tijd is om intensief te gaan sporten laat staan om een marathon te lopen. Ik denk dat ik deze keer moet luisteren en geen marathondatum voor ogen moet houden, verder zoeken naar een (sport)arts die me wel kan helpen om nadien terug aan sport te denken. Pas in een later stadium kan ik dan de trainingen weer op voeren om een marathon aan te kunnen. Het is tegen mijn natuur maar wel de enige correcte wijze. Ik ben ook niet de man van de kortere wedstrijden, ben ik niet snel genoeg voor, voor een marathon ook wel niet maar daar haal ik de voldoening uit de afstand op zich. Ik ben aan 4 marathons gestart en heb er 4 tot een goed eind gebracht waarvan 3 onder de 4 uur, tuurlijk zijn dit geen wereldprestaties maar ik ben er best fier op, we zien wel waar en wanneer er kan gedacht worden aan nummer 5. Bah ... het voelt helemaal niet leuk aan om dit hier te moeten typen.
Gisteren voor het eerst in vele weken nog eens meer dan 10 km gelopen ( 'twaren er 11 ) En "ging" het? Wel ja, het tempo was bijna "gaan" maar ik heb ze gelopen zonder te stappen, een opsteker dus. Was er pijn? We kunnen niet echt over pijn spreken maar het lijkt wel alsof de plaats waar het probleem hem situeert, de lage rug dus, zich extreem opspant, wat het lopen niet makkelijker maakt. Dus echte pijn nee redelijk ongemak ja. Verder was het erg duidelijk dat de combinatie van 6 weken geen sport in combinatie met een Bourgondisch leven duidelijk zijn sporen nalaat wat het lopen en de rug zeker niet ten goede komt.
Let wel, ik ben nog steeds de trotse bezitter van een "goddelijk lichaam", enkel jammer dat het meer en meer Boeddha lijkt te worden ... Het mag ook duidelijk zijn dat ik nu niet de ambitie koester om fotomodel te worden of deel te nemen aan een mister Univers wedstrijd maar gevraagd worden voor de defilé van Prémaman is ook geen doelstelling. Dus daar moet aan gewerkt worden en dit zal een stuk vlotter gaan indien ik kan blijven lopen me dunkt. Vandaag the day after lijkt de rug terug niet mijn beste vriend, geen stekende pijn maar echt comfortabel is het allemaal niet. Ik ga tot na het weekend verder gaan met de kilometers voorzichtig op te voeren om dan te zien als "mister lower back" nog mijn makker is. Maar zeg zulk mooi weer? en zo warm? Fantastisch toch? Het is toch maar als je niet 100% bent dat je pas waardeert wat een goede lichamelijke gezondheid is, anders sta je daar niet bij stil. En ik verlang terug naar zo'n periode.
Wat een zot weekend was me dat zeg ... De eerste keer op vrijdag thuis en ja dat smaakt naar meer ... een aantal dingen kunnen doen die anders uitgesteld worden en vooral nog eens 8 km gaan lopen, geen pijn gevoeld wel wat stramheid maar dit komt wel goed hoop ik ... Op zaterdag hadden we afgesproken om "Fons" onze camper op te halen in Maldegem, het was mooi weer dus met de fiets die richting uit toch zo'n kleine 45km het werd best een pittig ritje want er stond een strakke wind, dat was even puffen vooral het laatste stuk dan ... Effen voelden we ons "flandriens" ... We kregen er een cursus "Fons" amaai meer dan een uur ... hopelijk staat het nog eens allemaal goed uitgelegd in de brochures want ik heb echt niet alles onthouden ... Op de terugweg eerst onze nieuwe aanwinst gaan "showen" aan de ouders en dan lekker gaan eten met ons tweetjes in een lokaal restaurant. Zondag stond in het teken van de sport, passief wel te verstaan, de rug deed geen pijn maar liet zich wel voelen na het lopen en fietsen, eerst de Ronde en dan om 18.00 uur RSCA- Stand., je kan wel denken dat ik van de eerste wedstrijd veel meer genoot dan van die laatste, amaai ongeveer het slechtste wat ik van onze mauve al gezien heb ... brr zo zwak, als ze zich niet herpakken tegen Bruhhe volgend weekend dan zie ik ze nooit meer terug komen, en is het al "game over" , er is dus veel, erg veel werk voor Jacobs en C°. Deze week ga ik beginnen met het opvoeren van de kilometers en eens zien hoe de rug reageert, is die stramheid protest of enkel wat luiheid ... Wait en see. Vandaag ook een leuke dag, Heidi en mezelf verjaren namelijk, ja beiden op 04/04 ... komiek ee.
Klein beetje gelopen, klein beetje "gecrosstraind" of "cross getraind", of hoe zeg je dat... Want er komt toch beetje reactie van de rug, niet een herval ook niet echt zware pijnen maar genoeg om aan te voelen dat mijne rug nu niet zal doen alsof er niet gebeurde ... Daarom dus rustig aan, bedoeling is nu ook weer niet dat ik erin vlieg en hier vanaf volgende week opnieuw aan de kant sta kijken naar de lopers hé. Ok, het gaat dus wat traag, wat te traag naar mijn goesting maar ik besef wel dat het er nu op aan komt geen stappen over te slaan om zodoende toch een sportieve lente en zomer te kunnen beleven. Dus we sporten wat met de handrem op. Maar hey, we sporten toch al...
Jawel ... jawel ... het ging en het ging redelijk goed waar ik drie weken geleden enkel tot aan de hoek van de straat (en tis geen lange straat) raakte omdat elke stap een pijnscheut in de rug gaf, liep ik deze keer ... ja, ik liep redelijk vlot. Wat stramheid, klein ongemakske maar geen pijn. In vergelijking met de laatst 5 km van een marathon vond ik dit tochtje een plezierloopke. Dus ik liep ... ik liep in de zon ... ik liep in de zon en genoot. Toegeven ik liep en ik liep vooral traag, mijn vriend "conditie" was nergens te bespeuren maar het komt wel terug goed tussen ons. Daar werk ik wel aan. Zes kilometer lang heb ik genoten, in 34 minuten, had er achteraf gezien beter wat langer over gedaan dan genoot ik ook wat langer... Om te vieren stapte ik nog een half uurtje op de crosstrainer vooraleer ik de douche indook. En nu ... wel nu zit ik in de zetel met een glaasje wijn te genieten net zoals een peuter die de Sint samen met de Kerstman heeft zien dineren in het eethuisje van de paashaas. Hmm ... eerlijk gezegd kon ik wel een aantal leukere gedachten voor de geest halen maar hey ... je weet nooit wie meeleest hé.
Straks voor het eerst in 6 weken een loopke doen ... En eerlijk, het is een beetje met de daver op het lijf dat ik eraan zal beginnen, stel je maar eens voor dat het niet zou gaan ... niet aan denken lijkt me het best. Ik voel mijn rug nog wat en zeker vandaag, rarara hoe zou dit komen? rare jongens die lopers ... Straks gewoon enkele kilometers op een rustig tempo proberen vol te maken, dat is het plan ... Niets forceren, gewoon rustig lopen, genieten van de beweging en van het zonnetje. De conditie is er ondertussen ook vandoor, de sloeber, maar dat is eigenlijk het minst van mijn zorgen, die komt straks wel terug ... Ik zou graag tijdens de eerste 2 weken die volgen regelmatig wat kunnen lopen om dan erg geleidelijk het aantal km-ers op te drijven en vanaf 5 april aan een 11-weken schema te beginnen naar de marathon in TOEROET toe.
Je ziet een mens vraagt eigenlijk niet veel hé ... En nu al tope ... "fingers crossed" hé.
Ik heb het gevoel dat er eindelijk wat licht aan het eind van de tunnel komt ... eindelijk en nietske te vroeg ... let wel ik ben nog niet terug hoor maar het gevoel vertelt me toch dat mijn eerste loopdag niet veraf meer is. Vorige donderdag hing ik al om 07.15 uur omgekeerd, (kop naar beneden voeten naar boven) in het kabinet van de osteoppaat en hij wist me toen al te zeggen dat mijn lichaam hem vertelde dat ik bijna klaar was om de loopschoes aan te trekken
En inderdaad gisteren een korte rit met de fiets gedaan en de hinder viel goed mee, pijnloos ... nog niet helemaal maar ik voel wel een duidelijk verschil met enkele weken geleden. Om optimaal te kunnen terug komen wat wil zeggen de conditie snel terug naar een deftig niveau te halen zonder die rug nu te gaan overbelasten hebben we dit weekend een crosstrainer aangeschaft. Mijn loop (gekwetste) moat Koen had me dit aangeraden en dan luister ik braaf hé. Ik heb eigenlijk al erg veel opgestoken via de blogs van zowel Koen als de Spencers en ook nu lijkt dit machien inderdaad erg nuttig te gaan worden.
De play-offs in het voetbal staan voor de deur en beloven extra (te) spannend te worden, enkele weken geleden was ik er nog van overtuigd dat we deze vlot gingen winnen, nu denk ik dat het wel eens wat moeilijker kan gaan worden ... wait and see.
En vandaag is het feest, want het is lente en vooral de verjaardag van mijn oudste zoon ... Aäron wordt er 16 vandaag. een super kerel. Dikke proficiat Noltje.
4 weken ver ... nog steeds pijn rx en nmr laten nemen naast de huisarts ook een sportarts geconsulteerd Bulging/scheur in de tussenwervelschijf met druk op de zenuw, vandaar de pijn, nu verwezen naar osteopaat .... Ik leg deze handel hier even stil, ben mezelf als klaagbeest redelijk beu Bij mijn eerste nieuwe looppasjes, wanneer deze ooit mogen zijn, ben ik er terug doei
Aaahh, Het weekend staat weer voor de deur en je kan erop aan dat ik die deur open zal stellen ... kijk eens buiten, een mooie zon, meer moet dat niet zijn hé. Vanavond een onvervalste topper, RSCA- Genk, de twee beste ploegen van het land dat wordt super spannend. Zaterdagavond een optreden van BJ Scott, Amerikaans-Belgisch beste blueszangeres, die Planet Janis brengt, een muziek/video spektakel rond de legendarische Janis Joplin.
En zondag samen met mijn dochter, Jade, naar Vorst Nationaal (haar eerst keer) om het optreden van Taylor Swift mee te maken , ik kijk er naar uit. Verder tussenin wat zon proberen mee te pikken, zeg nu zelf je kan toch niet blijven mekkeren omdat de rug niet mee wil terwijl er zoveel moois op de agenda staat.
Straks, eindelijk mijn langverwachte onderzoeken ... Een rx laten nemen kan snel maar een nmr vraag blijkbaar wat meer tijd. Jammer genoeg zal het pas volgende week zijn dat ik mijn dok. kan contacteren om naar resultaten te vragen. Ik voel nog steeds pijn, minder dan week 1 en 2 dat is zeker maar de pijn is er wel nog. Als dok. gelijk heeft, ( scheurtje in de tussenwervelschijf) ook spit genoemd (internet wat bron hé) en het klinkt allemaal erg herkenbaar vanaf de manier waarop je deze blesure oploopt tot en met de leidensweg (dramaqueen) die ik nu afleg zou er per week steeds beteschap moeten komen, maar ja, geduld is in deze zaak duidelijk niet mijn sterkste kant. En juist daarom zit ik met het idee om tijdens het aankomende weekend eens de schoenen aan te trekken en heel voorzichtig een klein ommetje te lopen!! Volgens dezelfde internet bron is lopen minder belastend dan zitten en als ik luister naar mijn lichaam en stop bij teveel last ... tja ik weet het nog niet, we zien wel Laat ons leven in hoop ...
Tja, hier blijft alles looploos hé, overmorgen mag ik een rx en een nmr laten maken, dan enkele dagen geduld oefenen (niets nieuw) en dan begin volgende week kunnen we hopelijk de gepaste therapie starten ... Ik kijk echt uit om terug te kunnen lopen, het moeten nu zelfs geen lange duurlopen zijn gewoon een half uurke zou al leuk zijn. De dagen worden zichtbaar langer en het weer toch iet wat warmer. Dus het gaapt gelijk een oven.
Verder hebben Heidi en ik dit weekend een serieuze beslissing genomen, het is al langer gekend dat wij er graag, lees zeer graag, op uit trekken, elk excuus is geldig, marathons, festivals maar ook gewoon feit enkele dagen vrij te hebben, is voor ons vaak reden genoeg om erop uit te trekken. En dit zal er nu zeker niet op verminderen, want we schaften " Fons", de fortyvan aan.
Een compleet uitgeruste "Van", wc,douche, ijskast, bed, ... noem maar op, het zit er allemaal op of aan... Samen met het feit dat ik een jaar 4/5 zou gaan werken, nog snel genieten van ouderschapsverlof voor Jade 12 wordt, maakt dat we er hopelijk veel tot erg veel op uit zullen trekken....
Ik voel de geboorte van een "Eropuit met Fons" blog aan komen.
Hoe staat het ermee? Wel, eigenlijk maar een klein beetje beter, de pijn neemt wat af maar niet in die mate dat ik terug kan sporten. Ik wacht nog op de rx en het nmr onderzoek. Dus is het tijd om de doelstellingen wat aan te passen ... Ik zie af van Antwerpen dit jaar... ooit loop ik hem wel want staat op mijn "to run lijstje" maar nu niet. Toegeven, ik weet ook niet hoe het verder zal evolueren en 17 april is best nog een eind weg maar ... ik wil mezelf niet onder druk zetten en wil vooral niet te snel hernemen met de kans op een onvolledig herstel. Dus hoop ik mijn eerste marathon van 2011 in Torhout te lopen op 17 juni. Komen er dan "slechts 2 marathons" dit jaar? Wel ja dat kan wel maar ik hou ook de mogelijkheid open om de Flanders Fields te lopen net voor ik op reis naar Andalucia vertrek. We zien wel, één per één en vooral genieten, je ziet wel hoe snel je in de lappenmand kan belanden en vooral je weet nooit voor hoelang. Aan alle fitte lopers ... GENIET !!!
Dikke en dikke miserie hier in de Gistelse polders.... Week 2 gaat in en indien deze verloopt zoals week 1 dan ben ik goed "gescharelt".
Er zit dus een scheurtje in een tussenwervelschijf met als resultaat... pijn. Nu ja pijn, enkel maar als ik zit, lig of sta hoor... zweven is pijnloos...hmm Dus je bent niet ziek maar kan niets doen want elke 15 min moet je een andere positie aannemen ... nice zoals onze noorderburen plegen te zeggen...daar wordt je niet vrolijk van. En ik vrees dat ik er inderdaad niet erg vrolijk bij loop... lopen, tja lopen ... mijmer, mijmer Het feit dat ik nu niet eens even buiten mijn rondjes kan lopen maakt het nog wat lastiger, blijkbaar helpt dit ook om de "moral" wat hoog te houden, kan even geen loopblog lezen of runnersworld openslaan, er is een bestelling toegekomen met een bestelling vanuit de UK, mijn loopschoenen, maar ze staat al ruim 5 dagen ongeopend op de kast, effen niet thuis...
Ok, nu is het officieel, IK BEN DAT WEER HIER BEU ..... Ik weet het, ik weet het, je hoort het overal, bij de bakker, bij de dokter, bij de apotheek ... Maar voor deze ene keer ga ik meehuilen met de wolven. Net terug van mijn loopke en koud gehad ... man toch. Er stond 5 graden op de meter maar met die koude strakke wind voelt het meer als 0 graden onder nul. Dus nu is het officieel vanaf nu is het hier op deze blog voor eens en altijd ... 24 graden, geen wind en een stralende zon aan een fel blauwe hemel. Zet je zonnebril maar op als je hier op bezoek komt. Vroeger kon je nog een misvormde wortel sturen naar Armand Pien met het verzoek de thermostaat 5 graden hoger te zetten en klaar was ... kees, euh Pien .... maar nu werkt dat niet meer hé. Ik besef zeer goed dat de opwarming van de aarde absoluut geen lachertje is maar daarjuist dacht ik toch effen ... zen us goed liggen ... shame on me! Of, of had ik gewoon een laagje te weinig aan en zaten de intervals van gisteren nog in mijn benen?
Morgen ga ik intervallen en ik ga, om de snellere stukken (12.5km/u) nog iets pittiger maken, deze lopen op een helling. Dat is hier in het vlakke land niet altijd evident maar er zijn genoeg bruggen over autostrades of kanalen die hiervoor kunnen dienen. Vervolgens loop ik woensdag een kleine 15 km en een kort stukje op zaterdag maar zondag staat er dan weer een lange duurloop van 25 km op het programma, ik denk dat ik 's morgens naar de ijspiste te Brugge loop, waar Heidi les geeft, waarna we samen kunnen terug rijden. Zaterdagavond is er tevens een etentje bij de ouders van Heidi en ik denk dat ik zondagavond al mijn "alcoholstop voor de marathon van Antwerpen" zal beginnen. Ik weet het, 10 weken voor de start is wel erg vroeg en daarom ga ik een aanpassing doen, ik geef mezelf namelijk 3 genietbons, dat zijn dus 3 momenten, die ik zelf kan kiezen, gedurende die 10 weken waarbij ik wel een goed glas mag drinken ... Altijd de balans proberen te houden hé.
Het werd terug een zeer leuk weekend, deze maal niet op Italiaanse bodem maar gewoon hier in de Vlaamse polders in "Groot-Gistel". In totaal liep ik zo'n 31 km en daar ben ik best tevreden mee. Zaterdag liep ik er een dikke 10, terwijl Jade aan het turnen was. In de namiddag wat hapjes en drank gehaald om 's avonds ons house-warming feestje te houden, zo'n 30 man sprongen binnen, wreed tof en gezellig. Daarom klonk de wekker wel extra vroeg zondagmorgen maar ik had afgesproken met Koen om 9 uur. We hebben samen zo'n 21 km gelopen en tijdens deze run was het nooit stil. Erg tof en voor mij extra boeiend gezien de hopen loop-ervaring die Koen heeft en ook graag deelt. Verder blijkt ook wel dat gezien we in dezelfde gemeente wonen we ook vaak dezelfde mensen kennen en we ook een groot aantal interesses delen. Erg leuk en zeker voor herhaling vatbaar. Volgende week, week 2 ... laat maar komen.
Dit weekend wordt er weer eentje die lekker gevuld zal zijn. Deze avond is er een klein familiefeestje, een jaarlijkse afspraak bij mijn tante. Morgenvoormiddag zal ik tijdens de turnles van Jade een genieten van een 13 km loopje doen en vanaf de late namiddag worden vrienden en familieleden verwacht op onze "open huis/house-warming"-party. Sinds begin september wonen we in ons huidig nestje en we hadden het idee om na de grootste schilder- en plakwerken iedereen uit te nodigen om een drankje en een hapje te komen verorberen. Niets officieels gewoon praatje maken en gezellig samen zijn. Drankje drinken, nog praatje maken enz... We zien wel hoe dit uitdraait. Kan leuk worden. Hopelijk niet te zwaar want... Zondagmorgen om 9.00 uur heb ik dan afgesproken met een pas herstelde Koen, de Gistelse veelloper, om samen een dikke twintiger te lopen. En om het weekend af te ronden kijk ik dan om 18.00 uur naar KVM - RSCA. De laatste weken telkens een plezier om zien. Zo dit weekend lijkt wel erg gevarieerd te zullen worden, ik kijk er alvast naar uit. Loop ze!
Terug in ons "grijs" landje... Ik heb een fantastisch lang weekend in Bergamo/Milaan achter de rug, even warm koud als hier maar wel de ganse dag een mooi zonnetje in een fel blauwe lucht... hmmm ... zalig. Verder lekkere pasta's, smakelijke pizza's en verrukkelijke witte wijn... "la dolce vita" zoals ze daar zeggen. Bergamo zelf en dan vooral de oude stad is voor 100% een aanrader. Heerlijk vertoeven in van die kleine straatjes, prachtige gebouwen ... super. Maar genoeg gemijmerd, back to reality... Opnieuw aan het werk en vooral opnieuw aan het lopen. Mijn stelling was dat indien ik een andere, lees betere, eindtijd wou voor mijn marathon ik ook anders moest gaan trainen, klinkt logisch niet? Mijn laatste trainingsschema liet me (te) erg vaak duurlopen aan eenzelfde tempo doen. Niets mis mee maar ik werd zo een klein beetje in slaap gewiegd, zo 4 tot max. 5 maal per week mijn rondjes afhaspelen zonder nog eens diep te gaan werd op den duur een klein beetje een sleur. Na de trainingen nooit eens extreem moe, nooit eens de grenzen gaan aftasten. Nu heb ik iets anders gezocht, een 12 weken schema met veel variatie, tempolopen en interval afgewisseld met korte en lange duurlopen. Zijn er enkel maar voordelen? Natuurlijk niet, de kans op overbelasting en kwetsuren stijgt, plus ik weet helemaal niet waar ik uitkom op 17/04/2011. Voordeel is wel de variatie die het wat spannender maakt. stimuleerd vooral mijn motivatie. Gisteren was er een tempoloop zo'n 10 km gelopen met daarin zo'n 5 km aan 11.5 gem. wat me op dit moment meer voldoening schenkt dan een 10 km aan 10 per uur. Tja enne, dien marathon in Antwerpen? Wel, hm, die is dan wel in Antwerpen en dus wel erg dichtbij maar ... een marathon met start om 9.30 uur? ... Inderdaad een weekendje van maken dus. Old habits die hard.
Morgen stappen we het vliegtuig op richting Bergamo. We zijn ondertussen echte Raynair-fans geworden en ook al hoor en lees je er vaak negatieve zaken over wij hebben echt nog niet te klagen gehad. Hout vast houden... Enkele maanden geleden hebben we deze trip kunnen boeken tegen een zeer leuk prijsje ... heen en terug met de trein naar Brussel is duurder Bergamo ligt dichtbij Milaan waar we zeker ook een dagje zullen spenderen maar is op zichzelf ook een mooie en leuke locatie. De oude stad is met met een kabelbaantje te bereiken. Het wordt dus genieten van een pasta met glaasje wijn, mooie gebouwen en gezellige pleintjes. Ik zie dat het weer ook zal meevallen, fris maar droog en vaak een zonnetje, leuk wandelweer dus. We komen maandag terug en vanaf dan start mijn serieuze voorbereiding op Antwerpen, 12 weken met steeds meer kilometers, tempowerk en langeduurlopen. Ik ga resoluut voor een P.R. in de Scheldestad, voila een beetje druk kan nooit kwaad.
Na een weekje griep met koorts en alles erop en eraan ben ik zo goed als bijna terug. Net een eerste loopje van 5 km gedaan, zalig ondermeer door het zonnetje maar vooral gewoon door het feit dat ik terug loop... maar ik voel ook wel dat de beestjes lelijk huis hebben gehouden binnenin. Er is nog 3 maand voor de marathon van A'pen dus eigenlijk is er niks gebeurt en maak ik nog alle kans om mijn doelstelling, een PR lopen, te verwezelijken. Wel effen zien hoe en wat ik doe met mijn schema.
En wat is er nog meer om naar uit te zien Lankarren? Ewel... Der staat weer een "weekendje" voor de deur, vrijdag stappen we op een "Raynair plane" richting Bergamo en gaan we in de regio Milaan een lang weekend doorbrengen. Life is....yes... peachy....
Net terug van mijn eerste loop in 2011, tevens mijn eerst run richting Antwerpen. Het was echt leuk om opnieuw in actie te komen. Toegeven het was frisser dan ik had verwacht, tja 2 graden is nu eenmaal niet erg tropisch. Langs de kleinere wegen die helemaal niet goed verlicht zijn kom ik als loper best nog veel auto's tegen en vaak, veel te vaak rijden die dan met hun koplampen aan. Echt, dan zie je geen steek hé, ik denk dat een motje dit meemaakt op weg naar die felle lamp voor ze dzzz doet .... of zoals je wel eens hoort of ziet in de film wanneer iemand "naar de andere kant gaat" en ze het felle witte licht beschrijven... (niet dat wit licht van Borsato hé, please) In de verte zie je dan die felle lichtbundels op je afkomen, nog mooi als de weg wat buigt en dan in de laatste rechte lijn worden ze steeds feller en feller, eerst denk je nog ... zal ik een liedje zingen nu ik toch in de spotlight sta ... even later ziet alles echt verblindend wit en loop je op de tast hopend niets op je weg tegen te komen tot .... pats de donkerte terug op je valt... maar niet voor lang want daar komen de volgende bundels al weer aan. Spot op de volgende training ... morgen al. bey
Terwijl de foeballers hun verlof nemen ga ik morgen beginnen met mijn training richting Antwerpen. Het 15 weken schema gaat van start met een duurloopke van 9.6 km, pas op, ik ben geen slaaf van zo'n schema hé, ik ga nu niet echt stipt 9.6 km lopen ... nee ik rond dit wat af en zal op 10 uitkomen, mijn vast parkoereke... Best leuk dat ik zo vroeg in het jaar kan beginnen met mijn schema, samen met het voornemen om 3 in plaats van 2 marathons te lopen zou dit toch voor meer km-ers op het eind van het jaar moeten zorgen. Want in 2010 waren er dit echt veel te weinig. De marathon van Antwerpen start om 9.30 uur, dan moet je toch al erg vroeg richting de Scheldestad sporen of rijden wil je mooi op tijd aan de start zien te komen gezien je eerst nog je startnummer moet afhalen ... Zou een weekendje ervan maken hier geen oplossing zijn??
opsnuiven, super... echtig waar een droom voer ikke .. met grote voorsprong mijn lievelingsstad, al veel geweest maar het blijft telkens zo intens genieten en nu zeker in deze kerstperiode ...ongelooflijk tof ... joepie ...
)
mijn gedacht!
als maar kan mijn schoenen daar te smijten en toevallig de Runners World te zien liggen.
, flink fris en op een rustig tempo met een muziekje in de oren, wat moet een mens nog meer.
) niets dramatisch natuurlijk en ik kan het best wel plaatsen.
,
... 
weeks to go en dan loop ik mijn 5° marathon.
naar, de match Bursa - Anderlecht zien ...
ze smaakten...en er werden plannen gemaakt om de volgende avond aanwezig te zijn op de 
En de volgende dag liep ik om 16.00 uur in Gistel onder een felle zon (25°) mijn dertien km.
Geen goed nieuws van de dok...
Morgen ga ik intervallen en ik ga, om de snellere stukken (12.5km/u) nog iets pittiger maken, deze lopen op een helling.
