Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.

The pain is temporary

Marathon

The Pride is forever

Have nog een ki een look

	Afstand meten
	Runners world
	Runinfo
	Marathon polsbandje
	Purple Dynamite
	RSCA

Mail me

Zeg het met een mailtje...

London ... here I come !!!

12-04-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Reality check ...

Laat me eerst en vooral de "Spencers" een dikke proficiat wensen voor hun ongelooflijke prestaties ...
2 dikke PR's erg, erg knap gedaan.

Het lezen van hun verslag deed me mijmeren, denken aan de marathon, aan hoe het is om deze te lopen, het plezier, de kippenvelmomenten, hoe ongelooflijk het voelt om de aankomst te bereiken, de emoties, het gelukzalig gevoel achteraf ...
Er is natuurlijk ook het afzien, het doorbijten en juist hier knelt nu het schoentje.
Ik denk dat ik mezelf iets aan het wijs maken ben, want telkens ik mijn rug belast dan voel ik dat het niet goed zit.
Waarschijnlijk wou ik het niet echt weten maar mijn lichaam vertelt me met tal van signalen dat het nog geen tijd is om intensief te gaan sporten laat staan om een marathon te lopen.
Ik denk dat ik deze keer moet luisteren en geen marathondatum voor ogen moet houden, verder zoeken naar een (sport)arts die me wel kan helpen om nadien terug aan sport te denken.
Pas in een later stadium kan ik dan de trainingen weer op voeren om een marathon aan te kunnen.
Het is tegen mijn natuur maar wel de enige correcte wijze. Ik ben ook niet de man van de kortere wedstrijden, ben ik niet snel genoeg voor, voor een marathon ook wel niet maar daar haal ik de voldoening uit de afstand op zich.
Ik ben aan 4 marathons gestart en heb er 4 tot een goed eind gebracht waarvan 3 onder de 4 uur, tuurlijk zijn dit geen wereldprestaties maar ik ben er best fier op, we zien wel waar en wanneer er kan gedacht worden aan nummer 5.
Bah ... het voelt helemaal niet leuk aan om dit hier te moeten typen.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (4)

13-04-2011

inderdaad

als je hun verslag leest dan gaat het inderdaad weer kriebelen. De emoties na de aankomst zijn toch wel speciaal hé. Daarvoor doen we het. Ik hoop de volgende 10 weken niet in panne te vallen om deze emoties nog eens mee te maken tijdens de nacht ! Als je rustig verder werkt zal de volgende marathon vlug weer voor je deur staan !

13-04-2011 om 09:46 geschreven door wim

12-04-2011

Merci

Merci voor de lofbetuigingen. Om een marathon te lopen moeten alle factoren goed zitten. Geef je lichaam de nodige tijd om terug 100% te worden en nummer 5 zal er terug pal op zijn.